De tutela quam Graecorum loca sacra et hominibus et rebus praestiterunt [microform]

61쪽

pius templum non tam supplicibus violatis, quam rebus sacris ablatis violabatur, uram ad hanc ἀσυλίαν otissimum tuendam impendere coacaei sunt. Unde evenit, ut haec templorum συχία, etsi una tantum totius an titatis templorum pars magis magisque praecipue spectaretur et mox haec sola in ore et sermone hominum esset, itaque hoc asyli ius per συνεκδοχὴν totam templi sanctitatem, etiam ius supplices tuendi vulgo significaret atque comprehenderet, atque sanctissima quaeque Graecorum templa Ominarentur asyla. Anno Tacitus asyla statuendi licentiam atque impunitatem per Graecas urbes crevisse dicit Verum tamen nunquam locus quisquam asyli ius sibi vindicare potuit, quin hunc eundem Iocum diis consecratum,

sanctum igitur ac religiosum esse antea agnitum ac comprobatum esset. Nam sanctitas συλίας et origo et causa, quod iam Spanhemius recte monuit, semper suit. Quod esse verum, cuique omnino persuadeatur necesse

est, si legerit decreta, quae ei in ipso Asiae medullio, ut ait Chishullius, habitantes a Philippo Macedonum rege, ab Antiocho, Syriae reges ab Aetolis et denique Romanis aliisque populis impetrarunt Aetolorum decretum, anno Centesimo octagesimo Septimo a. h. n. datum, hoc est: Ἀαρχειν δε αυτοῖς παρα co ADωλῶν τα τε πολιο και τας χώρας τανανιέρωσιν και συD αν Romanorum decretum centesimo nonagesimo tertio anno a. h. n. datum hoc est Urbem vestream et regionem Sacram, ut

nunc est, decernimus habendam inspoliatam et ratione populi Romani tributo immunem. Cetera decreta sere iisdem verbis concepta legas quaeso

Nec vero haec hominum auctoritas deorum templa in antiquam et ab omni iniuria tutam sanctitatem restituere valuit. Nam religio ex hominum animis Per pravas cupiditates quum esset exstirpata, qua ulla alia in ancora ultra hoc institutum satis firma consistere poterat' anno in sem- ' Antiquit Asiat soa-38.

62쪽

per deteriorem statum ho relabi necesse erat, quoniam urbes vel civitates non religione, sed nonnisi commodis seu privatis seu publicis ductae illam curam ac laborem sui templi συχm, ut ita dicam, retinendae veleomprobandae vel amplificandae impendebant Quaenam erant haec commoda Primum, si sorte templi sanctitas itaque asyli quoque ius totam insulam, ut Delum et Samothraciam, vel magnam urbis ipsius partem, ut Ephesiorum, vel adeo totam urbem et regionem, ut Teiorum Comprehendebat, ii, qui sine sacratos inhabitarent, non solum tutiorem vitam degebant, sed etiam tributo, ut Teii, ab Romanis immunes erant a u. Et hi non solum, sed etiam sinitimi, quantos fructus ex sacrificiis et solemnibus Iudis, qui quotannis his in locis sacris instituebantur, percipere solebant. D.

Huc accedebat, ut haec loca sacra seu asyla ad mercaturam faciendam omnium maxime adirentur et plerumque hominum frequentia completa essent. Quis Deli, illius frequentissimi emporii, non recordatur Denique inter eos, qui supplices his in sacratis finibus commorabantur, haud dubie multi erant, qui magnam pecuniam secum portarent. Ita eligione quum homines abuterentur, evenit, ut Tiberio regnante Graecas per urbes licentia atque impunitas asyla statuendi crescereti Etiam aliunde asIlorum depravatio semper maior est sacta. Prioribus enim aetatibus in pauca tantum templa, ut in Phliustorum templum et Μinervae tαλκιοέκου λ , hic pravus mos etiam capitis damnatos vel caedis haud iustae convictos recipiendi irrepserat. t uni Dianae templo Ephesio debitoribus contra creditores tutelam dedisse opprobrio datur uius vero aetatis homines, non Dis suis commodis ducti, nequaquam pensitabant, utrum hominem purum nec ullo piaculo pollutum aD scelestum atque impium reciperent. Nam, ut Tacitus ait, Tiberio regnaui templa pessimis servitiorum complebantur, CL Spanti. . it. p. 783 de liberis urbibus. - Thucyd MI o4. Xenopli. Expedit. Car. v. a. q. s.

