De Aristotelis Politicorum libris dissertatio [microform] : quam...

161쪽

φυκασι non quadrat ad subiectum neutrius generis quamvis pluraliter dictum. uihus rationibus ad eam sententiam adducor ut O pro τὰ acribendum esse censeam hoc modo και δεῖ τον μεν ἄρχεσθαι, το δὲ

De duobus ocis, qui sunt in Oι. I. 6. In PoI u . duo insunt Ioci, quorum quidem alterum Goetilingius

mea quidem sententia non recte est interpretatus, Iterum coniecturis vexavit. Unus est:

ἐμποιεῖ και κακo γίαν Verbum ἀφεῖσθαι Goetilingius de οIoniis mittendis intellexit adductus quidem Platonis verbis, tiae sunt in Legg. V. p. 40 de εκπομπῆ ποικιων. At vero Aristoteles, ubi de coloniis deducendis dicit non verbo utitur ἀφιεναι sed εὐεμπειν cf. II. i. s. sin.). Sed si arginiti Aristotelem illo quidem verbo ita uti, tamen medio e subesse significatio nunquam potest. Semper enim ἀφίεσθαι idem valet, quod nostrum Dei- Iosiassen. Sed ne utar in re non dubia

argumentia non necessariis, τὼ δὲ μῖσθαι idem valet quod ,Iibertim proereationem Iiberam reIinquere, non vincire legibus.. AIterius Ioel verba apud Beukerum ita leguntur: Ἀλιγαρχικον δὲ

Ita prorsus in codicibus omnibus; Is quod Laurentianus S pro μὲν γάρ exhibet M. Goeti lingius autem edidit haec: εῖτ) κ τῶν

quidem conlecturam felicissimam Stalirius in verba scriptoris recipere non duhitavit. Sed coniectura felixne sit, videamus. Primum enim non poιeat non audax vocari. Etenim eiiciuntur verba duo ὁ τεταρ- των mutantur totidem, ν et τρίτων. Deinde repetitur πλον, quo nihiI

162쪽

magis inelegans ouodsi Mutem vere πλήν --ἄσιν ἐμαναγκες, πλὴν τοῖς eae τῶν interpreιο Latine: nisi quod ad eligendum non Omnes cogebantur, civibus trium Iussium exceptis tam verbose quam obscure Neque recte quidem Efficere nini oeulingius hanc voluit senten tium: nisi nod ad eligendum non cives cogebantur Omnes sed res lasses. Scribenduin igitur erut ni ν δ πασιν ἐπάναγκες, ἀλλά τοῖς ἐκ τῶν τριῶν μονοις. Simplicius autem eisdem sententiae accuratius conformari poterat ita se nisi quod non cogebantur cives classis quartae

l. e. πλον οὐκ ἐπάναγκες τοι ἐκ του τετάρτου ' Quae quidem verha, credo,

in edititionem aequo iure recipi poterant, atque ea quae recepit Oetι-

Iingius. Iam vero consideremus, quae sit grammatica verborum stru

μύναγκες πλον ων κ . . L Verba Goeitlingiana vide in tot esse et tantis difficu Italibus, ut ea si tutarentur codices omnes, R AriStΟ-tele tamen ubiudicanda esse dicerem uuae quum ita sint redeundum est ad scripturam codicum.

Primum igitur in medium veniant verba haec:

Particulae ii notum numeralem ci ενεν κονταὶ substituere voIuit Muretus. Is quidem illud enuntiatum non recte se iubere sensit. Duid enim sibi vult illud σους quum quot deligant quattuor illae classes ante dictum non sit uuam difficultatem ut removeret, Muretus verbis numerum istum interponere voluit. Sed id si feceris, novae inde difficultates. Neque enim de eoruin qui eliguntur nulli pro hoc loco quaestio est, sed qui eligant quot sint quueritur, et ex quibus delectus

nat et quomodo. Numque eae prima classe eligere ait lege coactos omnes, eae tertia Coactos triuin cives lassium eae quarta coactos nuIIos nisi cives classium duarum Eae altera vero qui eligant et quomodo , certe inteIligi non potest ex eis verbis, quae leguntur in codici hus ἰτα πάλιν ἴσους ἐκ του δευτvoυ. uare illi visa Sunt corrupta eoque magis, quo sunt ad emendandum faciliora. Una enim diphthongo correcta, omnia plana sunt et perspicua α οὐνται μεν γάρ παντες ἐπαναγκες, αλλ' ἐκ του πω ro rati ματος εἰτα παλιν ἴσως ἐκ oo δευτερου deinde item eodem modo item necessario ex ultera. uae sententia mirifice confirmatii verbis Iatonis, quae sunt in Legum Iibr. I. p. Is τ δε σrερεια φέρειν ἐκ των δευτερων κατά ταυτάκα θάαε τῆ πρόσλεν non σου sed ἱ-ςJ Sequuntur haec :ῶτ' ἐκ τω τρίτων, πλήν - πασιν ἐπάναγκες ἐν τοι ἐκ των τρίτων

