Thomae Linacri Britanni De emendata structura Latini sermonis libri sex, cum indice copiosissimo

발행: 1557년

분량: 466페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

: De participio. i 2 dicat gerundium esse participium praeserantis temporis, constat plane cum hoc tempus esse confirmare . valloqui non omnes arbitram )casus, O genera, ornumeros gerundis tribuisset , mi id participium esse credidisset. Ita Laurentium quidem praesemdisi uum participium statuere, O cum gerundis conor dere, ex his liquet. Nos ea primum distingui parata inter se genera esse doceamus: Deinde id quod

Laurentius per Omnia genera, O casus inclinat , pa ticipium esse, mox etiam praesentis temporis inred re tenemus . Iam primum tantiat pasiiuum partis

pium , Mid praesentissit siue futuri, nosquam μ' , gnificare active posse. At participalia , est La Grentius noue uocat Ierundia , tum ataue accipi, tum

pasiiue posse, ipse etiam fatetur ut cuius haesint uer bai Cumsubflan tuis sociata sunt, pastiue accipia turi di necta uero Giue , , nunquam pasime. Addit etiam, quibus rem confirmet, dejs qua in G, dum finiuntur exempla 'Atqui pastium parti ci'um ,siue praesentissit temporis , e futuri , act ueprorsus accipi no potest . Ita gerandium quodu cat,qparticipium, pro eodem suminosin non possunt. Praeterea haec, quae activeo passive accipi psese ait, cum ubi active significandi; nec certum num rum , personam ue habeant, O conIImalanem misrum uerborum ent, Minyis ab late νι- mantur, Keccum prop*sanetat rue intra studejungantur, quis ea onplurimum disserre ab seclusebus omnia sunt contraria, dixerit φ Eiusmodi pono funt hae quae nospraesentis nicipiacensemus : quip

42쪽

ra De emend. struct. liber primus...pe pM certu numerum , personam, O signfcatum habeant , oe nunquam sine propriss appessat , Micae adiuuiis legantur. Accedit, qu)dsignificatio

praesentis participi3 pastiui Oparticipialis, Deger

Mi passivi, quo minus.eadera putentur, omnino diuer se esse uidetur. In illo enim,Vritq; uidendo femina: si ue intelligatur generalis aliquis ablativus V etis'c sona, ut, uir, uel aliquis , e addatur, tametsi V Addi non sole significatur tamen, dum femina uid Mur 4 uiro, uel at aliquo, urit illum et quod sepe usu uexit, At in illo, Videndo uiro uri significatur,dum uitruvidetur, urit illum: quod usu venire non experitur, id, quod ueteres id demum participiale, sed gerμ-

di appellaruntiquo Graecorum infinitum cum artici Io interpretabantur, idq; per omne uerborum gemus, ut .mιῖον ἔνεκα,uiuendi causa ἐν τῶ ορ- , - ἰρω δου, in uiuendo Eruiuendo.μεταξυ τος γινώλων, iumser cognoscendum. Cum participi potius per gentilet

Iamuel uerberandus, eo modo quo uoluenda diei, riusiurandum, licet paru in usu sub hoc casu sit, τυφθur uerberandus siue uapulaturus,sicut ἀθησόριενος salutandus: in lassibus,Eo ad salutandurufratre, adsalutanda orarem,ad salutandos affinxi.

INec est quὀd cuiqua gerundi, O participia pastu biccirco ies esse credantur,quὸ eunde ensem per ur

43쪽

' De participio. inuoq; participiu μ sientis cum gerundi sit idem . cumst lasensus dicentis, Legendo nostra proficies, Ole gens ustra proficies . Et quanta quaesis sit absurditas inde positionis, quatuo inussingularis formae ne numero Opersona esse, O uerborusuoru construntis mens uare ab Ommi uerboru genere deduciρομse,reliquos tumsingulares, tum plurales,tantu a pas Mid In δε mma, gerundisiue participiale per don

.lum, cum Omnium Grammaticoru consensu , commun mem habeatulimamfllabam, participium esse m por test, inius casus per o, sinitos eorundem Grammaticia larum cavissus longam eam habere contenderit', n mine in hunc diem alliter praecipiente obseruante e

memo eniri arbitror θ in illis , De accusatore ta Ilituendo, in agro colendo, De , filabam comms Mem esse Uirmauerit. Et quod gerundi quidem δε- Nersum omnino sit ab eo, quod Laurentius praesentis participium uocat, his puto rationibas quisque sibi

les serit . . . .

- Nunc qsod ille praesentis participium alicubi uocati eiusnodi participium uere esse oriendere tentemus. Primum igitur participium id esse,inde maxime inte illatur, quod in aHatiuo consequentiae sepe legitur. iut in illo Ciceronis , orationem Latinam legendis no -nris escies profecto pleniorem. Conuenit autem im--ter Grammaticos Omnes, tum Graecos , tum Latinos,

eum ablativum consinere sine participio non posse zAt intalibus nullum aliud reperiri participium potest. - Legi autem eiusmodi ablativos in consequentis, de triarat tum redditum illis statim uertam cum hora,

44쪽

δ ' De emend. struct. liber primus aiatiuo diuerse res , ut in omnibus id grinus ablativis t. tum iniet interpretatis omnium talium ablatis rum prope communis per dum, uu cum , ut in muctis ratibus licet persticere : Legendis ueteribus proficis, dum leguntur ueteres. Et participia quidem esse hinc puto liqueat. Atque praesentis esse temporis coptabat eadem interpretatis, ut quae per uerbum praesentis teporis fiat, non futuri. De ringendo ramo , dum destiuntur. Sicut interpretatio futuri, per uerbum futuri, non praesentis. Virgilla cras enarrando tu discedis,adest, cum cras legetur. Quod si alicubi in imperfectum praeteritum resoluitur, ut Doringendo heri, uel olim ramo, fecisti iniuria, pro dum destingebatur, confiseniat magis nonia sententiam, cum participium praesentis tam Graecis, quam Latinis etiam imperse Ii Isegnificationem una coprehendat. Iam utrunq; ,σpar

ticipium, O praesentis temporis esse indubitato probas duplex interpretatio,et huius quod praesens vocamus, Graeceper praesens pastuum s Graeci praesentis pasDuiper hoc Latine. Nam illa etiam Laurentus ese empla , Defringendo ramo fit iniuria domina fundi OOrationem Latinam legendis noriris:s rapi

niorem, sic Graece ad uerbum, uertuntur, φηγνυμιένου

κλαδου, σνHε τερπιάναγινωσκομιένων. Aliam uariam

recipiunt Graece ad uerbu interpretatione cui occum patio iuris dicendi, μολύα δίκης λεγο/άνης, ue δικα του λέγε υ siue δικαc PM-: sicut etiam Latine, dicendi iuris , dicendi ius . . Rursu inter cipiendas rationes, τοῦ λαμ βάνέ-

45쪽

herando dolebam. Qxod Priscianus confirmat , quum

Latine uertit, Nullus me uiuo, super terrari uidem

do. Praeterea participium esse praesentis temporis in passiuasignificatione confirmat Donatus super illud 'Terem', vix sum apud me, ita animus commotus en metu ,spe , gaudio, mirando boe tam subito Orepentino bono. Ubi ait Mirando, participium esse, O pro tam miror,accipi,qua plane praesentis est interpretatis,cuius generis pasita sint ex la. rent. Nisi eos qui in opere faciundo facile sumptu exercent fu Plinius ad Pompeium Falcidiu, unisui causis age dis Cicero ad Gintum fratre, sed res multis quaere tis de Republica interponendis transacta est. Idem ad Appiu Pulchrum,Quid enim ad me non perscripsit, te non fuit au Ioritate orationis, sed etiam opera, conmtio, domu ueniendo, conueniendis meis, nullum onus

Oscis cuiquam reliquum fecisseἰrum, Quid tam dissi

cile, quimin plurimorum controuersν dijudicandis ab omnibus diligi8 Idem, Exercenda in memoria es scendis ad uerbum quam plurimis o nomis scriptis, in alienis . In nominatiuo rara legitur , qκia e fortasse euenit, quod cum licere aliquando ambiguitatem posset, praesens ne esset an futurum, per a curam loqui audiores maluere. Quod Virgilius in illos

46쪽

a De emend: struct. liber inprimus

illo, Olim uoluentibus annis , fecis le videto.

Homerus f περιπλοριενων ἐνιαυτιών dixit . Verum illud

voluenda dies, nominatiuum 6sie, disintulari non po test, o praesentis esse temporis facile declarat tum interpretatis ipsa, ut praedictumen, tum uerbum At tulit, sequens , quod futurum id dici non patitur. De praesentis paseruorum participio, qua pro nostra face

xentsententia, hac habuimus . . . v

ii DE PARTICIPIALI VERBO.

i' i V N C. de illo genere agamus, quod vetet vi mn res inter uerbi modos ut praediximus nume o rararat . participiale uerbum, uel gerundi modum, uel supinum appellantes. Nam gerundiis uel ,. gerundisu,nusta video analogia nominatum esse. Nos potius.participiss adnumeranda, quam uerbo censo mus,cu conditiones,unde maxime participiu,sortitum 'nome est, buic quoq; 2ζneri pleraq; competant. Capit enim utparticipiata nomine,genus et casum: ὰ uerbo agendi, uel patiendi uel neutrius cuiusta nota signia scatione. Catem cum tempora discrimen discretisu cibus non recipiant, nec certos numeros personam.

cui participia,quo minus iusta esse participia posivi, uocentur recepto nomine participialia quide, quod si milia participisse sunt: sicut prouerbialia dicimus, quae similia sunt prouerbiis: Participialia vera verba, ut viscernantur 2 participialibus nominibus, de quibus'.

mo. Vorum terminationes sunt: di, ut amandi edo, ut amando: dum, ut amandam : tum , ut amo t

47쪽

thsapropriasignificatione qsa rem uerbi cui temapore, casis, O constrinione significant, sunt mm

tuata. Fiant aut ex praesentibus an tiua uocis participialia nomina : alia communis generis,quotiesilicet pro uerbalibus in tor, uel trix, usurpantur O genim uis iunguntur, κt Fugitans litiu, Appetens alieni. Cuires generis alibi multa in confiructione genitivi sunt possit a,quibus etia adnumerentur ut comunis generis Continenspro continuus: Diligens pro eo qui sedula dat est Euidens pro manifestus: Indulgens pro eo eui indulgetur. Alia neutri, ut accidens, contingens,

antecedens, confiequens, decens, conueniens, praesens, .

continens pro firmamento rationis. Alia masculinaist oriens, occidens, profluens pro flumine: ct confluens ubi duo flumina coeuut. Alia feminina, ut continens pro terra quae nou est insula: animans,tans nan pragnanosi modo hoc d uerbo uenit: et serpens, quod modo in semineo genere legitur. ut Plin. Nota est in P micis bellis ad flumen Bagradamὰ Regulo imperato vebatissis tormentisq;,ut oppidum aliqμο expugnora serpens C x x.pedum longitudinis. Modo in masciniino. ut Virgil. - Serpetu amplexus uterque Implicat.

Expraeteritis autem pasiluis,cum in uocensilua significant actione,ut ea qua Laurentius recesse circum spestus, conf)deratus, disienus, cautus, tutus, ignotus, argutus,falsus, contentus, tacitηs,profusus,'

os,scitus: quae omnia nisi sesignificet articipia manent. Ex futuris in rus sit participiale nomen,quoties ut Lauretis placet) non tepus innuit, sed qualitate.

atq; animi uoluuate. ut in illa Seoeca , Nullam autε mentionem

48쪽

De emend. struct . liber primus

naentionem fecit cometarum. non praetermissurusβ--

quid explorati apud illos habuisset. Et Quintiliari,

Neque omnino huius rei minuit usquam poeta , ipse profecto non taciturus de tantas gloria. Et Cecili Plinij r Puellae nostrae confero quinquaginta millia nummum, plus collaturus,nisi d uerecundia tu sola mediocritate munusculi impetrari posse confiderem , ne recusares. Cui deest illud Quintiliani in x. de Terentis Varrone , Plures hic libras O d Isimos possisperit imus linita Latina ct omnis antiquitatis, ετ reram Graecarum nostrarumq; , plus tamen scientiae coluturus P eloquentia, A qua Laure iij interpretatione, quatenusscilicet uoluntatem animi signiscari his dicit,non ualde abhorret non , qui illa sicut Grinon Graecum cum Apotentiali partis

D , per debens, uolens, uel potens, qua omnino cum futuruuietatem quantim habent , potius interpretanda censeam , Non taciturus , non debens , uel nommiens tacere. Non praetermissurus, non debens prat mittere. Collaturus potens conferre , aut debens conferre. Et Martiat. Antoni Pharis nil obiective Notino , id in, non potens obseere. Et Quintil.D tinet, atque obruit ingenia melius aliis uacatura. pro potentia, uel debentia uacare. Non es ab hoc loco

adsentim illud monuisse, haec pu societatem quandam habere cum futuris dixi, generaliin aliquid quam v refutura sint care. Quod ex eo intelligi licet, quod

qui dicit, Omnes pst occasum solis huc uenturos e cludam: eos duntax t quia uenient , significat, non qui uolunt debent, aut posunt uenire . Confirmare uidetur

49쪽

De participiali uerbo. 2 s

uidetur hanc interpretationem nostram ille Μartialis uersu, Victurus genium debet habere liber i ubi participiate pro interpretatione, O interpretatis praparticipiati poni posse uidetur , uicturus , pro debens uiuere: O debet habere, pro habiturus est. E xfuturo in dus fit participiale nomen, quoties mea semientia Osimili modo est interpretandum Graece per ea quae in εος finiuntur , est uertendum tui, si iulud Senecae in pasiluam uocem sic mutes: Nullam I rit cometarum me nilonem , non praetermittendam se quid explorati apud illas comperisset. ita id interpreatandum censeam, non debentem praetermitti.Et Graece ad uerbum ὀυ παρα πιτέον. Sic apud audiores alia multa palum, Latine Graeceq; interpretanda legas. Terentius, Euiciunda hercle est haec animi mollities. id en, elici debet. Et Iuvenal. Res memoranda nouis annalibus. debens memorari, uel quae debeat memorari. Et Virgilius, Quid memorandum aeque Baccheia dona tulare. aeque debens memorari, uel quod aeque debeat memorari. O Graece ad uerbum, ἐκριπ-

του δωρα; Prisciano quoque hanc interpretationem confirmante, cuius uerba ex octavo, ubi de modis agit, haesunt, Amandus, da, dum, ο φιλητέος, η φιλ τεα, το φιNητέον, id est, qui, uel quae, uel qμod debet amari. Ac ne quis gerundia hac putet, idem in x.nomina esse testatur, ubi docet multa tum nomina esse, tum participia. Eius uerba sunt dicendus,

50쪽

De emend. si ruet. liber primus

κω ο φιλητεος . Nec aliter Latine licet interpretari G i n nomen in soci quam per hoc participiale: ut Luciani illud καταπεμι Θῆος γανηριηδης τῆν J'i1ν. Demittendus autem rursus eri Ganymedes

in Idam. Nec fallere quenquam debet , quod partic piale hoc eodem nonnunquam in loco participialeefle potes, ct participium. ut in illo, Ecce iterum Cr spinus ades mihi spe uocandus Ad partes. licet enim interpreteris , uel quis e ὰ me uocari debet ad pamtes , propter uaria uitia, uel quis e d me uocabitur. PIurus participialium generis dixerim , O quod in casibus tantum nomniatiuo O accusativo, genere illi taxat ncutro per dum finituri quodscilicet similiti modo Graece per εον uertitur, ct Latine per Debet cum infinito paβiuo , praeterquam in deponentiblis,ein. paucisiimis neutris , interpreteris licet , ut mox apparebit . Eo dissert ab illis , quod cum ea tantum pasimo usurpentur , O adiectivorum constructionem ubique seruent, ut insuprapositis exemplis liquet, hoc tu active accipi, tum pasilaepotest. Elpasilae quide ab omni alio casu est absolutum,praeterqua dativo,qui omnibus huius terminationis participialibus est communis. ut Caesar, Quibus rebus quam maturrime occurrendum putauit. Terentius, Herus si redierit, molendum mihi esse . pro moli debere,o occurri debere. Et Iuvenalis, Vivendum es recte, tum propter plurima, tum de iis praecipue causis id est,uiui debet recte. Actiue etia uerbisui casum recipit,porro actiue hoc loco latius accipi ponulo,utse ad neutra et deponentia eatendit,ut,RCcordandum

omis

SEARCH

MENU NAVIGATION