장음표시 사용
431쪽
'uantur fi6n exprFI . Nec te conturbent illa verba ν Nemo ex Regularium Sstperioribus peeeatorum absolutronem
ybi referuet. Quasi id facere possint aseipsis , siquidem ta/tu iudicant d nominationem tribui principali, sed eum debitis requisitis, de quibus in G
ne casuum enumeratorum, ' γ ...
. ' Ad secundum,non video hanc pra-xim,nam Bartoluctus in cap. 7. Reg lae S.Francisci, testatur, illos casus e pressos fili se reservatos primo in C pituis Generali de consilio,& conse 'se patrum assistentiuin Quod paruter eodem modo renouatum fuit in Constitutionibus Urbanis super dictu cap. solio mihi a 23. Ita practicatur etiam in nea Prouincia Bononig,nam 'in mustis Capitulis vitersui , in quibus
na par. 8. tract, . Re l. s. citat vigii titres Doctores, ipse tamen oppC sim tum sentit, S probat sequentibus argumentis, Primλ lilia non obstante. quod Concilium det facultatem co- 'gendi Regulares ad processiones,non ideo tamen sequitur, illos cogi posse censuris,lex enim noua simplicit ri quens accipit determinationem a lege veteri, quae cap. I. de priuileg. in s.
disponit , ne Regulares ab Episcopis possint censurari,ergo alijs poenis se itplectendi. Secundis,quia quando Coiicilium voluit Episcopos censurare Religiosos,id expressit, quod non secit in hoc casu,ergo signum est, quod nolint tribuere illi hanc facultatem, & sic intrat Regula illa,quod expressum facit
cessare tacitum. Tertio i nec obstat praechino modo procedit rimi'serua cap. fili. sest. et s. quatenus mandat obras, in finirierarciri - . seruari omnia Decreta de Regulari- tione casum nusneratorum .. il Ad tertium, ditaui stro tine Sorbum . Absolatio ordin. quo ad Fratres, S. Et sicSEt tunc.Coriolan. seci . I .artri. fium. et .& 3. Floren. cap. 2inum. 2 Tι g.
Ruard si,mia cassii 4 6.pare.3 .CousM.tit. I .cap. 8. RespondemprefatAD ,--ε orta se hoscure loqui V nihilominus trahi possund ad nostram sententiam, ambigua enim locutio stat ad utrum- que. Doctoribus citatis ab Auersa,&pro ipso adde Moronum Resp.86.Pro, me phyri flum de Pilato q. 3. cap. a. m. .m P. Raymundum Cassinam in sua Mistagogica v. Absolutio nu. 7.
Regulares euantur ad processis est . censuras lbus,non obstantibus priuilegus; nec Bulla Pi; I U. qua reuocantur omnia priuilegia contraria Tridentino, quia
non sunt contraria,immo consormia ,
nempe quod is aliquibus possit procedere per censitiras, in aliis vero,quod abstineant Quarto, ex hiS concillantur Responsio fies 'S. C. suae videntur pugnare inter se, nam affirmantes responsiones, posse nimirnm Regulares per censuras ligari ab Episcopis, intelligendae sunt in casibus expressis in Tridentino, negantes vero intelligendae sunt respectu casuuna, in quibus Trideutinum non facit mentionem decensuris, ut in cum de processionibus. Pro se autem Diana citat sexdecim .
Ad primum respondetur, immo se-' Ffirmam Re sol. 7. num. 9. 8e hic 'qui oppositum ex eo enim,quod Con-L Decisset. &pro hac parte Dia- cilium st aluit, Episcopos posse comis
432쪽
pellere Regulares ad processiones,nodeterminando,quo genere poetae pos sit illos cogere, in eius erit optione eligere poenam, siue spiritualem, siue
temporalem, ac proinde poterit eligere censeram, poena enim est arbitraria, quandocumque iure certa non statuitur, ca. De causis q. S. Illis etiam,
de ossic. deleg. cap. Super his I 6. do accusata glos utrobique verb. Arbitrium. Sed a. Concilio certa pqna non statuitur ad compellendum Regulares ad processiones, ergo in arbitrio est Episcopi eligere censuram, si non vult uti temporali. Ad eam Regulam: Lex noua simpliciter loquens gccipit determinationem a lege veteri; Dico , intelligi respectu subditorum, non respectu iudicis, quando aliunde colligitur, determinationem pendere ab arbitrio Iudicis exequentis praescriptum legis. Ad cap. I. de priuileg. in 6. dico, ea priuilegia, ut Religiosi non possint censurari ab ordinarias, intelligenda esse respectu earum rerum, quibus illis non subduntur, nam,
s delinquant in subiectis adhuc censurantur, ut ibidem dicitur expresse, unde bene gl. in cap. Placuit q.6. q. . dicit,quod exemptus in re non exem- . pia delinquens potest excommuni
cari ab Episcopo , iuribus ibi allegatis .
