장음표시 사용
201쪽
nulla praescriptio vel consiletudo induci potest, per l. viam. de νia pubi. ubigi. de Angel. Perus ponunt exemplum, de eo, qui nunquam S. Jacobi se pulchrum visitatum ivit, qui propterea prohiberi non potest, quin eat, si
velit, ut nec ire tenetur, qui saepius illuc inviserit, dicente Cyno. I i. n. 8. insu. C. de servit. 2 a I. Nec siquis per tota imum tempus irit ad alterim molendinum, per hoc compePι poten ut ibi molat propter reditum molendini consedivandum, qui.t iste in molendini, fuit per modum facultatis, ait Bald. in I. r. n. de seri 9 aq: Ias ιn l. quo milius col. s. n. 29. eq. Iacob de S. Georg: ιn sua in vesit. in verb: ct cum molendin n. q. Boer: tot. decis i2s. ct nae cateruCravet: de Antiq: remp: pari. 4.*. Materia. qui nec immemorialem consuetudi nem insere dicit. n. y8. yy. Melchior Crugerus incon I. Brunsvric. dato.
Uorss. g. 8. vers. praescript. n. i. Angel. de Biset consas inter confram lib.2. n.6, Covarr. par. rep.c. possessor. 3 4.M. 7.de Ra.ιnc. Zoann. de dupLVen.n 23. Porro quitas postulat,ut, quando per aliquod factum praejudicatur. pluribus, id consensu omnium fiat l.in concedendo.gdeaq plum. arc. c. ad haec. fu.de M'. Archid. Maximeautem praejudicaretur siubditis, si eorum Do . ininus se vellet lubjicere approbationi Sc confirmationi alterius,. quia carerent capite, quamdiu is uisipenderet approbatiotiem ,:& reciterent plures Dominos, primuiq; eorum perderet libertatem, quod ne fiat, omnium interest. l. I. G 1.1 de lib. caus i. non tamen. f. de appost'. c. sin. ex dema orictobed. gl. Innocentii. ad c auditu e proripio Nunquam igitur factum si lius imperatoris allegari poterit, pro inducenda rationabiu coli suetudine.quamdiu non consentiunt illi, quorum interem Pr.eterea cum fatis dilucide probatum iit,aetum creandi Imperatoris ab uolui in sola electione, patet, lupervenientem coronationem nihil elle aliud, quam solennitatem. Atqui Imperator ab iis, quae selennitatis sunt. te gib. absolvitur,tti Dd. interpretantur l. princeps.ssile si .digna vox C. cod. I. ex imperfecto. ; C. detest. Nec enim quae Caenire Pontificeve geruntur inllius selennitatis indigentia abrogari debent. per gi. c. quodo de trahetylat. Episc. Sicut nec labefit sententia a principe non sedente vel sine scriptis lata,licet utrum qi , ut sententia subsistat,alias requiratur. l.Zitutu C. lenten.experirecit. Nam cum duplex sitsblennitas: levis,quae substantiam non immutat, L i l . derexere act: quaeq; aistioni non ossicit i. i. s. de ventr. ivlic. & gravis, constat illam aquq vis, nanc verba lo principe omitti polle, urgente evidenti necessitate. l. i83. de 8 s. in iv. l. 9o. de in integri restit. Matth.Steph. 2.dejuris .c. I. inembr. 2.n 63. eqq. ubi empla. Viade dc in hac
vicianitate mlta saepius mutata reperimus. Vul-
202쪽
. Vulgatum enim est, imperatorem recipere tres coronas,auream, ' genteam, & ferream, cujus rei varias afferunt causas. Sic enim olim tribu tum in tribus metallis dabatur Romanis, ut scribitJohann. Andr. c.
dilactos iugi. judicio.Zabaret: ibid. ingi. indictionu. de de infruni .gl. in Rubri. ydeanu: cor de Alii id fieri exemplo Christi putant, cui sa
crae literae triplicem coronam tribuunt, argenteam, ut Zachar. s. Sumes . .
actutum pones in capite Iesu: ferream, ut in lib. Regum sit, imagula dechiae, qui ferream sibi fabricavit coronam: auream ut in spοcasto vidi supra nubem suum hominu babentem in capitesvo coronam auream. Balb. in tr. decor . lmp. Chal Iano in Cata .glon. mundι. consid. 13. Alii id dicunt fieri vel ad delignandum Imperium totius mundi, qui in tres partes dividitur.
Dominaciarenim Asiae,isn.C.detem.apest. Africae, I.de .praesprat. r. Europae l. 2.C. des est: Zoannet. in tri de Rom. Imp. n. 148.Schneide vu: defeud part.3. n. 61. Alii interpretantur allegorice, ut in L CIevis Roman. in verba vestigi's. Lancelot. lib. i. c. I. de Imper. g. de omat .corp. n. s.ctseqqr Andio lib.2. imperi c. 6. quod scilicet serrum designet fortitudinem ad conculcandum rebelles & infideles, c. penult. in n: 36. q. i. argentum munditiem,aurum excellentiam super omnes reges. Quod vero in Pontificiali traditur, t. decoronis proxime mihi videtur accedeta ad veritatem , modb quod sit perfluum est, dematur. Nam, Aquisgrata elisis corona regni Germanici signum est, sicut Henricus II. filium Henricum, Regem Germaniae constituturus , Aquisgrani coronari secit, do per hanc coronationem regem Germ. designari, Sigon. 8. hist. Itali in fin: Modiciensis vero Longobardici seu Italici, ut confestuslegitii r Conradus I. quandb Mediolanentis Archiepiscopi manu futurum Imperatorem inungi in Italiae regem dicebat,orta inter Ravennatem de Mediolanensem controversia, uter ex iis Imperato rem Pontifici ad aram sistere deberet. Sigon lib. 8. Ital. Carolus enim M. vi isto Desiderio reda staq; in Bam potestatem, totaItalia Gregorii Pontificis decretum, ut putabatur, secutus, Mod coetiae regni italici coronam primus suscepit, utq; ita a successsoribus fieret, instituit. Sigon. lib. 4. Ita tun pri. quia haec prima urbs Longobardorum occurrit eunti in Italiam,&sunt ibi sepulchra regum Longobardorum. Romana dent ii corona imperii est, quia cum ea Carolus M. acquilivit titulum imperatoris. Tholos. 6 de Rep.
Jam &in numero & loco S ordine harum coronarum permulta mutata videmus, siquidem in praedicto Pontificali quinq; reseruntur &Mediolanensis diu in usit elle desiit. In loco, quia Conradus Franconiae Dux tum Melodiani ,rum Modaetiae diadema accepit, idq; necet sarium non elle dictitante Hereberto Archiepi scopo Mediol. se Caroli M. & eius postero tu exemplo permoveri respondit, cujus exemplum multos succei soram
203쪽
rum imitatos notat Si on. s. his. Ital. Item quaeModcvtiae conferri solebat, eam Henricus VII. Mediolani, Sigismundus Ravennae , in decreto Ungar I όs.in praef&CarolusV. Romanam accepitBononiae.Guicciar: lib. 2o. hisor. Ital. Vnde ICti uno ore concedunt, non obstante, quod LClam. Rom. praefiniat certu m locum Sc altare Romae, quod tamen corona tio possit fieri alibi, innoc. in d. c. venerab Alber. in I bene aZeno C. de qua . pras ripi. Joli Andr: Cardin. ind. Clem: Lancei d. i. q. 2 Bal ,.sib decoron
quia ubicunq; Imperator & Para est, ibi Roma est de curia, es. Dd c fu defoc coimp. qua de causa & Papa sedem ibametransferre, ut Clemens V. Ave nionem secessit, de alibi coronationem suscipere potest, sicutGregoritisia Coelestinus V. Clemens V. & multi alii extra Romam pontificales Infulas inditerunt, nec propterea periit Romanum imperium quia Constat uino polin translatum fuit,adeo,ut si Bellarmino credimus de Rom. Pontifcap. 8.exem. I. in reo 2. omne jus Imperii Romanis ablatum fuerit, licetc. 7. de transi. Imp. f. st inquies, rideat eos, qui decus Imperii in selaGerm a nia conservari cupiant, quasi magis ridiculum sit inGermania quamConstantinopoli conitituere Imperium Romanum. Deniq; multa innovata sunt, in ordine, quia figi. d. Clem:& Alber. in indice in verb corona. Restaur: Perusi. in tri de Imperat. q. 1 . Challan: CatCglon. mund cons. VI. fidem habemus, primum ferrea, deindE argentea, deniq; aurea coronare debet. Atqui Aquisgrani primum suscipit argenteam,imb hodiξ omnes mutatae fiunt in aurum, ita , ut his Aleiani talious Imperator praecise alligari non possit, ideoq; sola electio est, quae facit Imperatorem:reliqua adsolennitates per tinent, ita ut queri non possint contrariae sententiae defenseres: coronati onem nullam habere enectum. Nam hoc,habet, ut electionem legitimam vel successionem publice testetur, ut per publicas lenuitates Imperatorem introducat in regni administrationem, de denique, quod tangit Innoc. ad. d. c. venerabilem, ut publicis precibus conjunctis Spiritus S. gratia suturo Imperatori coctilus impetretur. Balbus decorariar. Matthias Steph. 2.
Atq; huc usq; multis argumentis translationem imperii per Ponti. ficem Romanum factam non tuisse probavimus , porrd, quod vix tam caute quis fingere potest, quin se verbis sitis prodat, binc quoq; argumen
ta non dubia trahimus. Primum enim, quia nec Innocentius III. nectae- mens V. tempus translationis exprimere potuit, nec Pammeius autorem
nominare, inde factum est, ut neq; certi quicqiram glolliatores asserere po- Dialia. δε ηtuerint. NamJoh. Andr. rejicit in annum n. Genebrard. lib. . Chionol. eiruautoritate douv. Molin. tr. 2. just. uri dist. in n. in
204쪽
nominat, qui transtulerit imperium, cui consentit Chronicum Mati idicens, translationem tactam in persenam Caroli adhuc pueri, in qua re non abs re miretur aliquis iniquitatem Pontificis, qui cum coronam impertiretur simul Pipino patri & duobus filiis Carolo potius imperium, quam patri tam benε merito de Ecclesia in bello contraAstulphum,donare voluerit Z nisi fortasse, sicut Johannes 8. dicebat in coronatione Caroli
Calvi, praedecessarisuo Nicolastdmn a revelatione patefactumfuisse, Carolum Calvum esse legitimum Imperatorem qui nepotem sinim legitimum haere dem ab Imperio dejecerat in inlucoronat Car: Calvi: ita & Stephanus defutura Caroli M. felicitate divinitus certus factus est: cuius tamen in Epist. quae I apud Regino: Prumien. inter caetera sua somnia non meminit. Ibi enim in si tantum dicit: Unxi ct consecrarireges Franciae Pipinam ctduos eiusdem filios Carolum 2 Carolomannum, addita vehem enti imprecatione in proceres regni,qui alios quam ex Pipini stirpe Reges admitterent, in quo tamen hic lomniator longὸ deceptus, cum Capeti posteritas jam longo tempore feliciter sceptris potiatur. Et fuisset sane ista Stephani translatio lusoria, cum effectam sertita nullum suillet, siquidem Adrianus Stephani succelsor, c. Adrianus disti63. Carolum tantum Vocet Patritium, Sc Leo in Synodo dist. Ead: hunc sonorem addit collatum illi, qui tum Rex Francorum & Longobardorum tantum erat. Delmperatore adhuc nulla meniatio. Et in hoc consentiunt meliores historiae om nes, quod Stephanus co - ronaverit Papinum, ciam duobus filiis, anno quanquam Chronici Euseb. continuatio ponat sequentem,Carolus vero M. demum an. 8oo. a.
Leone VI. acceperit coronam Imperatoriam. German.
Praeterea quod in eodem c. venerab. Papa allesat contra principes. Alemanniae Lotharium per coronationem Papae obtinuis Ie imperium, cum principum vota ellent divisa, nonnullis Lothari um, nonnullis Conraditio eligentibus, falsitatis manifestae convincitur per ordinem histori-arum. Nam Conradus nunquam erat legitimξ electus , sed aufugiens in Italiam suorum ope, tibi ipsi nomen Regis sium plerat, & proindὸ meritbab Honorio II. sui texcommunicatus. Sed indEPapa nullum jus acquirere potuit ad Elechionem Imperatoris se intromittendi,quia Conradus, ut praesupponitd. Nnerab. legitimis votis non erat electus. Viter b.&Regivi
: Quis vero conciliare poterit, quod utrobiq; dicit Papa, imperium ,,- translatam fuit se a Graecis in Germanos in persena Caroli M. cum constet
. . Germanas Carolum M. regem Francorum fuissedi Germaniam habuit te pro acces. rio. An potuit Papa praevidere, quae pauid minus ducentis annis post satura erant, ut imperium transiret ad Germanos' Carolus procul dubio
205쪽
accepit imperium pro se&haeredibiis, sicut illud in posteritate sua quo
que propagari voluit, nec non Ludovvictas in c. Ego Lud. dist 9s. jubens P Pam po it coissecrationem siuam legatos mittere ad reges Francorum, indicat, cum his, velle se,ut maneat imperium, cum legati non ad regem Fran corum, sed Patritium vel Imperatorem Romanum destinandi ellent, MPontifex eo animo procul dubio obtulit, quia id volebat agnoici, quasi beneficium, pro servitiis Ecclesiae praestitis. Atqui Germani non ibiathaeredes Caroli M. E. nec eius nomine imperium sibi arrogare potuerunta Quin cbii stat Ottonem I. nunquam eo nomine petiiste imperium, imbue petiit quidem, ted j ii re gentium in se transtulit, ita ut translatio in Ca- tum iacta se ultra allegetur, quae si vera esset, magis repelleretGermanos ab imperso, quam ut pro susto titulo acquisitionis produci nosset. Sed haec res interpretes in varios labyrinthos adegit,aliis alia effugia quaerentibus. Nam Joh. ingi. a c.fn cauo Ludovi): ita. 63. nota,ait, impc'rium prim Francorumfuisse,sed postea Teutonici virtutibus promeruerunt impe rium, ut j. Ex his. 28.q. i. in quos hodie translatum ess imperium, id quod etiam dicit autoc libri qui Thomae asscribi solet, his verbis: Imperium transfertur a Graecis ad Francos, deinde per Adrianum Papam ad Germanos. Et Roilaeus lib. Reip: aut: in rcg: c. 8. n. 7. jus illudadotionem per 'nille putat nova donatione Johannis Papae: Alciatus in lib. singul: certam. c. 2. Germanis scribit oblatum constitutione Gregorii V. in persona Ot'tonis i II. Ludovv. haolin. dis 1 . tr. Σ. dejusit: primum in Gallos a Leo' ne III. deinde in Gerseanos aJohanne 11. translatum asserit. Nec video,si Bodin. in Metb.hist. c. I. pro Gallis Francos dixillet, quid Dresserus ipsi reponere posset, dum Monarchiam prius Gallicam fuisse, quam Germanicam dicit. Nam Carolus quidem, Ludovviciis & caeteri succetares, non tam Reges Gallorum, quam Francorum se nominarunt, ut videre est ex. capitularibus Carali O Ludo reici. ex c. Adrianus c. in Sitnοd: c. Ego Ludovr:di s s. c. quia nonnasti. detrum: Eccl:c per venerab qui I sint legit c. meruit. Exin com de privid.&manebat distinctio inter Francos & Gallos sicut indicat lex Caroli M. lib. 6. c. 181. Vbi se biectos sios hoc ordine numerat: Roma-vo , Francos, alamanos, Bavaros, Longobardos, Gasiones, Saxones, Thuringos, Disoneri Gastos,Burgundiones, Britones, Beneventanos, Gothos Histanos , ubi
Francos tanquam digniores statim post Romanos numerat. Gallos, vero non nisi inter posteriores. Maliaq; instrumenta producit Aventin. lib. . Anna Soror quibus Reges se hunc Franciae Reges, nunc Franciae& Galliae simul vocant. Neq; enim Carolus M. Gallici sanguinis erat,nec Galli im- perabant,sed Franci, qui Gallias universas sibi QDjecerant, ideoque inau
illis asscribit regnum Bodinus, quod Franci gerebant.
206쪽
CApuT VII. Sed qui Pontificum verba Ivare volunt plurima hinc inde quaerant
effugia, ut demonstrent una&eadem opera imperium translatum riuile mFrancos &Germanos. Alii per nam Caroli M examinahi,& postquam seum Germanum futile demonstrarunt, rem confectam putant: Alii ad Originem Francoram confugiunti alii ad finalem eventum, qui omnium minus rationem reddunt, quia petunt, ut vocant philosephi, principium De eo enim dubitatur, quomodo , quod primum translatum fuit in alienam gentem, tandem potuerit vi eiusdem trans lationis,transire ad natio 'nem prorsus alienam. Qui Carolum M. dc Francos derivant ex Germania, illi in eo quidem sequuntur veritatem historia tu, siquidem &Hieron. ad Ioria v. scribit: Francos Germaniae populos inter Suevos 2 Saxones,regionem fortem maguac bellicosam, quam latam temere. Nec satis mirari possum Claudii de Rubis lib.,bis. Lugdun: cap. cti . affectatam in citiam,qui turpi confusione Gallorum & Francorum,. negat Francos ex Germania eruptile, quo nihil est in historiacertius, nec minus injuriam facit Cario ni, dum c. II. eum insectatur, quod Carolum M. ex Germanis oriundum
dicat,& ex Paul: Diaco: lib.2. c. . duplici Galliae apud historicos significa tione deceptas, negat patriam eiusdem Ingetheimium esse sitam in Germania, quanquam quoad patriamininus selliciti simus, siquidem origi-gem stirpis, & non locum nativitatis quaerimus. Nec enim propterea M tum V.Gallorum subditiim putamus, quod Gandavi natus sit, ut illi di sputant, Bodin. i. de Republ. c. v. quia, qui nascitur ex Campanis, Campa 'nus est, nulla lubitaratione loci, ubi natus sit, L 1.1 id municip. quia filius I. sequitur originem patris. Lassumtio. ki. EOII. lios. Cese municip. orig. lib. IO. M avi, sicut respondit Goeden: cons. i. q. 3. de Carolo V. & Ferdinando fratribus,pro Germanis eos habendos propter avum Maximilianum. Sed origo Caroli M. refertur ad Beatum Arnulsum, cujus materna. stirps deducitur ex Bliti lde, seu Bliotilde sororeDagoberti, regisFrancorum, quam certum ea nupsile nobili cuidam Gallo, quanquam historiae in nomine
Theodonis Magni reguli Bojorum fratre, qui a Theodorico L rege Francorum limiti inferioris Germaniae praefectus,satrapa Antorisiensis diceba
citur, quam quatenus inde prodieruntFranci: Eos autem inde prodi iste cumulta alia,tum imprimis lingua docet,quamGermanicam suill phrasis& ratio componendi per articulos,&veroa auxiliaria, quam Franci Galliae,
Gothi&Long bardi Italiae, OstGothi Hispaniis intulerunt, tum reliquiae
207쪽
DE TRANs LATIONE IM FERIL rρristae ostendunt, quaecum lingua Romana confusE adhuc manent in lingua Gallica. Nam veteres Franci linguam suam dividebant in Romanam
ct propriam. Romanae vestigia& nomen manet adhuc in multis carminibus antiquis, quorum quaedam typis mandari curavit Pasqui S: vocabatur Romana, quia constabat ex vocabulis lacinis corruptis, sicut Helvetii Bernenses & Friburgenses, qui Sabaudiae fines incolunt. Sabaudorum linguam eadem ex cauta vocant Romanam. Et hoc ex Nithardo discimus tib ;. dediscit pliarum Indour. qui pro Romana lingua, exhibet nobis exem-l lar vocum it corruptarum, ut non obscure ad linguam Francidam, qua hodie utuntur, deflexae elle appareant. Propriam vero Francorum fuisse Germanicam, cui dubium elle potest, nisi qui ignorat populos transmigra tionibus solere linguas suas secum afferreo, sicut Saxones eadem ratione Anglis linguam intulerunt, ut Camdenus in descript. jure confitetur, nec potest obscurum ei te illi , qui utriusque linguae cognitionem habet. Nam istum Lugdunensem advocatum,qui, de linguarum, quas nunquam' attigit, proprietate, tanquam coecus decoloribus judicat, dc Francstiri dictam vult qualifranssori,idiomate tali quod tum temporis ne natum quidem erat ,ab harum rerum iudicio cum tuo Papirio Massonio relegamus, quippe,cum linguas addiicere prius oporteat quam de iis judicare. Extat apud eundem Nithard. d. Istc.. aliud juramentum & pactum Caroli Calvi, quod totum est Germanicum de specul Histor. nominatim de arolo M. scribit, quod duodecim ventis imposuerit nomina lingua prOpria. Ea autem nomina, prout adhuc in usu sunt, cum Germanicis prorsus
Sed ut haec ita se habeant, &Carolus Magnus cum tota Francorum' natione ex Germania originem traxerit: tamen indε non sequitur, Germa-1ns attribatum futile, quod Francis indultum legitur, quia Franci jam seli Germanis separarant, patriamque deseruerant animo non revertendi.
Ideoque Andlaei& Beben burgi effugium nullum est, qui dicunt, Francos habitalle in media Germania, cum in eos translatio imperii fieret. Nam de iis sermo non est, sed ex quibus Carolus progeniem suam trahebat. Illi
autem jam patriam mutarant, & retento nomine novum regnum instititerant in Galliis subactis. Ita quod Carolus Crassus Normannis in Neu-stria, oli insicdicta,concessit, quod Richaidus II. in Apulia, Sicilia&C Lbria occupavit, quod vVilhelmus Conquaestor in Britannia , in illud Rex D.anix aut quicunque Normannis praefuerit, in primis eorum sedibus,nullum jus sibi vendicare potest. Nec Saxones repetere possitnt,quod eorum majores olim in Britannia sibi subjecerunt, nec Germani, quod zong*bardi annos plus quam ducentos possederunt in Italia. Ideoque Bb 3, nec
208쪽
nec ad Germanos magis extenditur,quod Franci,postquam ab iis se excis serunt, sua virtute dc sanguine obtinuerant, quam ad Francos pertinet, quod Germani postea iisdem mediis tui iuris fecerunt, ut de Otione I. Ω- pra tetigimus,quod non beneficio Papae,sed virtute bellica, & nomen Im- peratoris restituerit,dc italiam Germaniae conjunxerit. Quomodo igitur cohaeret, quod Pontifex in Germanos translatum dicit, quo conflat ii unquam translatum est,quod potius sit translatum in Francos)Sed Sc alia Clementis V. satis inscita arrogantia notanda venit, quain d. c.Romani,juramentum quod Imperator Pontifici praestatae solet, prout habetur in Pontificali, licet scriptorum Carolo M. coaetaneorum istius jur menti nemo meo tionem faciat, ita interpretatur , quasi sit juramentum fidelitatis,id quod Henricii Lutaelburgensis,convocatis tabellionibus, publice negavit se fecisse, nec verbie ulli mortalium ad fidelitatem obligatum esse, nec in fidelitatem cujusquam juraste: Clemens verb U. post momtem Imperatoris demum, eum declarat Ecclesiae vasallum, propter jur mentum, quod idelitatu esse dicit, sicut jam antea Adrianus I Rad Frid ricum I. scripserat: quid dicit inde delitate P. Pereo 2 nobis a repromissa &1urata.Spiget. in Gunth. lib. 6. Baleusin antis Roma v. Poon sis. q. Hedion .hist. Uib. io.c.8. Et gl in c. deo a .in re o sum in c. Tibi Dom. 63.dis. cum Abb con si .col 2. libri ceremon. tit.2. Tholos lib. 6. Syntu. cap. I. c. male interpretatur juramentu motionis relatum in L c. tibi Dam quod, licet persense sit, A de certis dubiis conceptum, quae tum vertebantur ira. ter Ottonem&Johannem, cum ille hunc in patrocinium contra Bereni garium recipere.Cujac adc. un., Drterpres..ti n. de nou. Orm delitat. VPa. remund .ab Erember. cap. L. n. si de res sui id ctonensubd. ipsia tamen extendit ad omnes imperatores, fingitque pro iuramento habendum, cui subscribit idem Greg.Tholos 26. de Reb.c. q. ct s. Imperatorem perinde ut Regem Neapolitanum, tui pi confusione, papali dominationi, propter
coronae manu Pap. Ereceptionem,si1bjiciens. Hildebrandus Anti caesares Rudolphum&Hermannum in haec verba jurare voluit. Ab hac hora
Christianuin, ob stipabo. In regest Gregor. 7. lib. 8. . 3. Idem praestitit Conra diis Henrici IV. filius ut ex Bertoid. Constant. presb. Chron. An. lo9I. colligit . Haim inά. cir contriGres. sed Henric. V. ejus frater extrema potius,tentare,quam juramento hoc dignitatem suam deterere voluit, ut refert incertus
autor Chron.SItav.c.Is. a Lindebrog. editio, de Carolus v. ad idem praestanis dum adduci nunquam potuit, nisi debita moderatione temperaretur. Hai- . minos d.c. 17. Clemes autem V. proponit nobis formam aliam unive sali
209쪽
Dil TRANsLArio NESIM, ERILreni, qua imperator Pontifici de Ecclesiae promittit protectionem, procu rationem,&defensionem. At hoccine est fidelitatem Iuraret Idem jureju rando promittit Imperator principibus impetii. in auribust.Car. IVME Rex
Galliae, de in juramento , quod Carolus Calvus praestici apud Carisiacum
palatiu m,haec verba leg tur: c vani Iurini vestrum secundum ordine uum houorabo ct saluabo ct honoratum 2silvarum conservabo ct Enicu compet rem legem dijustitiam constrarabo. In aft. inaugur. Carat. Cal. Idem promisit
Nilhelmus I. Rex Angliae Archiepise. Eboraceri si se defensurum Eccle iam,
Gussprasides gubernaturum populum injustitia 2 rectu legibiu.Simon Dunebmenc Gemeticens Malmasbur. Ergone hi omnes fuerunt vasalli suoruin subditorum,quia promittunt usjurium suorum colervationem & defensionem 3Quis vero in ulla idelitatis sorma vidit Domino promitti I vasallo protectionem dc procurationem Z quae sunt potius partes Domini, sicut
Gerion benὰ dicit quemadmias subditi debentsdem, ubsidium 2 territium
restringitur ad vasallit quod alioquin,ii absqi restrictione ista proferretur,
a juramento,quod vocant Peu distae,alle rationis, aut aliis speciei, quaere certa obligatione praest antur,non distingueretur. Nonia. omni jurameto fidelitatis, fetidum inferri respondit Decian. confi p. v. I O Tol. id li ait, omnes notare in c. r. quid praeced.deb. ct c. I de novform del. sed interpretatio
desii menda est ex materia subjecta. Oldr. consis9 n .s. Ruin conss n.8 Jam ni jurejurando. quod in Pontificali legitur, nullum est indicium vasalli vel Domini. Unde ex verbis juramenti demonstrari nullo modo potest, quod fidelitatem promittat, navit id minus ex re ipsa, siquidem prolixa disputatio- . ne probatum filii, imperium non dari a Papa, sed a consensu principum, quorum Electio eandem vim habet, quam habebat olim successio, sive apud Romanos tria peratores, sive apud Francos, sive apud ipses Germa nos, antequam jus Electionis confirmatetur. Literae Adriani ad Fride. ricum, quibus se excusat, quod antea scripserat: Contulimus tib imperia. corona insigne, tanquam beneficium, id docent. Hoc verbo: Contuliminuta 'quit, nibit aliud intelleximus, quam imposuimus. Bene*ium autem noIumus
210쪽
,o, CAP. VII. DE TRANSLAT. IMPERI r. accipi pro fendo feci probanofacto,quam ignificationem vocabulum habuit apria. mainstitutione Sigon. librii 2. bis. Irat. Cui igitur in seudum nihil conceditatur,nec is fidelitatem praestare potest, quia juramentum sequitur naturam contractus,super quo imponitur. istasii possessori g. r. l. eum qui side jurejur.l.
ii. Atq; hoc de regno Germaniae L Italiae mulid enicacius procedit, quippe, quod per titulum imperii acquisitiim non potuit fieri deterius. Sed an te nomen imperii superiorem non agnoscebat , sicut de Germania planum est, nec de Italia dubitari potest ab eo, qui Carolum M. novit ejus meliore partem occupasse, antequam corona Imperatoria Hille donatus putatur, tantundemque postea Ottonem l . eodem jure suae potestatis fecisse. Quocirca, ut tandem ab hac disputatione abscedamus, cum Pontifex pro juris sui probatione non afferat alia argumenta, quam propriam autoritatem, concludamus, in propria causa, ne jurato quidem testi fidem habendam. I. nullusΤde testibus text. elcg.ini. Divino avus.1 .deres. militi quemadmodum in simili de Pontifice dixitJoh. Teiiton.inc. pam 9.q 3. Et Joh. Andr. in Gem. uni. in verb. Bonifacto. de jurejur. nec standum elle ejusmodi scriptis, quorum autores repellerentur. c. licet universiis. c. licet ex quadam detes. 2attes. c. Canones.ds I6.c. vlistin y q. . cfatemitatu ct ibigi. in veri caelestius. de haret. Nec enim mortuae vocis major fides esse potest, quam vivae. Atqui lege; superstites, nihil aliud sunt, quam verba principis jam mortui , cum princeps vivae legis autoritatem obtineat. g. n. Novest. ios . perindξ ut Papa canon animatus dicitur in terris. c. ipsi sunt 2 q. y per sartol. ΓΠx. inqq. Dominisi quia . :