장음표시 사용
31쪽
eomanualum sit evin v. in eontentisnvi expliem potesa. Praepos eum enim propter initium sequentia voeabus a librariis omissa est, V. in Rulem ex Prae dente V erimine natum es explicandi causa verbo eontentione additum est.
noeeri non posse Alii Oeere, quod ab Heusingero Titetioque defenditur allatis ex ipso nostro
scriptore exemplis, quibus pronominis reciproci omissio comprobetur. Cf. Bardi1 ad h. I. Sed horum eodicum numerus, qui aet nocere habent, est tam exis os, ut vix eredas a Cornelio esse illud pro- Delum. In altera autem Iectione quia noceri non mas intelligebant quum a quibusdam egue obiecti signiaeatio desideraretur, vario modo Ιectioni mederi
studuerunt Lambin pro sua temeritate duas voco. Ias inseruit nocere se ei non posse Mosche eod. Ax lactione qua re noeeri ductus, Deque intel gens hanc si esse explicandam quia noces, eo iecit quia et noeeri, quae coniectura etiam Pr iter acerbum Vocasum sonum minus placet quam Bar-disana quia noeeri ei, undi saeissime apparere est, cur in alii Ιibris noeeri, in aliis nocere expressum
sit. Mihi autem multo facilius illa fieri videtur,
a proprie scriptum esse, non noceri ei, sed noeere ei ponamus. Hoc enim plane continetur lectionibus codicum: noeeri, noeere, qua re noceri Atque Pronomen ei, quomodocunque lactionem eonstituis, deesse nullo modo potest; minime autem necem rium est intonomen se, quamquam Lambinus ubique
in huiuscemodi locis apud Ciceronem solet addere. quo A exi et, ut absentem aggrederenti l neclectionem omnes eodd. tuentur praeter Leid. I,
32쪽
qui reserente musingero, omittit . ut omnesque ante Lambinianam editiones. Quae verba compta esse quum nemo non rideret, varie, quomodo sensu mederentur, costarent viri doeti. E quibus Bosius proponit quo si exisset, ut absentem Dred rentur, h. e. quo tam longe recessisset Athenis, ut lueri se non posset Lambinus autem voluit quo exisset, ut is absentem aggrederentur, quorum viro. rum isse quidem nimis ab usu atinitatis, hie a codicum Iectione videtur recessisse. Heusingeres autem sequitur eod. Leid. I, quum edat quo, ieri et, M. Dr. quae Iecti ex mea quidem sen- lentia perosa est et a facilitate Cornelii abhorret. Unde codicum ninium praeter unum confiens sic utendum esse existimo, ut una 1itterula addita aliaque transposita sic emendemus: quo ipse exisset, ut M. Dr. Hanc sententiam nemo certe reprehendet. Potuerit etiam aliquis auspicari quo e- erasisset, ut M. Dr. Iter lamen conlaeturae patinam desero. in navem aseendit Nihil dandum est Ieetioni Elis conscendit, ve eam ob causam, quod, ubi-eunque hac voce Cornelius usus est, non sole cum praepositione sed eum solo accusativo eam conium gere. Cf. Hann. - , . Dat IV, 3. Contra ageendere semper eum praepositione coniunctum est.
Them. VIII, 6. Epam. IV, . Quamquam alii
aliam rationem scriptores sequuntur, ut Caes. B. G. V, 7. milite eonscendere in naves iubet. Cio.
ad Famil. XII, 14 in XIV, 7. Adscendere navem apud Terent. Ade h. IV, 3, 60. Ceterum oeinter utramque vocabulam discrimen plerumque im
33쪽
lamedem observavi, ut, si quis priminas in nave partes agat vel navis imperio Binr itur e unus ex
alleuiua navis classiariis sit, a navem --endere dieatur, ascendere vero is, qui nullius in naeve im monti ut captivus δὲ fugitivus ea vehatur.