Ad secundum , in aliquibus locis Tridentini datur facultas Episcopis
compellendi Regulares opportunis remedios, cap. I. sesss. ad habendam
temon a Sacrae Scripturae in suis
Monasterijs cap. a. eiusdem sessionis negligentes compelluntur praedicare in suis Ecclesi)s, si sunt Parochiales .
Cap. Iq. seli. T. Regulares extra morantes compelluntur coram ordin
rio in causis mercedum, in quibus nulla fit mentio de compulsione per censuras, solum vero huius fit mentio respectu Regularium in c. I 6. sessa I. ubi sub censuris potest Episcopus cogere Regulares ad restituendum ominnia, quae Nouitius volens ad saeculum redire ,: intulexat in Religionem.
Unus autem flos non facit ver , ut aiunt, ergu neque unum expressum facit ceu re tacitum ; pr*terquam
quod hoc axioma intelligitur habere locum in eodem contextu dispositi nis, non in diuersis. Ad tertium bene obstat cap. fin. dc Bulla Pauli IU. quia mox probatumi suit, hanc opinionemi aduertari Tridentino, eo ipso enimi, quodhegulares, quo ad processiones subiacit Episcopis , consequenter intendit, .illos posse coercere etiam censeris, si resistant; neque enim Concilium negat Episcopis usum censurarum contra
Regulares in eo , in quo illis subij-ciuntur,sunt enim censurae arma Proprie Episcoporum.
Ad quartum , qu*cquid sit de illis
Responsionibus, dico illam concili tionem non facere ad rem, quia solum in dubijs petuntur Responsiones,
non in claris, est autem clarum , Mmanifestum , Episcopum ex cap. IG. citato sesi. 23. posse censuris coger
Regulares ad restituenda illata in Monasterium Nouirio redeunti ad saeculum , unde non potuit peti Responsio super dictum liaeum clarum, sed tantum super alia loca, quae nihil
exprimunt circa modum , & remedium cogendi , & compellendi Regulares ad obediendum Episcopo , inter
433쪽
3nter quae loca est praesens noster carisus, unde Responsio S. C. quod Regulares censuris compelli possint, i telligi potest respectu Processionum,
non enim est maior ratio de viro ,
quam de alio , cummullibi exprima- . tur remedium, quo possint Regulares
confessarii vi suorum niuilegiorum
absοιuere possint d easbus iure . . reseruatis Episcopia e
Docui Resolui.& qu.9. num. I. Regulares vi suorum priuil giorum non posse amplius absoluerea casibus reseruatis Episcopis , siue sint ab homine , de quo nullum est dubium, quia ad hoc extat Decretum, Clem. VIII. extensium apud TamburitOm. a. disp. II. q. II. siue a iure,quos
septem ibi numeraui, quia ad hoc extant duo Decreta unum Pauli v. alterum Urbani VIII. illud Pauli extensum ibidem, & apud Peyrinum ad ' constito: Iulia I I. n.63. Aliud Vrbani extendit Synodus Comensis sexi 39.& Cespedes diib. I a. 'Nee licet respondere , Decreta Pauli,& Vrbani intelligenda esse iuxta decretum Cle- mentis UIII. ut quae huius sunt deci rativa, siquidem ad minus illud V bani nomest declarativum illius, cum de eo nullam faciat mentionem; sed simpliciter declarat, Resulares Confessarios ese eonfirmatione suorum priuilesiorum non posse absoluere,
ἁ easibus Oνῶnario loci reseruatis , quae
Verba,cum fini generalia,intelligenda sunt generaliter de omnib.casib.restriai Auersa qωγ de Remi. sect.ε. g.
