장음표시 사용
71쪽
II, 760D . . . . , magni refert, semimi quaeque heum inbu et quali positura contineantur fiet quos inter se dent nictua aecipiantque; seperiacito extemplo rationem reddere possis, heur ea, quae nino fuerint Paulo ante colore, ismarmoreo fieri possint candore repente;
cet. f. b. 894 Seqq. Heracliti doctrinam refutans, idem docet:
I, 675 nunc igitur quoniam ertissima orpora quaedamissunt, quae On8em nt naturam diver eandem, sequorum abitu aut aditu mutat ne ordine mutant senaturam re et convertunt corpora sese, t.
deinceps ex litterarum varix positione varios versus inciente comparationem faciens, adnectit haec: I, 817 atque eadem magni reser primordia saepe secum quibus et quali positura contineanturhet quo inter se dent motus accipiantque;
senamque eadem Delum, mare, terras, flumina, solemisconstituunt, eadem fruges arbu8ta, animautis,hVerum aliis alioque modo commixta moventur,
quam doctrinam multo uberius exponit ib. 1004 seqq. T-Sarum vero, quae empiternam rerum creationem demonstreut quibusque omnia rerum genera exStent et conserVentur, altera in perpetuis atomorum plagis, altera in infinita atomirum coPia, quare nullum rerum genus alio rarius sit, consistit; nam
II, 529 hversibus ostendam, corpuscula materiai hex infinito summam rerum usque tenere riundique protelo plagarum continuato; isnam quod rara Vides magi esse animalia quaedam issecundamque minus naturam cereis in illis, het regione locoque ali terrisque remotishmulta licet genere esse in eo numerumque repleri.
Terra itaque et coelum et sidera, quae Videmus neutiquam unica sui generis reperiuntur, Sed alia atque alia, similia, dissimilia infinitis atomis infinitoque inani exstent nee se est
72쪽
II, 1052: nullo iam pacto veri simile esse putand- est, hundique cum vorsum patium vacet infinitum isseminaque innumero numero summaque profunda semultimodis volitent aetem percita motu, rihunc unum terrarum orbem coelumque creatim , senil agere illa oris tot corpora materiai; secum praesertim hic sit natura tactus, et ipsa h8ponte sua sorte offensando ut semina rerum simultimodis temere in cassum frustraque coacta istandem coluerunt ea, quae convecta repentehmagnarum rerum fierent exordia semper, isterrai maris et coeli generisque animantum. sequare etiam atque etiam talis fateare necesse est, hesse alios alibi congreg8us materiai, sequalis hic est, avido complexu quem tenet aether.
Quibuscum sententiis Epicuri c0mparanda Sunt, quae sequuntur Epicurus enim eundem duplicem rerum varietatis cau8am cum Herodoto communicat. Omni atomorum qualitate praeter figuras, magnitudinem, gravitatem negata, Diog. L. X, 54 causam uberius prodit, qua pro variis atomis pluribus minoribusve res maxime variae evadant. Quae complentur expoSitione, quum Sext. mp. adu math sol. 642 dat. De innumerabilibus cuiusque generis rebus quid Epicurus censuerit, colligere licet ex iis, quae de innumerabilibus mundis docet, Diog. L. X, 45, 89, 90. - Cic. de nat deor. I,4 67 Ρseudoplut de lac phil. II, 7 - Stob. ecl. hys. I, 22, 2. De Democrito es Brandis pag. 322. X.
DE CAUSIS, QUIBUS RES EX ATOMIS COMPOSITAE RURSUS DISSOLVANΤUR.
Quamcunque atomorum coniunctionem Semper in eodem, quo Sit, Statu manere, minime putandum est, cum necessario
73쪽
ocius serius rursus dissolvatur. Coniunctio ipsa, quod est,eVentumg, iam primam dissolvendi causam in se continet; deinde atomis solis immutabilibus et aeremis, res quoque manere stabiles cogitare non licet tum atomorum coacervatio
in infinitum fieri non potest:
I, 584 P . . . . . quomam generatim reddita finis secrescendi rebus constat vitamque tenendi; ΙΙ, 1120: omnibus his aetas debet consistere rebus,hhic natura suis refrenat viribus auelmn. II, 32 nam neque conlidi sine inani posse videtur sequicquam nec frangi nec findi in bina secando Mnec capere umorem neque item manabile frigus sene penetralem ignem, quibus omnia conficiuntur, het quo quaeque magis cohibet res intus inane, istam magis his rebus penitus temptata labescit.
Secunda Si causas quia alia res alii inimica huic fieri
potest excidio patet autem haec cauSa et ex versibus modo
Ι, 244 at nunc inter se quia nexus principiorum sedissimiles constant aetereaque materie est,hinoolumi remanent res corpore, dum satis acriasivis obeat pro textura cuiusque reperta.
