Pars Secunda Sive Oprationes Omnes

발행: 1827년

분량: 684페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

iste etiam cubaret, iii cubiculuin introductus est, quod, ut si mulieri et decumano, patebat alii nemini J. ibi, quum pugnis et Calcibus ConscissuS SSet qui ioco medimitis docidere noluisset. mille promisit. Eubulides est Grosphus, Centuri pinus, homo quum virtute et nobilitate domi suae, tum etiam pecuuia princeps. Huic homini, judicos, honestissimae civitatis honestissimo, nou modo frumenti scitote, sed otiam vitae et sanguinis tantum relictum esse . quantum Apronii libido tulit: nam vi. malo. plagis adductus est, ut frumenti daret, non quantum haberet. sed

Sostratus, et Numenius. et Nymphodorus ejusdem civitatis, quum ex agris tres fratres consortes Τ profugissent, quod iis plus frumenti imperabatur, quam quantum exararant; hominibus coactis'. in eorum arationes Apronius vovit, Omne instrumentum diripuit, samiliam abduxit, pecus abegit. POSi a quum ad eum Nymphodorus venisset ni tuam, et oraret. Ut sibi sua restituerentur, iasminem corripi ac suspendi jussit in oleastro quodam : quae est arbor, judices, in foro . Tamdiu pependit in arbore Socius amictis IlIepopuli romani, in sociorum urbe ac soro . colonias aratorque vester, quam liu voluntas Apronii tulit. Genera jamdudum innumerabilium injuriarum, judicos, singulis Dominibus profero : infinitam multi. tudinem injuriarum praetermitto. Vos ante ociatos animosquct vestros, tota Sicilia, decumanorum hos impetus, aratorum direptiones, hujus importunita-

in forum ad tribunal. s d h. l. idai - Concisus Naug. Man. Grono .ditur per Verris irrisionem, qui τι- s. Contortes. Iempe e heredo , inal in cubiculo haberet. - Ε ettis nondum divisa hereditate. atque iide ore in Μ's. Pall. Nann. fite ritam oe- in eadem commorarites societate. e rit Vere. II, 2o; III, 4 . Coaetis. Collo 'tis ad diripienda 3. Olini, nemiai ratisi. I. V. I.. is a horia. Ea actis Ηot m. Manut.

62쪽

tem, Apronii regnum proponite. Contempsit Siculos: non duxit homines; nec ipsos ad persequendum ve

hementes sore. Pt vos eorum injurias leviter laturos existimavit.

XXIV. Esto; salsam de illis habuit opinio nom, ma

lam de vobis: verumtamen quum de Siculis male mereretur, Civ s romanos coluit, his indulsit, corum voluntati et gratiae deditus fuit. Iste cives romanos 3 At nullus' inimicior aut in sestior fuit. Mitto vincla .

mitto carcerem, mitto Verbera, mitto Sectares; Cru

cem denique illam praetermitto, quam iste civi hiis

romanis testem humanitatis in eos ac benivolentia sunt voluit esse; mitto, inquam. haec omnia, atque

iii aliud dicendi tempus rejicio : de decumis, de civium romanorum conditione in arationibus disputo: liii quemadmodum essent accepti. judices , audistis ox ipsis. Bona sibi crepta esso dixere. Vorum haec . quonium ejusmodi causa suit, serenda sunt : nihil valuisse aequitatem, nihil consuetudinem; damna denique , judices, nulla tanta Sunt, quar nota Viri sortos magno et libero animo assecti, serenda arbitrentur. Quid, si equitibus romanis non ObScuris, Dequo ignotis, sed honestis et illustribus . manus ab Apronio. isto praetore, sine ulla dubitatione asserebantur