quibus tandem videtur adhaerere C spedes de exempl. Regul. ad finem dub. I 42. docet, nsessarios Remi tes ex vi suorum priuilagiorum,qum ad hoc non reuocatorum posse a solvere a casibus Episcopis iure coinmuni reseruatis. Primo, quia In D creto Clementis VIII. in quo reuincantur priuilegia absoluendi a resemnatis, fit mentio tantum de casibus
ab homine reseruatis Episcopis , Scnon a iure, iuxta quam restrictionein intelligenda sunt subsequentia duo
Decreta Pauli, & Urbant,ex eo quod sunt illius declarativa. Secundo,quod est illatio Dianae ex SancheZ lior. πω cap. q. nu. . si ReguIares habebant priuilegium absoluendi a casibus Papae reseruatis a quibus possunt a
Llnere Episcopi ex Tridentino sess.
aq. cap.6. sequitur , eosdem modo
posse absoluere ab illis , quia facti sunt casus reseruati de iure Episcopis;
confirmat Auersa, quia eamdem facultatem, si ante habebant, videtur reliquisse Regularibus , licet eos r
seruauerit Episcopis iniTritantino; PIimitat , nisi Episcopi in suis Edictis
speciali reseruatione comprehendant quia tunc non poterund absoluere.
Tertio ex Ceipedes, Regulares ideo non possitiat absoluero a casibus reis servatis in Synodis , &c. quia tales easus sunt sibi ab Episcopis reseruatis' sed cases reseruati Mi Synodis non sibi ptoprie reseruant Episcopi, ergo ab eis absoluere possunt Regulares. M norem probat ex differentia casuum reseruatorum a iure, & ab homine,
434쪽
quia illi mortuo legislatore durant, iiii celia ut ea differentia , quia leges
Canonicar sunt a potestate procedente a Cluilio , qui De n moritur sideo nec lege, peieruationis a iii , dc lege proue u ιζnteS a prim i potestate, desinundesides, sicut casus ab homine ordinati cessant, eo exhincta,non sunt igitur casus a iure reseruati per Epl
stopum, sed per leg m . mAd primum patet ex dictis, altem Decretum Vrbani noni esse intellis endum ad pratis,ptum: Decreticipua entis V I I I. sed avsolute cxpli-icandum se pectu cui ut inque casses, istuc iuris, siue hominis, ybi enim lex non distinguit, neque nos distinguerei debemus, de lex generaliter loquens, . Generaliter intelligenda est. Ad secundum concedo , per fac late .c iuum Papalix Mi co cessam
Episcopis in Trideiuino non tolli prisuilegia Regularium absoluendi a casibus Papalibus, qiii ex Auersiis non fit illatio . aliud enim eth, Papam, seu Concilium oncedere Episcopis pri- iii legium absoluendi a reseruatis Sedi Apollolicat aliud auferre aenile priuilegium Regularibus , de quo non conliat, nisi in Decreto Clem.U III. per quod sebiatuni fuit Regularibus priuilegium ab luendi saeculares acalibus Coenae Domini , de ab aliis. quinque tantum ςxtra Dallam Coei'e,
fg nutu ergo eir, per concilio in il-;loi caepide nullum mihileo una Histe Regularibus. Const staris sublatum .i Quare si Regulares Consest risi mo- do absoluunt a casibus Papalibus per Concilium coacessis Episcopis , id faciunt iuro suo rillia priuilegiorum,nota vero, quia. Πη fati casus Papties, cantur modo casus Episcopales, seu iure Episcopis reseruati, siquidem reuera non dicuntur reseruati Epist pis , sed illis concessa facultas ab sobuendi , de adhuc retinent suam denominationem casuum Papalium, cum simpliciter non sint sub potestate D.
