장음표시 사용
181쪽
DE TRANs LATIONE IMPERII. Iriante coronationem, & legatos gratantes vel a Cui stantinopolitanis excepit atriequa a Leone inauguraretur. Non potest igitur ex stibjectione, qu e praecet Iit argui de iii serri decoronatione, quae subsecuta est, nec gratulari
tantum selent homines de justa, sed de felici victoria. D inclinat favor hom inum, quo fortuna, de recte Tacit. m d primum impetum feliciter novus princem sustinuerit facilem sequi progressum ad majora.
Tantum autem abfuit, ut,sci bente toto Calvo ad Adrianum II qui sub poena excommunicatio tusjubebat Loibario nepoti resilui, quod ipsi eterru Lottari ignis eripuerat, tum temporis reges ct Impetatore fuerint ben0Gari' Epia
scopo mi Aut potius, quicqvn ossederunt, Episcopi possederint illorum beneficio, quod & Augustinum praedicare dicit, quandb ait' jureImperatorum 2 non
Episcoporum p identur bona: tantum etiam abfuit, ut Pontifex tum temporis autoritatem lupra Imperatorem sibi arrogaverit, ut potius ipsi humili- me se cum omnibus Clericissubiiceret c. Adrianus dist. 6s. & id quidem,canondum ellet Imperator,sed patritius Romanus tantum. Tum enim concessit ipsi acinitatem eligendi pontificem ct ordinandi Apostolicarusedem: Insuper archi Episcopos o Disicopos ab eo investit uram accipere definivit d.c. Adrian. c. in Synodo dist. 6;. Sabell. En 8. tib s. En . .librii. 2. Antiqua enim consuetudo erat, ut cum scientia & jussione Imperatoris ordinatio Episcoporum fis retaui csnstat ex c. Matho dist. 63. Unde est,quod Boer.dicit decis69. n. i. olim Ecclesiae erant imperatori subjectae,& Ferrar.in practPap. inforIibeg.quo agitur ex ubstit . , exsuoc 'Imperium a liquando habuit utrum gladium adeo, quodium Imperatore confrebant Omnia beneficia fici Iesiastica amplius elus bant Papam π notat in oc.inc. de major. de Obed. Hier. Besb.in lib. decoronat. Petr. de Andio 3 c. r3. Cusian Concord Cathol cap. 3. Radulph. de colum. Ecblich. Coccin in lib. de transi Imp Anti de Rollel l .lt. l. de Monarch. Senat. Pan inlib exbib. Ludorv XI. arto 3 Dantes Aligher. Iιb.3 de Monarch. nec ulli roboriς est,qnod Gratian. in , ex constael. 63. de . in c. in θηοd.mver. Ulai. h. ec omnia dicunt revocata esse primum Ludovvico,inc sacrarum, dein dξ ab Ottone I. in c. Tibi Damiuo. dist. Ead. Nam ut Senatus Parisin lib. de lib. E cl. Gist. v s observavit. licet revocallet dou potestatem eligendi, quod tamenon revocarit potestate investiendi Atqui,si quis utrumq; c. diligentius co siderare velit,videbit nihil omnindita posteriori revocari, quod c celsum fuit in priori. Archiepiscop n. dc Episcopor. Electione Adrianus det Leo non concesserunt Imperatorib sed investituram . Vocabul uenim laudari pro proba ta accipi ex cin θηοdo patet ibi: quodsi a Clera o populo quis eligatur. Potificis vel electio Imperatori attributa, revocata non fuit quia
cum alios Episcopos subjecerit Papae, hujus Electionem sibi reservas te ibit
potuit,nec Hab nomine caeterorum Episcopor.comprehendisse,ut resi' et ipse Bellar u. a.de Rom. Pont. c.17. Minus ad rem facit juramentum Ottonis,
182쪽
G A ν u T VII. quia eam promittit se dignitatem servaturum Pontifici quam habet: De
caetera, quae electionem lim peratoris nullo modo i m pediunt. Ideoque licet Ludovviciis renunciailet per c. o Ludorictu. dist. Ead. tamen , quia Leo Adriani constiti itionem confirmat Othoni, hoc ipso Ludovvici renunci, tio irrita facta sitillet. . Audacius Baron. tom 77 . &qui ex hoc aescribere consuevit Gret-ser. covir. H.tinrinsfia. quem solvere non potuerunt, nodum, stricto ense ad
