장음표시 사용
31쪽
potuerit non lateri dic esse communem lectionem. Omnes omnium eodd. die habent Bent. leius affirmat et Sanadonus in ed. 735 ,, da, inquit, est leuon 'mde Manuce, ais dic est celle de manuferita, de auctenne edition et de trois plus recentes ui si dissensissent libri, aliter Cruquius loquutus esset Attingam autem rariora quaedam utrique communia, velut usum praesentis historio in brevi rei praeteritae significatione per pronomen relativum interiecta, quem Μadvigius primus observavit in illis amator Originis ille qui patriam mimae donat et Cum Ilionam edormit S. I, 2, 56 2, 3, 1. male olim ad syncopa relatis. Et ita Verg. Aen. 6, 792 tibi quem promitti saepius ludi S II, 172:magna tropaea
serunt quos dat tua dextera leto bisque in libro nono. s. etiam Schopen praef. Catonis Naerii in fine. um collocatio verborum apud Verg. Buc 2, init. Hic inter denso Sumbrosa cacumina fagos nova videri poteSt, quam repetiit Buc. 9, 9: Veteres iam fracta cacumina sagos, cetera enim exempla apud Wagner V cl. Quaest Verg. XXXIII, 3 d non prorsus similia sunt. Ρotius addere poterat Aen. 3, 304 et gemina causam lacrimis Sacraverat aras Accedo autem Spotato et Isinio, qui commate interposito verba secerni vetant, quo si constanter uti volueris, Ovidiana verbi causa edic fac II antiquae Tatio sub rege Sabinae sic, ut iacimus, distinguenda erunt. Quam Verborum collocationem Horatius demum in ultimis quae edidit opusculis adhibuit. Nam posteaquam posuit C. 4, 8 Xtr. Iarum Tyndaridae genus et Epp. I, IK104 solidus Digentia rivus secundum Vergiliana de Iicias Amaryllida nostras et ignavum fucos pecu quemadmodum Sil. 8, 17 Vaniloquum Celtae genus, Scripsit Epp. 2, 1, 34 rettulit accepto regale nomisma hilippos Ovidius abstinuisse videtur ab hoc exegeSi genere, quod contra Ausonius mirifice amavit. Volucres stridentia
tela sagittas pigr. I, II. Iliaci Neptunia moenia muri Epp. 4, 21 cI. 34 67 6, 19. 8, 15 Idyll. 6, 9 Moseli. 25. 76 125.177. Sil. I3, 680 venale cohortes mispanae volgus
ubi interpositus nominativus genetivi vicem obtinet. Samonicus quoque 5S: Ne prosint placidi coelestia munera somni. aussulum Variat M. Flaccus 2 653 pares primaeva ministri Corpora ipseque usonius Epp. 6, 9 regale nomisma hilippos cl. 18, 5. Apparet, nullam quae proprie dicitur, imitationem Horati statui posse nec Vergilium sumpsisse nisi pauca ab illo. Quo rettulerim oratii Martiales lupos C I, 7, 9 l. Verg.
