Eremi sacrae Augustinianae opus elucubratum a rev. p. magistro fr. Josepho Lanteri Agustiniano .. Pars altera in qua agitur de Augustinianis episcopis exteris qui floruerunt post magnam ordinis unionem peractam ab Alexandro 4. anno 1256 ...

101쪽

lissimae stirpis Marchionum de Alcauigeet e regio sanguine descendentium, et a uaria Mauriquo e Marchionibus de Aquilar, atque an. 1573 in praelata Vallisoletana urbs dis 28 Augusti Eremitarum Augustinensium cucullum induit. Postea evasit S. Theologiae uag. cum eamdem scientiam plures annos Hispali atque Compluti nostratibus explana set. In variis subinde coenobiis, nempe Matri tensi. Complutensi , et Vallisoletano prioratum laudabiliter cum gessisset etiam totius Castellae Provinciae clavum obtinuit.

Quo tempore si60M ad instantiam Philippi III Regis a

Clemento VIII dis 15 Novembris ad Episcopatum Oxo- mensem evectus fuit, quam Sedem tenuit usque ad an. 1610, quo a Paulo V dio 21 Junii ad Ecclesiam Placentinam transfertur. Hujus eximii Praelati merita praeclara paucis verbis descripsit Elafius pag. 277, ubi dicitur quod masta illa mitram ae Sedem episcopalem ornavit, quam ab illis episeopalibus signia ornatus fuerit. Tandem septuagenarius ex hac vita migravit anno 1622, die 22 Januarii, illiusquo exuvias ad suae samiliae sepulcrum Vallisoletum delata sunt. Vide Herr. tom. I pag. 347, Crusenium pag. 222, et Gama pag. 64. Fr. Placidus Bayles 3 Padilla primam lucem aspexit Antiquerae in Archidioec. Malacensi dio 14 Octobris an . 1682. Cum in coenobio Hispalensi nostro Eremitano O dini nomen dedisset, in litteris postea ac pietate ita profecit, ut omnium nostratum existimationem sibi promeruerit. Quare magis conspicua munia illi commissa suerunt, in quibus cum nedum probitatis, verum etiam prudentiae atque vigilantiae luculenta specimina praebuisset , etiam

Provincialatum Vandalitias obtinuit. Nostratis Placidi virtutum fama ad aures pervenit Catholici Regis Philippi V qui propterea illum ad Oscensem Episcopatum a Clemento XII postulavit. Et ravora die 8 Martii Episcopus Oseensin

102쪽

inauguratus, 2 Maji au. t 39 suae dioecesis possessionem adiit. Uenso Oetobri ejusdem anni synodum celebravit, cujus decreta auno i equeriti per praelum publici juris secit.

Bonus pastor, qui Episcopatus potius onus quam honorem respiciebat, pastoralis visitationis incommodis ae laboribus humeros non subdueebat, ac dum huic praecipuo episcopali muneri operam dabat ubique suae beneficetitiae, suique spiritualis geli praesertim in saerae Confirmationis sa- rameuto ministraudo specimeu exhibebat. Ad praelati Regis instantiam an . 1742 dio 26 Novembris a Benedieto XIV Placentiam translatus suit . quam Sedem tenuit usque adau. Iz47, quo ex hac vita migravit. Vide Theatrum Ecclesiarum Regni Aragoniae editum an . Iz96 a P. Fr. RV- mundo de Osea Cap. annuar. poutis. et Gams pag. 65.

Salmantisoe Mi Salamanea= sv. Ep. praeSeutatu .Fr. Josephus Munoet Capilla unus suit e praecipuis

scriptoribus qui hac ipsa nostra aetate peninsulam Ibericam . illustrarunt. Praesertim cruditissimum calamum strinxit scribens egregium opus de verae religionis origine, deque praecipuis ejusdem epochis contra Dupuis opus de originoomnium cultuum. Quippe vir erat praestantissimi ingenii, singularis eloquentiae, indolis ingenuae, cordisque Veraciter sinceri, idcirco omnium sibi nedum existimationem, Verum

etiam benevolentiam conciliavit. Ortum habuit Cordubae die 29 Junii an . 1771 , ex honestis probisque parentibus D. Rocho Munoet Capilla , et D. Antonia de Vega, qui

pueri vocationem probo noscentes illum latinarem litterarum studio addixerunt. Ubi autem l 5 suae aetatis attigit annum, Eremitanum habitum sumpsit in coenobio Dominae Nostras de Regula. Non minus intra quam extra ordinem conspicuos subinde honores obtinuit. Nam fuit S. Theologiae Magister, et Prior Cordubensis, socius variorum co-

