De imitatione Horatii [microform]

발행: 1851년

분량: 48페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

viribus ruit Quoeum componere licet etronianum: Ipsa suas vires di Romana iuventus cui alix adhibuit Mer dors. . . . 3 p. 26 sq. Tompus erat- agere , 5 min. C. 1, 37 init. i. e. iam dudum. ,,Tamen tanti regis- mentio, quibus saepe tacitis cogitationibus volutavit animum, eas evocat in medium is, 17 relativo nuntiat duriuscule praeposito, ut etiam alibi mC. 1, 32 si quid vacui sub umbra lusimus tecum quod et hunc in annum vivat et plures, age, dic latinum. Verus terror 7, 20, C. I, 37, 15 veros timores.

Alioqui Livio familiare et inter pedestre Scriptores primo usurpatum OCRbulum. quo bis utitur . in Sermonibu nemoque ante eum poeta v. Hand. urg. 1. p. 236 Sq., ubi in eo errat vir praeStantiSSimus, quod temere novam vocis significationem und uberhauptcomminiscitur de versu autem quem affert Lucretii 3, 415 es Lachmannum. Per omnes vias leti 1, 18, C. 1, 28, 16 quod uterque ex Lucretio sumpsit. v. Oreli., et imitatur Val. I. I, 2. andem sententiam sic efferunt: Nec mortis vias imple X. Moribus ritibusque esse ratioribus quam II barbari, immanes bellua vivunt 34, 24 missa comparandi particula, ut soleti. p. I aut perdam nepos et classico miles truci. Velut auspicibus nobilissimis populi 42, 12 valere potest ad tuendum auspice eucro C. 1, 7 27 quamquam dissimulare nolo apud Livium pariter de nuptiis h. I. agi atque apud Lucan. 2, 37 auspice Bruto, quem usum concessit Benileius. Ceterum os. Oratian. . . Charisius 1 p. 74 ,, imberbi autem dicuntur, non imberbes Sio eisini et Varro

Τitus Livius autem XVII imberbes vigariter. et illud recte Cruquius ex antiquissimo Blandinio A. Ρ. 161 male hic et Ε 2, 1, 5 Orellius imberbis et imberbes Cruquius altero

loco tacite imberbi. Quem sequutum esse Horatium in describenda Vindelicorum et Rhaetorum clade de votiolis. monstravimus in Horatian. p. 9 sq. Quartum autem librum Carminum magis eum ceteris re P tercu spexisse causa est quod in eo poeta maxime aequales Tiberii Drusique compellat. Itaque Lachmannus in hilolog 1 p. 166 suspicatur laudes eximias Censorino tributas a Voll. 2. 102. deberi ex parte C. 4, 8. Quod utinam extra omnem dubitationem poni posset Nam nescio quo modo animum mordeat ac pungat quod aequissimus totius antiquitatis iudex Ruhnkenius ad Veli 2 84 propter carmen 2, 5 Delli inscriptum pronuntiare SuStinuit . Non mirati liuiuS nebulonis quam Ianci- insignis adulator. De lanco Ciceronis quondam amico et postea ab Augusto ad summos honore evecto alia res est. Permirtim autem profecto, si Horatius exolet isti homini et ascivarum historiarum auctori suavissimum purissimisque affectibus plenum armen Aequam memento etc. inscripsisse Frustra enim esse qui duos Dei hos statuerent iani docuit Fabric ad D. Cass. 49, 39. Audiamus autem Cruquium ., In an

liquissimo codice Bland ex apicibus, lituris et alterius Bland collatiun in quo scriptum reperi ad Bellium, facito deprehendi in locum litterae G irrepsisse litteram D propter amni

22쪽

tatem ita ut pro . Gellius hactenus legatur Delli Ita veram lectionem eui 3. 2 habet antiquissimus Bland se eum litura et supra notatum alias quid. Idemque aepius expertus sum alibi. Sic in eodem pene nomine omnes Athenaei libri p. 44 habent Tia istac reposuit Γε tam ex Diodoro Casaubonus vitio satis antiquo qui iam Eustathium decepit p. 1471, 57. Quod autem Torrentii odd. habere dicuntur Q. et Ilum, praenomen non moror ex Dione et Iutareho aperto inveetum. Ne quaero num Gellius idem uerit qui postea Consulatum adeptus sit. Quisquis suit, fuit homo Tibulliani sere ingenii cui dii divitias et pectus dederant, arte fruendi fortasse minus in eo elucente. Ridiculum autem prorsus Geopatrae con-- vivam areotie lymphatum alloqui Seu moestus omni tempore vixeris. Valerius me quod iuro mireris ne troculeium quidem commemoravit motum in fratres mu' animi paterni, quum paria enumeraret et iberii Drusique mentionem saceret , 5. Bona

