Eremi sacrae Augustinianae opus elucubratum a rev. p. magistro fr. Josepho Lanteri Agustiniano .. Pars altera in qua agitur de Augustinianis episcopis exteris qui floruerunt post magnam ordinis unionem peractam ab Alexandro 4. anno 1256 ...

발행: 1875년

분량: 330페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

131쪽

qui illis insulis evangelium disseminarent, secum ducebat. Episcopalem consecrationem accepit an . 1628 in SS. Nominis Jesu iusula a nostrato DD. Petro do Arco ejusdem loci Episcopo. Septem annis Segobiensem Ecclesiam laudabiliter

administravit, post quos au. 1635 die 25 Junii Archiepiseopatu tu Maniliensem adeptus , ibidem intrepidus naviculator eos scopulos, easque Syrtes nactus suit, quas nunquam per tot maria offenderat. Nam exorta inter ipsum, et illarum insularum Gubernatorem quadam circa cujusdam Regularium provinciae divisionem controversia, uti etiam nune

tu omnibus sero terrae plagis contigit, civilis potestas a potestate teuebrarum incitata omnimodis libero ecclesiasticae jurisdictionis exercitio obicem ponere sategit. Eo impudentiae ille Gubernator devenit ut Archiepiscopum releg rit, in ejusque locum quemdam administratorem sussiciendum curarit. Quare bonus pastor videns in sua Ecclesia schismaeonflari, ad illud impediendum tempori cessit, nec amplius Gubernatoris voluntati restitit. Paucos tantum dies in exilio permansit; nam ad mala graviora vitanda cito inita cum Gubernatore concordia Manillam rediit; verum ad majorem malorum cumulum dum pastoralis visitationis causa insulam

Mindori peragraret incidit in piratas Mahometanos , qui

illum despoliaverunt prae timore semivivum relictum. Itaque paullo post anuis, aerumnis, atque doloribus consumptus

ex hae vita migravit die 10 Julii an . 164l, aetatis suae 75. In Augustiniana Maniliensi Ecclesia tumulatus fuit. Vido Here. tom. I pag. 243, Els. pag. I95, Gams pag. li4, et Dictionarium geographicum iugularum Philip . Em. Buetotatom. 2 pag. 275. Fr. Hilarion Dieet ortum habuit Vallisoleti dis 2l Octobris an . II 61 ex hovestis, copiosisque parentibus Petro Diog , et Maria Fernandeg , qui illum scientia ac

pietate imbuendum sedulo curiarunt. Spretis paternae domus Diuitiam by Corale

132쪽

I 29

commoditatibus ae divitiis egregius adolescens saeculo terga vertens apud nostrates in Philippinarum collegio habitum induit an . 1781, et post emissam solemnium Volarum proseasionem studiorum curriculo nondum exacto cum aliis 26 Augustinensibus ad illum arci pelagum navigavit,

atque Manillam appulit die 3 Augusti I 86. Ibidem quippo

qui singulari mentis acumine, atque rara ingenii praestantia pollebat magno eum prosectu studia complevit, atque ut se idoneum Indorum missionarium redderet linguam lag tam alacriter excoluit, eamque adeo rite apprehendit ut brevi illos populos instruere, eisdem eVangelizare, eorumque

sacramentales consessiones excipere valuerit. Multos anuos magno cum animarum lucro inter iugatos adlaboravit, ac

postea anno scilicet 1799 eligitur provinciae procurator. I 808 prior Maniliensis, et 1818 provincialis. Sui provincialatus tempore anno nimirum 1821 eum popularis libertatis hydra etiam in illis insulis venenatum caput extollers conaretur, et nonnulli quoque ex Regularium coetu incauto ad liberalium piaesta declinare viderentur , ipse ne male coepta progrederentur sortiter restitit, atque insuper erudita lucubratione, quam publici juris secit, novatorum tentamina protrivit. Dicitur vir suisse firmae ac robustae valetudinis, ingenii constantis, atque in rebus ad proprium ossicium spectantibus prorsus inflexibilis. Cum iis qui infirmitatis magis quam auimi pravitato ab officio deflectebant se ad

Veniam pronum atque benignum monitorem ostendebat, cum e contra erga contumaces esset omnino inexorabilis.

