장음표시 사용
111쪽
ruerit, ut potius in eo totus fuerit, ne vel gratia amplitudo contraheretur, vel noli respeccata quoquo modo in Deum rejicerentur. Quas e libro de servo arbitrio spiritu sane sublimi scripto, phrases duriores proferunt adversarii, compositae cum scopo
Lutheri, qui erat contra Erasmum, libero arbitrio nimirum tribuentem docere, quod nul a nobis in negotio salutis, S in rebiti spiriti Libiti sint tres , quod liberum in nobis arbitrium nihil nisi malumpossit, quodque in sudum nostra conversio m nostra in bono perseverantia δε- beat in Deo, exuunt omnem, quam prima fronte prae se ferre videntur, duritiem σχολQR i, is Vide hanc ipsam in recta librum de servo arbitrio cum notis n. D. Schmidii, ii stertat. peculiarem Dia. Habet Lornii, Confer disp. V. Micrae ii de Hetero d. Calv. 22 seqq. Sed fac Lutherum ita per omnia doctiisse in hoc negotio uti docent Calviniani , num propterea hi erunt excusati num pro fratribus habendit Iterum dico tuo cum faciunt
idem non est idem Lutherus cum illam sententiam proponeret, recenserat egressus ex Papatu, versabatur inter suos extra foria in contradictionis, res ipsi erat cum adversario, de gratia conversionis cum Pelagianis minus recte sentiente, nemo ipsum monebat de incommodis per bonam consequentiam ex ipsius sententia secuturis, in veritatis praeiudicium rediandat irris Sustinebat igitur illam, quod putaret facere ad gratia diurna solidiorem ad- ructionem. Sed Calvin illa toties sunt admoniti de periculo. sis illi que inevitabilibus hujus sententiae consectariis, ut non potuerint non vim veritatis agnoscere, nisi constitutum eis fuisset, aures 5 animum adversus objectiones ineluctabiles obturare. Nec praetexere possunt Calviniani bonam intentionem seu studium amplificanda gratia Dei. Nam hic praetextus amplius locum non habet, postquam verum undamentum asserendi l. lam demonstratum est, ut taceam non esse facienda mala, ut eveniant bona. Distinguant ita lite Syncrct istae tempora personas observentq; utile monitum fratris sui in Christo, si anhemii qui parte 3. Dub Evangel 96. p. m. 'S. sic loquitur 9 istinguenda tempora captivitatis, Oribi liberationis, nec si aperto Ocere licet, quod labebat isto operto ct clauso Falpationi loc in tenebris
non in luce P ec illic inter seprosi ς pestilenti a tu correptos vivendum
112쪽
tinet, ejus autoritas apud nos admodum coepit vitet, ere ex quo post obitum B Lutheri in Religionis negotio coepit cuni hostibus velitatis colludere exhibendos earundinem , quolibet fere doctrinae ventulo mobilem. Vid qua dicit B. Claemnitius p. I. L C. de causa peccati . S. Sig artus contra Irenic Parei p. 9 . B Hm te rus contra idem, passim in Concordia concorde. Di Calovius Syncret. tradi spe te ei. I. p.ros. Quod ei dicunt Syncreti ita: ultra mille annos in Ecclesia toleratam sententiam de absoluta praedestinatione id falsum csse docet Dia Cato vitas i. c. ostendens, dogma ii ad in diversis Sylaodis diversis temporibus da inna tum Confer ossi historiam Pelag. l. VII part l.
