Decisiones miscellaneae quinque centum dubiorum nouorum ad publicam vtilitatem clericorum, religiosorum, & secularium expositorum; per ... f. Franciscum Bordonum Parmensem ..

발행: 1650년

분량: 469페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

441쪽

tionis , ideo huic subditur non illi. i. b carceret detineri poterunt Sed contri. Dixi 8. Reislut.7. q. I s. num. 3 . : est, quia in tali casu Religiosus a qui-

probari per tex. cap. Visis I. c. Sane 6. I 6. qu. a. Parochos Regulares in

proprijs Ecclesiis approbari per Episcopos . Cespedes diab. I 49. notat incitatione errores, dicit enim se non . inuenisse cap. Visis , nec cap. Sane, reputat errorem impressoris , inuenisset tamen, si adhibuisset diligentiam , ut ego seci, ipsemet in eumdem incidit errorem, dum me citauit sub q.33. cum sit q. I s. sed error eius fuit pariter impressoris. Sed haec noistare ridiculum est, utile tamen fuit, docere vera loca, in quibus illi textus

registrantur.

Dixi s. inquit Cespedes dub.2 7.

mcl. a solo Episcopo cogi Reg lares ad processiones, citat Resol.7. sed non quaestionem , neque Rum rum. Sed ego subnum .iso. asserui, In oppidis, di aliis locis extra urbes tenentur ire ad publicas processiones . Et licet eorroborem opinionem contrariam, eam tamen non sequor,

liquens pro ipsis.

scopum posse processiones conuocare in Ecclesias Regularium. Se Oppo nit Cespedes dub. 2II. Sed non opor tet illi respondere , quia re meliuSconsiderata, recalitaui Res,.68. q.6. sol. 3IT Dixi M. Re sol. 7.q.2I. Episcopum

in defectum Praelati negligentis punire Religiosos subditos , posse illos

puuire. Cespedes dub.236. non pla cet id, nam tunc cur non est ad Sedem Apostolicam recurrendum non inuenitur textus id concedens Episcopis, si periculum est in mora , tunc

paratur existenti cxtra obedientiam Superioris Regularis, qui potest puniri ab Episcopo, sess.6. cap. 3. cap. I. de priuilen in s. Deinde standalum dare confert iurisclictionem alias non habenti, ex Sousa in Aphor. Inquisit.

tem est scandalum, quod delicta re maneant impunita. Praeterea negligentia Praelati suppletur per subditos, gl. v. Clericus cap. Volumusi a. dist. 89. a sertiori per alium Praelatum maiorem, & colligitur extita ide supplend. neglig. Neque autem est necesse semper adducere textum expressum , sed sussicit deducere rationabiliter , nam ratio succedit in desectum legis , gl. v. rationis, cap. Ex eo, de eleeti in 6. unde lex est omne, quod ratione consistit, cap. Con- .suetudo s. distinct. r. le ratio dicitur

communis lex ad omnes casus, Ca, de r. consit. l. de regular. Dixi ra. Resolui. 36. num .83. Episcopum non posse punire Consessarium Regularem delinquentem in suo officio , nisi poena suspensionis,& ibi causas decem assignaui. Cespedes dub. 26 . num. 3. reijcit aliquas, ut insessicientes , nempe secundam , si Confessarius non moneat Parochum de audita Confessione infirmi . Quartam, si non intersimi casibus conscientiae . De quinta, sita. cialiter audiat mulieres , dubitat. octauam , si audierit mulieres extridiem. Probo suffcientiam praedi- . ctarum causarum, secundae quidem, uia Romae extat Decretum suspe onis , quod refert Ledana cap. I9.

