장음표시 사용
41쪽
288. et 363. voci his r. addidit e. 393. et seq. qui ad sententiarum rationem non optime quadrant, Dg. cum oelgero de interpol. Ter. disg. inaug. Hal. Sax. 1878 sustulit itaque synaloephas: nam aiunt et postquam ad te omisi. 462. una hac vox in in cod. A super lineam adscripta ac0rr res contextu inserta est. 609. Huno versum fortasse Spurium non respeXi.
Ad 329. ad hunc locum f. ann ad Hec. 288. 540. sum infelim haec elisio propter odicum discrepantiam
627. H. i. g. voces ipsum id transmutavit, ita ut vocis ipsum syllaba prior correpta sit; quamquam in hae correptione minime haerendum est, tamen libr. manusor auctoritate adductus
996. facto opus haec verborum collocatio a nonnullis editoribus lacta est transmutatione.
Hec. 281. Ex codicum discrepantia hic versus ab editoribus varie exhibetur. In libro optimo embino orditur hi versus sic: nemini plura, quibus vocibus superscriptum est ego codd. DIGpraebent nemini ego plura, cum 'O ego post plura positum habeant. Qua re adductus synaloepham vocibus nemini ego tributam neglexi, et in enumerandis elisionibus huius versus ceteris editione V., qui Verborum ceterorum collocationem codd. summae auctoritatis
613. ita istuc vis si scriptum invenimus in odd. excepto cod. Bembino, qui is omittit. g. vocibus ita istuc verbo vis sententiarum rationis gratia suo iure deleto inseruit diu. Sed haec maloepha tu istuc coniectura effecta neglegenda erat. Hi sunt logi, quibus a g. lectione degessi. Sed priuSquam, quae sit Terentii ratio in elidendis syllabis, prout longae aut breves Sunt aut in m exeunt, asseram, nonnulla praemittere mihi liceat. Quod primum ad syllabas ancipites pertinet, ancipitum esse vocalium putavi voces iambicas et verbum immo', cum positam et illas in vocalem exeuntes altero arsis solutae vel thesis dissyllabae 3
42쪽
l000 Saepe 0rripuisse es Bdme l. c. p. 69 et adverbium immo' interdum pyrrhichium usurpasse Satis inter omnes conStet. Deinde de vocabulis monosyllabis haec commemoranda SSemihi videntur. Bil in schediasmate de metris Terentianis'. quam commentationem editioni sabularum er praemisit de licentia hiatus ab h0 poeta admissa hanc statuit normam in his sel. hiatibus) inquit, tria sunt observanda nusquam ho fieri, nisi in Verb0 0DOS., quod v0cabulum si exit in vocalem oportet syllabam esse longam, letum denique habere in prima syllaba anapaesti.'Cum igitur Terentius verborum, quae Sunt inde, unde ille. iste ipse, esse), Similia priorem Syllabam brevem quoque usurpaverit difficile est, ubicunque in ars his vocibus praecedit Voc. m0nos di8cernere, utrum synaloepha an ictu voci monos imposit , hiatus statuendus sit idem cadit in e0 locos, ubi arsis duabus monos. Vocibus continetur. R. lolgius I. c. p. 7 de hac re dicit haec: aue in dem Falle, tu die Verbindvng Keier insilbiger W6rter besonder en Wird, gmlich et prosod. latus Wie tam in breτι und quae in te ani das metriSche nrgungsgesetχWicten. Allein Wir in hier meis night in de Lage, Z unte scheiden, ob prosod Hiatus it Verkdrgun oder inlache lisionvortiege. Quamquam ut e lolgi amrmationi in omnes paries
minime assentior, cum longe plurimis de quibus agimus locis synaloeph statuenda sit, tamen fieri potest, cuius rei veniam peto, utun alterove 000 Vogem m0n08. elisam esse Statuerim, ubi aptius voces hiantes legantur. Denique V0ges, quales sunt meum, mea, similes quae synigesi pronuntiandae Simulque voci eq. Synal0epha 0niungendae Sunt, inter haec vocabulorum monos exempla enumeravi. Sunt autem
Andr. 781 eam uxorem. Heaut 830 rei esset Eun. 130 mea illic. 701 eum esse. 70 meam ipse Heg. 48 meae auctoritate. 709 mea uxor. d. 10 integrum eum hic. Negesse est h. l. ultimam vocis integrum syli simul cum eum verbo hic e0niungi, cum osse dactylicae nusquam in thesi apud Terentium
elisae inveniuntur, ut infra d0eeb0. 742 tua arte. 854 rei hune i
43쪽
Hec. 24 scio esse. 788 e etsi s. in iamb. octonariis Andr. 939 tuam inveniri. eaut. 230 me essent. 398 mea antiphila Eun. 1036 meam inventam. ec. 11 eum infirmum. Ad 593 meum ossicium. D. in troch septenariis: Andr. 976 scio esse. Heaut 381 mea Antiphila. 880 tuo ingenio Eun. 766 tuam esse Phorm. 232 meum imperium. Ad 874 meam autem. 480 tuom offigium. Quibus praemissis iam quot locis synalopphas uniuscuiusque modi apud Ter invenerim, addam. Saepissime corripiuntur syllabae breves, exstant enim huiusmodi exempla dire 2957 in ab Ter. et quidem
Quo facilius intellegamus, qua ratione exempla in Singulos alumeros distribuantur Que qu0que l0e tabulam c0nsedi.
