De rebus Thuriorum [microform]

41쪽

in quibus praecipue Athenienses multos nisse, qui vel polentiam e-rielis vel popularis imperii jam nimiam licentiam extimescerent, sententia est Berghi verissima. Inprimis Alcibiadem tribula sociorum

exaggerantem horum mullis causam fuisse Thurios migrandi testatur Andocides contra Alcib. e. 12. Posteriore tempore eadem hospitalitate

Thurii Dorieum et Pisirrhodum Rhodios exceperunt v infra deinde Leptinem et hilistum, a Dionysio Syracusis pulsos l. XCVIII, 3.

Leptini tum retulerunt humanitatem quatuor annis ante iis praesti lam:

v. Diod. XIV, 100. XV, 7. De lesirrho audiamus tolemaeum ephaestionis Dap. Phot cod. 190 p 148 Becher. Πλησί ροος ο Θεσσαλος

υμνογράφος, ἐρωμενος γεγονως Ηροδοτου και κληρονομος ων αυτου. Τhuri quum ex tota fere Graecia conflati essent, Athenas tamen praecipue ut matrem ab iis cultam esse, vel num demonstrare possunt Minervam praeserentes . . Mueli. Hancib. c. Arch. p. 537. cf. etiam Diod. XII, 35. Quum vero non solis Atheniensibus originem suam deberent, imo de eo decertaretur, cui potissimum civitati ea colonia adscribenda esset, non ea Athenas inter et Thurios conjunctio atque necessitas intercessit, qua decebat ni atrem a filia coli v. achsm. Restion Alterth. I, 2, p. 40 - 42. Quanquam enim ejus conjunctionis rationem in diversis coloniis accepimus diversissimam, tamen nonnulla constat omnibus coloniis in hoc communia suisse et ne haec quidem Τhuriis observata. In his ante omnia nominandum est, quod, quum

bellum inter coloniam ejusque matrem nisi insigni aliqua iniuria aut neceSSitate cogerentur, injustum atque indecorum haberetur, huriis non alia causa sui ab Atheniensium partibus desciendi, quam eorum ad Syracusas calamitas, cujus ipsi socii fuerant. Quippe paulo post urbem constitutam tantum viribus suis sidebant, ut etiam sine Atheniensium ope vicinarum civitatum invidiam non horrerent atque quam

egregie ipsi se sustinuerint, declarant num haud rari, in quibus vel Victoria conspicitur laurum coronans ap. Rasch. p. 1154, 13. 1155, 22.1158 20 sq. 1160, 7. 161, 69. , vel noctua coronam tenens p. 1157, 53. , vel Victoria alladem lauro redimiens Magnan misc. num. I tb. 47, X.) vel protoma Victoriae alatae Rasch. p. 1162, 14. . Denique nonnulla dicenda sunt de Sybaritis, qui cladi superstites Ol. LXXXIII, 4 ex urbe in confinia agri Crotoniensis et hurini con- sugerant, ubi prope Train s. raentem fluvium consederunt D. In his

7 Sybaritis ad Traentem liabitantibus Ultrichius p. 58. numos tribuit Palladis capite signatos eosdenique Sybaritarum nomine inscriptos Athenien-εe eniti etiam in illos momentum habuisse statuit Non probo.

42쪽

locis oppidum ab Him conditum esse, cur nomen Sybaris indiderint, atque in Strabone l. VI, 404 legendum esse τη, επι Τράεντος Συβαριν, coniectura est Niebusirit Ilist. nom. I, p. 99 sqq. ad hujus urbis eversionem idem jubet referri, quod in iraculo p. lut de sera num. vind. 12 triplex exitium deus minatur Sybaritis. In loco Strabonis libH habent iis ἐπι Τευθραντος Συβαρι , quod serri non posse videbatur Nam de uvio euthrante a Propertio I, 11 12), 11. memorato hic cogitandum mom esse, jam Casau bonus vidit Xylandro, Iuum Strabonis verba haec sint: τινὲ δὲ και 'Pοδιων , τισιuae φασὶ , ἰ Σειρῖτιν και την επι ευ Θραντο Συβαριν, aeuthras vir Rhodius

videbatur quod merito nullius viroruni doctorum asse sunt tuIit Sed

ne Niebuliri quidem coniectura nobis probatur: cui quamvis id subvenire videatur quod suvii araentis nomen etiam apud Iamblichumg. 260. perverse scriptum legebatur ΤεΘράεντα, quod ex Diod. XII,

