장음표시 사용
621쪽
Non er men, sed laus ae necessitas ibi est iudieare ex antie'aris opinionibus, hoc est secundum Traditionem. Vindicatum a nomnullorum dicteriis Concilium Tridentinum. Pag. II6.
Diseiplina Ecclesiastica quid eo lectatur. Quei disserat a Domate.
Atiae in Disciplina murare, aut non mutare , sequi aux non sequi liceat. Consonare in Dogmatibus omnino necessarium. V νietas in Disciplinae rebus mori laudanda, modo toleranda. Conis flantia Catholicorum in Haeres Iconoelastica damnanda eommemdatur, a Catainiano quodam injusti subsannata. Quid Ecclesia egerit, eique ' agendum in dissidiis de Usciplina. Contra Phe- reponum ostenditur Auctoritas Ecelesae in praecipiendis nonnuLιi, ad Disciplinam spectantibus sub poena peccati. Pag. 124. CAPUT DECIMUM SEXTUM. De Historia Religionis agitur. Eius duplex genus, Historia Divina, Historia Ecclesiasylea. Ilia diυinam Fidem a chrisianis exisgis. uid iuris illie sp hominum Ingenio. Ecclesassicae Historiaedoeumentis non debetur supranaturalis Fides. Rariones istius fempentiae. Ecclesa non immunis a periculo errandi in iudicandis Personis, Auctoribus Librorum decernendis, in Sanctorum gestis narrandis, oe in aliis id genus factis. Pag. I 38.
in aliquod Factum Fide supranaturali credendum flaruatur, quae com diriones requirantur. Revelationes quarumdam Sanctarum muli rum ad Fidem non spectant. Neque Canonixario Sanctorum. Traditis noeessaria, ut aliquod Factum tanquam pertinens ad Fidem decernatur. An Immaculatam Deiparae Conceptionem statuere posset Eecissa. Pag. I 46.
622쪽
In Iudieiis Ecclinasticis tria eo deranda, nempe Doctrina, Persona, seu intentio docentis, o Voces, seu phroes, quibus doctrina exprimitur. In Doctrina damnanda sive probanda, est ab errare immunis Ecclesia' non autem in iudiciis de Persona. An iudicia clesiastica de Vocibus o sensibus supranaturalem Fidem postmlant. Tum solum postulare videntur, quum ad Fidei doctrinam aut statuendam aut defendendam necessarius es in Ecclesia Di-νlius Sancti afflatus, oe quum de Traditione relligenda ex P rribus , o de sensibus Canonum, o de versionibus saerae Scripturae agitur. Pag. I 63.
Eeelesiastica iudicia de priυatorum hominum Libris, Verbis, o Semsbur, ad fidem perrinere minime videntur. Et tamen doctrina in iis aut probata, aut damnara, Frde supranaturali eredenda. Ipse ilia iudicia quandonam eerra quoque credenda snt, quanquam non assensu diυinae fidei. Qiιiὸ heie Disciplina praeei. piar. In Ia enii caussa quid praestandum. Pag. 17 3. CAPUT VICESIMUM PRIMUM.
In profanis Artibus, Scientiis. ae Historiis magna Ingeniorum liberis ras. Sed c haee ab Ecclesia tunc coercenda, quum per eas femtentias aliqua ex parte laeditur Fidei Doctrina, aur sacrosanctae Literae erroris sive mendacii suspicione asperguntur. Sublato huiusmodi periculo, liberum est in bis sentire, quae velis. Regulae nonnullae in hane rem. Sacrarum Literarum scopus. Quandonam si, aut non fr, evidens Scripturae mens in rebus ad salutem minime spectantibus. Pag. I 84.
CAPUT VICESIMUM SECUNDUM.An Scripturis sanctis repugnet Assronomorum forentia de Telluris motu diurno. Sacrae Litterae pbrobus vulgi ac figuris usae, urverum quodpiam rini arent. Exempla in eam rem. Quid ν rus orbis in Scripturis, extremitates Caelorum, Solem incales re, aliaque ad caelos, Stellas , ac Solem spectantia. guando proprium litteralem fensum in Scripturis factis retinere cogamur; oe quando fir locus aliis interpretarionibus. Pag. I97.
