장음표시 사용
171쪽
I 2 2 De Modo corrigendi Reguiares. cor unum,& anima una magis, quam credentiuna in primitiua ecclesia s quia in statu persectiori s & ideo numquam debent de lienire ad arma iudicialis denti iactationis; & multo minus rigomis accusationis, nisi coacti o& id reseruare omnino debent pro extremo remedio , quando alia superius applicata non iuuente saliis enim: proximi suaviori modo possibili est quaerenda , sicut docuit Christus Dominu S. - . Nec obstat ratio Roderici superius adductae nam ad peccatum publicum & publicum scandalum resarcien
dum lassicit publica ps nitentia, idesis quod delinquens.
publice appareat correctuS, & emendatuS . quemadmodum ipsemet Rodericus ruetur inferius, quasi sibi contradicendo. Et per idem patet ad ea, quae adducunt alij; quin verba ipsa Canonis adducta id sonant, quod nempe peccata publica publica correctione, id est emendatatione, purgentur: nec enim refert, qua medicina sanetur aegrotus, idest, qua Via,Sc ratione corrigatur delinquens, quoad modum corrigendi in se publicum, vel secret tum sed ille debet praeferri semper, qui est minoris incommodi, & minoris confusionis, &i verecundiae delinquenti: &qui maiori sit charitatis ardore plenta S, dc Vnioni S,&concordiae regularisque fraternae paciS magi S conseruatruus, & sic dubio procul Paulus glossandus.1 Adauctoritatem vero Christi adductam , nulli vi dilanctorum Patrum silc eam litterpretatum: nec enim valet negative ullibi, ut si 'Mn dicat scriptura: id pilete ea non d3xisse volueris: etsi Wgo Dominus dicat Si peccauerit in temo
fueritcoram Vt dixi communior sententia, peccato coram inultis commisib
172쪽
loquatur Christiis: quorum lingulis dicit . Si peccaueri tin te . nam inter eoS magis apitis ad corrigendum prius tenetur, &gradatim omnes alii: him praecipit ibi Christus ad iudicium deuenire Ecclesiae contra incorrigibilem, quod numquam fieri potest omnium ore, atque sen tentia contra delinquente coram uno tantum, quin peccatum esset grauissimum sic secretb delinquentem propalare, ac diffamare iuxta omnium: receptissimam, &communissimam sententiam: sed solum talis est corti gendus fraternes & ubi non sus rest, deueniendum est ad solam denunciationem paternam : quae si non sufficie grauiori modo possibili applicata , &peccatum si s cretum: ut supponitur: de nunciatibni itidiciali nullas est lotiis, ut constat; cum testes desint, & multo mianuSconsequenter accusationi. Praecipit ergo Christus ciariis me praefatum ordinem seruandu in peccatis hu-blicis non in secretis; quidquid astruat Rodericus sococitato;&alij cum ipse.' ' - .
agendum cum peccatum secretum e se in iamnum Reipubficae , vellertis cap. VIIII.
I Opimo dicentium Hatim a denunciatione ordieu-
2 Contrarium sentit Auctor ex opinantium doctrina. I D Odericus art. 3 eiusdem quaestionis ait, quod, si cri ' men in damnum tertii sit, illico sit denunciatio facienda, prssertim cu ibi loquatur de denunciatione, quε vim
173쪽
vim accusationis habet, ut ex processu eius doctrInae ibidem conijcitur. . Licet, quasi sibi contradicendo,se corrigat, uidelicet, ut prius correctio sit adhibenda fraterna, si speretur fructus: & pergit moderando suam doctrinam dicens,quod Deus, quo minus possibile fuerit,i. edatur: S quod inde, nunciatione delinquentis nomen non exprimatur, cum ex hoc magnum ipsi detrimentum generetur: &praese tim, si homo si spectatae famς,& honoris,& aliquod pamuum intentet crjmen in leue proximi detrimentum, &cstera huiusmodi adducit. Ex quibus ego concludo, &confirmo meam sententiam superius expressam, ut semper a suauiori, & mitiori gradu sit incipienda correctio delinquentiss et si tertii damnum resarciri potest mitiori modo, quam delinquentem denunciando, prisertim iudicialiter, a denunciatione prorsus abstinendum. Sed ordo seruandus a Christo praescriptus, ut sis pius dixi. Ide prorsus seruandum in peccatis, quae sunt in detrimentu Reipublicae cum hoc discrimine s quod cum bonum publicum priuato sit semper anteponendum: hoc in casu rigorosius est procedendum, & ad validiora recurrendum arma: si magis quam probabiliter mitioribus non sit locus: quod prudeliae,& charitati derelinquitur iudicadu.peccata, quae solum sunt in damnum delinquentis,
I . inio aborum. et Contrari entit Auctori doctrina eorunde opinan .
