장음표시 사용
121쪽
Fr. Augustinus de Ariliano Arch. Brundusii pag. 47. Fr. Andreas a Guado Ep. Miani pag. 3l. Fr. Andreas Aetnar Ep. Morii pag. I s. Fr. Barnabas de Castro Arch. Brundusii pag. 4 .Fr. Didacus Lopeet Arch. Hydrunti pag. 89. Fr. Didacus de Maria Ep. Ampuriarum pag. 24. Fr. Dionysius de Murcia Arch. Messanae pag. III. Fr. Franciscus Lopeg de Urram Ep. Algarii pag. 20. Fr. Ferdinandus Saneheg Ep. Agrigenti pag. 16.Fr. Ferdinandus Seronus Ep. Astae pag. 34. Fr. Franciscus Domingueg Ep. Cotronis pag. 75. Fr. Franc. de Figueroa Ep. Tropeae pag. 179. Fr. Franc. de Sequeyros Ep. Cassani pag. 6 I. Fr. Ignatius de la Cerda Ep. Aquilae pag. 29. Fr. Joannes de Aranda Ep. Terrae Albae pag. I 4. Fr. Joannes Bravo Ep. Uxenti pag. I99. Fr. Jo. Gougaleg Ep. Liparis pag. l03.
122쪽
Fr. Jo. Loetanus Arch. Panormi pag. l30. Fr. Jo. Serra Ep. Bosae pag. 42. Fr. Josephus Guorrero Ep. C etae pag. 49. Fr. Josephus Sicaritus Arch. Turris pag. I 8 l. Fr. Laurentius Ibaneg Ep. Tropeae pag. I s. Fr. Ludovicus Morales Ep. Tropeae pag. 1 8. Fr. Marcus Ant. de Camos Arch. Trani pag. 178. Fr. Marcus de Rama Ep. Cotronis pag. 76. Fr. Martinus de Leon Arch. Panormi pag. I 28. Fr. Michael Mauqueet Arch. Turris pag. 180. Fr. Petrus de Ribadenetra Ep. citronis pag. 76.
ALII HISPANI AUG. EPISCOPI IN PART. INF.
Fr. Alvarus de Benavento Salmantimo ortum habuite nobilibus parentibus an . 1646, et in patrio Eremitarum Augustinensium coenobio solemnia vota emisit an . t 663. Jam inde ab adolescentia nedum singularis pietatis, morumquct innoeentiae, verum etiam ingontis Catholieas Fidei dilatandast geli luculenta indicia praebuit. Quare cum an .l668 s Philippinis insulis in Hispaniam novos Operarios evangelicos colligere venisset noster P. Isidorus Rodri egprovincias M. Nominis Iesu Commissarius. noster Alvarus de Benavente e primis suit qui d0lectui nomen dederunt. Ita-
123쪽
1 20 que cum aliis Iz Augustinensibus Manillam appulit an . 1668 ibique thoologicis studiis laudabiliter exactis in provinciam
Pampangam missus fuit, ubi plures annos cum magno animarum lucro strenuissimum missionarium egit, atquo ut aliis
quoquo missionariis prodesset illius linguae dictionarium et grammaticam composuit. Verum inexpleta illius animas Christo lucrifaciendi cupiditas ampliorem adhuc suis laboribus campum expetebat. Quamobrem una cum alio nostrate P. Joanno Nicolao iuvera ad Sinensium Imperium prosectus suit, atque in provinciam Κiamsi, in qua Christi
evangelium nondum annuntiatum fuerat, bini Augustinensi s Αp0stoli se contulerunt. Sedem suam fixerunt in civitate ΚM-Κingsu , ibique an. 1681 Christum crucifixum praedicare coeperunt , inultisque ad fidem conversis permultos labores, magnam constantiam, invictamque patientiam fundamenta je runt missionum Augustinensium apud Sinarum Imperium aedificata ecclesia sub titulo, et protectione M. Nominis Iesu. Brevi tompore adeo evangelica messis sub horum Apostolorum manibus excrevit, ut alios Operarios arcessere Alvarus noster ad Philippinas remeare coaetus fuerit. Placuit tamen P. Philippinarum Provinciali selectos missionarios ad Sinas numero quatuor cum eorum duce P. Joanne Verginga mittere, ipsum autem Alvarum ire jussit Matritum provinciae procuratorem agere. Navim itaque conscendit quas illum in Hollandiam transvexit, atque inde Romam divertit, ubi a Summo Pontifice Innocentio XI plura privilegia provincias
Philippinarum impetravit. Ρrocuratoris munere rite persunctus ad Philippinas an . 1690 roversionem fecit illis evangelicis operariis aliorum 28 Augustinensium commilitonum suppetias serens. Dum autem post tot jam exanclatos labores tempus jam tandem advenisse putabat quo sibi liceret Deo soli, suaeque animae sanctificationi liberius vaeare ,