Singulari religione ac pietate flagrabat praesertim erga M. Eucharistiae Sacramentum , cujus cultum promoVere summopere satagebat, instituta propterea in Augustiniana Maniliensi Ecclesia solemni 40 horarum expositione. Ex

Ferdinandi VII postulatione a Leone XII die 3 Julii an . 1826 eligitur Archiepiscopus Maniliensis, et au. insequenti dis 21 Oetobris in Ecclesia ordinis ejusdem civitatiss

133쪽

episcopalem consecrationem aecepit annos natus 66. Brevi quo rexit temporis tutervallo magnam Archidioecesis partem visitavit, varios abusus de medio sustulit, multis uecessitatibus providit, multosque fideles saero chrismatud linivit. Vitam cum morte commutavit die I Martii an . t 830. Ex relatione mihi transmissa a uostrate P. Thyrso

Lopeg, ex unuuariis pontificiis, et Morouiu vol. 42 pag. 124 Fr. J0sd alius Segui vir suit apostolico gelo flagranti simus. Ortum habuit in oppido Camprodon in Catalaunia an . t 773. Ubi Isi suae aetatis attigit anuum in coenobio Seo-Urgolii Eremitano Ordini nomen dedit. Adolescens Dei gratia praevoutus cum optime nosceret scientiam a Dei timore injuuctam inanem esse, dum litteris sedulam operam navabat, ubique et semper primas partes Dei amori uetimori tribuebat. Studio dilatandae fidei, atque animas Deo lucrisaciendi permotus Philippinarum provinciae Se aggregare voluit ut in illis insulis latiorem suo Zelo campum inveniret. Itaque ad illum arcipelagum transivit an . t 795, unde non ita multo post c0gnita illius pro gloria Dei ac salute animarum laboraudi cupiditate Superioros miserunt eum ad Imperium Sinense , ubi 20 an uorum spatio permansit praedicans Regnum Dei, an plurimum laborum

su0rum fructum reserens. Quoniam autem homines Dei dummodo illius gloriam quaerant, et evangelicae lucis sacem iis splendero laciant qui in tenebris et umbra mortis sedent omnia incommoda aequo animo sustinent; ideirco mirum est quanta nodum patientia, verum etiam alacritate Josephus noster tu illa vastissima regi otio terra marique pericula pertulerit, quot loca inacessa permearit, quot flumina trajecerit, quot sylvas impervias eum vitae discrimine penetrarit, suae incolumitati non consulens ut quaereret et inveniret aliquas aberrantes oves quas ad Christi ovilo perduceret, inter medios hujusmodi laboros hilarem sem-

134쪽

per se atque jucundum propter Dei amorem ostendens. Ut magis magisque in paganorum conversione proficere posset, variarum linguarum studium sibi excolendum censuit; quare optime calluit linguas Sinensem, anglicam, gallicam, atque italicam, quibus ad facilius atque commodius sui apostolatus ministerium explendum utebatur. Dum autem luter suos Sinenses neophytos jucundam quam maxime ac Suavissimam vitam duceret , quippe qui quamvis multis incommodis , atque molestiis jugiter afficeretur , solatium tamen atque conscientiam recte facti habebat , atque aeternae retributionis spe corroborabatur, accidit ut a Superioribus ad Philippinas revocaretur, eo quia propter continuata bella, quae Hispaniam tunc temporis intus et soris dilacerabant, ita pauci in illis insulis nostrates remansdrant. ut Sacerdotum desectu Sinarum missiones deserere coacti fuerint postquam per annos plus quam ducentos a tempore

scilicet nostratis BD. Alvari de Benavento usque ad 18 8 mult0 sudore ac sanguino illas irrigaverant. Vix dici potest quanto doloro hujusmodi revocatio nostratis Iosephi animum affecerit, cujus cordi valde amarum sapiebat tot filios derelinquere quos ipse per evangelium Christo genuerat. Verum oportuit illum superiorum mandatis obtemperare ; quare Suas cum Suorum neophytorum lacrymas

commiscens aegro animo navim conscendit ad Philippinas reversurus an . 1818. Cum SS. D. Leo Papa XII tanti viri merita probe nosceret ut innumeros ab illo pro Christi ovili amplificando labores exhantlatos remuneraret, Neocaesariensi titulari Episcopatu illum insignivit ut praelatum nostratem Archiepiscopum Hilarionem Dieet in suao Ecel glao regimine coadjuvaret Conse rationem episcopalem accepit in nostro Maniliensi S. P. Augustini templo disi 28 Octobris an . l829. Accidit autem interea ut laudatus Αrchiepiscopus paullo post ex hac Vita migrarit ; quare