Aen. 9, 566. Avit tamen animus mutuae qua coniuncti erant amicitiae vestigia quaedam indagare in eorum operibu eXtantia, cuius rei satis antiquum testem Quintilianum habemus I. O. 8, 3 I9 Sq.: RiSimu et merit nuper poetam qui dixerat Praetextam in ista mures rosere Camillia Vergilii miramur illud
Nam epitheton exiguus aptum proprium effecit, ne plus Xpectaremus et caSu hingularis magis decuit et clausaea ipsa unius syllabae, non usitata, addidit gratiam imitatus est itaque utrumque Horatius
Quem locum a Spaldingio minus intellectum optime Xplicavit Zumptiu Vol. V. p. 379: Ρroprium mu est, quod ut aptum esset effectum est epitheto exiguus simulque
32쪽
etiam ne Ius expectaremus quam illud ipsum animalculum. Ita murem tuetur adi et praemissum adi rursus lectorem praeparat, ne quid grande Xpectet. Quo e loco argutior aliquis colligere posset, epistolam ad Pisone non eo quo nuper quum alii tum Ρrellerus contendit tempore esse compositum, Verum post edita Georgica et tres carminum libro Quintiliique mortem et ante Vergilii Variique obitum epistolarumque librum secundum in dias luminis auras emissum . . post R. 30 et ante n. 735. Cui sententiae a Reenenio propositae olim favere videtur . 306 unus et ossicium nil scribens ipse docebo et Epp. 2, I, 111 Ipse ego qui nullos me assirmem scribere Ver Sus Invenior arthis men
Allusiones autem, ut hoc quoque attingam, oratii ad Vergilium sunt quidem qui deprehendisse sibi visi Sint quarum tamen nulla certa est. Quod enim Frankius rigidumque
Niphaten C. 2 9, I composuit cum Maronianis Ge 3 30 addam urbes Asiae domitas pulsumque i phaten, ecurata disputatione Ungerus de Valgio p. 345 sq. effecisse videtur, ut apud Horatium Niphates mons, contra flumen eiusdem nominis apud Vergilium intelligi debeat. Nec crediderim cum irchnero . l. in Serm. I, 1, 14 estivam, ut ait παροδιαν inesse Vergiliani illius Ge. , 512 Ut, cum carceribus sese essu de re quadrigae. Quod probabile videri posset, si alibi quoque allusisset ad amici versus quosdam, cuius rei nullum usquam vestigium. Itaque Ennii aut alicuius Veteris poetae locum in oculis habuisse utrumque e reliquorum huc pertinentium locorum comparatione colligere licet. Sunt autem hi S. I, 1, 36 Quae simul inversum constrictat Aquarius annum ib. 2, 37 l. 2, 4, 63: Audire est perae pretium procedere recte totus Ennianus 5 9: Iam nox inducere terris Umbras et caelo dissundere signa parabat. b. 2. Qui locus a forti Diomede est conditus olim. 6, 23 Sed fulgente trahit constrictos gloriae urru S, 23. Vidi egomet nigra Succinctam vadere palla, cuius initium ex eodem fonte sumpsit Verg. Aen. 3, 23 2, 1, 5 seu mors atris circumvolat alis 2 5 Mκαρωδια Bibaculi de qua praeter eichertum es. Orellium 2 6, 100 Iamque tenebat Nox medium coeli Spatium, quani descriptionem ex Enni aliove epico poeta sine dubio haustam pluribus persequitur Verg. Aen. 4, 22 q. et 8, 26 sq. rursus in brevius contraxit auctor epid Iliad. 110. nam quod ib. v. Vallusisse poeta ad uripidem rellio videtur, Ongius petitum est mea Sententia; contra ib. II4 domus alta Molossis ersonuit canibus heroicum quiddam habet. Denique ΕΡ I, 16, 25 Vari videtur esse. O.idiu. IngenioSum poetam liber iudicio quum alio rium quem ipse cultum prae ceteris appellat poetam imitatum esse non Si quod doceam annotaruntque interpretes imprimisque Orellius. Quocirca pauciora BddemuS. Ρlenum .,fere Semper cum genetivo ab Ovidi construi auctor est Helns ad Amor. I, 15, 36. t Horatius quidem constanter cum hoc casu Ovidius autem ut Cicer variat, ablativum
tamen Saepius ponit velut A. A. 2, 316. Mel. 8, 356. 9, 191 Fast. 5, 124 6, 13 et alibi.
Ρervidere restituit Helns Saepius v. c. ex Ροnt 1, 7, 43 Secundum . S. 1, 3, 25 de quo verbo diximus supra ad Orosium.
33쪽
Simul ut dixerunt neque Catullus neque Ovidius Horatiusque usus est Ergilius v. Haupt. Quaest erit p. 35.
Maxima pars horum ex . I, 5, 8 et 2, I, 45. riore loco multi libri hominum male pro horum ut . S. 2, 3 I2 et maxima pars a tum in p. ad isones. ars hominum radent. Hamartig. 592.