22. correxit eritieius opusc. p. 192. d. Laps. vehementer tamen obstat, quod hanc urbem, quae a Sybaritanis l. LXXXIII, 4 demum

condita et paulo post a Bruttiis Tunditus eversa est, nemo iacile Rhodiis dribuit, quorum in has terras navigationes nonnisi aliquanto ante veterem Sybarim memorantur. Itaque magis arridet emendatio aleoneri p. 380. γ την ἐς Υδρουντο Συβαριν. i. e. Sybarim Pausaniae, quam supra P. 6. commemoravimus, postea Lupiam appellatam. Neque enim videtur opus esse, ut Copiam cum Lupia a Pausania confusam

esse et Messapiae Sybarim plane dictam istatuamus in Hydrus autem portus Scylax p. 11. cs. Manneri. IX, 2 p. 41. optime eligitur radsigniscandam alteram illam Sybarinas fortasse tamen nihil tutandum est atque Teuthras amniculus Sybarim alteram praeterfluxit, aliunde nobis non olus ') Sed redeamus ad Sybaritas eiectos, qui postquam aliquantum temporis χρονον τινα ad Traentem habitaruiit a Bruttiis oppressi sunt Diod. XII, 22 Bruttios enim, quo. Ol. CNI demum in unam gentem coaluisse tradiderunt Diod XVI, 5. et Strabo I, 392, diu ante illam Olympiadem exstitisse, tum Βρεττία πίσσα ex emendatione Bocharii tro γλωσσα Aristophanis p. Steph. S. V. Βρεττos comprobare possit, rubi propter illos Diodori et Strabonis locos eraso Aristophanis momine Aristophontem substitutum esse quibusdam, jam Uesselingius ad Diod XII, 22 reprobat, tum erlissime ea con-8 Quod autem de thesailro Sybaritanorum Olympiae exstructo dicit Pausanias, ea haud dubie perperam ad Sybarim ad Hydruntem sitani retulit. 9 Lupiam nilnqi iam Sybarim appellatam suisse contendit Ultrich. p. 14sqq. es Strabonis locunt habet interpolat una.

43쪽

sirinant, quae Niebub ius egregie de Bruttiorum origine disputavit hist. Rom. t. I, p. 67 et 103. s. Manneri. IX, 2, p. 117 sqq. qui maximam ejus colluvie partem ex Italis olim Sybaritarum imperio subieelis consulisse non sine veritatis specie iudicat. C o IV.

DE COLONIIS. QUAE THURIORUM DICUI TIR.

Metaponti collocatam esse huriorum coloniam voluerunt V. Cl. Heynius et B Rochellius, hi quidem leviori ratione ita argumentatus,

at artem eritieam vehementer desideres. De Metaponti originibus quae Heyn Opuse. II, 206 sqq. Bocheli. II, 3. 59. 21 sqq. dispularunt,

omittentes nunc brevitalis studio delegamus ad O. Muellerum, qui his rebus demum lucem asiadit Orch. 99 401. ore. I, 264. et in ensura libri Metaponte par te due de Luynes et Debaeq, in Goeti geLAnz. 183 7 Dro. 4. Statim transeamus ad locum Strabonis V, 4O6.:

qui ubi Melapontum a Samnitibus' excisum commemoravit, sic pergit ex Antiocho Achaeos locum vastatum incoluisse a 3baritis accitos, quod nonnulli addunt hos autem accitos esse propter Achaeorum ex Laconia pulsorum in arentinos odium, ne ii ipsi locum vacuum occuparent ). In quo plane non video, quid Vnium induxerit, ut haec non Sybaritas, sed hurios spectare statueret p. 210. De Sybaritis Τhuriorum urbe ejectis quominus cogitemus id quod insinuavit C. r. Hermannus in anit graec pubi S. 80 nol. 25, p. 173. d. . , prohibet Diodorus XII, 22., qui ad raentem fluvium illos consedisse memorat, neque id videtur Reynius voluisse in Thurios autem ipsos Strabonis verba minime quadrant . . Multo minus vero assequor, quid Rochettius de Achaeorum eolonia Cleandrida duce ex Peloponneso advecta

1 Sed Saniniles sine dubio Lueani inieIlIgendi, iii ad eam ratem

Pertinuere tum ad eas terras jam penetrasse vix credere licet, es. Nimollist. Rom. I, p. 99 sqq. D nurn sorte egendum αυνιτωνὶ 2 Antioch. p. Strab. I. I. Moi r -- ν ων πολεων των Μετan Oντίων ἐγγυτέρω του αραντος πειοθῆναι τους αφιγριένους et πο Συβαρι ων,τ ατ κατασχεω. Inde fortasse fluxit, quod Steph. ByE. . . et Et si ad Dionys Perieg. 368.metapontum aliquando irim appellatam traditnt. Locuniit restituit Iuveri a It ant. p. 1278. των σχεων τῆς Σῖριδος καὶ του-ταποντίου . I mazoeehius etων Νεταποντίων cie των Σεριτων.

3 Restitutos Sybaritasmetaponti oceupationem tentasse sibi Persuasit Ultricli. p. 5 sqq. rationibus non ita levibus. 4.

44쪽

sabnlatus sit . IV, p. 39. Idem mimi in modum Daulium fissaeorum tyrannum ad hoc ipsunt tempus Ol. LXXXIV. reseri nam ignoramus quidem, quod tempus spectaverit qui de Daulio Metaponti norum cotiditore scripsit Ephorus ap. Strab.), quamquam probatum habemus, eam aetatem significari, qua Phocenses oraculi Delphici custodiam tenebant Dauli una autem sive coloniae ducem tenemus, sive cum uellero Onan in Daulidenses viro illo significari suspicamur, Crissae lyrannum hiariis aequalen Ephorus commemorari non potuit, quum Crissam . Cirrham compertum habeamus jam l. XLVII solo aequatam esse. s. aus X, 37. Orch. P. 495. Herm. anti graec pubi. 3 13, not. 6. Altera colonia, quae non maiori iureolturiis vindicatur, est Elea antea 'Υέλη, postmodum Velia nominata. A Phocaeensibus eam condi iam esse, consentientes veteres declarant. Herod. I, 167. Strab. VI, 388. Suid. s. v. hurinae coloniae eo deductae solus auctor est Scylax p. 340 Gail. qui locus si recte sese haberet, non esset ei fides temere deneganda, quum sciamus, hunc geographum prorsus antiquioribus testibus niti es Dodweli in Gallii geogr. min. l. II, p. 248 et 252. Niel, hist. R. I, 20. Verba haec sunt ἐν αυτῆ Λευκανία. πο- λεις εισιν ελληνιδες ιδε ΙΠοσειδωνια και Κλαὰ Θουριων αποικία, Ιανδοσία . . . 'Eλαά quum serri nullo modo possit, iuvero Κλεα sub hac voce latere videbatur: sed de colonia Thuriorum Veliam deducta ex nullo alio loco constat neque speciem probabilitatis

