장음표시 사용
11쪽
animo tuo inveniant, & unam alteri non cedere, non sine admiratione, eXperiantur.
A tuis revertimur ad Te, SAPIENTISSIME AL
VARE ; ad illas scilicet virtutes commemorandas, quae Te reddunt religiosi instituti tui sapientissimum sectatorem , episcopalis tui muneris integerrimum exemplar, doctrina denique, ac sanctitate, & dignitate , eminentissimum . Quod sane nobis comprobat, vel Religionis austeritas, quam inter delicias, & pompas, mordicus observas ; vel solitudinis amor , quo ad Deum quotannis raperis piis illis exercitationibus, quibus ad S. Patris tui leges , mens excolitur , animus perpolitur, ac regularis persectio , vel acquiritur , vel augmentatur; vel pastoralis denique sollictitudo , qua prospicis ovibus tuis , etsi longe dissitis,
quod eas monixis , ac mandatis tuis ita dirigis , ut ad vocem tuam, eis non ad oculum, continuo in via salutis incedant. Nec sane Tibi reluctantur aulaesti epitus, rumores urbis, orbis etiam vicissitudines, quominus coelestibus rebus insistas , ac praestantiora tua studia in Deo figas , ac colloces : quum ea Pietatis praestantia animum imbueris , ut etiam inter
mundanas varietates valeas Te ad Deum, ac tua om
nia referre. IIoc prosecto miraculum insuper in Teomnes demirantur, ut Uno, eodemque tempore, Ministrum agas, & Principem, in aula , & in claustro Religiosum adimpleas, & Episcopum;& hoc ita adamussim ad sanctitatis, & humanae prudentiae regulas,
ut una alteram non impediat, immo nec ut alter ullam retardet.
Haec de Te scribere scribendi consuetudo coegit,
non sine quidem tuae modestiae commotione, at nec pariter sine nostrae sinceritatis discrimine . Invaluit usus, ut quicunque alteri suas lucubrationes nuncuparet, eidem in fronte operis panegyricam scriberet.
12쪽
Morem hunc sectari modo necessitas est; patere igitur, ut epistolam de invectae jam consuetudinis lege
scribentes , Tibi ea narraverimus, quae TU facere , quam audire malueris, & nos admirari potius, quam loqui elegissemus. IIoc unum igitur remanet, Ut
Te, PRINCEPS EMINENTISSIME, deprecemur,
quod hoc qualecunque munusculum nostrum illo hilari , ac benigno oculo intuearis , quo assoles ea re
cipere , quae Tibi a praestantiori manu offeruntur; nosque illo protectionis tuae privilegio honestes, quo posumus majora scribero ad Jesu Christi Ecclesiae
tutamen, ac ornamentum, si faxit Deus; & ulteriora Tibi , ad nostrae observantiae argumentum , nun
13쪽
AUCIS in priori parte Vos detinuimus, nee puritus hac in altera
detinebimus . Idem porro est in scribendo consiliam, eadem operis ratio , nec riversi disses euri modus , ast extranea methodo
disputandi. Solummodo res, qua Hsseruntur, ac disputantur , alia sunt ab illis , quas in praecedensi volumine exposuimas. Sic quippe erat ordinis lex, ut postsacrae de Deomenitae primordia, d sobsequentibus ad illa tractaremus. continet igitur hoc volam n , quod fecundae partis titulo u minamus , tractatas , quos dicunt, de D o Trino , de Ang lis, ac de prima rerum creatione . Curavimus in i 1 potiora scribere, quas υe Polemici , e Schεω- fici, sue sacram Prassentes historiam, de iisdem agi re consuet erunt. Ea tamen ιege , ut nec prolixitate molestiam , nec caliginem breOrate , υobis ingerere vide. νemur. Si non de omnibas disseruimus, cuncta certe tetigimus ; or eo quidem e ,
ut qui plura desiderarent, apud alios , qui de istim latiori calamo pertractant, δε-
Et quidem in primis , de Deo Trino materias, e Usterii profunditatem pecteris, Me haresum multitudinim , e Scholarum dijsdia , ita est ambagibas involuta , ut vix possis , vel sine confusione , vel sine obsecuritate , pertractari. Ea
