Bartholomæi Franci, Weidâ-Verisci, Dissertatio de articulis fidei, in qvâ eorum tùm veritas tùm credendi necessitas succintè & solidè evincuntur

발행: 1666년

분량: 134페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

ciet a re putant per gua, arm/m stipulas . Cor. III. r. Verum Α-

pollo tiri l. c. non tantiviri erronea vana, cumo non nece saria, doctrinaefundame/italia mixta, Vara tamen non evertentia ; verum

etiam dogmata plane falsa in pia, bla ph ma cum fundamento pugnauria per illa superstructa lignum, o num, V A ts ntelligeres, e visceribus textus luculeiue probat D n. Haber orni; disp. Xi I. de Sync rei p. 3 i. his potis statua rationibus i. Quia per auruna argentum d lapides pretiosos articuli fidei undamentales cum primis norentur. E. econtrario per lignum , foenum, stipulas errores et latra fundamentales denotari r. qtata etiana alibi in . Scriptura per ligna, foenum lii putam ejusmodi dogmata&facta notari soleant, quibus saltui dispendium accersitur . g. Matth, III. Io r. II. Tim. Is ro. 3. quia Palilus I. Cor. III. V. i*. dicat, talem superstructorem lignorum, foeni, de stipulae detrimentum passurum este de salvatim iri, sic tamen, quasi per ignem scit tentationis, crucis, agonis in morte ex S.Scriptiarae luce clarius de penetrantius conssiderati, haec etaim ii SS. literis passiim per igne nasi nificari. Quod si ergo homo taliter superstruens salvatur, stipulis ilignis illis non nisi per ignem combullis consumptis; tum iisdem per ignem haud absumptis sed praefracte retentis, de eniis hominem detrimentum salutis passurum. Intelligendos igitur per lignum foenum, lipula ira tales errores, qui salutis fundamentum evertanti faciantque, ut homo illa excidat.

Sinς. VIII. Noli postumus cum Calvinianis, qua talibus, inire fraternitatem spiti tualem, quia fovent errores fundamentales , Ob quos tamen nec universint, nec sina plicue damnamus omnes, qui sunt in ipsorum Ecclesia,

E 3 m q. r. Calvinissae qua .iles, ut olim hoc hominum genus meritis si sanis de harum provinciarum Ecclesiis Theologus .

Matthias Hoe descripsiit, pro tentur nominetenim doctrinam Evah;-oeticam sed a nobisgenuinis Evangelicis plane dissentiunt foventsua

peculiaria dormata, horrendos, tremendos errores sua periculo as blasphemas locutiones de Deo, illii omnipotentia, de Titio illim de

cena, simi biu on sin t sese ad Dei erbum adstringi sed aica dicti

92쪽

dictis ni Rationi, Son mia, Ter lationibus, omnino in Dei arcanum consilium ascendunt, imper crutabili crutantur, Dei omnipotentiam dimetiunt- , oborthodoxio perfecte Reformati ideri volunt,accu fant nos centra multi inhaerentis fermem Papistici. Et Pan rompa abibum varie convi errorum, e tu tamen ingeni se rat, Vt rment. SpirituDei se Uthau patiuntur, e progre runtur a ma gis magis se diffindunt,serpunt τὸ uti cancer, uni tenebriones qui omnimodis fallaciuiei inuant, νile Christi clanculum invadunt, E et angelicas nostr. sicci a turbant, se crent. Haia descriptionen quidem allatravit Mimpietatis insimulavit Ludovi us Crocius Calvi nisi Bremensis, sed non convicit. s. r. Fraternitas Spiritualis standament loco habet unanimem in omnibus fidei seu doctrinae Christianae articulis iandamentalib9 μαψυγα, μ/όμοψ sive cosensum, cuj9 effectus sit ingress in vitam aeterna ratione do citriinae plane nomen si, Hunc consensum praestis ponunt tum Calvinistae sterentes nobis fraternitate, quaquam nescio qua Qualemve Sic enim Synodici