442쪽

Pusu. 32. ex quo insertur, cam causam. esse susscientem . Dixi tamen re sol. 68. num. 3. & qq. non tenerires inquere scriptum , sed posse admonere ore tenus etiam per parentes

infirmi, omittendo autem non posse puniri, intellige, alia poena . Quarta est rationabilis, ex eo, quod punitur quis in eo, in quo peccauit, quod est

consorme omni itiri, nam non accedens Consessarius ad Congregationem casuum peccat in praeparatione sui ossicij, debet enim incumbere illis, ut sciat prudenter soluere peccatores. Res clara est in Parochis, qui

tenentur accedere , ex allegatis aBarbosa sesisas. cap. I. num. I 2. ΙΗ

alijs locum habet, ubi de consuetudinc accedunt, nam tunc negligentes

puniri possunt poena suspensionis , Ddsere nullibi receptum est, ut Confessarij intersint Congregationi casu u. Hic Parmae non est in vis. Quinta,& octaua sent rationabiles , quia directe rejiciunt debitum modum, Schonestatem ministrandi hoc Sacramentum . ergo deficientes possunt puniri in eo, in quo deliquerunt. Dixi i 3, Resolui. 36. num . . So lum Etruscopum in causis sancti Osti cio posse procedere contra Regula res exclusis Praelatis inserioribus,quin in his casibus , quando Regulares sunt in locis Nullius, & cxemptis,subduntur viciniori Episcopo. Cespedesdub. 266. num. s. id impugnat funda- metitum , quia in Bulla Pauli V. a me citara tantum habetur subdi locorum ordinari)s vicinioribus, quo

nomine ait, venire, ex recepta

probabilissima opinione, omnes alios Praelatos habentes iurisdictioncm ordi

Decissimum Miselianearum

dinariam,&subditos, uti sunt, Prae4lati Nullius, itaque vult contra Regulares posse etiam procedere Prae latos inferiores , citando pro se Palaum , Molinam , & Carenam. Sed contra, quia licet nomine Ordinarij veniant etiam Praelati inferiores habentes iurisdictionem, quasi Episcopalem, & subditos, ut docent

omne S, tamen cum additione loci, seu locorum veniunt tantum Episcopi, ita Floronus par. I. de casibus reseruis cap. I. g. IV. nu. I. expresse gl. v. Ordinario , extra u. Unic. de praebend. Ioan. 22. Compend. Bullar. Schol. 2.

ad Bullam η . Clementis VIII. Bulla

autem Pauli V. a nobis citata coniungit utrumque sic : Ordinarijs locorum ergo restringit iudicium ad solos Episcopos exclusis inferioribus, ac proinde Abbatibus, & aths Praelatis Nullius, ut aiunt, quod . certe etiam colligitur ex sequenti dictione Vieinioribus , mandat enim Papa, quod

Religiosi de haeresi suspecti denuntientur viciniori Episcopo, quae qua litas vicinitatis non exprimeretur, si de nutiari posse nrcuilibet ordinario, quia qui'; dicitur esse vicin S aequaliter suo Ordinaris , vel Ordinario, qui alias posset esse suus; & id est mimile , & explicatur respectu Regularium habitantium in loco Nullius, qui pro ordinibus accedunt ad vici- .niorem Episcopum, Naid. vis ordo 25. Nec illi su fiagatur Carena, qui p. I. tit.6. num. Iq. ait, Abbates Nullius parificat Capitulo Sede vacante , quod contra Regulares procedere non potest, quia succedit minime in potestatem delegatam Episcopo,

qualis est potestas, quam Episcopus habet

443쪽

met Carena num. I a. & I3. subiungit tamen contrarium practicari in ossicio Cremonae. Sed quiquid sit de hoc modo procedendi Episcopi contra Regulares, & de successione Capitularis Vicarij, patet hic nomine ordinaria loci venire tum Episcopum, non curando de reliquo, nam supra sub Decis. I. probaui , succedeto etiam iniurisdictione delegata.

Dixit a. sub eadem Reil. 7. q. 23. Episcopum non posse castigare R eligiosum complicem in aliquo delicto clim Clerico, sed ex processu formato per Superiorem Regularem contra suum subditum Religiosum,posse deinde Episcopum procedere contra suum Clericum. Cespedes diab. 27o. subdit haec verba i Sed ibi non se bene explicat postea iste Doctor. Frustra subiunxit hanc clausulam , quia

meum non erat referre modum pro

sequendi processum ; suffciens mihi fuit dicere, Episcopum non posse punire illum Rel giosum, & deinde transeunter addere, Episcopum uti posse processu Regulari , in quo fit mentio de suo Clerico complice in processu

informativo. Dixi is . sub eadem Resolui.T. q. . Religiosum Parochii solummodo teneri accedere ad Synodum;& resoluto 36.q.3o.dixi,Consessarium ab Episcopo non posse puniri, ni si poena priuationis ab ossicio confessionis. Dixi