exemplum Alexandri dividunt, de uno impetu totum decretum Adriflni& cleri populique Romani tollunt. Negant quippe unquam ita statutum fuisse in Synodo sive conventu omano, cum Hstatuti nemo mentione faciat ante Sigebertum Gemblacensein, , quo id mutui, sumsisse fingunt Gratianum. Sigebertum verb incusant schisimati cum Henrici IV. partes . verit contra Hildebrandum. Atq; haec allirmant tam audacter , quasi omnes coeci ellemus, nec scriptorum ejus seculi, vel gestorum quicquam legissemus,aut aded Ciperstitione dementati,ut mera oracula 2Cardinalibus eructari crederemus, qui b nefas ei let contra veritatem loquentibus qui c. quam obloqui. Nam qualis qua se consequentia8 Ante Sigebertum nemo meminit decreti Adriani: Erso nullum eit, non secus ac a veritas rei gestae dependeret ab arbitrio historicorum. Nemo istius sesuli autorei meminit donationis Constantini, aut Ludovvici Pii, nemo institutorva Gregorio V. Electorum: Ergo, ex sententia Baronii de Gretieri, nihil horum gestum est. Mugie ver , ut utamur verbis Bellar. c. Is de transi. imper. quas continuὸ
debeat Gefalsum,quicquid hic vel iste no dixit. Sed iam dudum consequentis
hanc negavit Bellar.qua duciturab autoritate negati re,via si valeret, nullo negotio covinceremus, Petrum Romae nunquam fuisse, & uno argumento tolleremus ventosam siccessionem Pontificum in Cathedra Petri, cum ejus nec in Evangeliis nec actis aut scriptis Apostolorum illi ibi mentio , fiat. Etiamsi igitur nihil in memorias relatum fui flet ante Sigebertum, ta. men ex eo silentio argumentum trahi nullum polliat. ad delendum decre tum, de quo agi miis, sicut nec ex eo, quod quidam Imperatorum in contE-tionibus contra Papas illud non allegarint. Nam ne donationes quidem, .
u.e hodie tam superbe jactantur , Gregorius VI L ausus suit in aciem pro-erre,& Rela abeam aron provocavit ad Jus regium; cum onera ferre recusarent decem tribus,nec tamen Pontificii propterea nullas elle donationes arbitrantur . nec juris regii destructores. illud propterea exti lignere possunt. Plus enim creditur tubus testibiis virmantibus, quam mille nihil dicentibus imprimu non negent ast ipse Bellar. sed assirmantium fides historiae verisimilitudineconfirmetur. Nec enim de investitura Episcoporum per annulum & baculum, quam ad Grevrii VIL ambitiosum Papatum, sine controversiae Imper
183쪽
DE TRANs LATIONE IMPERII. - i stores itue suo exercuerunt, cquam repetam ex iis, quae alibi a nobis di- p., si cha sunt, 1. dejur. M s. c. s. sed Pontificiam approbationem ab Impera toribus requiri solitam,& judicium Imperatorum de ipsis Pontificibus, edeorninaclis paucis exemplis ob ocillos ponam, ad all rendam verita tem decreta, Consideret inihi quis statim Cuccei rem Adriani,Leonem l II. qui, ut primum a Ciero&populo electus sitit, legationem decernit ad Carolum Patritium, ut demi Electione doceatur, & clavibus confessonis P ei/i, urbul vexisto, insignumsubjectionu acceptis, exsuis optimatibis nitriat aliquem, qui populum Rom. ad suam stim at, subjectionem per Sacramenta Irmet. Almon. lib. q. c. 89. Et electionem quidem ultro concedit Bellar' minus c. I s. de transi. Imp. Imperatori, sed inde negat sequi subjectionem Pontificis electi. Cur igitur vexillum&claves recipiebat Carolo, ad
huc patritio, si eius autoritati dc imperiose subjectum minimε putasset ZImb cur non excipiebat Leo contra imminens Caroli judicium, cum ipse eo animo veniret Romam, ut de crimini biis Leonis cognosceret & judi caret. Nam quod Anastasi &exeo Paul sinit. lib. s. recta malle Episco pos dicu:fas uolt esse principi de summo Ponti re indicare, undec. . de transi. Imp. obiter infert Bellarm. hoc exemplo frustra pugnari ad subjectionem Pontificis evincendam, partim dubium est,partim nihil ad rem facit. Nam
