장음표시 사용
121쪽
salsi fratres acsyncretistae in gratiani adversariorum Calviniano ruit abrogandum vel intermictendtrita scis sint, telaendum,
est Ceremoniam liberam Baptismi, habentem significationem non inutilem de quam Ger hard Tom. IV. LL de Bapt. g. 67. seqq. minime ver b omnium usum eius esse liberationem infantis ab obsessione diaboli. Liber ille ritus cum satis diu observatus fuerit in Ecclesia, quod nonnulli ex ipsis Syncretistis urgent, derivantes illium acqnstitutioiae Apostolica, ac praeterea in se sit innoxius, ingratiam Calvinianorum, qui sanctos eis fidelium liberos, e in dere gratiae ante baptismum statuunt, neq; plane abrogari debet, neq; ratione sui formalis in express a preces commutari, quin potius standum in libertate, in quam per Chri-itu sumus vindicati Gal. V. I. neq; falsis fratribus, cum ad versariis
coliti dentibus, eortamq; causam agentibus ac hora incedendum Gal. II. . ne pars adversa in Opinione sua c6firmetur, kscandalupraebeatur infirmioribus, litationem Ceremoniarum interpretantibus pro mutatione dogmatum.
Uεr: IX. Calvini sinus est irreconciliabilis, ScSyncretismus cum Calvinistis uva talibus, Theologi ce&Polhic malu M
Eκθεας. Praeceptor meus b. m. Ian. D. Hulsem annus cu)us
eruditis lucubrationibus uti in multis ravissimis controversiis Theolo micis lia etiam hac ipsa in materia ue plurimum adjutuita. publice hic profiteor gratus discipulus ac lissimili mus corum,
qui incomparabilis Theologi honori scriptisq; cedro dignis rasu bidis suis judiciis valde inverecunde atq; improbe detrahut, quod
seri mirarer nisi scirem invidiam, ingratitudine ii atq; ambitione ricum inscitia conjunctam ubiq; fere regnare ac mori suo leoni lepus cillos etiam barbam vellicare edidit librum, continentela de tueatione in causartia carrimq; applicationem ad Calvi ivismum, propter qua Iolephus Hallias Papa sinu in cens esse irreconciliabilem. In libro isto demonstrat, Si obexponitur in P pati per fabulam in sit bibi. tis de impeccantia ud criti PapAE,
122쪽
O litera in congruentia cum sensibus . Ratone congenita quaerant Cassim . Si ibi peccatur in modo forma justi cationis, dum ponitur in infusione, non imputatione; hic non minus peccari in causa Ius cationis meritoria, dum Chri m pro omnibi negatur mortuus. Sobi libero arbitrio nimis datur, hicgratiam eri irrest ibilem imponi necessitatem: Si merita ibigratiae divinae uuntur is omne gratiam eriparticulare. Si ibi operibi praevisis aliquid datur in electione; hic reprobationem eri absolutam; Si ibisanctis nimis tribuitur; majestatem hic Carnu Christi imminui S ibi transsubstantiatio satuitur, hic rem coelestem ex Eucharistia ossi; Sobi invocantur mortui; hic adorationem ad flam divinam naturam in Christo restringi. Haec
est summa libri, qui inscribitur Calvinis mus irreconciliabilis. Libri hujus autorem fuisse non Christianiam Calvinista quidam Polonus dixisse sertur ut ex ipso B. Hulsemanno aliquando audivi. Sed profecto nihil in eo a seruit quod non hac talenter ex ipsis Calvinistarum scriptis probatum dederit Beatus Praeceptor. Quamobrem ipsi plane assentior, idemq; pronuncio. Quod si mihi propterea necesse sit apud Calvinissas excidere titulo Christiani, valere illos jubeo. Si DEm verita3pro nobis, Pu
a. Per Syncretis imum intelligo unionem, concordiam& societatem cum adversariis , non obstante utrinq; dissensu ac dissidio in negotio religionis, initam vel ineundam, coniunctam cum tolerantia heterodoxorum dogmatiam, ut communes ad . versarios armis tam Ecclesiasticis quam Politicis eo facilius ac felicius coerceamus ac debellemus. Talem societatem spirant ac sperant invitantes nos ad pacem concordiam Calvinistae, quamvis Iohannes Duraeus, qui maria terras est circulatus, ut faceret proselytos Syncretis mi nolit videri esse meorum numero, qui factionem aliquam Politicana contra Pontificios formandam, sub Syncretismo aliquando quaesiverunt. Sed verba sunt vide prodrom. Irem c. p. F. pag. I. Pareus celebris ille Calvin Hypera si iste contra nostrum H tinnium renici sui famosi c. 7. p. 66. Nos in .vit, pro Syncretismo adversi communem hostem Antic risum, uda consilia con umam m. Si
Caspar Streso, non ignobilis Calvitaianus, pacem quae con-
123쪽
s at in consciatisne es communione tum SPIRITUALIS, sum 'ILIS OPER, adversi Vert. haereses, nil r. ium scommunes Veritatu hostes. . . Epistolae quae habetur iliter Arinita.
