장음표시 사용
51쪽
Prioris, et gradum Lectoris obtinuerat. Ex uilensii Alphaboto pag. 60, et ex Archivio et Schematissimo Archidioec. Monae. Hechensialter eanou. decan. 110uae. Ι 830. Fr. Petrus Ulmer de Gamundia, Germanus, S. Theologiae Magister Bavariae Ducum concionator, et Basileae poenitentiarius, anno 1430 electus fuit provinciae Rheno- Suevimo Prior Provincialis, et I 43I Episcopus Mitroconianus forsitan Metrocomiae sub Patriarch. Hierosolim. et Sit fraganeus Frisingae. An. 1439 in sesto SS. Apost. Petri et Pauli altare et chorum nostri Gamundiani coonubii in honorem B. u. V. de Visitatioue, et dic t Octobris l449 Octo altaria in Ecclesia S. P. Augustiui Monachii conso-cravit. Videtur mortalis vitae cursum explevisse Gamundiae praelato an . I 449. Ex nostrate Voltu. pag 89, ex Sehematissimo Archidioee. Monaco-Frisingensis Hockeustallor Capit. Metropolit. Monae. Ducan. I 830 , et ex Toroll. tom. 6 pag. 684.
Fr. Albertus de Saxonia ex pago Richerstorffensi expletis Pragae inserioribus studiis, Ρarisios se coutulit, ubi doctoralem lauream obtinuit. Quamvis theologica etiam scientia praestaret, multo tamen magis philosophica atque mathematica excellebat. Noster Fulgentius Monsortis Abellinas , qui fuit Episcopus Νusci , in quadam panegyrica oratione, cui titulus Adamua yrotiae, in laudem D. Augustini, narrat nostratem Albertum tamquam alium Archimedem talem motricem vim, qua per uerem volaret, aeneae
columbae aliquando indidisse. Eluctus suit Episcopus Hal-berstadensis in Saxonia) ct S. R. Imperii Princeps anno I 366 praesuitque avnis 21. De illo haec habet Petrus de Alva Minorita in appendico Bibliothecae Conceptionis co-
52쪽
lumna 1499: Alberius de Saxonia Ord. S. Augustini, et Episcopus Halberstadientis .... propter amorem Virginia multas propositiones Parisiis et Pragae de Immaculata Conceptione defensavit, in quibus gloriosam Virginem ab originalis peccati macula immunem fuisse probavit. Mortalem eum immortali vitam jam senex commutavit an. 1390, et in cathedrali ante altare S. Lini Papae et martyris tumulatus suit. Mentionem de illo faciunt etiam Ossingerpag. 798, Gandolphus pag. 3I ubi illius scripta recensentur, PosseVinus Apparat. Sae. tom. I pag. 35, et Albertus Fabricius in Bibl. a D. Mansi aucta tom. I pag. 49.
Fr. Bertholdus, Germanus, vir ob eximias virtutes apud omnes coaevos summo in honore habitus, anno 135 erat Episcopus Cyganensis, seu Zmanensis in Colchide, et Sin. Ηerbipotensis in Bavaria; nam eodem anno legitur sub praefato titulo, ac nomine et auctoritate BD. Alberii Comitis do Hohenlohe Episcopi Herbipotensis et
Franconiae Ducis quaedam episcopalia munia obiisse. Debitum naturae persolvit Herbipoli die 13 Junii an. 1360, et apud nostrates in choro tumulatus suit. Vide Ηοhnpag. 58 ubi errato ponit illius Episcopatum in IIungaria, Gropp hist. Franconias vol. 2 pag. 831 , et Willach L. C. tom. I pag. 429. Fr. Joannes do Kartesinit de Carlostadio in Franconia) vir suit non minus morum innocentia quam eruditione spectabilis, qui propter religiosam vitam cum singulari sapientia conjunctam apud omnes coaevos magnam sibi existimationem comparavit, cum in Herbipotensi Unive sitate doctrinae suas radios diffunderet , a Bonifacio IX
53쪽
Αrmenia) et Suff. Herbipotensis. Sub tribus Episcopis Herbipotensibus, iisdem Franconiae Ducibus Suffraganei, sive coalutoris munia cum laude gessit usque ad annum 14l3, quo Herbipoli dio 7 Decembris ad meliorem vitam transivit, et in Ecclesia ordinis ante altare majus honorifice sepultus suit. Ex Chron. Francon. vol. I pag. 306, Rein-ger de Ep. Sust. Herb. pag. 6l-66, et H0hn pag. zz-80-8l.
