장음표시 사용
171쪽
nii de Mendoeta conscientiae moderator esset, magnam cum in civili, tum in ecclesiastico regimine partem habuit, non omittens interea consuetas poenitentias, atque spiritualia exercitia, quibus singulares e coelo favores promeruit. In Hispaniam deinde cum pro gravibus quibusdam negotiis expediendis remeasset, electus suit Episcopus Civitatis Αngelorum, alias Puebiae; verum antequam ad suam dioec sim profecturus navim conscenderet , per aliam viam ivit tu regionem immortalitatis an . 1554. Dicitur insignibus quibusdam revelationibus a Deo dignatus suisse, atque non semel Christum Dominum in Eucharistia palam conspexisse. Vide Torellium in Centuriis pag. 497 , Ηerreram rem. I pag. 398, C etanum de Soum do Epispopis Lusitanis extra Lusitaniam pag. Ι70, Georgium Cardoso Agiologii Lusitani tom. 2 ad diem 4 Aprilis liti. A, et Antonium Cordeiro hist. insulanae lib. 6 cap. 4 l, n. 4l4. Portus-Disitis Mi Porto-Ricco) Aug. D. Fr. Didacus de Salamanca, Burgis in Hispania nobili
genere ortus , post completum studiorum curriculum in Americam navigavit non quidem auri fodinas quaerere, sed
homines Christo lucrifacere. An. 1563 pro gravibus ordinum religiosorum negotiis Matritum missus suit, quo tempore a Rmo P. Christophoro Patavino provinciae Mexicanae, et postea an . scilicet 1566 omnium Indiarum Occidentalium vicarius generalis constituitur. Iterum in Hispaniam reversus an. 15 5 erat prior regalis S. Philippi Matritensis nVentus, et an . insequenti ad instantiam Philippi II a Summo Pontifice creatus suit Episcopus Portus Divitis in ullis insulis. Statim ae ad suam Dioecesim pervenit operarios conduxit, qui cathedrale templum perficerent, et ipse suis expensis ejusdem templi gradus extruxit. Illam Ecclesiam rexit usque ad an . I 587, qno suae conscientiae
172쪽
quietis amore Romam venit Episcopatus onus ad pedes Summi Pontificis deponere. Vide Herr. tom. I pag. I97. Eis. pag. 165 , Gams pag. 162 , et Alcedi dietionarium
Fr. Ferdinandus Vallivia y uendum Hispanus, alumnus provinciae Vandalitiae , an . IIlI creatur Episcopus Portus Divitis, atque suae sedis possessionem adiit an . 1 19. Rexit usque ad an . 1 25. quo episcopale onus die 25 Nov. cum mortali veste deposuit. Vide Alcessi Dictionarium, et Gams pag. 162. SS. assumptionis me assumtons Aug. D. Fr. Joannes de Almareet, de Salmantica, S. Theologiae Magister, qualificator S. Inquisitionis, S. Scripturae pro-
sessor , atque insignis concionator , apud Ordinem variis vicibus prioratum obtinuit, atque etiam ad suae provinciae primatum ascendit. An. 159l inauguratur Episcopus SS. Assumptionis de Paraguay; verum an . insequenti ex hac vita migravit ante acceptam episcopalem consecrationem.