Dor. r. et p. m. In Germania Do Ioresno impacem fraterm-tatem ATA. Ecclesiis Lutheranis quide obtulerunt, arrige aures Croci, qui perperam negas Thios fraternitatem ambiisse in commprotei Sacroi 38r. Sed eorum Consessionem nunquam receperunt, neese pro Dio lorit m Dil eranis haberipostularunt, nec unnuam in hoc consenserunt, ut Lutheranorum opinio in tempsis suu doceatur

r m syncretistae, modis omnibus id agentes, ut dicamus Calvinistis Salvete fratres in Christo. Sed falsissimo illos niti principio satis me ostendisse arbitror annotatis erroribus, quos circa articulos fundamentales Calvinistae ovent, uia damentalibus Nec opus esse arbitror, ut id ipsum operosius adstrua in Nam

contradictione undamentalem articulum arietat, vel consequenter ad eundem scopulum impingit. Unde oona eversi

vum a culi fundamentalis, a quo ad Vertendit: iei necessarium prona evidenti consequentia iri potest est I

93쪽

gma erroneum errore sundamentali. Nam uti dogigia eo nisque liter fluens ex articulo fuit lanientali, homogeneum cst sim damentale, ita error ci insequenter fluens contra dogma fundanientale fundanientalis est. p. 3. Et tamen hic luculenta differentia advertenda in ter gradus errorum, rivae inde sequutitur, poenartim. Is sanuerror, qui arietat fundamentia in sive articulum aliquem definitionem fidei materialiter ingredientem, eidemq; immediate sub stantem maximus est Se simpliciter damnificus, eo quod tollat vel simpliciter inutile reddat mediu in perveniendi ad salutem , sive procedat ex ignorantia simplici, sive affectata, talis error est dogma Calum istarium de particularitate gratiae e , morti mediatoriae Papistarum de merito B. O in negotio justi c. Error ero incurrens in articulum fidei salvificae vel praestis positum, vel eande in consequentem, simpliciter damnificus iton est inimi-ruin procedat ex ignorantia simplici, ita ut homo errore illo Occupatus, fundamentum unicum Christum cum Patre Spirituri adhuc retineat, inq; eo solo, vera fiducia apprehenso, sibiq; applicato omnem suam justitiam salutem coiistituat. Ut ita sentiam facit exemplum Apostolorum discipulorum Christi, errantium adhuc haud leviter Luc. XX li et . c. XVII .

d Gri F o Dei vir A tb. XVI. f. h. VI. 6ρ. Illustrari hoc poteli exemplo petito a doctrina de peccato. Quodvis

peccatum: involirn rari uiri etiam in se secundum legis rigorem est mortale nir una natur: sua veniale Matth. V. tr. 28, c. XII. 36 Rom. VIL . lac. I l. o. Et at nefa secundiam επε ειαν Evangelicam credentibus in Christum re inittitur Rona VIII i. Q sergo negare quod etia nerror in se fundamentalis de mortalis, coetera fidelibus 2 piis, propter Christum sundamentum unicula a ver reten uir . ex gratia remittereturq) . 3. Hinc irataci disti iactio inter errantcs ex simplicitate, errantes excolat trnaacia sive inter seductores, eductos, quam ego supra suppositi, cuin dixi ob errores fundam: ipi:s, nec si cicier, nec universim o nnes damn ire, I iis ut m

94쪽

Eccisa Calviniana. Nam qui errant ex simplicitate ob melioris iiii tittatio lais defectum, retento tamen fundamento saliuis unico, Christo Iesu, cum promptitudine vetitati, quoad coetera rectiusnaon iratae, parendi , iis credimus Deum pro sua misericor Gia propter Christiam errata talia condonaturum , aut ipsos ab iis dem quasi per ignem tribulationis tentationis maxis ne in extrema agonis hora combustis , liberatur u n. Errante vero ex contua acta credimus simpliciter ανα αλογ, τὰς Nam si infidelitas privativa data nat eos qui oris sunt , qui in i multo magis ignorantia κοιτα διαθεαν error positive contrarius , in tanta luce

supinus , eos qui cives Ecclesiae videri volunt Digna, quae hic legantur, iudico verba Dia. D. Sigvvarii sic disserentis contra Parei

