장음표시 사용
51쪽
Potnisset antem libros Varronis Lydns inspieere, nisi iam
tum aut perditi an perquam rari suissent patuit enim ei, ut ipse testis est, aditus ad optimas bibliothecas Admonet igitur hoe Lydi exemplum, ni cauti simus in diiudicandis seriorum scriptorum notationibus. Neque enim ego quemquam in- Veni, quem quae ex Varrone attulisset, ex ipsis Iibris Varronis scripsisse posset a firmari. ' Verumtamen sunt viri do- ei quibus aliter visum sit. Thoriacius enim PDI Io-num T. V. p. 107. Ioannem Sarisberiensem Antiquitatum Ithros ipsos inspexisse dixit manifesto demonstrari Poll- erat. lib. VIII. c. 7. quo in Ioeo Ioannes ritestatur hoc, inquit, M. Varro, qui numeratis quae in quibus Italiae partibus optima ad victum gignantur, palmam tribuit isti Ti herino his verbis lib. XI. Rerum humanarum ad victum reiq. cn Thoriacius Ioannem, qui ne unum quidem novum isagmentum ex Varrone servavit, hae ex Macrobii Sat. VI, 16 hausisse negaverit, probabilem quidem ansam non videor praesertim cum alteram sententiam, pronuntiatam illam iam a Meinersio, minime nesciret. Sollicet decepit eum saria mendax, quae etiam etrarcham iuvenem Antiquitates Varronis vidisse vulgavit. Cuius historiolae primus, quod sciam, auctor est Meliustus in Vita Ambros. Travere. T. I. p. 216. Florent. 1722.ι nem sequitur illoisonus in Anecdoti Indice . Varro, et A. Maius in praelat ad Ciceronis 1ib. de Repulit. Perlectis antem eirarchae verbis, quibus hoc tradi dicunt, sane mirari nbiit, qui fieri potuerit,
ut verba quae plane contrariam sententiam asserrent tam perverse hi viri interpretarentur. Dicit enim eirarcha in Epistola ad M. Varronem Epp. ad Viros III. Vet. 5. haec risNonnullae tamen extant vel admodum 1acerae horum operam Varronis reliquiae, e quibus aliqv s pridem vidi, et recordatione torqueor summis, ut aiunt, abiis gustatae dulcedinis; et ea ipsa praecipue Divinarum et Numanarum I
29 Cadunt haec in Cassiodornm,martianum CapEnam, Vincentium Ioannem Sarisberiensem, alios, quorum nominari licasse satis sit. Singulos enim singulatim Persequi, et Ion
52쪽
l os, in nomen tibi sonantsus pepererunt, Quo Hic ἐν forritam Mutare muscor, eaque multos iam per annos me fatigat eura, quoniam Ionga quidem et sonicita spe nihil est importunius in vita is verbis, obsecro, numquid aliud volnit nam hoe vidisse se olim reliquias quasdam opinim Varronis, euius rei memoriam causam esse,
eur etiam Antiquitatum libros alicubi latitare snspicetur. It que non vidisse se ipse latetur. Quas antem vidisso se ait reliqnias, aram dubito an mentionem sererit in Epist. ad Ioannem de Cerialdum scripta Epp. XL . , in qua gratias egit Ioanni pro libro nodam ex Varronis opus sis sibi
misso. Opus I antem nemo aciIe nominaverit Antiquit tum volumina. Non est igitur no metuamus, ne quis ex hae Parte occurrens quam proposuimus sententiam diluat. Sed aliud est quo quis affirmari posse putet, Antiquitatum 1ibros saltem ad saeculum nostrae aetatis XI perdurasse. Traditum est enim iiteris neque illud a vilis pretii scriptoribus, hoe est amachi- avenio et Cardano, Gregor. VII. Pontificem nobilissimum eo tremari iussisse omnes Varronis libros Testem auius rei
asseram Naudaeum, ni in Nandaeanis et Patinianis p. 37. hae dieit Machimel et Cardan on dit ne Gregoire VII. avolt ait rater tons es oeuvres de Varron, qui sui R
manorum doctissimus , ne ex eius libris plagi posset, simulari distis Atimstinus, qui suos libros de in late se totos ex Varrone descripsisset. Fidem huius narrationis desiderat anno in Biograph. Univers. T. s. in Varrone causam antem probabilem, cur aut
illi seriptores ipsi, an ii quos secuti sunt, talia ementiti sint, haud facile protuleris. Sed utut est, inanis mihi quoque haec sabula videtur esse propter duas imprimis ausas. Primum enim Gregorius si Augustinum a Iagii crimine vindicare volvit, non Varronis sed Augustini libros igni mand re debuit. Quid enim diu perditis Iibris Ru ronis, Augustianum omne scimus doctrinam eam, qua libri de Civitate deieensentur, Varroni debere omnem Nam ipse plagii certissimus testis est. Deinde vero, ut concedamus, Gregorium tam stolidae mentis suisse, ut eum perversitas rationis quam
53쪽
iniit sageret, probabilia narrasse Cardaniim et mehimel- Iinm non aliter demonstrabunt qui Hieram illam tenent sententiam, quam si assiduos tum quoque suisse homines in his libris Varronis docuerint, eorumque raritatem, quae Lydi temporans obtinuit, incuria saeeuli septimi, octavi δ' et non non
auctam esse sed deminutam. Itaque iam saeculo sexto, ut mea certe sententia est, Antiquitates Varronis, Perierant. .