Tradisio, o Evidentia ex euntur, ur in his ad salutem minime o ctantibus documentis statuatur, aliquid certo esse eradendum. Comellii Tridentini laudandum de rarione inserpretandi praeceptum. Tom. X. P. I. E e e e EυL
623쪽
Ευidentia in his non raro deserata. auid de Antipodum exiis flentia olim creditum, cra quam prudenter ab ea quaestione diri. menda abstinuerit Ecclesia. Scripturae non detorquendae ad profanorum dogmatum tutelam. Peraυri o Sancti Thomae femenis ita de Ibis mss. Pa . 2IO.
Sancti Augustini consilia, quum de interprerandis facris Scripturis ML tur in rebus Pse scis, Myronomicis, o aliis id genus . Vuid sanctus Thomas hele sentiat. Quam Litteris farris nonnulli aburantur ad suas priυaras Uiniones tuendas. Iadicum Ecclesas corum munus in hince eontroυersis, Ο quae Eruditis in ipsis exigatur. Cartesii de natura Corporis doctrina an Fidei dummtibus a emetur. Pag. m.
CAPUT PRIMUM.A Mprum i-s i euiis in prodenda, ae annuntianda Ver inter sed
ita ur Iustiιia, Caritas. oe Prudentia numquam ab isti iure laedantur. Hieretici in suae Religionis doctrina annuneranda , qui ope de illius Veritate non fatit certi, o sne missione legitia ma Eυaugelium praedicantes. Iustitiae defunt. Pag. 232.
Caritas quando obstet, ne Veritas eis eιών. Eius leges. An , oequaudo , o quomodo mulgaudi errores Procerum Ecclesasicorum. An aliorum errores, oe vitia, oe quando id licea/, aut necesse R. Abufus, oe excessus in bifre. An mordat iras s liferenda. Pag. 238.
Calumniae numquam adhibendae. Conυiciis thmerandum. Non imputandi errores, nis bene Ae pecti. Pueris quantum feri ροιοῖ pMenandum ἰ o quando secus deceat. In confutandis erroribus ad Raetigionem minime Dectantibue quae libertas Ingeniis. Caritatiae Moderationi oe bete suus esse debet locus. *uando viria m rum adυerfariis obiicere liceat. Pag. 244.
Errores in Sanctorum Patrum scriptis non dissmutandi; sed modesti gendum, ex fandi errantes. Prudenriae in proferenda V ritate, Di ille bet Co tale
624쪽
Vitate, o erroribus infectandis habenda ratἰo . Vuot modis in hane virtutem pereetur. Scandalis ac seditionibus non aperiem dus aditus. Pag. 23 I.
uando, oe quibus de caussis, damnare oe consigere Libros, Pastor bus Ecclesiae isceat, aut sit opus. Et hele a Censoribus Eecloasticis in Iustitiam peccari potest, in Caritarem , o in Prudentiam. Qui abusus oe excesus in salutari sa auctoritate eκercenis
da fugiendi fur. Pag. 2 7. CAPUT SEXTUM .Prudent de consilia ad Ecclesasticos Censeres. A Mυirate votum osententiarum timendum ἰ fed non omnia nova, aut noviter dicta damnanda . Quam necessarium Superstitionis faciem habere perspectam, eiusque ocessus prodere. An laudandum ritum iam guinis profundendi pro ruenda immaculata Beatae Virginis Come tione. Scrupuli, cavillationes, peritas a saeris Censoribus abfutura. Bona procuranda, sed ita ut mala graviora non inde suant. Sanctorum Patrum Libri non murilandi, eum per tuos mulgantur. Cavet hac de re accusario repulsa. Suel, c quando vitia Eecloasticorum litteris eo gnare deceat. Pag. 263.