piscoporum sed limitate, di sub certi circumstantiis simpliciter Papa Ies. Ad tertium Paxris Cespedes dico, adhuc casus sy nodales , vel in Conciliis Prouincialibus editos sub perpetua lege dici reseruatos per Episcopum, sc Episcopos, quia quovis modo agat legislator dicitur sibi reseruare . cases fimpliciter, differentia solum est
in modo reseruationis, non in reseruante,qui denominatur reseruans , siue id agat ab homine, de per modum praecepti extinguibilis sum ipso , siueta iure per modum legis, se statuti perpetuo durabilis. Neq; ea disserentia primae potestatis a Christo quicquam iacit, quia Episcopus quovis modo sibi casus reseruetinue a iure,siue ab homine, semper in potestate dependet a Christo, ut non negaret Pater Cespedes. Reseruatio per legem ideo semper durat,quia lex semper loquitur ex Vialgatis lucibils, δέ non continue pendet a legislatoreaed susticit ad sui exi. stentiam,quod semel posita sit; reseruatio vero per hominem, eo mortuo statim evanestit, eo quod in suo existere continue pendet ab eius voluni tate, quΞ cum morte extinguatur deo& rςseruatio ipsa cessa , non .amplius ninfluente legislatoris mortui volu
435쪽
An applicans pluribus unieam Iluissam, putavi, se id posse, teneatur
l D E CI SIO C D CIX. - : b quod suae obligationi satisfecerit, Α-
uersa autem supponit,Sacerdotem ex
bona fidu deuenisse in malam fidem, uod ςlt falsum, quia haec mutatio fi-
ei suppo it iniustum titulum, non cognitum a recipiente, in casu autem l spondi Resolui. 2 s.q. IJ. illum, noltro titulus ille ex opinione,vel pri- qui bona fide , & probabiliter uilegio ex tunc ab initio cognitus suit putabat se posse unica Missa pluribus uti bonus,& iust us,& non suit mutatus istisfacere stipendiis,ignorans Decre'. per eam legem , quae prouidit in sututa de Celebratione Missarum, quod, rum,ergo nunquam potuit transire dQpotuit accidere primo anno publicari bono in malum, ac proinde vulta eltionis enisdem, non teneri ad restitum obligatio restitutionis , etiam si cationem, quia si e agendo nullius iusti- sus occurrerit post promulgationem tiam sormaliter lεsit , requiritur enim huius legis,respectu ignorantis, quem formalia lesio iustitiae ad trestituta nulla lex assicit in foro conscieutiae Hem, ex probatis ibidem . - uersa qu. D. de Sacrificio Missae sect. i 7. S. Quod si Sacerdos, agen i Diana paIL8etraei,T. resol. 7 3.δsserit, teneri ratione rei auceptae,sicut quaa' documqet quias bona fide accepit rem quam putant sirim , ael putauit iust
titulo acquirere,si posteias preliedit
rem non fuisse suam, aut non iusto tistulo aequisitam,tenetur utiq; restituenre,sea satisfacere, nisi factus sit impo, tens Respondeo,ad nihiὲ teneri,quia susticiti ut non contrahat obligationet restituendi, quod primos iuste accepinrit titulo fundato, vel in opinione tunc multum probabili, vel in priuilegijs .Regularium , liuet,postea lege aliud statuatur, per hoc . enim non dicitur deuenire in malam fidem, quia D creta de Celebratione Missarum nil statuerunt circa Misias in antea recin Ptas, neq;Sacerdos ex cognitione illo rum Decretorum dicitur,bonam fido mutasse in malam, quia ab initio ait i num non habuit, nec retinui , sed sibi
illud stipendi i proprium fecit , eo
Deinde non tenetur,restituere ratione rei acceptae, quia non mutuum, non pignus, non commodatum, non locanat ' in,&c.accepit; Neq;ratione cui trachus quia in hoc nullius iustitiam is sit,ised suae obIigationi satisfecit, ergo adlnihil tenetur.
ΡAter D. Franciscus Cespedes nari
tione Hispanus,professione Theo logus, ligione Tdeatinus,apud omnes Religiones benemeritus,quid dii, gentissime,regulariter, & docte redvoxit in unum . nia dubia spectantia ad Regulares In materia exemptio Us;nan ulla ex nostris dubia,& ressistiones impugnauit, 'uibus inmindere nunc proposui sub hac unica inteisione, sicut feci in nonnullis ex Naercedentibus contra alios. Nullus --
436쪽
q. I 'Decisionum miscedanearum
retur quia leges scholasticae sic ferunt, Demini fit iniuria,cuin id lege fieri co tingat, ditis impugnatio non mihi fuit iniuriosa , neq; ipsi mea propugnatio
vitio est ascribenda; acuuntur ingenia, multiplicantur opiniones,veritas, qua unaeti,& inditii sibilis,quaeritur,sed raro inuenitur,cum sub opinionibus ab-1condatur.
