Johannis Devoti

4쪽

EPISCOPI OLIM ANANIENSIS

ARCHIEPISCOPI CARTHAGINENSIS

INSTITUTIONUCANONICARUM

LIBRI IV.

NOVA EDrem UENET OMNINO AD INSTAR ULTIMAE ROMANAR

TOMUS PRIMUS

Admittitur IACOB. Card. Pate.

VENETIIS

SUMPTIBUS IOSEPHI GNOATI QU. SILVESTRI

5쪽

Tunc enim status membrorum integer manet, si Caput fidei nulla pulset injuria, et Canonum maneat incolumis, atque intremerata son*er auctoritas.

S. Gregorius M. lib. 25. epist. op. ad Joannem Panormi lanum Episcopum col. Iaέέ. rum. a. edit. Mauria. Paris Irob. Diuitiam by Cooste

6쪽

AD CUPIDAM SACRORUM CANON LA

Omnis sere aetas magnam effudit copiam Scriptorum/qui juris Canonici Institutiones mandarunt literis; sed inter eos vix ullum invenimus, cujus scripta osui pos sint esse vobis, optimi Adolescentes, in quos erudiendos

omnes nostras curas et cogitationes conferre debemus.

Quidam enim ita sunt inopes et jejuni, ut ossa soia Ium, non sanguinem videantur tradere ecclesiasticae juris prudentiae; quidam obruunt ingenia nimia verum copia et varietate, atque intempestivis verbosisque quaestionibus, quas cum ipsis principiis absurde confundunt, adeunt nosci interdum vix, plerumque autem ne vix' quidem possit, quid pro certo sumendum quid dubio m

Controversumque sit; quidam nullum sibi negotium sumunt de causis rerum, et memoria vetustatis ; quidam denique ita eruditionis studio rapiuntur, ut ad antiquitatem, atque ad omnem rerum excurrentes originem prope obliviscantur reeentiorum aetatum. Nos omnes studuimus declinare seopulos, ad quos ceteros offendisse novimus. Quantum effecerimus, aliorum sit judicium, conatus Certe esse prae nobis ferimus. Nam nostris Institutionibus complexi sumus antiquam, mediam, novam Ecelesiae disciplinam , atque lino in conspectu Posuimus non tantum vetustas leges, quae Iuris corpore continentur sed etiam Canones Tridentinos et constitutiones recentiorum Ponti si eum, et responsa, quae RSacris Cardinalium Consiliis, quas Congregationes vo eant, in dies emittuntur. Initium duximus a proleto-anenis, quibus Iuris Ecclesiastici sontes patefecimus, aecelebriores explicavimus eoilectiones, quae ab Ecelesiae incunabulis usque ad Ilano nostram aetatem in man hominum pervenerunt. Neque enim ricen torum colle et ionem, quibus onne in Scholis, et in Foro utimur, vim, et rationem scire ae tenere possum Us 4 nisi primmum antiquiores, unde illae ductae excerptae e frint, Cognoscautur. Explicatis autem eo Ilectionibus, ad rem

7쪽

ipsam accedimns, quam pluribus, uti mos est, titulis

comprehendimus universam. Quorum in partitione tit Iorum eum ordinem sequuti fuimus, qui nobis commodior atque concinnior videbatur; quin etiam titulos secuimus in partes, ut qua1i in genera digereremus Ecelesiasticam Iurisprudentiam, deindo eorum generum quasi quaedam membra dispertiremus. Nam nisi ad lescentes, qui nunc primum in viam ingredirantur, ac euratam habeant et simplicem, unoque in conspectu positam rerum divisionem, nunquam in suis studita progre3sus facere possunt, . et saepe fracti ae debilitat,

meta propter rerum obscuritatem. voluntatem discendi simul cum spe perdiscendi abjiciunt.

Et quoniam ornatur Iurisprudentia eruditionem primum, et quasi colore quodam, et succo suo, idcirco nos rerum origines investigare curavimus, atque hau simus ex sontibus Ecclesiasticae Historiae ea, quae ad rem nostram ita pertinere arbitrabamur, ut non irruis' se in alienum locum, sed in suum immigrasse vide rentur. Ita scilicet operam dedimus, Ut vobis pander mus viam nota solum ad forensem peritiam, verum etiam ad omnem interiorem, atque reconditam Ecclesiasticam Iurisprudentiam. Volo enim talibus doctrinis excoli vestros animos. ut habeatis adjumenta, quibus instruchi sacram jurisditionem, ac jura certissima Sedis Apostolicae plane comperta atque explorata habeatis. Obruimur copia Scriptorum, quibus duo tantum proposita fuisse videntur, alterum ut vos iu errores rapiant, auterum ut in Ecclesiae caput Romanum Pontificem via

rus evomant acerbitatis suae. Quorum e numero nescio

equidem, an post Bohemerum, Thomasium, ceteros haereticos, ullus sit, qui Cybelio anteferendus videantur. Homo videlicet, qui ausus est improbare consessionem, quam arire excipit Sacerdos, ut noscat crimina, de qui

bus judicium ferre debet a , qui gravissimus error merito damnatus b), facile intelligitis, quantum valeat ira rebus Ecclesiasticis, et quas juris Canonἰci Institutiones scriptitare potuerit. Hujus hominis scripta, et e t

a) Uid. Conei l. Τ1ident. Sorr. t , eap. 5, de Sae . poenit. η Deterrimi libelli titulus latine redditus est: Ouid continenodocumenta antiquitatis C iritana vi auνiculaνi Confossisno ab 'MI. Uindobono I 784 3 eum vero damnavit optimus ac sapientissimus Pontifex Pius Ut Apostolieis literis Me Fato, mi datis diear Novembr. I 734. Ipsius autem Lybelii utraductionem in jur elosiatrico iam caιbolis iam damnavit Sae. Indi eis Congregatio die is Februarii ejusdem anni.