3 ordo . bbrisio prsscriptus omnino seruandus.
174쪽
De Denunciatione. Tract. V. 2 s
1 D Odericus ibi it in aliud extremum subiungens, quod pinata, quae solum sunt in damnum clelinquentis; ut fornicatio, gula , di simili , non debent denunciari Audici etiam paterne, si non speratur seu 2 us; sed potius timetur desinquentem deteriorem fidi i & in tali cassi nullum aliud interesse remedium, nisi postulare a Deo delinqutatis vorrectionem gemitibus inenarrabilibus.
et Haec Roderici doctrina est expresse contra superius 'tiaditae, nisi intelligat de peccatis omnino secretis: nam de publicis quomodocumq; conclusum est, nedum prOpter delinquentis bonum, Steius conuersionem: sed etiaob Reipublicae bonum, ne videlicet disciplina regularis
periclitetur,& csteri ob malum exemplum incorrecti re laxentur,&scandala proximorum inde oriantui: qua re ipsemet Rodericus quali se retractando in artic. σ. s quenti ait, quod si peccata Regularium non emendentur, & predictione 'cecaueantur, in tam graue damnum i Religionis cedui, ut quod est a factitsimis religiosis prς- decessoribus in aedificationem patratum, per malu vntu fratris exemplum obscuret utri prout mete D. Thome, Soli, Cordubae, de Nauarri, concludit praestantissimos Theologos tenere,quos ipse clare sequitur.3 Recolligendo igitur quae diximus iuxta traditas a Christo Domino regulas, & communem omnium Patrum, ac Theologorum sententiam,in omnibus peccatis proximi primum addibenda est fraterna correctio,isi cundo paterna denunciatios&denique denunciatio I dicialis,quae viam aperiat iudici ad inquirendum pertalam denunciationem excitato, testes examinando, de
175쪽
I 2 sDe modo eorrigendi 'guiares. Utrum quis teneatur denuntiare quodaudiuit; d, o peccet non prσbando. cap. XI.
I Nutas tenetur denunciare quaper auditum tantum nouit. et Nee etiam debet.
3 Etiams ὰ Praelato sub excommunicationis poena id
4 mando, ω quo easu ad id tenentur. r Tutior, ον facilior ita pro subditis.
a Praelati itaque mi lent. 7 Denuncities nullatenus ad onus probationis tenetur. s Subditi ponderent quos,Wapud quos denuntient. .