Ρius VIII in ejus lorum die 5 Julii an . 1830 nostrum

135쪽

Josephum suffecit, misso ad eum pallio per manus Episeopi Novas Segobiae die 14 Septembris ejusdem anni 1830. Paucis post diebus , idest die 29 ejusdem mensis suae Sodis poss0ssionem iniit in palatium episcopale claustri humilitatem atque paupertatem secum introducens. Retento duntaxat aliquantulo ornatu in aula audientiae in caeteris quidquid a claustrali severitato alienum videri posset penitus eliminatum voluit. Ipsa quoque ipsius vitae ratio talis erat ut non quidem Archiepiscopus, sed simplex eoenobita esse videretur. Caeterum erga se ipsum supra modum parcus, erat erga pauperes admodum munificus. Neque intra suae Archidioecesis confinia tantum , verum etiam extra astatim eleemosynarum indigentibus largiebatur, suaeque locupletissimao archiepiscopalis mensae proventuum etiam Barcinonensem, aliosque . peninsulae Antistites ultro participes effecit. Cum vir esset singulari animi mansuetudine , atque miti ingenio pradditus poculiari idcirco dissidentes inter sese reconciliandi dexteritate pollebat appellatus propterea Angelus pacis. Supra omnia autem gratum jugiter divinae bonitati coram omnibus se Ostendebat, neque unquam a gretiis Deo pro tot benoficiis sibi collatis sincero cordo agendis cessabat, inter medios calores, pluvias, discrimina, atque incommoda, quae in frequentibus per illa tropicalia loea itineribus sustinere cogebatur laetus

atque jucundus jugiter clamitans : Todo por Dios y tota

para Dios. Dum optimus pastor varias suae amplissimae Archidioecesis provincias sacrae Visitationis causa peragraret in morbum incidit; quare Manillam reverti coactus ,

ibidem die 14 Junii an . 1845 spiritum Deo reddidit. Ex

illius oratione lanebri edita a nostrate P. Fr. Stephano Vivet, ex annuariis pontificiis, et ex Gams pag. li 3. Moroni autem vol. 42 pag. 124 intra paucorum verborum circulum tria circa nostratem Josephum Segui errata commisit ; scribit enim illum patria sujsse Maniliensem, parum

136쪽

in Archiepiscopatu vixisse, illamque sedem longo post ejus obitum tempore vacasse. Insuper praelatis tribus aliud adjungit piaculum omissionis , silet enim nostratis Segui

Augustinianam professionem.

Nominis Iesu mi Zebiu Aug. D.

Fr. Petrus do Agurto , S. Theol. Magister , nobilis uexicanus , et illius provinciae alumnus , a tenera adhuc aetate Eremitanum Ordinem amplexus est. Discipulus fuit nostratis Alphonsi de Vera-Cruge, oujus doctrinam et aanctitatem aemulatus illius vices in Moxicana Universitate super theologicam cathedram laudabiliter gessit. An. 1584

cum jam Mexici priorem egisset, eligitur Provincialis, et an . i595 ad instantiam Philippi II a Clemento VIII die 30 Augusti inauguratur primus Episcopus SS. Nominis Jesu in Philippinis insulis. Episcopatum nonnisi invito

animo, atque ex P. Generalis mandato admisit, cunctis enim hujus mundi honoribus ae digvitatibus claustri obscuritatem praeserebat. Vir erat religiosae humilitatis valde studiosus, rebus spiritualibus omnino doditus, austeritatis, et corporis amictationum amator, qui rudibus vestibus indutus lucedere cupiebat, et pro cubili nuda tabula contentus erat. Amidua illi oratio, inexhausta in egenos liberalitas, pro quibus alendis etiam humenta multiplicasse sertur. Cum aliis 15 nostratibus in suam dioeeesim pervenitan. 1598 , ubi statim coepit suum pastoralem gelum Cum omni alacritate exercere. Catechizabat Indos, ita Elmius,

et eis Sacramenta ministrabat. Cum Summa cura animarum,

subdit Ossinger, pietate, vigilantia, et pulcherrimo vitae exemplo praesuit. Illibatum virginitatis florem urius ad obitum custodivit , qui suit cum sanctitatis opinione dio 14 Octob. an. 1608, ejusque mortalia pignora, ut seribit

