De rebus Thuriorum [microform]

71쪽

bitur Δραπετιδες, ad illam ex tota sere Graecia colluviem pertinere

rett., ea veremur ne sublilius quam Verius composila sint. Arte gymnica multum exercitatam esse I huriorum iuventutem,

docet lat. Legg. II, 659 b. ubi ex gymnasiis et syssi iii Mileti et

apud Boeotos huriosque actiones atque turbas natas esse comperimus Syssilia si ad hurios quoque reserenda sunt, non necessario

ex doricis civitatibus repetuntur, sed ab antiquis temporibus etiam Oenotri Italiae iis utebantur eaque servabant etiam tempore belli Peloponnesiaci in iis locis, ubi libertatem servaverant. Referri ad Antiochum, quae apud Aristotelem exstant verba Pol. VII, 9. και νυν ἔτι quum Aristotelis aetate liberae Oenotrorum civitates in Italia vix inveniri ο sent, iubet lebulirius. Ab his fortasse ad Graecas Italiae civitates transierant Artis gymnicae Thuriis tractatae etiam Damon hurius specimen edidit, qui Ol. I et II stadio vicit Olympiae. Diod XV, 36. 50. Paus. IV, 27. VI, 5. VII, 25. VIII, 27. Euseb chron. lib. I, c. 33 in Maj scripti. et nov. coli. t. VIII, 153. Literarum cultum huriis ut statuamus laetissime loruisse, dem

faciunt virorum clarissimorum nomina quos ibi commoratos esse PaSSim

adnotavi, quibus addere potui uthydemum Platonis fratremque Dionysiodorum Chios ex Ath. XI, 506 b. Lysiam Thuriis istae et Niciae

disciplina usum esse, cognoscitur ex vitis Lysiae coli. Plat Phaedr. p. 273. De Tisia Syracusano rhetore illo celeberrimo, multi scripsere, e g. Taylorus in vit Lys. p. 110. De Nicia aliunde non constat: Spengel ex Tisiae Domine errore eum fictum esse existimat, quod vix quisquam comprobet; cs Mongitor bibi. Sic II, 85. Inter clarissimos Thuriorum deinde Alexis poeta comicus magnum locum oblinet c. OLCM. , qui sabulas conseripsisse sertur ducentas quadraginta quinque, quarum tituli nominantur CXIII. v. Suid. s. v. Meine, quaesti Scen. III, p. 27 sqq. atroclem Thurium poetam tragicum unus laudavit Clemens Al. I, p. 26. loti. Ex philosophis denique hurinis cognovimus thagoreos Periatum Iambl. XVII S. 74. et ippodamum, ex cuius libro περ ευδαιμιονια fragmentum prodit Stobaeus serm. XLΠΙ 122. De Hippodamo architecto quominus cogitemus ut Muretus var lecti. Ι,14. XV, 18 all. , jam dialectus dorica prohibet. x uelidis disciplina Clinomachus Thurius fuit, ο πρῶτος περὶ ἀξιωμιατων και κατηγορημιάτων και τοιουτων συνέγρα γε Diog. Laer II, 11, 3. Ero- doctium et Ciromaeum philosophos, quos ghellus commemorat Ital.

sacri X, 173. quo auctore laudaverit reperire non potui.

72쪽

Epimetrum. Commenlatione mea iam prelo demandata in duos Incidi libellos, qui

nuper editi res Thurinas attigerunt, et quos antea me fugisse magnoper

doleo. Ex quorum altero, Lorent Et die disquisitionis de veterum arentinorum rebus gestis specimen I, Luccaviae 1838. ea maximo ad me pertinuerunt, quae de Siritarum et Heracleensium rebus disputavit V. D. quodue multa, quae de historia eorum sensi, accuratius apud me constitui. Videtur enim imprimis iis, quae de Siritis tradita sunt apud veteres et quae ad hunc usque diem tenebris multis offusa iacebant, lucem haud exiguam attulisse. Altera est Meieri ommentationis V. de Andocidis qua vulgo fertur oratione contra Alcibiadem particuI VI, Halis 338. Qua quum fere tota in Tebus Thuriorum versetur, occasione ab Andocidis Ioco . 12 petita, hic nonnulla commemorabimus, de quibus quae supra diximus, nunc quoque contra commentationis auctorem tueamur. Neque enim Metero assentior, in Ioeo Plutarchi eriel. 11. χλου δ' εἰ 'Iταλιαν . v. a. χχου nihil aliud significare, quam ἐτέρους τοσουτους cui linguae graecae usus Prorsus Obstat. Dein do corrupta esse Photii verba οἱ δὲ τω αλκιδεῖ Λιονυσω, recteque emendata a V. D. τω χαλκῶ . rmiter teneo Meierus duos Dionysios inter conditores Thuriorum fuisse statuit, alterum cognomine Aeneiam, Chalcidensem alterii m. Denique de altero quoque Photii Ioco Θχετο Lysias ἐφ' ω του πατρεύου μετασχε, κληρου etiamnunc mihi Verisimilior videtur, quani ego adoptavi sententiam, quam quae Melerus conjecit not. 216. Athenienses similem quandam atque Corinthios Thuc. I, 28. potestatem dedisse, cum Thurios mitterent coloniam Cephalum igitur cum confectus senio Athenis remanere mallet, numerata Pecunia sortem aliquam assignati hurini agri nactum esse, atque eo mortuo, ut in hujus sortis partem venirent, filios eo abisse. Haec fere fuerunt, quae nobis eieri libellum egentibus statim se obtuleriant in quibus Praeterea V. D. a nobis dissentire observavimus, ea levioris sunt momenti.

74쪽

, . . . .