id quod resta veneris miror hae 'vo ustamni interpretum fuisse offensioni. Eo enim quod hoe posterius Eumolpidas me a pop. esse eoactos in publico verbis id quod uare venerae 4. e. otia ea interiectis verum esse dieit, laeue falsum isse illud prius se capitis, publieatis Melarat. Verita tamen utrumque vere acciderat Mim posses ita explicare, ut d quod in venerat idemisit atque id quod a Darirum erat, moria σνα Attienis, nisi duae res ut interpretationi ossi rent. Iritimum enim illud risu venerae hoe sensu altem apud Comnelium nullo loco invenitur, deinde nulla habemui exempla, quibus iam antea talem ab Eumo idia
devotionem laetam esse confirmemus. Quibus eo sideratis nihil reliquum esse videtur quam ut latu mus, excidis- oeulam quandam, ut raro, nunquam,
similemve. Sic e VI, I id quod nunquam ansea
prodesse Mari Posterius voeabulum nonnulli eodieea omittunt. Sed ieelua est Alcibiade eve-ditione Sieula paullo ante suseepta me nondum Ffosuerat Alcibiades, poterat vero, ut magnus -- perator, plurimum prodesse. Ex his Patet, V. ρ aeneeessario requiei maleque a Bremio in dubitationem vocatum esse. f. etiam . mod quod et obesse pHrimum et prodesse 'terat.
34쪽
singia rem hane verba celare a cruram mirati sunt, quae prorsim ab ingvi nup- Latinae abhoereat. Fuerunt rivi eam defendendam susciperent allato exauet Iam helli Alexandrini exemplo o. ut ,,quod ne me elim AIexandrinis possent in apparandas. ., . n. autem Deo quum in aliis eodd. inve---,. rim et inexandrinos, suspicio oritur,ve morum op . ema esse hoc voeabulam e certe Easmmo - iniuria receptum. Unicum igitur huiusmodi ea tructionis per totam Minitatem, ab antiqviminiis inde usque ad aenei aevi scriptores, hoe apud Nepoten extaret exemplum, quod ita ibi ab ingenio linguae Latinae abhorrere videtur, ut ne Comesius quideria quamvis rariora e singulari adamans sibi , indulsisset. Accedit quod in reliquis
Ioela v. e ture lagitiino semper modo cum ge-uo Eusalis coniungit Eumere. VIII, 7. Hann. II, 6. Qui a rebua pensitatis musingem eo adductus est, visaequentis vocis distis primam syllabam adiectam esse praecedenti Vocabula opinaretur. Nos tamen, quom haec coniectura probabilitatis speciem minus videatae prae se erre, totam vocem expungendam sane persuasum habemus et si scribendum id iam
iam elari non oluit int. Alcibiades. F. Aleaiaris ne addi potuit in margiue ab interprete ama' docto, deinde autem. a librario perspicinatis amm,
35쪽
Indes illa H. eius opem non lari atriete saei inter Fretanda, aedilis mea, quasi Min pees mina hisae POP lo gerim et neque a res e u seri Em me e Gosent oscundae res iana cisaea deis Mis in iis a meis des eram adversam Qui ita diemus modo Passivo, rerum secundarum modo Remo unoto sua ast. Sed videant ne ita interpretari peris Da. v. rius pera vetentur. Praeter ne sinatem vim illii doctissimi sollieiti sunt. Bene eiam Minnien. Stelliam amissam et Laeedaemoniorum vietoris Eu Pae suae riuuebant, Et tamen persuasum habere
Poterant, adversas regi veriores rima verae me
disse. Nisi enim eum eiecissent e eivitate, non masset ad Medaemonios, neque hi, eis tonsi adiuti, tantas Athenienvitiis clades inlidissent. Haeetam elara sunt atque perspicua, ut vix operae Pr mim fieri accuratius demonstrare. arbitrari ridebari,si Ihumo stat eetu omnino relicienda remi videtur sententia, nihil omnino verbo videbantur signifiea et idem Maentque solum . Marisantur existimantis. Misenim quidquam absurdis sa e potest aeripto quam voeabulo eoque haud mimus uti, quod iuumn earens non visi minxero explendora erviat.