p. o. Huc etiam alii Calvinistae e tria , qui se pacis ii vecta nos de ipsos ineunda proae aetas ac pararios profiten- . Sed quicqvid huius si dico ejusmodi unionem, pacem Sc Societate esse in alam o laeologice Nam et Syncretis mus in Religio ius negotio la S. Scriptura pira hibetur tu in myttice, cum interdicitur vive pium extino iana confectarum Deut. XXI is es commixtio animantium Lev. XIV. p. tum aperte tum Paulus nos non vult Tum trahere cum in sidelibi amor. IV. i , m docetnam demi bes, Christus tepidos in de respuit 'oc. III ii Delia de β Hoc ipso adversariis occasionem praebemus errores suos hominibus proponendi, tali illandi a ius a disse-iminaiidi, quo pacto haeresii OOperamur moraliter Wia os metipsos exponimus damnationis periculo iis non est mecum, eon trames, qui non coluit mecum, pergit Luc. XI. 23. Dicis hoc principio facile moveri posse Magistratus Calvinianos ut ejiciant, quos hactenus insciis territoriis tolerarulit, Luthera nos se. non possunt, nec debetit moveri hoc principio, siquidem ipsi Doetores Calviniani nos absolvunt ab erroribus fundamentalibus .haeresi ac testimonium perhibe iat rostrae Religioni, quod sit vera: salvifica. Hinc ejusmodi ita Synodo Nationali Cha celebrata decretum facitim Cum cessi Con-luae con P utant cum aliis Reformatis in principiis
punctisfundamentatibi e tonis, statuit Synodi , eos dictae confessioni sp se nusta praemisia abiuratione opinionum,qua tenet contrariarum de dictarum Ecclesitarum nostrarum, admitti ad coenam. Ita inquam Charentonenses Sy nodici ii Gallia statuerunt, hoc ipso nos ab haeresi absolverunt Nim curcunq; Sacramentum uenae porrigo qui Caspar Streso testor, quod nihil ν deam, quomini absolute possim ei addicere, obsignare itam aeternam in
124쪽
oblatronem fraternitatis spiritualis , satis testantur nostra in Religionem ab haeresi saluti noxia immunem', tantum abest ut Reformati Magistratus nostra Religioni addictos hoc nomine licite possint expellere, ut potius Theologos suos adigere debe'ant ad sincere amplectendam, iiiblice profitendam eam RQ 'ligionem, quae ipsorum testimonio jam adepta est veritatem sal tem probabilem. Imo ipsi Magistratus Reforinnati huic ipsi Religioni sese debent omni abiecta mora applicare, taeteris a ribus, facere quod fecisse memorant Heliaricum ΙV. Galliae. Regem. Cum inistros suos interrogaret, utrum Papisitae in sua Teligione amaripossent, ii negare non auderent, contra ver aPa-I os severantissime audiret, sin haeres, quam eritabatur, morere rur, abstulis dubio in aeternum damnatum iri in in ferno hanc inde ne
cessarium conclusionem elicuit Longe sibi militi esse eam Religionem profiteri, in qua salvarispo se utrai pars consentiret, quam illa, VaHlura duntaxatprobaret. Ita fer re ista commemorat podania dannum IS93. n. ia. Sic cum audiunt Magistratus Calviniani suos Theologos dicere, nos posse in Religione laoltra salvari,esse eam immunem ab erroribus fundamentalibus, nos vero contra prObare ipsorum Religionem esse erroribus undamentalibus contaminatam, eidem addictos versari in praesentissimo damnationis periculo ita secum debent constituere Longe biturimo Re ligionem Lutheranam ample Ii , in qua mari seposse utraque pars consentiat, quamsequi Calvinianam, quam ducere in infernum altera pars luculenter probet. Confer D. Iohannis Bergii Tractatum, inscripturi Tnterschieli nnb mergleio unip.rio seqq. Instas rsi vel maxime hujus principii assertio innoxia futura sit Lutheranis. sub imperio Magistratuum Reformatorum viventibus, me tuendum tameta, ne Magistratus Pontificii extimulati a turbonibus Iesu itis, habentibus nos pro pessimis haereticis , ejiciant ex suis ditionibus Evangelicos, ne dici queant moraliter cooperari haeresa. Respond. tum demum aliquis moraliter cooperatur haeres , cum permittit usum exercitium Religionis cacodoxae, quod impedimetrio congruo, licitypos et ac deberet impedire eni in causa moralis, quae non obstat, cum possit ac
