Adversaria. Notae et emendationes in poetas graecos

61쪽

OBSERVAΤΙΟΝΕ VARIAE. 37Ita quidem nunc vulgo legitur, X Steri, ut equidem opinor, interpolatione. Omne enim antiquae, qua vidi, editiones γε ignorant. Quis igitur reponere dubitet,

Corollarii instar duo loca addam, ut leviter emendem. Plut 657.

ΜS Baroceianus 27. codex optimae notae, pro se dat

Pessime Brutichius particulam ejecit.

62쪽

Περδικα o in κι χλγην γε, νὴ Δί)--ετι. ut recte legit Grotius Excerpt. p. 789. Ante Contra metrum et sermonem pro γε legebatur in quod tamen vitium silentio transmisit Victorius Var Leci. XVI. . In Iuliano Caesar. p. 3II. B. Ναι μὰ Δία, φη, μεμς ομαι γε υμα τῆς ἀνισοτητος optime habet S. Ossianus. Aristoph. v. 639. Καὶ in μ τον Δί' ουχὶ νυστα ιν ετι ' Ωρα 'στιν ηιιιν. Sic legendum ex Plutarchi icia P. 528. . ubi corrupte editur νυστα ιν ΕΙΠΩ Ωρα

'στιν γνων ω enim male geminatum est. τι in et facile

transiit Chionides erosin apud Suidam V. ἄγνος.

τε μοι. Euripides Cyclop. 541. Και μὴ λαχνωδὰ Ουδας ἀνθηρῶς oo M. Crasis enim qualis τουδας Atticis ignota St. QUOTIE A et E permutaverint librarii, doctis omnibus et plerisque indoctis notum est. lnus notum est hoc mendum in scriptore corruptissimo Pausaniam.

3l. P. 874. relictum fecisse, ut critici quidam, in quibus Dorvillius ad Chariton. p. 75. de Phrynichi dramatis inscriptione haesitarent. Ibi quidem vulgatur, Τοὐτον

63쪽

OBSERVATIONES VARLE. 39Tam apertum vitium Sylburgio latuisse miror Dorvillio

latuisse non miror. Porro monendi estis, lectores, si qui sorte mearum ineptiarum lectores eritis, in ultimo Versu, tum metri tum sensus jussu, pro a a repoSutSSem 'Aλθαίας. caliger etiam ad anit. V. 178. et . Fr Gronovius Obs. II. 11. p. 293. ΙΠλευρωνι. Sed reCte

Scaliger, 'Aλθαίας. In elanippidis fragmento apud Athenaeum XIV. p. 651. . lege θηρως pro θῆρες Phere-

crates apud Polluc. ΙΙ. 48. υδ αποπροσωπίζεσθε κυῶαοις. Vulgatur Contra metrum, cibo προσωπίζεσθαι CratinUSΝ-οις citatus a Grammatico apud Ruhnhenium ad Timaeum P. 121. d. SEC. Ου ἀπερρησεις συ θαττον ἀποτιλω σε ἡμιερον. Quod miror Virum Sagacissimum non

vidisse Verba sunt alicujus ad gallum sive gallinam. Editum olim in Strabone, κυρωται υτ ελεγεῖα, mutaVit Casaubonus VIII. p. 57. A. 362. . in ηκυρωται τα

γεῖα ἡ Φιλοχοριμ απιστητεον. Saepe in fabularum titulis lapsi sunt librarii. Etymologus . . 55O 14. Νικο- χαρχὶς Λημνία επλεομεν, Ἀδ oρη, Ἀπὶ κως. Recte legit πλεομεν Hemsterhusius ad Aristoph. Plut p. 57. Sed cum hujus dramatis nomen a ceteris semper in plurali laudetur, ne solus tymologus dissentiat, Scribe, Νικοχάρη ΛΗΜΝΙΑΙΣ ΠΛΕΟΜΕΝ, ὼ xoρη, 'Eπὶ M. Idem error in Alexidis fabulae titulo apud Polluc. X. 1OO. Vix dici potest quot veterum loca corruperit literarum C et C similitudo Apud ontefalcon Diar. Ital. p. 25. AXATAC 6 ΠΟΗCE scribi debebat, ut recte infra scriptum est Herodo us VII. 49 scripsit κλαίεαι, quod habet Stobaeus, quoque alludunt Vind. Arch. ΚΟΜΙCAI praebentes. Quid alia invenerit, incertum est. Inscriptio apud Chandier. p. SO Brunck.Νot in Analeci. ΙΙΙ. p. 287 ατθA Θεοδωρον, Ἀπε