Fr. Joannes Recet de Bobeno , Saxo , Augustiniani coenobii Magdeburgensia Prior , opera praesertim Bia chardi III Archiepiscopi Magdeburgensis , qui vir pietatoae gelo justitiae insignis illam sedem an . t 307 obtinuit, in Episcopum Coroniensem alias Coroniacensem di Coron in Macedonia, et in ejus Suffraganeum sive coadjutorem electus suit. Episcopali dignitate jam decorabatur an . l3l3. quo nostram Monarchii Ecclesiam visitantibus indulgentias aliquot concessit. Adhuc hanc mortalem vitam degebat au. I 338. Primus fuit Magdeburgensium Antistitum Suffraganeus. Consule Dreyhaupt, et Walther Singularia Magdeburgen-ria, Hohn pag. 48, et Herreram lom. I pag. 255.
Fr. Incelerius Prodiet, Hungarus, anno I 276, die TSeptembris inauguratus suit Episcopus Buduao di Budoa in Dalmatia, fuitque subinde in pluribus Germaniae dioecesibus Su ganeus , sive coadjutor, Herbipotensi scilicet, Bambergpusi, Caminensi. Constantiensi, Halberata-diana, ac praesertim Moguntina. Dicitur suisse Praelatus
pietate, doctrina , rerum agendarum usu atque peritia insignis, nec n0n erga nostram Augustinianain Religionem singulari amore atque zelo flagrans. Multis annis EpiscODiuitiam by Corale
54쪽
palem dignitatem cum laude sustinuit, quo tempore multis in Germaniae locis varia pontificalia ossicia gessit. Videtur vixisse Incelerius usque ad an. 1299. Mentionem de illo faciunt Farlatus toin I pag. 2l2 Herrem tom. 2 pag. 424, Rosnah de Prov. Hungarica pag. 52 , Neugari de Ep. Const. Vol. 2 pag. 267, Neher pag 208, et 506, Severus in memor. propontis. Mogunt. pag. 9 et 10, et Christianus Joannis in Rebus Moguntinis edit. 1 22. Fr. Joannes, Germanus, jam inde ab anno 1312 Episcopalibus insulis decorabatur. Mendose exarasse Videntur scriptores nomen illius titularis Ecelesiae ; nam dicitur Episcopus Lasrecensis in Hungaria, cum haec dioecesis ante au. 1408 nondum extiterit. Amanuensium incuria scriptum puto Laracensis pro Labarienais, seu Libariensis, pel L bane is, quae sedes sita erat in Hellesponto sub Metropoli
Cyticensi, uti refert Moroni vol. 38 pag l70. In quodam
manuscripto exemplari transumpto ex Archivio conventus
Erlartensis dicitur Episcopus Ecclesiae Lanacensis, et Archiepiscopi Moguntini vicosgerens. Vivebat adhuc an. 13l T. Ex Aristiano Joannis de rebus Mogunt. Vol. 2 pag. 425, et ex nostrato Antonio Hohn pag. 40. Fr. Henricus Koe arten, Germanus, S. Theologiae Magister, fuit insignis theologus, atque egregius couesonator. An. 1456 ipso Paschatis pervigilio inauguratur Episcopus Rosensis di Rhoso in Cilicia, et Suffraganeus Archiepiscopi Moguntini. Pontificalia munia exercuit usque ad an. 1460. quo ad immortalem vitam dis 24 Martii transivit. Sepultus suit in choro Aug. Ecclesiae Moguutiae ad latus nostratis Ep. Tullensis Frigderici de Muelit hausen. Ex Georgio Christiano Joannis de rebus Mogunt. pag. 434,909, 8l0, et ex Antonio Holin pag. l03.