Resol. 9. q.6. Excommunicationes latas ab Episcopis in Concilijs, seu suis

Synodis non comprehendere Regulares Confessarios; etiamsi exprima tur , & ad probationem huius me r mitto ad dicta eadem resol.7.q.2.& S.& resolui. praedicta 36. q. 3Q. Cespedes dub. 293. dicit, me 'rquaest. 3. Ii terrore impressionis sit quarta apud ipsum Cespedes,non pro bare quaestionem sextam res i. Monae νsed potius oppositum .i i i ISed hoc non est verum , nam in Ala sexta, ut re tuli, responsio est, excommunicationem Iatam in Synodis ab Episcopo contra Confessarios malo absoluentes ,noi comprehendere Regulares,quam probaui re sol. septima, q. a. ubi dixi,Regulares esse exemptos

ratione delicti ab Episcopis, &q- . probaui idem , scilicet Religiosos non esse subiectos legibus Synodalib. quoad poenas censurarum, ut patet nu. 8. lique vero eosdem,ut ossicia Ies tene.

ri obseruare Synodales leges,cum sola priuatione ossicij,in quo deliquerunt, lege attente totam q. q. & s. & videbis veritatem. Neque enim Cespedes

resert verba ad verum sensiim, ut patebit collationanti utrumq; scriptum. Dixi i6. Resol. I 6.q.a. Superiorem non posse licentiare suum subditum . absoluendum a casibiis reseruatis maioribus intra Re uionem,utique vero

a resernatis Sedi Apostolicae, a quibus Episcopus potest absoluere similiter potest Prouincialis,& Generalis licentiare suum subditum respective, ut absoluatur ab Episcopo. Cespedes dub. 2 98. putat,licentiam huiusmodi nihil prodesse, ut absoluatur ab Episcopo Religiosus licentiatus. Prim), quo ad casus Regulares,

quia inferior nihil disponere potcst

circa cassis reseruatos maioribus suis. Secundo, quia tunc reseruatio esset frustratoria . rimo, quo ad casus Papales , si Episcopus potest absoluere

Regulares ex opinione Doctorum , ν

non est necessaria licentia Superioris

444쪽

Regularis,quia sicut Episcopus potest

absoluere aduenas sine licentia Episcopi eorum, ita & Regulares tamquam aduenas subditos. Contra est,quia Religiosi extra ordinem non possunt confiteri sine licentia suorum Superiorum, ut notum est, unde summi Pontifices non semel decreuerunt, quod Regulares quo ad Sacramentum P nitentie remanerent sub dispositione suorum Superiorum, quibus per votum obedientiae propria voluntatem subiecerunt , ideo dicuntur non habere velle, neq; nolle, nisi dependenter ab illis, & ex his patet, multum prodesse Religiosis licentia confitendi extra, ita quod accedentes ad Episcopum voluntarie sine huiusmodi licentia peccant mortaliter, &.nullam faciunt consessionem. Ad priamam rationem dico,eam esse optima, sed non facere ad rem,quia non dico, Priorem, nec Prouincialem posse licentiare suum subditum ad Epist pum,ut absoluat illum a reseruatis suo maiori, hoc enim nego, sed concedo, quod Prouincialis pro suis casibus, di Generalis pro suis potes dicentiare. sic non habet locum Cespedes assi

mentum , ut notum est. Ad secundam, non est frustratoria reseruatio, sicut

non est, quando quilibet reseruans facit gratiam Consessarijs, aut subditis

circa suos casus reseruatOS. Ad tertiam,ea potestas,e.g.Tridentini absoluendi etiam Regulares in telligitur delicentia sui Superioris,aliter non bene

exercetur,cum, ut dixi, mens Pontificum sit,ut Religiosi quo ad absoluti

nem remaneant subiecti suis Superi ribus, ergo extra si velint confiteri,etiam Episcopo, debent petere licentiam. Demum peregrinantes sim,

lem licentiam saltem interpreta edicuntur habere a suis Episcopis confitendi extra, ut refert Diana resol. I I,