quid exspectatis quid a me amplius dicendum pu-

0IV. r. Lectio Ernestis , est ab Hotomanno. Grieuiua . olivet. Lallem. veterem lectionem revocant; quos nune equimur. I. V. L. u. Mitto vincla. Praeteritione reis censet Verris in romanos eiura facinora . quae maius Vere. V explicabit. 3. 'emm haec. Sed illa toleranda putaverunt, quoniam ejusmodi causa fuit, i. e. reip. utilitas Postulavit ;quo, ut stupra vidimus. Verres praetextu utebatur. - Olim erat in hujusmodi casua assuit ratistribus. Sie appellabantur qui non quidem senatores erant, sed Cen sum habebant et apem senatoriae dignitatis, cum ordinia ejus insigni, aetalato clavo . quique in senatu tua sententiae habebant. Huiua tituli inventionem Lipsius ad Tacit. Ann. II,

63쪽

iΝ VERREM AC T. II, LIB. III. 53tatis λ An id agendum ut eo celerius de isto transigamus, quo maturitas ad Apronium possimus, id quod

ego illi jam in Sicilia pollicitus sum, pervenire βδ qui

C. Matrinium, judices, summa virtute hominem, summa industria, summa gratia, Leontini S, in publico, biduum tenuit. Atque 7 ab Apronio, judices, homine in dedecore nato, ad turpitudinem educto ad Verris flagitia libidinesque accommodato, equitem romanum scitote biduum cibo tectoque prohibitum: biduum Leontinis, in soro, custodiis Apronii reteritum atqNe Servatum, neque ante dimissum, quam ad conditiones ejus depactus est'.

XXV. Nam quid ego de Q. Lollio, judices, dicam.

equite romano spectato atque honesto p Clara res est. quam dicturus sum, tota Sicilia celeberrima atque notissima : qui quum araret in Elnensi, quumque is ager Apronio cum ceteris agris esset traditus; equestri vetere illa et auctoritate et gratia fretus, amrmavit, se decumanis, plus quam deberet, non daturum. Resertur ejus sermo ad Apronium. Enimvero

iste ridere, ac mirari, Lollium nihil de Matrinio.

4, refert ad Augustum. Male. Confer T. Uv. XXX. i6; A. Gell. II, 38.

de Verre transigere debemus, ego accusando, vos, judices, condemnando, quo maturius ad Apronium majestatis accusandum, qui equitibus rom. mR-nua attulit, Perveniamus. Sic explieat Μanuti et Deriata. Multua est autem Ferratius ut demonstret . a Cicerone non delatum iri Apronii nomen, quum de aecuaando ipso praetore tot modia se excusarit, ab hae enim re Ciceronis animum ac dignitatem prorsus ab horrere. Sic etiam Garat n. schii . Seusus ergo est: Nonne res est mihi haec agenda Potissimum, ut quo maturiustam inaudita exponere de Apronio possim, eo Celerius de Verre tranalia gam, id est, demonstrationem crimini In eum propositi absolvam, nimirum ex cap. 16 et 19: Metinuis etim fuismentario nomine cePissct maximas

Apronium autem hoc ipso judicio periclitantem patet, ex Cap. as, tamquam ex cohorte Verris administrum, per quem furatus est Verrea. 6. Pereenire. Ita e d. Μanui. Vnl-go Olim venire. I. V. L. 7. Atque. Gruteriani e dives, et regius Optimus, Aequi. I. V. L. g. Mallet Ernest. esset. I. V. I. .

64쪽

54 M. T. CICERONIS

nihil cle ceteris rΡhus audisse. Mittit ad hominem Veneri Os : hoc quoque attendite, ApparitoreS a Praetore assignatos habuisse decumanum; si hoc mediocre argumentum videri potest, istum decumanorum nomine ad suos quiestiis esse abusum. Adducitura Veneriis, atquo ucleo attrahitur Lollius, commodum in quum Apronius e palaestra redisset. et in triclinio. quod in foro minae straverat, decubuisset . Statuitur Iabilius in illo tempestivo β gladiatorum convivio. Non mehercule, qNae loquor, crederem, judices, tametsi vulgo audieram, nisi mecum ipse Senex, quum mihi atque huic voluntati accusationis mea, lacrymans gratias ageret, summa cum auctoritates esset loqitutus. Statuitur. Ut dico, eques romanta S, Pro Peannos XC natus . in Apronii convivio. quum iri terea Apronius caput atque OS Srium unguento perfricaret.

