장음표시 사용
211쪽
πομπιυειν πασας - ἐπιχωρίους παρθενους, κε
eντες πρωτα μεν τα ερα , καὶ δαδες, κομμωνα, κου Θυροοιμασα cim τουτοσὶ - μα κυνες, α σοι igitur armis, omnibusque suis potentibus venenis instrintius contra Abrocomam graditur. Agebatur solemne iis locis Dianae festum , ad cuius templum ab urbe sunt stadia omnino septem. ςlebrare
pompam irmes omnes indigenas oportebat splend de inprimis ornatas, praetereaque ephebos Abro maeaequales, qui tum sexdecim fere annorum iam pubertatem attigerat, ac primas in ea pompa serebat. Μagna autem vis hominum spectacui intererat, vel populurium, vel hospitum; siquidem mos habebat, uti in ea
celebritate sponsi virginibus, ephebis uxores invenixentur. Procedebat ergo ordinatim pompa, primo scilicet sacra , faces, canistra, sussi menta tum autem equi canesque de Venatoria arma , nonnulla quidem
212쪽
π ροκειμένη, γωρυτος α μ' ενος, τοξα ἔπλα , ακον- bellica pleraque tamen paci inservientia Virgilium se quaeque veluti ad amatoris oculos composuerat, qua rum ordinem ducetat Anthia megamedisin Evippae indidem civium filia mira pulchritudine ceteris longe
praestans, quatuordecim circiter annos nata. Florenti corporis venustati nonnihil cultus addiderat flava coma partim nexa , pluriata fluens ventisque dissula incres octili, hilares, quales puellam , severi, itales pudicam decenti estis tunica purpurea, cincta a brachiis, adusque genua demissa, hinnulea pellis circumducta , pharetra suspense, arcus. Atinc hastilia se-
Ioco sit mota coros ἐγχωρέων edd. habent ἔτι σέσσαρακαθ Jέκα. Ponenda, ut αυται referretur ad cordinem orationis Hemsteria
παρειμιν ves utique quaedam, ita in inutandum iudiciunt παλ- quae chori virginei descriptio καριι ρxo , σως τὶν, δε--xem continerent, excidisse fla φρμνπιμηνώνη, πυρο-- - .
213쪽
Os παντες και προσεκυνου , και τους γονεις αυτης
et scii αυτον, μακρος - τη ς- -- rebat, canesque sequebantur. Saepe illam in lacob dentes Ephesii ut Dianam adoraverant tunc vero ut conspexit populus , exclamavit , erantque variae spectantiu in voces, his prae stupore Deam ipsam esse dicenti hiis, illis a Dea sociam assum tam omnes autem supplicabant , adorabant , parentesque ipsuis beatos praedicabant. Erat in ore oinnium pulchra Anthia , ac, praetereunte virginum turba , nihil aliud quam Anthi am quisque nominabat. Verum ut accessit Abrocomascum ephebis, puellariun spectaculunt, licet peret ns, continuo omnium animis excidit, uniuscuiusque u
si in illum versi sunt. Exclamabant spectaclito e
t Των αλλων ii, ατ τη Ahreis hius emsterhusi περιπε- Θaου περιποιημε,κνὶ iiDomissum ποιημένην cupide arreptum mox a Cocchio revocavit e Cod. Flor relinquit , legendumque suadet Locella. Pro ορ-οιημένην Hem παραπι Din M, ac Visurinem sterii tentavit vel περιποιομωένην, factam ad cuius coniecturae sen-- πιρρπε ποιημένην , vel mora sum ocella corr. παρωμοιωμε- θοοκιγγεν, vel denique, quod ei νην, id ue versione expressit sua. verius videbatur, πιριεπομενην, os ui περιπεποιημiνau adqui
214쪽
καὶ Ανθία πονηρως, λοις μεν και αναπεπταμ cussi, o pul clarum Ahrocomam, nulli comparandum, pulchri Dei simulacrum Nec defuere, qui adderent, Quale foret conmihium ipsius bE Anthiae imae primae fuerunt moti intuli ac statim enim latrumque mutua acistimatio occupat, Anthia Abrocomani videre
gessit,in Anthiam Abrocomas, qui huc usque amoris expers fuerat. Ut igitur peracta pompa venere in templum sacri . sicarum multitudo omnis, pompae ordo solutus est. Convenere eodem viri seminaeque, adolescentes vi sines. Ita ut ambo se videriinc, Anthia Abrocomae
