Hercules siue Laborum felicitas defensa a D. Hieronymo Bendando ... dum ad studiorum initium proludebat

1쪽

- . . .

2쪽

Et Reuerendissi Princ pi

CARDINALI BARBERI No

i cancellanac Congregae asinensis

Trotectori. HIERONYMUS BE DANDUS MON. CAS. F. DVERTEBAM nuper sel

ctae Iuventutis numerum

maiorem fortasse , quam praesentis aeui se. at calam

ta0 in studii gratia ab omni

plaga terrarum aduentas Bononiam.Cumq; experirer

Princeps Eminentissime aut desigentium sibi. doctores industriam, aut multiiugae eruditionis piam sibi comparantium solertiam,saepius gratulabundus haec mecum dixi. O inuidendam sεculis aliis aetatis nostrae sortunam : viuut etiamnum Democriti, habemus nunc quom Pytag ras,quibus inscientiarum lucrum perag autibuS, ita sit perexigua ratio,laborum vero toleJa Ddc-

3쪽

tum penitus nulla. Misaacturae voluptatumsunt quaestus, sunt gratissima quies labores , inodb sit pro virtute laborandum ; NihilqpBononiae, ubi

multa sunt bona, concupiunt, praeter laboris opportunitatem . Haec, inquam , me attemius a suertente, se spicio, quam semper habui, in labore gustari multum solatij,in firmissimam hac opinionem euasit; vel, scilicet, nihil felicitat s esse mortalibus, vel illam in solo labore quaerendam. Declamaui propterea in huius anni studiorum initio pro laboris felicitate, edque libetius, quod

. corra otiosos contentionem haberem, qui, quam inire conflictum, malunt iacere conuicti. Quis in. paueret hostes, quos videret manibus sedere porrectis Animabat ultra me isthaec molientem operosae Iuuentutis virtus assistens, taeis etiam,si

suisset opus, suffectura deffectibus. Haec, ut pro

labore contenderem sui tratio. At, cur tuo nuncuparem nomini hanc causam, aliud fuit consilium. Praevidebam meae parti argumentum dees, se unum, quo virilius aduersantes conuincerem,

nisi Heroem inducerem, qui laboris partes seu rabili attestatione fulciret. Tu ideo Cardinalis Amplissime hic appellaris, qui sicut viroru quo- 'rumuis es operosissimus,lta pri quos is alio defensioni laboris aut horitatem adiunges, & fidem . Quem non pudebit,aut otium efferre, aut impro-

4쪽

bare laborem,si ad qui caeteris quibusvis bonis videris praeserre negotium

Cum omnibus sis cumulatis sortunis,quet possunt . mortali concedi, nulli inhaeres intentius, quam inquieti labori; reliquis nec quidem ut is,nego- 'tibverbi iacessater instas perinde ac illo perfrua- . 'ris, illo solo se liciteris. Et sanὰ totius orbis regimento praefectus, succumberes oneri tanto non surrecturus, nisi laboris pondus eleuaret Opprcs- . sumi nisi defessum, laetitia, ac voluptate reficeret medicus labor. Hactenus te dixissem saepe selicem, nisi me putassem vulgaribus exiitatur u

ritus noscerent, quid debeant coheu scere. Mihi tuae nuς ωςcurritot APES. Quam beta illis es ta

initis, nisi illae sint tibi similes: Si u Ete illae imitentur, siuξ tu ilhis, nihil est iis ustilae , de iraritatis, laborisq; aptius exemplar: Nihil prisbabit hielias laborvsii dulcedinem, quamlabores Neget, qui potest, labores Apum esse dulcissimos. Neget, si potest, labitris felicitatem , qui te sciat

pro toto laborantem orbe, laborem habere pro delicijs. Quam tuto meis hisce laboribus consului, quos tuarum Apum condiui laboribus i Sensum illae praebebsit legenti suavita cis: Tu LABORUM FELICITATEM authoritate firmabis.

Viue diu sub hoc onere, vale diu sub hoc labore.

5쪽

Emiuentissimum Pitheipem FRANCISCUS CARDINALIS BARBERINVS VICECANCELLARIvS

ras I UACANS FALICI L A BO R E SUCCURRILi CARGINIS ANNALES.

7쪽

Suo Doctori subscribens, hane praemittit fidem . et Tectori.

dis felicitatem .s quoties indolui tantu quaestaram , nec Fnquam fuste repertami Hamnus aut invisa δ&sit auidas oculos r aut innaccessa Lxauit accedentium pedes . Dabatur quidem mortalibus conis cupiscere posse, at et acuis semper motis . Lo meneraismus,mer , t a sui sebcitatem non expedires ast eis iere, αι ine le semιr maluntate, feremus avxietate infeliciorA. Viritus mox quot ad stlicitatem caL

deuius eror auuxerat . Hic tandem datur inquisita

risi. Non asservat hanc inimica tenacitas , non necauphanc ιnuιda maeus , nec remouet eandem infensa concultas: quippe donatur haec , neae ab se iue conceditur, nec extra te residet. Elane, inquam, habebis situι labore, mori labores. Vale. Asclinapiacaboia Abora.