Alanon.lib. q. c. i9. Postquam,ait, nullus eorundem criminum probator esse vo-Iuιt, animoniat papulo de objectu criminibisse purgavit. Praevenit igitur Leo, actore non prodeunte, sententiam Caroli, quam ipse detrectare non portu illet, ii jurejurando populo & actoribus sati: facere non potuisset Evincit igitur Bellarint Leonem non suille judicatum, quia noluit expectare sententiam judicis, sed inde noti sequitur, quod non potuerit judicari. Nam animo judicandi Pontificem, acces IitCarolus,nec contra eius adventum unquam legitur Leo excepisse. Quod enim ab Episcopis object iam fuit, forte hunc sensum habet , quod indignum quidem sit autoritate Epi scopi, subire judicia Laicorum. quemadmodum contra dignitatem Chri stianorii in facere dicebat Apostolus, i Corinth. 6 qui temerὸ profugiant ad tribunaliaEthnicorum, cum praestet, crimina eos inter te sibi condonare, 'liam illa apud Paganos in opprobrium professionis palam/disperge-
re: uciat verbApostolus propterea neminem prohibuit coram judice seculari vocatum comparere, ita nec Pontifex potuit eius judicium decli nare, quem communem judicem omnium tum temporis Romae prae se dii te scribit Eutropius, seu eius abbreu. apud Vignen de ad quem Roma ap pellatum fuit etiam, decretis&iudicatis ipsoriim Pontificum ut apparet exactis Ludovvici Pii conscriptis ab autore cooetaneo inviti Ludore. dc Almon. lib. . c. ria. Nam cum ad Ludov vicum Romani querelas deser
184쪽
Imperator filium Lotarium, qui benevole assemiente seu sponte lita non re pugnate Eugenio Pontifice, stam controveritae ad calculos redacto, pronuntiavit pro Romanis contra sententias praedecelsorum Eugenii. Benevolamasse Uionem, quam nominat Rimon interpretatur Baron. S ex eo Greis: spontaneam permissionem, sine qua fas non suillet Ludovvico quicquam contra Pontificum decreta decernere, quod si verum est,cur non rescidit Eugenius appellationem Romanorum P cur ipse non corretit propria autoritate, quae pali is ei corrigi ab imperatote 8 Caeterum, ne unum verbum trahatur in praejudicium totius controversiae, Almon: ipse se explicat, quando tribuit Imperatori, Assensum Pontifici. Non potuit Iet autem Imperator mandare, si allentiis Pontificis continuit. set in lepotestatis mandandi traditionem. Mandavit enim filio, antequam benevolE Eugenius consentiret. Sed ut E diverticuloin viam redeamus, postquam lapidem, quem obiter occurrentem removere volebat Bellarminus, in viam revolvimus, Leonem non tantum l. Caroli iudicio subjecille, sed & coronatum I me ratorem more antιquorum principum, adorasse referunt Monach. Egotii m. in vit. Carol. de Ado ucenia, sun. 98. quod an sitit facturi hodiePontifices, de eo praeliaret audire libros ceremoniarum. Et de lubjectione fatetur ipse Thomas 1.2. q. 63. sed id ult dici tat feciste Leonem, quemadmo
dum Christus se subjecit hominibus: quasi & Deus fuisset Leo, qui ab ,
potestate superiori in mundo vivere potu illet. Post Leonem Stephanus V. eligitur&coi,secratur sine julsu imperatoris, qui non tantum stropi rea se excusat per legatos, sed & magnis itineribus contendit in Gallias, ut Ludovico se purget. Almon. Itb . c. im Thegan . in Lud. Pιo. quemadmo dum & Pascnalis per Epistolam se excusat, quod praeter voluntatem qiiasi raptus sit ad consecrationem. Almon. c. 4 3. θι. . Gregorius IV. conse .crari non potuit, absente Imperatoris vicario, donec consuleretur Imperator. Autor coaet. in Lu xv. Sagon. 4. hist. Ital. Quid multis Z cum ipse Gregorius VI l. extra urbem se proripuerit, ne, ut per vim electum te dic bat: ita per vim consecraretur, inscio imperatore, si qua Onuphrio fides habenda. Et cui non notum est iudicium&depositio ob annis XII. quam nec negare potest Bellar in cap. 29. lib. 2. de Pontis 2 c. uitlib. 2. de transL Imp. nec tamen adirmare latis constanter audet. Illic enim ait: Ab Ottone I.