forma capitur, Abrocomas amore victus puellam inte IIS Oculis contemplatur me adspectum effugere volens potis est cohibebat enim illi insidens Deus. Et Anthia misere se habebat, totis .expansis oculis Abrocomae
215쪽
Hi τοι οzθαλμοῖς το Ἀβροκομου κάλλος εἰσρεον
τψρονουσα και γαρ λάλησεν αν τι , ἴνα βρωης κουση, και μερ του σωματος ἐγύμνωσεν αν
δωκει προς την Θέαν, και ην αἰχμαλωτος του θεολτότε μεν Θυσαντες απηλλαττοντο λυπουμενοι, και - ταχει τὰ α παλλαγης μεμῖόμενοι, αλλαρο λους βλεπε ιν ελοντες επιστρείομενοι καὶ zιστί- μενοι πολλας προς αυσεις διατρίης φλισγιον. ἀε
τέρου, και ὀ ἔρως ἐν ἐαυτοῖς ' ἀνεκαίετο, καὶ το πι-
speciem intus labentem octinens iam ea, quae Virgines decent, parvi faciens, ita loquebatur, tu adversus audiret Abrocomasci quasque fas erat corporis partes detegere, Ahrocomae inspiciendas nudabat. Is cum se totum ad hoc spectaculum tradidisset, captiviis in Dei potestatem venit. Sacrificio facto moerentes discedunt,
tam citum disces in querentes, seque invicem spectin-di cupidi subsistunt identidem converiuntur , pluris mas morae causas simulantes Ubi uterque domum, - ait, cognovit , in quod malum inciderit. Cogitatio subit mutui adspectus, amor incenditur, quodque limium est diei adeo cupidinem intendunt, ut cum do
Iniendi tempus adventaret, in maxima aegritudine e sarentur, , neuter Amori Vim ferre valeret. Ahro Cod Nor. παριπόντων , quod I Locella , suadente Hemsteth. Coech tacite in v. νον- abire ita reposuit. Antea legebatur,
216쪽
παρθένος τι δέ, τοῖς σοῖς Ozθαλμιῶ , Ἀβροκόμη,
ὁ . Θω ταῶτα ου αν Ερως ποτε μου κρατησχα Comas, correpta discissaque Veste, et naihi , inquit, misero , quid patior infelix mucusque fortis Ahro comas, Amorem despectu hahens, iidibrio Deum nunc captus victusque sum , Si puellae ser ire Deor. Iam me pulchrior non nemo est, iam Deum appellare Amorem non dubitaho. O me miserum imbellem tNunc igitur non resistam non sortiter manebo Non
ero pulchrior Amore t unc me a Deo vinci, qui nihil est, oportet Virgo omnino pulchra est. Quid veri Anthia adeo tuis oculis formosa, o Abrocoma, innupta est. Apage, ne haem ineas consiliunt. Nunquam
Καὶ σπαρά t et τὴν σ3 etu finxit ocella Mitiones habent Admodum blanditur ems erhu γεννικως. io vinio, ita hunc laeum resin Lo.όὶ ο τα Henisterh. leo gentis ac supplentis: Λαβὼν vult ουὁ οννα. sed συμ ιναι, et ν κοMη Aβροκό- και rat de homine nihili, quem parari pe ραξας, περορρηξαμενος - , Αθη dimus, satis frequentatum. τα quia & mori loquendi No 4 Ἀλλ' a Θέλης, ουχι sti. ibo initatissimora rationi initi Ilaec est neera Codicis i litur. Recepit eam emendatio rentini lectio. Depravavit eamnem ocella cita tamen, ut in Cocchius hunc in modum Ἀ- cinis includeret. Iία, ἄζυγος via θῆλυς ου,
217쪽
us , renitentem trahit, nolentemque cruciat. Ille nos an plius sultillere valens, seque humi prosternens , Vicisti, itaquit, Amor magnum tibi erectum tropaeum de Abroconiae temperantia. iapplicem vides, perditum, tuum . ad te profugientem omnium dominum. Ne meta despicias, neque nimias audaciae poenas sumas. o dum tuas, Amor, vires expertus paulo elatiorem me gessi. Nunc da mihi Anthia potiri, sisque non tam acer pervicaci quam victo propitius Haec ille Amor tamen adhuc iratus , unas ab eo contemtus poenas exigere cogitabat. Alithia quoque se male habebat , nec diutius durare
218쪽
