장음표시 사용
61쪽
Suffraganeus Pragensis. Episcopatus ejus incidit in mala tempora; nam tune Bohemiam Hussitarum furores, atque tumultus dilaeerabant. Neque Hermannus noster episcopalem , prout debuisset, in omnibus sortitudinem ostendit. Ipse enim a quodam Zenkune o Wartemberg Hussitarum assecla captus ac detentus vi ac minis cedens plures haereticos sacerdotio initiavit. Hoc tamen piaculum prout potuit deinde expiare sategit. Nam post hanc infirmitatis potius quam pravitatis culpam patratam Hussitis in p0sterum semper totis viribus restitit, populumque Pragensem Verbo, et exemplo a sequendis haereticorum deliramentis cohibere studuit. Quare Hussitarum rabiem ita in se concitavit, ut ad ipsorum paratas insidias declinandas Praga exulare coactus fuerit. Verum ab insequentibus haereticis apud Pribenicium comprehensus in Lugni tum fluvium ab iisdem una cum duobus sacellanis demersus pro fide catholica glorioso certamine vitam finivit die 26 Julii an . 1420. Vide Herperam tom. I pag. 342, historiam Praesulum Pragensium a Can. Α. Frind editam an . 18 3 pag. 3l2, et Franciscum Palathy hist. Bohemiae edit. 185l tom. 3 sectione 2, pag. l73.
Fr. Nicolaus Theschel de Bruna dicitur etiam apud nostrates scriptores Nicolaus de Bohomia, qui, ut sere ipsissimis verbis utar Clementis VI in sua Bulla ad illuman. J344 transmissa, longis temporibus vixit inter infideleain partibus transmarinis causa seminandi evangelicum Semen , ae postea ad Europam reversus iterum ad castra
cum aliis Augustinianis militibus redivit , accepta prius a laudato Summo Pontifice saeuitate ubique locorum Eremitam ordinis coenobia landandi. Alia item vice cum in Europam remeasset, circa an. 1362 iterum Bavariae Pro -
62쪽
vincialis eligitur, quo nomine Capitulo generali Vindobonan coacto intersuit. Deinde inauguratus fuit Episcopus Castrensis in Africaὶ sit Suffraganeus Ratisbonae. Ex hac vita migravit an . 137l, et in Augustinianu Ratisbonensi templo cum sequenti epithaphio tumulatus suit: Anno Domini l3JΙ in crastina Annuntiationis obiit Dominus Nicolaus Episcopus Castrensis Fratrum gremitarum ordinis S. Augustini. Ex Herrerat0m. 2 pag. l87. Eissio pag. 5I8, Lautori vol. I pag. 207 ubi Nicolai Episcopatus reticetur,
et ex relatione nostratis P. XIV. Pii Κeller Bavariae Commissarii. Fr. Joannes Ludo vi ei, Herbipotensis , alumnus Provinciae Bavariae, anno 1452 erat Florentiae S. Theologiae Lector. Reversus postea in Germaniam evasit Studiorum Regens Vindobonao an . l46l , et Provincialis in sua Bavarica Provincia jam magistralibus insulis redimitus. Cum vir esset ob summam prudentiam atque pietatem Omni honore dignus , eapropter a Paulo II die 3 Augusti an . 1465 creatur Episcopus Hierapolis in Phrygia et Suffraganeus Ralisbonensis. Complevit dies peregrin tionis suae Ratisbonae an 1480. Vide Ossinger pag. 52l, Holin pag. I 02, Ill, 205. et Torellium tom. 4 pag. 739.
Fr. Paulus de Nostero, Styrius, de quo in parte prima pag. l34 jam mstutionem fecimus, ex Episcopo Petinensi in Istria) ei rea an . 14l8 fit Suffraganeus D D. Archiepiscopi Salisburgensis. Vide Horreram lom. 2 pag. 263 , Elssium pag. 554, et Milensiuin pag. I 26.
63쪽
Fr. Augustinus uuenetmeister, de Brisaco, quae est urbs Archidiacatus Badensis, cum esset vir morum integritate, atque doctrinae praestantia spectabilis, anno 1360 electus suit totius ordinis Procurator generalis. An. 13 Iinauguratur Episcopus Seco viae in Styria , rexitque illam Ecclesiam usque ad an. 1380 , quo ex hac vita migravit
dis 23 Martii. Nominatur ab Herrera tom. I pag. 53 , Eissio pag. 9l, Rohn pag. 64, et a Gams pag. 3ll.
Fr. Jacobus Pando itet, Germanus, anno 13l0 dum esset Episcopus Suffraganeus Spirae in BaVaria, capitulum,pe stilium, et coemuterium nostri Spirensis coenobii consecravit. Ita noster Antonius Holin in Chronologia Aug.