Dixi 17. eadem Resolui. I 6. q. 3. Episcopum absoluentem Religiorum a peccatis, a quib. poterat illum suus superior, tunc id potestatritum delegata , tum ordinaria facere, quia ex parte licentiantis dicitur Episcopus acquirere potestatem delegatam iure vero proprio absoluendo eum tamquam proprium subditum. Impugnat Cespedes hanc distinctionem eodem dub. 298. num. I 3. quae sibi adaequale non placet, quia si ae licentia Pra lati Religiosus pro absolutione se subdat Episcopo, cur absoluet illum Epist pns potestate delegata, cum habeat potestatem ordinariam absoluendi. Ista ratio nullius est valoris, quia non est inconueniens, quod Iudex procedat ad agendum ex duplici potestate, ex allegatis per Nauaritom.a. q.3. de

q.de offdeleg. num.3. Neque id repugnat secundum eumdem Cespedes

Dixi i8. eadem Resol. I 6. q. . Religiosum pro absolutione a casibus regularibus licentiari posse ad quemcumque Episcopum, quia tunc delegatur facultas a licentiante; pro Papalibus vero licentiandus est solum ad Diceceianum, qui a iure habet facultatem uti in suos subditos. Cespedes eodem dub.298.num. I s. . putat, R eligiosos posse licentiari ad quoslibet Episcopos, quia omnes habent facultatem, eo enim ipso, quod quis est Dioecesanus, per hoc non habet in dictos Regulares potestatem, dum

445쪽

dum qnaerunt absolutionem in talibus casibus,semper enim exempti sunt, &ratione exemptionis nullam maioreri-habet potestatem Dioece sanus, quam extraneus. Deinde ait, se non videre fundamentum contrariae sententiae.

Tertio sicut Episcopus, qui dat iacuia Tatem , ut ordinetur suus subditus ab alio Episcopo,non restringit,quod o dinetur ab hoc, vel illo, ted potest ad libitum, a quo voluerit ordinari ; sic a pari in casu nostro de Praelato Regulari respectu suorum subditorum est

dicendum-sicut Episcopus non Ο- bligatur mittere suum subditum ad particularem Episcopum, ita neq; su- perior Regularis. se Contra est primum, tum quia hic non spectatur proprie exemptio, quae de sui natura importat onuS,& graua-men,sed exoneratio, fauor, & beneficium , ideo licet Regulares aequaliter sint exempti a quocumque Episcopo, nihilominus, quia in absolutione at- tenditur quaedam subiectio ex conditione Sacramenti, & ex tenore priui- legh,quod requirit subditum,ideo debet licentiari ad Diceceianum, cui dein iure communi Regulares sunt subiecti,ex quo patet, Cespedes falsum aD sumere, nempὰ omnes Episcopos habere hanc facultatem. Tum quia e traneo Episcopo Religiosus nullo iure est subditus, sed tantum Dioecesiano iure communi. Tum quia Religiosus quo ad Saeramentorum receptionem' non dicitur fimplicitEr exe mptus, sed

potius subditus Episcopo Dioecesano dependenter a sola voluntate sui S perioris , ac proinde, si est licentiandus ad aliquem, a quo absoluatur a Papalibus, mitti debet ad Dioeceanum, a quo exemptus est secundum . quid, hoc est, cum dependentia a Superiore , qui illum in fauorabilibus restituere potest in pristinum, quaelibet enim res facile reuertitur ad suum primum principium. Quod subdit , se

non videre fundamentum meae sententiae,nihil me mouet,quia noluit ii telligere , ne acquiesceret. Fundamentum ibi est clarum , dc etiam mox fusius explicatum. Ad tertium, lata est differentia,nam quilibet piscopus iure proprio potest conserre ordines, non vero absoluere a reseruatis Regularibus , nisi delegetur, a Papalibus nisi absoluendus sit subditus saltein iure communi, ratione igitur huius subiectionis non potest mitti pro rese uatis Paps,nisi ad Dioeceanum ratione subiectionis Ordinariae, in qnopa-rificantur missio ad ordinationem , nam Religiosus 2 attento iure communi,ad solum Diceceianum mittitur. Dixi is. eadem resol. T. q. I .dub. I 3. S. Sacerdos,Regulares a solo Episcopo absolui posse a suspensione con. tracta per assistentiam matrimonio

sine facultate,ex cap. I.seffa q.