Ud Plut de evitandis usuit, P. 29 ...

63쪽

eodem subsidio obaerati adversum creditores suspectique capitalium criminum receptabantur Nec ullum satis validum imperium erat coercendisseditionibus populi flagitia hominum, ut maerimonias Deum, protegentis. Hanc igitur in aetatem eiusque asyla illud eximen, cuius standrum alio

que viros doctos Graecorum templa sine ulla diversarum aetatum ratione accusavisse cognovimus, revera cadit, tametsi illorum accusatio, etiam huius aetatis ratione habita, nimis acerbis verbis uti atque modum excedere videtur Illo vero asylorum abusu factum est, ut Graecae civitates suorum asylorum iura demonstrare iussae sint. Postquam singulorum a Iorum iura

senatus Romanus examinavit, senatusconsulta iacta sunt, quibus multo cum

honore modus tamen praescriptus est eivitatesque in ipsis templis aereas tabulas ad memoriam senatusconsulti eo die facti saerandam i geres iussae sunt, ne specie religionis in ambitionem delaberentur. Licentia igitur asyla statuendi et hic pravus abusus specie religionis sceleratum quemque hominem recipiendi Per senatum Romanum sunt coercita Nec vox omnia templa asyli iure privata, vel iis ipsis templis, quibus hoc ius seu per antiquam religionem seu per regum vel civitatum decreta legitime constitutum deberetur, hoc esse ereptum, Suetonio quamvis aperte aes desinite Tiberium et vim et morem asylorum abolevisse dicat tamen fidem habere Possumus, quum plerisque templis etiam postea hoc asyli ius fuisse constet Attamen id veri. homines asylis abuti desiisse mec postea tanto studio, quanto antea, a la obtinendi arsisse, Suetonii verbis inesse videtur.

64쪽

Addenda et torrigenda.

P. II. I. Ist. I. Athenaeum is Ἀθηνας. 13. I. I. I. quas.

16. I. 13. I. Αθηνας Aleae. IS. I. 13. transs. non o Ium ante i II is Iocis et . 20 post sed adde etiam. Is I. I. I. η τις. 23. I. M. I. Delphicus. It P. 24. I. 2. p. 45. I. 20- 27. adde Stollius de eomoediae graecae generibus P. 3 sq. m. I. post magno adde id. 33. I. 21. Post is ora siser amentum exciderunt: eas ut praedam Iures helli captam vendidit, Postquam . . . 31. I. a. I. etsi I. I ante quaereretur excidit et. 32. I. m. post nec exeidit solum.

34. I. G. I. ii ii Hi a s. 42. I. 16. post templa adde partim huc intacta. 45. I. I9. I. Epidauri. 46. I. 15. I. a mine ii di ea.

M. 1. 25. Postm in e adde documenta. 50. I. M. I. multi. 51. I. I. I. Eae. I. 28 deI. Te I. M. I. I. I. Coactae. 53. I. I. P. Post να- n i s virgulam et deI. post veri l. Cetera menda, quum levioris sint momenti, vel emendari tacite O sint, neque admodum sententiarum sensum turbent, . . reges P. 52. I. Ira Thuc Idides ν 27. 9.aninum P. I. I. I3. et eiusdem generis alia, egentium benevolentiae relinquo irata putavi.