Fr. Eliae Astorini Carmelitae Consentini, ... Prodromus apologeticus de potestate Sanctae Sedis apostolicae ..

111쪽

T HIORE M A U. IAppendicem Magni Concilii Nicae. ni Vocant Patre Si, de summo Ecclesiae Christianae Magius a tu, supremoque Controversiarum ludice Dicte decre. tum, Qu'd', Si aliquis Episcopus a Coneil. judicatus fuerit in aliqua causa, &pu. Sard Can istat se bonam causam abere, ut teis' , , ruin judicium renovetur Et si vo- , , bis placet, sancti P gro Apostoli

memoriam honoremus, ut scribatur . , ab his, qui causam examinaverunt,

Julio Romano Episcopo si judi-

caverit, renovandum esse judicium, serenovetur, di det judices: Si autem probaverit talem causam, ut non reis rifricentur ea, quae acta sunt . Quae decreverit Romanus Episcopus con. firmata erunt. Si hoc omnibus pia

,, est, si placet, huic sententiae, quam plenam sanctitate protulistis, ut quu aliquis Episcopus depositus fuerit, , , eorum Episcoporum judicio, qui in

vicinis locis commorantur,in pro . clamaverit

112쪽

PRODROMI APOLOG. ,clamaverit, agendum sibi negotiumriin Urbe Roma, alter Episeopus in Me jus Cathedra,poti appellatione ejus, isqui videtur esse depositus,omnino noriordinetur, nisi causa fuerit in judicio, Epistopi Romani determinata a V.Can . Item , Placuit autem,ut si Episcopus,,accusatus fuerit, Iudicaverint con

rigrega a pii Opi regionis ipsius ic, de gradu suo eum dejecerint: Si ap. ,,pellaverit qui dejectius est , confu- ,,serit ad Epistopu Romante Ecclesia, is voluetat se audiri, si ullum puta ,,verit, deprecatione sua moverit MEpis opum Romanum, ut is e lateretisuo Presbyterum mittat erit inpO otestate Epistopi Romani) quid velit, quid existimet . Et si decreverit ,,mittendos este , qui praesentes cum ,, Epis Opis sillius Regionis judicent, ,,habentes ejus Auctoritatem , a quis Ddestinati sunt; erit in suo arbitrio. DSi vero crediderit Episeopos illiushRegionis sussicere,ut negotio termir

113쪽

TAE EO RE VA V. ς3,,num imponant, faciet Romanus . ,,Pontifex quod sapientillimo con ,,silio judicaverit.

s. Quamvis autem olim circum serebatur ementita quaedam Fidei Regula, quam credebant nonnulli traditam fuisse a Pallibus Concilii Sardicensis,, quan theo retus etiam , Q. Sorom=tis veram esse . .

putarunt in ac tamen Synodo .

nullam prorsus editam fuisse Fidei professionem, neque de caetero prio rem illam , quam Magna Nicaena Synodus firmam,ratamq;esse voluit, mille heic auctam, vel explanatam testis est ipse idem, qui utriq;Synodo

intei lacri Divus ATHANASIus ,

crabellas dicens nonnulli jactant, β eamasi ex Sardicens Θnod de fide hi Apost.

eon eripias ne legi quidem semet, dirarz

autproferrisinatis nihil enim tale tum &α conellium definitit. At vero id non detrahit Authentica fidei illorii undeviginti Canonum ad discipli.

114쪽

ς PRODROMI APO G. nam Ecclesiasticam pertinentium, quos, secundum diversas Episcopo rum suggestiones, roganteos Sy nodi Patrono, statutos fuisse legimus in Actis ejusdem Synodi Sardicensis. Nemini quidem ad hanc usque diem fides horum Canonum suspecta fuit: quinimo , praeter ea , quae alibi ex

Melane litone Ditheranismi Primit pilo adduximus, ait etiam pie idem MELANCHTo in vita Theodotii a ad Chro Imperatoris, quod aia quae i. nempe ex horresi Ariana proveni t Theod antra eum Imperator Constans

reprimere conamur, perfecit, ut d

nodus hi eonveniret in Urbe Sardi. ea, anno post Nicanam Synodum a MEtsi autem AR Di CE Ns Is Sy No

Dus pia DECRETA FECIT ; tamen

conuantitis favi Arianis . Quot vero pondo sint tres a nobis citati Canones Sal dicenses,non admodum iisncile erat ex eoium verbis conji. eere. Adeoq; statutum jam,Cano