Cespedes dub. 3oa. ex suppositione priuilegiorum Regulatibus concessiorum post Tridentinum, quibus possunt Superiores absoluere ab omnibus censuris suos subditos , sicuti Episcopi suos, audet dicere, posse a tali suspensione absolui Regulares a suis Prelatis . Demdε ea suspensio sertur generaliter in Tridentino,sed a censura generaliter lata absoluere possunt Regulares suos, ergo & ab hac, cum sit ge- neralis.

Contra est primum, quia quaecum que priuilegia Regularibus concessa post Tridentinum, restringuntur, &sortiuntur suum effectum in i)s, quae E e a non

446쪽

non aduer santur Tridentino , undestinper confirmamur, & conceduntur cum clausula : Dummodo non ad-ur entur Decretis Tridentini . In imo,

si non adsit haec cha ulula , quae deest . in confirmatione priuilegiorum facta a Gregorio X U. Bulla incip. IaApostolica Sedis , adhuc non intelibauntur concessa , neque confirmata

priuilegia Tridentino contraria, quia illi non derogatur per priuilegia , nisi de eo hat expressa mentio, vel per dictam clausulam, vel per clausulam. Non obstantibus, in qua *xprimatur derogatio Tridentini in indiuiduo, ut, enim habetur, ex Bulla Pil IU. incip. In Principis Apostolorum. Reuocantur priuilegia omnia Tridentino aduersantia,etiam in suturam concedenda, ut colligitur ex illis, verbis . Et in ρ

serum fient, O in his, tu quibus dicti

concilis decretis aduersantur,nulla inualida, oe m ita esse. Quod maxime verum est in priuilegiss permanentibus, si enim Papa alicui facit gratiam

transeuntem per Rescriptum,non derogando expresse Tridentino, censetur tamen derogare , ne gratia scienter facta censeatur inanis, & vacua..

Episcopi igitur absoluunt quoscumq;

Sacerdotes, etiam Regulares ab ea suspensione, non Superiores Regulares , quia Tridentinum illam reseruat Episcopis , non Superioribus Regularibus. Quod subdit,nullius est na menti, quia a sententia generaliter lata , quando non est rc seruata, non solum suos, sed etiam saeculares abs luere possunt, non autem a reseruatis Episcopis , S probatis sub Decis.ψ98. Dixi ao. Resolui. l. s. I 3 -Regula tres cum iacularibus dii Peniaturos,

Decisioniis Miscelian earum

aut commutaturos. Vota deber*ab Ordinario approbatos ad Cone sessio ites. Cespedes diab. Io9. dicit, sufficere, quod sint tantum deputatia suis Superioribus , sic colligit xx Privilegio concesso Iesu itis a Pa lo III. incip. Inter eunctas, quod desola deputatione Superioris Regularis loquitur . Deinde suum dictum probat ad hominem , quia ait, mere sol. I s. q. I q, dicere , quod potest

Confessor approbatus latitum, ad Consessiones virorum commutare s& dispensare in votis mulierum, ad quas audiendas non est approbatus ab Episcopo, ergo non est necessaria approbatio Episcopi. Praeterea Bor- donus in eo fundatur , quod vota commutari , & dispensari possunt

extra Sacramentum , ergo non est

necellaria approbatio Episcopi, quae respicit tantum absolutionem Sacro

Contra est, quia adductum priuilegium Iesultis glancestum suit anno Is s. Decretum vero de Approbatione Episcopali cap. I s. festa 3. de anno II 67. ac proinde annis octodecim ante hoc Decretum, ideo mirum non est ,si Paulus III. ita locutus suit,

nondum enim erat inchoatum Concilium , qua ado data fuit ea Bulla. Quare, licet Privilegia mentionem faciant tantum de deputatione focienda a Prauatis Regularibus, nihilominus hac nostra tempestate, ii cessaria quoque est approbatio Episcopi, qnia omnia priuilegia Regulariam redacta suerunt ad terminos iuris Tridentini, ex Bulla P0 IV. in-ci p. In Principis Apostolorum, 9 in B. N. ac proinde, si ut ante requirebatur deputatio .i sati Regularis, ita