ρ. I9. Dicunt Calvinianos modernos non robare necis D 7 horrida ita de absolutaprae sinatione dogmata se femius faec se nisa, d quod ait a pareat ex decretis 'nod Dor ira enae, Confes ne horuniensi m colloquio sitano. Res p. Fateor Calviniano Sm Synodo Dordr cena, post earn de ab solato decreto mitius loqui, ac multos infra lap tam subsit stere. Sed profecto hoc tanti Dciendum non est, cum linguam duntaxat mutarint, non mentem. Nam veteres recentiore Re formatos non lavare, qu mex-phcandi modo dissentire non tantum Rivet has ripata hemius Up. de praedest ac Polyander contra trigam disp. Me niteri,sed S illi fatentur, qui prae aliis Syncretis mi urgent utpote D. Bergius dis ,
de provid cannuentes, quod ide. Aroorerantior racenes vir hi, Gisini, Piscatoris, ctiorum ' e duriore locrationes, icere, ne et tam do firmam orthodoxam Asor o paritc damnasse viderentur. Hocci
ne vero est penitus missa facere horrida de absoluta praedestinatione dogmata signus et qui hic audiatur Arnoldus P celen burg, urcellari successb , Remonstrat tum in Belgio h. ii Antistes quem ipse Arminianori liis rares ,
Maressius a moderatione 5 sapientia conismendat Exam dissert. 2. Cur celi Secto. p. . P leta: iurgius iste,ctim recitati et nonnullae judicio Calix tino de tolerantia Reformatorum nempe,
per cohitenti ne in Belgio cum Arminiant agitata inum, uis nouOMNES , certe PLER horrida inde a fluta prae sina m eclogmata risosceri tria mentem suam exponit Nobi autem hic
113쪽
i, a lapsum in his re ionibm subsit iunt, exprima Adiam peccato ne vitabilem peccandi atque in aeternum pereundi necessitatem in omnes
reprobos inducant, statuanti meritum mortis fers nihdis, prodes sepose atque insuper concedere debeant, e damum respectu decreti Avini necesscri lapsium imp. Praeterea auxim cum putat LEROS i horrida illa placita deserviis se , longuis progreditur quam par et t. Non emmulnorare debiti vir pacis nobisq; minianis' dilectus , in hoc Belgio nostro horridi simplaciti defensores Coa zL RES superesse , eos maxime, qui aliquot abhinc annis ex Aca --
emi Eltra tectina tranquam ex equo Troiano prodierunt. Haec
ille, in epistola praefixa refutationi disputationis inauguralis Spanhemii Iunioris de V. Articulisadem autor in epistola , qui respondet ad praefationem maledicam Leonti ardita Ryssen. innuita onge plures hodie in Belgio esthabsolutae praedestinationis patronos, quam scierint tempore Synodi Dord racenae. Verba
hetessunt: Nunc longe aliter, atque olim Synodior racena tempori-bm Supra sarii, qui tunc erant oppido pauci in tantum excreverunt numerum, ut omnia Praecipuarum subsellia, cademiarum obsederant, unde ingentia Supral seriortam agmina, tanquam ex equo rotano
amdiuprodierunt: de quidem,ut hic Rysseissus, contra qtiem sta scribebat haudeat in fronte libelli sui dicere , se REFORMATORIIII SENTENTIA I demonstraturum. Imm id etiam persuadere conatur, id agit, ut nubis omnes suos ex Disralapcarus faciat Supralapsarios si Pod verumsit, nostris Remsnstrantibim datur tanto maior ac iustior sensitonisgravissimae causa tantos minor hinc apud nonnustos orιri poteθ propensito e novo cum Ela Ecclesita coalescen
qua PROFICIT IN PEJUS, E deterior est jam fuerant opinai, Interea Diu est tribuenda huicferzori, quod ulcerasuorum ma-kjamdudum obtesta, denudet nunc ipse, incrustamentu paraei in-rer emno revulsis Saepe dixerant nostri. 'alapsarios ad Suprala.' riamsententiam haud di siculter re ipssse , qu.rnquam in acer rime renitebantur, ipse vero eos se prata atrios udici suo irrefra-o ibuiter demonsrat Cum enim Aiquit, in quo omnes cons irant, no vi Iet, ubiicit quἰ posito nutam amplimserperesse controverbiam, ego