magnaque pars dixit 2, S. I, I, 1. A. Ρ. 297, nam de C. 4, 2, 46 dubitari potest quid significe voeis- bona pars Inepte ponit Valerius hos p. illos 2, 7, 12 ubi alios eiusdem locos indicat Torrenius Horatius si dicit S. 2, 2, 36 sequia scilicet illismaiorem natura modum dedit, his breve pondus ambiguitatem quae in illo Valerii loco est evitavito ita Verg. Aon. 12, 2 qui ib. 78 hie - hic dixit p. hic- ille, et Germanicus in Arateis

v. 488 Tacitusque An 1, 70. Senecae. Quo ut simul complectar rara est eorum imitatio. Admonet Horatiani . Ennius ipse pater numquam nisi potus ad arma prosiluit dicenda Seneca Q. at 4 pr. DISin cenam prosiluit. Ceterum philosophus paulo iniquior erga Maecenatis memoriam, quem contra anile rumores qui grande ei et virile ingenium quamvis quasi inviti Oncedunt, in perpetuum tuebuntur verba haud scio utrum auctor nn patrono honorificentiora: Non isto vivitur illic quo tu rere modo: domus hac nec purior ulla est.

Τragicus habet eius hyest. 300, bis suspectis apud II locis lectum volucri die Hero. F. Ips, C. 3, 28 6 ac veluti stat volucris dies lucidum coeli decus Oed. 405 expressum e C. Seculari, quemadmodum quae leguntur Hipp. 508 sumpta sunt ex Ep. 2, 23 sq. quo nullum aliud Horatii carmen diligentius imitati sun Ima permutat levis hora summis idem alicubi, quod elegantius esserim C. 1, 34, 13 Mutare et insignem

attenuat deus. Apertior imitati Herc. F. 1 Soror Tonantis-hoc enim solum mihi Nomen relictum est ei C. 3, 27, 33 Quae simul centum tetigit potentem Oppidis Creten, pater o relictum Filiae nomen quem locum primi recte interpretati sunt uscisius Anal litterar. p 297 sq. et eerlkampus, qui illius tamen nullam

mentionem facit. Νunc nunc apud Horatium et Senecam tragicum egitur quorum locos iudicavit

Handius in urseil. IV p. 343. Ego addo Sil. It 16 428.

Quintilia Ut omittam nune Institutiones, in quibus complures loe sunt, de rubus ambigi pos- ou sit rutrum imitationem oratii statuam non, Mut 5, 10, 6 cum risu tota aes

23쪽

solvitur, S. 2, 1, 8 solventur risu tabulae ubi dissentiunt inter sese Burmatinus

et Spaldingius pinguior iam quaedam imitati in Declamationibus apparet velut frigoribus a solibus perusta p. 38 ed. obr. m p. 2, 1 inde pallor, inde macies p. 142- . I, 3, 30 tum non enim Veste nec aurum nec ambitio SOS quaerit ornatus p. 177, t aurum Vestibus illi tam irata regaliaque cultus C. 4 9 14. Tibi omne armentis mugiet nemus p. 237, C. 2, 16, 34: e greges centum

Siculaeque circummugiunt vaccae. Furtiva Stupra raptosque concubitus

p. 296, raptim donat in permissa gaudia C. 3, 6, 27. Ceterum idem etiam ex aliis poetis integros versu Sumpsit, velut e Catuli p. 264 Ρο te hoc videre potos hoc ferre