habet Sybaris quidem cum constitit, ad eas terras potestatem suam

extenderat, atque in loco Velia eliam superiore Posidoniam condiderat: sed post Sybaris excidium Micythus Rheginus colonos Buxentum duxit Ol. LXXVII, 2.), quo facto Thurii Veliam colonis requentare nequaquam potuerunt. Itaque vix dubitari potest, quin a vero propius absit Gallius, conjiciens Λαος, Θουρ is ἀποικία, i. e. Sybaritarum; omnem difficultatem sustulit O. M uellerus, eum scripsit 'Eλεα, Λαος Θουρίων ἀποικία, in Oet . el P z. 1832 nro. 203. Tertia colonia, quam huriis iamdudum eripuere V DD. est Nola Campaniae. Etenim Solinus II, 16. haec habet: Nola a Friis constituta . Quod quum emendationem videretur requirere, SalmaS. ad Solin. p. 72. scripsit a Thuriis. Sed plane eadem huic emendationi refragantur, quae supra contra Veliam huriorum coloniam adnotavimus. Nec quisquam Salmasium sequutus est Lipsius ad Vellei. I, 7. maluit Tyrrhenis, probante Niebubri I, 75. O. Muellerus, nec ipse hanc emendationem plane rejiciens, proposuit legendum esse a

Styriis de quibus Paus. IV, 34 V, 23. . alta I 166.

45쪽

Una igitur urbs iam restat, quam certo scimus a Thuriis colonos aecepisse, Heraclea, haud procul a Siride in ejus locum constituta. De prioribus Siridis ineolisi, cuius initia ad antiquissima tempora ascendunt: v. Nieia bist Mim. I, 51. susius veterum testimonia perscru- lati sunt Magoech la b. meraci et eynius pusc. II, 35 sqq. nobis

hic quoque satius visum est ealamum restringere. a ac hic moneamus quae nobis inciderunt: primum Palladiuna Siride ut ni ullis aliis locis, ostentatum fortasse sabulae de Troianis advenis originem dedisse: deinde temere ad Iones translata esse a Lyeophrone quorum adventum exorchilocho ad Gygis tempora retulit Niebuhr. I, 66.), quae de sagitiis a Metapontinis, Sybaritis, Crotonialis in expugna lam urbem historico tempore commissas e maperia habemus ex Justino XX, 2. n. Posteriori tempore odium Tarentinorem ex eontinuis fere bellis de Sirili de terra in Sybaritanos onsalum in Thurios transiit, qui duce Cleandrida exule Spartano bellum contra illos gesserunt ). Idem Cleandri das videtur coloniam eracleam deduxisse Dorr. II, 11. , quam hurii pace cum arentinis pacla una cum iis condiderunt, adscriptis Siritidis i agri incolis, ONAM XVI, 4. Siris autem navale Beracleae seclum est. Strabo I, 405, Diod XII, 36. Urbs constituta est viginti quatuor a Siride vetere stadi secundum Strabonem, Secundum tabulam eutingerianam quatuor milliaria a fluvio Siride distans, quem urbs Siris attigii. Locus hodie Polieor dicitur, ubi Heracleam olim sitam suisse putant. Craveo l. l. p. 203. Thurii statim ab initio eoneessere, ut ea colonia Tarentinorum haberetur Strabo l. l.): id quod vel nomen ab heroe Tarentinis ullo si ductum confirmat. Unde hoc quoque probabile sit, novae civitatis instituta areni exemplum sequuta esse. f. Magocch. ad tab Heracl. prodr dia r. II de Heraclea et vicini p. 6 sqq. Meyn. p. 24 sqq. Itaque Herculem imprimi ab iis ultum esse, praeter ipsius urbis nomen timorum Herculis pecie ornatorum docet ingens numerus: qui ibidem Palladis ciuium floruisse declarant, quem 'quod a Thuriis,4 Eilim litine Sybaritarum contra Sirim expeditionem, quippe de qua

nil praeterea alius scriptor protulerit, plane negat et ad mytllica tempora removet urich. p. 27 Crotoniatarum ad Sagram cladem, cui iris elota paulo antecedit, ah eynio II, 184 sqq. cs. Kriscli soc. ylli. p. 19. recie aut Olympiadem V posita in esse, teneo contra Niehuhr. hisi Rom. III, 602. 5 Thurii quum Siriiidem tentarent ad Iones terram illam olim occupantes videntii provocasse, ut maximam partem Athenis Prosecti Ionibusque igitur illis cognati. v. Herod. VIII, 62.