Quid est. Lolli 3 inquit: tu, Disi malo coactus. recto sacere noscis 3 Homo quid ageret; taceret, rPSPOnderet; quid faceret denique, illa auctoritate et aetato praeditus, nesciebat. Apronius interea Coenam ac pocula poscebat. Servi autem ejus, qlii ot mori latis iisdem essent, qui bras dominus, et eodem gerierosi ac loco nati, praeter oculos I Lollii haec omnia serebant. Ridere convivae; cachinnari ipse Apronius: nisi forte

xXV. r. Ristis. Lallem. vocem hane suspeerum habet. I. V. L. a. si hoc. Ne e enim apparitores decumano. nisi a Praetore ju-i, ρο- inissent; non jubebat autem praetor nisi quaestir nul gratia.

legi etiani P νε- . discubuisset. I. V. t.. 5. Tem estim. Illud erat convivium.

quod inibant de die ante horam legitimam, i. e. nonam. Remper in malana Partem usuri,atiar. Gladiatores an hie anni homines perditi, scelerati, audaces, quibn aratorex aliosque V xn.

hat. sic saepius vorem in Quintiana

65쪽

xistimatis, eum in vino ac luxu non risisse, qui Hunc in periculo atque exitio suo risum to aere Non possit. Ne multa , judicos : his contumeliis scitoteu. Lollium coactum , ad Apronii leges conditionesque venisse. Lollius, aetate et morbo impeditus. ad testimonium dicendum venire non potuit. Quid opus est Lollio λ nemo hoc nescit; nemo tuorum amiCorum, nemo abs te productus, nemo interrogatu S, DUNC Seprimum hoc dicet audire. M. Lollius, ejus filius, adolescetis lectissimus, praesto est: hujus verba audietis. Nam Q. Dillius ejus filius, qui Calidium accusavit adolescens et bonus, et sortis, et iti primis disertus. quum his injuriis contumeliisque commotus in Siciliam esset prosectus, in itinere occisus est: Cujus mortis causam fugitivi' sustinent; re quidem vera nemo in Sicilia dubitat, quin eo sit occisiis, quod habere clausa non potuerit sua coiisilia de Verre. Iste porro non dubitabat, quin is, qui antea alium studio adductus ' accusasset, sibi advenienti praesto esset futurus, quum esset Parentis iDjuriis et domestico dOlore Commotus.

XXVI. Iamne intelligitis, judices, quae pestis, quae

immanitas in vestra antiquissima, fidelissima, proximaque provincia versata' sit λ Iam videtis, quam ob causam Sicilia, tot hominum antea furta, rapinaS, iniquitates, ignominiasque perpessa, non potuerit hoc nommi, aC Singulare, atque incredibile genus injuriarum contumeliarumque perserrep Iam omnes intelligunt. cur univemsa provincia des risorem sua' salutis eum quaesivit , cujus isto fidei, diligentiae

8. HUn . Servorum reliquiae qui . nulla sua Privata injuria et inputaus. duee Athenione, rebellaverant, hinns X. . I. Omnino i tim Herelicteaedia accusationem sustinent. coirigendum arbitror, in quaesiverit s. St. ad . lino publiei boni studio, I. V. L.