Videtur Sermonum 1, 7 16 recordatus esse riuum Scribebat Epp. 5, 2D G, Accepi Plinio pulcherrimos turdoS- recipies ergo epistolas steriles et simpliciter ingratas ac ne illam qui Sovundu quidem sollertiam Diomedis in permutando munere imitantes.' Idem 8, 24 monet aximum ad ordinandam Achaiam missum ut , Sit apud te honorantiquitati, sit ingentibus factis ' qui locus tuetur ingentia facta a Benuei Epp. 2, 1, 6 argutius quam Vertu tentata. Divinum actu ingenium quemadmodum primis studiis ulliana dicendi ubertate aetiva. sese impleri passum erat idque in dialogo feliciter expresserat, ita postea Ηorntium toto animo imbibit idque et in istoriis magisque etiam in ultimo suo Annalium opere ostendit. Vere enim Ritterus pr. p. XII: Etenim quae Virtus et potentia perpaucis omni aevo hominibus concessa reperitur, dic vim imitandi, hac inter Romanos adeo acitus excelluit, ut ipsum hucydidem superet, vix latoni summo eius artis Xemplo concedat, Latinos rerum

scriptores etiam Salustium et Livium, longo intervallo post se relinquat. Quorum multa quae ad Horatium spectant iam occupavit Oressi sedulitas in utriusque scriptoris editionibus suis mi autem Sunt quae magis sentiri quam demonstrari possint. Volui quum Vitellii legiones tumescentis oceani vi bruantur Α. 1, 70 , tandem Vitellius in editiora enisus eodem agmen subduxit. orati ibi admonemur . 3, 3, 10 ., Ε nisus a re es attigit

igneas Romanosque milites cum hi heroibus omponere adsuevimur. eo solum ingulae Voces, sed etiam complurium verborum ab Horatio Vergilioque petitorum coniunctio rhythmicam narrationis vim mirifice adauget. Qualia sunt in Annalibus demissum nomen

Vergilii Horatiique . 2, 5; contaminatorum grege A. 15, 37, C. I, 37 9 eo tituminato cum grege laetus in praesens A. II, 15 - . 2, 16, 25; in nepti dulter Α. 3, 24 in Villius in Fausta Sullae gener . I, 2, 4; in H. I, 9 grande momentum C, 2, 1 grande munuS 2, 5 quos mercantur, S. I, 2, S ubi equos mercantur cuius versus priore parte mos est regibus usus est Α. 12, 47. Intermissae libidines II 4 47 in praetor codd. aliquot Acro legisse videtii C. 3, 6, 2 explicans .inter Iafisatas. oveor autem nunc impermissas. Valer Ma 7, 3Vu Igari et per mi Asa e uere. Revictam coniurationem A. 15, 3, C. 4 4, 24 Eatervae revictae Α.

24쪽

refertus I, II, 55. rapimur . I, 27 S. 1, 5, 86 Denique malum et

avidus uterque Eubstantive aliaque plurima.

Cogitabam quondam aliquid praesidii peti posse e A. 3, 66r , ille Scaurus quem proavum uum opprobrium virorum amercu infami opera dehonestabat celebri oratii

loco C. I, 2, 37:

Regulum et Scauros animaeque magnae Prodigum, Oeno Superante, Paullum Gratus insigni reseram Camena Fabriciumque. in quo Scaurorum vel etiam unius Scauri nam pluralem non moror, cuius usu apud ptimum quemque Oetam magi a numerorum SuaVitate quam Sententiarum pondere plerumque pendet mentio aliena est a Iaudibu non solum eorum virorum qui in hac Stropha praedicantur, sed etiam eorum qui in antecedentibus et subsequentibus summo praeconio digni habentur. Nam ne princeps quidem ille Senatu a Cicerone propter earundem partium Studium. iusto maioribus audibus ornatus est dignus cenSendus qui inter Viro armis et sanguine

Au patriam tuente Commemoretur, ut omittam non omni eius Vitam caruisse macula. V.

Drumann. H. G. R. 1 p. 25 sq. Accedit autem alia ausa, quae nomen hoc Suspectum reddit. Nusquam enim Horatius virorum mentionem facit, qui inde a bello tertio unico usque ad Pompeium seditionibus et turbis civilibu nomen famamque acceperunt, nusquam Gracchorum Sullaeque dictatoris. Quod in universum recte monuit Streu ProSopogr. H. p. 257. Nam etsi Spartaeum v. e. Commemoravit data Occasione in lyricis, in ceteris scriptis Sullam, Lucullum, alios funestarum tamen cladium tristem memoriam renovari noluit. Quamquam aliqua luctuosissimi temporis significatio secundum Scholiastae testimonium hucusque plane

neglectum inest in C. 3, 3, 6 Sq.:

Troiae renascens alite lugubri Fortuna tristi clade iterabitur,

Ducente Victrices catereas Coniuge me Iovi et Sorore.