Prov. Rheno-Suevicae edit. 1 44 pag. 48. In Gallia Christiana tom. 5 col. 553 dicitur Episcopus Panadiensis alias Paneadensis in Phaenicia) et Suffraganeus Moguntinus an . I 320. Idipsum astruit Georgius Christianus Joannis in Rebus myuntiacis vol. 2 pag. 425 scribens Iacobum O. S. Aug. commodo Vestalium Monialium) S. Ruperti prope Bivum quasdam indubentias turgitum fuisse. Vide etiam Remling tom. I de Episcopis Spirensibus pag. 570.
Fr. Nicolaus Schimor, Germanus, Prior coenobii Augustiniani civitatis Spirensis, S. Theologiae professor , aestrenuus fidei catholicae contra Lutheranos propugnator, Vir pietate atque seientia excellens an . I 529 dio I Aprilis Episcopus Suffraganeus Spirensis inauguratus suit. Idem Suismonet munus exercuit etiam in dioecesi Wormatiae. Pro sui sustentatione canonicatum S. Guidonis obtinuit.
Cum sedulo, atque fideliter utrique Episcopo in spirituali
64쪽
administratione suam vicariam operam ad majorem Dei gloriam, et animarum prosectum jugiter impendisset, tandem requievit a laboribus suis an . 1541. Vido nostrates IIohn pag. l67 , Herrerum tom. 2 pag. 189 , Elmium pag. 5l8, et Remling in hist. Ep. Spirensium vol. 2pag. 25 l. 273, etc. Fr. Joannes de Iudaeis, in Westphalia ex catholicis parentibus an . I 6 II ortus, Coloniae nostrae Augustinianao Religioni nomen dedit. Deinde evasit S. Theologiae Magister, Prior Friburgensis, et an . 1656 Provinciae Rheno- Suevimo clavum obtinuit. In comitiis geu. Romae an. 1661 celebratis electus suit Germaniae Assisiens , et an . 1667 ab Alexandro VII per Breve Apost. in eodem munere confirmatus Tandem vir omni laude dignus an . 16 1 renuntiatur Episcopus Davaliensis di Daulis) in Graecia, et Suffraganeus Spirensis. Obiit Romae dio 17 Novembrisan. 1672 ante acceptam episeopalem consecrationem. Vide nostratem Antonium Ηohu pag. 280 , et Regest. Gen. Hieronymi Valvasorii ad an . I 672 sol. III ubi dieitur de
Fr. Simon, Germanus. an. 146l erat Episcopus ua-gioreusis seu Majorensis di u uma) in Palaestina , et Reinhardi Sieliingen Episeopi Wormati ensis Suffraganeus nam eodem anno Pius II die 2 Septemb. illi jam Episcopo conoessit ut quodcumque ecclesiasticum beneficium obtinere posset. Juxta n0stratem Hobia pag. I 07 vivebat adhue an. 1465. Vide etiam Herrorum lam. 2 pag. 389 , et Elmium pag. 632.
65쪽
62 AUG. GERMANI EP EXTRA GERMANIAM
Fr. Anselmus de Politiet. Vide inserius seriem Episcoporum Buduae. Fr. Augustitius de Bohemia. Vide pari. I pag. 73. Fr. Conradus Suosputger. Vidu inserius ubi de Sirmiensibus.
Fr. Henricus de Lippia an. 1389, die 9 Novemb. a Bonisaeio IX inauguratus suit Episcopus Hipponeusis in Asriea. Vido Herreram lom. I pag. 312, Eissium pag. 280, et Torollium tom. 6 pag. 245. Fr. Henricus de Wildostein. Vide pari. I pag. I 5. Fr. Henricus Wogghersim, alias Woggersheim, alumnus Provinciae Saxonicae, anno I 420 Romae sodalis orat nostratis Congregationis V. Matthaei de Antrodoco, alias do Perusia nuncupatae, ad quam tunc temporis pertinebat coenobium S. Mariae de Populo Urbis. Anno 1435 ab Eugenio IV creatur Archiepiscopus Sebastensis in Armenia. Vide Le Quicn t0m. 3 col. l070, Herreram pag. 342, et Elmium pag. 279. Fr. Henricus de Winter, Germanus, a Bonifacio IXan. 1400 , die 24 Νovemb. inauguratur Episcopus Caraeiensis di Caram, o Cerasia) in Lydia sub Metropoli Sardensi. Vide Herreram lom. I pag. 342, et Elssium pag. 27T. Fr. Jacobus de Praga Episcopus Hainensis in Peloponneso , qui a nostrato Torellio dicitur Episcopus Majο-rensis di Maxulla in Africa anno l274 interfuit Concilio