debeat jam polito nῖο cschaeretico , quod tamen probari ab
125쪽
adversarusis quam poterli, non tamen Magistratus pontiscit,
nostra Religionis exerchiuna in suis terris permittentes, dicendi essent moraliter cooperari haeresi, cum impedimento congruo de licito propter pacta conventa sanctissimis uramentis conlirmata, illud amplius impedire de iure nequeant, iussi se tueri velint infami illo axiomate . Haereticis non esseservandum dem. Vide hanc in rem triumphum foederatae pacis secularis, seu an acri in cris eos Lojolicae a Dia. D. orschaeo oppositana Anticcisi judiciu Theologici Ernesti de Eusebiis super quaestione An pax qualent protestantes desiderant, de se sit illicit, Confer Dii Dantiaueri partis secutidae specialis Theolog. Castrat. Dialog. 3.Sect r. p. 62o. seqq. quaest. Is p '
s Quod igitur Elias olim Baalitis dicebat Usque
aeuo claudicatis in duas partes λ&c. I. Reg. XVIII. i. Idem re spondere possumus ac debemus iis, qui Calvinistas in Rempubl. recipiendos, vel tolerandos suadent, vel Syncretismum in Re i-gione a nobis expetunt ut contra communes hostes Pontificios conjunctis viribus stare possimus Belle Ian.Hulse mannus Propter tuturam stem mendarum vocum es calamorumscriptoriorum
aduersu apistas non est agitandas es ipienda concibatio μ'
Calamistis,si materia controversa ratione indolis uae, es Da veritat ά viniti revelata, non est conciliabilis. ferentur alviniam scr-piore uam Ludem, o Zelumis industriam in pro figando P stam
rum dolust commenti. V eruntamen neque nisitur verita quantita re numerica propugnantium riptorum,aut quantitate extens pamu '
torum Tomorum rauae Armatura Hispanica ut in populis demn ει res ira Doctoribm non Amfacit sed laboremsolum creat,oedi n mem excitat Nec insocietatem illam piritualem, qua συγκλ νομους
126쪽
fut DL Et quidem quod Politicam eo unctionem -- , a JoLco relin ruim Si tamen quod res dicere velim , stimesin 'syblis ab omni mdereticlos, Christob Esim veritati adhaerere, ' amal terutri parti contra alteram ad gula=rtes, nostri Confessio m eam κο- tam inurere. 7 si Christis citra Belialis patrocinium consi ere nequeat Per nos aut de re ite Calviniani,cum Anabaptistis Schvvenc ofellanis , Mandocunque s quomodocunque voluerint , Nunum contra nos coeam Indicium enim hoc est, eos Phari orum Saducaeorum, roianorum sigiis insistere, nos vero cum Christo Asorum telis S machinationibm Hectos esse. Hoc ipsuna cuia perpenderet
prior ile Marti laus, suo potissimum effecit hi dicio ne Zvvingliani ullo modo in foedis malcaldicum reciperentur, cum eiu S c On- foederationis finis esset , ut Evangelii doctrinae his praesidio defenderetur, siqua visa Pontificiis inferretur. Sic etiam piissimus
Elector Saxoniae Iohannes in conventia Francostartensii Helvctiorum legatis respondit, non ridem tere, quant sit acienda ipso rum coqun ii propter vires atquepotentiam, se tamen eos ibi minime respiciendum esse, ne tristis inde sequatur exitio, quodiis accidis se scriptura testetur, Tum mendi ui causa hujusmodi malorum is mi
pro iis, ut refert eid. l. 6. ω8 Sic constantissimus ille Christi Confessor res oridi eo te impore, quo furiae omnes initis iam Evangelii redonati conspirabant, quo eligio in acie novaculae erat constituta quo maxime iniicienda videbatur humanis praesidiis. Sed malebant Maiores nostri, Cordatissimi mortales, in Deo confidere, tuam in hominibus malebant soli incedere, quam ducere cum infidelibus; malebant a Deo expectare opem, quam Synerctismo, an litam Medusaeo capite perterrefacere, qui luci restitutae adversabantur.