Ter si resurgat murm aeneuSAuctore hoebo ter pereat meis Excisus Argivis; ter XOr Capta virm puerosque ploret. Ubi cro . Troiam significat periisse semel ab Hercule, secundo ab graecis pro Helena tertio ab imbria. Quod scholion reconditioris doctrinae vestigia prae se serens dubitationem iniicere poterat eerlkampo quum inde a v. 14 Omnia audacisSima manu reSecare conaretur. Longinquae enim memoriae recordationem in his verbis poetae ineSSe, apparere videtur e S. Augustino de Civ. Dei 3 7: Mersis quippe et incensis omnibu Cum

Oppido it Troia per Fimbriam simulacris, solum inervae simulacrum sub tanta ruina templi illius ut scribit Livius integrum stetisse perhibetur. Quod pertinere videtur a v. 23:

25쪽

mihi Castaeque damnatam Minervae. Quod autem Iuno Fimbriae milites meos Argivos appellat, id ut a Iunone dictum excusari potest, quippe quae hostes rotae omnes praecipui adversarii nomine complectatur. Mirum autem si Horatius quem nosse oportebat triplex urbis excidium, numerum poeticum elegiSSet cum historico, ut ita dicere liceat, numero plane

consentientem.

Verum ut redeat tandem oratio unde deflexa est, profecto ridiculi sunt, qui Scaurum filium qui propter ignariam a patre obiectam ibi mortem consciverit Val. Max. 5, 8, 4 intelligi volunt. Melius sane Acro nobiles Romanos qui et censores et Consules fuerunt Legendum autem coniecimu in phem litter Halenss. m. Novembri 184 Corvos; possis etiam Cosso S. Dabo autem OnSpectum Similium locorum quantum potero plenissimum, ut intelligatur, his quoque in rebus fuisse modum antiquis et fines quos ultra citraque

riequiret consiSter Tectum.

Verg. Ge. 2, 169: Decio Marios magnosque Camillos Scipiada Sq. Id. Aen. 6, 25: Qui Decios Drusosque procul Saevomque Securi Aspice Orquatum et reserentem signa Camillum.

Prop. 3, 11, 63 sq.:

Coclitis abscissos testatur semita pontes Est cui cognomen corvus habere dedit. Μanil. 4, 82 Et commilitio volucris Corvinus adeptus et mox post Fabricium Curiumque v. 788: Marcellus Cossusque prior de rege necato.

Lucan 6, 786 Decios- Camillum- Curios. 7, 358 Curii - Camilli- Decii. I0,152 Fabricios Curibusque graves. Iuvenal. Sat. 8 init: Et Curios iam dimidio humerosque minorem

Corvinum et Galbam auriculis nasoque carentem

Sil. 3, 586:hino tibi Paullus,

Hinc Fabius gratusque mihi Marcellus Opimis. Quamquam idem ne quid tacuisse videar 8, 372: His Scaurus monitor, tener tunc Scauru in ReVO, Sed iam signa dabat nascens in ecula VirtuS.Μagnificentius autem 5 77: Atque hic egregius linguae nomenque Superbum Corvinu Sel. 13 721 sq. Merobaudes v I 154. IS ed. iebubr. :

26쪽

Haud secus olim Pugnaces Fabii patria pro gente cadebant Et Decius propero Iucem qui fine resudit. Claudian. aneg. in . et O. Coss. 14 sq. Decios pulchros Gallisque genus fatale Camillos adv. Eutrop. I, 460 Brutorum Corvinorumque eatervae. i. Hieronym ad Paullin. p. XIII Camillos, Fabricios Regulos, Scipiones. Rutil. ama I, 555:

Exiguus regum rectores cespes habebat, Et Cincinnatos iugera pauca d bant. Haec etiam nobis non inseriora seruntur Vomer Serrani Fabriciique soco. ubi similia quae omittimus affert A W. Zumptius. Frudentius denique Steph. 2, 13. 14, Non

turbuletitis viribus Cossi Camilli aut Caesaris, quem ne Vergilius quidem misit Aen. 6 842:

Quis te magne Cato tacitum aut te Cosse relinquat 3 De Corvo notus est Livii locus 7 26, de Cosso s. eundem 4, 20. Appugnare invenisse videtur acitus A. 2, 1 l. Rittero in C. 4, 15, 2 rite deos prius apprecati idemque applorans p. 11 I2. affrangere Stat Τheb. 5, 150. affremere Sil. 14, 124 ad gaudere Lactant. I. 4 6 S. Idem A. 3, 3 Facilius crediderim, ibori et Augusta, quia domo non e cedebant, cohibitam vim C. I, 6 init. Scriberis Vari Ο- alite. Sic Mediceus et nunquam credam AuguStae esse acit . Denique aciti auctoritate defendere otiabimur locum a eerthampo et streo ro- Sopogr. II. p. 269 Sq. acriter impugnatum C. 3, 6, 9: Iam bis Monaeses et acori manus

Non auspicatos contudit impetus Nostris et adiecisse praedam Torquibus exiguis renidet. Quae verba Tacito iam Iecta esse, mihi persuasum est ex A. 15 14. ,Adeo Vologeses nihil pro causa, sed opperiendos sibi fratres acorum ac Tiridaten rescripsit - adiecisse deos dignum Arsacidarum, simul ut de legionibus Romanis statuerent. ε Demonaese uno quidem nihil constat dissimile autem vero videtur, errasse interpolatorem in nominibus eligendis, quum Surenae nomen apud omne historiarum scriptores in promptu esset. Sobriae igitur erit ori- sis, Xpectare dum certiora indagentur ortasse ex Orientalium scriptoribus, nam quae Bur-nous in excursu ad Tacitum relli affert, nondum documentis satis firmata videntur. Interim relinquemus oratio nomen, cogitantes apud Tacitum quoque II, 10 Erinde Armeniae numen nusquam praeterea commemoratum ipsamque silvam eutoburgiensem ignotam longa nocte urgeri, si careret Vate sacro in primo Annalium libro Neque illud accidere non potuit, ut sola vox Monaeses casu quodam illata sit ut supra Scauros vidimus et quod ab orati manu prosectum, perierit, quemadmodum . I, 12, 27. Ius imperiumque Phrahates Caesaris accepit genibus minor sic reli interpretatur: Supplex per legatos- captivo et Signa militaria remisit. Vides nihil non eiusmodi interpretatione effici posse. Scribendum Tigranes

27쪽

cum Benti. E. I, 18, 56, quod idem vati genus optimum ediceum occupavit A. 1, 7 amnem Visurgim pro Amisiam exhibentem. Ita eucer . Nireu quod in textu reposuit Wems- dorsius, legitur in libris Ss et impressis apud auct epit Iliad. V I94. parique prorsus modo Tullius p. linius apud Seren Samon. V. M. Quo in genere saepius dubitabimus, utrum librariorum culpa sit an uetorum. Nam quod Ciceroni accidit ut Eupolis scribercto Aristophanes Ep. ad Att. 12 6, 3 potuit certe aliis quoque accidere. Scripsit is a. 238 p. b. rettulitque sortasse inter maiore suos Censorinum illum, cuius Censori- perhonorificam mentionem a Velleio factam esse supra Stendimus. Certe imitatus est in de nus. dicatione libri sui ad Q. Cerellium missi Horatiana C. 4, 8 Donarem patera etc. ita statim

ab initio Munera ex auro vel quae ex argento nitent caelato pere, nonnumquam materia cariora. Sic enim incidendo post opere locum sanavisse mihi videor equutus

libros DRgi apud O. Jahnium, qui cum avercampo quam inseruit ante materia. Iterum idem p. 26 l. I Igitur quoniam quisque non quant plura OS Sidet, sed quanto pauciora optat m. C. 4 9 45 Non possidentem multa vocaveris Recte beatum etc. Revocat autem Censorini praelatio in mentem Vitruvii dedicationem Augusti, qui si scripsit quod nunc existimatur ante a. 727, legisse nondum potuit pistolarum librum Aecundum Horatii. Nihilominus grande ex AEa praesidium accedit pulcra Bentiet emendationi , I, 2:

Cum tot sustineas et tanta negotia oluSRes Italas armis tuteris, moenibus OrneS

Legibus emendeSΡlane enim ita Vitruvius, quem praeterisse Benueium miror praes a Cum ero attenderem, te non Solum de vita communi omnium curam publicaeque rei constitutione habere, sed etiam de opportunitate publicorum aedificiorum, ut civitas per te non solum Provinciis SSet aucta, verum etiam ut maiestas imperii publicorum aedificiorum egregias haberet auctoritates etc. Ρriores eius libri septimusque propter argumentum carent imitatione XcerptiSque in Orosius. tinorum scriptorum. In ceteris, ubi Tacitum quoad eius fieri potuit, sequutus est, ut Vergilium plurima mortis imago 2, 5 exis. ita Horatium imitatione expressit. Dirae etiam alites atquct improbae bestiae 2 10 AEp. 99 sq. Post insepulta membra disserent

lupi Et Esquilinae alites. 4, I bello utiles eae si C. I, 12, 42: uno et incomptis Curium capillis Utilem bello tulit. 6, 21 belli portas claustro prohiberi, p. 2, I, 255 Claustraque ustodem pacis cohibentia anum. Adverbii usus rarior: Studiose sectator pacis , 43 - , 3, 17, 9 late tyrannus ut Verg. populum late regem et Vat. l. 1, 53 olim ardor. ervidere v. Oratio usurpatum S. 1, 3, 25 tum

Ovidio bis et ante Tullio in epistolis, Lactantio nepius v. uenem nil de s. r. 17 C teroqui rarum, ter legitur 4 6 6 5. 7, 33. Idemque amat composita cum ex praepoSitione verba, praeter poetas Livio imprimis familiaria emo ire 5 16. verberare , 35 emunire 3 12 eblandiri 3, 20. edomare , 3 6 12 7, p. enutrire 6, 22 7 I. Ita a- citus A. II, 37 victa e 15, 2 evinxit, quae tuebuntur quod apud II legitur mirabitur C. I, 5, 8. amoverem C. 4, 15 1 ubi laudant Scholiastae Vergilium Faullatim evicta

28쪽

mollius quam victa visum est Sili 3, 58I. Emutare familiare anilio. Eremigare Sil. I4, 191. S.IFidiu. Diligens erentii et Salusti imitator habet II 2, 32 pravis ambitionibus, plurali

Severus numer ex more prosariorum inseriori aetati scriptorum praelato, S. I, 6, I prava am

bitione. V. B. Martini praef. Emissus Semel non queat revocari p. I, 8, I: Et semel emissum volat irrevocabile verbum Cic. apud Augustin. D. p. 580 ed. r.)r

nullum usqua in Verbum, quod revocare vellet emisit ubi malim cum Beter Africanum minorem intelligere quam cum atritio Catonem Lactantius I. I, 9 I: Hercules qui ob virtutem

clarissimus et quasi Asricanus inter deo habetur minorem significare videtur. Videre videor pist. . . 223 lavet entiet ita pro audire- videor legenti C. , I, 21 ubi nollem Ρeerlkampo excidisset sudare Videor Sicirudentiu quoque Steph. 2.55 videor videre. Sidoniu. Ut hunc perstringamus, qui etiam inter Versificatores Iocum suum obtinet, multae lecti- Apollina oni vir et ingeniosus antiquitatis admirator, quemadmodum in app. , 5 iter Brundisinum M' manifesto imitatus est, ita Horatianus, i modo est, Rhodani potor ab eo mutatur in bibi. tor Araricus ib. I S. quod sic esseri Sil. 15 503 Rhodani qui gurgite gaudent et unctus utitur Flacci sensu ib. I, 9 et Savaron p. 14 et venenarem 6.s tibi. Patrum eccleSinSticorum, maXimes Hieronymi, diligentem rationem habuit Bonileius, nymna. Cuius copia imprimi e S. AmbroSi SuppleVitieerlkampus. Addo unum S. Hieronymi locum

ad Heliodorum de vita rem 1 p. 2 B Sicci oculis ad vexillum crucis evola, C. I, 3, IS qui siccis oculis mon Stra natantia. lus enim sicci oculi in his locis sunt