447쪽

lia post requiritur approbatio Epi- cumque, secit enim tunc EpiIcopos scopalis, quod secundum aliquos est subiscere fideles suos ' Sacerdotibus Regularibus, Ad ilIud argumentum, quod vocat ad hominem,respondeo, stare bene potest, quod Confessarius

virorum tantum possit extra Sacramentum commutare vota mulierum,& etiam ecori tra, ex hoc tamen non sequitur, non esse necessariam conditionem approbationis Episcopalis, quia hanc non requirimus praecise pro absolutione Sacramentali , sed etiam, ut in Consessario appareat ex approbatione idoneitas ad iudicanda non solum peccata, sed etiam vo,

ta, & huius generis, & ut fidelis discatur factus illi subiectus ex eo, quod est specialis minister Episcopalis , &ex hoc apparet exigentia approbationis, in in his consistit meum sundamentum , ex quo evanescunt ob

tecta a

- Dixi et I. Resolui. 38. q. . Episcopum non posse asiacere reseruatione Religiosos negligentes exequi ula,

mas voluntates testatorum, quorum sunt executores, quia ita reseruatione proceditur vi lcgfflatore, non iudice, poteli autem inlioccasu esse Iudex,

L non legislator, ergo non potest iblos afficere.

Cespedes dub. o9. dicit haec non carere d 1ficultate , tum quia etiam delegatus potest casus relarua intellige tu , si hoc habeat in man3atis, na in haec facultas a quolibet ordinario demandari potest, nec alio modo loquitur Coriolanus , quam pro se citat. Papa autem Episcopis hoc in mandatis non dedit, cum illis commisit curam piarum causarum , Multimarum voluntatum contra quos' Iudices, non legislatores: Tum addit ex dictis a se alibi Episcopum iii Ru

gulares testantentarios nullam habe, re potestatein saltem puniendi, vRidere lata superior Opinio procedet i in

opinione eorum, qui assistim ab Epi, scopo puniri posse Rehgiosos negli

gentes, vel delinquentes in executione. Sed reuera res est clara, puniri

posse delinquentes Religios S in haCcausa , ut ipsemet dub. a F. rcter affirmativam esse communissimam excitatis iurabus ab eo , immo cerrtissimam ex Clem. t. de testam.Adcfe, quod reseruatio magis vcspicit mrum

conscientiae, de in hemum,/quami rum externum, in ordine ad'quod rure communi Epilcopus procedit contra exemptos delinquendesiuI

Xecutione vitimarum voluntatum.

Hucusque contra Ce Medes. --Dixi 22. Re solii t.3ου. num. S. sambliares perpetuos commensales Rogularium ligari casibus RegularibuS, quia contraxerunt domicilium apud Monasterium , sicut Laicos in icritorio Epis pali , Ux hoc en inccntrahitus refouatio ι Respondet P rer Leetana aeque d .ctus,' ac pius ad threi Magnum Minorum' diuiII.a6. hoc admitti posse de Tertiari)s, non vero de familiaribus, qui lunt Omnino,& meresbeculares, & solum ma-

'ene lub obediRitia seruili Religioso-riim Ite simplrciter subiecti Episcopis

quo ad omnia,preter ea,circa que habent priuilegia. Contra est pruno, quia licet sint saeculares secundum habitum, di carciatia in prolissionis, tamen Religiosis aequiparantur quoad receptionem Sacramentorum, nain Paschate Sacrana Communionem Ee 3 re

