장음표시 사용
21쪽
ιλιγωρησα , id eius electa princip. historic. d. . p. 370 in annotat ad h. l. Recto Qxplicavit structuram A. atthias in libro inscripto aus&hri. gHech Gram
hic nullum locum habet legendum sine dubio et cενον οὐ πολεμου. rOVerbium erat, cuius frequentor hi storici meminerunt, . . Diod. Sic XX, 30, ubi exemplo reponto immutatae belli fortunae narrato has addit: στ αληθες ιναι et λεγη νον , τι πολλα τα κενα τουπο .έμου eiusdem libri c. 7. Str. α μω - δυναμεις προτεραι του ειρημένον τροπον πησαν , ἐξαπατ εισα , κατα την παροιμίαν, τοῖς κενοῖς του πολέμου, et libri XXI
εργάζεται m is τοις πλοις νεργειας Eclog. II. p. 489 qu.).3. Ibid. IV, 9 init.: οι Βοιωτοι, παρακελευσαμένου καὶσρισιν tibi δια ταχεων και ενταυθα Παγων 'o παιωνισαντος κτέ. Verbum παιωνίζω apud Thucyd. duplici notione legitur, scilicet significat aut in Deorum honorem hymnos canere aut bollicosa carmina, quibus milites se ad certamen fortiter ineundum exhortabantur. Noutra significatio huic loco convenit, quapropter pro illo legendum puto παραινέσαντος Verum quidem est, ubi do duo milites adhortante sermo est, multo sesequentius a Thucyd. usurpari παρακελεn ομα , sed nee loci desunt, ubi παραινεῖν eadem sero notione reperiatur aut etiam cum illo Verbo componatur Sic c. 93 init.: Τοιαυτα ὀ Παγ- yας
22쪽
VIII 76 et II 88, ubi do haud dissimili re substantiv.
Eiicienda puto vocabb. ους 'Αργειους καὶ τους ξυμμα Ῥυς tanquam interpretamentum Verborum 'ους ποτος λοῖ . b. Ibid. VI, 68 Nicias hisce Verbis Athenienses an-
loquam cum Siculis certamen inibant, adhortatus esse dicitur: ουναντιον πορομνησκω μας, ἡ οἱ πολέμuo σφισιν αυτοῖς ευ οπ τι Παρακελευονται. οι μεν γὰρ, τι περὶ πατρίδος ουται ὁ ἀγ- εγω δε, et ου εν πατριδι, ε ης κρατεῖν δε , ἡ ρον ραδιως αποχωρεῖν In postremis Verborum structura emitur, quae a grammaticis praegnans Vocatur, ita ut praepositio ξ a Verbo ἀποχωρειν pendeat. Ante praepositionem Ver desideratur particula adversandi habens notionem ἀλλ , quam restituendam puto.
6. Postquam auctor narravit Alcibiadem in patriam rodeundi cupidum, apud Tissaphemem degentem magis magisque Peloponnesiorum commodis adversatum fuisse iisque obtrectando, Atheniensium res augere studuisse, VIII. c. 46 sic in narratione pergit Παρηνε δὲ και τυ,
23쪽
oti, corrupta est cum unum orationis membrum a
particula ae incipiens praecesserit, desideratur alterum, quod itidem ab hac incipere debet. Quapropter non dubito quin auctor scripserit: γ Ελλησι πλεκσι μισθον πορtζοντα τε Iam aliquamdiu satrapea multis Peloponnesiorum copiis quae naribus impositae erant mereodem dederat eo consilio ut Athenarum Vires frangerentur, civitatis unius omnium Persarum regi maxime insensae. Nunc quo citius consilium suum perficeret pluribus copiis illi opus erat Voluctat igitur in mente, aut naVes Phoenissa arcessere aut pluribus etiam quam antea Graecia mercedem praebere, hae nimirum conditione, ut duces hisco copiis adversu communem hostem uterentur.