Dixi primo c. .de Prosess. Regul. 3 o. quod recipicndi ad Religionem non sunt examinandi a Congregatio- ne Re formationis, neq; ab Ordinarias locorum, nam Urbanus VIII. in D cretis,de Apostatis abstulit Decretum Clem.VIII. quo ad hoc . Et nil ultri, Cespedes dub. 2 .ad finem,putat etiam sub Clemete potuisse recipi N uitios sine examine ordinariorum per aliud Decretum incip. Sanctissimus ,16o I .vbi datur facultas Fratribus Re- formatis de obseruatia recipiendi No. uitios cum solo examIne suorum Pretiniatorum,ergo Clemens VIII. non requirebat examen ordinariorum,neq;
hoc erat pro illa particulari Religione, cum, tamquam priuilegium, esset.omnibus aliis communicabile ..
Respondeo, me simpliciter dixisse Urbanum sustulisse illam partem illius
Decreti incip. Sunctissimus, sub datum 19, Mab i6o a. quod vero Regulares possent recipere Nouitios sine examina ordinariorum per dictium pritulegium citatum 1 Cespedes, ne rerbum quidem .l Immo hoc Decretum concessum Reformatis nulla ratione sursiulit illud primum,quo ad hoc examen; tum quia de huius reuocationeu ni fit mentio ; tum quia cum sequenti anno emanauerit, non est ve-xi Salle, Pontificem voluiste illi. tam cito derogare a tum quia cum illi derogauerit Urbanus, signum est ante viguisse; tum q uia Reformati nunquasverut subiecti Decreto illi de Exam,
ne ordinariorum , nam id intelligendum est ad tenorem alterius incip. Sanctissimus,editia o. Iunij IS9'. excipientis nonnullos ordines, inter quos enumerantur Fratres Minores de strictiori obseruantia , qui idem sunt, quod Reformati, licet ipse Cespedesine numeratione sua omittat istos , ut
videre eth in eodem dubio. Non fuit igitur communicabile illud speciale Decretum , cum proprie non se erit priuilegium , sed quaedam Regula recipiendi Nouitios , cum non compre henderentur Reformati sub illa communi Regula aliorum ordinum . Dixi 2- resolui. a I.q.2. Religionem posse recia mare contra nulli ter Proin
lassum virtute Tridentini, sicut reclamat professus. Cespicis negatiuae ad- hqret dis. I . num.3. his ratIonibus. Prima, quia ex vi Concilia id expresse conceditur tantum professo. Verum dicit, sed ex hoc non sequitur, Religionem eodem iure non posse reciam re, quia dispositum pro uno corresat, uorum censetur, & dispofitum pro abiero,licet de eo non fiat mentiO,ex i ribus, & Doctoribus allegatis a Ba bosa Axiom. SI a UaZ lit. C. nu.76.& facit illa regula, quod eadem est
virtus taciti,& expressi, in eo ergo expresso continetur hoc tacitum. Se cunda quia Prauatus debet esse coniudex in hac causa,quomodo ergo si reclamat coram Episcopo poterit esse contudex, cum sit etiam pars p Facilis responsio, si dicamus, Praelatum fungis ossicio Iudicis, actorem vero esse
437쪽
Procuratorem Monasterij agentem . contra nulliter professum pro suo Mo. nasterio,& sic tollitur obiectio. Teν-tia ι ex Decredo clare habetur, reclamationem faciendam esse a Praelato coram Sacra Congregatione , ergo
ex eo Bordonus non potest colligere, Religionem posse reclamare eodem modo, ac reclamat invalide prosese sus, scilicet, coram ordinario. Potest
igitur reclamare coram Congrega tione , & sic tolluntur omnia inconuenientia . Respondeo , non dico,
illud Decretum hoc determinare, quod ego resolui, sed colligi ex.com' paratione, quam facit inter Religio. nem , & Religiosum respectu reci
mationis , illis verbis: Quod si aliqui
contra formam praefatorum Decretorum
quinquennium exire, vel Superiores ex tra eam respectine eos e cere voluerint..