Ireniconp,is Non ambigimus quin multi in adversariorum Ecclesi-u, manifestis Christ verbi simplici corde dem habeant Doctorum Dorum strophas contorsiones. perversiones cripturarum in istis ravissimis materiis aut non intelligant, aut non curent plic latenim rum perborum sarist content nec multum scrutentur , ac proinde a ventur. Abi vero licet in articulis internos controversis Atuent, tandem tamen in agone manifesta scriptura uicium Rationis vincit. Veritatem non obstinate oppugnant, multo minis blasphemant Iragra

tia De peccata 2 ignoranti siis condonat salvantur si de meritum Chiusti sustentent. Alia ver o ge alia ae o lorum Caia vinisticorum est ratio, quibiti error ex verbo Dei se tu est monserat , ipsi etiam non semel totum moniti, ut haeres abominationes ua , quarum ipsos pudet coram coetu, ut in suis habent criptis pubi ce palam proponere' de erant Verum semel concestas opinio res, ne erras

sideantur, obstinate retinent,pertinaciter tuentur, teritatem, cui ta

men resii iere non possunt, contra consilentiam imp gnant , blasphemant c. Hostar quam infirmos cum omni lenitate totirandos, ut vera Ecclesiae membra charitate Christiana complectendos esse,nu iam praecipit riptura. Verum contrapotitu vult Gat . Ir I. 8 ut exemplum aut imitantes eiusmodi turbatoribi exterminationem denun

ei/m, , ANATHEMA DICA sit ab erroribtra resit soahit. si exacten osse cupi quid nostrates hac de re sentiant,& quo nodo consentiant, adeat praefat. libri concordiae ubi Prote

stantes diserte icuinti quaruam considium institutum suum

95쪽

eos homines qui ex quadam animis Icitate errant, nee tamen blasphemi in veritatem do Irim coelestis sunt multo vero minus totas Ecclesii, quae vel sub ra; erio Romano natio ijs Germanicae, vel alibi untd. m=rare. Conser. Hulteri Concor . . Conc p. o 68 seqq. speci

a refutati Amoeb. Calleli. a Theologis Gie siensibus concita natam s. sed hic quaestio oritur, annonii, qui ex ignorantia sita iplici seductione errant ita . ut simplici corde verbo divino ad h.ei eant . in fraterni tena spiriti talem atque Ecclassi allicam sint recipiendi misbertus V et ius abit in sententiani negantem propterea, quod licet ejusmodi homilies ad invisibilem Ecclesiae Chri lii societatem S communionem pertineant, non tamen ad visibilem externam Ecclesiae verae ceu fratres cooptari possint debeant, eo quod haec in pura doctrinae conservatione, sincera Christianismi professiones Ecclesiae in unitate fidei& pietatis coagulentatione per externam disciplinam consiliere debeat aqua taliter errantes aicet alias salvandi, recedant. Vid. Om. II. dis seleel p. 3 Ego sic respondendum puto. Si error illorum incurrat in fundamentum, tum ex quacunque tandem procedat causa, et damnabilis S per consequens, homines ejusmodi errore Occupati neutiquam recipiendi statu ua fraternitatem spi ritualem , ut jam ante dictum; si vero impineat inarii culum aliquem vel antecedenter vel consequenter ad fidem salvificam se habentem, nec simpliciter necessarium tum hominem ex simplicitate errantem recipiendum arbitror in fraternitatem spiritualem affectivam , hoc est benevolentia affectuque spirituali prosequendum precibusque tivandum ut Deus ovicular errantis clementer nitie reaturi illamqtie ab erroribus, almi internecinis praeseruet , vel ex inquinata gravissimis erroribus Ecclesiae ludiana gremio orthodoxae Ecclesiae inferat, ejusque membrum visibile saciat, ut fraternitate effectiva amplexari liceat. g. 6. Hic non est, quod quis objiciat, per admissionem errantium in iraternita spiritualen contaminari ejus sanctitatem , coneturbari l per tropic agglutinationem membri heterogeli et . . tales aut aliter errante homines