36쪽
Atque potest etiam ho v. ubi superfluum esse est, bene sua vi explicari. Quomodo . I. intelligendum sit, iam ipse remius quodammodo indicavit. Tamela eius explicandi rationes minus satisfaciunt. Alterum enim, quod proponit, significari hoc V., quid de hoe Atheniensium iudicio aequales senserint, plane incolimum est atque alienum, quum nihil interesse potuisset Cornelii, ut referretur, quid illo tempore iudiealanti, sed quid iudicandum esset de Atheniensium iudicio. Alteram autem explicandi viam ius esia, qua idem si quod arbi videbantur, quamquam aliquoties pron in hoc . apud Ciceronem omissum Est itaque eius omissio etiam Nepoti facile condonatiae, tamen Navitatem nescio quam
sententiae inspersmus, quae tolerari nequit. Praeterea ubi tam and ima fit sententia, omitti prou. non potent. Ideo is videbantur arbitrari 1iberius scripta esse arbitror pro re videtur, arbitrabantur, ita ut a tractio quasi quaedam sit. Quod quidem
Don in audacia a me prolatum esse pulchre scio.
Sed Cornelius is est, qui ala aliquid commiserit,
et sententiae, quae si oritur, unice hie Iocus videtur esse Nepos cum iudicio suo, quod proprie eo
tempore ferre debebat, quo seripsit, ad pristina illa tempora, ubi Athenienses illud arbitrabantur, redit, quasi ipse praesens illa viderit. Non magiis in re-nqvis Iocis . videri supervacuum est. Ages V, 2 haec Mina me quum una tigna Moen malis fio reum, gratia duee, eeidissent, eoque facto Pes versariorum debilitatae viderentur tantum ab sua ceti. Quo loeo suo iure v. videri positum est. Debilitare enim exeretrum est eius vires ita frangere,
37쪽
ut denuo agr edi non 'ssit. Quod an non amplius possent adversarii, non statim post pus'am cognitum habere potuit Agesilaus Aeeedit piod magna iudieandi prudentia urbanitasque Atticis familiaris iit. Si etiam Ages III exis in V. est in Asia versatus est, ut omniam opinione v eoae dueeretur hoc . dueeretur non idem est, id quod esse remius docet, atque esset. Nondum enim bellum Lacedaemoniorum contra Tissaph mem Persasque eonsectum erat, qua de ausa nihil erit etiam tum de sinum ei is eventa poterat constitui.
potuerant Unice vera est haec lectio, omnino improbanda altera illa potuerant, quae in dua aediit Arg. et LongoI. inest. Reserendum enim est verbum ad tempus quo ita arbitrabantur Athenienses, ut modo narravit. Tune vero illae victoriae Meibiadis in integrum restituti iam praeterierant.
Male totur reinius ad Themist Vm, is pr.
Pro impr. scriptum esse coniicit, eadem ratione,
qua, ut Heusingerus doceat ad te. Ossie m 21, 4,
fuerat saepe inveniatur pro eras. Namque res plane diversa est. Ubicunque enim illud plqps pro impr. dierum esse videtur, ibi non plqpsecti sorma est, sed vere impiaest, ab antiquo praesente suo, Gr. ω, φυομαι, derivanda. Quomodo autem rem cuiuslibet verbi Ιqpsectum pro impiacto poni posse suspicetur, id quod suspicari videtur prolata illa sententia, huius rei ratio fingi nequit. Illud enim esse est omnem de temporibus doctrinam tollere.