64쪽

4o OBSERVATIONES VARIAL πολι HEEHEC. Lege, nectors. Vide locum icandri apud Berkel ad Steph. yZ. V. Μυκνῆναι, qui est Alex. 102. Voluth. Rapi Helen. 241. - Η Ο in Tragicis semper est onosyllabon, non obstante Diogene Laertio ad finem vitae Cleanthis,''dixerat arklandus ad Euripidis Supplices 248; et gimilia alibi tradit, ut ad eandem fabulam 1O9. ph. Aul. 791. Et ibid. 959. Η ΟΥ, monosyllabice, ut saepe et semper.' Fere,' ait Brunckius ad Euripid. Orest. 598. addere debuisSet, quia contraria exempla

reperiuntur, extra SUSPiCionem et Controversiam posita,

ut est illud Sophoclis ind. Tyr. 993.

Haec ille, cum nihil certius, quam in exemplo isto unico, quod produxit aut producere potuit, legendum esse, ΤΗρητον, ἡ ουχὶ ληιιτον Atque hoc tandem ipsi Brutichio suboluit; ita enim scribit ad Gnomicos Poetas p. 345. Paragogen in υέ saepe negleXerunt librarii, cum e suum labe cujus rei insigne exemplum a nemine Ob- Servatum ad Sophoclem proferemus.' Postea prodiit iis editio Tragici cujus in loco laudato recte ἡ υχι edidit, et in nota observat, Η ΟΥ, ΜΗ Ο apud Atticos poetas semper sunt monosyllaba,' sed e Contrariam olim propugnasse sententiam callide dissimulat.

Eadem medicina facienda fuit ibid. 63O.

ConSentiunt omnes SS. duo σῆσδ omittunt. Et nequis hoc a Brutichio praeceptum objiciat, alium locum

65쪽

OBSERVATIONES VARLE. 41 addam, eadem curatione indigentem. Is est in eadem tragoedia 1 OO2. Τι -- εγω -υχὶ τουo του φοβου cr. αναξ. Editur quidem T δῆτ εγωγ ου τουδε-- Cum autem oditio Aldina et S. Trin. Coll. Cant pro o darentoυχέ facile erat otiosam particulam delere. Ad arklandum revertor. Regula Sane, Uam tradit, est certissima. Sed quid sibi volunt ista verba non obstare Diogenem Laertium Θ V. Locus hic est VII. 176.

Aut enim significare possunt, Diogenis in tali quaestione auctoritatem esse nullam, aut Codice eiu esse corruptos. Si hoc credidit arklandus, veritatem ipsam attigit. Licet enim pessimus poeta fuerit Diogenes, metri plerumque satis Callens est. Repetendae modo literae duae, et lectionem habebimus canoni arklandiano Consen

taneam; To αν ου τὶ λοιπον πινεσιν ν φθιτοῖς χειν.

SAEPE editorum recentiorum socordia evenit, ut loca velut mendosa correxerint Viri docti, quae jamdudum sana et sincera in primis editionibus exstabant. Exemplum subministrat Aristophanis Scholiastes ad Ran. 11 14 ubi laudatis ex Euripidis Phryx Verbis, pergit, ἀλλ' ὀλίγων στι Φρυξος Cum hoc satis ineptum esset, recte correxit Valelienaerius iatrib. p. 17. B. αλλ' λεγων στι Φρυξος Sed nihil opus erat; sic enim plane legitur in editione Aldina o etiam, 'A MVτι τουτου