non recipiuntur in iraternitatem spiritualem, quatenus errori-

96쪽

bus sim lamelatum salutis impugnantibus, sive etiarn actu ipso evertentibus, sunt imbuti, sed quatenus errores illi aut per singu' larem Dei gratiam praeservatricena ab iis avertuntur, aut ipsis clementer condonantur aut illi tandem per misericordiam Dei ab eis liberantur, atq; sic salvantur propter vera si de appret ei sui undamentum salutis unicum, Christum. s. 7. Q d vero illos attinet, qui ita Ecclesia heterod Oxa V. g. Papistica vel Calvinistica, errores fundamentales post rectiorem informationem, luculentam demonstrationem ac convictionem&sic percontemptum veritatis coiituta iaciter retinent, defendunt propugnant, contra vero veritatem fundamentalum luculenter ostensiam negant, impugnant, blasphemant, Per

sequutitur, id quod cumprimis prii ni pili de antistites Ecclesiarum heterodoxarum faetitare consueverunt, dicimus iterum atq; iterum, nos non poste illos in fraternitatem spiritia alem recipere, nec salutis aeternae futuros haeredes pronunciare, cum errores ab ipsis defensi non tantum cre demerito ου sim damnabiles, veritin etiam actu ficto ipso taliter errantibus damnationem afferant, ut supra ostensu D. p. 8. Iam videamus, quibus potissimulta argumentis Syncretistae probare conentur, debere nos cum Calvinianis συγκρη- Aν. Frimo in genere dicunt, inter sis illos planum esse infundamento consensum. Resp. Hoc est πρ ori , εὐιη ς nunquam, si vel in axime fundamentu insumas pro complexu eorum Og mattis ii, quae definitionem fidei materialiter ingrediuntur, omni-h9q; ad salutem creditu scin praecise necessarii Nam in lirietissima hac significatione articulum fundata re ualem accipi uiri Syncretistae verificanduna, nil quis dicere velit, haec non esse praecise

fundamentalia dogmata DEm omnes in universum homines vult salvos seri, hri tu pro omnib: in universer hominibm mortuus est nec has illis contradicere a tertiones Em tuli non omnes homines, sed tantum a solute prae sinatos alvos fieri 2 Christus non pro omnibus, sed pro utantῖ est mortuus.

s. 9. Dicuiri II. Si qui uper mensem, eum non esse de re, substantia, sed e modo rei, qui non siilpion e scitu accreditu neces- non esse de dogmat. undam ali, prout communibiti peli Donotis

97쪽

κotis ater usurpatis verbis proponitur , sed utphmmum de e tridem

propositione acta termino aliquo Scholastico, qui adside necessitatem dironpertineat. Res p. i Si inter nos Calvin illas verus esset de rei substantia consensus, facile deinceps transigerem is de modo, quem tamen ipsum etiam dici natas necessaritim scitu credituque

si sit revelatus, per se requiratur, ad disce laeta dum veruin a fatas . Si eis. g. quilibet fidelium scire tenetur non nude, quod sim tres perlonae ita Trinitate una essentia sed modum, quod hae personae realiter disteranti non nominibias tantum mentis conceptibus quod summa hic sit μ ου me item non nude, quod personae Chri iti sit communicata Majestas insiti ita, sed iecundiana quam naturam; non solum quod corpus Christi manducetur in Sacramento, sed& quomodo ne quae institutio divina separaverit , homo conjungat , aut contra separet, quae illa conjunxit. Hi modi omnes ut sunt revelati, sic scitu necessarii; iano rati confundunt Ecclesiae de Religionis piari ratem indivisam; negati tollunt rem ipsam. Dogma istud: DKim vult omnes homines Disos feri commuia ibus .vulgo notis atq; usurpatis verbis ex ipsa Scriptura proponitur, S tamen Calvinistae ab eo dissentiunt. Igitur dissensus si in lamentalis est etiam de dogmate prout communiblis verbis proponitur, non tantula de ejusdem propositione facta terminis chola si icis, qui quideminis actu signato conssiderati per se absolute ad fidei necessitatem non pertinent, pertitaeiat tamen in acti exercito, ratione rei,