115쪽

T HEOREM A V. ysnibusq; confirmatum fuisse in Eccle

ita Chrim ana,circa empora duorum 13rimorum Generalium Concilioru,

eii in Romana Sede Principatum Christi anae Hierarchiae, supremumque judicem Controversiarum, Onso' test non este compertum illis qui re cie perpendesint quanti momenti

sint illa verba citati Canonis Quarti: dijudicaverit Eomanus Pont

sex reno vandum esse Iudicium, renovetur, c det Judices : Si autem probaterit talem causam,

ut non res ιcentur ea , qua acta

sunt: ua ipse decreverit, commata erunt sensus ergo horum verborum est, Appellationem, quae fit ex quacunque Sede Episcopali ad Romanum Pontificem,esse legitima, atq; in Papae Romani potestate esse, judicare, revocanda ne sint ad exa. men aliorum Episcoporum judicia nec ne atque ad id, arbitratu suo Iu dices

116쪽

ς PRODROMI APOLOR dices destinare, atque firma demum & rata fore quaecunq; statuta fuerint a Papa Romano,tanquam a supremo Controversiarum ludice, ita quidem quod habetur Canone Quinto ut nemo possit conscendere Sedem latius Epistopi, qui videtur esse depo situs, nisi causa suerit in Judicio Pomtificis Romani determinata. De cae tero vero hi Canones non restringu tu ad has, vel illas nationes, sed sunt omnino Oecumenici, quippe de quibus expressis verbis ' Tota

quae eonstituta sunt Ca. ibolica Ecclesia in uni .

everso orbe disusa custodiat

117쪽

TH FOREM A VI

Papa Romanus sit Hierarcha totius Ecclesia Chri fiana patet ex Sacra Scriptura, es ex consensu Sancto- Patrum ejusdem

Interpetrum. I. Alam quidem est authe rum, uinglium , atque

Calvinum, eorumq; aile. clas , non aliter, quam technis, de dolo nobiscum agere voluisse; quan

doquidem ipsetiam qui, ut sunt

impudentissimorum hereticoruri res, honori ubi ducunt, sit quando, que Sanctos Patres despexerint,ipro nihilo putarinu ad consensum antiquiorum Patrum se quidem reε ferre posse iactitant, ubi animus illis est hodiernam Ecclesiam Romana i tanis

118쪽

s8 PRODROMI APOLOG. tanquam ab antiqua illa primorum quinque seculorum Orthodoxa E clesia maxime degenerem, in omniuodium, invidiamq; trahere, necnon etiam quando experiuntur, non tam

cito sibi quemquam posse in animuinducere, ut credat, nihil dum veri, bonique dictum , scriptumve fuisse in Ecclesia Christiana, antequam dei Catholiea, atque etieulia valed,

ceret Frater Martinus Lutherus:

Nam quis sibi suaserit, oirines una caecutiisse Graecos, atque Latinos Doetores, atque signanter ex Graecis Athanasium, Basilium, NaZianZe num, Chrysostomum, Cyrillos, ela ex Latinis Hilarium, Ambrosium, Augustinum, Hieronymum,dcle nem, atque desipuisse Concilia omnia, quantumcunque Generalia, Lutherum vero, de Calvinum Sacraru Literarum ita numeros absolvisse, ut

nihil silpraeterea requirendu estanὰ ergo, tanquam si offusa toti Orbi Chri

119쪽

T EORUM A VI. pChristiano sempiterna nox fuisset, jacuissent omnia in tenebris, nisi Lutherus, Luinglius,4 Calvinus affui. xiilent Acat, vel ipse idem P Rr

LIPPu MELANCHTON, Lutheri, Lutheranaeque causae propugnator , probe novit, quod Quando magna a Melaehi.

ω, 2 SEMPER ADDuNTu A DEO MIRACULA, ut cerιUetamus a Deo es missos iuxta illud: Praedieave runt ubique, Dominu cooperante orsermonem confirmante sequenιibus Agnis ta Quotnam autem dc quorum miraculorum opifex extiterit Z uino

glius, teitem do LuTHERuM ipsum; At Hareiteos ait Lutherus inferio ib.eotrarensemus, realienos ab Erelsa Dei L 'itillaniinglianos , ct Saeramentarios besomnes qui negant Christi Corpus, σSanguinem ore carnali sumi in unia versa Ecclesia. Testes do etiam ME. LANCRTONEM MIREN Tru Miu G a theti

120쪽

io, PRODROMI APOLOG.

theri primarios Asiectas, qui quidem in Epitiola ad Philippum Hassiara In Epist. Landigravium Si rationec diciunt'

ad Philip Ouibus Zui litis movetur conicieri

iis inniti possint,facile etiam nos allegorias ipsius adprobaremus e Cer. tum autem est, non post acquiescere conseientias istis argumentis. Deinde manifertum est, horribiliter eos teccare, qui incerta pro certis de eis duntistoecassionem prabent non m9dοβώθmatir, sed etiam beιlis CG-tra vero, quae nam miracula ediderit Lutherus, edisserent nobis Tigurini haereseos Zuinglianae Profestores; hi enim in sua Confessione Germanica impressa Tiguri anni aperte

par.3 BL hujusmodi, fandis, e impiis di csteriis e ipsum haresiarcham declaret. Quin etiam tota Schola Zuia

gula