46쪽

ω quam ab antiquioribus incolis repetere maluit Heynius p. 245. not. 'sine dubio rectissime fecit. Dionysium a Tarentinis acceperunt. Quae de forma reipublicae Heracleensis ex tabulis Heraci discimus, ad liberum ejus urbis statum pertinet, nec satis liquet, quantum eorum statim eo tempore, quo colonia constituta est, valuisse statuendum sit. Legimus summum magistratum fuisse penes Ephorum ponymum, singulis annis delectum in seriores magistratus ommemorantur oliati mi, quos cum praesectis urbanis Romanoram eontendunt, et sitageriae,

utrique et ipsi annui itidem ex tabulis docemur, populi suisse comitia κατάκλητος αλία et distributionem in tribus sive hylas. Quae posteriori tempore sata obierit Heraclea, enarrare a onsilio nostro abhorret florentissimum ejus statum cognoseimus ex egregiis conditionibus, quibus Romanorum imperio se subdidisse dicuntur Heracleenses ap. Cic. loco a Niebubr. laud. r. pro Balbo 22. . C in V.

6URII BELLI PELOPONNESIACI PARUCIPES.

Belli Peloponnesiae singula persequi quum a nostro loco alienum sit, solum id spectabimus, quas per hoc bellum I hurii partes sustinuerint, ita ut simul ceteras Magnae Graeciae urbes respiciamus. Et cum Rheginis quidem jam l. LXXXVI, 4 pristinum foedus redintegrasse Athenienses, testatur inscriptio apud Boechh. I. p. 110. nro. 73. Lacedaemonii autem iis civitatibus, quae per Italiam et Siciliam ipsis avebant, naves imperamini pro magnitudine singularum, ita ut quingentae omnino sibi praesto essent, atque ab iisdem pecuniam ratam sibi parari iusserunt. hue. II, 7. Ducentas triremes habet Diodorus XII, 41. Τhurii tum eri Atheniensibus auxilia non videntur suppeditavisse C Thue l. c. 'AΘηναῖοι δὲ - ές et περι Ιελ ποννησον μαλMν χωρια πρεσβευοντο . Omnino totius belli, quod Archidamicum vocant Ol. LXXXVII, 2. usque ad LXXXIX, . . Thurii

experies fuere. Nam vinculo satis laxo eos cum Atheniensibus iunctos fuisse, jam supra vidimus: laque inter reliquorum Graecorum calamitate ea requies iis contigit, qua post turbulenta civitatis suae initia vires suas propitio numine verent atque eximiis legibus corroboratiamplificarent. Certe nihil traditum est, quo per hos annos sive intus sive ab exteris status eorum turbatus si Italiam quidem bellum jam in LXXXVIII, 2 tetigit, quum Leontinis contra Syracusanos auxilia miserunt Athenienses apertis quippe auribus preces cognatorum audiverant,

47쪽

spe maiora potiundi vehemienter incitati λ). hue III 86. es I, 44. VI, 1. Diod. XII, 54. Plut Ale. 17. Locri pizephyrii Syracusis, Rhegini

chalcidicis Siciliae , urbibus socios sese adiunxerant: sed haud mullo post quam cum Rheginis coniuncti arma intulerunt Athenienses Locrensibus et oriensibus Sieulis, Ol. LXXXIX, 1. pace inter Siciliotas restituta tota classis Athenas reverti coacta est obiae III 86. IV, 65. Diod. I. I. Ad superiorem magnam Graeciam hoc bellum onanino non pertinuit Phaeax Ol. LXXXIX, 3 in Siciliam missus propter discordias Leontiuorum in itinere nonnullas Italiae civitates adiit, quibuscum de foedere cum Atheniensibus ineundo ageret Thuc V, 5. in quo num hurios quoque viserit, vestigia nulla declarant. . In altera parte belli Peloponnesiaci, quos numerant annos inde ab Ol. LXXXIX, 4. usque ad XCI, 4. maximi omnium momenti est expeditio Atheniensium in Siciliam saeta. Et tunc quidem coeperealiurii