Vido Alcedi dictionarium continuatum, et Gams pag. I M. SS. Conreptionis de Cile mella SS. Coneeriona nes Chia)Aug. D. Fr. Franciseus de Vergara Loyola do Iga, da Lima in Peruvia, illius Augustinianae provincias Prior Provincialis an . 1666 eligitur Episcopus M. Conceptionis in regione Cilensi, atque rexit illam Ecclesiam usque ad an. 1682, quo ex hac vita migravit. Vide Gama pag. 144, et Alcedi
173쪽
Fr. Ludovicus de Lemos y Usatequi, de Lima, Caroli II concionator an . 1687 inauguratus suit Episcopus SS. Conceptionis, quam sedem tenuit usque ad an. 169I, quo Indiarum Occidontalium Patriarcha constituitur. Hoc tam sublimi honore nobilitatus parum adhuc temporis vixisse videtur; nam eumdem titulum praefato anno 1691, die 20 Novembris Innocentius XII DD. Petro Portocarreroy G man Tyri Archiepiscopo contulit. Vide Gams pag. lo, et Alredi dictionarium. Fr. Martinus Hijar y Mendoeta , Peruanus, alumnus
suit nostratis coenobii Limani. Dicitur vir fuisso morum seVeritate, suaeque vitae austeritate Vere singularis, atque religiosae paupertatis supra modum studiosus. Inter alia ordinis munia etiam provincialatum obtinuit. An. 1695 ad instantiam Caroli II ab Innocentio XII ad SS. Conceptionis Episcopatum promovetur. Suam dioeceSim Optimus pastor sacra visitatione peragravit, atque ad spiritualem praesertim suarum ovium prosectum provehendum dioe esanam synodum coegit, quam tamen ad Optatum terminum perducere non valuit; nam post aliquot sessiones in gravem morbum incidit, cujus vi oppressus mortalem tunicam deponere debuit mense Martio an . 1704, Vide historiam eccles. regionis Oilensis auctore DD. Eygaguirre, et Gama
pag. 144. S. Crucis de Sterra Mi S. Crore della Sterra' Aug. D. Fr. Joannes de Rivera in oppido Pisco in Peruvia ortus, Eremifanum Ordinem ingressus, quippe qui juvenis erat subtilis ingenii, atque perspicacis intelligentiae vireVasit eruditione cum sacra, tum profana Valde instructus. Potissimum autem excelluit solentia S. Scripturae cujus Diuitiaco by Coral
174쪽
cathedram in Limana Universitate summo cum plausu atque discipulorum prosectu moderatus suit. Cum doctrinae praestantia fulgebant etiam in illo aliae eximiao viriutos. Erat enim singulari indolis comitato, animique benignitate praeditus; quare omnium sibi benevolentiam comparavit, atque
in suae vitae ratione praeter peculiarem morum innocentiam jugis eminebat potus cibique parcitas. Propter sua doctrinae ac probitatis merita electus suit Episcopus S. Crucis de Sterra in Bolivia, illamque Ecclesiam rexisse videtur post an . t 666 usque ad 1672. Vide dictionar. Alcedi, Gains pag. 445, et Bi0gr. ecel. compl. liti. R.
Fr. Didaeus do Conueras, Moxici orius, apud Ordinem suit S. Theologiae Magister, et suae uexicanae Provinciae Praesectus. In patria autem Universitate primariam obtinuit S. Scripturae cathedram, itemque apud S. Inquisitionem qualificatoris munus exercuit. Ex Philippi III praesentatione a Paulo V die l8 Junii an . 161 2 insulae S. Dominici Arehiepiscopatui praefigitur. Illam sedem tenuit usque ad an. 1618, quo pro suae Ecclesiae, suaequo conscientiae negotiis Romam Veniens naufragus periit.
Vido Horr. tom. I pag. 198, Et M. pag. 163, Meedi dictionarium, et Garns pag. I 48. Fr. Petrus de Solier in oppido de Bar as in provincia Toletana ortus, Eremitanae Familiae in conventu Salmantieensi an . 1595 die 20 Januarii per solemula vota se aggregavit. Ad occidentales Indias postea prosectus , illino ad Philippinas transiit an . 1599, atque Manillae nostrates alumnos S. Theologiam docuit usque ad an. 1603 , quo in Hispaniam rediit procuratoris ossicium apud Aulam Regiam Matriti gesturus, quo tempore magistralem lauream
175쪽
obtinuit , et commissarius S. Inquisitionis ueximnae renuntiatus fuit. Iterum ad Philippinas navigavit an . 1606, quo ut pervenit in provinciam Pampangam christianos indigenos spiritualiter administraro se contulit. Parum temporis suum apostolicum gelum illic exercere potuit; naman. I 608 provincias regimen illi demandatum fuit. Pro ejusdem provinciae negotiis alia vico in Europam remeavitan. I 610, atque rebus omnibus sua dexteritate rite compositis in Americam reversionem fecit, ubi D. Ludovico de Vel eo Mexici Proregi a sacris consessionibus suit. An.