Eo igitur modo, quo prosessus nulli ter potest reclamare, potest quoque Religio reclamare, excepto hoc speetali casu.
Dixi Re sol.7. q.3I.. Episcopum posse in Ecclesiis Regularium ordinare. Sed postea hanc sententiam reuocaui in a. tomo Resol. 67.q. IO. Nihilominus attenta prima responsione Cespedes dub.77. arguit ad hominem, Trimὸ, ex eadem Clementina
habetur, ut possit Episcopus in locis exemptis populo benedicere, audire diuina officia, de ea celebrare, di in sua praesentia facere celebrari, ita quod in huiusmodi locis nullam aliam iurisdictionem exerceat, quare, eum Clementina cxprimat,quid possit facere Episcopus in Ecclesias Rogularium, ec non loquatur de ordina-
tione, non video, quomodo ex tali loco contrariam sententiam colliguBordonus. Respondeo, subintelligi ordinationem ex illis verbis et Elea etiam in Pontificalibus celebret , ordι- natio enim venit sub nomine Diuin rum officiorum. Deinde textus di
cit, quod nullam aliam iurisdicti nem Episcopis tribuit' in Ecclesiis
exemptis , ergo concedit potestatem ordinis, cum illi hanc non deneget sed colligaturi ex usit Pontificalium MPraeterea gi. v. Etiam celebrare , facinmentionem de praedicatione , &Mindinatione. Insupen textus extremis verbis dicit: Nee personis exemptis, vel priuilegiatis molestiam inferat, Nel grauamen, ordines autem conferre, non
est molestia , nec gravamen exem piis , sed beneficium maximum. Secundo ex ijs , quae habeo in eadem Rein solui. num. I o 8. ubi dico, Episcopum non dioecesanum non posse ordinare in Ecclesia Regulari sine licentia Superioris Regularis, ergo neque dioece sanus a & ad disparitatem inter Episcopum Diceceianum, & non Di celanum respondet. Episcopum non dioeceianum habere licentiam ab Episcopo , in cuius dioecesi est situm Monasterium, ordinandi in sua dice, cesi, frustra ergo requiritur licentia Superioris Regularis . Respondeo, eam disparitatem esse optimam, ita quod non sufficit Episcopo extraneqlicentia Dioecesani, sed praeterea ne eessaria est licentia Praelati Regularis, quod ipse gratis negat sine probatione . siquidem ipse Cespedes concedit, Episcopum Diceccianum posse celebrare iuxta dictam Clementinam in Ecclesia exempta, id tamen non diceret
438쪽
ceret de Episcopo extraneo , nisi ac- cpdente consensu Praelati Regularis,
de hoc clarum est. Dixi q. Resolui. s. num. 2 2. Episc pum concedendo in certis solemni ratibus suos casus Parochis,in eis non includere Regulares, quando de illis. non iacit expressam mentionem . Insurgit CE spedes b. i r s. distinguen do, si Episcopus in concessione facta
Parochis excludit Regulares, tunc non possunt abibluere, alias possunt, requirit ergo exclusionem formalem,
itaque sentat cum Peyrino,huiusmodi
gratiam Parochis: factam esse com munem Consessarijs Regularibus, rationem subiungit, quia, non est iudieandum velle Episcopum tollere paritatem , quam utrisque datius commune, niis exprimat. Et ad Regula id iuris, quam adduco, dicit, Caum lam limitatam producere effectum Iimitatum, dum illa, in quibus causat effectum, non aequiparantur. Et ad id, quod dico, eam gratiam esse odio-lam,ac proinde stricte intelligenda myrespondet primo , non esse odiosam; secundo, non est adeo odχse , ut m gis odiosa non sit respectu Regularium , qui praetendunt aequalitatem cum Parochis ; tertio, licet sit maior ratio concedendi eam gratiam Parochic adhuc non est ratio excludeqdi Regulares. .ed contra est. Tum quia in elabis non est locus doniccturis,un de, si Episcopus exprimit Phrochos,
ulla facta mentione Consessatiorii Reetularium, certe isti excluduntur, cum sub nomine Parochorum non ve
niant Confessarij Regulares, qui non sunt Parochi, & mihi contrarium per suadere non possunt; & quia ex diue
sis non fit illatio a Sc quia priuilegium
vni concessum ad alios non extenditur etiam ex identitate, rationis, eap.
