Libellus de dentibus

발행: 1563년

분량: 102페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

101쪽

ς DE DENTI Bus

dis anatomica facultas plurimum lacis, δι opis afferre potest. Inopiaedc redundantiae dentes obnoxij sunt. inopia alimenti tenuiores redduntur, & in senili aetate

mobiles, modicumque omnino auxilium ab astringemtibus pharmacis accipiunt, quibus gingiuae coarctantur. quod si consumptae de imminutae gingiuae a dentibus recesserint, callumque aut cuticulam, qua eos sip ictant, obduxerint, nisi dentes quoquo uersium ductis lineis stalpello prius exasperes,deinde gingiuas uuin

res,& cruentas reddas, medicamentis eas augere, &detibus agglutinare,non minus frustra tetaueris, quam

indicem medio digito coniungere. Redundantia, qua uis dentes sitbstantiam duram habeant, ac prope lapis deam, similem in eis affectionem excita cuiusmodi est circa carnosias partes inflammatio : quodiane,ut admiratione dignum sit, tamen ex alimenti copia accidere posse, & Galenus testatur, & ratio ipse confirmat. n

que enim uideo quid prohibere possit partem, quae contra aliarum consuetudinem tam diu, ut expositum est, augetur, hoc malo affici. - De euidenti tumore praeter

naturam maior lis est, Hippocrates tamen in Hegei strato dentem postremum duos nodos habuisse test tur: in alio aegroto tres, circa medium alterum , duos anteriori in sede . quos nonnulli, ut Hali a neruo ligamentosiaque dentis parte fieri arbitrantur. Dentes uarijs modis putridos effici Hippocrates scribit. superuacaneum tamen est, quum nihil anatomico dignum habeamus , de illis hoc loco tractare i, nisi fortasse aliquis

cum Plinio mirari uelit eos,quos nec ignis cremat, nec flamma domat,tabe pituitae excavari: cum Galeno ue

ro propter molliciem erodi, ideoque expedire, ut d riores reddatur. De fluxionibus, quibus obnoxij sunt

102쪽

illud dicere non praetermittam , obseruasse me non semel praesepiola tantam copiam gypse ae materiae coaceruasse , ut concauitate repleta, dentes OmneS prorsus a uinculis seluti, sensim foras eXpellerentur, ac tandem sponte caderent. Vtrum uero, quum dentes ob fluentium humorum impetum dolent, medicamenta topum , ad fluxum intercipiendum , post: aures admouenda

sint, quia nerui inde & uasa ipsorum proficiscuntur ,eo Perit diligens medicus examinax c deinceps caut XI erisi. Esti ne uero dentium chirurgiatac aetate uilis sima, tametsi eorum euulsionem, quarti Galenus ueterum inueni. multa adiiciens,prosecutus est, Aestui pius, si Ciceroni credendum est,primus omnium inuenerit. De ea illud nobis satis estdicere, ad dentes tuto eruend- ea nosse,quae anatomes CXercitatione percipiuntur id de quibus nos Iocuti imus , non medi criter conducere. Quod febres, conuulsiones, atque alui profluuia pueri patiantur , quum dentes emittere incipiunt,Hippocrates tradidit ; & Galenus hoc pacto zo explicauit . perforatis gingiuis a dentibus prodeuntubus , elusinodi casus eueniunt, quemadmodum ubistia

mulus inMitur carni: & sane plus detes aligui, quam stimuli: ij siquidem semes firmati quiescunt in me

bro , cui ab initio infixi sunt: dentes uero tantum procedunt , quantum augentur. quae mala & si a superiorubus caninis foras erumpentibus, quippe quia longissumas omnium radices habent, maxime proficiscuntur; haud tamen credendum est eos adeo ascendere, ut inferiorem oculi ambitum ferme attingant . . .

SEARCH

MENU NAVIGATION