103쪽

mitatuum publicorum, vulgo Giunte, necnon rector hospitii erecti a DD. Petro Antonio de la Trevilla Antistite Cordubensi, et nosocomii sub titulo SS. Christi d6 Misericordia, quibus locis piis ingentia beneficia praestitit. Nam

ubique locorum administratores religiosi nosocomia ditiora reddunt, saeculares e contra depauperant. Qui mihi non vult credere, experientiae credat. An. 1822 ad Salmanti- censem , et l835 ad Gerundensem Episcopatum praesentatus suit, verum humillimus coenobita utramque mitram declinavit. E suo coenobio Liberalium furore egredi coactus, in domum cujusdam Suae sororis germanae se recepit in quadam Cordubensis urbis via, quae ab illius cognomine postea nomenclationem aecepit. Ibidem debitum naturae

persolvit dio ultima Februarii anno 1840, aetatis suae 69. Post illius obitum Cordubensis Municipii optimates ad tam

eximii concivis memoriam honorandam illius exuviis in publico coemoterio locum distinctum in perpetuum assignarunt apposito decreto statuentes ut nunquam illius haerodes cogi possint ad consuetam taxationem solvendam pro sic dicta sepulturae renovatione, Sive, ut melius dicam, redemptione. Hoc privilegium nostratis Iosephi ossibus proderit donec sceptra non arripuerint moderni naphtista 3 vulgo petrolieri) ad omnia destruenda parati. Liberet tamen Deus humanam societatem ab hujusmodi belluarum serocia. Do illo mentionem laciunt eum laude Lanteri vol. 3 pag. 293, et Theodomirus Ramireet Arellano in opere stylo patrio exarato, quod latine sonat: Deambulationes per cinitatem Cordubengem, edit. 1874 pag. 228, et 229.

s v. D, Fr. Joannus uuilatones, nobilis Hispanus, Augustiniani eoenobii Toletani alumnus , S. Theologiae Magistor

104쪽

an. 1541 orat regius Caroli V concionator, qui ejus consiliis in arduis Germaniae negotiis frequenter usus suit, eumque propterea secum in Germaniam duxit. Deinde consessarius egit Insantum Hispaviae BD. Mariae, et Joannae, quarum prima Romanorum Imperatrix, et altera Lusitanorum Regina evasit. Item praeceptor et institutor extitit

D. Caroli Hispaniarum Principis, qui juvenis Regnum aS- Aequi morte prohibitus suit. An. 1556 dio 12 Junii a Paulo IV inauguratur Episcopus Segobricensis , quo nomine an. 1563 Concilio Tridentino intersuit. Synodum celebravit mense Junio an . 1566, et 1567 Matriti ecclesiam Jesultarum consecravit. Juxta Gams pag. 69 ubi nostratis Joannis Augustiniana professio reticetur , obiit Valentiaedio 15 Aprilis an . 157 I. Nominant illum cum laude Os-singer pag. 6I4, Pamphilus sol. 117 , Herrem lam. I pag. 442, et Nic. Ant. Hispalensis tum. I pag. 573. Seripsit vitam S. Thomae de Villanova.