Nodosa podagra ib. I, 3, 24, nodosa chiragra E. I, I, 31. Μet. 10, 18 In quem recidimus quicquid mortale creamur. ut ibi omnes meliores libri, non decidimus. H. 4, 7, 14 ο ubi recidimus Quo pater Aeneas quo Tullus dives et Ancus sic enim legendum. Quod egregie ibi eerthamp. disputat de discrimine recidendi et decidendi,
ut illud sit cadere in condicionem deteriorem, miseram, hoc in condicionem deteriorem, miseram et turpem, confirmatur etiam Baden annot ad Sen. H. F. 269 ipso nolente et ita Medi-eevs p. ac An. 3, 5 rectissime Eo decidisse omnia. Mirum autem sane quod Deeri Lampus Pro pater Aeneas edidit pius Aeneas. Metamorphoseon clausula sic se habet: Iamque opus exegi quod nec Iovis nec ignes Nec poterit serrum nec edax abolere VetuStas.
Cum volet illa dies, quae nil nisi corporis huius Ius habet, incerti spatium mihi fineat aevi:
Ρarte tamen meliore mei super alta perennis Astra serar nomenque erit indelebile nostrum. Quaque patet domitis Romana potentia terris: Ore legar populi perque omnia Secula fama
Si quid habent veri vatum praesagia Vivam. In quibus versibus tam manifesta et pene putida imitatio inest oratiani epilogi C. III, ut digito intendisse sufficiat. suos si composuit Ovidius, multo inserior Statio censendus est
eandem sententiam elegantissime esserenti extremo t. XII hebaidos Sed plura fiunt quae suspicionem. moveant pannum hunc assutum esse mirabili operi Quae proferam attingendae potius quam absolvendae quaestionis ausa. Frimum enim iure miraris, einaianam annotationem ante ho ipso versus desinere cuius rei nullam causam reddit Burmannus, qui ipse Perpauca nec memoratu digna annotat. Deinde si versus sunt Ovidii duo poeta fecit epilogos, alter enim huic praecedit. aum in multis codd. accedit distichon hoc: Bis sex millenos versus in codice ScriptoSSed ter quinque minus continet Ovidius. Unde Saltem apparet, aliunde intrusa esse aliqua. Denique in verbis ipsis ostendit
igne S, Pro quo imbres voluisse asseratium ex Burm annot ad rop. 3, 2 6 didici. Iure enim is poeta: Aut illis flamma aut imber subducet honoreS verum sub ovis ira iam ignes intelligendi videntur. Ium eundem et Sequentem vereum
Albertinum mussatum apistolae XVIII intexuisse a Burmanno docemur, id quod diligentius
34쪽
persequi perae pretium videri debet iis quibus praesto sunt subsidia litteraria. Nam haecepistola communi eruditorum consensu ab Ovidi abiudicatur. Ambigua autem prorsus sunt Aequentia parte tamen meliore etc. quae nec Satis apta sunt si de ingenii fama accipis et Ovidio vix conveniunt, si animae immortalitas intelligitur. Nec magis placet protasis huius enunciati et ipsa inconcinna et per tamen eum podosi male coniuncta, in cuius statim initi volet utrum primae an tertiae coniugationis sit, ambigere licet rius si statuas, quod sane multo simplicius, Saltem advolare requiritur, alterum quod Voluisse videtur quisquis hos versus confinxit, obscurius et contortius est. Denique indelebile displieet, de qua voco provocant quidem in exicis ad Epp. ex Ρ. 2 8, 25i Parce precor secti decu in delebile nostrum. Sed in corrupto hoc corrupti operis versu Vi quicquam, me recor quidem, Satis constat; pro indelebile autem habet optimu I. Sarrav. et pari bonitate Scaligeri v. l. v. Heins ad I, I, ly duoque alii einsit indeflebile, turni unus advenerabile. duo venerabile.
Verum haec ulterius persequenda alii relinquimus.
A. A. I, 23I: Saepe illic positi teneris dducta lacertis
Ρurpureus Bacchi cornua pressit Amor. Ubi Heliis postquam ponendi usum luculenter ApoKuit: 4, hinc, inquit, intelligendus
sed satis est rare Iovem qui ponit et aufert. Sic enim plerique ii veteres quod nitror praeteritum n nnib. et Torrentio. Mirari hodie quoque Si revivisceret viro praestantissim liceret quum eundem v in laudatissimis istis rellii et
Dillen burgeri editionibus laede eorruptum Sic legeret , , sed satis est orare Iovem qui donat et aufert. Schmidius Cruqui libros sequutus recte edidit ponit, sed male exposuit de collocanda pecuniR.