137쪽

auuum reserato sarcophago illaesa atque intacta reperta sunt, et ex toto corpore Odor reddebatur , quia honorat quandoque Deus hisce mirabilibus sanctos su0s, praesertim virgines, ut qui corpora Servarunt in orrupta dum viverent,

e coelo videant illibata a Deo servari post mortem. Vide Nicolaum Ant. Hispalensem tom. 2 pag. 131, ubi nostratis Petri Episcopatum silet, Herreram lom. 2 pag. 254. Eissium pag. 563, et Gams pag. II 3. Fr. Potrus de Aree in oppido Catadiano provinciae Alabensis in Hispania ortum habuit , et an . 1579 adhuc adolescens in Salmanticensi eoenobio Eremitanae Familiao per tria consueta vota perpetuo se mancipavit. Paullo p0st, idest an i58l una cum aliis 10 Augustinensibus ad Philippinas insulas prosectus suit , ac post consectum iuuauillensi conventu studiorum curriculum se contulit ad provinciam Basayam, ubi ab anno 1587 ad 1596 fidolos Panay et Opong spiritualiter administravit. Eodem an . 1596oligitur Prior conventus Nominis Jesu , et 1599 Manillensis. Hie conventus erat ex liguo consectus, ac proinde comburi facilis , prout revera combustus suit in solemni lanere D. Ronquillo Philippinarum Gubernatoris. Quamo, rem noster P. Prior Petrus de Arce eumdem conventum cum Ecclesia ex lapidibus et lateribus c0nStruendum suscepit juxta exemplar delineatum a nostrate Fr. converso tonio de Herrora, qui tu hoc aedificio peritissimum archiloctum se ostendit. Nam ea arte, tantaque soliditate cum coenobium , tum occlesiam aedificavit ut utrumque sit architecturae miraculum , et vehementioribus terrae

motibus luconcussum resistat, prout experimento comprobatum est praesertim an . t 746, et l863. Id autem magis magisque nostratis Fr. Antonii architectonicam peritiam ostendit quod nimirum mouitum statribus reliquit, quo illos certiores reddebat suum aedificium nullam jacturam a

138쪽

torraemotuum violentia subiturum si illud a quocumque alio architeeto reformari non permittant. Nuno autem ut ad nostrum Petrum de Arge rovertamur silentio praeterire non debemus illum duabus vicibus, nempe an. 1602, et 1607 Provincialem renuntiatum fuisse. Tandem an . 1609 dio

7 M i ex praesentatione Philippi III inauguratur Episeopus Novae Caceres, quam tamen e clesiam nunquam

gubernavit , nam ante initam possessionem ad Episcopatum SS. Nominis Iesu translatus fuit. Longo quo praefuit temporis spatio nedum hanc dioecesim, verum etiam totam Maniliensem Archidioedegi in aliquandiu laudabiliter administravit, idest post obitum D D. Didaci Vasqueet, et nostratis Michaelis Garelao Serrano ; nam ex S. Pii V decreto hujusmodi administrationis jus trium Archiepiscoporum morte tutercedento totidem vicibus ad illum devolutum fuit. lidet tertia vico ob debilitatam valetudinem tantum onus recusaro coactus suerit. Intra utriusque dioecesis confinia Augustinensibus Discalceatis plura oppida spiritualiter administranda assignavit, eisque etiam SS Concoptionis eoo-nobium idi Zob i) extruxit. Rexit cum plausu ab anno 16l0 usque ad 1645, quo e sua Sedo die Isi Oetobr. transivit

ad rogi piendam a Domino mereodem laborum et meritorum Suorum , cum jugiter fuisset tum intra claustrum , tum supΡr episcopalem cathedram vir spectatae probitatis, atque integerrimae vitae. Τumulatus suit in tomplo Angustiniano SS. Nominis Iesu. Vido catalogum nostratum eoonohitarum pro v. Philip . exaratum a P. Gaspare Cano pag. l9. Hef-

rerum tom. 2 pag. 270, et 572, M. Si cardum de Christianis Japoniae pag. 80, et 438, et Gaius pag. li 3, ubi siletur nostratis Petri Augustiniana professi0. Fr. Sebastianus de Foronda patriam habuit Plicem Augustam Bad οχ) in Hispania, ubi primam lucem aspexit an . 1665. Adhuc adol6scens Augustinianae insularum