Nullus ut arbitror tenetur denunciare quod auditu
tantum percepit r& licet RodericuSq. F. Cit. artar. limitet, si audiuit a gente parui nominis,&istimationis: ego nullatenus talem admitto limitationem; nam, etsi quis audiuit a viris magni nominis, &aestimationis, illi tenentur denunciare, ut constat, magis quam dissamare delinquentes, alias non essent magni nominis,& istimationis viri: nec illos audiens tenetur eis fidem praestare, nec interrogare, an ab aliis audiuerint, qui similiter fuerint bonae famae, vel parui nominis; ne procedatnr in in finitum: & uno verbo, secus facere esset contra Domini regulam, & praescriptuma qui ait,si peccauerit in te idest ut videas, &stras certa scientia,&non audiis tantum perceperis. ia . Ideo
176쪽
. De Denunciatione. Tram V. Iara i Ideo absolute concludo nullum teneri ad denuntian- dum, quin addo, nullum debere denunciare quae auditu tantum percepit. Ita tenere videntur Nauarrus in Man. . c. 2I.nu. 9. Corduba lib. s. q. 4. concl. G. & Gutthiere quos citat ibidem Rodericus. 3 Et hoc adeo verum existimo, ut nullus denunciare debeat quae tantum audiuit, etiam si a superiore sub pina excommunicationis, & in virtute Spiritussancti imperetur, ut subditi denuncient peccata, &scandala, si quae sunt, ut in edictis generalibus fieri solet. 4 Excipio tamen casus in quibus vel ob grauitatem delicti, veI ob alium dignum respectum Pr aetati rationabiliter praecipiunt denunciari ab omnibuS etiam, quae audierint, etsi aliter non sciuerint. In quibus casibus contra Rodericum loco citato dico, subditos teneri ad denunciandum quae audierinta quibuscuquee nec ad illoS pertinet di scernere, an a viris bonae famae audierint, nec nersed Praelati illud esto iudicium, & onus, qui sic praecipit,& cuius est ponderare maxima cum discretione, & absq; omni prorsiis passione, si quae denunciantur ex tali sub praecepto, digna sint fide,&a fide dignis accepta necne.1 Et lisc tutior via, &breuior pro subditis, qui taliyrg- cepto grauati conscientiam suam exonerare tenentur super conscientiam prslatorum,& super illos totum res
op Uideant itaq. Pr lati, quomodo cautὰ ambulet in his prsceptis formandis,&exequendis,& similibus scientes rationem se reddere teneri perquam strictam summo omnium Praelato,&iudici. γ Ex quibus siquido constat deminciantes numquam
teneri id probandum, si γε priscripta sunt superius a
177쪽
1 a 8 De o odoromtranssi Regotires. amussim seruent. Isam huiusmudi denunciantes,dequi- . bus egimus, nil aliud intendunt quam iudicis munus, ossicium excitare, & ab omni prorsus onere probati . nis excipiuntur, etiam, qudd testes, & indicia innumera
s. Errare tamen potant subditi, si tales denunciationes s. sacerent non ex charitate, sed ex passione aliqua PraeIa- tis, quos nossent furiosos, vel malevolos , qui, hac arre- pta ansa, non delinquentium correctionem, S salutem, sed ruinam, & perditionem quirerentis r
An scripta sine auctoris nomine ηυμ habeant Denuntim
i aecumquegeneri cripta sine nomine penitus rei
r Ommunissima, &receptissima est sententia huius. modi libellos,& schedulas,&epistolas, &cuiuscuq;
generis scripta, quorum auctor& scriptor ignoratur, nullius prorsus esse valoris, nec ullatenus excitare iudicem,Vel mpuere, nec viam aperire ad inquisitionem: nec ,
res ambigua est, ut dubitat Rodericus eadem quaest. cr. art. Io. sed certa, & clara,& Pontificijs sanctionibus dea creta,ut ipse aduertit: nam in quadam decretali c.inquia sit.extra de accus. expresse prohibetur fieri inquisitione .
ad eorum postulationem. qui clam schedulas in sterius
178쪽
infamiam proferunde neem ita seripta ut notatIanor. ind. cap. asserunt in famum; nec similiter si testes ad .
ducerentur inscriptis ratibus, quidquid nonnulli dicati contra quos nobiseum sentu Rodericus, S latius probat
a cum quo etiam teneo , Praelatu inquisitionem sum re debere. perquam diligentem, ut scriptorum taliu auctorem inueniat ; quo inuento, ipstim arbitrario', ac seuere puniat, ut praesudatura litus malignis, &imphs sic deturpandi, & obscurandi religionem, & viros inn
3 Qua in re nonnullos Praelatos nimis frigidos Ien, tos animaduerti; & hinc Prouinciam repleri libellis, & ut 'ulgbdicunt chartellis G litteris infamatorijsi quῖ. bus pro viribus obsistendum Phaelati secus facientes grauiter peccant, & punitione sunt digni.
accusatio, γ' quot in ei regWrantur.
denunciatio cum accusatione coincidat omnino. 4Accusitionis descriptio. t .