1614 dio 17 Novembris instituitur Episcopus Portus Divitis, unde an. 1619 die 14 Decemb. ad Archiepiscopatum S. Dominici transfertur, quo titulo etiam Indiarum Occidentalium Primas evasit. Illam sedem tenuit usque ad an. 1620 , quo huic saeculo valedixit. Consulo Herr. lam. 2 pag. 270, Ela. pag. 582, et Gams pag. l48.
Aug. Arch. Fr. Joaunes do Castro, Toletanus, et illius urbis Augustiniani coenobii alumnus, vir suit oloquentia, eruditione, Vitaeque sanctimonia maximo clarus , atque insignis suae aetatis verbi Dei praeco. Cum esset Salmanticensis coenobii
prior die T Januarii an . 1608 inauguratur Archiepiscopus S. Fidoi in regno Novae Granatae ; sed post acceptam episcopalem unctionem eleetus Philippi III contionator Archiepiscopatum abdicavit. Itaque mansit Matriti usque ad obitum qui cum non exigua sanctitatis opinione evenit die I Augusti an . 161I , aetatis suae 70. Dicitur fuisse Valdo liberalis erga pauperes. Eissius pag. 350 de illo haec habet - Aulam regiam doetissimis suis concionibuS , aceo illis direrit, omniumque animos in se eonvertit. Vido
176쪽
pag. 374. Lauteri vol. 3 pag. 395 , et Gams pag. 140
ubi nominatur Franciscus , et siletur illius Augustiniana professio. Scripsit vitam B. Alphonsi de Orogeo. Fr. Didaeus Fermin de Vergara, Hispanus, Compo- stellae Eremitanas Familiae nomen dedit. Postea apud Ordinem conspicua munia obtinuit; nam an . III 8 electus fuit prior conventus Salmanticensis, quod officium deinda exercuit otiam in regali S. Philippi coenobio Matri tensi. Dicitur vir fuisse mitis ac suavis ingenii, singularis probitatis . atque insignis liberalitatis erga pauperes. An. 1 32 die 20 Decembris inauguratus suit Episcopus Poprianensis in Peruvia, unde an. 1740, die 24 Decembris ad Archi piscopatum S. Fidei de Bogota translatus suit. Suae matris
Religionis Augustinianae semper memor nostratibus Salmanticensi , Vallisoletano , aliisque coenobiis pecuniarum subsidia misit. Illam Archiepiscopalem cathedram tonuit usque ad an. 1744 , quo e sua sede ad meliorem vitam transivit. Vide annuar. pontis. Gama pag. 140, et Alcedidictionarium. Noster Em. Vidat in hist. eonv. Salm. illius obitum assignat an . 1 43.
gv. D. Fr. Franciscus de Igarre i juxta Gams pag. l46, ubi illius Augustiniana professio religetur, Episcopatum S Jacobi de Cuba an. 17 30 recusavit. Verum ex Alcedidictionario videtur illam sedem tenuisse post obitum sui antecessoris si 29ὶ usquo ad an. 1730 In eadem pag. 146 praelatus Gams silet etiam Augustinianam professionem nostratis Fr. Gregorii de Alarcon Discale. atque omnino reticet nomen Fr. Gasparis de Molina postea Cardinalis , qui an . 1 30 dio 26 Septemb. electus suit S. Jacobi do Cuba, alias Havanae Episcopus. Vide Diarium romanum.