ad fidem maereseos fugam necessariae terminis istis significata . Non potero hoc iosum luculentiori exemplo illustrare ac siimul confirmare quam quod mihi suppeditat Iosephus Hallus, celebris ille Episcopus Exoniensis, qui inter alia Romae irreconciliabilis exempla bra se quoq; modos explicandi adducit in imateria de justification impossibilem ducens coia sensum inter eos, qui justificationem justitiae infusione, imputatione definiunt. Concibari, inquit p. 3 , his for an Uidam autumant, meram verborum item . Elemm quae Ponti liis inhaerens justitia est. ais catio est Evangelicta. Hanc aeqv omnes necessariam tui 1 t.

e re inculcant omnes Fatemur. Sed numquid omnes eodem modo,

98쪽

trinῖ totum hoc Deo tribuunt in7υessit no odem plane recidat Sol vere pro me pretium, dare mihi in mamin υ Dam 8 Nesciste videm, quomodo haec ita parum issona horum a rabis variantur, quae Spiratin De prors ασύς ατ desimvltra m. m. Et qui opera'

rur, merces non imputatur aegratia c. cce no studinum o

mus, exclamat idem Episcopus, 3 His adjungas licet praxia

Calvinistarum Belgaruin, qui ctum Remonitiantes tolerantia sim 3 acCommodationem ex capite differentiae non fundamentalis in articulo de justificatione ambirent, dicentes, litemh c penet tam de re pectibus gelaphysico, obliti alibi , Scholasticis iacpacis conciliatriculam, ejecerunt, proscripserunt damnarunt tanquam impiam, de veritati divinae adversam. Quando itaq;lis est de temnino aliquo in acti exercito sive obiective considerato ratione rerum ipsarum,per terna in O proposatarum, Carundemq; inter se connexione distinctione consectitione 4 veritate, tum ea contentia non est vana λογομαχία, sed realis controversia. Et hoc casu dicimus terminosa necessitatem fidei pertinere, S circa illos a nobis dissentientes distentire in re ipsa , illis expressa ternam is, quos ideo potissimum adhibemus, ut eo melius exprimamus determinatum hujus vel illius dogmatis senium, validius constringamus, feliciusq; detegamus adversarios, quibus familiare est vocabulis communibus ludere , sub Lutheranorum orthodoxis in se verbis mentem haereticam ocis

cultare .

Dicunt III amplect 1 Conmenire nobiscum insis Symboli postolici, 'dicandosi os non ex criptis privatis, sed puboci reprcci 'ue confessionibu . Resp. I Profitentur uti l in Oderni calvin illae, quamvis non omnes, se esse addictos A. Confessio m. Sed hoc ide faciunt, ut pro A. C. Sociis a lini simplicioribus eo facilitis queant imponere Deinde no iaciuna eos praeferre a Philippo, privato usu in gratia metu in G anorum mutatana,m variatae pervertere praeterea oenuin

cuju*rci ζgrcgiuin specimen edidit Hesari us lungius in

99쪽

in Exeg. A. C. quo ipso desinunt esse Illius socii quicquid fecta-

met Croc usin Comment prot sacro 37, p. so Vide Criticum Sacrum Dia. D. Cato vii 4 nuper editum a Jo sua Schv var-

sicae due uia uber aufe Res p. et . Conveniunt nobiscum etiam Calvinillae . in fide Symboli Apostolici, vate ni illi id quidem insensu generali atq; in determinato accipitur. Sed cum hoe

conventionis genus sit aeqvi vocum generale, non est, qVOd magnopere illo moveamur. Nam etiam Pontificii, Photiniani, quicquid uspiam est damnatorum haereticorum, provocare podiant ad aequivocum&generalem consensum in verbis Symboli Apostolici, quos tamen propterea non agnoscemus pro fratribus, tum maneat dissensio capitalis in sensibus, qui latent sub verborum involvulo, modis rerum creditu necessariis totaq; determinatione. Vid. hanc in rem tabulae Symboli Apostolici, se eundum sententiam Lutheranorum, Papi startim Gai vini starianae possiti, quas Ian. Dan haue inseruit Sigal. p. 7s, ubi aotes velim quomodo tertia ab tala,continens expositionem symboli sensu Calviniano a Maresio fuerit excepta. In editis contra istam si ricturis, ita in Ian. Janhaueru debachatur Ismael Cromngany