An ad Religionem veram eo ellere quemquam summis Magistratibustierat. Id ius Ecclesae ae Regibus in mereritos . Phereponi hac de ea a in fanctum Augustinum irae, ae iniusta censera. m. nifesta Religio aliqua evidenter eredibilis danda es , atque haeces Catholica. Donatissae pbreneticis comparati, neque iniuria a sancto Augustino . Plerique ex iis non ficto animo Catholicam communionem amplexi . Legum rerror rationibus additus laude aeutilitate non Oret. Exemplum Dei hanc in rem iuste ab Augustino adhibitum. Pag. 277.
Ei meretici Catholicam Ecclesam persequuntur. Augustinus oe Afri-eani Episcopi perperam insimulati impotentiae atque ambitionis in Donatistas. Eorum Cbrsiana Caritas, ut schismari suis Amret. Cur mortis Donarisae quidam damnati. An, oe quomodo piam Dei severitatem eumc Afrorum Di oporum severitate eompo eris Augustinus. Non omnis persequutio mala. Recte id ab eodem Ausustino demonstrarum variis Linerarum sacrarum dotirumentis . exemplis. Pag. 288. E e e e a C A. Diuitigod by Cooste
625쪽
Auod Augustinus de Rogaristis, oe de vexatione Haereticorum, senis
rentia mutata, scriUit, non immixem eum, neque Protheum a guit. Hinonensis Ciυitas credenda est non ficto animo Sehi aeiurasse. Inter Catholicorum oe inhammedanorum persequutiones quam magna disterentia. Senrensia Augustini de diυrna Graiia non excludit utilitatem poenarum in Haereticos pertinaees . Nullo iure culpatus a Pherepono Augustinus, culpans Donatissam asi rentem, neminem cogendum esse ad bonum. Pag. 3o I.
Non ἰ amatur ab Augustino Eeclina trium priorum Saeculorum, neoque eidem inngitur aliqua assimulario iniqua. Non omnis perisequutio improbata a veιeribus Christianis, sed ea tantum, quae pro errore contra veritatem exercebatur. Neque Ethnici criminari iure potuissenν poenas moderatas in aversos a Felgione vera salutas. Augustinus erea Manichaeos mitis, sed non ivictreo inrufaudus, quod salutares Haereιicorum vexationes de imde laudarat. Pag. 3IO.
Donatissae multorum eriminum rei, o puniendi quoque ex Legibus politicis. Probata ab Us Deo moderata Haereticorum vexatio. nepra declamettiuncula a Pherepono incta veteribus Christianis, qui persequutionem Eibnitam ideo iniustam secabant, quia pro impietate erat. Maxima disparitas intra Erini os, ct Christia. nos Imperatores, quod est ad vexationem subiectae gentis. Ad summas potestates pertiuet coercere impios, m a vera Religione Δυios. Pag. 3I 6.
Posito in Regibus iure vexandi impios, nulla Christianis, aut saltem Gabolicis imminere debenι incommoda apud Ethnicos oe Mubamia medanos. Religio Cbristi manifeste vera, eamque tueri pertineretiam ad Reges. Poenae utiles. ut meret ei in veritatem arrentius oeulos eonvertant. δuam sanctitatem in subi ctis exigere debennseiυitis Leges. Dissensiones in Religione politico quoque regimani noxiae. Lactantii locus explicatur. Beclesiae Catholicae aperra m rixas, oe potissimum iu eonrνουσsia cum D naristis. Pag. 325.
In Iudaeos, Eibnicos, ct' mbammedanor minus aspere agendum et xbolicis Regibus. Rigidius habere mereticos fas es: Et in coa
626쪽
189. . tamen spiritus lanitatis es retinendus. Haeretis. meri, Haereiici sedilios. Postremi poenis gravibus digni, sed non fingenda eriamina. Haereticos alia nae ditioni subdiros plectere non licet. EN rantes alii pertinaces, alii dociles. Inter primos mitius habendi, qui cum lacte biberunt errorem , quam qui ultro errorem adsitis
verunt . Attamen oe heis audiendae Caritaris voces, misericordiae futurus locus . In errantes non pertinaces clementius agendum .
Auae regulae Iudicibus Carbolicis bele futurae. Pag. 333.