s. Deinde Syncretismus cum Calvinistis V TA LIBUS, etiam Politice malus est. Calvinistas qua tales Tireologice conssideratos supra ex Hoeo descripsi. Qua tales Politice, sunt plurima in homines inqtiteri ac turbulenti, quod
superioris seculi hae ipsae regiones sula expertae, cum Crypto Calviniani omnia factionibus replerent, coelum terrae irris centeS.
Legi potest bac de re Cona aedia Misiaicam Geor ii Mylii Sed nequis ejus testimonum elevet ut hominis V N: Re
127쪽
Lormatis non satis aequi, producam testem domesticum e schola Resormatorum, quos inter etia in diem suum suprem si obiit Am-Belodami. Is est Casparus Barlatus, qui in fide imbelli sive epistola paraenetica ad libistrissimos potentissimos Confoederatarum provinciarum ordines, Calvinistas vivis coloribus depingit,ita scribens Calet impae ramum in pretio habent a gistratu suoJ, quoa consibis suis suffragantur. Si dissentiant,in promptu estpr rari'
candipraetextud. Adhaec proprium est huicgenti ita sacrasua curare,ut quae ad tranqui itatis publicae conservatiouem faciant, non curent. In patria commoda cur.u non intendunt, dumpro Ecclesiaesalute decertant Teip. mala ob . dei habent. Et ma regnum suum d hoc
mundo non esse contendunt, Neria corruere, regna vastarι, vacua reddi possessiones malunt, vam alterim arbitrio are, aut in re nisui societatem Caesarem admittere Tertio ubi rertim potiti int,m superi' ores adii, consortis impatientes sunt, rauus inobsequentes in entientes gubernaculis te icere, lassibi coeli, ι' epossessionem, religionis rura interpretantur. V sequitur Calvinum turba ex vav fere rebellione compendium a
piat. Princi pes, qui iesultarum hactenim mos fuisse creditur, belli
quoq bcare novit Gasi iam contemplamini, uis turbato a tuiπsuum bonum ut didicerunt. Si vel uvis in e illos mendat Rex, ad r-ma conPolat, conciliabula acra convocant,de rebi regni deliberant, squam Christiana attentia debebant,aperto Marte ulciscuntur iniuriam Nec dup cent transmarina appellationes, ct exterorum subsidia adversu propraum Regem pers de subinde exposcuntur. Comes Emb άanm, gente sub Albano persecutionum aestu profugis ipsis hospitiVmor asylum perquam humaniter praebuit. Nunc numero potiores, Curibus parvis ac paupere terra in curiam evecti. 1 um,cum tibet, mitem in custodia compingunt libertatis donatorem ad obsequia competant. Accidit idem quia1rani celeberrimo Germaniae oppido, in quo tenerrime habit dignum ahquid Da inviis dederu=rt, exactonem e fgistratu leto Olitarum coetibus Antvverpia testis esto, uti per raditi regnus ibi struxerint, extorta armatis precib libertate totum cci se Romanae clerti urbe expulerint. Annatis Belgicos evolvtte,c emetis maximusemper homines hosce negoti facessivisePrincipi triaco,c Vm si ob itissetprud ni moderatio par cum Catholicis
128쪽
Caesar, quidpossit sub Religioni speei imperandi libido I on aliis Auroribin principatum Rohaemiae, Moraviae, Silesiae, Lusati bi conferripas G Paiatmin. Et iam Saxoni quoque dictisfuerat dies iΠ-