448쪽

rec .piunt a Regularibus, di aegrotantibus mi inistratur Uiaticum: Extrema Vnctio ab eisdem, ergo subsunt etiam quo ad reseruationem, conseumater non tantum seruili, sed etiam

liali obedientia subduntur Piulatis Regularibus. Secundo, id expresse videtur colligiex Tridentino se sis. 2 cap. D. ibi : Exceptis iis, qui praedictis locis, a at militijs actu seruiunt , o intra eorum septa,ac domus resident,subq; eorum obedientia vivunt. Isti certe sunt illi familiares,de quib. nos loquimur, qui excipiuntur a subiectione quacumq; Epistoporum, ergo & quo ad reseruationem. Quod idem colligitur ex alio cap. II. sest.2 3. Vbi omnes personet tam staculares, quam Regulares , quo ad curam animarum Q sunt immediate iurisdictioni, visitationi .& correctioni Episcopi ,prater eas, supple,personas, qua sunt de illorum Mona Ieri orum locorum famιlia. Ce te loquitur etiam de familiarib.ut d cent omnes , ergo exempti sunt ab Episcoporum casibus consequenter subiectis Regularibus . Dixi et Dresol.29.num. I 6. Religio. sum ad stlictiorem transire cum sola licentia Superioris localiS,ex cap.Statuimus I9. 3 . ibi ἔ- Patris permise

sotae,idest Patris Abbatis localis. Respondet Leetana in Mari Magno Minorum num. 6. hoc argumentum non concludere, quia in tribus vetu.

stissimis codicibus, habentur haec ver ba i Patris totius Congregationis , quo denotatur Superior mediatus, & mainior. Sed reuera standum est lecturae approbatae, quae dicit: Sine Patris, ertotιus Congregatιonis permissione. Haec enim magis consona est alijs iuribus, sicut enim Abbas cum lua Congregatione recipit Novitios, & cum eadem admittit ad professionem,ita licentiat ad strictiorem, ut per easdem causas luatur,per quas natus fuit. Deinde illo tempore Urbani II. a quo emanauit illud statutum,clecti Io 88.nonis dum erant in vis Superiores mediati, nimirum Prouincialis, & Generalis . sed tantum locales. Demum non est peruertendus ordo legalis, seu Iectura illi magis consormis per unicam dictionem, quae facile potuit inadue

tenter omitti. Demum non est anteponendus textus non autenticus textui autentico, noster autem textus est autenticus , cum sit in corporo iuris , ille vero extra , ergo noster attendendus est , non extraneus a lege.

. . . .

449쪽

Bbas nullas incurrit poenas locando ad tatam praedium

suo subdito Retigisso Decis

i i eius est prima come Go, Io. Abbarsoti tituto sibi non eligit Confessarium, Α Ι 8. Abortus sequeηs prato intentionem n pter sanitatem permittιtur, 2 6O. Absens eligi perest,. nisi prohibeatur, ast ' aliquid debeas agere in eo capitulo, I I s. . Absolutio data per verbum abim nulla conditione dari potest,-- prir materia dubia, 199. data generalia ter ιn visitatione prodess, 3 7 3. --t tus in forci conscientia non fit irregula' ris, si poti quam a iudιce fuit declaratus

data, ab Episcopo super restruata Papa in eastbus impedimenti sufragatur pro utroque foro, q34- tenet absolutio data per confessanum, liceνιsnon restituerit sibi eo ignatum a paenitente, η78.. Religiose absolauntur ὰ suis Praelat, ab ,

Omnitas, Papa reseruatis extra Ba Icoma Domini, q93.. 'M Accessorium seqvitur suum principale , . 18α Inresiste, quando ulιuxverum en. accessorium, qI2..ia cingendus habetur pro.aecinctos. Isa..

nasus extra claustra mane I, q88. Actus interion , em exterior Momora se habeant ad malitiam , o bovitatem, etoo. Ubi invita de hac re.. Actus non Dratur υιπὰ Mentionem uentis, ex plicatur , I 8q-. Acta cingverationiti,

non monitis. Prioribus, tenent, q2Φ.