κορη μη πρέποντα. EO' Ἀβροκόμη μαίνομαι , καλυαλά περ πανω Κοι τις ἔσται ἡ τῆς πιθυ--
ας ορος και τι το πέρας του κακου Σοβαρος οὐτος
ἐρωμενος , παρθένος - φρουρουμένη , τι- βοη ν
valens, experrecta is eos , qui aderant, latere si dens, Heu, inquit, miserae quit accidit mihi Anio plus quam per aetatem fas sit,is novo quodain modo doleo, nec titillellam decet. Abrocomae amore insanio, formosi quidem adolescentis, sed nimium superbi. Ecquis erit desid io finis, quis malorum terininus Quem amo, sero est virgo ego , custodibus circum supta, quem mihi auxiliatorem sumani, quicum omnia communiceni ubi Abroconiam videre licebit Haec uterque tota nocte lamentabatur. alter alterius vul-. tum ob oculos habebat, hanc imaginem animo bi ingentes Ubi illuxit Abrocomas ad consueta exerciatia proficiscitur : puella de more Deae cultu incumbita Corpora eorum praeterita nocte defatigat , oculi lan , Mento , multiunque immutatus co d haec nuria
219쪽
προῖόντος , οὐκί το μειράκιον ἐκαρτερει. - αυ- τω και - σωμα παν- νιστο , καὶ ψυῶ κατα- in peius nec prosuit in templo interdiu morantibus
se mutuo spe stare, cum prae metu uterque, quod vere sentiebat, alteri detegere vereretur. Suspirabat subinde flebatque Ahrocomas , ad puellam se convertens, quae illun mile rata auscultabat, eademque omnino patiebatur. Id vero ad Anthiae infortunium accedebat, quod, si hias virgines aut mulieres illum intuentes vidisset , omnes autem Abrocomam intueba'tur manifestaret moerorem, pertimescens, ne ipsi minus placeret Vota
quidem apud Deam uterque simul eadem insciens s ciebat. Id malum in dies augebatur, adeo in durare diutius adolescens non posset Toto iam corpore dec
Καὶ τουτο - αυγοῖ ην Haec bat: και προσεῖχε τε vel τοι verba sede sua excussa, collocan, et κορη πινκυου' ἐλεεινῶς, an daque post addουμινοι censeo. At anum tamen attendebat ironi ge- ter alterius a pestu fruebatur diu menti miserabiliter Mox aliud laque nihil amplius inter i os inter tere in προσώχετο, quod cumeedebat eommemi. Mio; conneiaretur , idem sum Και προσείχετο , τοῦ κορης spicabatur. Quod quidem extu a κουούσης α Verba admodum dere conatus est Abresta come corrupta Hemisteria ita reforma etando πρ σευ o. Diuitia ' Corale
220쪽
νων. Ε ομοίω a zάβω και Mεγαμηδης καὶ Εὐίππη και περ της νειας καθέη, κεισαν , ορω- τες αυτ ς ' με κάλλος Ἀμαρανομενω , -- ἀτίανσυ αινομενν της συμτορας. .i τελος εἰσάγουσπατα- την 'Aνθίαν μάντεις καὶ ἱερεας, ως ευρησοπας λυπιν του μου. - θοντες ἔθυον τε ἰεμοι, καὶ ποικιλα ἐπεσπενδο , και ἐπελεγον Ιωνας βαρβαρικας, ξιλάσκεσΘαί τινας ιεγοντες δαίμονας, και προσεποι - ῶς in το δεινον ἐκ τῶν ὐπιχθονίων λων. Πολλα o και νερ βροκομου οἱ πιρι τον Λυκομη--δο εθυον τε και ηυχοντο λύσις ουδεμία του δεινου
Ior ita conciderat animo , ut Lycomedes QThemisto animo admodum angerentur, quid Ahrocomae acci ili set ignorantes , etsi ex his, quae viderant, coniecturam facerent. De Anthia simili erant in metu egamedes Euippe cum formam eius marcescentem, nullam pie
mali causam apparere viderent. Tandem ad puellam vates' sacerdotes adducunt, eam malo liberaturos. Qui quidem hostias immolariint, variisque libationibus ac uitiisdam a rbaricis vocibus usi, nescio quae numina se placaturos dicunt, finguntque, malum a Diis inseris immissum esse. Multa quoque Lycomede pro
Abrocoma sacra fecit is preces fudit neuter tamen a malo liberatur , immo, amor magis inflammatur, amboque morbo correpti in discrimine Versabantur, corr. - προσια - , O in Guod esse immissum a d i iis .