praeter omnem expectationem nuntium acoepit, quo soDiuitigoo by Cooste
124쪽
Episcopum Ascalonensem, et Vicarium Apostolicum Kiamsi apud Sinenses a Summo Pontifice constitutum suisse cognovit. Nonnisi obedientiae virtute, ae studio alias adhuc oves ad Christi ovile reducendi honorem atque onus a ceptavit , ideoque cum quatuor sociis ejusdem nostri Augustiniani Instituti iterum ad Sinarum Imperium transse
tavit. Ibidem an . 1696 in civitate Nangking per manus D D. Caroli Maigrot Episcopi de Conon episcopalem consecrationem recepit, ac sine mora in suum Vicariatum sui
ministerii opus exercere se contulit , totum quo go dedit totis viribus pusillo illarum regionum Christi gregi amplificando. Omnibus omnia tactus huo et illuc jugiter cursitans evangelicum semen per urbes et oppida disseminabat, catechumenos instruebat, neophytos confirmabat, fidelibus Sacramenta administrabat, infirmis M. Viaticum asserebat, eisque etiam in extremo agono luctantibus hortator assiduus adsistebat, atque inter haec selectos quoque juvenes scientias ecclesiasticas edocebat ut eos recipiendis sacris Ordinibus idoneos redderet. In celeberrima de Sinensium ritibus controversia antequam Roma locuta esset, et causa finita esset praecipuus suit defensor sententiae missionariorum Societatis Jesu , eo quia vir salutis animarum percupidus
ex eadem sententia uberiorem sperabat conversionum Segetem. Ast debita tanti viri cum venia et reverentia animadvertera debemus juxta evangelium Christi homines compellendos esse intraro ad vitam per Viam aretam, et angustam non autem per viam latam, et spatiosam; nam si eos per hane saeiliorem et commodiorρm viam ducere Velimus, non quidem ad Vitam, sed e contra ad interitum simul perveniemus. Credamus ergo evangelistis, et quod Deus restrinxit, homo non relaxet. Tandem insulatus noster Marai repentina morte correptus ad immortalem vitam
transivit dis 20 Martii an . t 09. Nominatur in catalogo nostratis P. Gasparis Cano, necnon a Lanteri Vol. 3 pag. 329,
125쪽
Fr. M variis de Salas, Burgensis, Episcopus Idumeae obiit an . 1500. In claustro coenobii Burgensis hoc legebatur epithaphium : Ηio jacet Dominus Alvarus de Salas Episcopus Idumeae ordinis Eremitarum S. Augustini. Obiit die XIII Octobris an . MD. Ex Herr. tom. I pag. 4l, et Els. pag. 4l. Fr. Bornardus Jordanis, S. Theologiae Magister, quian. 1427 erat Caesaraugustae, studiorum Regens, an . 1535 consecratur Episcopus Suffraganeus; sed Ord. Regesta silent Episeopatus titulum. Ita Herrera tom. I pag. 108, et Elmius pag. 126. Vide Ord. Reg. ad praelatum an . 1535. pag. 455. Fr. Martinus Delceran V Urdenas an . I 628 erat Episcopus Palperelatius, alias Palperanus in provincia Trape guntina sub Patriarch. Constantinop. Vide Elmium pag. 194. Fr. Potrus de Villatobos alias de Villa-Luporum , S. Theol. Mag. Castellanae provinciae alumnus an . l475, dio 12 Julii erat Episeopus Beryti in Phaenicia. Hanc mortalem vitam degebat adhuc an . 1480. Ex Herr. tom. 2pag. 266, et ex Els. pag. 5II. Fr. Rodericus de S. Martino, patria et religiosa pro- sessione Burgensis, S. Theologiae Magister, pluribus vicibus Castellao provincialatum gessit. Anno I 486 inauguratus suit Episcopus Sebastensis in Cilicia. Dicitur a scriptoribus vir pietate, conversatioue, doctrina, ac Vitae sanctimonia conspicuus. Debitum naturae persolvit Burgis
an . I 491. Vido Herr. lam. 2 pag. 3il, Pamphilum sol. 95, et Elssium pag. 608.