coram quovis demonstrareparatiusim. Epistori , inritia haec ha-
114쪽
bentia extat inter Arm m. p. oo vid. p. tr. Vera hic dixisse Poelen bur iunatia de colli o, quoniam Rysse nitas , qui satis aculea'
tum epistolae isti opposuit respons una, ea quae spectant Suprala'
pCarios sicco pede praeterit id non facturus, si aliquid a vero alienum dixisset Poeten burgius in quem alias vehementissime debacchatur, simul bilem suam effundit in epiliolas, quas vocare
soleo Arminianas, pronuncia nq,e.umateria Theologicae vix cci mhabere facundiae parum, modestiae ne hilum quidem, ita in re ipsum
splendide mentiri , inspecti, lectio laudatarum epistolarum docet. Ryssenii responsio ad epistolam Pod leni, turgi subjuncta est Synopsi impurae laeologiae Remonili antium. Falsum est itaque vel in Synodo Dor dracena absolutam praedestinationem diserte rejectam, vel post eam penitus abdicatam. Revocet hic
sibi Lector in memoriam vehementem de genuina sententia Synodi Dor dracenae concertationem Voetii mare sit, quoi tam alter, Voetius, Synodum reprobationis decretum ante vel supra
lapsum Adam constititisse defendit, alter eidem Apologiam pro Synodo Dor dracena opposuit. Id vero inde est, quia ejus decreta ita sunt concepta ait tim Sub- tum Stupra lapsarii possint iis subscribere prout etiam in ipsa Synodo absoluta praedestinatio Francisco Gomaro nil de sensa S ille pro fratre orthodoxo habitus. CONFESSIONE HORUNIENSI non est, quod nos moveri patiam tir. Nam admodum lubrica ea est captiosa, quod ostendit in ejus examine B Hulsem annus. Confer a lovium in de Syncret. p. r8. vide quae supra hac ipsa de Consessione dixi Mars urgenses hoc in no gotio melius sentire coeteris Calvinistis, nullo nobis certo constat indicio. Infra sive Subla psarios eos esse ipsi Rintelenses concedunt in Epistol. Apol. p. 36. nec dictitetur Calvin ista Curtius in deart. undam. Sect VII. q. . Cuna vero, ut paulo ante indicatu in Supra Iublapsa ri tantum diisentiant in modo loquendi conveniant autem iare ipsa satentibus ipsis Calum istis Riveto, Si an hemio,Polvandro, Bergio, eodem loco habendi sunt Marpurgenses Sublapsarii, quo habemus Supra lapsarios Belgas, scit pro desperatis haereticis, cis raternitate spiritia ali indignis hominibus. Si hic velint Syncre-ustae nobis objicere Hypotheticos, Cameronem, Amyraldum, Testar-
115쪽
Testardum, Crocium, Bergium, Hildebrandum,aliosque,& dicere illo; in negotio praedestilaationis nobiscum conspirare , s. serendo gratiam Dei universalem meritum Christi universale, de laia o pronunciamus, Calvinistas istos οιαμεν λαλAν, ά ἱαρια dἐφρονειν, ac plalnea συληλωτα συγκλώθειν, id quod Amyraldo subinde objecit Spanhemius, dictitatas, eum statu elado Deum omnium velle misereri, si otianes credant, vel credere possint,ex se scit afferere gratiam histrionicam illusoriam, derisortam. Vid. III. Calovius inde Syncret. p. zo. B. Microelii Heter odoxia Calvin.
de praedest disp. I. q. r. Dicimi ε prava, cfovent Calvinissae dogmata,
Apud paucos admodum silens virui trum solere in im transferre, es quod illa, in quantum abqui periculi secum trahant,aut taceant, aut
cautissim me sera it Res p., hoc est αυτικα κν - τους facere illos , quorum catasa hic agitur. Si placita, quae hoc in puncto fovent Calviniani, in se sunt prava, si ex sua nat tira venenata , quod non obscure concedunt Synctetistae, etiamsi paucis noceanta non sunt tacenda , nec mollibus verbis incrustanda, nec ad eorum de sensionem vel excusationem torque lada verba testimonia scripturae , quandoquidem Christus Belial non post aiat in una sede morari , nec luci ulli cum tenebris est commercium I.COr. VI. S. Neque o istunt adeo caute tractari, qui ii subinde vitus suum exerant , nam paulum fermenti totam maiasam corrumpit Gal. V. r. . Matth. V. S. uic que sol erit vel unum apicem de hisce, quae in se te extant, mirum: erit in regno coelorum, ubi verbum solvendi notare non solum violationem , quae