fatu constat bono Zela. sed non sitiuudum βιentiam depositum esse Iohannem XII. Hic verb: Sed nes Iohannem III. Otto deposuit, ut thi uisadiat. Nei enimi sibi arrogare eIlausus Pim princeps dec. seu noti causa cognitionem permisit, quod ipsa Ottonis verba indicare putat: QMdsuper hoc Sancta Synodus decemnat dicat. Deposuit igitur & non deposuit,proutZellum. causae inservive vide.
185쪽
uidetur. Quod si verb facta piorum Imperatorum, jure stabilita, ad illum
ibris modum licet eludere , quid sit sesurum de totis libris tribus Bellarm. derranss. Impi 2Ilib. s. de Pontis c S ipse viderit, quia ex depositione Childe
rici, coronatione Caroli dc Ottonis, 'constitutione Electorum quae a Gregorio V. facta fingitur, ik consequenter ex metis factis infertur jussit in mi Pontificis in imperium do Regna, ct Baron s. Tom. Ann. Ann. 8OO. postquam graphicὶ deicripsisset coronationem Caroli, de ex coronatione nova consequentiae sormula, compendio conclusisset potestatem tradeti di cum corona imperium,celebre inde dogma, omni biis principibus concliti
siderandum, concludit,scilici quod i ontificis sit transferre regna de gen. te ingentem, & id pergit ex testamento Caroli M de sacris literis tam pulchre, ut, nisi quis proritis sinapi victitet, risum continere non possit. Criterum de his argutiis consa latur Mornae. in misi. inut. pag. I. 9. De toto negotio de filistoPontificis nos ipsi respondebimus ex Bellarmino lib. a. de
Hac quid factasunt; modb facta praesupponantur,sed quo jure, ipsi
riderivi. Icenni cino quidem Zelo seri potuerunt, Ied nonsecundumsicientiam. Fieri enim potuit ut id sibi licere putaverint, praesertim cum multi Doctores ide/n ' se erant. Factum verbPontificum non facere fidei articalum apud om iam iii consesse est, & Sylvester ipse ait : Erιam vidiPonti .e.nfacientem ma-Iora, cum sca 32 aloratius Christianitatis: ItemJohan. de Turrecremat: de
illicitis dispentationibus loquens: γο i ta aliquando erit factum, per
alique summu Ponti ue,aut ignaru in luens divinu,aut excaecatum cupIIitate pecuniarum, quae pra talibus exorbitantibus distensationibus siolam esse ri,aut ut complacerat ho υunibae, non sequitur, quod potueritjustefacere. EalesiaIa nbiu 2 ligibus re tur, sive debet regi, non talibus actιbus , ire exempli.
