Rabiei caninae ad celsum usque historia critica ...

발행: 1826년

분량: 62페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

3쪽

RA BIEI CANINA E

i CELSUM USQUE

GRiTIOSI MEDICORUM ORDINIS AUCΤOBITATE IN ACADEMIA LIPSIENSI

ILLUSTRIS ICTORUM ORDINIS VENIA

IN AUDITORIO IURIDICO

PUBLICE DEFENDET

5쪽

REGI SALONIAE IN COLLEGIO REGIMINIS SUPREMO REGISTRATORI

PIETAS FILII;

NEC NON

VIRO EXCELLENTISSIMO, EXPERIENTISSIMO, DOCTISSIMO

FAUTORI AC PATRONO

SUMME UENERANDO

GRATISSIMUS DISCIPULI AXEMUS,

6쪽

HASCE STUDII SUI PREMITIA S

SANCTAS ESSE VOLUIT

AUCTOR. -

7쪽

Prooemium.

Multum egeriant, qui aule' nos fuerunt, Sed non Pet egerunt, multum adhuc restat operis, multum pie restiabit, nec tilli nato mille sae

Et his quiddi sapientissimi viri verbis, quod

tam dissicilem iamque arduam medicinae partem adgressus Sim iractandam, excusavi Ciapio et satis CXCUSatum eSse arbitror. Neque nimirum me ipsum fugiunt dissicultates, quae sese mihi OPPO nunt, et longe remotus sum ab illa Vanitate, ut credam, me dubia hic occurentia plane Soluturum, Contradictiones con illaturum, laCunas CX-pleturum, rem novis experimenti S auCturrim, nova remedia propositurum et sufficientem theoriam Fiabiliturum esse; res notas tantummodo luculenter Proponere atque componere et, quae mihi

8쪽

ad verum proxime acCedere Videamur sententiae

dijudicare Studebo. Ιdci reo otiam praefandi consuetudinem pror Sus omitterem, nisi unius rei ratio reddenda es set, quae nisi ipsi per lianc ipsam praefatiunculam lucem adsunderem, Lectores Ossendere po

terat.

Inscriptio cuim lihelli mei cum spem injiciat,

sore, ut morbi,. de quo agitur, historiam ad Celsi Usque tempora persequar, tertia paragi aptius, huicisi si promisso manifeste contraria est, quippe quae e morbi historiam iisque ad novissima tempora pertexurum esse dissertis verbis declarat. Cu jus quidem contradictionis haec causa est. Bibliopola nimiium, qui hujus libri typis exscribendi sumptus suppeditare voluit, cum videret molem ejus pro dissertatione inaugurali Dimis magnam

esse, totius Operis, quod proximo anno Venum dabitur primam . tantum sectionem La d is Sa Occasione evulgari voluit. Tractandi, quem secutuS Sum , modum multis verbis Jlic excusare uihil opus esse existimo, quum sive addatur ex 'n Satio, Sive omittatur, Su una quisque nillilominus secuturus Sit judicium,

- - 1leque Iuppiter ipse sive Pluat, sive Noti, Unicuique placet. nam ἰ

9쪽

De finit

De nullius morbi natura, nuperrime inprimis,

magis disceptatum est, quam de natura rabieii caninae. ImmenSUS eSt SCriptorum de hoc mor bo numerus, et unuSquisque fere aliam dasinitio nem nobis ossert. - Sunt Vero etiam omnia, quae do rabie canina scimus, tam ConfuSa tam que obscura, ut vix et ne vix quidem ex his de t finitio realis aut adeo genetica formari possit. Neque enim certi hucusque SumVS de natura, i neque de sede, neque de causis huius morbi. Quae quamquam VerisSima sunt,' tamen cum de eodem argumento disputationis , inauguralis argUmentum repetere apud animum Constituerim, huius tractationis initium a definitione exhibita ordiri convenit . ut recte ab aliis morbis discernisossit. Est nobis nimirum rabies Canina morbus SPecificuS eae virulenta quadam materia in Grai malibus rabidis Partita exorienS, qui cum cer-'βymytomatibu6 Plura Stadia Perciarrit et cum

10쪽

morte SemPer firritur, si corisrmatus est , in stadio Gutem Prodromorum artia OPe Πdhiac prohiberi interdum Potest; quique Post incertiam tem iis β), tib illo aliquo modo; Praesertim morsu ΩMimalis rabidi, Peracta infectione, hominem invadit.

IJ Quamquam enim Itomitium, qui a rabie canina, quam e morsu animalis rabidi contraxerant, curati fuerunt, exempla leguntur apud VALLERIOLAM Obs. meae. L. IV. RUDIUM de morb. OCCtiti. c. 13. 132. II ID. A FONSECA consuli. med. 25. m. 9o. BONZ in Act. Nat. Gr. T. IV. FRANc med. Pollaei Th. 4. P. 328. εqq.; - tamen illa in dubitationem Vo- Cata sunt hanc ob causam, quod morbus ille aut . plane non fuerit Vera rabies, aut saltem non Confirmata, vel in ultimo stadio Don constitutus, quo totus organismus in consensum rapitur, et localis morbus in universalem mutatur. I) vel stadio invasionis, quod localem assectionem in il SO Vnlnere aut eius Vicinia compreliendit. Haec Iocalis asseclio nuperrime ab URBANO V. HUFELANDIOuru. 1826, Iul. P. I. sqq. inprimis in vesiculas sonitur, quas, si vulnus a rabido cane inflictum esset, in eius circuitu apparere, Contendit.

4 nam observatum est, per alias quoque Vias, quam per vulnus, Virus rabidum inficere posse. Ita Itoc fieri posse per cutem, contenderunt medici Veteres, DiosCORIDES, GΛLENUs, CAELIUS AURELIANUs, MAT Titior Us etc., id quod nonnulli recentiorum Confir marunt, V. SAUVAGEs dios. Sur la rvs P. 14.

SEARCH

MENU NAVIGATION