et ipsi partes suas in eo bello agere, euius antehac desides spectatoressuerant. Aestate anni secundi Olymp. XCI. Atheniensium sociorumque nares centum triginta quatuor Τhue VI, 3. centum quadraginta exhibet Diodorus Corcyra solverunt. Tres naves praemiserant exploraturas, quae se excepturae essent per Italiam et Siciliam civitates. Ac specie quidem venerunt vocati a Segestanis et Leontinis contra Seli- nuntios et Syraeusanos, re vera alitem a Sicilia subjicienda initium

coepturi subigendorum Italistarum, tentandi Carthaginiensium imperii, et quae alia deinde leguntur hue VI, 90 es tui. Alc. 17. Plurimi eorum, qui bellum de ereverant, statum Sicilicarum civitatum ipsiusque insulae magnitudinem plane ignorarunt. hue VI, 1. Prior illa expeditio Ol. LXXXVIII, 2 suseepta populum Atheniensem, quippe ut

adulatiles concionatores iacile imponerent, rectiora non docuerat. Nam poenas tum sumserant a Pythodoro, Sophocle, urymedonte, quum

classem reducerent, s ἐξον αυτοι - ἐν Σικελία καταστρέψασθαι δωροι πεισθέντε ἀποχαδρήσειαν. Thuc. IV, 65.

Classem Italiae oras praetervehentem nulla illarum civitatum excepit, imo arentini et Locrenses etiam aquam recusarunt et vetuerunt naves terram appellere Thuc. VI, 44. Sed Thucydide hie accuratiorem invenimus Diodorum: nam quum hucydides nullam omnino G1 Id quoque Athenienses spectasse, ut sociis auxiliisqtie externis Peloponnesios intereluderent, monet Vischerus in Schineia Mus I, 4, p. 375. Daher,rrum Thesi veni fera, sectu die erueinterniamum gege Sicilien dem dis PMρ-- nesse herogen a meis e Gefremue oon disse Inses Hum so edeutender, da dermnlos, dis semelichemetriade mme des damaiasveniriecheriiniri, de Peloponne-

48쪽

inum Italicarum Athemensibus frumentum uehisque adeundae facultatem praebuisse narraverit, Crotoniatae auctore Diodo 'o sei e itum iis praestiteriant quod sane mirum est: nam Gotoni procul dubio LaeMaem4niorum partes in hoc bello sequebatur, verum Τharios quum appulissent Athenienses, summa benevolentia excepti sunt πάντων ἔτυχοντων φιλανθρώ πων Diod XIlI, 3.). Neque tamen jam uno videntur

Thurii foedus armorum cum Atheniensibus iunxisse Rhegii deinde requietur quum ne ibi quidem in urbem Iadaissi essent, extra eam castra posuerunt. Sed Rheginis persuadere non potuerunt ut expeditionem in Siciliam sequerentur, quippe qui negarent se quidquam nisi

consilio aliorum Italiotarum cognito suscepturos esse ii autem rerum in Sicilia gerendarum eventum exspect/ndum esse Censuerunt. Certo

tamen falleremur, si Magnae Graeeiae civitates illo te ore foede te

junctas fuisse propterea statueremus. i. i , . o. .i

Inde quum vix classis Siciliam petiisset, famosa Salaminia navis missa est Athenis, quae Alcibiadem gravite aecusatum in ius vocaret. Qui domum redire non ausus Τhuriis, quo nautae appulerunt, et ipse effugit, ut qui cum eo sibi timebam i unde paulo post in Pelopon iesum

traiecerunt. huc. VI, 1. 88. Diod. XIII, 5. lut Alc. 22. Aelian.