66쪽

42 OBSERVΛΤΙΟΝΕ VARLE. in Euripidis versu ex ippolyto I91. recte vulgarat Aldus, sed τε quod postea editiones insedit, alchen aerio imposuit. Idem autem ne cuiquam accidat in eodem Scholiaste ad Vesp. 842. Sedulo cavebo. Μεταγὰ το κωλυθῆναι lege καταλυθῆναι τὴν πων Τιτανων ἀρYὴν, τον cεξάμενον τὴν βασιλείαν, πιτρεπειν Eo τι λαβεῖν , τι βουλοιτο. Philostrat V. A. VII. 2. καταλυων τυραννίδα ex omnibus SS. reddi debebat. Excidit nomen ejus, qui regnum accepit, quod ex Aldina revocandum est, o Δία άμ ενον illa quidem, levi errore, quem correxi, exhibet διαδεξάμενον L. Bosius Animadvers. p. II in Schol ad AV. 779. Pro ευδεινου emendat ευδιεινου Sin autem Aldi editionem consuluisset, operam Suam Supervacuam esse Vidisset.

N GANT Viri doctissimi R. Dawesius iso Crit. p. 282. L. C. Valchenaerius ad Schol in Eurip. Phoeniss. 1683. ἡδε pro καὶ Atticum esse. Sed huic sententiae adversantur Eurip. Ηec. 322. Iph. Aul. 817. Herc. Fur.3O. quem ipsum locum citat alchenaerius ad Phoeniss. 609. 2Eschyl. Theb. 868. Pers. 16. 21. 22. 26. 289. 535. Agam. 42. Choeph. O25. Eumenid. 188. 17.

Sophocl. Antig. 684 685. Alexis Athenaei VII. p. 322. D.

67쪽

LIB. I. p. 2. A. init. Τι praefigit Aldus, Turne-bus. Sed delendum, sive articulus est, sive Timocratis nomen, recte statuit Schweighaeuserus R. u)I. p. 3. Antiphanes In Editionibus legitur,

Του γάρ τις aut Του άν τις χλου, προς θεων, περ υνεκα,

id St, πατερ, ουνε ἄν. Hoc unum observabis, si inversus initio ου legeris, commodam quidem in fine ad hiatum explendum fore particulam, sed non necessariam; Si γὰρ retinebis, necessariam. Saepe a Comicis inducuntur filii hujusmodi consilia patribus dantes. enander Stobaei p. 153, 1. d. Gesn. 93.

fides, re omittit . i. e. S. Paris. Reg. 3056.

68쪽

I. . . E. Euphron: θήλεῖαν λαβων

tantum Suida cla μακρὰ καὶ λεπτα in v. 'Aφυα ConserHerodot ΙΙ. 147. VII. 121. et ad hunc locum Ualchenaerium IV. 148. mox,

Ibid. . Prortae sequentia sic dediti stubsuti '

69쪽

I. P. S. A. Archilochi Mersus tu supplevis, et emendatos divisit Porsonus;

Ita Porsonus. In Ed Casaub. - δεῖπνον προς φίλου

μη παραλίμπανε.

Duo Priores versus cum Eubuli versibus jungit Brutichius .ec deinde legit Aμφις φησὶν ό Κωμικο ,

70쪽

Aσυμβολον κωθωνα μη παραλίμπανε. Sed totus locus ita disponendus est:

Excidit prior versus propter simile initium, postea loco positus non suo. R. H.)Ι. . . . Menander: υποβινητιωντα βρωματα.

Infra IV. p. 133. A. Corrige et supplem Steph. Ind.

Rep. III. . Od. B. infra IV. p. 157. B.

I. . . E. εις ελευθερίαν καὶ αυτάρκεὶα εξαιρετως τους βασιλεῖς αποκαθίστησι.

Duo ultima verba in Codicibus deesse festatur Schwe hoeuseruS: eorum loco in uno Cod est eliguum Spatium vacuum, in alter legitur πρωτου. Locum ita

εῖται τους προτου De prima emendatiohe notavit ευθερία Turnebi margo Lege υτελειαν, Ut P. S. F. lin. S. sed praecipue ibid. A. 5. Plutarch. II p. 61. C.