bulum που non huius loci mihi esse ridetur, quapropter recipiendam censeo ex Stobaeo lectionem δη που. 2. Ibid. c. 7. p. 502, A squ.: Πα δη σκοπα ουχὶ ητε κιθαρωδικη δοκε σοι πασα και η τω διθυράμβων πομησις ηδονῆς χαριν ευρῆσθαι ΚΑΛ. Εμοιγε ΣΩ. Τί δε θην σεμμη αυτη κώ θαυμαστn, n τῆς τραγωδιας ποιησις, ερ' ω σπουδακε Primum articulum n ante τῆς utpote prorsus hic abundantem atque molestum, qui facito ex antecedent litora oriri potuit, delendum puto. Dein de vocabula postrema, quae SalVO usu loquendi apte explicari nequeunt quibusque lacile carebimus, tanquam ineptum interpretamentum eiecerim. 3. Ibid. c. 69. p. 513 D: αλλ' ἐαν πολλαra ἴσως και
24쪽
ae dotur Nam 'iusmodi traiectionem, qualom nonnulIR Viri Docti hic agnoscors Volebant, haud quaquam in Attico scriptore ferendam arbitror.
Satis autem Ierspicuum Platonem in his vorbis clam
dandis Vocem πρωτον quippe quae Vim habeat maxi mam, Omittere non potuiSSe quam temere a librariis neglectam suo loco restituendam puto. 6. Ibid. c. . p. 316 B. 's Πρωταγ*α πρός σε ot,92ομευ εγώ τε καί ἱπποκράτης ουτος Corrigendum vitium, quod prosae orationis Scriptorum quam plurimis locis adhuc inhaeret, ac Scribendum: χυτοσι. T. Ibid paullo post Q επiΘυριεῖ δέ μοι δοκεῖ ελλογιμος γενέσΘα ἐν et Πολει τουτ δε ιεται οἱ 11άλιστα γενέσ- Θαι ει σοι συγγένοιτο. Xcidit particula αν ante γενεοαt. Legendum enim μαλιστ' αν. 8. Ibid. c. 9 p. 318 B. αλλα μη ουτως, αλλ' σπεραν εἰ αυτικα μαλα μεταβαλων την επιΘυριιαν 'Ιπποκράτης οδε ἐπιειμησειε τῆς συνουσιας τουτου του νυν νεωστι Πιθη-μουντος, τε Prorsus abunda νυν, quod facile ex antecedent et sequente voce oriri potuit non ergo est quominus eiiciamuS.
νημα α ρα κεκτησαt, ειπερ κεκτησαι Particula αρα, Sicuti a primo sententiae membro prorsus aliena est, ita necessario in altero requiritur Non dubitandum igitur
25쪽
quin loco suo mota sit atque ita legendum, 'H καλω, i, δ' ἐγtis, τεχνημα κεκτη ται. ειπερ αρα κεκ ζησαι. 10 Ibid. C. περι ριεν - ων ιονται ἐν τέχνη ει,α, Ουet διαπράetetονται. Verba εν εχ m haud aptam praebent sententiam. Quid requiratur, ut credo, perspicuum fio ex istis quae paullo ante leguntur: καὶ ταὶ λα
Equido legerim εντεχνα. 11. Ibid. p. 320 A. c. 10 ε δε βουλει, Κλεινιαν, et 'Aλκιβιαδου τουτου νεωτερον δελφόν , ἐπιτοοπευων ὁ αυτος ουτος ἀνηρ ΙΠερικλης. Eiiciatur ultima VOX. 12. Ibid. c. 17 p. 328, D. πολλο γαρ ποιοῖ μαι κηκοέναι α κυ- Πρωταγορου. Constans loquendi usus postulare videtur ut legatur: περι πολλο γαρ τε. 13. Ibid. c. 40 p. 361 E. και γαρ λε Γὼ οἶμαι
Voci μεν substituatur particula μευτοι quae in eiusmodi dicondi formulis semper adhibetur. 14. haodon. p. 102 A. Φ. Πανυ μεν ουν, 'Eχε- κρατες, καὶ ζῶσι τοι παρουσιν θοὶ ε . E. Και γαρ ἡμῶν etοῖς πουσι, νυν δε κουουσιν. Si oppositio in hisco postromis diserte significatur, abesse non posse videntur ante δεουσι Verba τοτε μευ cum vero facillimo intelligi possit, equidem crediderim Verba πουσι, νυν δε insi
νει ξυνcBμοσιας τε καὶ ταιρειας συνάξομεν, εἰσι et πειΘους διδάσκαλοι σοφίαν δημηγορικην τε καὶ δικανικην διδοντες.