Zelus ineruditus, oe nimia Licentia in fidei oe. Disciplinae negotiis. uos pessimos essectus ille pariat. Scientia ρο Prudentia s a Zeis abjint, quid sequi inde possit. Zelus ineruditus N at rum . Vuomodo regendus Zelus. Licentia opinandi in Religione nimis nocet. Eius exempla in Phereponi Libris. Pag. 349.
CAPUT PRIMUM. O id de Peccato Originali fenxians Rc-ουῖν antes ac Socinian .
Nulla iniustitia Deo fribuitur per Catholicorum s mentiam de originali Ueccato. Ouum potuerit Deus ab initio condere naturam hominis talem, quaὶis nunc nascitur, potuit etiam ex Adami Peccato sinere mala in hominum genus effluere. Auctoritate sacrarum Liιterarum eonfirmatur Dogma de Originali Peccato. postoli locus ab int roresatione Phereponi vindicatus. Pag. 338.
Infantes miseri eatissa unius Adami peccantis. BUximus eis necessa rius ex Traditione probatur. Antiquitas Donserum pro infantiabus in B iprimo contra Phereponum ostendatur auctoritate Ter tulliani, qui nece storem Pae baptismi agnovit. Et in vereri Lege parυulis Profliniis adbibitus Baptiymus , oe varia apud Iudaeos Baptismatum genera. Sauctus orianus Pereati Orseianalis afferior perperam a Phere ρono negatus. Pag. 367.
CAR UT TERTIUM. Concupiscentia non Bonum, sed malum homini. uid L bidinis e
nerale nomen interdum apud Augustinum finer. Libido earnis, qualis nune est, malum Poenae, o non Peccatum proprium est. Non venit ab infixutione naturae innocentis, sed Peccari primi poena
627쪽
poena fuit. Dissere ab anerentia edi oe potus. Pernicisse bom ni , ur is animal rationale est. Pudor nuditatis in flatu Naturae innocentis locum non habuit, sed post Adami lapsum effluxis, ct insitus nune omnium naturae. Fuisset oe in terrestri Paradi. Io voluptas Carnis, sed non inimica auν infisa Rationi. NisAdamus peccasser, neque Libidini turbidae, neque aliis malis ob. noxium foret genus humanum, Scriptura reste. Pag. 379.
Phereponus Pelagii Patronus. Episcopi Catholici propter damnatum Petagium perperam iniustitiae accusati . Liberum Arbitrium reυ ra a Pelagianis inflatum. De qua Gratia Dei disputaretur inter Carbolicos atque Pelagium. Post Augusinum non adoptatae in Ecclesia Catholica Pelagii Opiniones. Confectaria quaedam dura a Pelagianis, o a Pherepono obiecta, minime admissa in Amgustiniana Senientia de Graiia oe libero Arbitrio. Quam Grais riam negaret Pelagius. Africani Patres a Semipelagianismi nota liberari, ET aequitas in eorum Iudiciis contra Pelagium ac Ca testium minime desiderata. Pag. 39 3.
uae Gratia Dei negaretur a Pelagio, olim notissimum. Graria Canviniana ae necessitans ubique a Pherepono perperam afficta Augustino, o Parribus Carthaginiensbus. Apostoli Dea viria ab iis Patribus recte adhibita contra impia Pelagii dogmata. Phereponi interpretariones variae oe accusationes repelluntur. Eυari
Li nuda praedicatio est quidem gratia, sed non Gratia, de qua functus Paulus oe Patres Africani agebant. Pag. 42
CAPUT SEXTUM. Orandi quidem Dei utilitas in hominibus, sed non necessitas, a Pelagis
admissa. Aliae Phereponi ae Oriones confutantur. Non omnia P
na Eυangeliea Pelagius confessus est. Gratia Dei, quum oppon νuν Legi in scris Litteris, non semper Emngelium merum fignia fleat, ut Fbereponus oe Hammondus purant, sed etiam beneficia Dei per Eυangelium coliara, oe praesertim Fidem, oe Caris rem. Deum impossibilia non iubere, Aueustini oe Eetissae C tholicae fenientia est. Pelagiani inimici Gratiae Dei. Pag. 4 I9.