Aduena sepelitur , ubie moritur , etiam apud Regularet 66. punitur 4 Prouin- .ciali ,. 8 -npoten excommunicari. nisi eo urrentibus delicto, .ct citatis

uiuoeare ex eausa. non est peccatum, poten res vltra iustum respectia ac piarimo mclericale, I 3.

potesti fleoriosus in iudicis extia

Alienatio faciti a Praelata in suum δε

diram, titulo lorationinad vitam, nos est prolatiam in extrauaganti II mis alienatio a fratre in fratrem ,ab E etesia is Eee am ii. Venssitio domassam cum pacto, im emptor mlim eam. danet monasterio retent Musu, non, en, alienatio , 3 6. alιenatio lieitai fit fine Iolemnitate. 3 M Atimationiseausa tres ossignantur , 6I . translatiope - ἰmma E monte ad montem nonie si ali natio , 88. in antiquis altenationibusv praesumuntur Iolemnitates4 97. Domus . non dicitur alienata ,vando ιιuellarius eam flatim donat. huellanti. , ID. Alienara possunte acquisita iure salvianti. I 3q.:ιn alienatione terrularum attr-duar valor fundι, nonfuctuum ., I 2. . Aa convcrsio pra- .in viam publicam. βι alienatis , . I 39. notabile iamdum in ahenatione ascendit ad summam. a . . aureorum. ,, I 89. fabricato. demur ex. peeunia census non coitatis atιo,239. .

retaratio, domus , st Babetis, El. 6 alia.

450쪽

Index Rerum

si sp si unia', 2qo, Alienatio sit ab Ec- ievira mardensi sine hientia de jure chemii 28 ob alienesio babet pro obriecto temporale q9q. Altare priuilegia D duplex in eadem Ecclesia non potest esse, 3. a.

Antecedente concesso, consequens iἀteli, gitur concessum, 399. . Auli uersarium immrtat tantum 2 Iissam canicuam, 33 L.

Antiquior face, profissione, 3 7 r. Aptim ma proba ηtur ea leuib. 63. v I G. Appellatio sit a majori Iudi ad maiorem Iudiccis utriusque, ae proinda non sit uiter pares q63. non sit a Protectore per Religiosum ad legatum a late O, 3. babet duos effectus devolutivum,

probatio consessuriorum est actus is risd ctionis , idc3 Epikopus vitandus

Aqua, Calui laras post consecrationem an

Beneruium permutatur aeram ordinario , - Baias pcmutaιioest pura m o absolu- . M, RI . um pacto extraneo olymonia--sa , 9 . benes ij augmentum, ad tem ius non ed quid benefici . sed meri temporale s . 3 .aon 8otes conferri ad tran-pus , 9S. q. en perpetuum in se, is ex parte Clerici 9 I, I. qu ouis tempore possis ademptam possessionem potest renuntiari , O permutari , i 23. Beneficia snferenda stoei νllo pacto, o conuentione 'III. Iernfutatione, non perditur psis βο qiq. promittens soliuere omnes expensas Bullarum limonsacus est, qI S. non statim perdit ius Parochiale , sed cum beneficium, alιeri qua ritur, qIq. in resignatione simplice perditur omne ius , excepta possispone, uel A. bem

est moniaca, q9O Beneficiarius non percipiens δε uctus sine sua

cμψa non tenetur recitare cimium, I 2 2.sbi retinet ex pecuniss antccessoris, si .damni'auit beneficium,.2I6Beneficium D incipis decet esse mansurum, zIcilicet nos reuocetur, I. Beneplacitum Sessis durat post mortem co- dcmιs, I 8. 3. immῖ etiam quatificatum

per pronomen respectu Confessariorum, Regularium, I 83. Biblia nullis erroribus grammaticalibus est con Iersa, 72. Biretum ex capite clerici deiicere inducit

excommun/cationem, 3 . Ei nuaris non tenentur restituere acceptumne carcerent, q84.

BlaDbemus eo uetudinarius sine dubio,qui decies blasphemauit , I 48.

δο unius conuentus non potest Superior aior tradere alteri sine consentu Capitulι illius conuentus , a 22. Bonorum nomen comprehcndιt omnes re I , 49'. Bonum triplex,utile,booeIIum, O delf Dabile, IIo. Bonitas, o malitia humano-

rum actuum explica ri II O. . I

SEARCH

MENU NAVIGATION