Quodsi quaeris qui factum sit ut libri Varronis, quem
virum omnium temporum eruditi nunquam non admirarentur, tam cito interierint, eius rei aliam causam proserre non Possum quam Dagilem humanarum rerum tonditionem, qua e sui subiectae sunt omnes senem opus illud perniciosum onficientem Detsi non dubitamus quin adiuverit incuria hominum, fortasse etiam prava voluntas, Fortunam tamen gravissime in Varrone vim iniquam exercuisse imprimis magno documento est, quod in neminem scriptorum Latinorum Iures recentioris memoriae viri docti operam atque voluntatem coniecerunt meliorem, in neminem huius studii fractus redundarent exiliores. Nam laetis illis temporibus, quibus ardentissimo servore immortalis memoriae viri studia humanitatis, id est antiquitatis, repararunt, in Varronem statim multorum animi convertebantur, magnique eum secerunt etrarcha, Og-gius, alii Deinde usque ad ea tempora quae nostris proxime anteceSSerunt, nunquam desuerunt viri, qui et ipsi multum operae collocarent in reliquiis librorum Varronis colligendis 50 Vid. Bernhard I. c. p. 145 sq. cf. Auctor de Computo in Μurator Anecdoti Lat. T. III. P. IM.5I Nam ut, titulos quidem librorum a Varrona scriptorum' die enumerare Iiceat, factum est casu infeIicissimo eo, quod epistola Hieronymi ad Paulum XXIX. T. IV. P. II. maximam partem mutilata est. Leguntur enim ibi haec e Μ. Tentium Varronem admiratur antiquitas, quod apud Latinos innumeros libros scripsit, scripsit itaque arro haec: ALI Iibros Antiquitatum. Iv. libros do ita Populi Romani . . . reliqua desiderantur.5M C. Barthius Advers. XXXVIII, II Sed superstitionum prisca-Tum recensiones offenderunt monachum, quaΘ etiam sine dubio causa est, cur Varronis scripta prorsus interirent. M
54쪽
et emendaridis, et adhortando alios in idem studium trahere narent . Feeit Mo ieesbon- , . Nephanus, opina, TMnebus, Barthius, P. Victorius, Muretus, iamasius, prae omnibus autem est quod hi nominem ipsium et L ealigeram. Videsne igitur quam adversa Varroni steterit ori - enim sunt fruetus qui ex tot tantominque virorum curis et adhortationibus Varroni venerint Fragmenta Varronis eoueeta et emendata divulgare in animo erat Lipsis, erat Bousae erat avertampio. Quod utinam ipsi lienisset perficere Audi enim quae ipse narravit in EIeei lib. I α18. Fragmenta scriptorum veterum, inquit, ob eum impetu et labore collegi, quae distinxeram classi quadruplici
oratorum, historicorum, poetarum, miscella oram. Inter miseessos praecipuum Varronem posueram, atque hae non in meum solum usum sed publicum M. M. Leeit III, 25. , nisi visum aliter φίλε cuidam φίλεν, qui coeptum hoc omne meum turbavit non fraudo sed surio turpi. - me enim praeter alias Dandes partem Dagmentorem eorum e domo me abstulit mala et lagaei manu abstulit etiam una animum in coepto opere pergendi.
55쪽
L. Cincium limentum de Verbis priacis scripsias non eat ura negetur. IV. M. Terentis Varro nunquam να- αδ- feci ex cademia in Noam, ut ratio Velieris melierum Q re Gng. m. Wraef. P. V. q.