55쪽
Fr. Joannes Sculteti Gultenhaus appellatus, qui alias dicitur Joannes Menung do Lippia, suit apud Ordinem S. Theologiae Lector. An. l463 a Rmo P. Generali ad
Osnabrugensem conventum Vicarii generalis nomine et auctoritate insignitus mittitur, ut in eo incoeptam reso mationem confirmaret. Inauguratus suit Episcopus Cyrenensis in Lybia) et Suffraganeus Moguntinus dio 23 Octobris
an . I 466. Α scriptoribus dicitur vir fuisse virtutibus ac scientiis commendabilis. Spiritum Deo reddidit die S. Vitian. 1489, et in Augustiniano eoenobio Eawicensi in partibus Hassiae tumulatus suit. Vide Hohn pag. 1l8, Evolt pag. 52. et Elssium pag. 342. Illi autem qui praelatum Joannem putant suisse Episcopum Syrae in mari Aegaeo scire debent dorivativum Syrae esse non quidem Syrenensem, sed Syrensem vel Syranum. Fr. Wolterus Honriqueg a Streversdorf, Germanus, e
nobilissima aeque ac antiquissima Hispanica de Henriquegsamilia oriundus, primam lucem aspexit Novesii Ducatus Montensis prope Coloniam anno 1588. Eromitanum ordinem coloniae ingressus, in sacris disciplinis ita prosecit ut publicus S. Theologiae in Coloniensi Universitato professor evaserit. Fuit subinde apud Ordinem novem annis Prior Coloniensis, Provincialis atque Thuringiae et Saxonias Vicarius, et Commissarius generalis. Anno 1634 elocius Episcopus Ascalonensis in Palaestina , episcopalem consecrationem aecepit a DD. Joanne Pothing Episcopo Cardicensi in Augustiniana Coloniensi Ecclesia die I Januarii an . t 635, atque an. 1644 ab Anselmo Casi miro Wa old Arch. et Principe Electore Moguntino Erlarti et in partibus Thuringiae suus in pontificalibus muniis obeundis Vicarius constituitur, atque per obitum Zachariae Episcopi Suffraganei Herbipotensis in hac quoque dioecesi Suffrag neum egit. Anno autem 1645 dio 8 Septembris BD. Joan-
56쪽
nem Philippum ex nobilissima Schoemborniorum gente electum Antistitem Herbipotensem solamnibus adhibitis
caeremoniis Episcopum consecravit. Erat Wolterus noster
Praelatus, ita Ossinger, omni laude, et reverentia dignissimus, qui cum magna prudentia, atque eximia virtute floreret, meruit ut cum a Joanno Philippo in locum Αnselmi Casi miri ad Cathedram Moguntinam e Vecto, tum a Leopoldo Wilhelmo Archiduce Austriae ad consilia adhiberetur. Consecravit etiam BD. Lotharium Frigderieum Episcopum Spirensem, eique postea ad Archiepiscopatum Moguntinum translato pallium imposuit. Inter caeteros honores quibus eximius Praesul nobilitatus suit reticeri non debet illum renuntiatum suisse Ecclesiao B. M. V. Erlarti, et eoenobii S. Benedicti de Geling Praepositum, necnon an . I 656 Universitatis Moguntinae cancellarium atque Rectorem Magnificum, et I 658 solemnitati, qua Leopol-dus I Francolarii antiquo caeremoniarum ritu Imperator inaugurabatur primo inter Episcopos loco ceu natu majorem astitisse. Tandem cum ab an. 1658 Coloniae moratus suisset, multaque pontificalia munera in hae dioecesi exercuisset, 1670 Moguntiam rediit, ubi canonicatum obtinuerat, et ubi etiam multas spinas ac tribulos colligere coactus suit; ibi quo meritorum ac dierum plenus annos natus 86
ex hae vita migravit die T M i 1674, et quamvis pia
animi humilitate in pe stilio sepeliri postulasset, tamen a nostratibus intra Ecclesiam ante altare majus reconditus suit cum sequenti epitaphio, quod adhuc vivens sibi paraverat , quodque lectu utile videtur si non propter elegantiam, saltem propter substantiam : a Lectori Quid agam requiris' Tabesco. Scire quis sim cupis' Fui Wolterus vapor et sumus. Vitae quae fuerint condimenta flagitas et rogas ' Servire aliis, sustinere invidias, aemulationes, despectus, degradationes, persecutiones non curaVi. Quos habui charos plerosque sepelivi. Raro subinde tamen ami-
57쪽
eum sincerum, vel candidum videre experirique dignus sui. Siste viator i Nil stabile sub sole esse cogita. Hic opta cineres placida cum pace quieseant, atque mihi siquidem sit requies animae ora, quaeSO, Deum optimum Maximum n. De illo cum laudo montionem faciunt Iosephus Harighein in Bibl. Colon. pag. 32I, Jo. Franciscus Foppeus in Bibl. Belg. tom. 2 pag. II 67, Ossinger pag. 87 , Hobn pag. 296, et Lanteri vol. 2 pag. 285, ubi eruditionis ejus monumenta recenseutur.
