장음표시 사용
3쪽
5쪽
benevolentissi inus, ne rogaret, ut quae Operi ab ipso odito Nealencycloystdie iter classis heu Alter thurnsivissenscha Jinsererentur de Iuliano iiii peratore conscriborona, libenter
id ni facturuin pollici ius sum, iam duduin cupidissimus hunc virum propius cognoscendi, qui in rerum historiatam insignon locu in teneret ac de cuius ingenio factisque tantopere discreparent iudicia et sententiae. Cui promisso staturus uuin Berolini studiis incumberem ad eam rem pertinentibus, haec scribendi occasio oblata est. inqvo quum iam nihil ad ianum osset ocentius et ad perficiendum paratius, hanc rem elegi, quam publicae disputationi subiicerem, sperans simul eam esse talem, ut quam pluit in eam sua attentione non indignam nostimare possint, praesertim si x Iuliani robus id potissimum exponerem, quid illo do christiana religion son-sisset quidque in sani fecisset Scivi quidem, me materiam
tangere non modo a multis ut echon berg, Henke, Milchst, et Uerden, Wiggers singulariter tractatam,
Sed a praestantissimis quoquo eorum scriptorum, qui somnibus Juliani robus egorunt, ut Gibbonio, eandro, Schlossero susius expositam. t videbantur superesse haud pauca, quas aut ex fontibus nova asserre, aut aliter quam ab illis factum erat, narrare vel diiudicare pos- νου
6쪽
sem. Quare haud supervacaneum duxi, andem rem denuo tractaro, quod ita instituturus sum, ut primum Iuliani iniperatoris a dicta ot sacta XpOnam, ex quibus cum christianam religionem in contonitu habuisso elucent, deinde caussas asseram, quibus Ormotus illam sibi
contemnondum putaverit, nostremo enarrem, V modo idem x ius conto inludolapsus sit in ius motum et odium, a quibus rebus id manifestarit.
7쪽
Iulianus quum o aetatis provectus esset, ut ipso do rebus gravioribus iudicar et quod molius videretur oligere posset, et ubi primum cognovit philosophiam neoplatonicam cum antiqva Graecorum religion nrctissimo coniunctam, utramque amplexus est relicto christianismo. Cuius rei caussam indagaturis respondent scriptores christiani ut THEODORET III, 3, p. 126 C, cf. AUGUSTIΝ. de civ. D. V 2I), eum dominandi studio abroptum illud
secisse narrant enim Maximum philosophum, cuius potissimum opera Iulianus ad eorum cultum traductus est, huic praedixisse, oro ut aliquando imperium nancisceretur uvam tamen abollam x illius novi moribus et ingenio sic iam osso facile est ad intelligendum nam qui hoc primus narra, it magicis artibus, Vnsoxercuisse dicitur Maximus, futura praedici posso ipse videtur credidisso. At non opus erat rigo ut moni- toro, ut Iulianus, si quidem olebat, in regni exspectationem adduceretur quum enim usobia, Constantii imperatoris uxor, si erilis videretur quamquam postea partum edidit, sed post mortein demum mariti), solus si nior Gallus obstitit, quominus Iuli nnus pro SucceSSOr Constantii aboretur, et quam tacito evenire poterat,
ut Gallus iram aut invidiam imperatoris suspiciosi in Se converteret quod postea accidii aut uti casu oppri-
8쪽
moro tur Sod Iulianus de imperio non cogitabat; omnos olus cogitationes in hoc unum habebat intentas, ut quam plurimum doctrina et sapientiae sibi pararet totus erat in philosophia, cuius sontes diu ipsi negatos iam primum hauriroclicuit, tantoque eam ardore amplexus eSt, ut qVum Athonis Modiolanum ad Constantii auIam venisset, risui esset viris sonat virisqvo aulicis ad A ih. p. 274 D et ut ob eam ipsam caussam Constantius Caesaris dignitatem in eum transferro minus dubitaret, quia parui periculi motu endum vi dobatur ab eo, qui Set νεος και et ἐθος απλους και orco ἀσκησε τον παντα