Sane s. de priuileg. gl. v. Sigillatim,
cessionibus, & priuilegijs omissum. censetur denegatum, Ripat in l. Qui
Romae,f. Dico fratres,st de Ierb. ob li4gat. Surdus decis. 69. nums . Craueta consit. 3 2 o. Tum quia vis omnium argumentorum Cespedes fundantur in paritate Parochorum, Religiosorum, iure communi illis concessa, quae
in casu nostro non facit ad rem, nam Papa in Clementina, Dstdum, ut dixi pares facit in co, quod per admissionem ad audiendas confessiones saecularium, illis non intendit tribuere maiorem potestatem,quam habeant Parochi ,& reuera ea paritas attenditur
respectu reseruationis, non absolutionis p terquamquod ea Clementina,
quo ad Consessarios reuocata censetur in Tridentino iuxta dicta. supra. Decis. 468. ideo ea paritas euanuit. Tum quia absolute verum est aulamilimitatam limitatum producere effectum, alias causa non esset limitata ,sta inclofinita, immo in eius sententia debebat respondere,causam esse illimitatam hoc ipso, quod vult sub ea gratia comprehendi Regulares, si .ni causa cst limitata, ergo ad aliquos, siue sint
pares,sive non. Tum quia cocessio ca suum reseruatorum est odiosa,cum reseruatio sit odiosa. Poron .p. I.C. I.nus
3 o.& magis est odiosa Parochis,quam Regularib. ut colligitur ex allegatis a
Florono. Demum,dum non negat es se maiorem causam concedendi faculatatem Parochis absoluendi a resem
tis,subdit,nullam esse rationem eui
439쪽
dendi Regulares, ad id respondeo, stare pro ratione voluntate, quia placuit sibi non concedere illam facultatem Regularib. &sissicienter ratio cxclusionis Religiosortim colligitur ex inclusione Parochorum, quibus exossicio incumbit cura animarum, Regula-xibus ex charitate,& voluntarie. Dixi s. ol. 7. la.q7. Regularem Pa rochum amotum ab Osticio curae non
posse deinceps excipere consessiones, quia id eo expirauit facultari,quq Ren debat 4b eo offficio, supposito,quod aliam potestate non haberet, nisi ex os ficio,& ordinariam, quod etiam dixeram re sol. a. q. 3 Et hic Decis a 37. Ce- spedes dub. I I9. putat cum Peyrino, talem Religiosum a Parochia amo,
tum poste prosequi munus Confesta xij,quia ille approbatus fuit ad conse Giloaes,non minus , a c. ali) Consesaris Repulares non Parochi , cruo cum a 'lijs pote si proscqui hoc munus. Αntecedens suadet, quia Parochus dicitur approbatus ab ordinario, unde
uirtute Iubiici potest eligi in Confeciarium. Dcinde, si verum csset illud, Parochi RegulareSessent peioris coct-ditionis, quam aliJ, quod videbitur ab surdum , cum alia semel approbati semper censeantur approbati . Contra est, quia adhuc subsilit nostru in fundam piatam, quia isti Par chi, ut suppono, nullam alia in potestatem habent, quam eam , quae nece staria est ad exercendam curam animarum ex ossici O,que vocatur, apud om
nes ordinaria, ta ex officio Parochiae , quae sequitur ad approbationem , sed statim ac quis remouetur ab ollicio
Parochiae, perdit hanc iurisdictionem ordinariam , di nullam aliam habet,
ea suppositione , ergo non potest: amplius fungi hoc munere , inquit
enim Trident naum sess. I c.7. Synodus' hae eonfirmat, nullius momenti absolu- .riovem eam esse debere quam Sacerdos
in eum profert , in quem ordinariam , aut obdelegatam non habet iurisdictιonem. Constat autem ex suppositis, Parochum remotum nullam habere iuriς, dictionem , alias esset Parochus ex suppositione iurisdictionis , bc nou. est et Parochus ex suppositione rem tioris . Ad primam eius rationgindico, illum Parochum censeri approbatum tantum pro eo temPOrz, quo est Parochus actu, & sormaliter, quia approbatio est ad curam animarum praeci ei,. ergo ultra non se extendide ius potastas. Confessarii Remaresaeli quasdo approbantur simpliciter , sed raro, bacenim nostra tempestato illis delςgatur potestas ad tempus