tamen moderatione peragenda sunt omnia , ut scrutaιor majestatis non opprimatura gloria . auae Deus nobis credenda proponit, absonum est, quinimmo etiam impium, velle eademscire ; ct nolle iisdem asentiri, nisi per demonstrationem probentur comira omne rei chrisiana institutum est . Captiυitatem intellectus exitii a nobis nostra frit Auctor in iis , qua di fide sunt, non mentis acumen, ut perseruiemur per na rurale lumen, est perhumana raιiocinia usque ad eυidentiam demonstremat. Sat est, ut Adversantium objecta solvimus, ut contradictiones , quas comminiscuntur , d luamus , ut inconvenientia , qua Vponunt , futilia, ct inania esse, probemus . Hoc
sane sit a cunctis , qui Dogmaticam 'raractant ; ct hoc quoque pro virili nos agere
conati sumas. Qua vero tradidit Deus hominum disputationi, sic explere studuimus, ut a Samctoram Patrum dictis , s sua Derunt, nec in minimo discedere , voluerimus . Sch larum argutias , Philosophoram occalationes , naturales rationes, hac admismus remperantia , ut supra Ecclesia mentem, Patrum doctrinam non praυalerent. I la enim in cunctis est magistra, si sunt Duces, a quorum vestigiis discedere apertis a imnia es , ac temeritatis inconsultissima . Quis enim Honoνum oraculorum
sensum supra illos assequutus est , ut iisdem praeferri valeat jure merito aspiν are Iis Patrei nostri sunt, quo=um si assequimur mentem , ρυ cunctis bac sola gloria ,ribemus esse contenti. Hinc factum est, ut quoties nobis se occasio obtulit, in aliquibus dubiis, in quibus a paucis censeram subserunt, eos ex instituto defendimus, ac vin dicavimus . Eorum quippe contextibus senuinam doctrinam , quam profitebantur , ostendimur ; ct navos , quos illis impingebant, omnino removere , conati fumus. Sic porro fieri oportebat, ut venerationem, quam Catholici universi illorum dictis donni , non flum υoce , sed re usi , ostenderimus .caterum molestos illos haud dubie habemus, qui nimia libertate freti in sanctos, antiquioresque Patres calamum acuutit, illosque saepes ius vel ballucinationis, vel inconsiderantia , vel erroris etiam, accusant . auum enim temporibus illis , quibus Eccle a Patνessorebant, non adhuc dogmata essent inter Catholicos difflutata , ab Hareticis controversa , a Pontificibus Romanis, cr a Concitiis desinita , ac , ut uno
verbo dicamus , non adhuc essent in tuto posita , μι modo sunt ; qui/ mirum,s unor ,
14쪽
aut aiser ex illis non ita perspicue , ac inconcusse de iisdem loquabatur, ut modo loquimur Dandam profecto est aliquid temporum rationi, mistirιorum obsiaritati scribentiam primordiis; qui quum Doces non haberent, quos in sideι doctrina seque-νentur, nec omnia ex divinarum Solpturarum oraculιs habere possent, sola nata-νaIis rationis luce amlulantes , qua uulurimum deficit, ct aliquando etiam obscura-1ar , humani aliquid se palsos esse , nemo prudens demirabitur . Verum n e hoc in illis depνehendit nν , se nos istimus ipsorum υolumina iusicendi , non r. prehendendi animo, volutare. Voces fortaD , qua tunc temporis in us erant, o modo nonsant, diversitatem praeses rre υidentur ; at res ea his est ; insuper , qtiod in uno to- eo obscure pronunciatur, clariori modo in altero ccitur ue o demque aliquando ex AAersantium opinione loquuntur, quandoque ex ννopria. iasiam Ucretiovem quum non faciant Legentes , ideo tam faciles se ostendunt, ad censura illos inurendas; quos quidem non inurerent, s Vsorum mensem absequerentur . Profecto nobis optandum venit , ut majori veneratione Patres, o minori studio Philosophos, prosequamur . Quis enim fret, Catholicos Piros piaculum ducere Ethnicos Philosophos aspernara , ct eruditionis honorem Ecclesiasticos Pas res reprehendere Si Ioquatur Arsoteles , s Plato, si Epicurus, s Democritus, si Anaxa-Woras , flentio Vsorum dicta venerari; o si loquatur Augustinus, Ambrosius, Hi ronymus , Gregorius, Aιbana ι, Chrasostomus, Minius , Nudiantenus , quarere nodum in Firpo , o ri illorum dictis IaAcemse facere 3 At deteriora sunt, qua in
pluνibus insuper deploranda occurrunt. Sanms, ct antiquis Patνibus nuperos Ser plores anteponunt; ct ho um sectantes placita , parum , aut nihil ducunt illisse opponere , ct adversari. Vel quia utplurimum curiosis ingentis noυa hiacent, υel quia debiliores intellectvis deteriora eligunt, sanctam Vpugnare antiquitatem pro merit parant, o doctrina auram captare student, quia nec scribunt, qua omnes calamo tradunt, nec affirmant , qua ab omnibus mente , o ore Urmantur. Hoc sane nobis , ct rationi dissonam, o prudentia contrarium , ct nec in fide tutum υi m est ;unde erga antiquos Patres reverentiam, in rictis eorum excipiendis, o praelectionem in Esorum sententiis examinandis , ct fortitudinem , in ii em υindicandis ab erro-νibus , qui Vsis a quibusdam impinguntur, ostendere , qualencunque operam nostram,s Superi voluere, namυimus . Redeamus autem ad rem nostram . Post de Deo Tνino Disertationes continet hae alteνum Theologia volamen, alias de Angelis , o ultas quoque de prima rerum crea
rione . De Angelis disseruimus , o qua Polemici, ct qua Scholasticι disserunι ; at sobrietate illa , qua necessaria quidem es, ut disserentes nec brevitaris vitio obscuri, nec prolixatatis radio , molestι reddantur. Sι quas novas in mediam adduximus excoritationes , de illis fuerunt , quas Deus in nostra posuit di putatione. Νec omismus illas probatorum hominam auctoν irate vallare; ut non solum ratiocinii υi,sed etiam doctrina resimonio , disputare videremur . Iua υero de iisdem narrantur , non di-θutantur; ct sunt uvlurrmum aniles fabula, quas mulierculae praepostera fide se quantur ι exacto criterio subjecimus ut illa lanium amplecteremur, quae post accuratum examen amplecti nia Uidebantur I qua Hro respuenda , r sineremus. Dissertationes denique de prima rerum cνeatione componere curaυimus ea solia ditare , fluuio, labere, quibus non Theologi, sed Sacrorum Codicum Interpretes peris ijactare in as habent. Siquid. m res illas ea oportebat persicultate exponere , rasecreιione exscribere, ut Legentes no rent , qua credere debuissent, quae sire, st qua
probabiliter opinari. Sicco nimis calamo Theologi, o praecipue qui funi de Schola , tua pertractant ; nec de illis, qua potiori iure funt pertractanda, disiarrunt . Diffusioνes pos ea se reddentes in iis , qua ad rem non faciunt; quum potismum sint hy- ροι hetica quasiones , de rebui silicet , qua nunquam erum , sed quae fent,si conditiones , quas singunt, suum habuissent effectum . Quem quum non habuerint, nec habitura sint , plane fit, ut tota quasi-es illa promus ad nihilum redigantur. Hinc temporis di alio , laboris inanitas , ctfludii desectio , quibus non Legentium Oro- fctui , seu falsa scribentium gloriola comparatur.
15쪽
Veνam, quod malas est, Legentes discretissimI, alluere vos euramas ad misIώminis hujusce sectionem, non opem commendatione , qua nulla esse probatur, quum nihil habeamus nos, quod commendabile credamus; sedpotissimum benignitate illa vestra , quam nos io mulieιies experta fumus. Eandem illam prosequi dignamini , quia sicut nos illa freti, opera admoυimus manam , itas eadem nos aestituetis, ine ριum laborem minime prosequemur . auod se fiet, haud quidem titerarum Re abi
ea dolore gravabitur , quia nullum expectat ex quoquanque labore nostro ornamenis tam ; at in hoc tantam , soreri volumus , dolebit, quod hoc alteram non habebis patientia , ac humanitatis vestra testimomum . Nos autem ea quidem ducia sceρtam provinciam prosequemur, ut quam semel paravimus suscipienaeam , nisi finem attingamus , non eam derelinquemus . Sive Misne , sive π ate , de nobis , cst de fartibus nostris , dixerint homineι, qui non eadem, aeris , praediti sunt benevolentia , ac urbanitate, hoc nobis corri erit, senio nostro inprimis indulgere , or deinde beneficio vestro prospicere. Genio nostro istastemus, scribentes, qua scribimus; s ad decus , s ad dedecus, Vos Iudices sis , vos judicea υμ lamus . Beneficio vestro prospicimus , quia pos Deum, quem primo loco respicimas , est ad quem qnoslibet laborei nostros ordinamus, ad Vos λrigimus cuncta, qua scribiamus, ut ex sudio nostro, A SMρονιι placuerit, quatiqAnque modo, proficiatis.
16쪽
Dissertatio CLDE curascibilitate Sanctissima vinitatis
msterii, de Hereticorum erroribus , ct de Aboloticorum sententiis, circa eandem . IDissertatio CII. De Philosophis Et ieis , an Trinitatem agnoverint , quid de ea senserim, ut unde illius noti nem hauseriηt. 9Dissertatio CIII. MIudaeis, tum arue, tum post, Christi adventum ;er de eorum, circa Trinitatis sterium , aut
incredulitate, aut fide. Is Dissertatio CN. De Patribus, qui ante Arii heresim in Melesut foruerunt, ct quid de Trinitate, o senserim, ct scripserint . I 6
Dissertatio CV. De antiquioribus Haereticis, o de eorum eontra Trinitatem infantis. 22 Dissertatio CULDe Sectariis recentibus, o de eorum tantra Trinitarem deliriis. a s Dissertatio CVII. De existentia Trinitatis Personarum ex Deteri Testamento contra Iudaeos . 29 Dissertatio CVIII. De existentia Trinitatis Personarum ex novo T samento contra Heterodoxo . 3 Dissertatio CIX. De existentia Trinitatis personarum, ex Ecelesiue definitionibus, Patrum traditione, ct theologi carum rationum momentis. 39
Dissertatio CT De Meibas, qua is explicando Trinitaris 'sterio a Sanctis Patribus, vel a Theologis Scholasti is Uurpantur. 69 Dissertatio CXI. De modo loquendi clara visitatem. yx Dissertatio CXILDe Processionibus in divinis Personis ; de Error bus contra easdem , illorumque Auctoribus Io de Scholasticoram sextentiis circa illas. 6o Dissertatio CXIII De Relatioribus inter divinas Personas; κη sint e uid βιηι ι sues sint i Euem habeant disti monem constituant Personas r Et an perfoctionem dieam D de peculiari pro his rit mis P. Minnani sententia . σου Dissertatio CXIV. De unitate natura in tribus divinis Personis ; cita Haereticis , qui tribus prioribus Ecclesia seculis
contra eandem errarunt; or de Patrιbus tui e
dem tempore pro eadem scripserunt. 8 Dissertatio CXV. De Ariana Haresis origine, ortu, oe progressu ; de variis illius Sectis, de Conciliis , ct Concili baIis, in quibus, aut damnata, at x palliata, fuit ; er de illis, qui eidem , vel calamo, vel e se, patrocinati sunt; deque illis, qui eontra eodem bellum implacabile gesserunt. PIDissertatio CXVLDe Haereticis aliis, qui post Arium , νε em D.
ctatores, ruitatem natura trium divinarum
17쪽
Differtatio CXVII. D sertatio CXXVI.
De Divinitate Verbi, ex Scripturis, Conciliis, P nibus, ac Rationibus theologicis , asserta, o probata. Ioa
De Haeresibus contra divinitatem Spiritus Sancti, o de illarum Auctoribus. III Disseriatio CXIX.
De Divinitate Spiritus sancti , scripturarum oraiseulis, Conciliorum decretis, Sanctorum Patriam testimoniis, ac Ruio momentis, asmata , ac probata. II
De appropriatione in divinis, de divinarum Perissonarum AEqualitate, substantialitate,deerrandem circumi usione, Notionibus' Mi Psone. I 2I
me Prima Trinitatis Persona; de ejusdem nominibus , ct quomodo .m conveniant; quodnam sit proprium ipsius nomen , O an sotum ipsum in ratione prima persona eam constituat. I 29
De secunda Trinitatis Persona. ct de variis ipsius nominibus ; quanam snt, o quomodo is conveniam a 138
De Proesone Verbi; σex quorum cognitione procedit. I 8
De Proeesone Filii, quod sit Generatio, non sie amtem Proee o Spiritus Sanctu contra Haereticos: Et quare leviuν Graeratio, non sic vero illa Spiritus Sancti; intra Scholasticos. I I 2 De Erroribus eourea Proeesonem Spiritus sancti a Patre, ct Diio , o de Propugnatoribus i lorum. I 6
De Procesone Spiritus sancti a Patre, ct Filio , divini Testamenti vocibus, Conciliorum votis, Patrum diis , ac ratalogorum ratiociniis demorata. 168
Dissertatio CXXVIII. De Additione particula Filioque Dmbola facta; quandonam fuerit facta an fuerit legirimefacta t 176 Dissertatio CXXIX.
De Scholastieorum cintraυersa; Si spirisus Sa ctus a Filio non proeederet, an ab eo distingue retur; an Hypothisis sit admittenda, O quid de Controversia dicendum e 1 81
De Existentia Augelorum ; de Haresibus emtra illam , ct de ea undem ductoσι bus; ac de illius probatiouibus, tum ex auctoritate , tum ex ra . nove. Isto Dissertatici CXXXI. De auctore,ctoratione Angelorum; de erroribus antiquorum, ροὐ sentemus recentiorum,circa illa; ct de lora, ct tempore errationis ipsorum juxta Patrum traditionem , ct Theologorum doctrinam. I96Dissertatio CXXXII.
De Natura Angelorum; de Philosophorum,oe re reticorum,erroribus,s de opinionibus Patrum,c rea illam; ct quid modo catholica Fides nobis cressindum proponat 2o
Dissertatio CXXU. De earnaIi eum mulieribus commercio, quod aue lis falso tribuitur; germana scripturarum invia De tertia Trinitatis Presona, O de Nominibus , ligentia asserituret, Errores proscribunturi, aues qua eidem , vel a Patribus Ecclesiae, vel Mi vindicantur . ZII esuis de Sciati, tribuuntur. 1 F9
Dissenatio CXXXIV. De Anaritisne Angelorum sub aliena forma. Am
18쪽
pnitionis substratia in sacris libris eontinetur ;Modas autem Schola,eorum disputationibus eo movertitur. Communis sententia explica-rur ;oe peculiaris P. Magnani opi is de hoc eo-cem modo exponitur . a Iis
Te Immortalitate, est incorruptibilitate Ariel rum ; de Acatholicorum erroribus, o de Sch Iasticorum disputationibus de illa . Errores impugnantur, Opiniones examinantur,prolatilior eluitur. ΣχχDissertatio CXXXVI.
De multitudine, o dIstinctione Angelarum. En res proscribuntur , Opiniones referuntur , qη verosimilior est sententia defendior.
De Hierarchiis, ordinibus , ct Nominibus ari lorum, Sectariorum insaniae confutarituri, Neologoram sententiae amplia tur. 2IT
De stata beatitudinis , ct gratia , in quo fuerun Angeli ineati. ΔΤuod certum est , proponitur quod probabile est, probatur. χοῖ
Angeli potuerint in primo sua creat ιοηιs instanti peccare. 23 . Differtatio CXL. De Deo Angelorum , An Aueli sine in Deo quibus rip ria tur locis r Ouomodo , ct per qui sintia lueo r ubi de Sphaera praesentia Amrelorum, secundam P. Munatium . 2I IDicitiatio CXLI. Da tu Angelorum ; An scilicet sit , qualis, est quotvtexi Et an possint Angeli de uno e tremo ad aliud mουeri, absque eo quod medium pertrans ni t 266 Dissertatio CXLII. De oocto regnitionis angelorum; quanam eoen scam Angeli, O quomodo cognoscant e Ubi defuturis liberis,ctfortuitis, deseoetis eoiarum, or de M mis Gratia, an ab Angelis c
gnoscantur, ο quomodo i a rDiffertatio CXLIII. De Medio, quo Angeli propria obiecta φognoscunt; ct de Dotibus cognitionis ipsorum . 27 IDissertatio CXLIV.
De Volorate Angelorum , o de praecipuo ejus actu, qui est Amor; an sit in Angelιs, ct quatis, ct ad quae objecta se extendas e 282 Differtatio CXLV. De Loquutione Angelorum; quisint contra ipsam
Hereticorum erreores , ct quae sebaloicorum circa eandem explicationes t Veritas estnirα
primos defenditur , s probabilior sententia i in secundos erigitur . Dissextatici CXLVI. De Illuminatione angelorum quiset inter illos illuminantes, ct qui illuminati l ct q-m do illorum illuminatio fiat. aga,
De Milone angelorum; an a Deo mittantur Ast seti r qui Angeli mittantur quibus , O ad
De Merito Angelorum e An meruerint quid vero,
o per quid merueriae 2 3ost Dissertatio CL.
De Adoratiore, o In catione Angelorum . Iga rem, emariue Auctores, enumerantur, ac pro figantur. Catholica veritus explicatar . ac de fendisvν . I. Id
De primo Angeloram Peccato . Inretiri istaeum tur ;ct impugnantur, asserentes, malos Aagetis natura, Ma culpa uisse mesos. Primi Angelo. g rum
19쪽
rum Peccati adducitur origo, er specten, in qui fuerint Angeli pravari eatores, illorumqae Princeps, iam Satur. 3 iis
De P a peccati Angelorum. Meetiam fueriti Uatern it ad quase extendvit c Angelos ma-ks omm pre ψαμ, sive erga Angelos .sive erga homines , sive erra res alias, privaveriti Haereses profligamur, dogma flatuuutur, βω- tistita opiniones justa exaruini subiiciun-
De Angelorum,sime bonorum, De malorum , extraordinariis operasionibus i ubi de Spectris . Energumenis, Magis, musicis, ossionibus, in
miis, Incuris, o Succubis, aliisque similia ses. IIo Dissenario CLIV. De operibus prinis , O secunda diei in prima re
eli an materia aliqua res prodi rus Messerit tan omnia simul, Mi distinctis diebus creasa
Te or vave tertia . σ quarta diei ; ubi, an dira
De Operibus quinta , er sexta diei ; ubi G eoel stia corpora set a imata ι an bestiae, σ herba noxiae fuerint ab initio creata Et quid per res quinta,σ sexta die erevitas intelligatur a 3 3 SDiematio CLVII. De Terrestri Paradiso; an fuerit corporeus, m spirituatist In qua orbis parte situs modo extet i Et quid in eo fuerine arbore seientia b
ni, er mali, Arbor vita ι 36sDiffertatio CLVIII.
Deprimi inminis errasione; an fuerit Adam ρομ-s Homo a Deo creatus, an wro Derint re miras Praadamita De Aga Gmtia , in qua fuit Adam erearun, o de Reatitudinis dono,quo idem in sui creatione fuit a Deo oxornam
De statu lanoeentia in H ine icti de dotibus spectamιbus ad intellectum, ad voluntatem, car ad corpus, hominis innocentis: En Adams,er Eva, simu M assent , generassent eum libidine Eequis in eo statu motas senerationis filior eis
eiussa ipsius a qua speciest Pa gravitas qua
20쪽
HISTORICAE, DOGMATICAE, SCI IOLASTICE. PARS SECUNDA .
De cognoscibilitate Sancti miis Trinitatis Ῥlerii,
de Haereticorum erroribus, ct de Scholastiacorum sententiis, circa eandem.
rii cognoscibilitas , aut impliacita dicitur, aut explicita. Illa habetur per deduct ionem, &mediate , quatenus scilicet ex unius cognitione alterius notio comparatur; ut ex cognitione essentiae motici attributorum ; ex notione unius a tributi alterius cognitio. Haec vero quando mysterium in se ipso , de immedia tracognoscitur. Utraque etiam haberi potest, vel naturali ratione, vel supernaturali r velatione. Primo modo, quando natur
Iis luminis vi acquiritur; altero modo, quando a Deo superius lumen creato i telleEt ut insunditur. Ex possibilitate cognitionis emanat possibilitas probationis. Si enim naturali lumi. oe cognosci potest mysterium . potest etiam naturali ratione probari. EI quia domitio esse potest, vel probabilis, vel evidens; inde etiam probationes esse posistunt , vel probabiles, vel demonstrata vae.
Vsterius probationes, aut sunt Eositivae, i Pag. Πε
aut sunt neeati ae. Per illas probatur m sterium rationibus directis, fic conνin Gen tibus intellectum ad assentiendum illi. Pernegativas vero soluuntur argumenta,quae adduci possunt in eontrarium, de cistendi tur ex eo admisso nullas oriri implieanistias, vel contradictiones . Denique rati nes istae ad ingeniti possunt, vel supposita revelatione , vel ea praecisa ; itaut mysterium cognoscatur, & probetur,absque eo, quod per revelationem aliqua de eo notitia habeatur; aut vero supposita notitia habita, vel per revelationem, vel per fidem, possit intellectus speculari rationes , Loneruentias, aut alia hujusmodi, quibus mysterium, aut positive, aut negative, naturaliter probetur. Si de Haereticorum erroribus loquimur, habemus primo Claudianum Mamertum , Presbyterum, qui quinto seculo vivebat, α saetabat, solo rationis lumine,quemque
posse euncta fidei mysteria, di cognosce. re, & probare . De eo loquitur Hennustrin. de Deo trino dispi 3. q. I. Undra A pari-