장음표시 사용
321쪽
De Mori eoorigendi Regulares. Praeiari multa iustepraerip t, quae subdisi nosse,
x VRgon steriinex illat arguendi motis , quo com. gum Doci oresneeessitatem consessionis ame
viuis per illud Ioans a G. Qiamum remiseritispeccata, remittuntur eis, &c. sed toto abeuat ictis et namquoad iulud Ioannis ro. certum est sacerdotibus non competereius absoluendia commissis peccatis in confessiones nisi peccatores illa confiterentur, & sic frustratorium esset Christi praeceptum,vesius illud abselaendi: & ideo optimus est ibi ille arguedi modus, at in casu nostro etiam quod rei, vel testes non fateatur peccata,ves delicta,i tegrum, planum remaneeius Practatu.& iuris,& - neris exercitium inquirendi, & preci qmnes, ct caetera praestandi, nec ullatenus remanet Dustratorium: namia valet adea omnia, quae superius diximus, & intentui' habet finem coe edi, inuendi, tunorem caeteris
322쪽
ineutiendi, &eaeaera ola praestandi, quae ad iudicis minus pertinent, etia quod rei, vel testes veritate non pi probata negent, &propterea rinitentes eonfitendo peccata sacramentaliter nedum non incurrunt detrimetum aliquod sed summa sibi coquirunt salute,consae tib. vero in iudicio totu oppositum euenit, ut constat. a Nam omnes Theologi , di Canonis is, quin & Phi- .losophi in suis Politicis, dicunt poenam quamcumque in republica obite S per accidens esse, ab eaquepro viribus abstinendum,a finem praecipuum , es peroptimum legis cuiuscunque esse Vitam qtueram, tranquil- lam, pacificam, & beatam,quem finem consequitur iudex,quae sui suntmuneris praestando,ut stria, quidquid
sit de reis, & testibus. 3 Ex his di stisconstat, quod validissima sunt exempla,
iquae pro se ducunt aduersantes ad probandam naeam sententiam,vi quod codemnatus ad mortem, cui potest iudex legitime praecipere, ac iuste, neex carcerefugiat,
potest iuste, ac sine peccato fugere: & smiliter absens
cui praecipitur,Vt comparea potest non comparerer Et similiter seruus, qui seqUnte non uendidit contra pra
ceptum Domini, fugere potest: nam inquiunt praela-ς prcepta non obligarit, quia inclinario,quam habet .homines ad tuendampropriam atq. libertatem, valde naturalis,atque vehemens,&ideo non habent potestatem iudices praecipiendi , ut condemnatus ad mortemimn iugiat, vel quod absens compareata essent .enim huiusin apri epta valderigida, & iure gentiam mullA , quare, ni lamnati fugiunt, nec faciunt iniu- nam ministris iustitiar,nee illis resistunt, aut violentiam, inserunt, sed tantum causam suam fugientes deserunt
323쪽
26 2 De Mocio, corrigen a lagulares.