Postremum Vocabulum hic stare nequit ortum puto ex participio δ' ιδάσκοντες per compendium Scripto. 16. haodri c. 42 p. 26 B. qu. λέγων, ως παντος
26쪽
ριλῆ γ καὶ ριλου ροσῆ. Sponte patet ex loci sententia, pro ultimo pιλ' legendum esse μισῆ. 18. Hipp. aior ult. cap. p. 304, E Συμβήβώκε δημοι, περ λέγ&J, κακως μεν ' υμων ἀκουειν καὶ νειδι- ζεσθαι, κακως δε υπ' κεινου. Eiiciatur ineptum interpretamentum καὶ νειδιζε-σΘα i. Ex continuo sequentibus κακ δὲ π εκ fraus statim apparet.
19. Hipp. Minor. . . p. 365 III. Eσetαι ταυτα. LXἐρωτα εν βραχεῖ ὁ τι μυλει. Verba ευ βραχε significant brevi, quae notio ab hoc loco aliena est. Legendum εριβραχυ, quae VOX Platoni quam maximo usitata est; cf. Ru ken ad Ti
20. Ibid. c. 16 p. 374 A. ΣΩ. Τί δ' εὐπαλη πο- τερος παλαιστης ἀμεινων , ὀ ἐκι. πίπτων, η μακων III. O κων, ω εοικε ΣΩ. Πονηροτερον δε καὶ αἴσχιον ἐν πάλη et πίπτειν η et καταβαλλειν ; III. o πίπτειν. Vox πονηροτερον adiecum αἴσχιον adiuncta prorsus abundat. Sino dubio reponendum ποτερον, quod prono
mon sensus loci requirit. Similitudo autem litorarum et quod paullo ante p. 373, praecessit, vocabulum
πονηροτερος Corruptelae ansam dederunt.
27쪽
1. Demosthen. περὶ συμμορι is I 14. p. 181 R. 163 B.:
Saepius haec duo verba inter se confusa sunt. Sic in eiusdem orat de Chersonn. S 54. p. 94. B. 103. R. le
orat Philippic. IV quae Demosth nomine sertur 3 56. p. 133 B. 146 R. hoc modo discrimino ut hic pro Verbo
ειπεῖν substitutum sit ευρειν Neutrum tamen horum locorum esse videtur, sed mutandum in εχειν Nota est dicendi formula 3γυλακην χειν, cf. e. e. Herod. I, 9: Συγγνωμη μεν, ω πάτερ, τοι δωτι γε ο νιν τοιαυτην περιεμε φυλακην χειν, hucyd. I, 57 των τε πώγσιον πολεων
φυλακην χειν, c. 143 II 69, VIII, 11, 13, Dinarch. in Demosth S 67. p. 16 B. 98 St.
In Demosth. orat. περι συμμορι o S 23. p. 165 squ. B. 184 R: tavet γαρ κρι ς εὐρεῖ ου ραδιον, Corrigendum est ειπεῖν.