Nihil igitur est, quod respondet Bellar minus, depositum 'dide in L Mari elie Johannem,ita non iecundum scientiam, nec jure, quia de iure quae- ώe -- stio est internos, & hoc loco ex effectu demon stramus tactam ede concessionem ab Adriano; de Apostolica Sede ordinanda, qaod nee ipse Beb Iarminus di fieri potest ιb. a. de Rom. Pontis. c. 29 sed limitationem cameia . addit, qua concessionem Adriani restringit ad consimandam ret tu si man- άam Electi onem tantiscis, ct ardinandam Romanam ει clesiam, quoadraleth princ patum. Assingit ahitem exceptionem ipsi textui contraria quia investituram Episcoporum,de electionis Pontificis vel confirmatione,vel , . infirmationem attribuit AdrianusPatritio, quae certe ad temporalem non r. 'pertinent principatu Ecclesiae Cur igitur Ecqua ex ratione astringit Bellati: Potestatem ordinandi ledem Atastolica ad externum p incipatu tantum,
186쪽
cum verba ab litte prolata, absolute intelligi debeant, & glossae nona, ceat distinguere, ubi non distinguit lex, praecipuξ cum textus disertis verti bis ordinationem ultra principatum temporalem ad investitutam & ele- ctionem Pontificum extendat. Quem verb meliorem istius decreti in- : terpretem citare poterimus, quam Leonem l II I v.&VIII quorum pri- .....s,. mus quam facilὶ judicium Caroli Patricii, subierit, pauid ante ostendi: t,
semata a ms. Secundus verb in haec verba non Veretur ad Ludovvicum scribere: Nos inco;npetenter aliquid egimus o In subditis justae legis tramitem non o scrva ν Q, restro ac miserum vestrorum cuncta rolumus emendarejudicio. J dicium vocat, non arbitrium honorarium, ut interpretaturBellum. lib. 2. . e iRom. Pontis c. a9. id quod manifestius indicant verba Leonis, quae sequun- itur: Inde magnitudinis vestra magnopere clemenIiam imploramus, ut tales aέ
haec, qua Lxιmus, perquirenda missos in hu partibus dirigatu, qui Deum per' nia timeant, ct cuncta, quemadmodumsνes praesens fuissιt imperialuoο-
' na) diligenter exquirunt, ct non tantum haesista,quaesupra diximus, querimus, ui exanissum exagitent, si lyῖνe minorastra etiam incora illissint, de nobis iudicata negotia, ita eorum cuncta legitimo termineηtur cxamine , quatenus in . posterum nihilsit, quod exi sindis usum velinat furitum remaneat. c. nos situ. competenter. a. q.7. Nec segnius LudovVicus ipse, cum Leo conjuratos in H;
se, duriori, quam aequum fui iste videbatur Imperatori, supplicio affecisset, Beriali ardum Rexem Italiae Romam misit, qui de factis Pontificis costi sceret,& ad se res tret. Nec dubium subiturus fuisset judicium, nisi tri- bus missis legatis ab impositis criminibus legatoImperatorio sese purgaret .
- anticipasset. Autor coae t. hi uti. Iredor P. Quidni eodem jure potuitolio .. ,- I. procedere contra crimina lota annis XIl Admonuit enim eum primum, ut se sisteret coram, de objecta crimina dilueret, quod si fecillet ad exem 'plum Leonum .nullum iudicio Imperatoris locum reliquis let : Sed quia: , . ' causae suae difffsus id facere neglexit, quod Carolus M. &Lud vicusPius procul dubio executi suissent, nisi innocentiam sitam contra actores defi- . 'cientes, Pontifices uramentis testatam fecillet, idem inpari causa ex eo. dem iure&auctoritate sibi sequendum putavit Otto. Ni hein. cum hi citoriam depositionis itarrati et in lib. deIur. 2puvit Imp. addit: Quod rectὸ factu uit.&c. dein lib. 3. desilam. c. 9..d autemImperiatiupotestassi; prae Ponti Gn Rom. per quem sicandatizatur . L clesia,exgestu Imperatorum seu Regum Rom. Gruconsat. Statim enim atq; .
Leo HX. dejei hoJohanni stibili tutus fuit, privilegium Adriani, quod vocant, Carolo M. tributum, &in hoc potestatem eligendi Pontificem Rom. M ordinandi sedem Apostolicam, Ottoni I. confirmavit. lnSynodo.dhi. 6s. Cusin. lib. s. Concord. Cathol. c. 29. Sigon. 7. his. Ital. Fascic rempor. Κranta. . Saxo. c. io. nec id dictiteri audet Onuphr. in rit. Gre or. 7. aut Bellarim d. c. o.