66쪽
Lugdunensi, ubi cum alio nostrato Placido Episcopo Andrensi de Graecis triumphavit. Item eodem anno quibusdam indulgontiis nostram Pragensem Ecclesiam ditavit. Vido Τorellium tom. 4 pag. 786, Lo Qui en tom. 3 col. 904, et Moroni vol. 42 pag. 26. Fr. Joannes Η italinger de Basilea, vir sui aevi tam divinis quam profanis litteris eruditissimus, non miuus dOctrinae quam sanctitatis opinione enituit. Fuit Principibus atque Episcopis saepe consiliarius in rebus gravissimis. Inter domum Lotharingieam, et Burgundicam pagem composuit, totumque vitae suae tempus Reipublicae Christianae bono impendit. Cum duabus vicibus provinciam Rheno-Sve-vicam laudabilitor rexisset, anno 1378 inauguratur Episcopus
Labariensis in Hellesponto sub Metropoli Cyticensi di
Ulaico), quamvis nonnulli scriptores errato illum putent Episcopum Lavacensem in IIungaria, quae sedes tune temporis nondum existebat. Hoc juverit hic rite animadvertere; nam plures alii Lavacenses Episcopi panes nostrates scriptores passim nominantur. Obiit meritissimus Praesul Friburgi Brisgoviae, Baden) non autem Basileae ut alii
Scripserunt, an . t 389, aetatis suae 70, et in praelata Friburgensi civitate tumulatus suit apposito sepulcrali lapide cui insculpta suit illius effigies episcopalibus insignibus distincta. Vide Hulin pag. 68, Gratianum pQ l06, Os-singer pag. 440, et Lanteri vol. Ι pag. 373, ubi scripsisse dicitur commentaria in libros Sententiarum; ast illius Episcopatus reticetur.
Fr. Joannes Schedeler. Vide inserius ubi agitur de Ep Buduensibus. Fr. Joannes de Saxonia die 9 Januarii an . 1449 electus suit Episcopus Badanensis , fBuduensis et eodem
67쪽
anno a Gen. Gratiano Fulginate illi eonceditur in socium, et sacellanum P. Fr. Andreas Rochen de Elmlech , quod est oppidum Regni Hannoverant. Vid. Herrer. tom. I pag. 439, et Torellium tom. I pag. 511. Fr. Ladistans Sbrovo i erat an. 1313 Episcopus La-bariensis cujus Sedis titulo aliquot alii nostrates insignitisuerunt. Vide Herreram lom. 2 pag. 13 , et Torellium tom. 5 pag. 334. Fr. Ludovicus, Germanus, Ord. S. Aug. Episcopus Marronensis di Marronea) in Thracia, an. 1313 dis I 0 Aprilis quasdam Indulgentias concessit fidelibus orantibus
ante quamdam Crucem sitam in coemeterio Augustiniani conventus Erlartensis. Ex authentico exemplari transumpto ex Archivio praelati coenobii, et Romam transmisso. Extat ad calcem Regest. Gen. Rotellii meis ibidem manibus repositum. Fr. Matthaeus de Franchemberg, Germanus, anno 1391
a Bonitieio IX inauguratus suit Episcopus Ascalonensis in Palaestina . Vide Herreram lom. 2 pag. 75 , Elafium pag. 477, et Hobn pag. 71. Fr. Nicolaus Creucher. Vide pari. I pag. I 35. Fr. Nicolaus de Frusten. Vide inserius ubi de Episcopis Illyrici.
Fr. Nicolaus Bohemus Episcopus Sanctae Mariae Selanensis forsitan Selenensis in Isauria) an. 1345 consecravit altaro D. Joannis Baptistae in nostra Pragensi S. Τhomao Ecclesia. Vide Horreram lom. 2 pag. 184, et Torellium tom. 5 pag. 569. Fr. Thomas Winter. Vide ubi de Ep. Seniae.