177쪽
Rio de Heha m Regno Novae Granatae ortus, in Hispaniam venit , ibique in eoenobio Hispalensi Eromitanum ordinem amplexus fuit. Salmanticae deinde studiis operam naVavit , atque magistralem lauream obtinuit. An. 1632dio 16 Feb. ad instantiam Philippi IV electus suit Episcopus Tucumani , nunc Novae Cordubae , in regione
ducatanensi. Magno cum animarum gelo suam dioecesim rexit annis triginta, potissimum conversioni indigenorum
infidelium intentus. Spiritum restituit Creatori suo mense Feb. 1662. Vide Here. tom. 2 pag. 86, Et M. pag. 485, Gams pag. IQ, et Alcedi dictionarium continuatum. Fr. Nicolaus de Ulloa Limam in Peruvia patriam babuit, ibique Augustinianae Familia 3 nomen dedit. Illius provinciae postea primatum obtinuit, et an . 1663 ad Τucumanensem Episcopatum evectus suit. Magna cum prudentiae laude suam Ecclesiam rexit, atque in procuranda Indorum conversione indefessam . sedulamque curam impendit. Plenus meritis debitum naturae persolvit an . t 682. Vide Alredi dictionarium continuatum, et Gams pag. l .Fr. Alphonsus Pachem, Limantis, qui illam Augustinianam provinciam rexit, circa an. 1683 electus suit Episcopus Tucumani. Vide Alcedi dictionar. contin. et G mapag. 145.
Floruit usque ad hoc praesens decurrens saeculum Augustiniana Lusitaniae provincia, quae 26 quondam coenobia enumerabat, quibus alia 29 addenda sunt, quae vi-Diuitiaco by Corale
178쪽
eariatum Indiarum Orie talium , seu provinciam Goanam constituebant. Horum coenobiorum praecipua pars per Varias vicissitudines pervenit usque ad an. 1834, quo Petrus IBrasiliae ex Imperator sub nomine Ducis Brigantiae uno calami ductu plurium saeculorum opera delevit. Is enim
adjutus praesertim ab Anglis et Gallia, qui post suos intersectos ejectosque Reges ubique locorum usque ad pra sentes hos dies in summam sui ipsorum perniciem latalem lethiserae libertatis arborem suo patrocinio Sustinere consueverunt, ipSummet germanum fratrem D. Michaelem legitimum Lusitaniae Regem an . 1833 o throno deturbavit, eumque a patria exulare coegit. Deinde nimirum mense
Martio l834 liberalium consilia sequens, suaeque indignationi.indulgens eo quia coenobitas semper justitiae et legitimitatis defensorps D. Michaelis partibus adhaerebant , illorum coenobia in tota Lusitaniae ditione de medio sustulit, ut sic multis saerilegiis, multisque ex ommunicationibus contaminatam haereditatem suae filiae D. Marias de Gloria relinqueret. Protulit ipsa quoque Eremitant Ordinis
Lusitana provincia non paucos viros doctrina ac sanctitate praestantes, atque complures item insignes Praelatos, quorum nune nomina recensere incipimus.