8쪽

' ci' deuenit otij iam decurrentis, atq; M in deletius rueatis saeculi te in pestas, ut hominum pars longe maior nulli prorsus disciplinae vacans, in se icit crri indE gerendorum .inscia torpescat. Laboris nunc unicum .nomen sati. oat adeδ nitillos, ut vel sine labore lassati, illum per--uam exosi deuitent. Timent scilicet, ne ad immaturam approperent ita senectam, vel ad anticipatum vitae.calum si laborent . . Sperant vero ad Nestoreos usque annos inuidendaselicitate se uicturos, si otieni tui. Haec secum, nihil aliud agentes, meditantur otiosita Et si, quid ultra faciant, hoc solum , laborem Vulgo asperitatis incusant, . pro otlj lucunditate de- , clamantes. Quam ergo opportuna de sentio laboris .apud praesertim solertissimum iconsessum, qui omnium bonarum artium negotio nobiles curas impen- dite quam tempestiuo factum iure dicetis , laborem, quem segi ais turba exitialem euulgat, probare uitalem, otiumq; ad mortem v ct nocuum exprobrare desidibus Hoc . mihi desidetatur unum, ut sicut in

titulumstatis is .iorabili adestis aspectu,ita dicendis faueatis animorum assensu, ne quos antea obubcnumeris subluistis studio tu labores, videamini .nunc a vobis dispares ipsis, eosdem quasi nocentes praedamnare. .Ego sane nitar.ostendere, siqua est humanae vitae felicitas, eam in virtuoso corporis, animi hic labore collocandam; & si quid est, quod mali sit conriscium, id infelici otio vitio vertendum.Nec magnus potest labor instare .prolabore pugnanti a quod AO. uersarij strati otio, semperquedcsessi pro victoria non dabo tabunt. Fiet quoquo quod est contentionis in

9쪽

tentio ut, si cui vestrum math suaso susceptus iam ingrauescat Iabor, encom Osui leniter leuaucrit one

Et quidem in ipso cati, initio vultis cognoscere, Auditores, nullo modo huius asserti pendere fidem e

Perparum, rogo, naccum totam rerum seriem altae mentis perlustrate scrutinio. Ipsis contrictabitis oculis, tam ultra humanas mentes quam hominα. in seriorem rerum plebem nihil assectare cupidius, quam operari: nulli bono assuescete gratius, quam labori: nihilq; vel ingratissimum,euitare violentius. quam otium. Atqui haec, si ita erunt, immerito pota hac dabitur dubietati locus, tau quid hammis quoque sit in labore se licitas. Deus igitur ipse caeterorum excplar, & origo in suo ina .estatis throno. nunquam scilitauit otiosus. Quod aduertentes psimae notae.. Philosophi, in disputationis agone certauere costanter pro mundi, contentorumq; in ipso .sternitate. Rebantur opinor si Deus concinnasset orbem ii caepto aevo, in anteriori conccssi quiete, coi cedendum etiam otiatum Deum; quod aeque pei horrest

bant, atq; vi sic dicam) Atticismum. Enimuero

non minuS repugnat non esse purissimo actui Philosophorum nosti te verba quam cum cessatione o gendi potestas. Perinde, ac insociabilis sit sodalitii cum Deo ab operatione cessat io. Perinde atque ipsum Omnipotent cin sacrilegi otii esset de medio ablatur debilitas; quod,cuna nil agat,saceret tamen ,ne Deus osset, qui non esse non potest. Potentissiman impotentiam 3 In quod quidem Doctorum placitum concederem & ipse, nisi verius pernoscerem, Deum, et iam ante creatorum opus , per immensa aeternitatis

10쪽

saecula geminos suorum viscerum logeiues patius iugiter ederer Vnum dum interrupto nunquam in te tectus obtutu suam ipse contemplatur formam alsiduus ; Riterum cum stagrantissima voluntatis impetu inardescens, ad castillimam sui ipsius rapitur cha ritatem. Idcirco tentabam saepius interpreta metato saniori nostris in scholis detinere pronunci/tsi,quod ubiq;seth scrupulosius audiueram exibilatum: Deu in scilicet agere necessitate naturae. Nunquam, Domini, sum persuasias Philosophiae Magistros eo veniis;

dementiae, ut ita loquentes voluerint, Deum, qui naturae legem imponit , naturali legi subieetum. Cui non videtur exlex cui visus sit legislator Z Qui seciti ergo necessisatis immunes, ipse ineuitabili iure sub- detur Ipse necessitatis mancipium, qui multis suae actionis elargitur dominium Prodigalitas esset auara, tantum negisse sibi, idem caeteris effuse prodigere. Duo monstra vitiorum coniunx is ei textrema

Philosophi, atque prodigiosam chimeram secissent

Deum ; dumquE necessitatem imponerent illi, a diuinitate auferrent diuinitatem . Non contendit hoc praefatum scitum; sed illius esto hic sensus: eadem necessitate Deuna esse reperies, atq; semper agentem aliquid. Itaq; non deprehendistis unquam otiatum Deum, quin imo postquam rebus uberta bonitatis Decunditate inspira aept esse, operandi quoque plenam elargitus est facultatem,ut suam quaelibet iuxta naturam, suum, quam maximὸ posset, aemularetur Auctorem . Suspicitis ideo concinnam caelestium

sphaerarum fabricam, illosquE praenitentium orbium circulatis flexus, qui in sui imitamentum Opiscis, nostrique laboris documentum perpetua circum ses