Quaestiones de Promethei Aeschyleae Re Scaenica

31쪽

collocent in hac sabula et Oceanides extrema parte anapiesmate demergi velint. Id autem propterea aliquid offensionis habere mihi videtur, quod spatio tam late aperto pus fuisset ad demergendas quindecim connides, ut nequaquam a terrae gurgite hauriri viderentur,

Praesertim cum meminerimus orchestram omni ornatu caruisse.

Non sine dissicultate disseri potest de discessu ce-anidum, ne uno quidem Vera dicto abscedentium, cujus rei nullum praeter hanc fabulam exemplum extat. Sed ortasse hoc ipso ilentio Aeschylus terrorem augere potuit, si chorus, neglecto communi more, per orchestram huc illuc sine ulla cantilena anxie saltans Vel decurrens in scaenam post parietes passim cessit, cum rometheus ipse cum saxo sub terrami. e. logeum deprimeretur anapiemate.

32쪽

Do histrionibus.

1ti romethei initio conspicitur ita ipse stans in rupe, ad quam mox affigetur a Vulcano statim ab initio praesente ad latera illius stant Robur et Vis. )Promethei corpus num merum simulacrum fuerit, sub quod idem histrio, qui primo Vulcani partes egerat, postea demum subrepserit ejusque ex ore sequentia pronuntiaVerit, magna inter viros doctos lis est. Sed Genellius de simulacris in Prometheo adhibitis recte adnotat hoc: ,simulacrorum in Attica tragoedia usum suisse nemo negabit, et facile apparebit, romethei personam non ab actore aliquo agi potuisse sed simulacrum, quod Promethei speciem haberet, in rupibus

constitutum fuisse, si causas quas affert Godose Her- mannus attente perspexerimus.' Primum enim homo pedibus manibus lateribus ad saxa alligatus quomodo non solum immotus stare per/ ci Fred. Wieseler disputatio de diae Tilioribus quibusdam

Pollucis aliorumque scriptorum veterum locis ad rem scaenicam spectantibus. Mottingae 1866 p. 5.' Genellius, . c. p. 103 De Gebmuta de Puppe istliberali de altistae Tragddie nichi Gguleugnen. Adnotationes ad Prometheum Vinci p. b.

33쪽

totam sabulam potuerit sed etiam Vocem integram et rigentem conservare, difficile est intellectu moindo ipsa species romethei qui vix aliter quam maxima parte corporis nudus conspici potuit, in vero homine cothurnis ceteroque ornatu carente exigua planeque indigna Titane Visa esset spectatoribus. Ille denique cuneus: Τ)

per medium pectus adactus certe poscit simulacrum. )Contra Sommerbroditus duabus de causis simulacrum removendum esse censet, cum a Graecorum tum ab histrionum arte alienum e8se simulacrum judicans. )Quod a natura Graecorum alienum ciuisse putat si

mulacrum, equidem hic Memini Gepperti, qui )

optime nostram cum Graecorum scaenam comparat. 3 Prom. v. 64, 65. nisi sorte similem apud antiquos volumus actorum fuisse dolum, qualem apud nostrates scimus, quum mortem sibi consciscant in scaena aut trucidant gladi inter se. De Aeschyli re scaenica p. 3. Die liniectistae Butae p. 261.: Unse Schauspiei, melches urtave et historistae ist, machi es sich, einereigentiastisichen estismis gemass gur Ausgabe, die mensch- lichen ustande die es ledergeben soli, mi moglitaster reuem copire Dahe studire mi die rachien undioden, soWeit vir damit ordringe honnen, vergleichen die Portraita beruister Μanner, die aes de Bisne dargestelli arde solle und suchen uberat bis ius ingelast de Naturueue et udringen de unae sogenanntes deales Costum is eigenuita nitata Anderos, ala die AbWese sit Alles Costum is Meren inne des Wortes Bel de Griecte mussis dies ander sein. Djsjij sdi. ,OO le

34쪽

Eloni, cogitemus do ,personis seu tragoediae seu comoediae quae in dubio magis quam simulacrum a natura Graecorum spectantium alienae videri possunt. In nubibus Aristophanis servus, i quia oleum in lucernam fundere omisit, a domino punitur, etiamsi tenebrae, utpote quibus lucernae leo aluntur, nequR- quam potuerunt repraesentari nisi per verba actorum in animis spectantium, et noctem, si opus fuit, simulatam tantum fuisse motu actorum instabili et incerto concedet, qui Veterum fabulas sole ipso lucente actas esse meminit. Cum de Graecorum natura agitur, non procul abest a proposito picturae mentio, ubi porta domum repraesentat et columna significat aulam obsaeptam, Herma exitum indicat vel aditum

domus. ) iles significat exercitum protypo quoddam enndor et Schoen ,,das lateranischemuseum t. II fig. . ,Apollo qui mortem mittit et miles humi cubans , quod protypo indicat, ut jam dixi militem, qui Achaeos repraesentat, qui telis mortiferia

Vasis pictura apud O. J n. Philolog. XXIII p. 26 tom. II. Vasis pictura ap. O. J n. l. c. t. IV. . idem elcherus. Alte Deismate V. t XXIV. a. idem Arch. Zeit. 1867 t. 18.

