Johannis Devoti

발행: 1834년

분량: 292페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

ei nobilior pars est, quae sacerdotum jura, et rerum coli stituit divinarum; quo quidem iure nulla fere gens carerct consuevit, quamquam pleraeque et superstitionis; et fabularum plenam haberent religionem. Hebraeis Deus Ipse te

os dedit, quae a Moyse receptae, et collectae Pentateucho continentur. . 5. Translato per Christum Sacerdotio, sacra etiam eranslata sunt et antiquata Hebraeorum. Itaque nova constituta Christianorum Republica nova lex, novique ritus in- roducti sunt a Christo Domino, qui sacramenta instituit, fidei mysteria explicavit, eaque homines docuit, morum praecepta, naturaeque Ieges Confirmavit; cetera autem arbitrio commisit Ecclesiae, hoc est Episcoporum, in primisque Petri, et eorum omnium, qui post eum Pontificatu Μaximo fungerentur, quos sui Vicarios, et Ecclesiae supremos Principes esse voluit. 4. Nam hi sunt Rectores Ecclesiae, quae d sinitur so-eiolas hominum sub legitimis Pastoribus, praesertim vero sub visibili omnium capite, centroquo unitatis Romano Pon fifice Christianam Religionem profitentium, eorumdemquct sacramentorum coli Igatione in unum corpus eoalescentium a Christo. instituta si . Ex quo patet, Ecclesiam societatem esse inaequaIem, in qua scilicet alii sunt, qui regunt atquε Imperant, alii, qui reguntur et parent sa) esseque praeterea visibilem, quoniam animo et eorpore constant homines, quibus ea conflata est. Et certe non salsa solum, sed etiam

absurda est Protestantium sn sententia, qui sibi invisibilem confingunt Eeclesiam, societatem sellicet hominum visibilium , quam ut Dei Filius constitueret, assumpta humana natura, visibilis factus est, quam ipse per Evangelii annuncia ionem, rem videlicet sub sensus eadentem ιὶ propagari voluit, quam constrinxit vinciais sacramentorum, quaUvisibilibus constant rebus, ae praesertim Baptismo, quo homines in eam emptantur. i) Manea Igitur. & minus propria est Delesiae definitio, quam post Febronium . & eeteros huiusnetodi tradit Dominieus Cavalla

-- . quondam exopeoniti . Quid in hae definitione est, quod haretiei non probent, quodque genti eat holieae satissaeiat Non enim memorat Iegitimos pastores, hoe est Episeopos a Spiritu San-

12쪽

pos Itos perendarum Deles; strum causa ; non ἰtem sumnium Ponti fieem, qui similiter divinitus est constitutus Ecclesiae caput,& centrum unitatis; non denique sacramenta, quae catholieis omnibus eadem sunt, & in quibus haereticorum longe discrepans

ratio est. Non enim, quae nobis Saeramenta Sunt, in sacramentis numeranis neque vero quae habent, talia quaedam esse putant. qua-Ita nos e redimus. Atque illa sane Ca vallarii definitio quadrae etiam In Pseudo-Εeel. haereticorum, quae Iuor habent pastores , quaeque omnes exercere Se jactant ad viIam Hernam asse

quendam.