de illat lentiamq. sita negant, quas uti sal nuntis
Qx iure gentiu exhibere no tenentur ad morte, qua indesbi vident imminere in eade ratio est de seruo quatum ad reculperatione propriἰ e libertatis: Hae inquam Ou uiri neiam aequaliter; sed multo imagis militantia casanostyo, v t supra ostensum est . . , : Falsum verh ticnntineo, qtiod iudices non habeant potestatem pr. elata praecipiendi. Namq. omni iure Praelattis potest absentem citate sub quavis pqua secundum Opportar nitatem, & miruit est, od hycnegentiesilate Cinnes concedant hoc posse, quin & deberem diceri&tdem dicendum est de praerepto, nep sentes, veran carceribus dptenti aufugiant . Praecettsi itaqud iustam
cst , & subditi non parendo non peccanrob praeli satasgationes,adquid ergo valent sinistipraereptae niti unis quidem per omnem modum p primo namquam Pr:elati suo manere funguntur, uti debent,deinde integrum est se itis obedire non obstante quacumque, imminem Crina sequam sae subire voluntarie exobedaeima marinii
: Vlterius Rcus negans veritatem non plane probatam in iudicio nullam facit iniuclam iustitiae, quidquid alii dicat, csi pnaaneat in simplici veritatis negatione modosii pervivexppsito, & adfinε sede de si ploetes dicti F. Secuvius violentiam facerer, ut perperam supponum aliqui, vel, si fugeret utilii aiunt) resistendo, quae in casu nostro non eueniunt , & inceptissimu est, Mod qui suo iure utitur, nulli facit instiri teste Nau. Et exemplum quod addueunt de tuta ascendere paribulum , vel collum gladio exbibere, non est ad psopc
situm : nam tales iam cὀnuicti sunt,ues consessi& ideo
324쪽
, stillum superesteis ius se amplius defendedi, & obedire
omnino tenentur, sicut &ego similiter concedo, quod ille, contra quem est sem na proditrio . ves aequi- ualens indicium . torturam subire teiatur , &imumsemitar illam tolerare, nssi alias iuste se defenderiti & per haec patet Vltorius,quod argumentum Petri Nauaruri ex de test. adductum superius validissimum est,& ridicula est exceptio aliorum s inquiunt enim, quod ibi loquitur textus de expressis personis generi, & s ceri, hic autem vagamur in incerto 3 quo quid absurdius dici potest 'simimomni iureValeant argumen- . Ita a simili, & multo mam a minori ad maius a firmatiue , certe non est a excepti dicere, quod ibi certae designantur persenae , hic autem incertaro cum nedum aequivalens, sed multo potior , &uor militet hic ratio , quam ibi , nam ibi de prox, mi isma sol inAgitur L sic autem de pronia, &d α proprio, & personali damno euadendo s, ad quod cs
teris paribus ut superius dictum est quisque magis
8 Et denique communi sententia concludam, quod nullum est ius naturae cotra auctorem naturae sed ius defendendi se est ius naturae; ergo nullum peccatum mortale incurret quis iuste se defendendo, neque corpus diliget plus, quam animam s sed ordinate animam suam prius, deinde corpus , denique famam inter nos regulares , qui caetera Omma nil cura
s . Quin excepto periculo vitae, multo magis famam , quam corpus aestimamus Ordinatet, ut constat, nam
illud flagellis, disciplinis, vigiliis, ieiuniisque sepius R 1 affligi-
325쪽
rsa De Modo carri nil mutires. affligimus, etiam ex praecepto regulae , vel superio . rum , famam vero j & honorem nullum vidi umquam spernere ι nec regula id praeci e , nec ullis Praelatus umquam hoc praecipereuntisit , vel audebit - I o Poto it igiturquicumque mularis ad seam famam
tue tam crimen semiplene probatum in iudicio cum ii ramcnto negare tuta , tranquilla P conscientia, quous. que puram iotta 't dixi, secus rnatur, de qui ali ter propria docent auctoritate, ignoro, an opere coim.
