장음표시 사용
171쪽
piter rapuit Nec contemnamus pueritari, cui etiam c. pellus vestiti amantes, nimiseras videmus. Immo potius, quod adhuc iri teriis manere tantam venustatem sinant gratias agamus Iovis aquilis. XIV. Astylus cum ob hoc maxime dimam suaviter
risisset, dixissetque magiIo Sophistas ab Amore formari, circumspectare commodum tempus oepit, quo suurn patrem de Daphnide alloqui posset Eudromus sit hauscultavit, quaecunque locuti fuerant, clanculum,
cum Daphnim, ut optimum iuvenem diligens, tum aegre serens, quod tam elegans iuvenis ludibrio esset futuriis lascivo Gnathoni eiusque libidini permitte aus, extemplo omneni rem apertiit ε Daphnidi ipsi, &Lamori. Daphnis igitur, animo consternatus, simul cum Chlo i se in fugam dare constituit, vel vitae finem sibi ponere, ea quoque comite exsilii adscita. At Lamon,
172쪽
evocata foras, la, Periimus, inquit,' mea uxor. Adest tempus, ea revelandi, quae hactenus tecta fu re Capraei cuncta reliqua deserta erunt: sed, pana atque Nymphas testor, etiamsi , quod aiunt, os in stibuloram relinquendus, Daphnidis festunam nequaquam reticebo; sed, iro inveni expositum, dicam, quomodo educatum fuerit, indicabo, Qquae cum illo exposita fuerint, ostendam. Discat scelestus iste Gnatho S quis sit ipse quos amare audeat. Tu modo cura, ut haec mihi monumenta sint promta parataque.
Sic ubi inter ipsos convenit, se intro receperunt. XV. Astylus ad patrem otium agentem a Muis, e fit, ut Daphnim sibi liceat in urbem abducere, utpote formosiam praestantioremque, quam qui miri degat, brevi temporis spatio a Gnathone urbanos mores cendunt Lubens pater concessit, atque arcessitis Lamis
173쪽
ni ac Μyrtalae laetum afferebat nuntiunt, quod pro eapris hircisque, Astylo deinceps daturus sit operami phnis; pollicitus, pro illo duos illis se daturum caprarios. Tum Lamon, cum iam omnes confluxissent, atque, quod sorinosum essent habituri conservuiri, laetarentur, dicendi copiam petiit, sicque profari coepit Audi, he
re viro sene verum sermonem iuro Pana Nympha Dque me nihil falsi esse disturum. Non sum ego Daphnidis pater, neque tam beata fuit Myrtale, ut talis adolescentis mater exsisteret. Alii parentes hunc expotueriint infantulum, forsan grandiorum liberorum latis habentes. Ego inveni illuni expositum, is capra mea nutritum, quam etiam mortinii in horti ambitu sepelivi. magnoillam amore prosemiens, quod matris ossicia pra stitisset. Inveni & monumenta quaedam cum illo expo-HM Gnfiteor, domine atque asservo ista; ominae
174쪽
του παροίνημα ἡ Γναθωνος ου δυναμαι πιρώ δεῖν γε- M'. V μὲν Δαμων ταυτα πων, σιωπησε, και πολλα α - δάκρυα Πυ δὲ Γναθωνος Θρια συνομένου, καὶ πληγας ἀπιιλουντος, ο Διονυσοφάνης ρημενοις ἐκπλαγὸς τοὐμὸν Γνα α σιωπα μίλευσε, σφωὰμ την τρυν c αυτον τοξοποιησας τον Λαμωνα παλιν ανε νε α ι παρεκελευετο ταληθη λέγειν, μη-
namque altioris, quam ut nobis sevenire possint, haec sunt argumenta' indicia servum autem illum in. Astyli, videlicet famulum palchrum domini pulatiri a
que boni, non aspernor at illum Gnathonis libidini de iniuriae exponi, id nullo modo tolerare possum cum eum Gnatho ideo itylenen adducat, ut muliebria patiatur. XVI. His dictis Lamon, mi rus in lacrimas effusus, conticuit. Cum autem Gnatho audacius efferretiir ve