a) Ex quo intelligitur, quam salsum, & absurdum sit ottenta

collegia. , seu societatis aequalis, quod novissime placuit Protestantibus nam longe aliud eorum Maioribus visum est) ex quo pro fluere alunt illa jura Ecclesiae Collegialia, et Moeriatica , quae Eeelesiae veluti collegio aequali, & Principi tamquam Patrono collegiorum, quae in Suo imperio sunt, attribuunt. Ipsi etiam saniores Protestantes Ineptissimum hoc commentum resutarunt, atque ex eorum numero Gasp. Zeiglerus in prae'. nae trari. de rup tn-rend. pluribus ostendit, quam necessaria iri I, eclesia sit hae e inis qualitar, et sti borrinatio, quae regendi et parendi parter dist=ibuit ... 9r enim, inquit. et aequales ubi et e cupiunt omner, quid aliud inde sperandum, nisi inordinata confusio , discerptii r ntentiis, aepμ porte is tempyribur omnia pessime dii turbant f Idem hasene Carpet ius do jur. Gel. lib. 2, def. 247, & Yoesius do potitiea Ee-eloriastica, aliique complures. Vide vincentium Lupolum p/ael. D . canon. e. 5, . 4 et seq. r. I , P. I I et seq. , ubi Justi Enningit noe. hemerii ea de re errores te tantur, ac vide in primis Ma machium ep. o, ad Iovinum Febronium, β. 7, n. I9, p. 2M, r. I, ubi haec inaequalis foetetatis ratio adversus Febronium gravissime, accuratissimeque explicatur.

33 Conset Melestiorem Canum, δε De. Π. lib. 4, e. r et uis., a quo in prim is solide & luculenter resutantur deliramenta eorum, qui invisibilem Ecclesiam fingunt.

quit, in quem non crediderunt ' fur quomodo e edent ei, quem non audis=unt g quomodo autem nudient sin Waedirant ... Ε Iidest ex auditu, auditur συtem per verbum Gristi. Atque huc et ianit spectat illud Matth. I 8. 17, ouod si non audisrit eor, die Eccletiae , σἰ autem non aud erit Acclesiam , sit tibi sicut Othnisue . ex publieanur. Pauli I. ad Timot h. 5, r 5: ne sciat qυomodo ops rem to in domo Dei convertari, quae eri EcclesJa Dei vivi. Lue. an. 2o, , alienito vobir , et Mniverso gregi, in quo vos ΘIrit. S. potuistiircopor rego, Ecclesiam Dei. Num ad Melesiam ἡeserri erimen in ea quis versari, eademque regi porser, nisi aperta omnino esset.

rio, et administrations retatur nec ossct est. Qua in re gra vissimus est error illorum, qui putant, imperium in hominem Ita a Deo esse divisum Civilem inter, atque Ecclesiasticam potestatem, ut haec tantum animis, illa Vero cor-

13쪽

raporibus Imperet, ac iura constIfuat. Ita scilicet non hominum societas esset Ecclesia, sed animorum, hoc est incideremus in errorem Protestantium do Ecclosia invisibili; noque eivilis Respublica hominum, sed corporum societais constaret. Quo quid dici potest absurdius, aut exitIosius non Ecclesiae solum, sed etiam civili Reipublicae λ Nam si Z

clesia solis animis praeficiatur, non ei licebit ex. gr. leges de jejunis constitueru, quoniam eorum Observatio solo compore perficitur; civiles vero leges inutiles erunt omnes atque ridiculae, cum imperent corpori, quod sines animo parere non potest si .

si in Vide Diatrib. de Eceler. poteri. Romae Mytam an. I 774, ab Hetin anno Dominico Christianopulo Ord. Praed. g. I, c. I, n. 5,

pag. η et smy. ubi solide nervoseque refutantur commenta eorum, qui discrimen civilem inter, atque ecclesiasticam potestatem si statuunt, ut alteram corporibus, alteram vero animis praeesse arbitrentur.

. 6. Est etiam Ecclesiae proprium, ut ea non collegii,sod Reipublieae rationem habeat a civili distinctae, et ideo proprio eoque summo regatur imperio. Sed Protestantes Ecclosiam in civili Republica collegii instar esse putant,

quoniam ea post institutas civitates, atque Respublicas orta est. Et cum summum earum imperium Sit, Consequens esse ajunt, ut ab iis pendere debeat Ecclesia, ne duo sint summa imperia, unde gravis rerum confusio, perturbatio

que oriretur.

