Aeternitatis prodromus mortis nuntius quem sanis, aegrotis, moribundis, sistit

발행: 1630년

분량: 387페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

281쪽

CAPUT III. 243pter vasa argentea. Infelix, itane hactenus omne tempus perdidisti t Quid ergo si aegrotaro t aegrotabis honeste. Quis me curabit i Deus, amici. Duriter

decumbam. Sed ut vir. Domicilium commodum non habebo. Ita incommodo aegrotabis. Quis autem mihi victum parabit λ Qui etiam aliis parant. Quis vero erit morbi exitus t Quis nisi mors t Non igitur cogitas, caput hoc

malorum ommum, & degeneris animi,& timiditatis esse , non mortem , sed mortis metum: adversus hunc igitur te exerce : huc inclinent disputationes omnes , Omnia quae audis, quae legis. . Tum scies , hac sola ratione asseri homines in libertatem. VI. Quantis heu malis per mortem liberaris i Mori, est ossicinam omnium miseriarum claudere. Optime dixit Psi- T. et nius: Ea vitae conditio est, ut mori ple- nat. rumque etiam optimis portus sit, praecipuum naturae bonum. Quapropter hoc primum quisque in remediis L

animi sui habeat : ex omnibus bonis quae homini tribuit natura, nullum melius esse tempestiva morte. Caesar apud Sallustium. In luctu atque miseriis,

mortem aerumnarum requiem,non cru

ciatum esse asserit.eamque cuncta mortalium mala dissolvere. Ideo sapiens Cis. semper cogitat, qualis vita, non quantat 'sit. Nam commorandi nobis natura, mnon habitandi diversorium dedit; Sc vitae usu

284쪽

244 PRODROMItae usuram sicut pecuniae , nulla praestituta die. Quid est igitur quod querare,

si repetit, cum vult t ea conditione acin

ceperas.

VII. In morte carcer panditur,quid trepidas exire t Gaude potius & gesti; hucusque caetivus fueras , nunc libereris : patet jam carcer ; evola. Quid hactenus philosophatus es, si hanc philosophiam MORI tantopere reformi das Ideo hoc corpus accepisti ut redderes , & ideo reddes ut & denuo recipias cum amplissimo foenore. Ο quam fatuum est illi spei , illi beatitudini non inniti, ut hinc laetus exeas ad id quod

semper maneat, dc mortis compendio mutes,quod in perpetuum non tollatur. Patet carcer; evola ad meliora.

VIII. Mors via est ; imo janua est

per quam admittimur in patriam,ad aerernam vitam , ad immortale gaudium. Mors enim non tam vitae finis, quam ad vitam transitus est. Praeclare dixit Be nardus : Moritur quidem & justus,sed securea quippe cujus mors, ut praesentis est exitus vitae,ita introitus melioris. At dixeris : Diu vivere quamlucundum est sed ali quam incertum est, an divina gratia non prius tua culpa te sit desertura quam vita. Et quis est qui non subinde trepidet de sua perseverantia, quam nulla vitae sanctimonia mereri potest. Donum est haec, dc gratuitum.

Ideo qui donum hoc ambit,donante sibi conciliet. IX.

285쪽

CAPUT III. 24sIX. Caussarum caussa est , voluntas Dei, cui ab aeterno placuit te hoc tempore, hoc loco, hoc morbo,naturae concedere. Quid vis amplius t Deo sic placet, ita Deo visum est. Haec illa est voluntas quae nil velle potest mali. Ergo, Deli. quod Siracides suadet, In tempore in- e. I 8.nrmitatis ostende conversatione tuam. v. 21

Sed has omnes caussas in compendium sic consero. I. Mors Christi. a. Gratia Dei. 3. Invitatio Caelitum. 4. Exempla praeeuntium. Finis timendorum. 6. Finis omnium malorum. . Egres fuS e carcere. 8. Ingressus in paradisum. 9. Voluntas Dei. g. I 3. Mors igitur firmidanda non est.

FAc ergo libens, mi Christiane, quod

vel nolens faceres. Quicquid fit avolente, fit levius, & desinit esse neces.sitas, ubi voluntas accesserit. Sapiens sic instructus est, ut, quibus non potest obsistere, consentiat. Ergo securus , nil timeas . Natura parens benignissima,nihil secit horrificum ; mortem adeo se midabilem error hominum facit, non

natura rei provida. Mortem exhorrescimus , non quia mala, sed quia hominibus non est nota. Si quid magnum volvis animo, si quid altum struis, humiles re ineptas vulgi voces despice, verum illos suspice, quorum imitatio ad veram gloriam via est. Apud nos laete R seli -

286쪽

a 6 PRODROMI

feliciterque morientium innumerabilia sunt exempla. Non te terreant illorum verba, qui mortem vicinam assirmant.

Imitare vel illum e priscis, qui mortis monitori minime asiper hunc dedit dia-- s ' logum . Morieris : Ista hominis naturapis . est , non poena. Moriaris r Hac condiis 93, tione intravi ut exirem Morieris: Genistium jus est quod mutuum acceperis, reddere. Morieris : Peregrinatio est vitaJum multum deambulaveris,domum. Tedeundum est. Morieris : Putabam te

aliquid novi dicere. Ad hoc veni, hoc ago,huc me singuli dies adducunt. Nascenti mihi Natura protinus hunc posuit terminum. Quid habeo quod indigner in haec verba juravi. Morseris e Stultum est timere, quod vitare non possis. Istud non effigit, etiam qui diu distulit. Mortem Nec primus, nec ultimus. Multi me antecesserunt , omneS sequentur.

Morieris : Hic est humani ossicii finis Quis sanus auctorari moleste tulitλQuci transit Orbis , eεo. transibo. Ad hanc conditionem cuncta gignuntur. Quod coepit, desinet. Morieris : Non adeo grave est, quod tantum semel patiendum

est: aeterna vere cruciant, Nunc certe

minus mors formidanda quam olim rsiquidem olim obstructo caeli aditu , hoc

unum omnes ingemiscebant: Noctes atque dies patet atri janua Ditis. Nunc vero laeti canimus: Nocte . atque diei patet asti janua cali.

287쪽

Ingenti itaque animo mors provocanda est,sive nos horribili vastoque impetu aggrediatur , sive quotidiano Avulaari exitu: nihil refert suam minanveniat, quod a nobis petit minimum est. Nunquam male de morte sensit,qui

bene vixit; neque aliquid perdit, qui

acquirit omnia. s. Iq. Suomodo Sancti mortem desiaderent θ tamenbrmidant. TIdeamus Paulum,inquit Gregorius,' quomodo amet quod refugit; quin modo refugiat quod amat. Ecce & Iis, mori desiderat, & tamen carne eXI'O- metiliari formidat. Cur hoc quia etsi victoria in perpetuum laetificat , ipsa nihilominus ad praesens poena perturbat: dc

quamvis vincat amor subsequentis muneris, tangit tamen non sine moerore animum pulsus doloris. Sicut enim vir fortis cum vicino jam belli certamine armis accingitur , & palpitat & festinat , tremit saevit: quasi pavere per

pallorem cernitur , sed per iram vehementer urgetur : ita vir sanctus cum

passioni se propinquare conspicit , d

naturae suae infirmitate concutitur , di spei suae soliditate roboratur , & de via cina morte trepidat, dc tamen quod moriendo verius vivat, exultat. Ad regnum quippe non potest nisi interposita morte transire : idcirco confidendo R et quasi.

288쪽

2 8 PRODROMI quasi ambigit, & quasi ambigendo confidit : dc gaudens metuit ,& metuens gaudet , quia scit quod ad bravium 'uietis non perveniat, nisi hoc quod

interjacet,transcendat. Hinc etiam 1ancti stimi viri ad mortis occursum nonnihil trepidarunt. Ezechias Rex invale- β' scente aegritudine tabescens flebiliter 'Iψ' lamentatur quod in dimidis dierum suorum vadat ad portas inferi. Quid i nonne ab N ipso Davide vocem illam expressit m tis formido: Ne revoces me in dimidio β' dierum meorum Z Quid de Abrahamo, 3. pl. Iacob, Elia dicemustqui etia, ut e pagi - e. 19. niS sacris discimus, mortem timuerunt,m. 4. sed moderate. Elias mortis fugitans, Sub mortem tamen sub junipero invitavit. υmhra Arsenius , vir centum viginti anno A i, ruin , nullo unquam morbo tentatuS,s ,,uo post' uam annis quinquaginta quinctuetis otia ierviisset Deo , jam migraturus e vita, Asentinonnihil trepidare coepit, imo & lacri- c. 27. mis madere. Praesentes hoc mirati: Etidie I9. am tu pater, Munt, mortem metuist AtD m. ille Revera, inquit,ex quo monachum

indui, hanc horam formidare nunquam desii. Ad rem praeclare dixit Seneca et Iraque & fortissimus plerunque vir , dum armatur,expalluit:& signo pugnae dato,serocissimo militi haululum genua

tremuerunt: & magno imperatori, antequam inter se acies arietarent, cor

stiri. exiluit: & Oratori eloquentissimo dum a. i, d dicendu componitur' summa rigue-

es,extrama partes; manus, pedes. labia runt.

289쪽

CAPUT III. 'Grunt. Hoc prorsus videtur evenisse Ca - A rolo U. maximo Imperatori, qui in Om- Zeno nibus bellicis expeditionibus animosis mi . simus , ad omnia pericula impavidus; . qui ad nullum curulis tormenti tonitru expalluit, nec caput submisit: nihilo-irminus cum ante praelium thorace ser reo armaretur, nonnihil cohorrescere

solebat, & pallore suffundi. At vero ubi jam galea capiti, gladius lateri, lorica corpori haerebat, leonem spirans, in hostem velut ferreus gigas ferebatur. Ita mortem optimi quique dc desiderant & formidant ; cupiunt exire Scmetuunt. Sed praestat cum Catone moiari quam cum Antonio vivere. Mortem vicit qui dextre passus est a morte se vinci.

g. I S. Mora mala vitam malum s quitur.

QVemadmodum arbor incisa illae

ruit qua propendet: ita plerumque qua propendemus dum vivimus , illac cadimus cum morimur et pede quo coepimus, semper imus. Μonstro simile, si vitam pessime actam mors claudat lauis dabilis, Quae viventi fuere in deliciis, eadem recur1ant morienti. Aulicus Regis Coenredi famulus qui magis suo do- is mino, quam Servatori Christo placere Vist. studuit, cum ad extrema venisset, conscientiae curam non tam negligere quam

R 3 differre

290쪽

diso PRODROMI

differre videri voluit. demum ubi caco daemones cum ingenti flagitiorum coindice triumphantes vidit desperans salutis obiit. Dum impius Chrysaorius, Indutias clamat, inducis vel usique mane, ne-j: gatis induciis expirat. Herodes Agrip-diati pa prout flagitiis vitam implevit, sic αe. 38. mortem. Herodias saltatrix quae Bapti- Aaron. stae caput carnifici secandum objecit, tom. I. etiam suum caput glacie sectum amisit.

Am G Sic Iezabel & Athalia Reginae,sic Re-' hm pes Benadad Sc Balthasar,sic Antiochus,

Aish. sexcenti, qualem egerunt vitam, talem habuerunt sc mortem. Mors sapientum gemenda , sed multo Psal. magis stultorum vita. Mors peccatorum 33. yelma , Sc aeternitatis luctuosissimae v. zz. ingressus sine ullo exitu irrevocabilis. Stulte mortem timet , qui vitam negligit. Qui luxuriae vivit, vivus moritur. S. 16. Mors bona viram bonam sequitur. T. Itae πTErissime dixit Augustinus e Mala C v t- V imors putanda non est, quam bO ' ' na vita praecesserit. Neque enim facit malam mortem nisi quod sequitur mortem. Nimirum boni seminis bona mes.sis est. Regia ad bonam mortem via est, vita bona: is gradus ad eam primus, is medius, dc ultimus est. Vitam & mortem non male syllogismo comparem e

syllogismi finis , conclusio est ; vitae,

SEARCH

MENU NAVIGATION