Aeternitatis prodromus mortis nuntius quem sanis, aegrotis, moribundis, sistit

발행: 1630년

분량: 387페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

301쪽

CAP vae III.

nuntio ,.cum amici Iugerent roga- nωs inrentque ut longius vitae spatium a Deo posceret: Non sic vixi , ait, ut me pu- deat inter vos vivere : sed nec mori ti- meo, quia bonum Dominum habemus. Sapientissimum hoc responsum Augustinus plurimum susipexit, & apudiuos tanquam elimata prorsus & librata verba maximopere commendavit. Ideo enim dixisse censemus,Mc mori tia 'meo, quia bonum Dominum habemus, ne

crederetur de purgatissimis suis moribus praefidentius sentire, qui magis Domini bonitati, qua suis meritis lidebat. Ipse Augustinus , ad mortis nuntium Pasid.

nil turbatus : Non erit magnus, inquit, tu vita magnum putans quod cadunt ligna re Hra lapides, dc mortaleS moriuntur. Aurei oris orator Chrysostomus paul- Nicep. Io ante mortem, exul ad Innocentium scripsit: Nos tertium jam annum in exi- 37 lio versamur,expositi pestilentiae, fami, bello, continuis incursionibus, solitudini inenarrabili, quotidianae morti, Isauricis gladiis. Cum vero jam esset actu rus animam, clare pronunciavit: Gloria tibi Domine de rebus omnibus. D. Cyprianus ob Christianam reli-

g ionem capite damnatus ingenti spiritus dixit:

302쪽

dixit: Deo grati , qui me a corporis vinculis dignatur absolvere. Hos sanctissimos viros imitetur mortis turus , dicatque hoc ipsum saepius : Deo gratias ; Gloria tibi Domine de rebus omnibus. Sat mihi vigilatum inter spinas, sat lusum inter seras, sat laboratum inter procellas. Nunc , quia vigiliarum,& lusus , & laboris finem video , Deo gratias: Gloria tibi Domine de rebus omnά-hus. Nimirum, quibus vita est taedio, mors est lucro.

I. 22.. mra dulei ma , sed pe a. Eorgius Clarentiae dux a fratre Ein Iduardo I V. Angliae Rege ob suspicionem affectati regni jussus est mo-

Ii, lata tamen mortis optione. Ille suavissima morte eleresturus, labrum vino

Cretico impleri praecepit, in hoc ipse se Collocavit, atque ut alii per stillicidia emittunt animam , sic ille dulcissimam, liquorem sorbendo , stillatim admisit mortem, submersus tandem in hoc tam suavi sed letali balneo. Si mores spectemus , ali quanti sic

moriuntur i Voluptatum melleam potione tam intemperanter bibunt quam . sitiunt , nec ullum faciunt aut sitiendi aut bibendi modum. Ita dum lambunt, dum sorbent, dum sugunt , dum tota anima in se trahunt voluptateS vanas,

303쪽

CAPUT III. 263 breves, foedas , poenitendas, heu miseri guttatim exitium combibunt, ventris actae M libidinis mancipia. Atque quo avidius Pt melleam hanc mortem hauriunt, eo ctius se submergunt. Ducunt in bonis dies suos, dc in puncto ad inferna de- .stendunt. v. 13 S. 23. Melior mors quam vita

amara.

ΡRa fax semel mori, quam ad mortem saepius accedere. Quotidie morimur, infantiam amisimus, deinde pia ritiam, deinde adolescentiam : usque ad hesternum , quicquid transiit temporis, periit,nec sine labore ac aerumnis plurimis. Has Gregorius NaZianzenus com- Dpendio complexus : Nullum, inquit,inter homines bonum est, quod non ali' b. a. quid habeat admixtum vitili opes,sunt insidiae : paupertas, pedica est ; dignitatum fastus, mera sunt insomnia. Impe- latrare, periculosum ; alterius imperioso F subesse , molestum : juventus , est tem - Φημ poris servor ; canities, tristis vitae occa. V 'Nitis. Gloria , est aer ; nobilitas , vetu Ssanguis ; matrimonium , est vinculum; liberi, sunt seges curarum: satietas petulantiam,egestas impatientiam suadet. Omnia denique mortalibus laboriosa

sunt; omnia humana meruS metus , IN sus, fluctus; merus flatus , fumus, VO-

Iatus. Quicquid in Orbe cernitur, orbis S a quidam

304쪽

quidam est perpetua conversione similia omnia volvens , qui modo videtur stabilis, modo dubius est, modo labilis, diebus , noctibus , laboribus , morbis,

moeroribus , voluptatibus, calamitati-hus semper incertus ac varius. Et quid demum post illa tam incerta Mors ceratissima. Eleganter prorsus Augustinus: Mors, sola, inquit,certa est; cetera sunt incerta omnia. Conceptus est puer, te nascitur, forte non nascitur,sed abortu perit. Si natus sit, forte crescit, forte non crescit; forte senescit, sorte non senescit ; forte dives erit, forte pauperi forte honoratus erit , sorte abjectus; forte uxorem ducet, forte non ducet; forte habebit filios , forte non habebit; forte aegrotabit, sorte a bestia devorahitur, forte non devorabitur. Nunquid possumus dicere forte morietur, forte

non morietur.

I.M. Divinae paginae Regis Alexandri fa-ahab. tum ita depingunt: Et post haec decidit δ' in lectum, Sc cognovit quia moreretur. O quanta vis verbulo , Post hac, dc illi, decidit, sed Sc isti moreretur.Orbem, imo Orbes plures victoriarum spe jam

devoraverat Alexander ; aeternis annalibus dignissima gessisse sibi visus est: Nihilominus post tot tantasque victorias, victus cecidit, non modo in lectum,sed Sc in tumulum, sarcophago contentus. Refert Petrus Alfonsus, Alexandro jam

vita functo , complures philosophos

305쪽

C A PV T III. 26sconfluxisse qui super regio funere varia

pronuntiarunt. Fuit qui diceret:En,modo quatuor ulnarum spatium ei satis est, cui spatiosissimus terrarum Orbis non suffecerat. Subjunxit alter : Heri GHq. potuit Alexander quos voluit a morte δμφ'

liberare, hodie non potest seipsum. Au- ziis

reum defuncti loculum contemplatus Orbis. unus : Heri, ajebat, Alexander ex auro secit thesaurum , jam mutatis vicibusnes. thesaurum ex Alexandro facit aurum. Di Io- Ita dictis erudite certatum est; omnium tamen una erat VOX,quae divini oraculi:

Post hae decidit in lectum, ct mortuus est. En, in quantas saepe cogitationes , Obliti conditionis nostrae venimus t Immortalia utinam caelestia 4 volutamus animo , dc in nepotes pronepotesque disponimus, cum interim longa conantes mors opprimit,& hoc quod senectus

Vocatur, pauci sunt circuitus annorum.

Eccur, obsecro, morti fidimus t Circum-shicite quam levibus causiis amittamus vitam : non cibus n8 his , non humor, non vigilia , non soni itas sine mensura quadam salubria sunt. Morti ad nos aditum pandunt pes leviter offensus, auriculae dolor, dens verminans, cibus stomacho parum obsequens , humoris corrupti guttula. Nunquid ut extinguamur, res magni molimenti est odor,s por,lassitudo, nutrimentum ipsum, dc sine quibus vivere non possumus, mortifera sunt. Humanum corpusculum,

306쪽

,66 ODROMI imbecille , fluidum, putre, morbidum,

quocunque se movet, infirmitatis suae statim conscium, non omne caelum fert, aquarum novitatibus ,'fiatuque non familiaris aurae, & tenuissimis caussis la xc si ditur. Ergo Siracidae credamus. Ergo melior mors est o mortales quam vita amara: dc requies aeterna quam languor perseverans. Ergo, melior habitatio est in caelis, quam peregrinatio in terris.

19. S. 24. Beatitudo mortis.

, . C Cribe x Beati mortui qui in Domino

e. r . Omoriuntur: amodo jam dicit Spiritus m. I 3. ut requiescant a laboribus suis : opera enim illorum sequuntur illos. In Domino mori,idem est, quod mori servum Domini, uti de Mose sacrae paginae lo-X e. quuntur: Noses servus meus mortuus est. Quasi Dominus diceret, inquit C V' ' jetanus,Licet quandoque peccaverit, di peccando non fuerit servus meus , attamen mortuus est servus meus; mortuus est in statu servitutis meae; mortuus est

sic , quod quicquid erat,dc quicquid operabatur, meum erat; servus enim totum quod est domini est. Et talis servus Domini, illud Simeonis carmen in ipsa

morte moduletur: Nunc dimittis servum tuum, mine, secundum verbum tuum in pace. Omnino in pace, eaque aete Ma , ad cujus statim initium , omnium proborum hominum bella finiuntur,

ceteris

307쪽

aeternum non resuscitanda. Tales etiam

servi Dei in Domino moriuntur, qui in Domini sinu quasi morientes conquiescunt, & sic quiescendo suaviter in

mortem obdormiscunt. Ita Stephanus . inter ipsos saxorum nimbos , in tanto -7 lapidantium tumultu & fremitu,obdoris' 'D0 mivit in Domino. Ita & Lazarum ami- 7ω

cum suum Christus dormire dixit. Sic SMoses servus Domini mortuus est ju- '' bente Domino, vel ut alii exponunt,super os Iehovah, seu, ex osculo Iehovali; hoc sense r Sicut mater infantulum brachiis suis indormientem deosculatur,re sic in lectulo blande reponit; ita Mosen,ceu dormientem infantem,Deus per osculum & amplexum in sinu Abrahae quasi in lectulo collocavito Nimirum, Cum dederit dilectis suis somnum,ecce P Ihaereditas Domini. Beati ergo tales Iz6, mortui & nimium beati,quia nunquam amplius futuri miseri. Bona, inquit Ber nardus,mors justi propter requiem,melior propter novitatem, optima propter securitatem. Beati, iterumque beati tales, opera enim illorum sequuntur iIlos: sequuntur tanquam famuli suum dominum, tanquam filii suum patrem , distipuli suum praeceptorem, milites suum ducem, nobiles suum Regem : sequuntur usque ad tribunal Dei; deducunt 8c

comitantur usque ad supremam Dei curiam , quo hi soli nobiles famuli admittuntur. Atque uti quantum quisque

S 4 dives

308쪽

Σ63 PRODROMI dives sit ac nobilis, ex famulorum cum

numero , tum ornatu cognoscitur : ita

qui ante Regem gloriae digne apparere cupit, sibi de tali familia provideat, curetque ut ea se stipet, sitque quam numerosissima & ornatissima. Et licet bona opera nostra praecedant nos merito,

sequuntur tame praemio labor qui in illis, prςit .merces que ab illis,subsequitiir.

f. 26. Haledictio morientis ad visos eadem via secuturoJ.

QVorum me poeniteat, multa sunt; virtutis saepius neglectae, & temporis male consumpti.Quam potuissem, imo debuissem fuisse patientior , submissior ,& quotidianae mortis studio- .sior i quantillus in me divini amoris. igniculus spiraviti Miserere mei Deus, miserere mei,secundum magnam misericordiam tuam : parce peccanti, o infinita bonitas, per filii tui sanguinem dc mortem te precor. Sed Sc vos quotquot ostendi dictis vel factis,ignoscite; fatentem habetis reum & dolente atq; hoc

mihi abituro viaticum non negate, OLO fensionum mearum omnium veniam.

Ne quaeso exemplo meo,quod saepe pravum fuit, vestra decrescat virtus. in oculis vobis sunt sanctiorum mores μvita, ad quam 3c vestra sese conformet: illorum patientiam,submissionem, obedientiam accensis studiis aemulamini.

309쪽

C APUT III. . 269 Sed & vobis gratias ago maximaS, quotquot mihi benefecistis ; quotquot

me juvistis seu manu & opere, eu cura, consilio & amore. Deus, bonorum fons inexhaustus, 3c amoris pelagus immemsum,vicem reddat amori vestro. In eos certe bonus hic Deus liberalissimus esse solet, qui toto se ipsius sanctissimae providentiae committunt. Praeciarissima quidem virtus est Obedientia , & sine qua reliquae in homine religioso , nec virtutes quidem sunt. Summe necessaria est Patientia. Excellentissima virtus est submissio , suique ipsius contemptus. Christo charissima virtus est paupertas; Virtutum regina Charitas est. At vero prae ceteris virtutibus omnibus singula re quid & eximium habere mihi videtur Fiducia in Deum, plena suimet in divinam providentiam Resignatis,quam resacra pagina adeo commendat; quae 3c regio vati continuo in ore est;quam de mu Christus tot argumentis , a floribus etiam & aviculis petitis persuadere conatur. Hujus fiduciae vires,& quae illam animi tranquillitas sequatur, nec nosse, nec aliunde notas credere potest,qui nosemper atque in omni re,maxima,minima, persectissime Deo fidit, divinaeque Providentiae ac voluntati se totum In tegerrime permittit. Neque hominum ullus est, puto, qui hac in Deum spe fiduciaque fuerit,dc non saepius arcana ita se miracula deprehederit.Fidamus Deo,

6 s nosque

310쪽

a o PRODROMI nosque totos divinae dispositioni, quam possumus plenissime , credamus: Ipse providebit ; ipsi curae est de nobis. Ego quidem , quod cernitis , ad Dei

tribunal citor , rationem redditurus de sexaginta annis. Omnia mea , facta,

dicta, cogitata illi judici sunt apertissima; nihil latere poterit: omnes vitae meae actus sententiam decretoriam acincipient. Heu horreo; nam vere horrendum est judici Deo sistere. Sed est quod

me in tam arctis rebus soletur Licet emgo servus sim improbus , honus est tamen Dominus meus, dc infinite bonus, qui servulum quantumvis malum, suum tamen fuisse agnoscet. Non parum etiam praesidii pono in Divis illis quos ad

mortem meam dc ultimum certamen

invitavi , cum diebus ipsorum honori festis caelestem mensam hoc sine accumberem , ut mihi Divos illos Divasque propitiarem volentesque redderem adferendum in morte auxilium. Sed MCaussae meae , subsidii plurimum & patrocinii spero a sanctis Angelis , quos singulariter venerari, mihique demereri, licet ossiciis non dignis, quotidie conatus sum. Hos tutelares purissimos spiritus, cum omnibus Sanctis, jam judici sistendus, corde & ore invoco. VOS vero universi etiamnum superstites fal-Vete, meque suo quisque ordine secuturi Valete.

I. 26.

SEARCH

MENU NAVIGATION