66쪽

56 M. T. CICERONIS

Peraeverantiae, nulla ratione eripi posset'. Tot judiciis intersuistis; tot homines nocentes et improbos

RCC at S, et vestra et Superiorum memoria, scitis

eSSe: ecquem vidistis, ecquem audistis, in tantis surtis in tam apertis, in tanta audacia , tanta impudentia esse Versatum p Apronius stipatores Venerios secum habebat; ducebat eos circum civitates; publice sibi convivia parari, sterni triclinia, et in foro sterni ju-hebat; eo vocari A homines honestissimos, non solum Siculos, sed etiam equites romanos: ut, quicum inire Convivium nemo umquam, nisi turpis impurusque, voluisset, ad ejus convivium spectatissimi atque honestissimi viri tenerentur. Haec tu, omnium mortalium profligatissime ac perditissime, quum ScireS. quum audires quotidie, quum videres: si sine tuo maximo qui aestu fierent, cum tanto periculo tuo fieri Paterere atque concederes 3 et tantum apud te quaestus Apronii, tantum ejus sermo inquinatissimus, et blanditiar flagitiosae valuerunt, ut numquam si animum tuum cura tuarum fortunarum cogitatioque tangeret

Cernitis, judices, quod et quantum incendium decumanorum impetu non solum per agros, sed etiam per reliquas fortunas aratorum; neque solum Perbona, sed etiam per jura libertatis et civitatis, isto

I. Emendatio Ernestii. Vulgo in Possit I. V. L. 3. Schiata. praepositionem delevit,

ensia satis hono. I. V. L. 4. Sch. recepit lectionem aliquot NSS, in evocariis. Alii habent. ω eo convocari .. I. V. L. - Fallitur omnino Graevius, qui ad coenam invitatos hone issimos homines credebat; quum live vi et quasi in jus trallerentur. id. sup. 25. Et satis explicat ipsa vox is ad eonvivium. qua nempe si gnificatur eos non Apronii epulia aecumbere . verum inter Veneriorum manus Prope mensam fitare. s. Blanditis. Quae seminis tantum et meretricibus conventutit , inquit Asconius. 6. Ut niamquram. Ita ut numquam tibi in mentem veniret. temptis fore, quum abs te harum reruni ratio rePQ

seeretur.

67쪽

IN VERREM AC T. II. LIB. ΙΙΙ. 57

praetore, perVaSerit: videtis pendere alios 7 ex arbore; pulsari autem alios et verberari; porro alios in publico custodiri; destitui alios in convivio; cotidemnari alios a medico et praecone praetoris; bona tamen interea nihilominus eorum omnium ex agris aulam ac

diripi. Quid est hoc populi romani imperium βῖ populi romani leges Θ judicia socii fideles Θ provincia

suburbana Θ Nonne omnia potius ejusmodi Sunt, quae, si Athenio vicisset y, in Sicilia non secisset λ Non, inquam , judices, esset ullam partem istius nequitiae sugitivorum insolentia consequuta.

XXVII. Privatim hoc modo : quid p publice civitates quemadmodum tractatae sunt λ audistis permulta indicia et testimonia civitatum, et reliquarum audietis.

Ac primum de Agyrinensi populo, fideli et illustri,

breviter cognoscite. Agyrinensis est in primis honesta civitas Siciliae, hominum ante hunc praetorem locupletium Summorumque aratorum. Mus agri decumas quum emisset idem Apronius, Agyrium venit. Qui quum eo cum apparitoribus, id est, cum minis ac vi Venisset, poscere pecuniam grandem coepit, Ut, ac

cepto lucro , discederet: nolle se negotii quidquam habere dicebat, sed, accepta pecunia, quam primum

'. Pendere alios. Supra caP. 23. Custodiri. Cap. 24. Destitui. Lollium intelligit, as. Condem ri. GP. 22.8. Imperium. Anne est hoc unperium populi romani Sieetne leges et

judicia servantur p Sie tractantur socii fideles, provincia vieina et quasi auruurbana p

s. Si Athenio ωisisset. Addit post

haec tria verba liber Nannianus, i. rex fugitivorum in. Quod glossema imprudentior I ambinua admisit. I. V. L. XLVII. a. Quum emisset. Verre agrorum decumas pluris licitantibus vendebat. Emere quamplurimo sol bat Apronius, quod quantum vellet, ab aratoribus vi, aut minis auferret. a. Accepto lucro. eo decumammati eis pecuniae summam grandem Pe tivit, ut inde lucratua in aliam urbem pergeret. Luemau, ut infra constabit, Pecuniae erat summa, quam Apronitia quasi additamentum exigebat. Gall. D -υin. Duo ergo exigebat: Primum pecuniam, crina maximam Par temVerri daret, deinde sibi ipsi lucrum.