Particuia explicantur , ω, prima, quae ect depostώ
179쪽
I3 o De Mori eorrigendi 'gularer 4 Seeunda eoram iudice competenti. y Tertia a potente accuso. σ uarta in scriptis proposita. et D leuioribus non est locus accusationi. 8 Retulares non tenentur ad legem libeturum. s Ad quid tenetur accusatoria m o 4mnia testes, mel indisia su eientia indue Maiah I Sixta in punitionem delinquentium
' ' Ruperhas diximus, denunciatibnem quanissim haberae M vim accusationis,quscumst potius a malignis,pijs hominibus adinventa quam a iure; ut ipsi malignam res in tuto se reponat, sol tiq; nomine ab accusatione dixferat . Hinc est, quod de illa obseruandum penatu S V niat secundum communissimam,&receptissi inam sententiam omne id , quod in accusatione obse ruata de iure debet. Quae autem sit illa denunciatio, dictum est stipra, .&quam omnino ab opusculo hoc expulimus: nam cuntuprorsus cum accusatione coincidat,quidquid hic de accusationedicetur,de tali den un ciatione om n in , arqu ali ter intelligatur ; nec illa ulteritis nominabitur. .
ae Est igitur accusatio depossio delicti coram iudicercompetenti a potente accusare in scriptis proposita se ficientibus testibus, vel indicijs adducius in desnquentisi punitionem, Min sui, vel Reip vindictam. Ex qua descriptione colliguntur,vFam sint ad ac fissionem. neces
180쪽
De Accusitione. Tract. VL IJ 3 Pristib diui depositio delictis nam in accusationed bet constare de specie commissi delictio ita Bariolus receptus,& alii post ipsum, quod adeo verum esse asserunt, ut, si quis confiteatur se occidisse aliquem& non costet. de corpore occiso, talis consessio ei non praeiudicat. 4 Dixi secundo coram iudice competenti I nam coram incompetenti accusatio est nulla ipso iure ut omnes con .sentiunt. Quis autem sit iudex competens regularium , , dictum est supra in primo tractatu. . ' ἰ l. y Dixi tertio a potente accusare: nam excommunica- lti, & infames, & inimici ab accusandi munere, ut in- ihabiles prorsus reiiciuntur de iure communi: sed de his latius infra. .
σ Dixi quarto in scriptis proposita: nam , si solum MN e
bis accusatio proseratur, facillime obliuioni traderentur proposita , Ut docet D.TbOm. a. a. q. F 8 . arti. 2. praeterea oposset accusator in desectu probationis negare se accu- bsesse, Ut poenam talionis euisere , Ideo , ut his , ac similibus occurratur inconuenientibus, in scriptis semperferenda est aecula tio, & nomen accusatoris debet expriami , & debet omnino in libello se subscribere 7 Ex quibus constat, quod in leuioribus delictis nutilus est locus accusationi: qui lquid dicat Rodericus q. r.
art. I. sed solum oretenus denunciaridebet Praelato , ordine superius exposito. 8 Nec tamen ullatenus tenemur nos ad legem illam libelluriantis Aeaccusat. nempe ut p scripta torma se uetur in libelloaccusationis: Squod nisi sies Mine crinatus accusatio rescindatur, &processus sit tritus ,
nullus: nam hyc sunt apides iuris, quidquid alii dicat equin in nostra Religione sere iussit is est usus libellorums