quam non adesacti lacrimis et disparia cum Oratiatio composuit A. .anmptius ad amatian. I, 166. Usus autem eiusdem S testimonio Bentleius in praeclara disputatione ad . 1, 7, 29. Forte per angu Stam tenui vulpecula rimam docens eum novisse hanc sabulam quam ab Aesopo Horatius transtulit, ut de mustela et mure, non vulpecula olim On- solam scripsitque nitedula . Vulpecula. Quae disputatio Bentleii quum paucarum e numerosit, quam non in seli X uer impar congressus Achilli sed vir eruditione tingenio haud nimis inferior magno Britanno, a sensu autem pulchri fortasse instructior, Fredericu Iacobstu in Leeit Venusin. p. 98 Sq. peculiari Scriptione refellere conatus sit idque ei communi sere doctorum virorum iudicio feliciter cessisse dicatur operae pretium Videtur Sse, eius argumenta accuratius Xaminare, ut inde simu intelligatur quam caute de aliorum aliis in locis contra Benileium disputationibus iudicandum sit. rimum autem Opponit Iacobsius S. Augustini Isidorique testimonia quos Vulpecula legisse apparet. Quod non morabimur quum Supra docuerimuS, nullo grammatici aliuSV Scriptoris loco certo posse evinci, textum Horatii alium suisse quam quem nos habemuS. Nam quamquam Hieronymum et ditiorem et libris ethnicorum instructiorem in iisque versatiorem quam Augustinum suisse certo Scimus, tamen non S StHieronymi Iocus a Benileio in auxilium Vocatus, ut inde necesse esse appareat, ni tedulam ab Ilieronymo in Horatii codice lectam esse, quod ne veri Simile quidem iudico, quum Omnia haec ulcera antiquiora Videantur quam quorum origo a nobis indagari possit. Vetus est igitur

mendum, ut sexcenta alia. Quod deinceps miratur Iacobsius librario cunctos ineptam vocem

29쪽

admisisse, minus mirum videbitur reputanti, nullam epiStolarum recognitionem extare omninoque trisyllaba et quadrisyllaba Vocabula in Versu heXametro librariorum pedes tantum metientium incuria saepissime permutata fuisse, qua de re aurea Martilandi ad Statii Silvas praefatio est conserenda. Quid, quod in Servianis ad Verg. VII, 522 egimus: Moveat vulpe cula risum cornicula Quod h. l. eo facilius seri potuit, quod Babrius, quem Domitiani temporibus floruisse censet Lachmannus, eandem fabulam de Vulpe quae carne Vescitur narrat D. M.

Itaque altero post Christum seculo Vulpeculam in textum irrepsisse autumo Maxime autem in eo errat IacobSiu quod non reputat, sanum sabulatorem leges naturae numquam ultra XCedere quam rei necessitate cogitur. Itaque lacit, ut verbis Aviani vel eius interpolatoris in sabularum praes utamur, loqui ctrbores, sera eum hominibus gemere, Verbis certare volucres, animalia ridere M addo montes parturire, quia noti magnitudini hac in fabula primaria est. Nec cetera Iacobsit exempla ad vulpeculam defendendam valent. Nam si bos invitatur a leone ad ovem comedendam sab Aesop. 28 non tam agitur num bos a Vescatur Verum num veniat nec Sile vaccam, capellam, Vem ad Venationem eonvocat, cardo rei in venatu sed in societate leonina vertitur. Similiterque se habet res in lupo tibiis cantante aliisque sabulis, quas Iacobsius affert. Denique in eo sallitur vir praestantissimus, quod quaerit semper utrum hoc illudve magis minusve verisimile sit, quum in Horatianis potius de re agatur, quae contra

naturam vulpis ipsius sit, veluti muto Pisce non tacite Contionantes inducemuK, nedum Osdem in littore eiectos laciamus colloquentes. Omisit autem PS Bentleius quae Suae argumentationi faVerent, parum apte mustelam cum vulpe olloqui prudentiusque sic finxit abrius l. l. τεο δ' λωπηξ Δ kπηλ κλαιουστὶ delude autem indecoram esse simplicis poetae et diamici eum vulpe comparationem, aptissimam contra nitedulae i. e. humilis viri ratione potentis amici habita. Denique difficultates quas propter tenuem rimam movit Benileius, omisit Iacobsius prorsus. Vides ex Benueiana argumentatione nihil esse refutatum ab egregio viro, cui equidem omnium minime detrahere ausim haerentem capiti cum multa laude coronam ).D Boethi imitatione nunc satis habeo laudasse Obbarium v cl. ad Η. E. I, 12 p. 159. D salsa rel. 8, 4. Quis tam stulte ineptus est ram S. 1, 10, es Quis tam Lactan- Lucili fautor inepte est Plauto ducit eursius apud ueneniannum. xx 'Quod oratius non, ut Heliadorsus opinatus est, libertate veteri reipublicae conveniente, verum Stoica ista gravitate, de qua luculentum Tullii p. ad aetum 9, 22 testimonium egiat, sic steri: Nam fuit ante HeIenam cunnus te terrima belli causa, ad ea quum ambinus Athenaei Herodotique locos apposuerit, similia Lactantii addam. Sic enim ille eleganter I 3, 21 II: At nulla vehementior discordiarum causa St, quam unius feminae a multi maribus appetitio. I. d. l,6 Amaltheam, novem libros attulisse ad regem Tarquinium riscum etc , ubi uenemannus excitat Culacium ad omponium de Orig. iuris opp. Cuiaci T.