35쪽

Μuelleri de ista ratiocinatione Verba: ,pro rometheo figuram quandam quod viderent Athenienses gravaturos fuisse id non magni momenti pronendum. λ)Quod autem de actornm arte contra simulacrum disserit Sommerbroditus nisi admodum allor, non opus est, ut refellam. Haec sunt ejus argumenta: δ)isIn scaena fabula docetur ab actoribus, actorum

autem ars, id quod ipsum vocabulum indicat, in agendo posita est; atqui simulacrum aliquod,

etiamsi summa arte moveatur, agere non potest ergo Promethei vices expleri non potuerunt machinae ope.

Equidem propterea de actione quadam non cogitabo, quod ita duobus brachiis vinctus, pectore transfixo, paene nullum habuit membruin corporis, quo ageret. Itaque nulla habita ratione eorum, quae oratorie de agendi vocabulo M in universcum non sine ure aliquo

πρά τοντες ποιουνται την ριινησι etiamsi dicit, attamen ieselerus

Theatergebaude etc. Gottingae 1851. p. 49. optime monuit παει dicendo magis quam agendo descripta esse in scaena Veterum. Ubinam porro aut qualis est actio' in Persis, quam fabulam scite Jacobsius cum illo genere comparavit, quod contate a nostratibus vocatur cf. G. Hermam op uis κ).Djsjij sdi. ,OO le

36쪽

adicit, non dubitem aecipere, quod cum Wolhero Τ)statuerunt G. Hormannus, C. Med. Hermannus, )Schoenbomius, in . uellerus: β Ρromethei partos expletas fuisse simulacri alumento, quod rupi assixum esset et histrionem illum complecteretur, qui primo Vulcani partes egerit.

Quodsi Sommerbroditus ' Ρrometheum in ipso

incessu, dum liber sit, quodammodo indicare posse fingit animi sui firmitatem et constantiam, recte cum Α. uellero xquaeritnr, unde liceat wnicilrometheum magnifice incedere, priusquam ad saxa alligetur. Immo ipse rometheus cum Vulcano Robore Vi jam inde ab initio stans in scaena potuit conspici, si quidem paries quidam ductilis subtractus est, cujus parietis usum in Mace Sophocleo secundo actu et in Eumenidibus satis cognoscimus ex Schoenborni hac de re argumentis,' etiamsi vocabulum se κω, quo in Eumenidibus Orestes et in nostra tragoedia utitur Bia, non tanti ponderis iaciam, quanti fecit Schoen-bomius; nam etiam noui cis solus dicit, qui βεβροεν. Priusquam de distributione personarum pergam scribere, propterea, quo tempore primum haec sabula

De Aeschyli ternione Prometheo. p. 30. Adnot. ad AeschyL rom. V. p. 55 sqq. In disputatione personarum inter histriones in tragoediis gr. arburg 1840. p. 23. l. c. p. 294. h l. c. p. 19 sqq. ' l. c. p. 54.7 l. c. p. 19.' l. c. p. 216.

37쪽

docta sit, inquirendum erit, quod nonnulli ex tempore conicere conati sunt numerum histrionum et alii invicem ex numero histrionum tempus quo primum docta sit Prometheus Equidem certi aliquid afferre non possum; nam de tempore nihil constat nisi conjectura, ut opinor, argutior quam Verior Hermania et Sommer-hrodisi. Atque Hermannus sic argumentatur: i) Ol. 75 2 arsit etna secundum marmor x. p. 53 v. 68 recente adhuc incendi illius memoria scriptum esse Prometheum Vinctum, arguere videtur vaticinium ea de re Promethei. 3)Num autem ex isto Vaticinio certum tale argumentum sumi possit, mihi non ita liquet, ut Her- manno. am etiam si concedendum erit, poetam Aetnae admiratione adactum esse ad hanc fabulam scribendam, tamen nihil de tempore ipso certi ex hac re concludi potest. Si ergas septimo anno post

victoriam Graecorum doctos esse constat, nemo certis argumentis demonstrare poterit, quot annos praeteriisse opus fuerit, ut haec fabula suam haberet maturitatem.

