장음표시 사용
21쪽
23쪽
Ex tabulis constructis intellegimus hunc p0sitam, de quo agimuS. quamquam in nullo uniuscuiusque metri pede plane abstinuit synaloepha, tamen in una alterave sede rarius vocalium concursum admisisse. Cum autem diligentia in sormando versus pede extremo ab omnibus poetis temporibus omnibus adhibita sit summa operae pretium esse mihi videtur, quae sit Terentii ratio ad hanc rem pertinens, accuratius perscrutari. Quam ob rem omnia huiusmodi exempla afferre mihi liceat. Ac primum quidem respieiendi sunt versus in iambum desinentes, qu0rum extremum pedem synal0ephaassidere durissimum erat. Jam ut exempla addam, exstat in syllaba versuum iambice desinentium extrema synaloeph his locis ante interiectionem hem vel em:
Andr. 248. 351. 359. 20. 462. 590 592 786. 859. 28. 969. Heaut 340 517. 654. 757. 906. Eun. 237. 17. 962 I97 locus est dubius. 1077. Ph0rm. 52 198 210. 387. 548. 817. 58 954. meo. 205. ad 224. 260 320 326 371 48T. 488. Interiectione ah vox 0eo, de quo agimus, imminuta excipitur his locis Andr. 306 468. 615 l. d. 872. Heaut 397. 439. Εun. 208. b381. 680. horm. 193 325 474. 809. Heg. 630 69T. V2l. 877 ad 112 309. 29. Aliae interiectiones voces h. l. synaloephae subiecta Sequuntur: Andr. 615 h locus est incertus Heaut 313 heus. 480 ui.
Sequuntur loci, quibus alia vocabula monos voci antecedenti elisione coagmentantur:
Heaut 585 hunc Eun. 4 es. 349 aut l. d. 470 huc. 636 hic. 896 es. 105 hoc. horm. 130 haec. 322400 423 haec. 490 ei. 521 haec. 965 s. ec. 719 hane. d. 38 aut l. d. 394 es.
543 es. Restat ut exempla addam, ubi voce est extremus Versuum l00u oggupatur vocabulo quod antecedit correpta. Inveniuntur autem exempla: a Verb0rum, quae imminuuntur, in vocalem desinentium haee:
Andr. 4. 126. 216 237. 386. 400 461. 506 l. d. 555 566.598. 853 945. 949. 950 Heaut. 82. 133 170 328. 387. 583.
24쪽
bi 0cabulorum quae antecedunt, incliti m vel in us exeuntium:
e magna frequentia exemplorum haud scio an concludi liceat, Terentium verba m0n0s in sede versuum ambige desinentium extrema voci antecedenti synaloepha coniunge1 quasi studuisse; nam lautus quem a Terenti multis legibus artis metricae diligentius observatis superatum esse satis inter Omne constat, rarius hae, de qua agimus ligentia usus est. Positarum autem posterioris aetatis, qui omne fere hanc synaloepham tam aegre ferebant, ut eam omnino sere ex hae sede eicerent, ublilius Syrus, quamquam Verbum est h. l. antegedenti vocali synaloepha coniungere
48. tamen aliter neque ultimae neque paenultimae versuum iambico desinentium sedi synaloepham attribuit, cum Phaedrus ne illud est quidem logo de quo agitur imminuere auderet. Horatius autem in exitu versuum iam b. epodorum semel tantum synaloepha usus est scribens neque est. In fabulis quoque, quas composuit Seneca, nullum vocabulum praeter illud est' quam vocem saepius in iamb senariis circite 70i03 vocales sequentem in versuum exitu invenimus, synaloepha ossi antecedenti coniungitur. Terentius igitur contra.