V. H. ΙΙΙ, 38. Interea Syracusani, ubi ius,liciter cum Atheniensibus pugnavere,

Corinthum et Lacedaena onem legatos miserunt lauxilii expetendi causa: qui in itinere Italiae civitatibusl, quas praetervehebantur, persuadere Studuerunt, ut Syracusanis opitularentur. In quo haud dubie hurios quoque tentarunt, quos deinde istippus et ipse ut Spartanorum sociisse adsciscerent permovere conatus est. Sed quamquam Gylippus patris Cleandridae eos commonefecit, quo duce prospera bella gesserint adversus arentinos Lucanos, Grinenses, tamen re insecta huriis discessit Ol. CL 3. medio anni tempore Thuc. VI, 104. Sed postquam Syracusas venit, sere universa Sicilia partibus ejus accessit, quo factum est, ut Atheniensium status in dies decresceret Eurymedon iis sub sinem ejusdem anni περὶ λιου τροπάς τας χειμερινάς decem naves domo adduxit, major etiam classis parabatur I huc. VII, 16. , quacum Demosthenes vere anni quarti Olympiadis XCI. Aegina solvit. liue VII, 26. At hurii non communi omnium consensu Gylippum reiecerant: factionibus enim cives distendebantur, quarum altera Atheniensibus savit, Spartanis altera Casu quodam prohibitum est, quominus jam tum Thurii in Lacedaemoniorum partes transirent sallebantur enim de nu-na ero navium, quas Gylippus secum duxit si compertum habuissent, classem eius haud exiguam esse, procul dubio factio Athenis adversaria

49쪽

Gylippum excitasset, cuius ope alteram opprimeret. Sed quum ea occasio praeteriisset, Atheniensium factio, quae validior esset, adversarios urbe expulit paulo ante Demosthenis in eas regiones adventum. Itaque quum hic cum Drymedonte classent eo appulisset, facile huriis persuaserunt, ut foedus cum Atheniensibus paciscerentur, atque eosdem cum illis inimicos amicosque haberent. Deinde ubi aliquot dies exercitus recensendi causa ibi commorati sunt, iter in Siciliam perrexerunt: hurii iis septingenios pedites gravis armaturae, iaculatores trecentos addiderunt; aculatorum eundem numerum cum duabus navibus acceperant a Metapontinis. Usque ad Crotoniatarum sines exercitum terra duxerunt navibus praeter oram vehetilibus Crotoniatae autem quum terram suam eos transire vetuissent, ad Miae fluvii ostium naves conscenderunt ac brevi linere in Siciliam pervenerunt.

Thuc. VII, 33. 35. 57 Diod. XIII, 11.

Jam vero non est in animo immensas calamitates, quas ad Syracusas hurii cum Atheniensibus perpessi sunt, ex Thucydide VII, 42-87. , Diodoro XIlI, 11-33. , lutarcho vit Niciae e. 21 4n.

describere Syracusani postquam reliquias exercitus Atheniensis tandem universas ceperunt, duces quidem supplici assecere, ex celeris Athenienses, taliotae, Siciliotae in latomiis vitam finierunt, reliqui septuaginta fere dies ibi occlusi tenebantur, deinde in servitutem venditi sunt. Τhuriorum uni Atheniensibus necessitatem ea clades omnem penitus dissolvit. Factione Atheniensibus adversaria post fractas illorum in Sicilia ortunas rerum potita trecenti αττικίοντες urbe sunt expulsi, inter quos Lysias orator. Factum hoc est l. XCII, 1. archonte Callia, sub sinem hujus anni, ergo a Chr. 411. nam Lysias ubi Athenas venit, penes quadringentos ibi imperium suit Dionys. H. Iud Lys. vol. V, p. 453. Reish. lut vit Lys. ol. VI, p. 111. Oelscher vit Lys. p. 21. lutarchum et holium, qui Lysiam μιετ α ιον ' facili errore pro ejeclum esse tradiderunt, iam Taylorus emendavit. xpulsos probabile est na aximam partem Allienas se contulisse in Volcentium agro eos consedisse atque vasa recentiori tempore ibi reperlatis deberi suspicatus erat Hirtius v. de hac re o. ueller in sit. gel Anz. 1835. r. 116. Hianub. c. Arch. S. 99 257. Ne Herodotum quidem Thuriis tunc remansisse, verisimile est C. F. Hermanno ap. Baehr. Herod. t. II, p. 661. Quo tempore I hurii Lacedaemoniorum societatem amplexi sint, Non alis constat. iiiii anni a Chr. 11, vel sub sinem anni 12, igitur l. XCII, 1 videntur Dori eum Rhodium cum decem navibus misisse. Dorieus enim Rhodius Diagorae filius, cum ejusdem nepote

