장음표시 사용
1쪽
CICAE PRESERVATION GRANT PROOECT
2쪽
3쪽
5쪽
7쪽
9쪽
qu0d seriptium J0gimus apud Ρlatonem in naturam humanam constare monte, animo cupiditate, nemo prudens puta erit a Summo philosopho negatum esse, hominem Semper unum eundemque QSSequidquam Vel agent0m Vel Mesentem. Etenim si quis ad cognoscondam arborem bene distinx0rit eius et truncum t ramos se folia se radic0m, is non r0pr0hendondus sit, quod particulis tantum
tribuerit quantum non d000at Omnis igitur disputatio lari, ut quidquid natura t0tum et integrum Sit a phil080ph quasi divellatur et tamquam in membra discerpatur. Quod quum ita Sit, neScio
a quo qui gravis rem tractet rem, eo magis timendum sit, ne paucis satisfaciat. Neque enim omnis vel partitio vel divisio tam simplex videtur osse nec tam accommodata ad rem ipsam Xplicandam quan in arbor dispertisenda, sed ut quaeque res difficillima est intollectu ac tamquam plurimas dat ansas, quibus reconditam eius vim ac naturam tenere p0SSimus ita maximae inVeniuntur diSSen Sione in ius partibus vel genere vel numero constituendi saepissimeque sit, ut quod principium divisionis aliis pr0betur, aliis displiceat. An putamus, propter aliam cauSam nulli adhuc phil0Sopho contigissθ, ut non dican omnibus, sed multis persuadeat Vera esse, quae docuerit 3 Nec Vor mirum est, qu0d idem fatum carmina Homerica habuerunt, quippe de quibus qui scripserunt pr0Xim mihi videantur ad similitudinem e0run accedere, qui de natura rerum SeripSemini P adeo ipSi quoque ingentea maioriam Xhaurire non potuserunt, adeo non lare fuerunt Vel summo indistingu0ndis aut pors0nis aut locis aut tomporibus iniit animi ing0ntiquo facultatibus acumine Summae rerum pr0p inendae. Quorsus hoc Ut intellegatur, quid causa sit, cur ne homo Η0mericus quidem quid senseri , quid Voluerit, quid maxime expetendum putaverit, Sati perapectum habeamus. Quamquam de singulis eius virtutibus, vitiis, m0ribus, institutis viri docti n0 inter se dissentiunt, attamen haec omnia non ita reduxerunt ad humanam naturam, ut n0 operae pretium mihi rideatur, eam rem retraetare, non quo tantos mihi sumam spiritus, ut sperem, fore, ut a me id argumentum persiciatur ae persolvatur, qu0d Viri multi lique doctissimi n0n potuerunt absolvere, sed quia noVam aliquam rati0nem ac iam Seqid mihi posse vide0r, quam secutus est nemo adhuc. Vam qui ante me diligentius in hanc rem inquisiverunt, ne maturius quam par esset rerum arietate minuerent, praeternecesSitatem ea, quae ad hominem Homericum c0gnoscendum pertinerent, multiplicaverunt neque ad simplicitatem humanae naturae rettulerunt, id qu0d nisi omisissent constat futurum fuisse, ut paucas quaSdam lege constituerent, quibus singula continerentur Ac mihi quidem non dubium St, quin
10쪽
voluntato homo Homericus dirigendus sit. Quo fit, ut quisquis de eo recto iudicare et ipse vult et alii ut
possint facere, ei quaerendum sit, quid homo Homericus v0luerit. Ecc autem Sallustius tonfirmaro Videtur, Voluntate Xplananda explanari et aperiri naturam humanam, quum dicit, id- .lle atque idem nolle, eam ess Voram amicitiam. Quid ita Quia amicitiam aut illam esse posse aut certam negat, nisi amicus amicum adiuvet ad consequenda ea, quae minime expetenda putet quod audiem plurimi quisquo aestimet ideoque Velit, eo naturam eius explicari ergo e similitudine morum natura e nStinta eram amicitiam proficisci. at vero n0n potest 0ri, ut quisquam velit, quod non aut sensu port0perit aut monte intellexerit. Quis negat Sed non magis quod quisque vult e sensu aut cogitati in pendet
