Theoricae nouae planetarum

발행: 1557년

분량: 407페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

361쪽

Inhee schematii centrum muni. Epicyclus E A D. super centro F. Diameter refera E F cuivi extremitares fune E D. Pu mcontactus C.

Referio extremitatum Admetri terminatur sui ruis Iis G R., quarua item referio punctorum I, oeo, versus periis On episcit. Reflexis au puncti contactus C terminatursu puncto H.

V iiij

362쪽

sicut itaque motus declinationis epic sit super diametro, quae re ectitur,ita e conuerso motus regexionis epic. super diametro declinante accidit. Vnde vicissim una est axis motus alterius. Non igitur in istis, sicut in superioribus oportet axem, super quo fit motus inclinationis epicycli, cum extra no

dos fuerit, superficiei eclipticae aequi distare.

aut obliquatione feri potest, quem modum in instrumentis aptis facili me appareti Et tumen in Venere tantum aeque Ilere urio vocatur refexio, quoniam ea Lametres , quae ad refctes est diametraberi apodij n his taneum duobus non quid Plans est riam ecclo pticae.

Propter dictas epicyclorum inclinationes atque rectexiones, orbes parui epicyclos intra se locantes a quibusdam ponuntur, ad quorum motum eades

contingunt. Ptolimaeus, penqua obe itionibus didicis talis furi σῖγ

κλ, e, ipsis epicyclis apponit. Clia de re consulant μι diosi i stim Ptolemaeum lib.illimo,cap. 1.m Theonis dili uti imi conis metarios in eundim librum. Non enim paucis ea ratio explicari reli, quanquam praeter nostram stem ita creuerunt haec quali et scholi qui ι disceruomsti dia iuuare cupimuι,τt i pure

363쪽

tommentarium es icere videatituri re is huie Allitationi Alatit imbui finem imponamus,γ ad rellarua pergat ne 'a ora tis,ex xe Pomo litani epitoma duo ad me propositiones ad erit miti, quae historiam obseruationis latitudinum Venuis atque Neris curi j conti κα.

Dum stato aesti eretptolemaeus, quin varietaris insuis M.;erent latitudin hu, Venus Mereuritu, deprehendit quod emistra et Icti in aure ecccntrici constituto eadem baseret plancta lotis in au e epicycli vera existens , quam ira eius opposiurisimile peris cinero Epicycli in opposito a in eccentrici manente. Haec autem latitudo in Venore quidem ada os tus epic est dia Lserit septes trionalis, In de diris vero meridionat s. Vndelia

positum transiem, ideo etiam cerurtim epicycli, in Venere quiadem mersus septemreionem tendera in Mercurio autem ad meri Lem.QMd are dere nequit illi pars eccentrici, quae tunc e cycli contin εό d cliuet. Postea mei . alios planetae in epipclositus eias marest Mit,epit clo tamen in auge eccentrici mi . petiysimὸ tamen maximae, planetae asole luitudines oe matutina, O ,spertinas adserie ου censuit. Inuenit igitur epi clo Veneris in imi recentrici censtituto busti disem veste inam pluris decliuit, iis ad septentrion m, quam longis iuem matutinam. Contrarium vero Inuus expertus est in opposivo a V eccentrici. Ibi enim pIMads plerationem tendere notauit longitudinem matutinam quam i vel hertinam. Sed in Mercurio aliter. In auge enim eccentrici lom eius υespertinam plus ad meridiem reperit declinat inquam lon istudium matutinam, in opposito vero auras emtrici ius contrarium. eonpigrius inde experimema batitit, ram QNoli centrum in altero nodorumstuaretur Conised rami enim quo pia -

meta mirinque ab auge epicycli per quartam circuli di laus , si G Hiptica haberet latitudinem .in auge vero atqtae Gus opposita. O lati Ane non cu rat, quidem disserenter. Vidit enim quod

ἰρvtudo propior epic cri Veneris in parte excentrici 1 inpra , xu

364쪽

p Ropos ITIO TERTIA. Nuα quandae sunt niuersae Veneris Meron; luristud nes discere . Vnde IMMA F per uterum ai

Venus in auge e lucti aut eius opposito manens comper habere larituinem io mi torum ,siae epicyclus ipse in ἀπ

365쪽

dus. Und8 cel lud rurangulus inclina ionis sive ciet e loci, ad superficiem cccentrici in hoc si tu continens duos gnatas medie ratem iniuι Padus. Si enim a centra mutas per c utrum epio cli in hoc; tu rectam duces lineam, que secet supermem cem eαxam epicycli in Esobus punctis,oe 2 summo eorum quocunque,etu, os Padus oe dimidium numeraueris,duae linee , terminos h modi arcus, cpntinuantes anνlum in centro mundi contiis nebunt inius Padus, i quatuor reoli sunt 36o. Ab in o vero puncto si tantundem numeraueris, edi modo die To linea. tu centro munes confluentes intillexeris, erit a Im in ipsis compes ensi 6. Paduum zo minor orum fere. Hic autem inclinationis anguis tu, latitudinium si lis eliciendis inferiori loco sudieniet. Lais titudo viro Mercurii in auge epicycli existens unum Padum minu. complectitur. In opposito ero audis epicycli qPa. fere,