ceter0rum positarum c0nsuetudinem cum alia vocabula monos tum
interiectiones elisione Voci praeeunti coagmentatas in sine versuum in iambum desinentium p0nere Studuit. Rarius quam . . exstabsynaloepha in sede huiusmodi versuum paenultima. Exempla autem haec collegi: Andr. 262 usque adhuc. 470 sensisse ait. 489 nam
25쪽
IT id est. 506 intellexti itast)J 849 mihine ita'. l. est dub. 908
esse ais Heaut 6 nemo habet. 89. rem agis. 111 atque ibi. 238 iam erit. 304 rogare uti. 942 rem agis. 060 sacile amaS. Eun. 129 dubium id est 345 nulla erat. 30 quorsum eam 447 atque amat. 49 nem homost. 634 me habens. 681 ille erat. 776 ecum adest. 783 rem agit. 45 inde item. 1050 praesto adest. 1055 tantum apud. horm. 145 multum habet. 266 causam adest. 382 nossem ita. 453 verum itast. 18 rem: ohe. 575 venisse eas. 846 tantundem ego. 89 atque ego. ec. 8, ubi. 184 divinamabit. 15 venisse iter. 43 venturum erum. 497. esse eum. 544 usque adhuc. 661 mirandum id est 666 me erit 696 nam id est. 745 uxorem habet. 754 iurandum item. d. 73 idem erit. 8certe is est. 87 nam id est 181 atque ibi. 313 rem agas. 389 credo ut est 399 esse itast. 792 eccum adest. 8b usque adhuc. 932 rem agit. Jam ut pergamus synaloephas in pede versuum, qui in trochaeum exeunt, extremo adhibitas enumerare, inveniuntur exempla haec:
Andr. 580 numst. 698 responsumst. 14 opperire hic Heaut. 6800bortast. 706 omnem: hem. 1000 factumst. un. 274 animist.276 vicissitudost 541 contumeliast. 546 ornatust. 607 actumst. 744 attinere hanc. 100 videbo : h. horm. 50 consecutast. 763 periclist. 86 opitulata es. 78 dignumst. 791 bina hui Hec. 252 adfinitatem hanc. 26 dubiumst. 740 iniquom est. 80 gnatust. 789 segregatast. 825 nactu's. d. 18 villamst. 523 propest. B. in arsi: Andr. 299 atque audin 692 atque edepol. 704 ne erres. 707impedimento estis. 708 immo etiam. 10 dieculam addo. Heaut. 569 denique esset. 578 amicorum hodie. 06 ordine omnem: hem. 733 Dionysia agitat. 1002 fidei habeo. Eun. 256 cupedinarii omnes. 290 publice est nunc. 321 ubi habitat. 540 Chaeream : ei rei. 545Thaide exit. 55 aegritudine aliquae. 600 ubi absunt. 603 ostio 0bdo. 1011 credidi hominem. 1022 exempla edent. horm. 188e essent. 748 unde exis Heg. 248 illorum animos. 73 tecum una. 44 molestiam adfert. 346 gratiam habeo. 351 initium irae. 357 ita aiunt. 24 adeo esse. 60raecepi uxor. 737 ign08ci aequom. 2
26쪽
741 tibi habeam. 85 explete animum. 788 invisum hodie 79T gloriam esseJ. 81 Pamphile hodie. 847 ita inquam. Ad 209
atque etiam. 70 filium esse. 709 inust hem. Eaecepta igitur voce est in thesi versuum, qui tr0dhae0siniuntur, extrema septies synaloepha invenitur ac sexies quidem in iambicis septenariis circa 382, semel in versibus troch octonariis, quorum numerus apud positam circiteris est. Eadem sere huius synaloephae frequentia apud lautum distribuitur in versus circiter 1300. Elisiones in ars huius trochaei positae in quibus minus offendendum esse usu poetarum dactylicorum qui metricarum legum observantissimi synaloepha in arsi hexametri, cuius ultimus pestruehaeo illi simillimus est extrema non abstinuerunt, probatur, reperiuntur quadraginta, quarum quatu0 tantum Si parantur, ut thesis sequens occupetur v0cabulo monosyllabo sunt enim loci hi: Heaut. 706 ordine omnem: 'em. Eun. 290 publice est nunc. 540 Chaeream: ei rei Ad. 709 sinu'st hem. Mo eadem ratione lautum quinque logis voces imminuisse commemorat . Meyer in loci citati ea parte, ubi de synaloephaa Terentio in caesura admissa agit Sed hae hactenus lAlius versuum locus qui elisioni minime favet, est arsis Versuum tr00haicorum prima, quam mnino synaloephae licentia vacare contendens Molatus in libri Grundglige altMdmischer Metrix' p. 72 erravisse mihi videtur. Primum enim eo offendor, quod ut valeat illa sententia, lodis circa 50 vocabula monosyllaba sequente syllaba longa hiantia et syllaba, quae sequitur, orrepta legenda
sunt. Quam correptionem, Si voces m0nos ut ictu acuantur Sententiarum ratione postulatur, per se non illicitum num posita sine iusta causa tot locis praetulerit elisioni, valde dubium esse puto. raeterea non desunt versus, ex quibus scriptura codicum servata synaloephailla removeri prorsus nequit. Quam difficultatem lolgius coniectura tollere conatus est in v. Andr. 22. horm. 347 483. 29, cum silentio praeterierit. v. Andr. 341. eaut 328. horm. 468 525.544. Heo. 276. d. 563. ea autem sententia auctoritas librorum manUScr. maior est, quam Ut ad legem quandam versibus poδtae arbitrio viri cuiusdam docti illatam sustentandam verba tradita mutari liceat.