126쪽
Cum Philippus II Hispaniarum Rex an. 1554 hortatu
nostratis Andreae de Urdaueta ingeutem classem ad insulas Molueeas nunc Philippinas) occupandas comparasset, e0 quia tunc temporis Catholici Reges nondum Eeclesiam liberam in Statu libero proclamaverant, et adhuc Religionem Catholicam flocci sacere a liberalibus non didicerant,
idcirco non militibus tantum et nautis, verum selecta quoque Sacerdotum manu eamdem expeditionem instruxit, ut
ipsi lignum aeternae vitae ubique locorum erigerent, ubi regii milites Hispanicum vexillum plantarent. Itaque praelatus Fr. Andreas de Urdaneta qui sub Eremitarum tunica singularem cum nauticae tum bellicas artis peritiam contegebat, quique non parum suis consiliis suaque industria ad solicem expeditionis exitum contulit, eamdem classemo Mexiennis oris solventem cum aliis nostratibus Jacobo de Herrera, Martino do Errada, Petro de Gamboa, et Andrea de Aguirro conscendit. Ubi primum nostrates apostoli
I 555) pedem in illis insulis posuerunt, statim Evangelium
Christi illis gentibus annuntiare coeperunt tam faustis nimirum auspiciis ut brevi ducenta infidelium millia ad Catholicam Fidem converterint, pluraque etiam Eromitant Ordinis coenobia aedificarint, multasque paroecias ereXerint. Anno autem 1575 alii 24 Augustinenses cum ipsorum duce nostrate celeberrimo Fr. Alphonso Guttiereet de Vera-Crueo ad illas oras appulerunt, qui omnes tali zelo, ac tanto animarum lucro Catholicam Fidem illio propagarunt ut post aliquot annorum decursum Philippinae insulae paucos tantum gentiles continerent, cum antea nullum prorsus christianum habuissent. Ne suspeetam hane narrationem habeas, consule historiam missionum Henrion edit. Neap. 1854 libr. 2, cap. XIII pag. 28 et seq. Ex eo tempore usque
ad praesentes hos dies Augustinenses Hispani ea quae illi
127쪽
nationi propria est constantia illas remotissimas regiones
sudore, ne Sanguine irrigare numquam Cessarunt. In praesentiarum autem binas habet Eremitanus ordo Philippinarum insularum provincias, unam scilicet nostratum Caloeatorum, quae constat duobus magnis collegiis in Hispania sitis, et tribus Genobiis cum paroeciis circiter l70, quae sunt in illo Indiarum Orientalium arcipelago , et alteram Discalceatorum, qui vulgo Recollecti vocantur, quique duo item in Hispania collegia possident, et in Philippinis coenobia quatuor cum paroeciis circiter l30. Caeterum si Augustinenses juxta laudatum Henrion primi suere qui apostolatum in Philippinarum arci pelago exercuerunt , non tamen ipsi soli in illa haud certe exigua coelestia patria- familias vineae portione laborarunt; nam non ita multo post PP. Domini eant, Franciscant, et Jesultae illis suppetias luserunt. Episcopi autem illarum dioecesum ut plurimum ex ordinibus Augustiniano , Dominicano , et Franci Amnousque ad haee tempora assumi consueverunt, ut constat
ex Gams pag. li 3 et seq. Etiam hisce nunc diebus noster P. Ferdinandus Magag ad episcopatum Nominia Iesu praesentatus suit, qui tamen hunc honorem admittere noluit, et in ejus locum suffectus dicitur P. Payo Procurator provinciae Philippinarum Ord. Praedicatorum apud AulamRρgiam Matriten Sem.