163쪽

ovorurn ne Ille Iam quidem mutandam esse censeo. Sententis enim hae est Dein eodem modo Migunt ex tertia Iasse nisi quod non ogebantur omnes unius Iassis cives, quae est aut tertia aut quarta. III a quidem verba nescio quantam Aristotelis produnt diligentiam et nocurationem. Ita enim Plato . . . se υ ἐκ των τρειων

quas sint tres eae quidem classes, quae ad Iigendum cogantur. Sintne . II. III., an I. I IU. Nam de Iassibus I. III. IV. aut do II. III. IV. cogitari non potest, quippe quum I. et II. ve ex IV. classe Mes- ario eligant. Est igitur in incerto, utrnm ipsius tertiue nn quartR viassis cives non necessario eligant ex tertia. Quod quidem quum

illo id quidem recte.

Excursus VI.

De duobus ocis, quorum alter est in POL MI 5, alter in Oec. I. 4.

ποιουσιν Verbiit prorsus in codleibus omnibus Ioguntur nec aIiter Ireta sunt a Mers interpreis. Pro συνων vero clinei rus, Comes, B-kerva molli coniectura substituerunt inτων. Sinhrius oditum quidem seripturam retinuit, neque inmen ullo eam Rrgumento defendit. uod ego iam sum conaturus. Plana igitur eadem scriptura est in Oec. II. 4.υντο δε νομου αὐτοις μ' εἰνοι πολιτον , op αν μ' ἐξ -υτων ωμφοτέρων ii. Haec in odicilius omni as Bekkerum item pro υ edidit Ἀστῶν 1 Verba εκ των τρίων τιμι ματων non ad To βουλομενον, Sed ad φερειν referenda esse patet ex nuntiatis antecedentibus Πρωτον με ἐκ τῶν μεγίστων τιμοματων παντας φερειν. O primae classis Omnes, sed ex prima classe eligere iubet omnium classium cives omnes. Sequuntur enim haec: τῆ δὲ στερεία φερειν ἐκ των δευτερων τιμιο-

μάτων. -

164쪽

Uiroque autem Ioco codicea corruptos esse omnes, non est probabile. Praeterea eo loco qui est in eo quum idem pronomine oti Λων significentur, qui pronomine αυτοῖς necesse est αὐτων reservetur. Hucaecedit, quod in Oeconomicis propter sententiae perspicuitatem non αστῶν sed ποχιτων scribendum erat uno quidem verbo AristoteIesin eadem sere sententia utitur in Pol. IV. . . . . Ha O μη ξ αμφοτέρω ποῶ ι τῶν

AristoteΙem fere est inusitatum. In OI Iibris VIII semel Iegitur. Sed id quod summi est momenti, pronomen αυτων nihil habet offensionis Signisscantur enim eidem , qui ποιουν αι et παραιρουνται. Pronominis usum apud Aristotelem alius patere, cognosces ex Pol. II. o. τερων μεν υν οντων ταν γεωργουντων Mao αν εἴν τροπος καρρα- αυτεῖν 'ATOις διαπονουντων τά περὶ τἀ κτήσεις πλείους ἀν- ενοι δυσκολίας.

Post particulam σπε aliquid deesse Conringius suspieatus est et Schneiderus. Addiderunt igitur verbum ε ἡκαμεν Lambinus, λεγομεν Schneiderus Particulam σπερ Victorius idem valere lixit, quod πως aliquo modo ); eam in ως εἰπεῖν mutare Foluit Coraeq. GoeitIingius ibrariorum incuria eam putavit repetitam esse ex Versu superiore A quibus omnibus dissensit Stahrius, cuius verba haec ,,Εstωσπερ cui respondet δε Ioco ουτως particuIae, simile Latinorum loquendi generi ut cita . ut tamen. σπε - ουτως egitur VII. cap. s. s. . . se St.). uod equidem Stahri assentiri non possum. Nam partieuIa in re, ut cum numeris saepius, ita cum Verbis πάντες h. I. coniuncta est. Significat enim σπερ πάντες idem quod in πάντες

Excursus VIII.

De verbis, quae esuntur in Poι. IV. 15.

165쪽

AriMotele in Pol. IV. II. 4isputat de olimn dis magistrati uas. Diversos utari esse diei aligeruli modos. Omne vero difforentina διανοώi locis ὁροις inesse tribus, uiuam eligant magiAtratus, Xquibu , quomodo Trium Iocorum cuique continentur in poeia tres. N m magistratus eligunt aut omnes aut quidam aut alios in ea, alios quidam aut ex omnibus aut ex quibusdam aut partini ex omnibus partim ex quibusdam Rut sorte aut Iigendo ut'partim sorte partim eligendo.

διαφοραί.