628쪽
dens , quid eo equens. Arbitrium bominum femper liberum ab antecedenti necessitate, femper praedirum essentiali liberrate. In hae sententia Iemper fuit sanctus Augustinus, uri ex multis eiusticis Uyenditur. Nulla in Deo anrecedens necessitas, eique etiampributa a quibusdam Libertas in amore fui, atque virtutis. Pra frentia futurorum in Deo non tollit Arbitrium homini liberum. Deus praevidet, Iibere homines peccaturos. Idem in Deo Iunν praeteritum, praesens, ac fururum; quare ejus Praescientia nomiaedis Arbitrii humani libretarem. Pag. 432.
S. Augustinus quum deperditum is homine liberum Arbitrium ait, flum de Libertate accidentali ρο eonsequente ad bonum faciendum loquitur, neque essentialem, seu antecedentem Necessitatem ad malum homini tribuis , sed accidentalem oe consequentem . βuid μν bae Necessitates ae Libertates, ostenditur. Afferuntur C e lιeantur maria Augustini Ioca. De Libertate tantum accia dentata ad bonum inter Catholicos oe Pelagianos lis fuit. Pol syas , non Liborias operandi boni in hominibus deperdita post ye catum Adami. Quae similitudo tutercedat inter hominem factum in bello servum, oe ιominem pecoro addictum. Arbitrium tune liberum ad Bonum, si liberetur a Deo. Correptio ac oratio utialas ac necessarsae in sententia quoque Augustini. Pag. 447.
CAPUT NONUM. Senientia de descensu Christi ad Inferos ad Fidem spectans a Pher
pono improbata . Vuid he e eerto eredendum, quid f3 dubium. Psalmi XV. locus a sancto Petro laudatus Cat,olicorum sentemtiam probat. Phereponus eum Galmi locum absone interpretatus. μυiὰis verba ad unum Christum refeνenda. Vox Hebrai a Scehol Inferos etiam . oe loea animarum post eorporis mortem segnificat. Talem eius esse sensum in Psalmo laudaro vox Graeca Hades afancto Lura adhibita mincit. Alia argumenta in hane rem. Semrentia Hebraeorum de Infernis animarum sedibus, o Scehol, e dem fensu ab Interprete Driaco usurpata. Pag. 46 I.
Non Apostoliea Fide, sed Apostolica Sede legendum in quodam Augustini loco. Pbereponi somnia varia hete nobis obtrina. Alia Amctoritas veriraris, alia iurisdictionis. Muid eommune cum reteris Ecclesis Carbolicit, quid fustra reseras habeat Nomana Melesia. Eo in Deo Augustinus a Plerepono minime intellectus. Epycm
629쪽
592rum eont uuata fueresso in Cathedra Romana inter Notas verae Ecclesae computata ab Augustino, aIrisque vetustioribus sanctis Patribus . Tertullianus eiusdem sentenriae fuit. Consensus oeiudicium Christiani Populi suum quoque robur habet in contrμυersis de Religione. Pag 478. CAPUT UNDECIMUM.
Miracula in Ecclesa Dei patrata, a Noυatoribus oe a Pherepono indvbium revocantur. Excessus prudenri Catholico fugiendi in iis eredendis. Miracula quaedam certifima fuere. Stratagemata Ofucus inique appellantur a Pherepono, euius Soρhimata in hanerem exploduntur. Augustinus mendacio infensipimus: oe Phermponi calumnia contrarium in sinuantis. Nulla Duposturae nota, o omnia veritatis signa eonfluunt in miracula ab Ambroso oe Amgustino narrata. Caeci Mediolanensis fanati ad Reliquias fanct rum Gerυasi 2 Prorosii Historia expeditur ab aereis Phereponi obiectionibus. Ambrosus in ea narrarione fide dignissimus. Da mones ab obsessis eorporibus reυera depuls. Pheremnus faeras Litteras per larus Onugnat. Pag. 487.