50쪽

Pisirrhodo ex silia herenice ab Atheniensibiis, qui popillari actioni

subveni baut Rhodo pulsu soli ios venerat atque civitatem nactus erat uterque Diagorides Thuriis an hospitalitatis gratiam retulerunt, ut Olympia victores hurii renunciarentur g). laus VI, 7. Dorieus igitur huriis persuasit, ut desertis Atheniensi uni partibus naves sibi committerent, quibus Rhodum redux, quae Ol. XCII, 1. Spartanis se adjunxit, Athenienses ini pugnaret Dorieus autem amantequam haec in insula Rhodo evenerunt, uni navibus hurinis ad

Lacedaemoniorum claSSem prosectus est nani secundum Thucydidem

IlI, 35 sq. 44. ordo reruni gestarunt hic est Hippocrates Lacedaemonius cum decem navibus hurinis, quibus oriens praeerat, nidum tendit του αυτου χειμῶνος); eloponnesii alterum foedus cum Tissapherne ineunt υ πο τον αυτον χρονον); a Dido insula Rhodum navigant ἐν τιμ αυτω χει iaci νι). Decem hiariorum navibus additae erant tres ab aliis Italiae civitatibus Diod XIII, 38. . Rebus in Rhodo peractis quinque naves h urinae cum Dorieo redierunt ad Lacedaemonios, quibus custodia Mileti tradita erat ibi

certe eas stetisse legimus cum quatuor Syracusanis aliisque Lacedaemoniorum sociis ineunte altero anno Olymp. XCII. huc. VIII, 1. In eadem latione sub mem ejusdem anni Thurii et Syracusani turbas excitarunt Lacedaemoniis ob stipendii procrastinationem, ipsi duci Astyocho mortem minitantur, qui Dorieo sceptrum intenderat Mox tamen sedantur. Illuc. VIII, 84.

Ρaulo post Mindarus Astyochi loco imperium suscepit Thuc. VIII, 85. , qui Dorieum cum tredecim navibus Italicis Rhoduni tisit, ubi

nonnulli, popularium partium haud dubie fautores, novis rebus studebani Diod XIII, 38. Pace ibi restitula, Dorieus, ναυαρχος ων τωνεξ Ιταλίας τριηριον, in Hellespontum etendit ad indarum, quitum iuxta Abydum subsistebat αρχομιενου χειμιωνος. en Heli. I, 1. 2 , qui quatuordecim naves Dorieo tribuit Ex eo corrigendus Diodorus,

2 Boeckbius V. l. ii explicati ad iiid. Ol. VII, t. II, 2, p. 167. c. l. 88. putat oretii in et Pisirrhodum Titurios concessisse, neque illa aetate Thurios aritisse Atlieniensi hus, itos quum Diagoridae fugerent, necesse sit, tum tandem liatrios tigrasse Diagoridas, quum Thurii ab Atheniensibus d fecissent. Certe quod Thuriomina ab Atheniensibus desectionem attinet, niihi non idem videtur potius nullas omnino tum Thurii partes gerebant in eo bello atque necessitatem Thuriorum cum Atheniensibus adeo non arctam fuisse vidimus, ut minime necesse sit cogitare, quando Diagoridae ab Allieniensibus Rhodo pulsi Thurios venerint, tunc Atheniensium factionem Thuriis suppressam fuisse.