moribus jacto, sed illana liuoque quae falsa doctrina sive in tur-pretatione fit ex parallelo constat ob X. 33. quando judices seculares Filii Dei dicuntur, non solvitur Scriptura. Sed Calvinitiae ipsisq; adhinnietates Syncretistae malitia in tenebris micarri malu lusimulare. malunt dogmata pestifera incrulla re qua Deo dare loria, S errores agnitos in pro scenio Ecclesiae incere recantare. Nasini illos hic agnoscunt errores, si nullum pericultim Calviniatii, cur sormidant mentem sua in aperte exponere Cura deo tithiabanter loquuntur ' cur tam sollicite cavent, ne tia mysteria haec
dispalescanta Nobis certe benes cicam nullιim majus potest os. No serri,
116쪽
ferri , quam si adversarii seintentiam suam sine suco fallaciis more majorum plebi suae simpliciter exponant. Sed Calvini starmoderni prudentiores sunt quam ut hoc faciat inod si quis in nus providus arcana doctrina sua palam populo conspicienda praebiaerit,illic magna animorum perturbatio existiti quod post Synodum Dor dracenam Rotero danai limo Ilandia contigissenae morat in supra citata epistola Poeten burg, usque adeo, ut novi schisaratis periculum metueretur. Vertina carnalis haec prudentia, coli scientia cauteriatae index male cessurae si olim Calvinistis, sicut susceptum illius patrocinium excusatione minimulevi expiandum veniet Syneret illis: Vae iustificantib/u impium
Esse . 23. vi tepraesunt, necfervit necfrigidi, Pos eromet Domi vin exiresu Apoc. III. f. s. i. t icunt Calvini uintegra at re istibata ferrare regu GPracticiaujus cationem s alutem aeternam ad cribentes iadet, nepe, qui crediderit sapitet at fueris Ois erit,quino crediderit, condemnabitur. Ope harum regularumposse e cacissime erigi de sui ad vitam praede Gnatione dubium. Re p. vi absoluti decreti nulla firma consolatio , vel ex verbo Dei, vel ex Sacramentortam usu
pro rigendis tentatis conscientiis de sumi potes , adeoque iasy logismo Calvinianorum cons Iatorio praetico, ma)or propositio in pri ria figura semper fit particularis, vel sit universalitaς quaedam respectu credentium constituatur , minor semper peti. tione principii laborat. Unde non nisi merae dubitationes&tandem desperationes consternatis, tentatis conscientiis suboriuntur. Siquidem a posse ad est nulla firma consequentia nectitur. Repete quae supra dixis i . q. r. Artic talum de Praedestinatione in Colloquio Cas sellano excipit articulus de Christo. Hic dicunt Syncreti stari,
Calvini os nobiscum conventre in do bina de unitateperso=De ct dualitate naturarum secundum hyposta n unitarum situ doctrina de umone personali. Resp. breviter Calviniani ponunt quidem unionem personalem qua itum advocem, quoad rem ipsam vero eam evacuant , quando per sustentationem explicant. Nam suilentatio caria is est actus omni biis tribus Personis communis, comminus itidem omnibus cr turis , at Mi
117쪽
se sustentat carnem, ut solus, ut solam Ideo recte p. Luther a hujusmodi philosophiam appellat haereticillimam , quae negat Filium Dei esse hominem actu primo, sed fingit carnem solum sustentari actu secundo. Quamvis igitur Calviaiani juxta nobisciam profiteantur, quoad verborum sonu in divina navi humanam natura revera: personalite esse unitas, sic ut Christus Deus homo sit in personae unitate tamen hoc recte sancieri sincero non credulat, nec credere possunt ob causas, a Dia Theolog. it te berg. in Epicrisi ad art. 3. de pers Christ. v. i. allegata S.