II Non enim me Iatet haeresim esse damnatam aser re, quod licitum sit mentiri pro vita hominει salvan da , aut pro magno beneficio homini impendendo :stio etiam. inter notas ad internoscendos./Hussitas a Martino Quinto in Concilio Constantiensi additas quarto Ioco proponi debere, Vtrum credat, quod periurium scienter commissum , ex quacumque causeta, Vel occasione, pro conseruatione vitae corporaliS propriae, vel alterius, etiam in fauorem fidei sit peccatum mortale,dec. quod negans pro Hussita reputandiis erat:
Namque primo dico hic in casir nostro nullum admitti mendacium, nullumque periurium, ut se perius ostendi, aliud enim est falsum dicere, & mentiri, aIiud est verum Ocultare, rationabili, susta de causa ; primum
nullatenus concedo; secundum admitto: nec pro Veritate sic celanda c3m irittitur mendacium , nec per iurium , alias Christus mentitus fuisset, cum ait, nec filium hominis scisse de die, Si hora uniuersalis iudicii: Martinus porro Uo in Hussitas inuehebatur, sicut OIim D. Augustinus in Priscillianistas , qui, ut ii Ie ait Hae- recro. illo execrando elogio suas haereses decerneban
326쪽
Reis. Nast. et σ3 idest;Iura periura secretum prodere nesio quare D. Augustinus hinc motus contra mendacium librum illum composuit: quare optime secerunt D. Augustinus, &Martinus V. ita damnando mendacium, & periurium shinc canonicae illae antiquae canonum sacrorum opti-mε sancitae poenae contra peierantes at in nostro casu, nullum haec habent locum: nam tam Priscillianistae quam Hussitae ad contegendas, & confovendas perquam pemiciosas Haereses 'periuria admitti praecipiebant: absit autem a corde meo, & a mente mea , ut aliquid tale, vel somniando concipiam, vel, ut mendacium vel uti periurium quomodocumque admittam , sed in ea verses sententia paratus corrigi semper , &ubique ut peccatum occultumi celam, nec sit peccatum, nec mendacium , nec petiurium, si cum iuramento id celeturi hanc tamen doctrina, sicut & caetera mea Omnia, Sanctae Matris Ecclesiuae, quin & doctiorum iudicio, & censurae penitus submitto,& humiliter, quatenus opus fuerit corrigi expeto. χρ Reus iuridice interrogatus non respondendo habea . tur pro confesso. cap. X. i ι .
C2lo. Si noluerit reoondere pro confessa Labetum, eae ita
- 3 epotest Reus dilationem peterea ' Necpoterepetere copiam processus.
327쪽
s Secussi iudex rationabili δε causam suspectui , prae
sertim in re graui, et eicum vir'gri .s i is proredant iudices,-Rei, qui respon . . t i dere tenemur secundum Regularium, practia
i. I Nquit Rodericus, quod Reus legitimὶ interrogatus, nolens respondere, potest ad id compelli a iudicia
a , Quod si pertinax fuerit non respondendo, pro cor sellaiudicatur, quam in sententiam adducit Suaread, centem, ira infinibania in cause satis graui fuisse hid, catulit: &Iulius Clariis f. s. receptarunt sententinu. s. s. q. lvers. sed pone. dicit ita fuisse practicatum. 3 Et quod reus ita respo1idere tenetur, ut non possit a .iudice dilationem 'petere ad deliberandum: & ita fi mat Salsedo, ubi supra eodem cap.nu.Iacs. i4 Nec sentio cum Roderico, quod Reus possit petere copiam processus, ut videat, si obligetur ad respon
Sed lassicit ut superius dixi quod iudex in uniue sali manifestet ipsi Reo statum cauisa nam exeo ad responsionem se teneri dignoscet. cs Veruiti est tamen, quod si iudex pro suspecto haberetur rationabili de causa,& non ad libitum rei, & dubit retur, Vtrum legitime inquiratur,& interiet et , de tiud icari in fauorem rei, quod videlicet non imitime imterrogetur ; quod specialiter procedit in crimine graui,
Vel cum Viro graui,5 eminente: iniustum enim esset reo .
328쪽
De Reis. Traa. IX. 26s tunc imponi poenam grauem, vel viro emineoti poenam leuem in casu dubio propter eius reticentiam, Vt aduer- tit doctissimus Soto de teg. secret. meb. 2 .q. 8. concl.s.7 Cautὸ itaque procedant iudices manifestando statsi causae cum oportuerit, & magis cautὸ rei non ab re, nec leuiter iudices allegantes pro suspectis, sed respondere statim se praeparent, cum in nostra Religione praesertim praetica, &consuetudo obtinuerit, Vt nunquam detur copia processus ante interrogationem Rei. . relu stita enuntiam desinitivam teneatur consi teridelia priusnegatum. Cap. XI.