27쪽
Sed iam explorandum est, quot synaloephas Terentius uni .eidem versu tribuerit. In nullo versu senario nisi sorte in v. Ρh0rm. 114 neq- eum aequom ait facere tuam Mem esse uicam, inveni plus quam quinque elisiones quinque autem exstant in Andr. 118. 146 273 420 544. 548 seo. Dgialgeonem. 572. 80T 813. Heaut 109 265 288 855. Eun. 4. 172. ec. 100 696. '714 Ad. 83. 15. In iambicis septenariis se synaloephae tributam sunt lute tantum versu Hec. 787 ob eam rem in ergo intro eam e
animum ei coge ut credant, cum uingue legantur in Andr. 299.684. 708. Heaut 684. 34. thorm. 51. 769 Hec. 251. 260.326 824. 32. ad 209. Septem elisiones reperiuntur in his v. iamb. oetonariis Andr. 590 Me audi ut hinc te intro ire iussi opportune his tu ni, iam: hem. Heg. 29 7 viae ne dimisistrari atque impeditum
Dim autem I. c. Bothius, ut numeri bene se haberent, ex cod. ciuis et ceterorum libr. Hinc restituit. Contra in uno eodemque versu troch. Septenario Series tantum vocab imminuuntur loci autem, quibus hoc factum est, sunt hi: Andr. 900. 27. Heaut 906. Eu 763. horm. 539. 559. 876. Hee. 389. 562. Ἀd. 560. Ex v tr0ch. oetonariis hic unus versus habet septem elisiones: Eun. 739 credo equidem ilium iam adfuturum esse, ut uam a me eripiat sine veniat sex autem synal adhibitae sunt in VT. Andr. 307. un. 643. 44. eo. 281. Versus autem uniuscuiusque metri. quibus pauciores quam qua supra commemoravi elisiones tributae Sunt, enumerare Supersede0 cum frequentia eorum permagna sit: frequentissimi sunt versus duabus synaloephis assecti, cum versus:Synaloeph plane vagantes sint rarissimi.
28쪽
Multum abest, ut omnes synaloephae eadem sint duritia: Namque cum in elidendis syllabis brevibus, quae in Vocalem ex uni, Vi haerendum sit, maiore cum offensione corripiuntur syllabae l0ngae, quas posita, quo quisque severi0ribus normis se adstrinxit, eo rarius seq. syllaba brevi imminuere ausus est. Quae res cum ita se habeat, ut qua Terentius in hac re usus esset ratione dilucide appareret, Summam peram ui quaestioni dedi atque quaecunque huc pertinent quam eguratissime potui respicere studui. Itaque
vocab. Onos in vocalem exeunti Vocibus, quae in vocalem longam desinunt, miscere non ausus Sum et ea monos quae liti m finiuntur,
a vocibus plurium syllabarum in m exeuntibus separavi Suo quaeque loco tractaturus, quoniam pr0pter hiatum legitimum, utrum syn loepha voci seq. coagmentata an hiantia legenda sint, n0nnullis logis
In congerendis exemplis secutus sum giatg00nem iis locis, quos infra incert0s 0mmemorabo, XUeptiS. N ambitus autem huius libelli nimis augeretur, singula exempla, quae certa Sint, n0 attuli, Sed de eis, quae ut incerta neglexi, paucis cur ea incerta putem, ratio reddenda mihi videtur.
Sunt autem loci hi: A. in iamb. senariis
Andr. 11 - ita sunt dissimili arssumento, sed tamen. Iu hoc Versu exhibendo codices discrepant Codd. BCDG praebent: ncti ita dissimili sunt argumento, sed tamen, quae lecti menSU-ram versus legitimam excedit; cum Umps et Flecheis. Ritterum, qui indiciis odiois E sortasse impulsus verbis dissimili sunt transmutatis offensionem removendam esse putat, secuti legendam proponant non ita sunt dissimul argu to, sed tamen, optime fortasse gialgeo et Spengelius voce sed cum Benileio in efmutata lectionem libr. optimorum ano non ita dissimili suntam . . . retinent Synaloepha igitur dissimili argumento coniectura effecta omittenda est.
