장음표시 사용
71쪽
primo loco poetae vitam exposuisset, , o ait Nunci, quoniam Me auctore summatim diximus, Me ipso jam carmine dicendum videtur quod bifariam tractari solet,n hoc est, et ante pus, et in ipso opere Ante opusn titulus, causa, intentio. Titulus, in quo quaeritur, cujus sit. Causa, unde rium sit, et quare hoc potis-n simum sibi ad scribendum poeta praesumserit. Intentio vin qua cognoscitur, qui essicere conetur poeta. In ipso
opere sane tria spectantur: numerus, ordo, explicatio.
IIaec cuncta exsecutus, S IOS ait: Superest explanatio:n ad quam antequam veniamus, illud dixerim, etc. ' Ergo post illud dictum ad ipsam carminis expositionem Donatus fecit transitum habemusque rude, integra ejus ad Virgilium protegomena, quibus omnia Continentur quae expositionibus poetarum praemittenda existimabantur. Ab altera parte apparet, ea quae leguntur sqq. de origine Bucolici carminis, et S 1-s de causa quae voluntatem poetae attulerit Bucolica scribendi, omnino ad rem pertinere, neque in his protegomenis desiderari potuisse: ut et ipsius auctoris verba docent. Quapropter non
audiendus IIunius, qui ad res annotavit: bEadem quaen hic memorantur reperias in prino Comment Servii, en quibus huc videntur male revocata esse;' item ad S,S: Sunt autem et haec adrisi a sequiore manu forte ex 'Servii Comment Irinc Inserta. Si esset tanta inter Donati et Servii verba similitudo ut ex altero in alterum translata esse appareret tamen potius par esset existititare, Servium haec descripsisse e Donato, quem in eodem prooemio ipse auctorem citaverit. Sed tanta similitudo non est.
Easdem res ab utroque tradi, non est mirandum. Sic de origine Bucolici carminis eadem fere ab omnihus Grammaticis, alteri ab altero quasi per manus tradita, exponi solebant, tam a Graecis in protegomenis in Theocritum,
quam a Latinis in praefatione ad Virgilii eclogas Nec propterea cum Reynio ad S i dicendum est, ea quae in
72쪽
Donato hac de re leguntur pleraque esse conversa e Graeco grammatico qui praefigi Theocrit solet Ct eund ad Scio . Non adeo inter se conveniunt Donatus et Graecus grammaticus. Et etiam ille grammaticus habet ab aliis, sicut L lini. Similia quoque leguntur in protegomenis Proh antescholia in Eclogas Obiter hservandum a Proh eadem fere, quae a Donat et Servio, atque eodem ordine tractari. Post poetae vitam reperies Originem Bucolici carminis, Qualitatem carminis, Causam scribendi Ordium eclogarum. Ceterum cum Aellii Donati commentarius in Virgilium, Serviano obscuratus, perierit, sola servata est hujus commentarii praefatio, fortasse quod in ea poetae vita dilligentius, quam in Servii protegomeno, exponeretur. Et saepe factum est, ut scholiastarum protegomena vel tota vel partim servarentur, ipsis scholiis neglectis Multas auctorum Vitas quae eorum scriptis in Mss praefixae reperiuntur, ex hujusmodi prooemiis desumtas esse credihile est. Sic Persi Vita inscribitur: De commentari Probi sublata, quod recte Theodorus erinius, vir inter pra cipua decora nostrae aetatis numerandus, nuper explicavit(Zeilaehrim fur die Alterthummissenso hami IdiS. P. 126. , fuisse eam a Proho commentari suo praemissam; comparans cum titulo Vitae Thucydidis a Marcellino conscriptae in Cod. Ηeidelbergensi Mae aeaAAira in vae sis
Aoγo inac. Eadem res est in vita Virgilii, de qua nobis sermo Sublata est de commentario Aelii Donati. - terum si comparetur haec Aelii Donati Praefatio cum Pra satione Tib. Claudii, tum e ro apparebit, quam diversa fuerit utriusque interpretis ratio. Proposueram mihi in hac epistola alias etiam quaestiones tractare de Virgilii Scholiastis. Sed quoniam vereor ne nimis longus fiam, malo hic finem facere, cetera ad aliud tempus servare Paucula tantum subjiciam, Suae
73쪽
dum haec epistola typis exprimitur, supra disputatis Ddenda reperi Sunt autem haec. Schvenus in Dissert Critica de Terentio et Donatorius interprete edita Bοnnae 1821, quamvis rem in hac
epistola tractatam uno tantum verbo tetigerit, eam tamen sententiam secutus est, quam et Ipse probare conatus sum.
Scripsit enim . S: v Virgilianas Aelii Donati comment ptionestieronymus laudat, easdemque quoties Donatum m n morat, Servius respectat, qui senem videre potuit puer., Quae in Maronem nunc feruntur commenta ea Tiberiin Claudii Donati esse, Grammatici et aetate et ingenion longe inferioris, inter erudito jam sat constat. ' Idem quae deinceps p. S-S de Donat Omlare et Grammatim dixit, conferenda sunt cum nostrae epistοlae p. 2 Sq. Addo etiam, Barthio ad Stat V Theb. 8 recte ut supra scriptis apparet Servium dici non insolentem nati reprehensorem, ubi is conniuet eundemque in Advers. XXXIII, 1 S ita de Tib. Donato verissime scripsisse: Est D paraphrastes non ineptus sed diligens, ut dissentiamus a Paulo Merula titulum Donati adspernante, cum utiquen plures ejus nominis studiique fuerint. Sed de hoc in Dubiorum Scriptorum Constitutione. ' Eodem argumento
nos contra Merulam usi sumus, P. 2. - Postremo afjiciam, locum Ael. Donati quem a Servio ad II Georg. citatum p. 12 retuli, spectasse Mythographum veterem, editum inter Scriptores Rerum Mythicarum a G. II. B de Cellis 18Si p. utS: Dicitur Lenaeus sive a Graeco Aaret, id est lacus, sive secundum Donatum ab eo quodn mentem deleniat. Nam quod Servius minime primamn producere asserit, quia videlicet Graecum nomen Latia D nam non recipiat etymologiam, de eo Tullius, ut supra Dinnuimus, aliique non pauci dissentire videntur. Utri autem parti favendum sit, juxta controversiam de con- trariis legibus relinquo ventilandum. ' hi cum in uno m. vox Primam ante producere mittatur: rex laudato
74쪽
Servii loco, quem sequitur hic scriptor, corrigendum via detur Nam quod Seruius minime hoc procedere,veris. Sed Tuum de hac re judicium esto. Idem de omnihus quae in hac epistola scripsi, dictum intelligi velim S talo id egi, ut quod verum esset reperirem Magnum autem mihi veritatis argumentum habebitur, si Tuum tulero
Vale, Vir Praestantissime, et ipse literas veteres, ut faeis, insigniter augere perge, nostrisque juvenilibus studiis fave Scribebam Amstelodami, anno MDCCC hv.
75쪽
p. o. n. s. deleantur piae tetmiur inde a me ad II, ad , usque adta re tuo.