q. Dicunt a. Calainistiis praedicationes personases, non ampliὼ facere verbales, sed am nobiscum iter Realas. Resp. Valde
vereor, ne quam in aliis capitibus, hic quoque adhibeant κυβίιαν Calviniani , qui quadam phrase ιν latitudine, ex consilio sylK tistico Iosephi Halli, sibi quam proxii ine accedendiam putant ad
adversarios. Nos propositione personales olim de Itala appellare consuevimus Reales a reali comiti unicatione initara ruin
proprietatum in persona Christi θεαιθρα που minime vero generaliquo lana respectu&inthiitu personae praecise sumptae lana dicant nobis Syncretillae, quo respecti, priori ne an vero posteriori Calvini stat praedi ationes personales appellent Reales' Si
illo, necesse est, ut agnoscant nobiscum realem communicationem naturarum: pr 3prietatum in persona Christi, sin hoc, retianent utique quicquid excipianta perplexentur et oi ni Zvvila
glianam Calvin illae, nec melius sentiunt suis majoribus, licet speciosius loqvantur. Id quod iactandum non tantii in contra Ru tot elia, qui anno superiori Franco furti edidit meditationem de coiitroversia circa personam Christi inter Evangelicos , ut ipse loquitur, agitata, qua demonstrare satagit eam in solis loquendi formulis, terminorum Scholasticorum ambiguitatibus consi stere, adeoque revera nullam esse, verum etiam contra Calvino stant Curtium qui de artici fundam. Sect VHI9. negat praedicationes per onales secundum ipsos Calvinitias erboles,
cum umo personalis, quin Harum praedicationum Mindamentum est
ipsis non sit verbasis vel titularis. . RERLISSIMA Itane ver mi Curti . unio personalis vobis ei realisl ma At vero in omni bypostatio uiuo ne requimur quadruplex con munio i Hypo'
118쪽
naseos in qua fit naturarum diversarun, amo r na ararum uniendarum 3 idiomatum operationum quae naturas in. sequuntiar. Ubi quatuor haec reqvisita adscitu, ibi de ora munio est realis. Quid tu hic aisi Nortia haec nobiscum sim cere credi: concedi: Num tui unionem personalem ita describunt, ut realem communicationem naturarum 4 diomat una coadmittant Minime vero Ataq;'fidiu ita ut sentiatis a vobis impetrare non potestis, tamdiu dicim vos mere verbales titillares facere praedicationes personales, cs ipsis substernatis non veru ac reale fundamentu, id est vera mi reale unionem, sed merum ens vestrae Rationis, adeoq; fundamentum plane falsu in commentitium. O .r . Dicunt 3 Calvinianos nobiscum agno cere etia af e- satem 5hristisecundum carnem,fatendo, humannis C r sit natura ad dextram Dei sedente ad fuma gloriam et ectam es , T Nos agno iactant sincere, quandoquidem praefracte negant, idiomata, αυ- λ G. ωα ιαυγα et vere divina ad commulaena postes sionem, usurpatione ac denominatione carni Christi revera est e comunicata, ita, ut de illa laon tantum in abstracto utcutaq; possint praedicari na hoc non nunqua Calviniani profitentur, dicentes: Humanam naturam esse omnipotentem , se personaliter, vel in persiona Tibi ei citra communicationem veram ct realem Sed vere , rea
liter, ac intrinsece personaliter sive per iropter uiatonem personalem. Cum vero dicunt Calviniani, humanam Christi naturam,ad dextram Dei sedemem, ad summam gloriam evectam esse, non intelligunt gloriam Majestatem vere infinitam, im . mensam ac increatam, sed hac in seriore nari summam saltem in genere suo, quanta scit in naturam creatam cadere potest. Sed uti haec opinio contra venit Scripturae libris nostris Symbolicis vid. epit Conc art. VIII. n. XVI. non agnoscentibus gloriam divinam, summam nisi unico Filio Dei propriam, liti manae naturae communicatam, a Calvinianos a nobis longissime
sejungit. et Dicunt inianos sticipere biscum Conses scol cibi ais done , Anathematismos oncilia Ephesint, lamna re ac detes ira Eut chis, Nesorii forum' haereticorum errores,
ter igitur 9 illos consensti m esse in Loem uti undarac ital m.