Culius Religiosus Angelis ae beatis hominibus adhibitus, eontra Ph
remnum defenditur. Superstitionis fuspicio frustra bete a Pse-
repono iniecta. Preces pro piis defunctis auctoritate Scripturae sanctae Tradition que nituntur. Non aliter sentit fanctus CF-prianus , cui Tertullianus praeivit . Votum faerae Virginitatis praestantius , quam Nuptiae . Phereponi obiectiones repelluntur.
soli verrum suffragium pro Doemate isto. Pag. ΙΟΣ.
Mendaeium semper malum. Eius patrocinium a Pherepono susceptum positi, quibusdam circumstantiis; sed sne ulla valida ratione. Ioisci nonnulli ex mendaeiorum familia excludendi . Phereponi e lumnia dictitantis, Parres tam rigide fuisse infenses mendacio, uxipse postea rurius menrirentur. Pag. II Σ.
Cristeae Arris abusus non unus, oe Pherepono potissimum familiaris. Auae de eo ersmo sua ad Deum Augustinus narrat, Supempiarionis ae fraudis inique insmulantur ab eodem Censore. Depuma ab Augustino inanis gloriae quaestae accusatio. a Pherepono in
ipsum concinnata propter Libros Confessionum. Et dem Augus ni virtutes oe sanctitas variis Phereponi calumniis oe sopbim libus Diuitigod by GOoste
630쪽
ribur ereptae. In Mallis Theodoro laudando an excesseris Augmsimus . Sinceritas eiusdem vindieata ab obiectionibus Phereponi. Non in eontroversa cum Sancto Hieroumo, non tu coVtatione sua ad Discopatum, non in declarando Heraclio Suecessere fusAugustinus peccavit. Pag. 317.
Nimius fui amor falso obiectus a Pherepono Sancto Augustino, cuius renatus in Pelagium eiusque errores fluxerunt ab amore unius C rholicae veritatis. Ficta mansuetudo in mereticos perperam a ctis Catholicis Episcopis. Comprimendae Haereses vix ortae, Π que erroribus concedendus nimia lenitate aditus. Conυicia oe eontumeliae variae Phereponi in Sanctum Augustinum. Quam bare hominem Chrisianum oe Criticum dedeceant. βuanto contemtuferatur ille in omnes sanctos Patres. Pag. 333.
In sanctorum Patrum Libris distinguenda Scientia Dogmatum. Legumque Moralium ac Pietatis, a Parergis, hoe est, a rebus ad Artes profanas Dectanribus. In his nihil interest, an interdum d fecerint, imperitique deprehendantur. At in illa praecipua Scie
tia eximii fuere, ideoque veneratione ae laude digni. Allegoricae fcrarum Litterarum Interpretationes non vituperandae apud fanctos Patres, oe quando utiles illae, aut inutiles sint. Phermoni artes, ut Augustinum deprimat. Lumen a Caelo rogandum, urveritas capiatur, errores evitentur. Hebraicae Linguae peritia aum ubi necessaria Tbeologiae cultoribus. Drusi oe Grotii exempla Catholicae Religionis veritatem confirmant. Pag. I S.
An loquentibus de diυinis rebus novas voces adhibere liceat, ae licu rit. Necessitate eompus Ecclesae Parres tot quaestiones perarmctarunt, ut ab Haereticorum technis ae erroribus Catholicam veri- ratem liberarent. Iniusta criminario Phereponi contra Augustinum, tribuentem mnnicae matri fuae quaedam in Libris de ordine. Iidem Libri a Pherepono nullo iure eontemti. Ad ordinem pollinricum oectat in Urbibus tolerare Meretrices , ne peiora mala subsequantur. A Fanatismo ae Enrbusa o quam longe abfuerit Augustinus . Guibusdam hominibus non necessarii Codices saerae Scripturae. Sapientiae Liber eur Salomoni adscriptus, nihilominus Canonicus reputatus. Augustinus de Gothis Meus in vast
νione inbit nihil dissimulaυit. Alia Psermoni tela in sanctum Augustinum repulsa, Pλδ. sio,