Denique adi in ax desinentia amat ut . . eins ad A. 2 6, 23 es A. A. , IS et de V per primendi utrique communi eund A. A. 1, 394. Manilius. Iacobus v. l. ad 1, 270: metathesi in que familiaria Manilio *m C. 2, 19, 32 oro pedes tetigitque crura l. eerthampo p. 296 A. aliaque Xempla affert enit ad . 24. Quo in usu praeivit si lectio ibi se recte habet Cato Censorius in se orati R. p. 58 ed. Meier. ndae. Aliud est, inquit Cato, hilippe, longe aliudque amor, ab quo alia sumpsit . ut dapis in numero sing. c. I32 d. R. R. et SaepiuS licebit e coni. c. 58. 161, Η ΕΡ. 15. I9. C. I, 28, 25. nam alibi Horatius infinitivum apposuit.
se Instruit et dotes Saltus cum pectore iungit peetus audacia superat Horatium: mon tu corpua eras sine pectore. Ita supra , MI pectus amicitiae. Eadem audacia in epit Iliad. 9 meum corpus hetis de filio suo. 5, 15 de fractis et mollibus hominibus: et morbum virtutis Domine iactant male enim accipit Firmicus de ambitione rectius Scaliger e Claudiano affert: Quod turpem pateris cano iam podice morbum.
35쪽
Cui addo ex Auson. p. 3I: Causa latet bimarem nisi quod patientia morbum Appetit. Quae componenda cum Η. C. I, 37, 9 Contaminato cum grege turpium morbo
virorum. Turpi enim in hac re non magis proprie quam morbus ponitur Cic. Q. Tusc. 3 17 ,Quid Si autem nequius aut turpius effeminato viro Τε et auctor Octaviae 433 Turpi libido Venere. Quae monui propterieerlkampi contortam rationem, A qua morbum Per φυσιν, naturam, indolem interpretatuS St. Collocatio autem verborum, qua Benileius videtur Ossensus
esse, non alia est a I, 2, 23. 4. vitio parentum rara iuventus; I3, 10 immodicae mero rixae 2, 13, 32 densum humeri bibit aure vulgus; I5, 9 spissa ramis laurea 3, 5 5 coniuge barbaraci turpis maritus; 0, 14 tinetus viola pallor; 22.
Ρersius quam frequens Flacci imitator fuerit, Optime docet luculentisSimus uberrimus Poeta. que conspectuS, quem Casaubonus in editione sua dedit, cui adde si libet quaei. Jalinius v. Suii tui. cI. attulit in rol. p. CXCII D. Iuvenalis abstinuit sere ab Horatii imitatione, ut etiam C. r. Hermannum iudicare video de codd. Iuvenalis . . Qui num hunc in p. 13, II Nobilis ut grandi cecinit Centauru alumno respeXerit S. 7, 10:metuens Virgae iam grandis Achillesci Cantabat dubium videri potest, quamquam lacile est παρωδίας Speciem agnoscere. Imitationem quandam eius Sat. XII init. observarunt Scholiastae ad C. , II, 17. Sulpiciam Caleni v 48: quos inter prisci sententia dia Catoni sumpsisse exH. S. I, 2, 32 risum fortasse movere potest reputanti qua de re tam humane iudicaverit Catoni Severitas.
Nec, ut haec adiungamus, sabularum Scriptorum frequens imitatio, quo refero Ρhaedri 3 prol. 47 si stulte nudabit animi conscientiam ubi Schetarus Livium ita loquutum esse ostendit et utraque prior Horat dixit S. 2, 5, 47 sine manifestum Caelibis obsequium nudet te et in eodem libro haedrus 10 17: Stuproque turpi pollui famam domus C. 4, 5, 21 nullis polluitur casta domus stupris. aulo inuSitatius AVianus pr. : Verum has pro exemplo fabulas et Socrates divinis operibus indidit et poemati suo Flaccus aptavit,-- ubi Cannegieteri annotatio nos vetat quominus de ali Flacco a VenuSin cogitemus.