Statim postquam superiora aeripsimus, aetatus sum quum incidi in haec Lachmanni ad Lucretium verba p. 204 ,,Idem Vocabulum nitedula Horatio in epistolarum 1, 7, 29 a Bonilei restitutum qui non accipiunt, rationem et genera fabellarum ignorant. Quae laetitia rurans in moerorem conversa est nuntio de morte

viri in arte sua plane singularis allato.

30쪽

p. 84 sq. qui sic: Utrique Tarquinio auctores videntur superbi tribuisse nomen nam et Superbo tribuit Cassius emina apud Servium et Livius et victor de cloacis quod Prisco mini XXXVI. t in Victore vario legitur quum de filiabus scribit Ser. Tullii, modo Superbi modo Ρrisei. Et hunc quoque quem omponius Superbn vocat et palam aeribit fuisse Demarati Corinthii filium, certissimum est et sui aeque Pomponio ac ceteris, eSSeiriscum intimus enim Tarquinius Demarati nepos, Prisci filius fuit ut plures sentiunt vel ut pauci Demarati pronepos, risciis pos quod discidium auctorum etiam notatum extat in oratione Claudii Lugduni in aere incisa. εQua num valere videantur ad superbos Tarquini fasces apud II. C. 1, 2, 34 risco vindicandos nunc aliis diiudicandum relinquamus illud certe constat, riscum non solum eum

nepote saepissime confusum esse, Sed etiam Pariter atque hunc superbum multis nominibus dominatum XercuiSSe.

Maecenas. Ab quo ut honoris causa proficiscamur, Grammaticus de gen. nom. apud Hauptium p. 96 Quirites singularem numerum non habet, nam Maecenas dixit quaerit omsed non recipitur. Idemque praecipit commentator Cruquianus ad C. , 7, 3 Quis te re- donavit Quiritem ad Donatum provacon et Scholiasta ersit 5 75. Friget prae eo Ρeerruampi Quiritum singularisque h. l. ledonii, in . I, 6, 7 Diomedis auctoritate de senditur. Alia singularis exempla v. apud Suringar Hist erit Scholiast. 3 p. 50. Licet lartasse Suspicari praeivisse Maecenatem in hoc Su ceteris poetis, quem maxime Ovidius se

vergilius. Ubique certe Vergiliu et nomen gentile et posseSSivum ponit Troius Contra ne unus quidem quod sciani oratii codex aliter habet quam puΙvere Troico et rotea sacerdos. Bentleius ad C. 3, 3, 32 ubi tamen einsio obtemperat Troia corrigenti quod iure improbat Ρeerlkampus. Sequuti autem Sunt Vergilianum usum plerique poetae Statio excepto et in ragoediis Seneca v. Heins ad OV Heroid. I, 28. Similiterque apud Horatium Ilios iam quod neutro genere semper ab Vergilio efferri testatur SerV. ad Verg. Aen, 3. 3, quamquam etiam Ilion neutr. nunc legitur C. 3, 3, 18 V. Lachm. Mus. h. . 3, 44. II, qui somminum ubique restitui vult Livium diceres solere Ilium, Ilio auctorem epitomarum observat Dra-kenb ad p. M. Porsona oratius et Silius, orsenna Verg. Aen. 8 646. Fidenis Η. E. I, II, 10, Idenam Verg. A. , 773. Magis Vergilio amat Horatius Verba tertiae coniugationis Stridere, cavere, serus re, quamquam habet ut ille lavatum et Iavantes de qua sorma GJalin ad Aen. 10, 727 Invexit autem nuper Orellius Vergilianum dicendi usum in Serm. 2 8, 4 da si grave non est Secundum nota illa in Bucol. I. a Tityre nobis

provocatque ad Cruquiana annotata. Ubi Commentator quidem da si . . . die, ait Horatius, ipse autem Cruq. da si . n. e. omnes libri scripti habent, dic, commate male appoSito, nam tantum abest ut Cruquius voluerit dicere omnes libros habere da ut non

SEARCH

MENU NAVIGATION