38쪽
tantam ma-- mala uias nί-- πῶ, --em di omnia, quae ad Onguis endam hunis Ioui . integritatem eripis et inventa sunt, retractem, rari de Me Ioeo sententiam breviter aperire alia habeo. Codd. enim optimi plurimi pie, inter quos Leid, osa A et B sis exhibent Arei maxime B,---οὶ - --- sa ac M. A mω- -- - χα-- faeisse nimiam virisnem Mil. En illud eis m,appares, v. --, wrm sit in om-uodd. e. -gitari possit, cur additum si a librariis, , merito esse a plurimis duo u deletum. lana miniationem sic ego: Itaque inonrarie in x putamus inalam causam fuisse nimiam M. Mi. quam aevientiam optime in hin, Ioetim quadrare nemo insilia abit. Atque in eoiaeum lectionem dae e di . . Naiari inteirpretes, quum mete v ΔΗ- , amputandi voeabidum nullo modo ferri posse, omela sana iam sibi videbantur, si prima nyllaba deleta ad initia cuiusdam odiei fidem seriberent areamus. Tamen illi syllabae aliquid subesse e dine . At vero maxima intemedit vimssitudo inlae
obrem non dubitamus no ere maximin νυμ--. Praeterea Iovissima est eorrectio, eaque iam . nullis visis doetis, ut ne ingero et NapP., Pro bata, quod V. αι eum v. matarum permulamus.
De aliis huius vitis Iocis dissiellioribus disp. tabimus infra in quaesit histore.
39쪽
. Emondent a rea Ouderet, δε in nonnulli editt., ut in ed. Magi si receptum eat Aemon aec sedaemonios est. prorsus luese. In Gu est,r a Ondit, quod, si ad superiora trahimus se eoactu elere, Sensum quidem -- est isdem intemposuiti, sed hae verbi significatio rarior est, Pra sistim apud Cornelianae aetatis scriptores, quam ut temere ei obtradere audeanrus. Potius, ludiem omnino elicere dubitandum est, quum vix ausa esset, me insereretur, ita mihi de hoc . Visum est, ut eo Prum SSe Putem e . aron E id Pio eo saeuius fieri poterat, quod antecedens V. yllaba re desinat. Lege lotur Sponte Laeedaemomos eo noueeon sine etasse, quod est. atque vide quam rae
clarus ita sensus oriatur: spoiae Lacedaemonios Pugnam RValem non commisuros esse, quod bene
intelligerent se pedestribus opiis plua quam navibus Valere, sed vi eo esse compellendos. Se igitur
esseelurem esse, ut a Seuthe, rege Thraciae, amico suo, terra depellerentur, quo facto eogerentur, ut aut classe eonfligerent, aut, si iis satius videretur, bellum componerent. - Sed possis etiam consi-eere: si eum - pacem elere pondet, non minus
illud vel ad sensum e ad odd. Iectiones aptum.
40쪽
OAMRati Praeter osa A., qui lamen in Ina Mne habet vieinitas, cod. etiam urgensis legit:
in ivitatem, praeterea si Pergens in qua erat introeunt quaias atram negotium, ut eum inter' eiant. In quibus vel coni praes offensioni est. Sed omnino eis ilia non serendum est, Propterea quod, omparatis alii harum rerum scripto ibus, non in ivitate i. e. in urbe, sed in rico, κώμη
Plut me. XXXIX. Diod. Siae. - 74 staminis daturi domum Alcibiadis inxerunt omnibus igitur
huius Iectionis, ut ita dicam, resectis stolonibus, sicaeeundum eodd. de lactione conventum est Missietam vicinitati, in qua tum erat Dibiades, dant negotiam, ut eum Meresistant. Quorum in interpretatione verborum eo laver satius est, quod .miagi tam eoniunxit, putans iis reddi Ephori apud Diod. Sie. Π, 4 v. ἐπαποστεῖλαι Nam de eo, quod missi erant, iam satis liquet, ut vix ad illud
rediisse putandus sit, accuratius modum et rationem desiniens. Illud autem potissimum ave, ne in V. ἐπαποστειλαι praepositioni significationem adverbii elum inesse putes, quum ἐπαποστεῖλαι significet ita mittere aliquem, ut alium sequatur, alius Vestigia premat. Clam pertinet ad uv. dant negotium. - De interpretando v. vieinitiali non adstipulor iis, qui statuunt pro vico ineolis vici id dierum esse. Huiusufius enim nulladum exempla inventa sunt illos videlicet Dieanos dieunt, non vicinos Servat propriam significationem propinquitatis. ita tamen, rut