Audacissimus poeta audacem Η. structuram C. , , mutatque Vices aequat di Sincla..cendo votum cupere Silv. I, 2, 10 et Handi v. l. tertiusque accedit Calpurn. cl. II, 13 lugere querela S. Hiberno deprensus navita ponto Theb. 2, 370 otium divos rogat in patenti prensu Aegae Η. C. 2, 16. tenens partum, patenti Homeri tamquam maris
auctor epit. Iliad. 107l. Flumine velut deprensus gurgiti undis Sil. 15 4M. Inimicent ib. 2, 19, C. 4, 15 20 et Auson. epp. 24, 63. - Ιnfames copulos b. 3, 12 nullo ablativo addit quem abesse non posse censuit Ρeeri hamp. ad C. I, 3, 20. - Ρerventum ib. cum nud accusativ S. 2 6, 32 at simul atras Ventum est Esquilias, ut delatus 3 ras Sil. 13, 888. Damnosa, quod et Ovidius et ropertius habent, egregie restituit Mark
36쪽
land S. 5, 1. 93, quemadmodum . damnosa dies, libido, Venus et auctor epit Iliad. 26 damnosa libia o Idem ad 3, 2 6 ,, per totam, inquit, hanc eclogam oratii dam I, Mante eulos habuit noster ε peragitque pluribus Horatiana.
Quemadmodum oratius V. discrepandi differendi, distandi etc. cum dativo clun- aere amat, ita Stat Theb. 3 88 dolori pugnat et ut certare Sil. 7, 9 et 8, 593. IRM et pugnare id. 7, 483 10 475 degenerare alicui in Thebaide I, 464 quod cum Claudian. Cons. Hon. 4, 367 et amatian. I, 59 conlponit A. . Lumptius. Ceterum eleganter Flacci memoriam recolit s. I, 3, 100 dictumque lyra maiore Catillum alludens ad C. I, 8, init quamquam andium v. l. Video ad Vergilium referre
haec Verba. i ... Horatianum uncta cruoribus C 2, 1, 5 satis audacter dictum quum Silium , 3 imitatione comprobasse docerent iam rellius et eerviampus, pravae imitationis exemplum addere nunc visum est Tiberius enim apud H. C. 4 I4, 24 dicitur frementem l mittere equum medios per ignes. Ubi ignes, quos in enses mutatos voluit Benileius quia figurate accepit, veros significari, Raetorum nimirum domo incensas, contendimus in Horatian. p. 9. Contra Silius figurate praeter communem consuetudinem usus est 14, 176 per medios ignes mediosque per enses et I5, 4l: Per medias volitare acies mediosque per ignes. Nam Ov. et 8 76 ire per ignes proverbii instar dictum est, cuius originem ab Homero repetiit eerthampus. Rursus eleganter idem 3, 145: Quantum etenim distant a morte silentia vitae lexpressiti C. 4 9 29s Faullum sepultae distat inertia i Celata virtus, ubi haud scio an praestet Bentiet inertia eerthampi sepulti. 14. 237 Quo mons Sicania non surgit ditior umbra conserendus est cum M. S. I, 5, 1: Nam Canus lapidosus aquae non ditior umn. Luemus. ius longe plurima ab editoribus Horati annotata sunt, praesertim quae apta Viderentur ad insolitas structuras defendendas. Velut 2 99 quantoque gradu ors saeva cucurrit in II. C. I, 3 I Quem ortis timuit gradum quem ad locum eerthampus acumine suo abusus videtur esse negans similitudinem inter utrumque v. intercedere, praefiertim
quum sequentis .es sui siccis oculis manifesta videatur imitatio Lueani , I iduri flectuntur pectora Magni Siccaque Thessaliae consudit lumina Lesbosol. 9, 1044 qui sice lumine campos i Viderat Emathios. L, 40 Deripuit sacris affixa penatibus arma mi C. I, 3, 5 Signa ego unicis Affixa delubris, dixit Derepta. Sil. 10, 600 arma lis eripite o pubes templis. V. 2, 44 viduus abusive utra C. I, I viduus pharetra, de quo usu iam monuit
5, 20 ruentis imperi, II. C. I, 2, 25.