Fr. Gulielmus Goyalons ortum habuit in oppido insulae Minori eae cui vulgo nomen SVor, et Barcinone Augustinianum Ordinem ingressus suit. Commendatur a seriptoribus ceu vir valde eruditus, et in operibus S. P. Augustini apprime versatus. In suis concionibus nullum alium praeter S. P. Augustinum e Sanctis Ecclesiae Patribus citabat dicere solitus pro quibuscumque sermonibus unum sussicere Augustinum. Fuit S. Theologiae Magister, qualificator S. Ossicii, examinator synodalis, bis Prior cou- ventus Barcinonensis, itemque bis Provincialis. Ex Caroli II commendatione inauguratus suit Episcopus Solsonae in Catalaunia die 13 Aprilis an . 1699 , et episcopalem

consecrationem recepit in Augustiniana Barcinonensi Ecclesia dis 13 Junii an . 1700. Suam Dioecesim magno cum

105쪽

Zelo, utque prudontia gubernavit usque ad au. I 08, quo Barcinono dis 12 Augusti ad meliorem vitam transivit. Apud nostrates in praelata urbe tumulatus fuit. Vide Jacobum Iordan Aug. tom. 3 hist. prov. Aragoniae pag. 405, et Gama pag. 75. Fr. Raphael Lamia 3 Loee, primam lucem aspexit Venaroet in dioecesi Dertusae dio I Augusti an . 1710, et solemnia religionis vota nuneupavit die 23 ejusdem mensis an . 1731. Evasit subinde S. Theologias Magister, philosophiae et mathematicae professor, collegii S. Fulgentii rector, necnon variorum conventuum prior. Item sociussu it Valentinae Academiae nobilium artium, et an . 1 6 die 14 Decemb. eligitur Episcopus Adramyttensis in Troa de provincia Asiae minoris, et Suffraganeus Valentinus, quod officium cum plausu exercuit sub Arch. Andrea M yorat, ejusque successore Thoma Aetpuru usque ad hujus obitum an . 1 72 , quo sedis vacantis tempore a Capitulo Cathedralis constitutus suit unius Archidioecesis partis visitator. Deinde ad Solsonensem Ecclesiam disi 15 Martiian. 1773 translatus suit. In hujus dioegesis regimine ita se gessit prout quisque expectare poterat a Praelato multa pietate doctrina, atque prudentia praedito. Quamvis infimmae esset valutudinis totam nedum dioecesim, verum singula etiam ejusdem loea minima coram risitavit ubique gelum Sacerdotum inflammans, confirmationis Sacramentum administrans, ae fideles ad pietatem honestamque vitam adhortans. Quoad per vires ei licuit in Cathedrali singulis festis conciones ad populum habuit. Probe sciens optimus pastor ex ecclesiasticorum doctrina plurimum utilitatis in christianam plebem rodundare, ampliori clericorum eruditioni prospexit, cathi dras S. Scripturae , ae Theologias instituit, easque Viris eruditis commisit, necnon ecclesiasticas Academias excitavit, quas ipsemet sua praesentia

106쪽

provehere non desinebat. Praecavens semper ne regendi Daugeretur auctoritas, omnibus se lacilem atque affabilem exhibebat, qua agendi ratione ovium suarum amorem ac

benevolentiam sibi comparavit. A Pio Bonifacio Gamspag. 76 dicitur auctor Gel iasticus, eo quia plura praelo tradidit suae eruditionis monumenta, quae recensentur apud Linteri vol. 3 pag. 364. Ad meliorem vitam transivit

Fr. Franciscus Armana primam lucem aspexit Villa-

novas de Geltru in Hispania dio 3 Junii an. III 8 ex

humilibus honestisque parentibus ortua. Quatuordecim annos natus Barcinone apud nostrates cucullum induit, cumque perspicaci ingenio , tenacissima memoria , atque optima indole praeditus esset omnium Patrum admirationem in se convertit, sp0m minime dubiam cunctis suppeditans soin magnum Eremitant Ordinis bonum evasurum. Magis conspicua suae Provinciae munia subindo obtinuit ; suit enim magister novitiorum, secretarius P. Prioris Provincialis, Prior Barcinonensis , Vicarius Provincialis , ae demum Aragoniae Prior Provincialis, quae ossicia non quidem per suffragia juxta morem, sed per acclamationem illi singula collata suerunt. Vir scientiarum amator, atque do Augustinensium alumnorum prosectu valde sollicitus cum philosophica, tum theologica studia sublatis antiquis mendis resormavit , selecta ad hunc scopum bibliotheca comparata. Ad instantiam Caroli IV Regis a Clomento XIII dis 25 Junii an . 1 68 ad Episeopatum Lues Augusti evectus suit. Inauguratus Episcopus haud imparem ae huic dignitati ostendit. Singulas enim quas Apostolus Paulus

in suo Timotheo requirebat pastorales virtutes praesetulit. Praeter consueta Episcoporum ossicia , quotidie unam aut

