장음표시 사용
2쪽
AUCTORIS NONDUM DEFUNCTI VITA,
6쪽
apud Regem Catholicum oratori cum plena potestate,
J σὸ Octavius Bussantius quicum magna ei
jocunda mihi intercedit necessitudi nuntiatae proximis diebus , te cum aliquot Distolas mstras legisses , ex iis quae lucem Siderant, ea
7쪽
m lectione malia fuisse delectatum , ac desta rio accensum Videndi alias, s alicunde expiscari possent. Abio ego nuncio ita asiectus sum, quas nullus optatior in hac mili luce contingere posset.
Jam enim famae rumores praeiverant de tua eru
ditione , de ingenii elegantia, de mirabili rerum
cognitione, atque amoeniorum literarum notitia ,
deque alacritate in doctorum hominum sudiis propagandis atque foUendis. Fuae ornamenta eo sunt miranda magis, quo rarius inveniuntur bifietemporibus. Vuare occasonem hanc avidissime arripiens, tanquam munus aliquod e coelo delapsum; satui e mestigio Epipolarum mearum autographum ad te mittere, tominem ut mirifcum rerum usum praeteream peracutum ei prudentem, literarum gloria clarum, ei quod caput es omnium
mei absentis N ignotistud Hsimum. Non eo illasidi mitto, quod credam in aliquo apud te fore ' iis s
8쪽
tis, non enim sunt tanti nec defaecati mo tuo judicio aliquam asserre posse oblectationem. Sed quia tu is i i. Religioni enim duxi de deriis tuis non
obtemperare. Tu igitur illas, ii mimus arriserint, dele, discerpe, combure. Levis enim erit jactura. dum mihi liceat absque illis in tua man/re clientela. Cui me commist Buseantius noser, quem merito suo essistim depereo, cum ob morum gravitatem, modestam, prudentiam, industriam in rebus expr-diendis , caeteraque animi ornamenta; tum ob imgularem eruditionem,sit renuam in literis nam tam operam; tum denique, quod ab illo impense amari me sentio, quod me obfemat, meque lauae bus ornandi nullam occasonem praetermittit. Tu igitur, Mufrissime Domine , munusculum hocce , quantumvis tenue V exiguum, benigne amplectere ,
una cum mittentis animo, quo te eximiamque tuam
virtutem omni obsequiorum genere ' equor , Omnia
9쪽
que cultu, observantia, Me, memoria colam sempiterna. Interea votis nNncupatis Deum veneror, ut te tuaque fortunet, μ'e servet incolumem, Reipublicae literariae praesdium atque tutelam.
10쪽
V M superiore anno Gregorii Majansii, Antecessoris Ialentini , Epistolarum libros, doctos & elegantes, jucundissime evolverem, praeter ceteras oppido eas mirabar. quae Emmanuelis Martini, Decani Alonensis , nomen praeserebant: erant enim cultissime scriptae, & quasi papavere, &sesamo sparsae. Id vero mihi dolebat, quod spes admodum angusta
esset earum, quas ad Hispaniae vicinarumque regionum eruditos dederat, impetrandarum. Noveram ex assiauis utriusque querelis literas, quibus ab humanitate nomen est plerisque per Hispanias contemtui esse: verborum sordes & stribiligines, lutulentamque haram ct inmundum volutabrum in deliciis esse, & mirifice diligi; illaque unice probari, quibus via ad lautiora sacerdotia emunitur, & -ιτα ἄλφδε cetera omnia quisquillias ac meras putari nugas. Quo fiebat, ut vehementer metuerem, ne doctissimi viri literae, quod de libris suis ipse in quadam ad N ansium epistola praesagiebat, scombris piperique essent cuculli, thurisque involucra. Quem quidem metum discussit egregia amplissimi & excellentissimi viti, Benjamini Neene, regis Britannorum cum summa potestate ad Hispaniarum re- em legati, liberalitas: cognita enim & perspecta ex Majansii Epi-olis. re familiari sermone singulari Emmanuelis Martini eruditione, ut est liberalium studiorum cultor elegans & fautor unicus, ejusdem Epistolarum libros duodecim cum fragmento de Animi assectionibus Mantuae Carpetanorum pervulgari jussit. Sed paucissima eorum cum essent prodita exempla, ut fit in libris, qui liberalibus unius in pensis publicantur, & edita, sicubi haberi poterant, cupidissime diriperentur, nihilo magis in celebritate versabantur, aut parabiles erant Alonensis Decani Epistolae, quam quae nusquam sunt. Quod aegrius cum ferrem, optatissimus mihi nuncius a Guillelmo Smitho venit, qui esse sibi Epistolarum earum copiam, ct repetita editione vulgandarum consilium adserebat. Ego vero, perlectis summa eum voluptate omnibuS, adhortari & currentem urgere non desii, donec incoeptum prostigaret. Ita prodeunt Emmanuelis Martini Epistol rum libri nitidiore, quam unquam antea, cultu, ct oratione de re quidem turpicula, seu honeste & eleganter scripta, aucti. Optarem i quidem,