Fr. Henricus Schadehoet de Dissen in Saxonia fuit apud Ordinem S. Theologiae Magister, et in Rostoeniensi Universitate professor publicus. Anno 1494 inauguratur Episcopus ignoti tituli, et postea Suffraganeus DD. Conradi de Retthein Episcopi Monasteriensis, et Ognabrugensis Vivebat adhuc an . i508. Vide Herreram lom. I pag. 343. A. Tibus pag. 50-5l , Regist. gen. Saxon. pag. 56 , et Elssium pag. 274.
Fr. Joauues uoler, alias Pistoris, Germanus, S. Theol. Mag. an. 15ll erat Episcopus Tricalensis in Thessalia, et Suffraganeus Monasteriensis ac Osnabrugensis , quibus in muneribus praefato Joanni Schadet, et immediate successit. De illo haec seribit Binterim de Suff. Coloniens. pag. 6T: Anno I 520 Joannes ueter O. S. P. Augustin. Episcopus Tricalensis, Suffrag. Monasteriensis et Osnabru-gensis Coloniae prope Patres Conventuales in platea, quae arcta vocatur, sacellum Deo dedicavit sub titulo Praesentationis B. M. V. ad usum Montalium 3 ordinis S. Francisci etc. Idem Episcopus Tricalensis in dioecesi Coloniensi Commissarium egit DD. Archiep. Hermanni de Woda, cujus nomine et auctoritate an. 152l quoddam sacellum
58쪽
in Zuggelen ad honorem S. Crucis consecravit. Ex tom. Ihistoriae eccl. Germaniae lingua Gallica conscriptae pag. 36l videtur suisse etiam Suffraganeus Constantiousis circaan. 1522. Consule A. Tibus pag. 51-52, Schem. Mon. 1860 pag. 2I , nostratem Tombeur Prov. Belg. pag. 49 , et uanuale Archidioec. Colon. l869.
Fr. Gulielmus de Colonia, Germanus, Abbas Wlo- miconsis, Archidiaconus Brunensis, Summi Pontificis Eugenii IV Poenitentiarius , et Sacellanus , Episcopus Nicopolensis ut Suffraganeus Olmuciensis ex hac vita migravit an . I 48l , Episcopatus sui 40 , et Brunae penes nostrates humo mandatus suit. Consulo Herroram lom. I pag. I 23, et 300, Eissium pag. 257, et Milensium pag. 4 ubi agit de Andrea Bysman. Fr. Andreas Bysman , Brunensis , in qua Moraviae urbe an. l434 ortum habuit, jam S. Theologiae Magisteran. 1461 in Gallia theologicas disciplinas, quas Arimini in Italia didicerat, summa cum laudo publice profitebatur. Fuit Card. Petri do Fuxo filii Regis Navarrae theologusci familiaris. Anno l473 Viennae eligitur Provincialis Austriae et Bavariae, quod munus sero decennio exercuit usque ad an . Ι482. Intra hoc sui Provincialatus tempus Romam pluries venit ceu Legatus Bohemiae, MoraViae, Austriae, et Bavariae. Ad instantiam DD. Protasti CZernatiora Episcopi Olmueli dis I Julii an . I 482 creatur Episcopus Nicopolensis, et Suffraganeus Olmuciensis. Animam Deo reddidit Brunae an. 150l , aetatis suae 67 , et penes nostrates ibidem tumulatus suit. Annos sero 20
episcopale munus summa cum laude, atque animarum gelo
obivit. Vide Horreram lom l pag. 40, Elmium pag. 50. et Milensium pag. 4.