β. . Sed aliae sunt partes Civilis Potestatis, aliae Reclesiasticae, et utraque habet suum certum ac definitum ἔρ-nqs, in quo summa est. Illa nimirum curat civium comm da, et civilem societatem, altera res sacras atque divinas. Nullum hinc absurdum, et nulla rerum confuSio, neque status in statu est, quod inquiunt Protestantes, sed status uterque diversi generis est, et habet uterque provinciam Suam, quam transilire non debet si . Atque in eo quidem omnis est posita vera, atque accurata distinctio ecclesiasticae ac civilis potestatis, quod haec est ordinis naturalis, illa supernaturalis sa), altera curat res civiles ac temporalm hominum selicitatem, altera praeest rebus sacris at que divinis, et euram gerit eorum, quae ad aeternam beatitudinem pertinenti

14쪽

req. p. 525,et seq. Aug. Irindesic. I 85, S Franciscum Ant. Zaceariam in Antisob . t. I, dissert. I, es in Ant; febri vindicat. p. I, disse ι. 2, c. I.

aὶ vide Librum do P amorite des deux nissames editum an no I78a, Tom. I 8. Iamvero multa sunt et praeclara Divinarum SerI-pturarum loca, ex quibus manifestum est, Ecclesiam a Christo fuisse institutam non instar collegii, sed Reipublicae, quae res sacras, divinasque regeret imperio suo. Huc enim spectat ampla illa, quae Λpostolis, eorumque successoribus

data est, potestas ligandi et solvendi si); huc sa lex, qua ad Ecclesiam deferri jubentur querelae intor Christianos exortae, cujus decreto si reus non steterit, hasendus est anquam ethnicus Et publicanus sa); huc denique illud Christi: qui Dos audit, me audit qui vos spernit, me vem

nil 5 . Itaque in ipsum Christum peccat, qui Ecclesiao

non obtemperat. '

t i5ὶ Luc. X. I 6. Ioan. XIII. 2o. . 9. Verum huc potissimum refersnda est ea ChrIsti oratio, qua in coelum migraturus usus eSt, cum Apostolos ad propagandum in universum orbsm Evangelium mitteret: Data est mihi, inquit, Omnis potestas in coela, et in terra; euntes ergo docete omnes gentes, baptizantes eos in nomine Patris, et Filii, et Spiritus S., docentes eos se vare omnia quaecumque mandavi vobis si . Quibus sanes verbis non solum Apostolis, Eorumque successoribus potestas fit ubique gentium, vel invitis civitatum Principibus, nunciandi Evangelium, civesque quicunque voluissctnt, baptIsmo initiandi, sed etiam in tradicta doctrina continen di, et confirmandi omnes, qui in Christianam sociotato messent cooptati. Quod idem est ac praecipisse, ut Christia'na institueretur societas, quae leges sibi constitutas obser' vando conservaretur a).

23 Vid. laudatam Dia trib. d. EOI. potest. e. I, β. 2, n. 7 et seq. p. 19, & Cl. Martinum Gerbertum Ecclesia Miltians cap. 19, om. I, pag. I 24 et seq.

β. io. Neque aliter habere se res ipsa potest. Nam Collegium nonnisi intra certae civitatis, aut provinciae fines,

15쪽

veluti in dominationis In loco, constItuἱ potest tr); at vers

Ecclesia nullis locorum comprehenditur angustiis, sed omnes complectitur gentes propagata, atquct diffusa per orbem universum. Rursum collegium sino venia Principis institui et coire non potest sa); verum Ecclesia invitis ipsis Principibus et instituta, et confirmata est, quoniam Doci potius, quam hominibus parere oportet s5 . Denique collegium rect dissolvitur, si quast suboriantur Causas, propter quas ipsum dissolvendum videatur 4 . Quis autem tam insigniter improbus est, qui id da Christi Ecelesia audeat

Dei nos 'otiue audῖνο, quam Deum, iudicate. AE . IU I9. vide Mamaehium est. a ad Arrin. Fobμoniam, C. 6 et 7, p. 2 Ter q. rom. I, qui gravissime exagitat risendorfit de Melesiae eo leti alitaιe errorem, quem Febronius sequitur.