29쪽
. 2151 Sosia et Hae elisio deest in codicibus: Donatus addidit
voces et werius. Accedit, qu0 vocabulum liberius offensione non Naeat, ita ut omnes sere editores auct0re C. F. Hemanno es. R. M. VI p. 444 seq. v0ees Sosia et Seq. usque ad Vocem nam regie deleverint. 64. Secundum gialge0nem c0ncentu omnium codicum praeter Bombinum exhibetur eorum obsequi studiis adversus nemini. Bentleius ad hune Iugum annotat haec non dissigile est, inte
noscere hic interpolatorem, qui Terentii purpurae pannum de suo adsuit. Primo hic vitiose p0nitur arsis eorum sesequi studiis. 0e in medio versu non fecisset Terentius, qui, ut ait Flaocus, artexindebat. Deinde bis idem digitur aut quod peius in posteri0re loco minus digitur sententia decrescente . . . Porro et vitiose hie dicitur 'aeponens istis. Cum enim prius universe loeutus sit .nemini dicendum utique erat aliis non iliis. Denique vitiose transit orati ab inlin. ad adiectiva'. Benti eius ad offensionem tollendam v0cibus obsequi studiis transmutatis suo iure v0cabula: adverm Seqq. SqUe ad ita ut valde suspecta uncis inclusit ita ut synaloephae eorum obsequi et se illis mittendae sint.
221. olim hinc quidam hinc deest in c0dd. 226. ad forum ut Vogabulum ut ultim versus cl0c valde
suspectum omnes sere interpretes deleverunt. 270 . . . se hem egone Interiectionem hem, quae deest in codice G Dgiatre mea quidem sententia metri causa optime iuncis inclusit.
277. sed vim ut queas si legi vult Umpsenbachius: igi algeo: Sed vim ut Mihi quidem vox vim h. l. aptissime accentu efferri
289. Eligio de hane a igiatetcone vocibus positae illata est.
439. Vocabula in libr. manuscr. sic sunt coniuncta: 3 fori huiuSce hospitae consuetud. . . quam lectionem metro n0 Suffigi- entem plurimi editores si expediri posse putant huiusce propter ConSuetudinem. Sed hanc verborum compositionem improbandam esse digit g. contendens pronominum hice, huiusce, plena ArmaS ante vocales tantum positas apud Ter inveniri qua causa adduetus a Z aliam versus sanandi viam ingressus scripsit: ei propter
30쪽
consuetudinem Huiusce hospitae Quam cum cita sint elisiones huiusce wspitae et coris tudinem huiusce ut dubias neglexi. 525. atque haud exhibetur codicibus: g. et t. pro atque legi volunt atqui. quidem secutus sum lectionem codicibus traditam, cum illud atque Spengelius defendat annotatione ad huius sabulae v. 225 hac atque uni doch. De Gebraue dieser Ρanihel ist ei de Comihurn gum ei noch et Cicero, ei aus-gedehnter at in sp terer eit S Wir sie g. B. hausi verWendet, Wo de Spreehende dure eine ei genen pidiglighen sedanken libe raschi Nird Wie atque eccum video abWeclisein und gleichibedeuten mi sed eccum video. 532. ipsum obviam haec elisio valde dubia est in codicibus enim aliis aliter scriptum invenimus; optimi er. libri exhibent: ipsum obviam, aeli. aut L ipsum obviam Chremem aut: ipsum.
548. Huius versus legii a giatZ00ne proposita mihi improbatur, cum pronomen est n0 apte . . et efferri mihi videatur; . quam ob rem ceteros AEditores qui scripturam codicum e vitio laborantem hac socabulorum collocatione: urique id oro fe incommune ut msula SanaVerunt, Secutus Sum.
717. x librorum scriptura hic versus sonat Sic Summum bovum esse erae putavi hunc Pumphilum quam lecti0nem, quamquam numeri bene procedunt, rugmannus in commentatione, qua me ad modum in iambico senario Romani veteres verborum,uccentu cum numeris consociaverint, inquisivit, n0 vacare ossensione ostendit docens, c0nsociationem verborum accentus et ictus rhythmici in tertio senariorum pede prorsus necessariam esse, ita
ut uno locum vocibus iambicis ecupari non liceat qua de causa legendum proponit . . erae hunc putavi tam uum Synaloepha igitur tuavi hunc est incerta. 718. amicum amatorem Vocabulum amotorem sententiarum irationi minime aptum videtur accedit quod ultimae eiusdem vocis syllabae non bene ictus impositus est. Fortasse cum Benileio legendum est pro codicum scriptura maiorem tutorem. 868. tanto opere alii codices tanto opere in duo vocabulai distractum, alii in unum contractum tantopore exhibent. Utra sit poetae scriptura discerni non potest.