TU RANDE BRVICO, IIII HACTENIM VIGIIIT AUGUSTANA CONFESSIO, NUNC PRINCIPEM SI UM LIAM FIDEM AMPLEXIO AD INNOVANDA M iORUM SACRA SOLLICITANT. Vid. B. Hulteri Calvi-nista Aulico-Politicus Alter Id ipsium etiam hodie factitant contra Inltrumentum pacis,cujus haec sunt verba art. VII. Vnavit quoque sesi c. Jojestatis consensu iacuit, ut quicquid uris aut beneficii cum omnes alia constitutiones Imperii, tum pax Religion pu blica haec transactio, in eaque Hersio ra5aminum caeteris Catholic ,s Musanae confessioni addicti flatibus subditis tribuunt , id etiam iis , qui inter illos Reformati ducuntur, competere debet. Salvu a m semper Statuum, qui Protestantes nuncupantur, inter se e cum subdia eis suis, Conventis,paLID, privilegiis,reversatibus V dispositioniblis lita,quibi de Religione, 0unque exercitio tande dependentibati, usique
ioci Statibus in abditis hiri usque prouisum est salva itidem vj ni
libertate. PPENDIT NOTABILIS J In dotia non minus meterirenter Principes Ius habuerunt Assariam primum, nox es aco lum I postquam Reformatae Raeligioni re ensi sisum patefacere coacta fuisset,lantum ab Iris Doctoribus impetrare non posuit,ut intra priva- ros auia parietes misi an sibi e brare liceret. Hic non minus ab ipsis mordinem reda Τρ, tune cumScotiae solum imperaret,nunc duplici ceptro auctρ,multoruam exilio petulaNtiam p. m tiatus est. Ita con parata sunt Calamissarum ingenia, ut aut servire, aut imperare debeant. Si servi-Ant enessunt,usiciosi,humues obsequentissimi Dominornm suorum chentes Verbo dicam, Christianis est. An altius provecti fugum e fag: strias excesserint Iovis instar totam Rem in supercitiorumsuorum nutu concutiunt, rectoribus uis in ultant, S ipastorali pedo digi patia=ntur,invisi: nnos reddunt. Itur a spulsi, de Magistratus in rebuta Religioni negligentia, in ua, impietate quereti rabucae instit ni . Plebs, uti rerum novarum uiuo tenetur , t tum imperia stidiens ignos non putat,quisibi imperent, ii tam religioso ordini di hcean
Haec Barlaus in epistola citata, quae total egi merctur. Extat inter
129쪽
Augussanae favent Principes, 'nodi vestrae Dordracenae, non bus anathema r bunt, e qua de a Pareo abis, Theologis oblata ipsis fuerit ocietatis dextra jam didicerunt, nempe, ut in Docietatem admisi πιι contra, quam sentiunt, credant, aut muniispublicis tum cru, tum profanis, Remonstrantiumexemplo decerint. Recte sane haec ob
servas Barlaee, Hoc ipsum est, quod nos movet, turbat ac terret. quod cautiores Mab insidiosa pace alieniores reddit. Sic enit colligimus: Si Calvini ita nolueruli tolerare Arminianos, di sidentes a se tantum ita V. articulis ac praeterea pollicentes se omnia revocaturos ad sententia Melanchthonis, neq; limites istos unquam egressuros Si autores fuerunt supremis potestatibus, ut propter ineram dissensionem in iis articulis in quibus tolerantiam antea I tu heranis non semel obtulerant, Remonstrantes non inodo Ecclesiis suis extriaderenturi verum etiam tanquam καθαρ-
μαῖ atq; βδελυγμαῖ patria sua proscriberentur in ergastulo
nebulonum compingerentur, aeternis carceribus manciparentur, de cum familiis liberisq; aut fame inediaq; necarentur, aut pro digioso silentii promissis conscientiam bona mentem eiurare. cogerentur, uti conqueruntur Remonstrantes c. TV Apol p. 3oa. mulio mininos in plurib9 articulis ab ipsss vehementer dissentientes, tolerabunt, ac benigne tractabunt reriana potiti, vel pacilice inter no viventi in civitatem recepti,& nobiscum conjuncti. Hugo Grotius in exam animadversionum Riveti pro suis notis ad consultat. Cassandritit de haereticorum poeni ait , Calaini