Fr. Michael Garcia Serrano de Chinchon oppido Toletanae Archidioecesis anno 1592 die 28 Jan. Augustiniano Ordini per solemnia vota se adstrinxit in provincia Castellae. Biennio post cum aliis 14 nostratibus navim conscendit ad Philippinas insulas prosecturus , pervenitque Manillam mense Junio an . 1595. Post studiorum curriculum ibidem completum ad Pampangam provinciam missus suit, ibique
128쪽
ab an. 1600 usque ad 1605 plures populos spirituali regimine provectioris missionarii instar egregie administravit. Cognita illius singulari agendi dexteritate ad nobiliora illius provinciae munia Michaelem nostrum Superiores evexerunt. Fuit itaque subinde Provineiae Secretarius , prior coenobii SS. Nominis Jesu , et Maniliensis , ac demum prior provincialis. An. l614 Romam venit ceu definitor ad capitulum generale, qua occasione suae provinciae apud
aulam regiam in Hispania commissarius et pro urator constitutus fuit. Biennio post idest an . 1616 die 3 Augusti ad Philippi III postulationem Episcopus Novae Segobiae
inauguratus suit. Absque mora ad suam sedem iturus itineri se commisit, cumque uexi cum pervenisset hoc tunc temporis erat Hispanis ad Indias Orientales consuetum iter ibidem episcopalem consecrationem accepit. Illine postea discedens ad maris pacifiei oras perrexit, ibique iterum navi conscensa uanillam appulit mense Junio an . 1617. Binos tantum annos Segobiensem Episcopatum tenuit; nam dis 12 Feb. an. 1618 a Paulo V ad Archiepiscopatum M nillensem translatus suit. Praesul haud vulgari scientia ornatus atque eximia virtute praeditus omnium sibi animos devinciebat, eaque quam sibi apud subditos comparaverat benevolentia ad eorumdem spirituale bonum atque prosectum utebatur juxta monitum Pauli arguendo obsecrando in re pando verbum Dei praedicando instando opportune importune ut illorum animas Christo lucrifaceret. Optimus pastor sorma lactus gregis ex animo instar Proto parentis nostri D. Augustini cleritos docuit, laicos monuit, devios in viam rectam reduxit, eunctorumque conditionibus salubriter providendo suam Ecclesiam cum ingenti animarum prosectu administravit. Potissimum autem elaruit liberalitate erga pauperes, quibus quae modicae suae sustentationi supererant libenter atque hilariter erogabat, licet alia pia opera non praetermiserit, inter quae peculiarem mentionem me
129쪽
retur ad majorem Dei cultum et honorem promovendum variarum capellaniarum institutio. Discipliuae ecclesiasticae custodiae sedulo invigilavit; quare Archidioecesim sacra visitatione peragravit ut ubi collapsam inveniret illam
instauraret, abusus aboleret, corruptos mores corrigeret, Sacerdotum gelum promoveret, atque animarum lucra procuraret, quod ut tutius consequi posset, nonnisi dignioribus paroeeias committebat. Supra omnia serventissima erga SS. Sacramentum pietate ac religione flagrabat, ad cujus honorem Valde pretiosum ciborium consecit, quod illius mortis quodammodo oceasio suit. Nam eum mense Decemb. au. I 628 praefatum ciborium una cum SS. Eucharistia sacri