119쪽
I .Pro latentur vide Calvinista se hoc in negotio sequi, ac recipere sententiam Coiaciliorum Chalcedonensis atq; Ephesini hinc illius confessionem atq; hujus anathematismos Curtius inseruit tractatui, quem edidit de artic futidam sedi Sed prosecto revera non suscipiunt nec sincere sequiuntur, quia contra regulam Chalcedonensis Concilii: In operibtu una quae . natura aettρυο Dum est. Sed cum COMMUNICATIONE ALTERIUS,
riὸ neeant, humanam naturam in operibim omnipotentiae arere sve operari .rdem Virtute, qua operatur divina Matura, quod est di-
illam agere absq; communicatione divinae naturae. Sic .l de , habito auar hematismo XI. Concilii Ephesinii negant Carnem Chri L ex unione personali esse vivi cam. Si est contra anathematismum octavum negant, carnem Chris esse adorandam. Excipere h. l. neutro Anathematismo seriri Calvini lias utrumq; oppositum fuissi Neltorio, qui plane unionem personalem dissolverit, omnem communicationem negarit, or ὀν φάρμακον est. Nam licet Calviniani moderni non tam aperte ac Nestorius unionem personalem dissolvant, nec tam crasse decidio. raratum communicatione philosophentur, subinde tamen in ipsius castra concedunt, iisdemq; quibus ille argumentis, Orthodoxam de communicat Onesidiona at una doctrinam impia gnant, adeoq; utroq; anathematismo non minus seriuntur , qua Nestorius, cili quo idem docere in hoc capite ali in istas proba tum dedit Micraelius in Heter odox. Cal, in de Chri lio disp. VI. VII. 5 B. Schroderiis contra Crabilim peculiari libro de Nestorianismo. a 6. Ultimi in Colloquio Castellano lociam occupat am-cul de Baptismo. Hi dicunt Syncretiliae Calet ni .uperin ac nos
baptismum aeno cere pro me lis ordinario regeneratio 7 ,ario 2 nobiscum in re ipsi consentire. Re s Calvinistae baptismum reveri non agnoscunt nec habent pro medio, perinta od Spiritus . ordina rie operetur re enerationem, si quidem infantes etiam ante baptismum sanctos esse statuunt, illi r solum tribuunt tellificationem, si nificationem, obsignationem remissionis peccatorum&interioris alii titi cinis. Hinc patet nullum est internos illos quoad subitantiam rei etiam hoc in capite consensum. Nam
120쪽
rins docemus sceonfitemuransante esse baptirandos ut Christo inserantur,4 spiritualiter regenerentur adeo i, sancti fiant Calvinistae vero asserunt, infantes etia in ante baptis inum esse an 'ctos. Licet vero libenter largiamur Christianorutri liberos gaudere, ni litate Ecclesiast ea, externa, paro ut privilegium adeundi Ecclesia ad impetrandii in baptismum habeor negamu tamen eos gaudere sanctitates ' rituabat , internafoederat , a a ctu quis fruitur beneficiis,atq; ita in gratia Dei foedere cit eo non sunt ante baptismiim, quantum adactum, quia fide desit
tuuntur, quae ad stipulationem cum Deo requitatur, ac sine in 'teriori cordis motu non eli, quum fide corda purificentur Act. XV U. Habentius ad rem, utJCtiloquuntur ad foederis haereditatem consequendam, sed noli in re, ut actu contineantur in
laedere Dei, sint ingratia Dei, adeoq; filii Dei sint ante baptismum, e haeredes vitae aeternae. His uti decet, observatis facile respondere possumus Calvinistis excipientibus etiam nonnullos ὀ nostratibus dicere infantes esse sanctos ante apta sinum. Nempe nos facile damus, Deu in huic ordini non ita eis adstrictum, ut nolit aut nequeat, si quidem per absolutam atq; extra ordinariam potentiam agere ipsi placeat, infantes ante baptismusanctificare. cua. Baptismo dicimiordinariti medici regenerationis, hoc salte volum tis, neminem ordinarie concipere fidem, qua sum Filii Dei nisi per Sacramentorti usum,&verbi auditum eam accipiat. Hoc, inquam, volumus, quod dum non satis observant Calvinistae, nec extraordinarium sanctificandi modum ab ordinario disti saguunt, merito illos accusamus ignorat elenchi, ac Praetera impietatis, negantes vera, propria a it actia ali fide eite praeditos infantes. Nam hac ratione infantibus tribuetur salus citra fidem actualem. Hoc ipsi in vero clarissimis criptura dictis adversatur, fidei omnia in negotio salutis transscribentio G Suid Gal. III. 29. Ebr. XI. 6. Iob. I. r. Rom. V. r. 2 regulis practicis, quas necessarias ipsi met Calviniani agnoscunt, S ad funda damentum salutis reserunt, falutem xjustificationem a vera fide
non crediderat, conrimnabitur.