vi θmboli excon itor non postoliciti. candoris Christiam penitus . litus, aά singula pene vocabula ea, ReformAtii impingit opis iones s=ttentias a quot sunt remotissimi. Ut vere dicere possim hanc tertiam tabulam non tam doctrinae e formatae compenditrim veritatis penicillo exaratum continere, quam θ:tomen atrocis marum iniuria.

rum, vibiu formati praeter ira per violentas ct iniqui, ac Andissime petit. inconseqrentes consequentias solent gravari, ipsinu calumniae stilo consio natam. E c. Haec ille , ex fraterno scit . erga Luthera nos affectit in Dan hau erum effundit convitia, cum ta- mei Dan hau erus tertiam illam tabulam consecerit tum ex scriptis Calvinitiarum publicis de quibus vid. Sigal p a tum ex bona fide citatis sententiis dictisq; maximae autoritatis apud Caia vini lias Scriptorum privatorum, quod Ocularis aut ortam laudatorum inspectio docere potest Quicquid a ne i hujias rei sit,h ob astem est certia stimum, Sy triboli Apostolici generalem con L i fessito laena

100쪽

sessionem itoneste adaequatam normam principium in eun dae fraternitatis spiritualis cum adversariis, id quod ex parte Calvin illarum a novit Iosephus Hallus qui Romae irreconciliabilis

c. IV. hoc argumentum praescripsit siue m non ussicias uni em i Symbob onfesto ad concitiationem cum parte Romana. Ac Cisbertus oetius disp. select T. I p. r. negat Symbolum 'st sol cum in tale negat esse S mbolum universale nega t esse eviden tem Apologeticam tib elenchticam deiformulam piae fertq; sa techesin Belgicam; id est, Palatinam. Ex parte Papisiarum hoc ipsum agnoscunt Moguntini qui postulatum de norma credendOrum restringenda ad solitas Symboli Apostolici lite iam passim

exagitant tanquam commentum chimaericum, Ra elicum, e esthe Zicum, Iachiavestisticum, seudopoliticum, Libertinicum c. in

Iren cocontra Calixtum. Confer Bellarminum l. 3. de latc. c. 19. lenburch exam III princi p. q. r. Gibbon de Burgo disp. I. q. i. si . Ex nostratibus Ian. D. Cato viam Syncret Calixi Di D. Haberkoria disp. 7. 8 9. de Syncr. n. D. Danhauer

myster Syncr. p. 3 seqq. Resp. 34Omnino judicamus Calvi.nistas ex scriptis publicis, sed intellectis in sensu determinato,

quem nobis suppeditant eorum interpretes, aliiq; scriptores privati, communi Reformatorum consensu approbati, quales

rai charissima nomini, Heroes, Ecclesiae lumina judicio ipsius Synodi Drodracenae, quae illorum scripta formulas i loquendi omneScananiravit Sess. 32. Horum autoritatem Calviniani non defugient . neque a nobis ut spero , postulabunt, ut de ipsorum doctrina judicemus ex confessionibus in sensu generali atq; in determinato intellectis. Nam revocabunt sibi in memoriam, quid dixerim Theologi Frisici, cuna Remonstrantes articu os suos synodomordi acenae exhibuissent, nempe

tertii rticuli, prout externὸsonant 2 acent, bona ct orthodoxa

videntur, se quoniam, ut olim dixit Chrysiostomm m sensi verborum oleto haeresis etiam horum vεrborumsensus ex inorum URemonstrantium scriptis ibris est eruendim. Hoc ius cuin in alios

sibi Callinis laesumantaeu idem in se usurpari ab aliis te referantῖlaiae ut id facianὶus, multino m0vent. Movet imprimis exempluat

SEARCH

MENU NAVIGATION