2 orat pro Megalopol. I 6 p. 182. B. 204 R 'Αλλα
υη Δια ταυτα μεν υτ δε ιν εχει 2ησορον, δεινον δ'ει κτε. Vocab δεῖν ex mox sequenti δεινον ortum ut atqueoiiciendum. Ibid. S 20. p. 186. B. 207. R αλλ', οἶμαι, ταυτα usi ἐστι δευτερο αυθρωπων βουλομενων τερων ποιῆσαι τουτους συμμα ρους. Pro ἐστι δευτερον legendum conieci επιτηδευτεον Tum et vox αυθρωπω mihi auspicionem
28쪽
moves Fortasse igitur Scribendum P παντων μυλομε
σομα, ην ὁ ποιητης ὁ ταυτα ποοησας. Eiiciatur ineptum intorprstamentum, sicuti S 26 p. 386 B. 426 R. λιαὶ ΛασΘενης με ηρες ε γοῦν οικιαν τοῖς ἐκ Μακεδονιας 'οΘεῖσι ξυλοις vocab δοΘῶσι quo facile carebimus.
4. Ibid. β 290 p. 394 B. 434 R. τί γα δη ποτε,
Legendum credo επι δε et βημ. α, quod paullo post 311 momoratur, id quod iudices adibant suffragia inituri. Aeschin do sals leg S 12 p. 57 B. 45 St. Καλει
μοι τους Otacετας δευρ επὶ τὸ βῆμα. In iudieiis automaetor et reus suum uterque βημα Occupabant, Q. Ae
schin in Ctesiph. 20 p. 83 St. Demosth in lympiod 31 p. 117 R. 401 .
Ibid fiat p. 40 B. 442 R. εἶτα γεωργεῖς εκ ουτωνκαὶ σεμος γεγονας. Oeab. γεωργεις corruptum mihi vi-dotur Num fortasse legendum μετεωρος 35. Contra Leptin S 104. p. 441. B. 488. R καὶ μην
Legendum puto συ δε et ι ποιεῖς; ου λέγεις - προσῆκεν Eodem modo contra Lacrit S 21. p. 200. B. 930 R: ταυτα διαρρηδην γέγραπται, --δρες δικασται. ii τοι δε τι εποιησαν i Dinarch in Demosthen S 7. p. 17 squ. B.
29쪽
delendum est glossema τουτο γάρ ἐστιν ν αικια. Cf. oration argum p. 371. B. 1138. R: κατερος φάσκων του μερον ἄρξαι Ubν πληγων ' του et γὰρ ηυ η
τος σοιτο ὁ γὰρ παις, ἐὰν βασανιζηται, περὶ πάντων ταληθῆ κατερει VOX καταγελαστος ab hoc loco aliona mihi Videtur, quare legerim κα et άγγελτος, cf. 27. p. 437. B. 364. St. ηγησάμενος , εἰ ειεν κδοιν του πούδα βασανισαι, φανερος γενησεσθαι πανουργων. f. tiam Thucyd. VII, 48 ' δε Νικίας νόμιζε ριεν καὶ αυτος πονηρὰ 2ων τα πράγματα εἶναι , τυ δε λόγω ου. εβου .εt αυτ ασθενῆ ποδει-
30쪽
Eadem significations hic scriptor usurpat adieci. εξάγγελtο VIII, 14 ' δε αλκιδευς και ὀ Αλκιβιάδης πλεου-
et ς σοι τε επιτυχοιεν, ξ ελαμβανον, του μη ξαγγελτο γενεσθαι.
3. In Callimach. φ 48 p. 455. B. 380. St. καὶ φησὶ
ανθρωποι ομοιον κτε. Pro καταβάς sine dubio scribondum κα et αβίβασου. 2. Ibid. c. 47 init. Τοιαυτα διεξιόντος ου Δεκίου κτε. Legendum Λευκίου, uti apparet ex cap. 39. Est hic do- magogus ille L. Iunius Brutus qui cap. 36 memoratus est. - Idem error autem recurrit c. 52 in verbis: ου Δεκιος κρατυνατο, et nonnulli interpositis ει ριγ αρα, o Λεκιε, κτε. e. 3 init. πειρῶτο λέγειν Δέκιος et sic saepius in hoc uno capite , e. 63 init.: ὁ Λ ε κἈχέ