68쪽

58 M. T. CICERONIS

aliam civitatem occurrere . Sunt Omnes Siculi non contemnetidi, si per nostros mugistratus liceat; sed homines et satis fortes, et satis plane ν frugi ac sobrii : et in primis liaec civitas, de qua loquor, judices. Itaque homini in primis improbissimo respondent Agyrinenses, Sese decumas ei, quemadmodiam deberent, daturos; lucrum, quum ille magno β praesertim emisset, non addituros. Apronius Certiorem

facit istum, cuia res erat quid rei esset. XXVIII. Statim, tamquam conjuratio aliqua Ag rii contra rempublicam iacta, aut legatus prietoris pulsatus esset, ita Agyrio magistratus, et quinque primi

accitu istius evocantur. Veniunt Syracusas. Praesto est Apronius: ait, eos ipsos, qui venissent, contra edictum praetoris fecisse. Quaerebant, quid λ respondebat, se ad recuperatores' sesse dicturiri . Iste, aequis

simus homo, formidinem illam suam miseris Agyrinensibus injiciebat : recuperatores se de cohorte sua daturum minabatur. Agyrinenses, viri fortissimi iudicium se passuros esse dicebant. Ingerebat iste

3. Oecu/ore. Hotom. censet legendum in BCrurrerem, aut si vulgata servetur , eodem sensu esse quo Graecis κατο τ' , i. e. devenire. Defendit Graev. ex hoc Suetoniano I . occur. rare ad vadimonium l. e. Praesto

esse ad vadimonium. Sed reponit majarians, quod dicatur Occurrere ad vadimonium. non ideo aequi recte diei vi occurrere eivitaterum. Itaque in lotom. conjecturum inclinat, sed addita etiam praei'. ad. Quam omnino

addendam ce ei. vel servata vulgata. Heret . . obruere in conjicit. 4. Displinet Emestici a Planeis. Tiacon enliena vertio . Miliain. Νed sorte ipsum a galis in Potius tielrendum. I. V. L. -- Cur vero non eodem dicatur sensu, quo insatia multua in quo in Div. non fiatis . . i. e. minime pS. Quum ille mag. Quum praesertim iam pro doeumis magna pecuniae via

esset pendenda. 6. cuia res erae. Verrem. ad quem ex ea re fructus Perveniebant.

XXVIII. I. Quinque rimi. Sio ampellabantur qui prinoipem in senatu urbis suae locum habebant, et quorum erat maxima dignitas. Sic pro Rose. Am. cap. 9 de decemprimis diximus.

69쪽

IN VERREM AC T. II, LIB. III. 59

Artemidorum A Cornelium medicum, Valerium Praeconelia, Tlepolemum pictorem, et ejusmodi recuperatores; quorum civis romanus nemo orat; sed Graeci

sacrilegi, jam pridem improbi, repetite Cornelii β. Videbant Agyrinensus, quidquid ad eos recuperatores Apronius attulisset, illum perfacile probaturum :condemnari cum istius invidia infamiaque malebant,

quam ad ejus conditiones pactionesque accPdore. Quaerebant, quae in verba recuperatores daret. Bes-

potidebat. SI PARERET, ADVERSUS EDICTUM FECISAE,

quae 7 in judicio dicturum esse dicebat. Iniquissimis

verbis, improbissimis recuperutoribus, conflictari malebant , quam quidquam cum isto sua voluntate decidere. Si immittebat iste Timarchidem, qui moneret eos, si saperent, ut transigerent. P rnegabant. - Quid

ergo λ in singulos Η-S quinquagenis millibus' damnari mavultis P - Ialle dicebant. Τum iste clare, omnibus audientibus, ii Qui damnatus erit, inquit. virgis ad