βιον σχολακὼς καὶ πραγμάτων παντάπασιν ἄπειρος Zos III, I, ), quorum cognitionem non adeo neglexisset Julianus si cogitasset de imporio, cuius tamen splendore nunquam captus St. Accodit quod christianismum retinens longe pauciores inimicos habuisso idooquo cum multo maior vi imperium Exercero potuisset. Si rognum appetiisset, id potius o agendum sui Asset, ut piscoporum favorem sibi conci- Iiaro Athanasii doctrinam profitendo, cui plerique avebant, qua nivis Constantius arianismi amicus osset Athanasium quo et alios huius oneris episcopos in X filium mittorol. sid nil agunt qui hoc modo explicaro student Iuliani dosoctioncm transiit ad grascam oligionem hac potius de caussa, quia illa ei videbatur esso melior rectiorqvo A rudimentis pureitiae primis, AMM. inquit
XXII, 5, I, L GREG. . r. III p. 6 C), inclinatior
erat erga numinum cultum yaulatimqre adolescens desiderio rei βagrabat. Quum en in scriptores Graecorum veteres, Homerum praecipue, urdontissiniolam arset, tacito pueri animus Deos quoque IIomeri caeterorumque dili-
9쪽
goro sqvovit; sed dona ingenuo adhaosit christianas religioni, quum circumdatus u praeceptoribus eam profitontibus otio totam adolescentiam in custodia habitus Deorum cultum nisi ex libris non novisset. Iam tum genio ipso inscio helionis muni amantis animo non satisfecit christiana doctrina qualem suo tempor vido bat osse. In hac nim multum quidem magnaquo cum vehementia disceptabatur do vanis inanibusque definitionibus o distinctionibus, sed do iis, qua ad homi noni proximo
ultinent, nullus paens Sermo erat, et in Sacris quoque
suis libris a tantum pro gravibus habebant et quasi sola videbant, quas ad stabiliendam aut rosollondam aliquam opinionem dogmaticam reserenda essent. Ita accidit, ut novi quidquam invenisse sibi idoretur Iulianus atqus id, quod dudum exoptarat, quum incideret
in Maximum philosophum ἀκουσας περ τε λεων κα δαι-
thoni το τῆς ἀληθείας κάλλος ψπερ εις τινα ραν νεων ἀγάλματα θεων προτερον βρισι is βορβορω LIBAN. r. suns br. I, 528 Reisk.). Quae comparati ut o Libanii, sic otiam, Iuliani mento quom pudebat quod semel christianas stigioni addictus suisset, L GREGOR. g. Or. III, p. 70 A IUL. r. IV, p. 3 A λήθη στω ου σκοτους ἐκεινου dicta ostendit, Iuliani defectionis a chri-
10쪽
stianismo caussam suisso huius contomtum ut hoIIonismo inferioris. Eadem quo de nussa imperator praecepit, ut quisqvis a christianismo transiturus psset ad hellenis inum, Prius την μεν φορν ταῖς λιτανειαι προς τους θεους, ὁ
δε σωμα τοῖς νομιμοι καθα οσίοις Ep. 52 p. I 00MeyI.)purgaret, quibus ablueretur macula baptismo accepta GREG. g. r. ΙΙΙ, p. 70 B. Sog. V, 2). um autem
pro Contemtus docum snto habendum sit quod omnibus a Constanti in xsilium missis christianorum piscopis rodeundi veniam odit o quod appria vi pρrsequi christianos nolebat, dubium id situr Scis bat quidem Iulianus, nullas infestas hominibus bestias, tu sint sibi fera
les pleri ire Christianorum AMM. XXII, 5, 4 , ideo quo
poterat praevidere, fore ut tributa omnibus pari libertate augerentur Christianorum dissonsiones hi quo discordiis dobilitati facilius vincoronitar. At o odio nata videtur illa in criminatio, qua nullis sano argumentis nisa id, luisso Iulianum contendit, quod utiquo accidit PisiLo-
hic multa documonia didit, ex quibus eum apparuit cupere concordiam civium otiam christianas oligioni addictorum. Hortatur enim Ep. I Alexandrinorum eam partem quae Athanasium sequebatur, ut hunc virum Arianis quoque xosum pacis caussa nolint amplius sibi vindicare τί προς ἀλλ λους μονοει τε και τον θανα-