68쪽
GRAECIA CUM SUIS INSULIS, ET CRETA CUM CYPRO 65
Coenobia Ord. Erem. S. P., Augustini olim in illis
regionibus extantia provinciam constituebant Terrae Sanctae, sic nuncupatam eo quia, uti scribit noster Augustinus Lubin, utiam in Palaestina aliquando conventus possedisse credatur. Haec ipsa provincia eamdem sortem subiit, quam
Venetorum dominatio, idest repetitis Alcarii Turctoi ensis ictibus tandem cedens penitus extincta suit. Fr. Augustinus anno 1363 strat Episcopus Salobrion- sis, alias Selibrensis di Selivrea) in Thracia, et Suffraganous Tridentinus. Consecravit Tridenti nostram S. Marci ecclesiam. Vide Horreram rem. I pag. 38, et tom. 2 pag. 475, Elafium pag. 97, et Torellium tum. 6 pag. 69. Fr. Augustinus de Magdalena Argolicensis Ecclesiae di Argos) episcopales insulas obtinuit anno 1479, tenuitque quo ad 1502. Vide te Quien tom. I col. 902, et Her- rerum tom. I pag 4 l. Fr. Blasius anno 138s erat Episcopus Cephaloniae di Cesaloni H in mari Ionio, et vivebat adhue anno 139l. Videtur idem esse ac Blasius quia Torellio ad annum 1388 dicitur Episcopus Capudaeque is . V. Le Qui en . tom. 3 col. 89l, Herreram lom. I pag. I 06, et Gams pag. 399. Fr. Emericus anno 1391 decorabatur insula sepiscopali Camachae di Camaches) in Patriarchatu Constantinop. V. Lo Quicn tom. 3 col. II 09, et Gams pag. 432. Pr. Gregorius anno l389 erat Episcopus Cithoniae di Cilonia) in mari Aegueo. V. Lo Quien tom. 3 col. 872, ct Gama pag. 43l. 5
69쪽
Fr. Gregorius de Corsauego, Graecus, alias de Peranuncupatus, anno 1437 erat Episcopus Trapezi di Trebi sondaὶ in Armenia. Vide Le Qui en tom. 3, col. 1100, Herreram lam. I pag. 297, et Moroni Vol. 79, pag. 205, ubi errato illum putat ordinis Priorem Generalem.
Fr. Gulielmus Capellerii a Martino V dio 30 Augustian. 1426 accepit Episcopatum Nigeriae sdi Nigeria) in Ρatriarctatu Constantinop. V. Lo Quieu tom. 3 col. 1054, et Moroni Vol. 48 pag. 46. Fr. Joannes anno 1390 decorabatur titulo episcopali
Salonae Mi Salona) in Asdoride vulgo Livadia. U. LeQui en tom. 3 col. 874 , et Moroni vol. 60 pag. 298 ,
Fr. Joannes anno 1402 , die 18 Januarii obtinuit Episcopatum Natunaes in Patriarchatu Constantinop. V. LeQui en . vol. 3. col. 1l34, et Gams pag. 432. Fr. Joannes Valente cum ex Pontificia dispensations esset parochus S. Laurentii de Lidiard dioecesis Bathensis
et Wellensis in Anglia an . 1459 die 9 d ulli episcopali insula Eeclesias Tinensis di Tino) in mari Aegaeo ornatus suit. Vido Herr. lam. I pag. 433, et Elss. pag. 404.
Fr. Laurentius Alphonsi, Lusitanus, patria Con imbricensis, S. Theologiae Mag. et Provincialis, ob suam doctrinam ac Virtutem an . 14l0 die 9 Julii a Joanno XXIII inauguratus suit Episcopus Megarae di Megara) in provincia Atheniensi. V. Lo Qui en tom. 3 col. 852, C etanum do Sousa de Episcopis Lusit. extra Dominium Lusitanum pag. I 8, et Herreram lom. 2 pag. 13. Fr. Nicolaus anno l5I 8 dis I9 Feb. inauguratus suit
70쪽
Episcopus Veriensis di Veria) in Macedovia. V. Herreram lom. 2 pag. l89, et Torellium tom. 8 pag. 50. Fr. Mymundus dio 18 danuarii an . I 425 inauguratur Episcopus Aenensis di Eno) in Thracia. V. Torellium tom. I pag. 559, et Herreram lom. 2 pag. 340. Fr. Theodoricus de Iudagine anno 136I die 2 Apr.
ab Urbano V inauguratur Ruthenorum Episcopus. V. LeQuien tom. 3 col. 1138, Herreram lom. 2. pag. 448, et Torellium tom. 6 pag. 90. Fr. Thomas Visconti de Beriasina inter Comum et Mediolanum circa an. 1388 aliunde quam per ostium ascendit ad Placentinum et Brixiensem Episcopatum. Deinde a S. Sede venia obtenta translatus fuit Cremonam diel Feb. 1390, unde Brixiam rediit an . 1396. Nee tamen ibidem usque ad obitum sedit; nam anno insequenti Brixiensem cathedram cum Aeginensi di Egina) in provincia Atheniensi commutavit. V. Τorellium tom. 6 pag. 232, Herreram lom. 2 pag. 449, et Gams pag. 43l, ubi siletur Thomae ΑΜ. prosemio.
V. pari. I pag. 244 Fr. Gerardua anno 1364 die 8 Nov. ab Urbano Vinauguratur Episcopus Agrii di Agria) in Creta insula. Prius
eleetus suerat ab Urso Archiepiscopo Candiae , quam tamen electionem praelatus Summus Pontifex irritam , nullamqne declaravit. Cum autem nostratis Gerardi virtutem perspectam haberet, illum postea eidem Ecelesino auctoritate