Da τι inclinatio seposciei epiodi ad severficiem eccere sex P

366쪽

dus quartam panem gr. uniussibi polliatare POSTREMO autem ex hae latiuιδ mm do Irinae luci meridiana clarius est cuir adiacus circulus certa latitudim deis formetur in quare Ptolemae s prisima dixerit , pla-m mera sol appetauerit κυκλον glia με ωντων ζωδίων, id sicirculum poemia a sigia, ν em nunc vulo nominaui eclipticam. Sol enim Luna tu suo uteri e plano semper circumfer eur,it ut ne transfi resum Didem unguem, ut dici solet inde euagentur. Plvisum lata meis solare nee in i j em perpetuo punctis secat planum aequatoris, nee retinet 'Alem inclinationem,quemadmo um sequens dissu raris ostendit. I rursum luna repla rum, si solis planum ,subindελ alijs atque alijs locis intersecat , itas in praecedentia, viseped Elam est tamen huiusce inclinati eam augulus non est varius, sed statili, ac firma/.D inde cuiusque trium super rem eccetricipia ν, μο quidem,sed in Lm tamen angulo semper ad pia mssiare inclinaris etiamsi mors tard imo octaue 1 hae sub alia

coeli loca nodi na cum eccentricorum transferantur, Epia est vero planum nunquam coit cum eccentrici Iano , sed mari.

ad idem intanaturan Labra denique inferiorisusAta,nec recentrici plantim ad ecli Dum c epicycli ad ecce rici planum ira halet inclinatione,ut parat.Vnde manifesta est had quinque erra

i ,stella, etiam iuxta eundem locum ecce rici,non redem moto

DE MOTU OCTAU E

sphaerae.

tur Ctim enim bis motus ob nimiam tarditatεm,ne nostra quissim, ut opinor,inate satis adhuc exploratus est mini aliis certorum se Merum iteruallis alia mari et te occaerri necesse fuit varias qu

que de eo artificum opiniones exis Zere. A proferito Apium ea η α iration cum Bablimi siue Chaldae itemque Aunt inquae ' mones'planae sunt, serenissimo coelo uuntur, omium rami, derum cognitione posuerint, rogressus tame moraia; .m

367쪽

quoque sicut Gela sita tamen eodempsi tu : olim, simPia sest ta

r. Et si S D inerrantes Pi lentur immi rapi bus stati s ab p .ertu ad occasum commeare,tamen collatis interse obserua orabis, linter quas plurimum temporis intercessit, co itum est, alio eos motu praeter diurnum aPtari, di pa latim in consoquentia procodere. Ex plicai J.L Arhiam fiu isticam Virmuis reperit Timo, charis aute signum autumnale 8 partibus. POPLa Hipparebuι sextantum. Rursum Ptolimaeus postreior tribus taneum partibu, cum triente ab eo Lm signo ab se , a quo tamen hae nos a aetate

recepisse cogi scisur ir fere pari: bus, caeterra. 3. H AEIS D agita iuridi paulatim defm,ntur in alia Ioca

369쪽

si si rectis aut iis insignes certa ratione A seriatque Attribuerisve. His rilis es, quaι ante Hipparchum suo

senseat ipsam d formation 1 u gurationem,quod in quolibet

asTer mo cerim partibus earum rerum aut animalium, gis aere ratis tantur,certaesteta ad cribuntur. Sed ad Ir signa redeo,,uae si, Itifer, vel tigraeci , t i liακος denominatur. Quae oesit nequa, quam eadem sunt magnitudine , aut eadem statia in coelo occupant amen veteres Astrologi ab eo,quod diis initio Arietu profecti singulis signis quae ex num o glωδεκατημύoire Axerunt, tria: rua partes cluales attribuerunt, quae quidem Utis temporib re

370쪽

aut totum aut eo plus mini sue comprehendebant. primastiga aristis,de qua dixi,olim ad os e multis metro siculi, te vomam schonon, et amen bacuo lata clate eandem mismodo sit peruuit, erum mitra etiam 2 'partilas fere nocre it, ri

bat, sicut exsequentibus iudicari potest . Ptolemaei namque aetater, si ila arietis me in chonem 7 fere partibus si perauerat. Ne d abito quin Timor ba Hippari s items ait ii mo, di a motationssus veterum fastorum exemplis moti sint, mimderum inerrantium loca cretius Daren enus rei memoriam periperis proderem , t de pri pis motuque inerrantium 'tarum ex peditius certiusqiis iudicare pessent. Ac primus quid m Hi parachm,Ptolemaeo te is cc laru uis Time lariau obs attonitis coniecit has quoques ta p/as asos esse multi seculis crastumerarimnquitare temperissimul omnes ex pris Arus locis prome ueri, nec is cm perpetuo'ssis Ezgara esse puncta tropica oe quis nec di a verum haec quasi reci ruere precedentibus stellis in consoqμentia, Id qued ipse 1ταπὶ σιμ appeta it , ut Plotimus reufert. Hinebit arbitror, de Hippariso scribit Columcla budire i

ustos enim iam mon Miles aut es c imum Asboloriae ros Io m Hir ammm pro fore, Quo cardines muris loco mouerentur,

SEARCH

MENU NAVIGATION