139쪽

Ρhilippinarum provinciae se aggregavit, et Matriti an . 1683 solemnia Vota nuncupavit. Biennio post cum aliis 45 Augustinensibus commilitibus ad illum arci pelagum navigavit, atque Manillae non minus cum plausu quam cum prose-etu studiorum cursum complevit. Deinde per plures annos, idest ab an. 168s usqus ad 17lz in variis illius regionis paroeciis administrandis suum gelum exercuit, licet interdum parochi ossicium intermiserit ut praecipua provinciae munera sungeretur. Fuit enim subinde ejusdem provineias procurator, Secretarius, et definitor, itemque Prior Provincialis , ae laudem Prior uanillensis , quod ossicium tune temporis magno in pretia habebatur. Cum esset coenobitaverae humilitatis amator, qui absconditam cum Christo vitam ducere cupiebat , nonnisi superiorum jussionibus actus Calydonias titularem Episcopatum admisit, quem una eum dioecesis Nomiuis Jesu administratione ex C

stolies Regis postulatione Clemens XI dio 23 Iunii 17 18

illi assignavit. Statim illius Ecclesiae regimen suscepit; verum quia tunc temporis illarum insularum episcopales cathedrao vacabant , idcirco ejus consectatio dilata fuit usque ad an. 1724 , quo Mamum illam a DD. Joanne Casal accipere se conferre debuit. Ad concreditam sibi Ecclesiam reversus optimi pastoris partes jugiter gessit ,

ostendens praesertim se aeternae suarum ovium Salutis valde sollicitum , in rebus agendis valde cautum ae prudentem, necnon erga indigentes multa liberalitate praeditum. Pro extruendo Augustiniano Nominis Jesu coenobio sex acutatorum millia suppeditavit, magnamque etiam expen- . Rarum partem sustinuit pro Cathedralis campanis comparandis. Tandem optimus pastor sui ovibus suis desiderium reliquit moriens in civitate Nominis Iesu die M u ian. 1728. Ex catalogo nostratia P. Gasparis cano pag. I 04, ex Gams . pag. li4, et ex diario romano ad diem T Januarii an . 1 22.

140쪽

Fr. Sanetes Gomeg Maranon ortum habuit Vallisoletidie 1 Novemb. an. 1763. In ejusdem civitatis Augustiniano collegio solemnem prosessionem emisit an . 1 79.

Postea in praelato collegio philosophiam docuit, idemque ossicium exercere Manillam missus suit an . 1789. Missionarium subindo laudabiliter egit inter Tagalos , aliosque illius regionis populos. An. I 825 eligitur Provincialis , et 1829 dis 27 Septembris renuntiatur Episcopus Nominis desu. Episcopalem consecrationem accepit in nostra Maniliensi egetesia per manus nostratis DD. Josephi Seguidis 28 Octobris l830. Valdo callebat scientias ecclesiasticas et philosophicas, ac praesertim mathesim, suitque praeterea architecturas peritus, prout Varia aedificia testantur, quae sive quando erat simplex parochus , sive jam insulatus ipsemet dolineavit. Obiit in sua episcopali urbe dio 23 Oeχ-bris 1840. Vido in Diario romano relationem Consistorii 28 Septemb. 1829, Gams pag. 114, ubi siletur Augustiniana nostri Praesulis professio, et Lautori vol. 2 pag. 374. Fr. Joseph Ferdinandus Magra natus in oppido Ampudia dioecesis Pal0ntiae die I9 Martii Ι 83l, in nostrate Vallisoletano insularum Philippinarum collegio Eremitarum Augustinensium tunicam induit an . I 850. Tribus post annis cum aliis 37 sodalibus navim conscendit ad Philippinas profecturus, Manillamque appulit die 8 Januarii 1853. Ibidem cum peculiarem ostenderet concionatoris ossicio obeundo idoneitatem, hoc munus licet nondum Sacerdotio initiatus post receptum sacrum Diagonatus Ordinem cum plausueXercere coepit. Studiorum curriculum emensus ivit ad insulam SS. Nominis Jesu , ubi Zebuense idioma egregie didicit. Illio varios populos magno cum Zelo spiritualiter administravit ab an. 1857 usque ad I 865 quo Zebuensis conventus prioratus illi demandatus suit. Hoc in loco positus tantam apud BD. Romualdum Ximeno Dominicanum

SEARCH

MENU NAVIGATION