deinde potestas Parochorum est ordinaria , aliorum Consedario riun delegata j & ex his patet, approbati nem in utrisque. non esse eamdem, i duo non valet inferre ab uno ad alium ; adde,quod diuturnior regulariter ost approbatio Parochorum, tire gulariter perpetua ex officio curae, aliorum Confessariorum ad tempus. ut plurimum. Praeterea , sicut ex reuocatione facultatis Con se stari j non possunt amplius audire , ita & ex resemotione Parochorum a cura animaserum cessat facultas audiendi Coi, fessiones . Et ex his patet ad reliqua quae sunt parui momenti. Dixi 6 ResoL 36. q. et . Episcoptim'
posse approbare Consessarios ad Co sessiones audiendas , quia id est actu iuri
440쪽
utril dictionis, qua caret,vitandus. Cespedes dub. ἔψo. tenet Oppositum de Consessari)s Regularibus,quia talis approbatio non dat iurisdictionem illis, quibus illam confert Papa , posita approbatione, ergo respectu horum non est actus iurisdictionis .. Tenet vero non posse approbare Sacerdotes tacularcs, quia illis per approbationem conseri iurisdictionenii quod est approbatio tunc actus iuri L
Contra est primum, quia approbatio ad Conscitiones simpliciter spectata praescindendo a Sacerdotiabus, qui approbantur , in seipsa est actus legitimus consistens in iudicio publico Episcopi determinantis, Sacerdotem examinatum esse idoneum
ad Consessiones audiendas secundum
Omnes Doctores , ergo est actus iurisu dictionis, cum dependeat a iudicio Superioris , quatenus iudex est. Deinde, ut aliquis actus dicatur iurisdictionis,laon est necessarium, quod ex eo sequatur iurisdictio tum quia tu risdictio supponitur este anta actum, qui ab ea denominatur tum quia excommunicare suspendere, interdicere , & huius generis. sunt proprie actu; iurisdictionis , Zc tamen milia iurisdictio sequitur in censuratis, sed solum poena censurae, ergo,ut aliquis dicatur actus iurisdictionis , non est necesse, quod ex eo sequatur iurisdictio , sed quod ille exeat ab habente iurisdictionem , & actus ille pendeata iurisdictioneia Praete rea sibi obiacit
ex mea doctrina ,. quod Regulare&etiam ab Epistopo possunt habere iurisdictionem, quia quis potest gaudere duplici potestate respondet
autem , esto quod hoc non repugnet, saltem Episcopus, inquit ipse, poterie solum approbare , & nolle dare talem iurisdictionem . Dico, ex hoc non tolli rationem actus iurisdicti natis ab approbatione , quae specificatur actus iurisdictionis, non a sequente effectu, sed a sua causa, & p
te sta te iurisdictionali in Episcopo
admittente Confessarios. Dixi 7. Re l.36. nu. s. Genera lem non indigere examine, sed sola
approbatione Episcopali pro audien dis iacularibus. ι Cc pedes dub. IAI. non displicet id, sed tamen ait, includ se aliquam
dissicultatem ex eo, quod unum conceditur , & alterum negatur. Nam Pνimo si eminentia Generalatus esecipit ab examine, cur non etiam ab approbatione , quia approbatio in ordine ad idoneitatem requiritur .
Secundo arguit ad hominem sic, Generalis indiget approbatione, quia, licet in odiosis Praelati non veniant, nisi de illis fiat expressa mentio, tomen,quia in hac constitutione de a probatione ad Consessiones, in qua
non exprimuntur, non spectantur,ut
Praelati, sed ut Consessarij, idcirco
sub hoe nomine suffcienter comprehenduntur , ergo,si,ut Consessarii se ficienter exprimuntur , iam etiam examini, ut Consessarij subiicientur, aut utrique, aut nulli . Lata est disserentia , nam approbatio, passiua, est actus honoris, N. latioris, exami nis vero est actus Rubiectionis, di one-rix, ideo Generalis comprehenditur sub primo, non sub secundo. Praeterea praesumptio habet locum respectu