187쪽
Dg TRANs LATIONE IMPERII. II d. c. 1 . qui tamen addit, ex causa concessa privilegia cum tempore expiralle, quod effugium ceperat a glois in d. c.θnodo ct Hieron. Balb. in lib. de
coronat. Causam unam alteri derialiardus in magn. Chron. Bel. de Leone agens: Romanorum scilicet malitiam, quisuos intrudebant. Bellarminiis no minalschismata 2 Longobardorum, Graecorumi in Romanam ditionem impetum . Velim autem lector consideret ex posteriore priorem. Imminet Ecclesiae oppressio ab hostibus: Er-o Pontificis electio concedenda filii Imperatori, quasi iron potuit set Ecclesia, patronis sitis defendi alvo jure
lectionis. Schismatum autem metus semper impendet, quamdiu Electio in plurium x via dispergitur, dum ambitio, ut ait Cusin. . conc. cath. cap. 2. procurat dirisionem votoravi, acilius persuadet, qui plui agere. Quam diu verbdurat causa. tam diu durat lex. Sed& falsδ transtulit Bellarm. axioma ICtorum , causa cujus sublatio tollit legem, ad causiamini pulsi vani, quae, etiamsi extinguatur perlegem, cui occasionem dedit, legistamen interitum secum non trahit, Bald. in I. si mulier. C. dejur. dot. quia mali mores saepe dant causam legibus, &Calphurnia improba mulier in sexum taminium concitavit severitatem Romanorum,qiue in legibus adhuc spirat, licet Calphurniae improbitas jam diu expiraverit. Ne dicam
interi m . quod causa in decreto exprimatur nulla,nec quod tem poraneam clausillam non habeat, sed in perpetuum sanciatur, ex quibus omnibus pa tet, quod concessito sive Adriani, sive Leonis non fuerit cum causia extincta, la d, ut Onuphr. in Gieg. .confitetur a bHildebrando dedita opera impugnata de tanqua illicita, scandalosa,& Ecclesiae detrimentosa,abro gala. . Gllais Di d. c. In Synodo, insperatores, ait, abusu privilegium amisisse. Si quaeras qui sitam tantopere privilegio sit abusus, aut Simoniacum aliquem imperatorem falsa suspitione praegravatum protrahunt, cum tamen hodie, si Simoniaci non ellent Romanae aulae inhiatores, unde pala-
tia tanta extrueretri, aut cum principum sumtibus certarent, non haberent: aut incusant alium aliquem, quod nimis pertinaciter jus eligendi&investiendi vasallos Episcopos retinere nisus fuerit. Sed quid objiciunt abusum privilegii, cum demonistrare prius debitillent, quod jus, de quo quaeritur, sit privilegium. Principes enim,testes Emil. lib. inter jura Majestatis, seu Regia, non interprivilegia idipsum reposive runt,& alibi i nobis ostensa fuit eius ex jure divino & humano origo. . Jus igitur ordinandi sedem Apostolicam, tanquam Episcopus extra
Ecclesiam, ut dicebat Constantinus, spontanea Pontificum cessione,recu- han. Q.
peravit Imperator, & exeo Ecclesiae sibi providendum putavit Otto, cajus judicium alia exceptione declinat Bellarm. c. de transi. I vp. c. q. sicit. profectum sit a Synodo, non ab Imperatore: De qua exceptione ma-gnas meritb gratias ageremus Bellarmino,dummodo eam probatis docu do. - Z mentis
188쪽
censet aute inelle maximam) abImperatore, cuius pietatem,&simplicem credulitatem ubique excusat, omnem amovet in Oerum & Synodum, quam a Frisingenii reprehendi dicitas atquibus verbis inrumluitὶ fecerit, vel nomnone Ibu loci dicereo vide sodes reprehensionem adeb modestam, ut nihil minus elle videatur, quam reprehensio. Si autem i nodus peccavit, imperator extraculpam alteri nequit,quia non tantiun praecipua pars & director extitit, sed & universum populum illic senten. tiam dicere fecit. Non minus verb, imo magis absurdum sit, si Ponti sex j idicetur a plebe, quam si abimperatore. Decretum enim tribuit Bellar in . . Synodo propterea, quia Imperator proponit Synodo decernendum&edi cendum. Atqui qui sunt illi, qui decernunt, edicunt Z Tum inquit Luiij prand. lib. 6. c. 7. Romam Pontifices, Episcopiscitis retanei,Cardinatis, Presb. reri ac Draconi cum universa labe dixerunt. Synodos enim istas non con, scriptas tantum fuisse ex Clericis, sed & Laicis, quis est, tam parum in historiis eius temporis versatus, ut cum Greisero conira Haimin . id negare audeat 3 Sanctio Leonis ita habet .: Ego Leo serum servorum Dei, Episcopus, cum toto Clero ac populo Romano constituimus, ac confrmamus, accoroboramm&c.unde&ad finem adjungulari vocabile exiliumθsupplicia ultima, quae ius conventus Ecclesiasticorum irrogare non potuisset. sigon. 