heramie minaretur, Dionysotilianes dictis obstupefactus, Gna boni silentium imperavit, torve sapercilii in ipsunt into Mns. Lamonem iter ii inter pivit. iussit, ut ipsi vera responderet, neque consimilia tabulis confingeret, quo sic filium retinere posset. Cum autem LMmon firmus in verbis persisteret, perque Omnes iuraret
Deos, seque ad quaestionem offerret, si quid memitu
175쪽
ni της Κλεαρίστης ἐβασανιζε τοι λελεγμενα Τιο γαρ υθυς ην πιπτον, εὐτοιουτου γεροντος, καιει 'πις ix λους, ἰον καλον ουτ γενέσΘm; Κ σκειματα σκοπεῖν, εἰ λαμπρῶς και ἐνδοξοτερας τυχης. 'λαπτόμενα ε πηρα παλαια Κομνισθέντα πρωτος
fuisset, assidente Clearista, dicta examinabat. Quare Lamon mentiretur, cum pro uno duos accepturus sit caprarios Qtio modo haec commentitiis fuisset homo ruincticus Mime statim fuerat incredibile, ab tali senecio ne atque matre vili filium tam insigni forma progenis tum fuisse Placuit non aerius coniecturis inhaerere. sed ipsa inspicere monumenta, num illa splendidioris insaniorisque ominae ent. XVIL AM Myrtalo cunsa allatura, quae vetusta inpeta asservabanniri Allata primus inspiciebat Dionys
phanes, visisque chlamydicubi purpilre , fibula ex auro flibrefacta , gladiolo eburneum ahente capulum, vet lide exclamando, o Iuppiter ito inmator advocavit Ux rem, Ut ipsa intueretur. Quae ut vidit, altum Sc ipsa exclaniavit Carae Parcael onne haec simi, quae unamim nostro filiolo exponenda curavimus t oi me haec Unus ex Ursini o,diribus vitari indulgere Chariton in .
176쪽
τα πολλων κα βοωντα ψνις, νομίσας - συ
Non sumit alia certe, sed ipsamet haec sunt, marite carisisime. ostra haec proles tuus filius Daphnis est, i ternas capellas pavit. Illa adhuc loquente Dionysopha neque signa haec deosculante iraeque nimio gaudio a crimas fundente, Astylus intelligens, suum esse fratrem. statim abiecto pallio, chiria tendebat per horriIm, primus osculari Daphnim volans. Cum autem illum vidis
se multis stipatum clamanteirique Daphnis, ratus illum accurrere, ut ipsi minus iniiciat, per fistillaque abiectis, ad mare ferebatur, se praecipitem de excelsa petrata turus. Et fortasse, quod novum insolens, inventias periisset Daphnis, nisi, re intellecta, Astylus elamitasset iterum Siste gradum, Daphni, & nihil reformida. Frater tuus sum, parentes tui sunt, qui ha -
έκsia εν Debuit saltem esse in poeticam non admodum secta nisi
177쪽
mis heri exstiterivit. Nunc nobis Dinon de capra rem
omnem narravit, cinomamenta ostendit. Vide, conversiis, quam laeti incedant, quamque hilari vultu Ve-TLim I primum Olculeris iuro per Nymphas, me nihil mentiri Vix post thisiurandun hoc stetit, WAstylum occurrentem exspeetavit, atque accedentem osculo e cepit. Interea loci, dum illum osculatur, cetera multitudo adest, servorum ancillarumque turba affuit, quino pater una cum matre. Hic cunnes illum amplexabat tur, deosculabantur, cum gaudio atque fletu. At D phnis patrem, matren ante alios tenerrimo assectu complactebatur, inuasi iam pridem nosset, adpin rabatur exireque amplexibus recusabat tam cito sibi invenit natura fidem. Et parum aberat, qui Quoes in
hoc temporis articulo Ohlivisceretur. XVIH. Cumque iam venisset ad villam, pretiosam accepit Vestem, iuxtaque senuinum patrem collocRtus.