37쪽
6, 388 aspera te holoe m Η. C. , 33, 6 Cyrus in aspera. Declinat
8 867 Pulveris exigui in C. 1, 28, 3.10, 6 Iliacasque do in os m. C. I, 15, 36 Ignis Iliacas domos ubi trochaeus
serendus est. v. oratian. . . .
In Lucani scholia multa ex Acrone, orphyrione et Commentatore translata et a diligentissimo Webero annotata sunt, nullius tamen sere bonae frugis, velut Schol. Berotinense v. Keber. p. XXVI. Quintilium tradit cum Acrone et Servio fratrem Vergilii fuisse Praevalet enim Hieronymi auctoritas, amicum appellantis et Sanadoni Sententia trium nunc rumorem scholiorum ex poetae verbis: nulli flebilior quam tibi fluxisse. Qui quum alioqui Iongius recedat a Flacci sermone, amat pariter atque hic iugularem Martialia. numerum ponera in Vocabulis numerandi notionem continentibus veluti multus, plurimus etc.
Ita pigr. 7, 53 plurimus cliens. s. 2, 17. 5, 6 innumero S 5 - Η. C. I, 7, 5 plurimus substantive audacius notum Vergilianum plurima mortis imago, quod inde sumpsit Orosius 2, extr et in Aen. I2, 45 plurimus rubor. Stat Achiil. I, 163: lurima vultu mater inest et saepe Silius 2, 547. 4. 499; multusque in pectore-Hannibal Lucan. 8, 235 arbore multa id. 10, 304. Tacit A. 12, 47 multa veste Vergiliusque in Aeneide milies. Tantus, frequens eodem numero ponuntur. Coniungit Sil. 16 363 Insignis multa cervice et plurimus idem et audacissime Stat Silv.3,1, 41 multo fratre madentem. Exempla singularis multus dedimus in Horatian. p. 3 quibus adiiciam multa rosa Verg. Aen. 12 68. multa- indole Sta S. 3, 3, 6 pars- multa v. A. 1, 5 Xtr. Tu solus, tu multus
item Hymnus p. Haupt. v. Hallent. v. Grat. p. 65 v. 5. Ceteroqui Horatius saepius quidem in numero eligendo sententiam respexit et aeutissime hac de re interdum monuit Benileius, creberrime autem sonum Aequutus est. Hariolantur interpretes, maXime Lubherus qui C. 2 l. 8 cruores, inquit, sanguis est Iargiter effusus. trib. 36 Quae caret ora cruore nostro. Idem ad 3 7, 11 tuis .ignibus: ΡIuralis quod ignis persona non notio abstracta est.
Quid faciamus autem Vergiliano meus ignis Amyntas Idem denique 3 6 17 se saecula
in plurali ponit, quia ingenium et indoles temporis significatur. Rursus obstat acitus corrumpere et corrumpi saeculum Vocatur. Itaque amat oratius ablativum vel dativum pl. primae et secundae declinationis areis, horret bis, campis Saepissime, quamquam 3, 18, 9 ludit herboso pecus omne campo et mox festus in pratis. Patet sonieausa dictum esse Ep. 2 6 collo trahentes languido et C. 3, 6 dedecorum pretiosus emptor, ubi dedecoris, qui numerus proprie requiritur, minus bene Sonaret. Omnino autem quum longum it h. I. rem absolvere, inde a Vergilio qui primus hordea dixit et ab Horatio qui nomina datur u ponto C. 4, 2, 4, quod sequutus est Sil. 12 360 increbrescere coepit promiscuus numerorum usu praevaletque denique pluralis, de cuius usu et Batavi ambigunt nec nostrate Sati recte praecipiunt, dum, ut Iacobus secit in scriptione de usu numeri plura. Iis, omnia ad logicas rationes revocare Student.