Fr. Augustinus do Castro, alias de Iesu Ulyssi ponein patriam habuit, ubi primam lucem aspexit die isi Octobrisan. 1537 ex patre Ferdinando de Castro Ulyssi ponis gubernatore , et ex matre Maria de Ayala Comitis Montis Sancti filia ortum ducens. Augustinianum deinde habitum Conimbriae sumpsit e manibus nostratis Von. Ludovici de Mont a die si Aprilis 1554. Apud Ordinem statim coepit
singularium virtutum specimina exhibere. Quoniam autem inter caeteras egregias dotes etiam serventi fidei dilataudae
179쪽
zelo praeditus erat, idcirco eo tempore , quo uuiVersam Lusitaniae provinciam moderabatur, Augustinianas missiones in Orientalibus Indiis instituero sategit. Misit illuc igitur duodecim magni spiritus nostrates, quos paullo post complures alii item Augustinenses secuti sunt. Hi suerunt primores ex Eremitano Ordine Indiarum Orientalium apostoli, qui longe lateque in remotissimis illis regionibus tum Catholicae Fidei, tum Augustinianae Religionis conbnia dilatarunt ; nam Ecclesiae multas gentes aggregarunt , atque ordini provinciam Goanam adjunxerunt. Sed ad
Augustinum nostrum redeamus. Itaque vir Eremitanae Familiae longe amantissimus cum rescivisset nostratum res
in Germania pessum ire , ad illas erigendas illuc se conserro deliberavit. Romam igitur venit an . 15 2 , atque a Gregorio XIII obtinuit ut Vicarii generalia nomine ad reformanda Germaniae superioris coenobia proficisceretur. Hujusmodi autem provinciam integro sexennio magna dexteritato atque ingenti regularis disciplinae prosectu implevit. Eadem temporis intercapedine regius Mariae Austrias Imperatricis concionator electus suit. In Hispaniam postea a praelata Imperatrice adductus provincias Castellae , et Aragoniae ex regio consilio visitavit. Ad instantiam Philippi II dio 3l Decemb. 1597 inauguratur Archiepiscopus Bracharensis, et Ulissypone in Ecclesia ordinis a DD. Michaelo de Castro ejusdem urbis Archiepiscopo die 3 Januarii 1598 consocratur. Deinde renuntiatus fuit etiam Lusitaniae Prorex , quod tamen munus admittere noluit. In Archiepiscopatu nostratis D. Thomas a Villanova munificentiam aemulatus suit. Nam viginti duobus , quibus praefuit, annis illum tercenta quadraginta sex scutatorum millia pauperibus distribuisse constat , duobus praeterea extructis monasteriis , uno. Scilicet nostratibus coenobilis , et altero monialibus S. Benedicti, atquo lando etiam relicto
pro puellabus dotandis , infirmisque curandis , qui millo
180쪽
Septingenta quinquaginta scutata quotaunis reddebat. Tantum potest sancta Episcoporum liberalitas i Erga SS. Eucharistiae Sacramentum singulari flagrabat pietatis affectu;
quare ut gemper eorum eo quatuor lampades arderent censum laudavit. Duas synodos dioecesanas habuit, in quibus salutaria pro tollendis abusibus statuta edidit, itemque Bracharenses constitutiones resormavit. Tandem meritissimus Antistes Sacramentis rite munitus, Jesu et Mariae nomina pronuntians obdormivit in Domi uo cum magno , ut ait Elafius, sanctitatis odore Bracharae die 25 Nov. un. 1609, aetatis suae 72. Apud uostrates in eadem urbe tumulat
suit. Vide Herr. tum. I pag. 26, Els. pag. 92, tantori Vol. 2 pag. 239, Ossinger pag. 2l9, et Gama pag. 95, ubi dieitur ad Archiopiscopatum evectus an . 1589, et die 28 Julii 1592 eathedralem conMer M. Fr. Mori us de Meneges Ulyssi pone die 25 Januar. an. 1559 ortum habuit ex patro Alexio de ueneges e Comitibus do cantanheda Sebastiani Regis institutore, et ex matre D. Aloysia de Noronha nobilissima foemina. In aula regia educatus , ubi l5 aetatis attigit annum , ipsi aulaed usque deliciis ae pompis nuncium misit, atque in patrio nostrae Dominae de Gratia cucullum induit, ibiquo dis 2 Feb. 15 5 solemnia vota emisit juxta illius provinciae morem familiae cognomine relicto, atque a adsu cognominatus. In studiis deindo ita prosocit ut evaserit magnus theologus, atque insignia verbi Dei praeco. Verum non doctrina
tantum, sed etiam singulari pietate excelluit. Conesonator fuit Catholiet Rogis Philippi II, qui illum rectorem constituit celeberrimas Con imbriae Universitatis, quod tamen honorificum munus admittere noluit. An. I 695 dio l3 Feb. eligitur Archiepiscopus Goanus, et Primas Indiarum Orientalium. Episcopalem consecrationem accepit Matriti die 26 Martii I595 , et dio 29 ejusdem mensis per manus BD.