Altera de tempore conjectura Sommerbrodii his verbis dici potest: ,Sophoclem tertium actorem in

scaenam produxisse constat et sine ulla dubitatione non prius publice accepta est haec nova res quam Sophocles magnam auctoritatem assequebatur i. o.

De choro Eumenid opusc. II. p. 146. η Ber ardius nulla adhibita causa in historia liter gr est 1845 non ante Ol. 75. 2. Prometheum doctam esse consei p. 759.3

38쪽

priusquam in tragoedia vicerat l. 7, 4. orro

Aeschylus non prius recepit in fabulas suas tertium actorem, antequam publica lege institutus orat atqui intrometheo tres actores opus erant, ergo ea sabula non ante Ol. 7, 4 commissa est. y Haec quoque argumentatio praesertim duo exhibet vitia dijudicanti. Nequaquam enim satia patet in hoc fabula tribus actoribus opus esse, sed, ut paullo infra demonstrabo,

duo prorsus poetae sufficere potuerunt ποκριται tum etiamsi de tertio actore cum Sommerbrodito convenerit inter viros doctos, tamen ne ex hoc quidem

re certi aliquid conici licebit de tempore. Nam quoquo tempore Sophocles in tragoedia cum tribus actoribus Vicit, nemo demonstrare poterit, eum ante hanc Victoriam actore tertio omnino abstinuisse neque

exposuisse jam ante Ol. 77, 4. in tertio actore producendo exemplum ceteris poetis ad imitandum. Itaque victoria Ol. 77, 4. a Sophocle reportata nullam omnino rationem stabilem praebet, quae subesse possit Sommerbrodii sententiae. Ceterum monendum est, apud Aeschylum tertium actorem statui posse nisi quum tres actores simul colloquantur, id quod in nostra tragoedia non faciunt. Fuerunt qui secundum virtutem et praestantiam tragoediarum aliam post aliam fingentes doctam etiam Prometheo suum quendam locum et tempus impertirent; sed quam inanis sit talis argumentatio, nemo

ignorabit.

39쪽

Alii doinde ex Aristotelis dicto τα του χοροῖ φλαττωσεμ conjiciebant, quo magis chori carmina cedant fabulae ipsi, eo esse tragoediam posteriorem et maturiorem. t hoc non ita Aristoteles de eschylo scripsit, ut eum in annum magis τὰ om Ορου λατ- τωσαι Vellet quis enim nescit Agamemnonem plura chori carmina habere nam Prometheum, cum Agamemno multis annis post scripta sit, et equidem quum inanium conjecturarum numerum augere nolim, jam transeo ad ipsam distributionem personarum. Biας partes a satellitio, id quod δορυφορυια Vocabant Graeci, actas esse inter omnes idetur On-

Stare Κράτος utrum παραχορ γημα ) erit noritagonistes contra A mellerum ab iis in dubitationem vocari potest, qui jam in rometheo usum tertii

histrionis statuere volunt God Hermannus etiam Κρατους partes ad deuteragonistam refert, quia, ut ait Richterus, parachoregematis omnino ei non placet alumentum. ersonas autem sic distribuit G. Her- mannus et qui eum secutus est Geppertus )Ι. rotagonistes, Hephaestus et Prometheus. II. Deuteragonistes Κratos, oceanus, O, Hermes;

40쪽

protagonistes autem, postquam in scaena Hephaesti partes egit, sub σκευκὶ rupi amam subrepsit et romethei verba per totam deinde fabulam secit. Contra hanc distributionem duo mihi tantum argumenta Videntur allata esse digna quae resellantur. Alterum argumentum est Lachmanni, alterum Richteri, quorum uterque in rometheo tertium actorem in scaenam

prodiisse vult. Et Lachmannus quidem in illis sex versibus κράτους 82-87 non satis temporis suisse

censet Vulcano ad egrediendum et subrependum sub simulacrum. - Certe non ita multum temporis praebitum esse concedo, sed satis ad decore egrediendum, si meminerimus, mutatione vestium non opus esse ei, quem σκευνὶ est plane circumdatura. - Restat Richteri

sententia.' Tritagonistam ille vir doctissimus sumit quia . non sine indignitate Vulcanum ante socios elogeo abire censet et Aeschylo cum hanc dissicultatem tam facile vitare potuisset, si Robur secisset προσωπ

κωφον, certe tres actores praesto suisse inde apparere,

quod nihilominus fecerit Robur loquens. Libenter concedo multa in utramque partem disputari posse de hac re. Qualem autem dissicultatem Robur colloquens et Hephaestus ante Robur abiens Aeschylo praebuerint, non video. Iam inde ab initio