8쪽

tira aἰm lia, quae merito damnata sunt j odiato verissiano Sedis Apostolicae, vitanda st fugienda vobis sunt diligenter, ne vos admisceatis, atque impi Getis errori-htis, quibus lacile vestra haec aetas infici potest imprudens, et qui postea dissicilius ex animis effluunt, eum semel infusi sunt. Horuna quoque Scriptorrim a nobis faeta est interdum mentio in nostris Institutionibus quod tamen parte et continenter secimus); sed quidquid itilis erat, quod vobis compertum esse oporteret, id totum nos hausimus, atque expressimus , indeque in nostra .scripta derivavimus. Quod eo mihi praedicendum Luit, ne quis sorte vestrum curiosiris velit scripta ipsa. evolvere damnatorum Auctorum, quorum a nobis inje-eta mentio est. Principio eos legere nefas est, nisi primum venia a Sede Apostolica impetfata sit; deinde illi

etiam, qui hanc facultatem obtinuerant, caveant dii genter, ne iis legendis animum tenerrim mavis opini nibus imbuant, hauriantque errores, quibus illi nndi que reserti sunt. Magna nobis, divina ope , eopia est librorum optimorum: hos sine periculo legite, atque perlegite, et per religiosi itinetis υias, ac peritatis semitas, quas universa tenci Ecclesia, gradientes, magism igis gue haereticorum d: via, et diabolica calcaee fg

stitutiones has meas illustrandas curavit quoniam haec in primis earum scribendarum ratio, et hoe propositum fuit. Nimirum Institutiones tantum eertis eonstare prin-eipiis, ae modicis regionibus circumscriptae esse debent, et quaestiones suum in iis Ioeom habent nullum. Priare nos ita Textum conscripsimus, ut in eo, quantum nostrae patiebantur vires, neque aliqri id abess i, quod Proprium esset Institutionum, neqne redundaret. Sed quae

Textu strictum exposita sunt, ea in Academiis viva vocS Doctores in Iticem proseruntur, Iatirisque explicantur; et tunc res omnis aecurat iris expenditur, atque etiam attinguntur quaestiones, quae scitu ritiliores esse videantur, ut ita una cum seminibus propago quoque studi sis, atque seges occurrat materiarum. Id nos in notis

praestitimus, ubi non tantum indicavim ris locos, unda sumpta sunt ea, quae in Textu traduntur, sed etiam insis Verba haee sunt S. Maximi Taurinensis Rom. s, iat. Dem. ,

cuius egregia opera, di reliqua adhue latentia, ut plus prodassent, diligenter recognosci , solendideque ae magnifica in lucem ediguravit S. D. P. PIUS UI.

9쪽

ma; Is avditam ac penetralem iurIsprudentiam excurrere, et praecipuas etiam quaestiones attingere voluimus, ut postquam 'im iis primarum, ac tertarum Ierrim pener ipsa didicistis, reliqua non incommode persequamini. Quod si quis copia varietate et rerum. Dae in notis disputari tiar, impediri se putet, a discendoque delerreri, is licet hinc, quantiam ei videbitur, circumcidat, atque amputet, tamen Textus sobrietate contentus habebit, quod ad instituendos juvenes accommodatum est. Quamobrem Pergite, ut tacitis, optimi Adolescentes, atque ad haec studia contendite, ut et vobis honori, et Reipublieae utilitati esse possitis, ac magis commendemini SS. PRINCIPI, cujus exquisita doctrina, intelligens judicium, effusa in iteras beneficenti vos ad haec studia cohortatur.

10쪽

De Ecclesia, ejusque matura, et Caracteribus.

E. Iuris definitio.

a. Divisio. 3. Fcclesiae institutio. . Definitio, et natura. . imperinm. et administratio. 6. Ea Respubliea est e ei vili distineta. . Distinetio ecclesiasticae, et civilis potestatis. . 9. o. Vis, et ratio pG estatis ee. etesiastieae. t. Ecclesiae signa. Ea una fat. a. Sancta, catholiea, Apostoliea. t 3 et 34. Ecelesia Romana. x s. Pseudo - Eeclesiae haeretie

. r. Iuris nomen sivo a justitia iactum est si , sisea jubendo, quoniam Majores nostri jura dicebant jura, aut jussa sa), quod ea continerent, quae jussisset populus. Rus autem non una est significatio: nam et quod aequum, bonumque est, ac rationi consentaneum 33, et artem ipsam aequi atque boni 4 , et Iegitimam quid habendi , ac retinendi potestatem 5) jus appellamus. Nobis hoc loco jus est collectio legum, ac regularum, quibus uti tur humanum genus, ut justa, es injusta distinguat. Nam ad justitiam recte gerendam leges pertinent, et omnes Iu

. 2. Sunt autem quaedam publice u Ilia, quibus nimirum ReipublicaE salus continetur; quaedam vero privatim, quae cilicet ad commodum pertinent, atque utilitatem Singulo

rum. Hinc distinctio oritur publici et privati juris. Publi-