cipulos, ubicunt invaluere, omnia turbare imperia. Ri vetus , qui
alias minutillimas objectiones sui adversarii operose diluit, viveritatis pressus frigidissime hic respondet: Nihil durii dici
potuit. Condonet ipsi Em. Possem,is ab ira temperarem, aliud ei, re iis quibmfavet, regerere Scilicet adeo perfunctoria responsione transmittendum erat gravissimum ἐγκλκμα. Sed aliter facere non potuit, nisi de veritat id sua conscientiae vim in serraeis vellet Rivetus Ide in Grotius in pro lego me nis voti pro pacta quaedam habet άj. μνκιμόαυ ne hic legi digna. Dicit Hoc pracipuum fuit quod ioanni Durae eoncordiam inter rotestantes bono nimo mo φnt , respondcreis Argentoratense σύ edi in Synodo
130쪽
Dor echtana non minin gamnato quam οἱ cum minissensi sint. uvisplus coeteris Reformatos ducunt, antehac si qua istis objicerentur Calvino Bera aliis, olitos dicere, privata esse Magistrorum sententia a nunc omnes, qui Uus essenipartis publica voce Synodi suae teneria, Pum esse fugium neminem esse qui non teneatur horribiliasa, ut Calvinm ipse loquitur decreta defendere. Nei se credere alio animo benignae fraternitatis verba usurparia Calvini discipulis, ramnisTocunis modo irrepant, ubi satis invaluerint . oecisuri hos sicut ex Batavi eos, de vibiti jam diximus Lutheri autem l discipulos ex Palatinis terris bire ecere. inid ad haec Rivet tr. Tergiversatur
nescio quod quaerit κρους φυγον vid ipsius Apologeticum pro vera pace Ecclesiastica, sive respons ad Votum Grotii Tom. III. Oper fol. io i . q. Interim quae l. c. rotius habet, nostram sententiam egregie confirmant, scit insidiosam a Calvinistis nobis offerri pacem , adeoq; non esse ineundum cum illis Syncretis naum conjunctum cuia i tolerantia, vel receptione eorum in civitatem, nisi velimus ab admissis hospitibus durissimas accipere leges, nostramq; turbari ac subverti RempubI. s. c. Adde quod ejusmodi Syncretistica consociali, lida non sit, nec aetatem ferat. Ut boves instante lupo coeunt,capita cornua jungunt, poli: cornibus se iterum petunt: ita qui Syncretismo coaluere animi, periculo exempti, ad ingenium remigrat. Manebiti verba sunt Dia. Dan haueri in Sigal p.riso . pristinum sectarum lagenium, ad desuetudinem dissicile manebit cicatrix. Etenim auctore Plutarcho in orat amicitia post convitia mutua famae lacerationes aut non coeunta aut cicatro coeunt. Manebit aliquod discrimen. 5 electio, manentibus adhuc controversiis. Erunt adhuc conciones publicae, ubi non semper sibi temperarepoterit, quin in elenchum exclarrat, etiam manis suetudine ovis. Magis periculum rei Christianae imminebit acharitate infida,quam bello penigero.Gliscet ignis sub cinere doloso erunt qui ventum assecuti propitium, excitabunt latentem erunt qui annales Ecclesiae lustrabunt, qui insuperiora Ecclesitae certamina incident, qui Zelotas pro veritate laudabunt, eorum pro de puritate X ilia, martyria pensitabunt
leviampetu bella Domini conssidere potuisse nec esse qui pio