κως ita constitutis, in verbis ανστε δώδεκα ὶ τροποι γίνονται -- ρος των δυο συνδυασμῶν illos συνδυασμους in te lexit de his formis sex et

Ob eamque causam numeriim δυο eiiciendum esse dixit. Quem defendere conatu quidem est Sitali rius: Etenim o συνδυασμοὶ riantur necesse mi, quattuor Ilis τροποις unius cuiusque διαφορα ita inter Se conivnotis et copuIntis, ut utrique addatur τα μεν αἴρεσε τὰ δε ivo PV Iut πάντες ἶ πάντων τό μὲν αἴρ σει τά δε avet' et sic deinceps. . At Vero inde existant necesse est non συνδυασμοὶ Il, sed IX. - Sed examinemus omnia AristoteIis verba: ' γαρ π α ν τ ε ς ε πάντων αιρέσει - as. v πώ ν Ἀ ς ε πάντων κλῆρο, -- ωβ.

Quae adduntur verba και εξ πάντων ὁ - ακι μέρος ἱ- arὼν λῶς και δῆμους καὶ φρατρίας, σως -- διέλθη ἰά --των τῶν moLr- εαε εξ απάντων non novas ea indicant formas, sed ad eas referenda sunt quae ante eoru memoratae sunt, et ais. L. huius ii , cap. XIV. Sequuntur:

166쪽

0uas quidem post verba αε εξ πάντων interponendas esse, recte coniecit Conringius. AEuod qui concedit, idem etiam concedat necesse est, non quattuor utriusque διαφορας Sed ex SSe τροπους ergo ita scribendum : τουτων δ' Hκάστης ἔσονται τῆς διαφορας Mono M. Iam pervenimus ad verba ultima: στε δωδεκα οἱ τροποι γίνονται χωρὶς τὴν δυο συ δυα μων, quae IIam quidem meam coniecturam mirifice confirmant. Sed explicentur portet uuamvis enim alii ea aliter interpretati sint, tamen recte, quod sciam, nemo unus. --δυασμους igitur significare eas quidem formas quae sint compositae Πάλιν ταυτα συνδυαζομενα), perspicuum est. uomodo igitur mi-pienda sunt verba χικὶς τῶν δύο συνδυασμων Videamus. Tres Omnino enumerantur συνδυασμοί, C, c γ. uorum unum quidem Solum r. ad componendas u illas formas adhibuit:

168쪽

Natus sum Forsiae, huius saeculi anno vicesimo quinto, patre Manne Leonardo, matre Ioannamaria e gente B iis Merari a Litterarum eruditus elementis, inde ab aetatis anno duodecimo schoIam in qua ad vitae usum puer instituuntur Aquisgranensem per duos, Gymnasium dein per sex frequentavi annos. . IOIOCCCXLV ad hanc Acad mlam migravi, ut theologicis me studiis darem et philologicis. In hi- IOIogia autem ut studium multamque peram ponerem, effecerunt Gui I Re invenius parochus Bonnensis et . Re in kenius theοI. doct. Sanguine cognati, amore Iter Pater, germanus Iter. Ita-

quo intersui per biennium seminarii philologici exercitationibus; audivi, praeter Dier ingerum, i I geratum, artinum, Scholgium, Voge Is angium theologos, Philosophos 4 a id istum, no oditum, Rit schelium, Scho penium, e Ickerum. Viris his omnibns, quorum quidem comitati, benignitati, bonitati quantum debeam, dicere paucis nequeo, gratias ago quam possum maximas De Academia in Seminarium quod Coloniae est discessi. Suscepto presbyteratus Ordine Μarcoduri unum annum Vicarii muners

periunctus Sum. -

170쪽

L Philologiam recte intellectam qui vernunt, veritaeolos esse nequeunt. n. Eustachianae quam vocant medici tubae inveniendae Princeys nec Eustachius nec nyrassius. ΙΙΙ. Herod . . 7s. δια τριήκοντα os co πλένθου et αρ- σους καλus ν διαστοιβαζοντες quid sibi velint οἱ ταρσοὶ καλαιέων, nondum e licarum est.

Dyuntur inte9r . V. Herodi. V. 36. -υδενα oo ἐλοντας ἐξηγησάμενον:non emere coniecturis tentatum est verbum χοντας. in Plat Symp. 72. A. παίζων αμα τῆ κλησει, 'Ο -- λζρευς , ἐφη, ουτος Απολλοδωρος, ου περι μενεις; quod iocantem prodat, id quid sit, nondum quisquam recis explicavit. VII. Aristot Rhet. I. I2 d ἐθη ποῖοί τινες κατατα πάθ'ν καὶ τα εξεις καὶ τα ξυκέας καὶ τας τυχας, διελθωμεν μετα ταυτα. scribendum est καὶ τα πάθς καὶ τα εξεις κατὰ τας γ Lκέας. VIII. Aristot Rhel. n. O. A Wειν ἀναλ σουσι τα κοινὰ κλεπτοσες scribendum es λοιπά. IX. Aristor Eth. me. VI 2. καὶ Ου τελορ πλῶς ἀλλὰ προς τι καὶ τινος τὰ ποινγτον scribendum est καὶ