44쪽
45쪽
Ex i0mparati0ne numerorum tabula monstructa cillustrata Perentium cautius egisse in itidendis syllabis longis et in M'.exeuntibus et in vocabulis monosyllabis quam in brevibus vocalibus clare dilucideque apparet Quod autem Terentius vocales longas nusquam in sed arsis vel thesis altera synaloephae subiecit, cum Bdmerum . . eo. 331 sic ume eri dimensum erravisse infra docturus sim, de synaloephae ratione nihil probatur, ut infra Histendam, neque ex sedibus, ubi vocales longae brevi syllaba sequente imminuuntur, quidquam concludi potesta In vocalibus ancipitibus, i. e. in vocibus iambicis tam saepe ante Syll. brevem correptis minime haerendum esse cognoscemus, si consideravimus et Τerentium et omnes fere poetas scaenicos sermonis usitati natura quasi coactos*oces iambigas aeque fere cum licentia adhibuisse a pyrrhichicas quae iis exceptis, quae liti. - finiuntur, saepius brevi syllaba seq. quam longa a Terenti elisae sunt.
Aeque atque elisio vocalis longae seq. syllaba correpta vit speranda est synal00pha eorum vocabulorum, qu0rum syllaba paenubiima e vocali 0nstat. Cum longum sit, omnes locos huc pertinentes enumerare, Sufficiat commemorare, quae sit frequentia synaloephae
huiusmodi verborum in singulis umeris. Ex 104 fere exemplis. ubi syllabam, cui antecedit alia vocalis, synaloeph a Grentio amotam invenimus, exstant 460 in iamb. senariis, 1 in troch. septenariis 165 in iamb. octonariis. 78 in iamb. septen. 25 in
ars eirciter 693, thes 35 attribuenda sunt. Sed quod frequentia huiusmodi synaloephae apud Ter tanta est, poetae vitio tribuendum
non 88 videtur, cum vostes, quales sunt omnia similesque, in Versibus iamb. et troch primo pede excepto usurpari non facile
liceret nisi elisioni subiectas. Hae synaloephae durissimae sunt Si oealis paenultima est longa. Nisi fallor unum tantum tale et Xemplum nomine proprio excusatum legitur un. 290 Piraeo isteris. Ceterum illa synaloepha minoris fuisse videtur offensionis in senarii pede quarto et seeundo, exstant enim in illo
46쪽
0xempla 134 in hoo 119. contra 39 in pede primo in pede
tertio 7 in pede quinto I in pede sext0. In ceterorum numerorum pedes, nisi sorte iamb. septen pedem quartum eximi portet,itui prae pedibus huius numeri ceteris huic synaloephae favisse videtur huius synaloephae exempla aeque sere distributa sunt. Cum multum praeterea intersit cuius formae metricae sint voces quae imminuuntur, iam agere mihi proposui de certis quibusdam formis de vocabulis monosyllabis iambicis dactylicis creticis, bacchiis. Ac primum quidem videamus de monosyllabis L. Muelleri libro, qui inscribitur de re metrioa p. 283 commemorat ad
dactylicos positas imprimis spectans ex verbis monos apti sim ESSΘ
synaloephae me te se, mi O mihi), tu, qui 8g. Si, ni de
cum tum num iam nam quam, tum Sum', conir verba: Sim,
qui pl.). 0, Sto, Spe dem, Stem rem Spem et ea quae in. diphthongum exeunt, nusquam in syllaba brevi elidi Quas normas ex odiarum asstylicorum usu imprimis repetitas quatenusaerentius observaverit ut intellegamus, non opus esse arbitratu omnes logos,
ubicunque Vocab monos eliSa Sunt, enumerare, cum Xempla, Ubi
Seq. Syll. longa imminuuntur, permulta sint, ea tantum exempla, ubi monos imminuta excipiuntur syllaba brevi asseram; Sunt autem haec:
47쪽
48쪽
Ad. 24. si Messet'. Haec Sunt exempla, quae inveni; restat igitur, ut summam sagiens comparandi causa addam, quae sit frequentia synal horum verborum seq. Syllaba longa.
Jam ut pergamus, verba monos littera finita his locis ante syllabam brevem corripiuntur: A. in iamb. sanariis: cum: un. 22. Hec. 491. d. 500 dum Andr. 807. eaut.b50. ec. 192. iam Andr. 786 813. Heaut 104. 799. un. 33. 673. horm. 351 361. 628. ec. 126. nam Andr. 60. Heaut. 282. 457. horni. 39 587 888. Hec. 20 691 696. d. 7 143. 654. num: horm. 11. quam partio.): Andr. 163. 29. eaut. 450 507. un. 938. h0rm. l. 584 Hec. 111 448. d. 75 109.
49쪽
50쪽
F. in iamb. qualem. t Andr. 636 sum egomet'. Vocabuli igitur monos. quae ium desinunt toties dere synaloepham subiecta fabulis aer deprehenduntur:
Vocabula monos. quae Terentius nisi Se q. Syll. producta synaloephae non subiecit haec sunt: a 2), i imper.
numeris in uncis additis indicatur, quotiens illa verba synaloephasyllabae l0ngae coagmententur). Voces iambicas in quarum synaloepha positae dactylici omnem dederunt operam ne elisae exciperentur vocali brevi, ere lium non raro ante syll. brevem corripuisSe iam Supra commemoravi. Summa licentia oria usus est in elisione pronominis sit cui voci usu tritae haud scio an mensura segitime iambiga deneganda sit. Itaque in exemplis proferendis odem tibi . ubi synaloephaafficitur, addam. Vocabula mensurae iambicae ante syllabam productam his locis imminuuntur: