장음표시 사용
161쪽
αί πω καταπισων, ἱκέτευεν κτέ-αι γέροντα τυπιῶ ἄριοι τε αυτω καταλεγει παντα. ικτείρει τρο ι σίαν
το πατερα, και κατηγορησειν των et των ως ἐκύδε
αντες ἐνὶ - , - τα - κατέκλασαν, τάδε κατε- πατησαν, τα δε ἀνωρυξαν λυθέντες Ἐπι τούτοις ηυχηντο ρον πω πάντα τα -- ών - Μ τάλη Δάφνις δε δῶρα προσεκορώσην ἐμους, τυρους, ορ
οἶνος Λεσβιος, ποθηναι κάλλιστος γος.
Θηραν εἶχε λαγωοῶν , οιοι πλουτιος νεανισκοε κπι illius genua provolutus, infelicisut nisereatur senis, s cpae innocentem patris irae eripiat, supplex orat, simul, que illi exponit, mine contigerant, omnia Suri licantis misertus Astylus, horrem iureditur, de cono nas eorum excultiun, sese dis ipse veniam impetrauiuum inure, Cincillaturuin quos, quod ibi alligati ins
lentius lascivissent, sicque alia ciuit ivissent, alia proculcassent, alia suffodissent, loramentis nimirum liberati ob haec Lamon Myrtale omnia ipsi fausta apprecabantur Daphnis autem dona insuper attulit videt Cet haedos, caseos aves, Arumque foetus racemos ad huc palmiti s deperulentes, poma adhuc in ramis pendentia inter ista dona erat de fragrantissimum Vinum ex Lesbo potu praestantissimum. IX. Equidem Astylus et udabat ista eratque a duus in venandis potibus, utpote opibus abundans ivi
162쪽
σων αει, καὶ ἀφιγμένος, - αγρον εἰς πιτολαυσιν
πος και πίνειν εἰς γ ἐθν, καὶ οὐδὲν ἄλλο - η γνά- θος, καὶ γαστὴρ - τα - γαστέρα si παρεργως εἶδε τον Δαφνιν - δωρα κορωσαπα ἀλλα και φύσει παιδεραστὴς , κάλλος - αδε Eri τῆς λεώς ευ ρων, ἐmΘεσθαι διέγνω ' Δάτνιδι , και πιίσειν ωπο
venis, luxu nunquam non dissiuens, quique ideo riis Venerat, ut nova voluptate perseueretur Gnatho autem, utpote homo unice edo ederes ad ebrieta tem aue se ingurgitare, quique lux is quantus, nihil aliud piam Dala venter erat, quaeque sum inhaventum, non obiteri perfunctorie Da linii sit do
na conserenteni contemplariis fuerat; sed cum natum pueroriim amator esset, inventa, qualem in urbe non vidisset, forma, Daphnim aggredi decrevit, ratus hoc facile illi, utpote homini caprario se persuasurum. Haec cum consti get, venationis non erat cum Ast . I particeps, sed descendens ad loca, ubi pascebat D
plinis, Verbis quidem capras, sed revera Daphnim, spectatuni veniebat. Deinde blandis illum deliniens verbis, laitannis efferebat capras tibiaque ut pastoride carmen caneret, postis at, addebatque, mox et libemtem -- pquaturuit se, qui videsicet nihil non apud Dion phanem posset Ut autem illivn mansietum sici in 'io' atavus. κ
163쪽
rigerum habuit, de nocte insidiarus opestas e pastu ducenti, prius praecurrens, oscula quaedam dedit de
4nde, ut more caminini, hircis siti copiam iacientiunt. sibi tergum obvertat, precatur. Haec cum serius animadvertisset Daphnis, tili xilset, capias quod ineant hirci, id quidem se recte habere, sed hircum nunquam nusquam gentium quem vidisse inire hircum, neque arietem pro Vibus arietem, neque gallos gallinarum loco
Milos ibi Gnatho vella vi adigere , manusque iniicere. At ille hominem ebriunt aegreque pedibus insistentem, cubito repulsum humi prostravit, beluti catulus asesistens, iacentem reliquit, viri non pueri, ainianudeduceret, opera indigenteni Neque postea vinis inlitebat Dapluiis; sed modo hoc modo illo loco e pras pascebat, illum certe vitans, chlamque diligenter
servans. Neque Gnatho amplius illum curiose hserva-
164쪽
etiam esse robustum. Captabat autem occasionem de eo colloquendi cum Astylo, sperabatque fore, ut illhim dono habiturus esset a iuvene multam praeclara amisi
X. Tamen ista tune temporis tractari non potuerunt. Namque advestiebat Dionysophanes una in sua e rista omniaque tumultu citi epitu iumentoriam , sese vorum, virorim atque mulierum fervebant inde aeutem componere coepit sermonem amatoriunt, eumque proli uin, Erat hic Dionysophanes aetate semicana, magnus autem & formosus, qui nec iuveni cederet quinde dives inter paucos .in tantum probus, in quantum nemo alius. Hic pol ad vetrium litum, prima dia omnibus Diis agri praesidibus sacra fecit, Cereri, Baccho, Pani, Nymphis, statuitque omnibus, quotquot aderant praesentes, cratera communem reliquis diebus
165쪽
ειπε, σοι, δεσποτα των 'γων--τολος Σῖ με ἐμοὶ he impressis sulcis aratum vineam alnimbus totam turgidani, fortuni et Uter positum, quo namque flores attinebat , Astylus omnem culpam ui recep rat impense delectabatur, atque Lamonem laudibus
evehens, insuper pollieitus est , se eum liberum man missurum. Post haec etiam ad caprarum gregem desce dit, capra caprariun que visuius. Igitur liloe in silvam aufugit, tantam turbam reverita. At Daphnis hir lata caprae pelle indutus substitit, ex humeris iispensam recens consutam habens peram, tenens utraque m nu, altera nempe recentes caseolos, altera haedulosa
eventes. Si quando Apta Laomedonti mercede in sinu. armenta pavit, talis certe erat, qualis truncvisiis est Daphnis qui sane ne verbum quidem prot lit, sed rubore si sitsus deiecit oculos humi muner que porrexit Lamon vero: Hic, inquit, here, caprarum tuarum custos est Tu quidem quinquasint mihi
166쪽
επιθύμησε του λεχθέντος λαβεῖν Me κελεύει τον Δαμφνιν τοῖ Κρειν vivit i h συμ αι,-- ἐπαγγέλλεται
συρίθη χαρίσασθαι πτωνα καὶ χλαιναν πω ὐπο τῆ φηγω, και ἐκ της πηρας την συριγγα ορι- σαν τα κεzαλας αραμεναι. τα ἐνέπνευσε το νόμιον tradideras pascendas, e binos hircos hic usque ad centenas auctas dedit,in denos hircos. Vides, quam sint pii gues , nitidaeque , villis densae, cornihiisque ii tegrae Fas .musicas reddidit fistula namque audita statim omnia imperata faciunt. XI. His dictis aderat mearista specimen eius, quod dictum erat, sumere cupiens, iussu Daphnim capellis, ut solebat, inusta canere, insimul promittens, si id sesisset, se eum tunica laena caleeis munerat ram. Illo in theatri modun illis di*ositis, stans sub fago, e pera ullam depromsit primum quidem exialam inflando edidit sonitum, statim capellae stirrexerunt capitibus erectis deinde palloralem occepit canitum, atque capellae capite in terram demisso pascere coeperunt rursus suavem 6 argutum sonum edidit, Diuitia ' Corale
167쪽
δραιρον ουδ ανθρωπους οικετας ειδεν ἄν τις υτ πειθο- μἐνους προσταγμοσι δεσποτου. ἴτε οὐν ἄλλοι παντες
koia ανελθοντες εἰς τὴν επαυλιν αμαι ἄριστον εἰχον,
simul omnes reclinatae quieverunt. Tum quidem acutum insonuit; cillae, non secus ac lupo irruente, influam confugeriint Paulo post receptui signum dedit; tum derepente silva ressae prope pedes ipsius circumcirca currere omnes coeperunt. Nemo unquam tutos vidit ita dicto audientes lim Osio. Ceteri itaque onmes ηemirixti fuere, praecipue vero Clearista, quae promissa huic formoso musico caprario dona se persolutivam
iuravit. Reversique ad villam prandebant, QDaphnidi quaedam de uia mi fine, unde edebant, mensa. Ille una cum Chloe hisce ellulis fruebatur, delectabaturque gustalido conquisitissimos oppidanorum cibos, Inque spem erigebatur, fore ut, dominis persuasis, hasce nuptias
XII. Gnatho autem malis accensus iis, quae apud capellas acciderant, minimeque vitalem sibi vitam, o M uim paulo sui eous:
168쪽
Δαφνιν νομίζω. Κ, τρορῆς με τῆς πολυτελῶυς
γ υομενος, καίτοι τοσουτων παρασκευαζομενων beo
σπης ἡμέρας, κρειῶν, αφύων, - λιτι ροταν, ἡ ως δ'
Cνιδος ἀκουων συρογγος, α ι π ἐκείνω νεμο μενος Συcens, ni Daphnide potiretur, Astylum in horto nambulantem captavit. Qin Bacchi aedem abduxit, ubi ipsius pedes ianit osculari coepit. At illo sciscuante, curnam ut faceret, .imperant , ut eloqueretur,
quid rei esset, insuperque adiurante, se nihil ipsi den saturum, Actum est, inquit, here, de Gnathone tuo. Qui ad hoc usque tempus solam amabam mensain, qui antehac iurabam, nihil esse magis lepidum, iam vinum vetustum, qui ephebis Alitylenaeis tuos obsoniormire conditores sermotiores esse firmabam, nim Glum Daphnim formosum esse censeo. Atque ne gustatis s-dem conquisitissimis illis dapibus, quarum singulis die-hus ingens est apparatus, carnibus, piscibus , libis melleis, libenter herbam ac frondes depascerem in capellam conversus Daphnidis modo auscultans fistulam in sub illius manu pascens Tu vero tuum servato Gna thonem , invictuinque vince amorem. Sin minus, ab
169쪽
per in eum iuro Deun , pugione arrepto, is qualiculo hoc cibis usque repleto, memet occidam adripla adeo Daphnidis fores. Tu vero haud amplius me vocabis Gnathonulum , ut assidue per iocum soles. XIII. Ferre non potuit lacrimantem, iterumquo pedes exosculantem, iuvenis magnanimus, lamantium
doloris haudquaquam ignariis, usque pollicitus in se a patre petiturum Daphnim, eumque ducturiam in civitatem ibi itidem mancipium, ipsi vero amasiunia Cum autem silet eum bono esse animo, interrogabat subridens, numqvid eum puderet Lamonis filium in re, di nihil non moliri, quo cum adolescentulo capra pascente rem haberet Et simul simulabat, sese hircinum
illum foetoiem detestari Gnatia contra, qui nullos non amatorios logos in luxu perditorum hominum ompserationibus viqicisset, non alienum a re de se ipso & de
170쪽
Daphnide et illit Nemo ainat opum, domine, hisce in riote perscrutandis itinmoratur; sed in quocunque tandem corpore formam invenerit, illa capitur idcirco plantam nonnullus deperiit, nec non flumen, Teram. Et quidem quis non amantem miseratus fuerit, cui sesemidandus sit ille ipse, quem amat Servile quidem corpus, at liberalem sorinam amo Vides, ut illius coma hyacintho similis sit ut fulgeant oculi si superciliis, veluti pala aurea incius gemini ut illius facies rubore suffusa si s ut illius oris dentes eboris instar candi-eent Et quis amator non auribus votis contenderet inde lactea sumere basia Sin vero pastorem arsi. Deos imitatus feci. Bubulcus erat Anchises, attamen illum
habuit Venus Capellas pascebat Branchius, de Apollo ipsum amavit Pastor Ganymedes erat,in illum Iup-
non exputo. Villoisonus sessisti quod tamen vix putriri. Ceterum tui γλυκεια, vel μαλακα. Num v. e oo irrepsisse HLonsus aliquem lusum captaVit, detur. ut λι- φιληματα responderent .