38쪽
Soeotia Poeta haud inelegans, e cuius teXtua nunc misere coreuptus, studiose oratium imi-8 'R intus est, quod non suψ Bentleium ad S. 2 6 64 Cuius imitationis quantum plenissimum
potero dab conSpectum. V. M. Quum aput immensa pexum porrigine ningit ira. 2, 3, 125 eaput impexa foedum torrigine. v. 4. Illo tu sudor vel copia inutilis escae sic enim scribendum cum avito l. euchenii nam varietas lectionis ab relli enotatae non ad manus est pro inepto nobilis escae, quod nunc in teXtu St. nutilis nutem p. nox tua amant ponere Ovidius et Celsus praeivitque Η. C. 3, 24, 8 inutile nurum. v. M. Sic pavidum corpus dextra parcente favet in . . 3, 19, 2I: arcentem ego dexterasci odi. V. 82. patiens formica laborum m S. 1, 1, 33 magni formica Iaboris. v. 108. Eximium capitis tactu dele.cit honorem Corrige ex euchenii cod. decussit secundum II. Ep. 11 6 silvis decutit honorem. v. 154. Sepiolae cinere e X OSSibu omnia levant. Sic ed. Achermannus, nescio unde. euchen ita se tollunt, etiam in calamo exarato scriptum quod Vulgo ad oram Sanant legitur, glossam olet. Varietas nata videtur ex II epp. 2, 2, 123 ae V abit cultu, virtute carentia tollet.
v. 254. Hinc tractat locum, miram experi re medelam Ant tu Sume pilam. Ol. 58: rueis aut si totos perduxeris artus, ut tu cervina per noctem in pelle quiesces et v. 35 aut tu C. I, 9, 16: Nec dulces amores sperne suer equae tu iliorens, et ita Verg. A. 12, 15S. v. 17. uleium quoque decoctum curabit amice in II. C. 2, 3 Angustam amice pauperiem pati et p. ad is coniurat amice 411. v. 352 Ροst partum tumidas iniuste assurgere mammas m . 2, 1, 5: Iniuste totum ducit Venditque poema. v. 392 Si latus immeritum morbo tentatur acuto in S. 2, 3, 165 quod latus aut renes morbo tentantum neuto. l. . 1, 6, 28. v. 470 Et documenta dedit nobis prostratus Orion m C. 3, 4, 1 orion - virginea domitus sagitta.
v. 499 Crescit hydrops m C. 2, 2, 13 ib. 50 miseram pellem S. 2, 3, 29 datoris Miseri capitisve dolore. v. 12 Atque olei suco refricant Sic enim sor. e. Od. euchen. Vitiose vulgo refricat albentia membra m C. 2, 2, 15, a quo sua albo i Corpore languor, quemadmodum v. II Unguine quo frangit vires clanguoris a quotii. v. 19: otibus aut duris restricta morabitur alvus m S. 2, 4, 2 Si
dura morabitum alvu S.lV. 533 Corruptum est quod legitur Quodque satis melius verbis dicemus Horati.
39쪽
Burm voluit patris p. Satis, quod epitheton Homero Zenoni Enni solemne, non Horatio. eerthampus p. 180 coniecit: Quodque vatis ex imitatione C. 2 6 vatis amici quod haud scio an sublimius pro huius loci conditione, ubi quum poeta de ventre molliendo agat statim addit oratianum Versum: itulus et vile pellent obstantia conchae. Nuperrime Lachm ad ueret. p. 7: Quodque tuis melius ubi displicet vocativus nude positus orati. Itaqne nondum poenitet coniecturae meae, quam seceram antequam Eerlkampi et Lachmanni mendatione novissem: Quodque cati melius verbis dicemus orati. Quod epitheton apprime convenit quum ercuriali viro ut ipsi Mercurio C. 1. 10 tum in hunc locum quadrat, ubi poeta inducitur ea uaden quae ipse Su X-
v. 13. Hoc poterit quartus magni monstrare Lucreti. Ita sane plerique R. et alibi aio Samonicus velut v. 727 Tertia namque Titi simul et centesima Livi, quamquam etiam Simpliciter lautus v. 29. emorabile tamen quod in euchenii s. legitur ab Achermanno praetermissum Virtus magni m. . quemadmodum virtus Scipiadae ab noratio dicitur . 2, 1, 7 et prisci Catonis C. , I, II. Confusio saltem utriusque vocis facilis si IVtus Scriptum olim erat potuitque etiam glossa irrepere idem Vocabulum.