7. his. Dal. Quod si plebs & caeteri Laici judices sederunt, una cum Clero, . Qir beo judicio debuit excludi Imperator 8lmd quantum autoritatis in i , hoc negotio tributum fuerit Imperatori, magis adhuc patet ex decreto, quod Synodus fecit. His enim venbis refertur a Litprand a Petimus itas magnitudinem Imper' refri, monstrum illud nusta virtute redemtum a pilijs, i Sancla Romana Et clesia pedi, aliumse loco em csvstitui, qui bona conversationis exemplo nobu praeesse valeat. Dabatur igitur imperatori per decretum pol testas, pellendi Johannem, & substituendi alium, ita, ut totius negotii summa remolvatur a Synodo, sive conventu procerum tam Clericorum quam Laicorum, ad arbitrium imperatoris, qui de consilio.&iententia Synodi,& ex concessione populi Romani, qui, cum praestaret fidelita-
'' te in , simul juraverat: nunquam se Papam elesturos aut ordinaturos praeter covsensum altiele mouem Domini Impernomotionis, ut scribit Limprand. in
actu SDnod Rom. progressis est ad depositionem Johannis,&de nova Ele etione jussit populum cum Clero vota sita, ab Imperatore vel confirmanda, vel rejicienda, edere. Cur igitur negant Baron.& Gretier. concellam esseImperatoribus potestatem, qua ipsi longo temporis tractu, sine contradictione synodorom, de de multorum piorum Pontificum consensu & concessione usi suisse demonstrantut 3 Hoccine est oculos Occludere in in idae, Z nedare Solem
189쪽
DE TRANs LATIONE IMPERII. Solem lueere 3 De Gregorio IX. scribit Platina inetinuit. quod multu mu-ν Dibus ultro citros missu, cum Henrico imp. ingre o redierat, qui eum ιnPoui cem Romanum confirmant, utrum temporumserat. Sc lib. s. In Europasummus Pontifex cum Imperio Caesaribus' decertabat, quod vetusta jam consuetudine Augusti Scipionemsacrum, Annulumspasoralem , Epistopu cate. q. patribin dabant, ea vis sac)arum dignitatum vestituram, juras regia ap-
Nec satis assequor, quid sibi velit Archidiac. in d. c. Adrianus dum ne- .aat Papam potulisse transferre hanc potestatem in Imperatorem sine contensii Cardinalium, quasi tum ulli tales extitillent,qui jus eligendi Pontificem sibi tributum habui sient. Sod enim demum id juris ad se traxerunt, .licet 1 Sylvestro l. eorum exortum quis accersere velit cumoldrad.co Gy. . Laudens tr. 1. de Card. q. I8. Feliria in c. cum te col. 6. de rejud. per c. praesul. 2. q. q. Quin etiamSynodo procul dubio intariailIenticujus consensium tam Adrianus, quam Leo allegat. Cum igitur non tantum kistoriae& res gestae non repugnent con- τ βί-
cessioni Pontificum, sed illi evidentia asserant testimonia, nihil causae est, n μmys cur testimonium Sigeberti, licet antiquiori autoritate non stabiliatur, sal- . si arguere ex futili suspitione debeamus, quia ipse secutus est Henricum