Τalis autem vis ictus quoque dicitur
I, 223: donec vis obiit, quae res diverberat ictu.
qui ictus nullo dubio tertia causa exhibetur, cum Lucretius illum per se res discutientem describat hisce:
II, 44 praeterea quamvis animantem grandior ictus sequam patitur natura, repente affigit et omnis secorporis atque animi pergit confundere sensus. sinam quid praeterea sacere ictum posse reamur oblatum, nisi discutere ac dissolvere quaeque 3 ib. 1139: iure igitur pereunt, cum rarefacta fluendo rigunt et cum externi succumbunt omnia plagis: sequandoquidem grandi cibus aevo denique defit,
74쪽
64hneo inditantia remis sani extrinsomia ullamiscorpora conficere et plagis infesta domare. Totum igitur universum per tuo rebva ex alami Semper gignendis et in atomos dissolvendis aequo certamine
moVetur, nam ΙΙ, 569 sene superare quam motus itaque exitialesisses petus neque his aetemum sepelira salutem, isnec Porro eram genitales auctigeiquerimotus perpetuo possunt servare creata. risi aequo geritur certamine principiorum hex infinito contractum tempore bellum, isnunc his nune illis superant vitalia rerum fiet superantur item.
Denique hae quoque Lucretii sententiae omnino in Epicuri placitis inveniuntur apud Diog. . , 73, et hemist. ad Arist. phys sol. 40, b Pseudopi . l. c. II, 4. De Democrito f. Multae pag. 385 seqq. Ceterum haec Atomicorum Sententia, rerum originem et interitum nonnisi at morum coacervationem et dissolutionem habendam esse, cou- cinne continetur versibus, quos Pseudop de Idae phil. I, 30 Empedoelis hae eadem de re affert: -λ δε τοι ἐρεω φοσνς in νος ἐστεν--οων
ἀλλα μονον μιξις τε διαλλαξέ τε μιγέντων ἐστὶ φυσις δε βρωτοῖς νηιαζεται ανθρώποισιν
75쪽
luae hactenus tractavimus, praecipua atomisticae disciplinae a Lucretio illustratae dogmata et de atomorum natura ipsa et de rationibus, quibus res effetantur et dissolvantur, visa sunt. Multa certe praeter illa, quae attuli, exstant testimonia singulas doctrinae partes illustrantia, quae a me omissa nemo, opinor, mihi dabit vitio, qui in re copiosissima angustis me finibus constrictum benevolo animo respexeriti Neque mihi vindicare velim, omnibus atque singulis, quae de atomis ipsis in Lucretii libris exstant sententiae, a me satisfactum esse, quare facile aliquis desiderata fortasse nonnulla Suppleat. Restat, ut, quae ex his rebus exquisitis summa appareat, breviter complectar. Credibile est, Lucretium in Epicuri placitis de atomorum natura, ratione ad praecepta ipsa habita, nihil omnino mutaSSe, quia omnia singula cum ex Epicuri reliquiis tum ex aliis antiquitatis scriptoribus Epicuri dogmata inveniri possunt. Quin etiam in argumentis, quibus sententiae illustrantur, et in rationibus, quibus probantur, a magistro nihil recedit, quatenus e fontibus modo citatis itidem concludere licet saepissime eius sermo nonnisi mera interpretatio Epicuri verborum esse videtur. Veri simillimum igitur est, totum Lucretii poema, quod attinet ad omnia et singula argumenta, meram Epicuri librorum interpretationem metricameSSe, cum illae, quae comparandae Epicuri reliquiae adsunt maxima cum fide ad verbum redditae sint. Saepe rationeS, quibus Lucretius sententias probat, minus firmae et rectae,
quam quae ad res probanda valeant, occurrunt cum Vero
76쪽
causa obstringens non adsit, cur Epicurus eisdem rationibus parum idoneis usus esse putetur, duplex fieri potest conclu-Sio, altera poema nondum elaboratum et satis politum, tanquam imperfectum opus, ab auctore relictum esse, altera, nonnullis
locis vel probabilior, poetam magistri doctrinam nonnullis locis non satis intellexisse. E conclusione illa, quam primo loco nominaVimus, iam equitur aliud, videlicet ut Lucretii poema optimum sit adiumentum, quo Diogenis Laertii decimus liber, cuius textus, quod nemo ignorat, corruptissimus inde dissicillimus vel multis locis omnino incertus legitur, emendetur et restituatur. Itaque Lucretius miser philoSophus, concinnu poeta, elegans Epicuri interpres, optimus linguae formator iure habebitur.
77쪽
Pag. i, lin. 13 post longe addendum est a Vero 36, pro versus legendum Veram .