59쪽
Fr. Joannes I iniuch , Germanus , an . I 469 , die
I 0 Julii a Paulo II olligitur Episcopus Tephlis in Georgia,
et adhue hano mortalem vitam degebat an . 1476, quo Episcopi Padorbouensis Suffraganoum agebat. Vido LeQuien to m. 3. col. 1372, Moroni vol. 75 pag. l 9 , et Herreram Vol. I pag. 434.
Fr. Simon, Germanus, Episcopus Castoriensis in Graecia , et Suffraganeus Episcopi Pataviensis in Germania erexit in claustro coenobii Viennensis sacellum S. Sigia- mundi cum dote ut quatuor in singulis hebdomadis uissae in eo celebrarentur. Obiit Viennao in Austria dis IDecombris au . I 390, et apud nostratus ibidem sepulturam
accepit. Ex Milensio pag. 283, Torellio tom. 6 pag. 285, et ex libro onerum Missarum S. Augustini do Urbe pag. 534 ubi dieitur Episcopus jam ab anno I 385.
Fr. Hermannua Z u de Hasenburg , Boliemus , filius D. Hinconis Z u de Hasenburg , et pronepos D. Utriet de Waldeli Insulani ad S. Benignam nostri Ordinis coenobii landatoris, alumnus fuit praefati Insulani coenobii , ubi Eremitanae familias nomen dedit circaan. I 3I5. Ob doctrinae. morumque praestantiam fieri subinde meruit Episeopus Porphyriensis, hunc titulum tune temporis D D. Sacristae non obtinebant) et Suffraganeus , simulque vicarius generalis in spiritualibus D D. Joannis IVDragio, qui fuit postremus Pragae Episcopus; nam post ejus obitum an . 1344 illa Sedes ad Archiepiscopatus houo-
60쪽
rem sublimata fuit. Suae Augustinianae Religionis Her- mannus noster minime oblitus in nostram D. Thomae Apost. Pragensem Ecclesiam multa beneficia contulit, eam quo pro quibusdam anni solemnitatibus variarum indulgentiarum privilegio insignivit. Conatat illum obiisse Pragae, verum dies obitus ejus ignoratur. Ex manuscripto catalogo n stratum Bohemorum exarato a P. Pachomio KreybiehAug. pag. 23. Fr. Hineo Z ii do Hasenburg , nobilis Boliemua , circa an. 1352 erat Prior conventus Insulani ad S. Benignam in Bohemiae provincia. Cum autem praeclara illius merita, ae praesertim morum probitas , doctrinae , atque prudentiast laus Canonicis Metropolitanae Pragensis Ecclωsiae innotuissent, Hinconem nostrum in ipsorum coetum
cooptatum etiam Capituli Praepositum elegerunt. An. 1372 ad instantiam Imperatoris Caroli IV a Gregorio XI inauguratus suit Episcopus Ladimiriensis sorsitan Limiriensis in Lycia) et Suffraganeus Pragensis, quo in munere DD. Joanni Ocho Card. et successori ejus Joanni Jengenstein cum plausu in Archidioecesis regimine sedulam operam praestitit. Tandem dignissimus Praesul, qui omnium sibi benevolentiam atque existimationem suis egregiis dotibus conciliaverat, ex hae lacrymarum valle discessit an . 1388, et apud Augustinenses Pragae dio 28 Decombris honorifice tumulatus fuit. Ex Herrem lam. I pag. 342 , Eissiopag. 299 , Crusenio pag. l6l , et ex relatione nostratis P. Adeodati Schula Bohomiae Prov. Fr. Hermannus de Eurab, Mindelfhei mensis Suevus, vir nobili genere ortus, cum apud Eremitanum Ordinem evasissset S. Theologiae Magister, atque non minus doctrina quam morum probitate eniteret, dis 1 Septombris an . 1413a Joanne XXIII inauguratur Episcopus Nicopolensis , et