107쪽

amplius horam meditationi vacabat, integrum rosarium recitabat, dominicis sessisque diebus choro intererat, lectulo aspero utebatur, frugali mensa, et humili suppellectili, adeoque jejuniis, aliisque id genus austeritatibus operam dabat ut pro viro saneto ab omnibus haberetur. Ad haec quotidie flexis genibus horas canonicas recitabat, singulisque etiam diebus item fioxis gonibus legebat, et contemplabatur duo capitula

S. Scripturae , et numquam sere domo ad ambulaudum egrediebatur, animarumque Zelo exa stuans concreditas sibi

oves jugi verbo Dei pabulo enutriebat , ae magnum inde

conversionum fructum reportabat. Propter effusam erga

paupores liberalitatem jure merito nostrati pauperum patri

D. Thomae a Villanova comparatus suit, propter Vastam eruditionem autem, propter eloquentiam, suavitatem et vim sermonis, propter gelum tandem atque servorem in pergamia palam ostensum M. Augustino, Ambrosio, Chrysostomo,

atque Chrysologo assimilatus. Anno 1785 dio 14 Februarii

ad Tarraconensem Archiepiscopatum translatus suit, ibiquo tempore rebellionis gallicae multos suis expetitis aluit exules illius nationis cum ecclesiasticos tum lateos , atque hos intor otiam D. Antonium Sartine ministrum politiae atque marinae apud Regem christianissimum. Ex hac vita migravit non absque opinione sanctitatis die 4 M i an . t 803. aetatis suae 85. En epitaphium illius tumulo appositum D. O. M. Francisco Irmagnano ea Eremitis S. suu stini primum Luci Praesuli, post Archipraesuli Tarraeonensi, utrobique indefesδa salutis animarum cura, verbo et scriptis doctissimis aeque atque piissimis, morum ibidem integerrimorum Gemplo informatis ad pietatem populis , optimi Antistitis functo munere, egenorum patri, quorum oblenandis miseriis nihil pene sibi relinquens amplissimos Ponti leuitia redditus eaependit, cujus mstaime opera et ope fontanali aqua intra muros indueta gaudens potitur Tarraco , in senectute bona e pipis sublato die IV myi

108쪽

anno δθ3 aetatis suste 85. Praefatus aquaeductus res fuit magni momenti pro Tarragonensi urbe adeo ut canonicus quidam ad hoc beneficium celebrandum repraesentarit -- tronam cum hae inscriptione a Tarraco e leta siti. Vide Felicem Torres Amat de scriptoribus Catalaunis, Gamspag. 47 , Moroni Vol. 72 pag. 283 , et Lanteri vol. 3pag. 248 , et seq. ubi eruditissimi Praesulis opera typis

edita enumerantur.

riasonis Mi Tarurons Aug. D electuSFr. Paulus oliva, Valentinus S. Theologiae Mag. et juris canonici peritissimus circu an. 1390 erat Provincialis Valentiae. et consiliarius Ioannis Ι Aragoniae Regis. Ex hac vita migravit an . 1395 Episcopus Tariasonensis electus. Vid. Herrer . to in. 2 pag. 383, Torellium tom. 6 pag. 284, et Elssium pag. 553.

Fr. Franciscus ualdonatus, Hispanus, conventus Matritensis alumnus an . 1626 instituitur Episcopus Syrao in Arcipelago Graeco et Suff. DD. Ferdinandi Card. de Austria, Hispaniarum Insantis, et Archiepiscopatus Toletani administratoris. Obiit Matriti sexagenario major an . I 632. Vide Horreram lom. I pag. 243, et Elmium pag. 2ll. Valentiae Mi Valenas Aug. Arch. D. Thomas de Villanova ortum habuit an . t 488 in Castro Fontisplani Toletanae dioecesis in materna domo , ad quam timore pestis tunc parentes Sese receperant. Pater illius suit Alphonsus Thomas Gargia de Villanova ejusdem dioecesis oppido, et mater Lucia MartiueZ Castel-