178쪽
ἰ κουεν αυτου λέγοντος ουτως' , Εγημα, - παῖδες,
ἰκανον - το γενος, καὶ γενομενον επι παπι τουτο
συυλοι μνησικακησης ποτὲ 'της ἐκ3λως ω ν γα Pενος αντὶ πάσης τῆς Ουσέας κρεῖπαν γαρ τοῖς εὐ- eum ad hunc modum sermocinantem auscultavit. -- chiri, mei filii, admodum iuvenis, auque exiguo interiecto temporis spatio, genitor, ut ego arbitru har, ominatus eraesti primus enim partiis fisus erat. alter filia, tertius Astyliis Ratus itaque lude sussicero generi noestro, prognatum post omnes himc puellum e
ponendum curavi expositis his una, non veluti monuis mentis verum potius ut funebribus ornamentis. At aliter Visum titit orthinae Natu quippe nator filius ei a filia eodem morbo uno die perierunt; at tu De iarum providenti hi servatus es, quo plures in seneis te minuductores haberemus. Cave unquam malevo
lo in me sis animo ob hanc tu expositionem volente enim animo id haudquaquam a me consultum est. Ne
me est, Astyla , mica doleas, licet pro asse semissem totius hereditatis accepturus. Hominibus enim septem tum missa rasto praestantior est possem. Quin immo
179쪽
σιον μονος ου ηκε Γνάθων ἀλλα φοβουμενος, ἐν γω
vos nutuo 'te, quoad opes et cum molnis eo tendi .magna enisi vobis latifundia relinquam, murutos fiunulos indiuirios, auraim; argemum, inua inseque alia divites possidere soldiat. Praeci uni inmuni Daphnidi hunc agrum do,
Myrtalam, ipsasque, quas ipsemet pavit, capellas. XIX. Illo etiamnum loquente Daphni prosiliens, R ete illa, inquit mihi in memoriam revocasti Exeois pras ducturus ad potum quae alicubi sitientes meam ex spectant fistulam Pego vero hic sedeo Riserunt suaviter omnes, quod dominus factus, etiamnum caprarius esse
vellet. Et alius quidem missus fuit, qui illarum curam ageret hi autem, sacris Iovi servatori factis, laeti asse taverunt convivium. Ad hoc solus non accessit -- tho, qui timore perculsus, in Bacchi fano, tanquam
180쪽
φνις ο αἰπολος, δεσπότης των ἀγρων εὐρέθη, ἄμα ἔω συνετρεχην αλλος ἀλλανθεν, - - μειρακίω συνη-
. νυσοφάνης κατῶν πάσας κοινώνους μετα την, - μεν οἶνος, πολλα δε αλευρα, ορνιθες ελειοι, χοροι γοα- ὰ in θυνῶ μελιτωριατα ποικίλα και ερει--πολλα τοῖς επαμμοκχειῶς ἐωm ' M M OM κθροίσας παντα τα ποιμενικα κτηματα διένειμιεν ἀνα--ροπα τοῖς θ εοις τω Διονυσω με -θηκε την πη- ω, καὶ το - τω ntis, συριγγα, - τον αλάγιον αυλόν - καλαύροπα ταῖς Νύμίαις, κατους γαυλούς, ους αυτος πεπινατο. υτ δε αρα τομμα Mem atque noctem mansit. Cum autem fiuna ad omnium aures pervenisset, monysophanem sinunitiverisse filium, atque Daphnim illum caprarium, agrin dominiim factum fuisse, prima luce alii aliunde confluxerunt, adolescenti gratulantes, patri autem munera Conferentes inter quos primus Dryas, qui Chloen aluerat omnes autem detin it Dionysophanes, ut post hanc laetitiam etiam festo interessent. Ingens autem erat vini apparatus, nec minor famiae aves palustres, odicelli subrumi, mellearum placentarum scitamenta varia; multae etiam victimae Diis patriis mactabantur. Tum. Daphnis, reculis omnibus pastoralibus collem, donaria Diis distrilniit Baecii quidem peram atque pellem consecravit, pani vero fistulanti tibiam obliquam; p dum auteni Nymphis, sicut, mulctralia, quae ipse fa
bricaverat. Adeo autem id, cui assuevimus, nova dcci Diuitia ' Corale