lega manu sublatum fuisset ipse tanto propter hujusmodi tam enorme sacrilegium dolore affectus fuit ut deinceps nequo pacem neque valetudinem habere potuerit. Ad divinae majestatis ostensae remedium aliquod adhibendum statim publicam processionem indixit , cui ipsemet nudipes atque lane ad collum alligato madidus lacrymis interfuit , ac deinde veluti homo requiem non inveniens jugiter clamitabat : Tulerunt Dominum meum et nescio ubi poctuerunt eum. Post haec in quamdam hypocondriacam affectionem decidit; quaru se ab omni hominum consortio removit, atque recossit ad coenobium S. Francisci de Monte, ubi jugibus Oratiouibus , meditationibus , corporisque afficiationibus , atque jejuniis operam dabat, humi cubabat, ac cilicio corporis membra dilacerabat ita ut illius valetudo valde do-bilitata suerit. Nostratum precibus motus tandem illum recessum deseruit, atquρ Manillam rediit nonnisi ut interinos fratres animam exhalaret , nam ipso SS. Corporis Christi sosto dio 14 Junii l629 eodem temporis momento, quo Solemnis processio episcopali palatio appropinquabat haec Verba prosereus : Domine eeee senio, spiritum Deo reddidit. In Ecclesia S. Augustini tumulatus suit. Vide Herr tom. 2pag. 86, Eu. pag. 490 , Ganis pag. li4 , et Jochimum Martineκ tu hist. Philip . edit. an. 1803.
130쪽
Fr. Ferdinandus Guerrero in Oppido Alcarag Archi- dioecesia Toletanae natus, admodum juvenis in regali S. Philippi Matritensi coenobio solemnia vota emisit an . 1588.
Cum apud omnes evasisset regularis observantiae exemplar
au. 1595 cum aliis 14 nostratibus zelo dilatandae fidei ad Phili ppinas insulas navigavit, ubi cum illius gentis linguam didicisset ad provinciam Bisayacam missus suit, in qua aban. 1599 ad 1605 varios populos cum ingenti animarum lucro spiritualiter administravit. Postquam ibidem egregium
missiouarium so osteudisset, superiorum jussu suum Zelum
exercere perrexit inter Tagalos , quorum linguam antea discendi laborem non recusavit. Anno autem 161 3 ivit ad insulam SS. Nominis desu de Zebu) ceu prior nostratis ejusdem tituli conventus, unde au. insequenti in Hispaniam rediit ut praelati Michaelis Garciae Serrano Philippinarum provinciae apud Aulam Regiam procuratoris socium ageret. In ejusdem locum ad episeopatum Novas Segobiae evecti postea successit ut illius officii triounium compleret, quo completo iterum Manillam cum 2l nostratibus prosectus suit. Eo quia apostolicus gelus omnem illi magni oceani fluctuum formidinem abstulerat, quarta vice iudicum mare trajecit au. 1625 iturum procuratoris partes explere, quod iter eo libentius suscepit quia novos cupiebat evangelicos operarios colligere , eosque secum ad Philippinas ducere. Cum pervenisset Mexicum tune per Americani transibant nostrates Philippinarum missionarii) comperit se ex Philippi III postulationo a Summo Ρontifice ad Episcopatum Novae Segubiae promotum esse. Verum quia prae humilitate se hujusmodi dignitatis iudiguum reputabat , voluit iter Matritum usque prosequi, ac nonnisi post multas amicorum preces expletumque sui Commissariatus triennium mitram acceptavit. Quare iterum navim conscendit ad Philippinarum arci pelagum reversurus summopere laetus quia selectam aliam nostratu in 22 missionarioru in manum, Diuili od by COOste