109쪽

lanos, honesti piique conjuges, quibus ipsa fortunae bona non deerant. Hi catholicao Religioni ita firmiter adhaerebant ut in domos suas Inquisitores Regni Murciae hospitio excipere solerent; in pauperes autem liberalitatem adeo

colebant ut numquam vacuo sinu egenos a se abire permiserint. Sub talium itaque parentum disciplina Thomas pie educatus jam inde ab infantia dididit intelligero super egenum et pauperem. Nam jentacula ei ad gynnasium eunti tradi solita esurientibus partiebatur, crebro aut pallio aut pileo, vel thorace, aut caligis, vel alio hujusmodi indumento , quod indigentibus tradiderat , domum exutus redibat, ipsumquo sibi paratum prandium esurientibus non semel distribuit matri interea spondens ea die so minime

eomesturum. Verum aegre serente matre puserulum nimio

jejunio viribus destitui, ipse ut ingeniosa caritate suam abstinentiam matrem celaret , sui prandii portionem quasi

illam cum amicis esset comesturus extra domum deserebat, eaque pauperibus tradita , se hilarem omnino ae saturum ostendens eo die prorsus ab omni esca se abstinebat. Grandiusculus effectus cum a patre ad agrum mitteretur ut messoribus praesset, non semel cibum ipsis sibique destinatum colligentibus spicas pauporibus distribuit. Jussus aliquando humentum a pio parente mutuum agricolis egenis gratis datum exigere, si illos inopia laborantes comperibat, enixe patrem rogabat ut propter Dei amorem omne eis debitum remitteret. Quadam autem vice Veritus ne pater suis precibus non assentiret villico debitori suasit ut si non posset tritico, palea saltem resertos saccos ad horreum deserret, quibus vacuefactis a patre rogatus utrum ille agricola frumentum restituisset. ad mendacium declinandum respondit : Iam saecos plenos ab eo delatos in horreo fuisse depletos. Ova recentiora ad Xenodochium reficiendis languentibus portitabat, et quadam dio cum mater domo egressa solitam pauperibus erogari eleemosynam parare oblita suis-

110쪽

set, ipse ne juxta morem ad ostium accedentibus egenis repulsam dare cogeretur, sublatos gallinae pullos eisdem distribuit , matrique postea ob hujusmodi rem conquerenti dixit: ab hine in p0yterum domo Uressura relinque , quaeso mater, in Promptu panem esurientibus distribuendum, ut redua pullos distractos non conqueraris. Ecclesias frequenter adibat, oratque etiam domi in oratio nosemper assiduus , cilicio atque flagellis carnem domabat , eaque per oblivionem aliquando in cubili relicta non absque

admiratione mater detexit. Praeterea ita modestiam custodiebat ut numquam a terra oculos olevare soleret, adeoquθcastitatem adamabat ut uua omnium Voge Virgo diceretur.

Ex ephebis egressus Complutum missus fuit liberalthus

disciplinis operam navatnrus, ibique tum ob prosectus magnitudinem tum maxime propter suarum Virtutum splendorem inter primos percelebris S. Il delphonsi Collegii alumnos

recenseri meruit, caeteris omnibus, sed praesertim e clθ-siasticis scientiis adipiscendis enixius intentus. Brevi ex discipulo magister effectus philosophiam in Complutensi Academia summa cum laude publice profiteri coepit, habuitquo auditores viros praestantissimos Dominicum Sotum Dominicanum , et Ferdinandum Enginar, qui duo fuero suae aetatis luminaria splendidissima. Erat tunc Thomas cum Complutensem cathedram conscendit 26 annos natus, ac biennio post Salmantieam eamdem disciplinam docero majori illi atque auctiori oblato emolumento vocatus suit. Verum Thomas neque ampliori honoris intuitu , nequo uberioris pecuniarum lucri spo adeo allici potuit ut Salmanticensem cathedram admittere animum induceret. Compluti cum degeret audito patris obitu paternam domum in monasterium convertens integrum patrimonium alendis ibidem egenis virginibus addixit, cujus exemplum imitata Agnes Gargia ejus amita valdo locuplos mulier , venditis omnibus quai possidebat, iisque in pauperes erogatis in