. 1 opinis disentium Reum post sententiam patefacere
a consentit Auctor.3 Si vero perperam negauit ante sententiam tenetur post eam meritatem patefacere. 4 Fraesertim quando ex tali negatione iniuria inferiatur iudici. Ir fontra merosi nulla iudici inferatur iniuria. JUallibiliter autem, quando Reus non pecca it - gando meritatem,nunquam illam patefacere tene-- turpas quamcumquesententiam. ' God idem dicendum etiam , quodparti damnum imferatur contra secus opinantes. is Ponderandum tamen ect damnum, quod parti infer tur eum aliis circumflantiis, iuxta illas decerin
329쪽
r σε De modo corrigendi I Cutires.
a D Odericiis eadem qu stione art. s. dicit ; quod etsi
Reus negando delictum a se commissum peccauerit mortaliter, cum iuridice fuerit interrogatus; non tamen est obligatus post condemnationem veritatem patefacere,nisi ex negatione graue damnum alicui parti re
et Conuenio cum ipso in eo , quod ait reum non es se obligatum post condemnationem fateri delictum , quod tuta conscientia negauit ; immo a tali condemnatione appellari poterit, praesertim si grauis pina per sententiam inferatur,vel grauis ex ea infamia oriatur 3 Quod,si peccasset mortaliter, negando veritatem ante condemnationem, saltem post condemnationem illam fateri teneretur contra id, quod Rodericus,& alii docent impugnando Medinam. Hoc enim verum esset saltem in casu, quo militaret rario Medinte, videlicet, quando non confitendo deli-c tum in. ferretur iniuria, vel infamia iudici arguendo ipsi ir te iniustitia, quasi innocentem condemnauerit . .s Si vero nulla ex eo inferatur iudici iniuria, vera est 1ententia Roderici, qui latius inedit reum no teneri ad
veritate dicendam post latam sentetia, cum iudiciu iam sit si nitu, & iudex munere suo sit fimistus, & iam deserit
iudicium, & aliis, eo semper saluo ut dictum est quod iudici nulla inseratur iniuria, vel infamia Nauar. capit. 2 s. num. 3 8. & sequi quidquid nullo solido fundamento arguant in contrarium alii distinguendo de doctis, &indoctis ; nam tam ii, quam illi dubitare poterunt, an
iudex recte iudicauerit secundum allegata, & probata. σ Caeterum Nauar. cap. 2 s. num. 38. & alii dicunti Optime,
330쪽
Dὸ Reis. optime , quod quando non peccaust Reus, negando veritatem ante condemnationem , nec post condemnationem illam fateri tenetur . . :
Et idem dicendum est de limitatione, quam addit Ro
dericus ibidem: nepe, quod rehq tenetur cofiteri veritate post condemnation quado ex negatione graue dam- nualicui parti resultet' nam tam in hoc, quam in omnib. aliis similibus,&possibilib.casibus, vel reus tenetur ante ipsam condemnatione fateri delictu, dum obstrictus iuramento interrogatur, uel numquam tenetur etiam post codemnationem, damnu enim partis, & quodlibet tale ex primae negatione tamquam ex radice primaria , &primario sonte procedus quare tunc diligenter ponderandum, an ob damnum parti obueniens, vel aliquid tale illicita sit negatio cum iuramento, nam, si tunc lia cita suerit, semper licebit illam defendere,ac sustentare,
8 ' Concaedendum est tamen, quod, si damnum imminens tertio non fuit praecognitum, quando negata fuit Veritas, & postea praecognoscatur: tunc non ex ratione semiplenae probationis, sed ratione damni ilIati reus veritarem fateri tenebitur, dummodo non suerit expositus maiori, veI aequivalenti damno, tunc enim ponderandgdiligenter essent utriusque partis rationes, & in fauorem illius iudicandum,ac re Iuendum, cuius essent pri reS,& potiores rationes,seruatis,&ponderatis de iure seruandis,&ponderandis.