eum nomine ad tenendos aratores. et ad eoa ad qua eumque vellet Conditiones addneendos Verrea ritebatur. . Priscae edd. .. Artemidorem me dicum Cornelium, pictorem Tlepolemum is, omissis ceteria. sola sorte vox. .. ArtemIdorem ., ex alicujus interpretatione defluxit. I. V. L. 5. Cornelia. A Verris nomine , cujus beneficio cives rom. repent erant saeti. Sie Manut. Graev. Contradicit Hardina non a Verre, quem non meliae gentis fili se contendit, sed a Sulla sie appellatos, qui victor decem circiter annis antea Proseri Pt rum ervos, amplitan derem intilia , cives romanos ease juMit Corueliorum nomine appellari voluit.

formulam re Peratoribus prae wrahe re . Verres respondebat se daturum hane formulam : Si pareret aratores secisse, contra edictum Praetoris, ea,

quae Apronius se in judicio dieturum

esse meebat, uti eosdem aratores -- Cuperatores Condemnarent. IniquitasPorro erat maxima, ita formulam dare , ut rei ipsa adversarii libidine damnarentur, quamvis nescirent quid-nain in edictum mecassent,actor autem quidquid vellet, posset expromere. . Alii addunt se. Fruatra haec au specta Ernestio. Nempe sicut antea quum aratores quaesivissent, quid contra praetoris Edictum se Iaae diee. rentur, Apronius responderat, se ante ivCoperatures esse dieturam . sie ver res eadem resPondebat. 8. Quinqu- uis mimbus. Circite i o,2so R.

70쪽

ω M. T. CICERONIS

Decem caedetur v. Hic illi flentes rogare atque orare coeperunt, ut sibi suaS segetes, fructuSque omnes. arationesque vacuas 9 Apronio tradere liceret, ut ipsi

sine ignominia molestiaque discederent. Hac lege, judices, decumas vendidit Verres. Dicat

licet Hortensius, si volet, magno Verrem vendidisw. XXIX. Haec conditio suit, isto praetore, aratorum, ut Secum praeclare agi arbitrarentur, si vacuos agros Apronio tradere liceret: multas enim cruceS Propositas effugere cupiebant. Quantum Apronius edidisset deberi, tantum ex edicto dandum erat. - Etiamne si plus edidisset, quam quantum natum esset Etiam. - Quomodo λ - Magistratus ex ipsius edicto

exigere debebant. - Αt arator repetere poterat. Verum Artemidoro recuperatore. - Quid, si minus

arator dedisset, quam poposcisset Apronius λ-Judicium in aratorom in quadruplum. - Ex quo judicum numero Z - Ex cohorte prioloris p clara hominum honestissimorum. - Quid amplius Z - Minus te jugerum prosessum esse dico: recuperatoreS rojice . quod adversum edictum feceris. - Ex quo numero 3 - Ex millena cohorto. - Quid erit extremum p-Si damnatus eris nam dubitatio damnationis, illis recuperatoribus , quae poterat esse λ), virgis te ad necem caedi necesse erit. His legibus, his conditionibus, erit quisquam tam stultus, qui decumas venisse' arbitretur ps. 6cvas. Agros iam mire poss-- Vide quae ad cap. xx diximus. Conin Ore. in imi. Dummodo ipsi, etc. ser etiam cap. 59. Quum enim relar. Eliam ne. Oportebatne liberum e et certum numerum iudi- dari, at plus postulasset . quam dedis- cum reficere, et hac ipsa reiectioneaei ager 8 Nota quam vivide, quam ceteri eligerentur, verbum hoe rej

loqtientes hio miseros il- cere eodem saepius aensu est quolos indueat Cicero. Meligere, re irre .Roice. rictu intelligebat liau, 3. Venisse. Qui umiditan sui e t. ii Graevius, dum corrigebat in recipe in. tum decimas Partea credat.

SEARCH

MENU NAVIGATION