v. 24 cochlea synlaesis ut . . , , 5 quem in huius vocis contractione a Lucili pendere Observavit Lachm ad Lucret. p. 122. Idemque Horatius ostrea S. 2, 2, 21, cerea ib. 1, 8, 43, alve o C. 3 7 28. 29, 34. Quem in his sequitur Silius 14 428 et 15, 34, ut ovidius aurea dicit Solus autem oratius vi et is p. 12, p. v. 13. Ennius ipse pater dum pocula Siccat iniqua compositus est X . 1, 19 7: unius ipse pater et S. 2, 6, ω Siccat inaequales
v. 741. ythagorae cognata α S. 2 6 6 O quando saba ythagorae
v. 50. Varronis sui ista seni Sententia eodem sensu quo S. 2, 1, 34 de Lucilio pateat veluti descripta tabella L Vita senis. v. 32. At qui continuis non e Asa adire diebus Sed tantum certas morbus discriminat horas Pronomen Seiunctum a nomine AEuo similiterin C. 4, 13 sq. Quae sΡirabat amore Α, quae me surpuerat milli Jacies. Silius 3, 577 Atque ille et demum v. 580 pomulus. v. 1061. Ut tutus fias infestae fraude novercae Versus elegantissimo poeta indignus Scribe mecum in sestae a fraude novercae ut H. S. 2, 1, 2 tutus ab infestis datronibus. Ceterum iam hunc vitios Horatii exemplari usum SSe, X V. 536 apparere videtur. ubi mugilis assert e S. 2, 4, 8 p. vera lectione mituluS. Ecl. 3, 20 verbore multo in C. 3, 27, 23. Calpur - 4. 14 sq. Tu quoque mutata seu Iupiter ipse figura Camar ades seu quis superum sub imam salsa
40쪽
Μortasque lates ea enim deus r hunc precor orbem
HOS, PreCor, Reternum populos rogor sit tibi caeli Vllis amor coeptamque, Pnter, ne desere Reem.
- . . I, 2 . .: Sive mutata iuvenem figura Ales in terris imitaris, almae Filius aiae, patiens vocari Caesaris ultor: Serus in caelum redeas diuque Laetus intersis opulo Quirini. 18, 20 Secreti pars orbis habet mundusque piorum M C. 2, 13, 23: Sedesque discretas piorum Lucit Aetna V. ult domus et rur piorum. 9, 3 In Donaces Venerem suriosa mente ruebant, C. 2, 3, 4 sq. . Nec tauri ruentis ira Venerem tolerare pondus. ata. 3, 665 In Venerem
9, 12 Sollicitumque ore linguis opus. Quod de una Donace dictum excusat Wemsd. V. 24 355 parum apte Η. E. I, 5, 18: Ouicitis animis onus eximit, ubi poeta in universum loquitur Corruptus, quantum e critica Glaser suppellectili cognosci potest, locus non videtur est igitur deteriori aetatis signum immodicus et plane promiscuus pluralis SM. Denique , l: Seu residere libet, dabit ecce sedilia tophus Ponere seu cubitum, me Iior viret herba tapetis vulgo quidem sic legitur, emam habent plerique eodd. lapillis p. tapetis utra. E. I, 10. 19 Deterius Libyeis ilet aut nitet herba lapillis Tantum autem abest, ut tapetis Flacco bimidam, id ut e Calpurni elici Velim restituamque Iapillis, qui nitere et
virere recte dicuntur. Rutiliv. De reditu suo I, 82:NRm i Omnia perpetuos quae Servant Sidera motus
Nullum viderunt pulcrius imperium. - . . S. 11 alme Sol possis nihil urbe Roma Visere maius. V. 13 non vereare colos ubi umptius: Ac rarissimi sunt similes loci;nnum scio orat Serm. . , I ultro non etiam sileas. Nam primae et tertiae personae, in quibus minor est imperandi vis, frequentius non additur. Legitur nunc apud ov. ex ont 1, 2, 105 Non petito ut bene sit, verum scriptura incerta est placetque Scaligeri neve pete prae illo elasiano. 359 Aurea legitimas expugnant munera Reda SVirgineosque inus aureus imber emit. Auro victa fides munitas decipit urbes