quam quod sentit aut cogitat in Oluntat positum est Neque enim ita generati a natira Sumus, ut rem ullam dignam existimemus, tui studeamus, qua non aliquo modi delectemur a que omne
animal et fugit, quod sibi nocero, si app0tit, quod sibi prodesse sensit. Quid iucunda vel optabilia
quae nobi Videntur nonne adeo mentem quaSi praeoccupatam et praeceptam tenent, ut quc quiSque marime expetendum esse putet, aut esse aut futura esse speret γ' di, qui nunc sunt, qui a pueris assueVerim et didicerunt in potestate mentis ess et rationi parere, nonnunquam ii praeiudicata Opinione capti sunt, ut praVa cogitatione cogantur falsum putar0 hominem mouerietum, euius nondum mentem longinquum et acre studium literarum acuerat, cuius nondunt minus a simplicitate naturae degeneraverat, putamus potuisso in omnibus rebus perpendendi quid enim esset, quid
falsum, subtilit0 diiudicar03 Sed nimis multa; perspicuum est enim hominen Homericum, quum longissime ab ea subtilitat absit, quam viri docti non possunt non adhibere vel in sputationibus habendis Vel in conscribendis c0mmentationibus, semper in Vita omnes ad paties conlarmanda ita Se gerere, ut quae senSerit et quae cogitaverit non possint discerni ab iis, quae voluerit. Quaro quidquid de natura deorum iudicat, quidquid de humano animo cogitandum DSSe litat, non tam docet ita, ut nihil spectet nisi Veritatem ipsam, quam ad ea re revocat, qua maxime Xpetend esse existimat Hinc illa ingenuitas, hinc illa simplicitas, quibus qui praediti sunt ab omni sim latione et dissimulatione alieni videntur ess0, nisi Voro Ulixem alio fuisse animo credis, quod Polyphemo ex eo nomen percontanti sibi mini esse n0men resp0nderit. Muc accedit, quod h0mo
Homericus, id quod commune habere mihi Videtur cum poeta, nunquam a Sen Sibu mentem SevOCare ConSuerit, quod, quae non cadunt sub sensum, omnino nulla esse putat ec quo fit, ut Homerus
neminem unquam induxerit philosophantem; nam philos0phus quum nihil antiquius habeat, quam ut acie mentis a consuetudine oculorum abducta dea cogitatione abstrahat a Singularibus rebus, dissimillimus est existimandus hominis Homerici Sed ut ea res non impedimento est, quin HomeruSper imagines adumbret et depingat eadem, quae postea philosophi suo more explicaverunt,' ita philosophiae instar homini Homeric est tamquam quaedam scientia maximarum rerum ad Vulgarem popularemque SenSum accommodata. Nec solum loco philosophia habuerunt hominos Homerici doctrinam et rationem rerum divinarum aerarumque, sed etiam quae philosophia Versatur in actione, ea idcirco non caruerunt, quod aliquot praecepta non desierunt tradere, quae qui observant, iustitiam et alias virtutes colunt Videlices quisquis non in aliqua c0nstantia ad easdem sententia revocat, quae ad Vitam instituondam portinent, si minus ipse est philosophus, at certe philos0pho idone Videtur esse, a quo philosophia aut doctrina saltem aliqua repetatur. Iuvat igitur de homine Homerico ita scribere, ut primum eXponamus, quid de rem natura senserit, tum quid maxime expetendum Vel summum bonum ess existimaverit, id est, tui V0luerit, post quid sit causae, cur homo Homericus aliqua ex parte Vel iis, qui nunc sunt, exemplum ad imitandum proponendus sit.