contra Hildebrandum. Nam eadem ex ratione, ne iis quidem fidem ha bere tenebimur, qui sedi Romanae beneficiis devincti fuerunt, & pro pa trono suo magis,quam pro adversario scribere voluille praesumuntur. Sed, ne tale quid suspicari possimus de testimonio Sigeberti, Poritifices ipsi, Aprimi Antiquorum Pontificiorum faciunt, qui, a Gratiano transcriptum, ut creditur, ex Sigeberto d. Canonem, Adrianru, sine tergiversitione acceptarunt, confirmarant,&Authenticum suo calculoS commentariis fecerunt. Jus concedere non potuit Ulpianus sed ex quoJustinianus quaedam eius scripta inter leges reposuit, iuris alitoritatem habere ceperunt. Ita de decreto Gratiani censendum, quod licet, instar consiletudinem Dudalium, tantum longo usii & tacita Pontificum approbatione robur acquisi- villet, quia tamen in icholis, permis Iu superiorum, praelegitur, Ac in foro allegatur, certi juris vim & locum obtinuit dc inter caetera, hic quoque Canon, quem Hugo, Semaiabaldus, praepositus, optimi quiq; interpretes commentariis illustrarunt, Imb quem ipse Innocent. lII pro legitimo habuit, dignumq; censuit, cui explicando operam suam impenderet. Nec de ea re amplius dubium ei lepotest, postquam Gregorius XIII. peculiari Bulla, editioni novae Decretalium prefixa, expresse ius Canonicum autoritate Pontificiaratum esse jussit. Caeterum licet singula haec satis estent candori Baronii arguendo: cis. ἰά m . tarneu ut impostura eius magis elucescat, quando decreti Adriani negat memor .r Za mentio
190쪽
mentionem fieri ante Sigebertum,consulatur inscriptio Gratiani, qui ait r nt ante se id traxiise ex historia Ec sica. An verbSigebertus unquam scripsit hi-δε
σge em storiam Ecclesiasticam Z Alium igitur alitorem secutus fuit Gratianus, '
quem tibi nominat Onupli. iii Greg. 7. Anastasiam Bibliothecariam, ipsi I, iram Pontificum teitem. Quod ii Onuphrii testimonio non satis s fidat Gretiar.& Baronii affectatam ignorantiam,illius candidae confessioni an teponat, annon Gregorius IV. qui vixit septuaginta annis fere ante Sige bertum, in oratione ad Cardinales, de privilegio Adriani abrogando &extorquenda imperatoris Electione Pontificum. habita, manifeste eius mentionem facit Θ apud Malmesbur. Itib. r. cap. i3. Annon eiusdem memi' nit Petrus Damiani annis quinquaginta major Sigeberto' in disiept.Synia. inter adroc. Reg. ct defens Eccles Rom. An non in ipsa Synodo Rom. quam Magitam vocat Schalaab. sic exorditur Leo 8. concessionem repetitam Exemplo beati Hadriani Apostolicasedu Antistitis, qui D. Carolo victori imo Regi Francoram ct Longobardorum, Patritiatio dignitatem o ordinem Aposto Iicaesedis, ct inpolituram Episcoporum conρ t, Ego Leo dcc. d. c. inoro . Sigon. 7. bist. ItaI. Fascic. tempori &quae praeterea contra Greisertim super hocCa- 3 none disputat Halminsfeld. c. ii. replic. pro Imp. Vsi igitur sent Imperatores optimi quique, Carolus, Ludov vicus, Lotharius, Ottones, Henrici, Friderici potestate non tantum eligendi, sed&judicandiPontificem Rom. 1idq; ex concessione optimorum item Pontificum: Tantum abest, ut Pol 'tifices sibi sumserint, ordine praepostero, facultatem judicandi de ipsius
Imperatoris imperio, aut summam potestatem conserendi, certi'; cancellis circumscribendi. . - Cogitet, ait Frider. I. antiquos primari temporis annos cPraeteritosis dies, oesecula prisca repolvat.
Num Petrus aut Clemens, num catera turba priorum Sceptra Latina dabat ρ Romanus tempore prisco . Pauperenit prasul: Regalmitu/rere crevir,
Nec t.imen Difasces ct regni jura Latini . Vel dare praestinat, vel cuiqv.im tollere post.
Fac ere modum magnorum munera Regum, . - 'St tantum cuiquam jus insua regna dederunt. apud Gunther. lib. Q :Vnde noli immeritd Bald. in c. olim de resiripi. duo nos docet tempora animo revoluere, Vnum, cum Ecclesa lacera θ exanguu nihil nou indulsit Imperatoribus. Alteram, cum eo excrevit, ut vel Caesaribus ipsis esset formidolas, ad quod idem Bald. & Albe. ad i. bene a Zeno: C. e quadr. praesicripi. ex lon- ga imperii vacatione, de interregno , item ex potentia de prudentia summorum Sacerdotum, accidis te non ineptὰ suspicantur. Cui enim plus licet,quam paresst,plus ruit, quam licet. I acria.. Sat. c. 7Iostquam eram