II. Satis non erat, quod visibilis, atque ut distIncta Respublica Ecclesia, Deo ipso auctore, constitueretur. Nρο- cesse etiam erat, eam habere signa quaedam et notas, quibus certo dignosci posset a sectis haereticorum, qui sibi falso decus, nomonque adscribunt Divinae Religionis. Ad ea autem signa cum . primis pertinet Ecclesiae unitas si ,

quae una fide, eorumdeni sacramentorum CommunionΘ, Sub

jectione legitimis Pastoribus a , et .uno visibili capite 3

continetur et cernitur. Quae unitas saepe ab Apost. Iaudatur, eomparatione humani horporis, quod unleum est , licet pluribus constet membris , qua ingula Suo sunguntur munere, i ad Coμ. XII 27, et ad 'Mr. IUS N. so lisiit, inquit, ro vapo tinitalom spiνirus in vinculo pu cis, Unum corpus , et unue spuitur , 37etiri uocati estis in. Nn prvocationis tertνἀ, ιμυς mminue, cina fise , ianum Baptismo ἰ Rhuc spectat S. August. reνm. ies, e. 5 AMνb. min. edit. Mauri . 'ner. 17al, tom. 5, GL556, & S. Cyprianus in Iib. de ianit. Eccι pag. 78, dit. Amriel. I7 . st sa) Matth. X Ulll 1 ηi ountste e go docete omner gent. ., ba δ' o in eos in nomine Patrii, S Hiii, et Jpbitur 'ancti, te emure omnia, quineumque mandavi nobis ; quibus Verbis com prehenditur unitas fidei, saeramentorum, subiectionis. Atque b8Πς

a Christo datam unitatis doctrinam ApostoIi, ubi opus su t. - βgis opliearum, et redulo tradiderunt: atque spmut Paulus

16쪽

s ' Apposite S. Hieron. aruit. 35 ,σα Vallarsii Veron. 54, ι.

, DL Sti ad Damasiam P. Ae 6postasibur : ego nuniam, inquit, primiam, nisi ανistum requent, Maiisurini tuae, Mori cathedris P fri communiane consocior. Supra illam μι am adimatam Aetoliam scio. latimque extra banc Aomum agnum comederis, minantis tr. Si quir in area Noe non fuerio , pe ibit regnanto ditapis ... Non noνι Uitalem, Meistium resus, Uno o Pasimum. OGlatimquo Ieciam non colligit, Nauit ἱ Me esν ρυρ Criisti non est, Arulabrisii aest. Ut ep. I 6,n. 2, ad eumd. Dam. co I, qua eum iterum rogat, ut sibi significet, cum quo debeat communicare ex tribus, quos inter Antioenena Ueclesia dividebatur. Hinc enim, inquit, praesidi;ι fulta mundi A=iana rabier femis o hinc in ιν s μνtes scissa Ecclesia ad se rare o mo festinaι ... ego inierim cumiso: si quiccaibatara Priri iungitia , meus est.

. ra. Similiter Sancta est EcclesIa ex Condictore suo si , ex fino institutionis, ex mediis ad finem comparatis; quas sanctitas elucet in doctrina fidei et morum, atque in ipsa discIplina ta , in sacramentis, quae instrumenta sunt divitinarum in nos gratiarum, in gloria miraculorum, in praecla ris Ecclesiae membrorum virtutibus: denique Catholica, hoc est universalis, nullis temporum ac regionum finibus definita 5 , atque Apostolica tum propter doctrinam, tum propter ordinis, ac jurisditionis potestatem, ab ipsis Apostolis repetentem originem, ac perpet*o contineoti seriu

ti Iosus ut ranctisa et 'eμ suum sangωMem pspulum ... passuraeit, inquit Apostolus ad Heb. XIII Ia, atque ex hoe munda discrasurus promisit Apost. , sese missurum Spiritum sanctitatis .ct ueritatis, Joann. XIV, I6, IT, 35,

a) Etiam in constituenda disciplina Getesia regitur a Spiritu

S., ideoque unus, idemque semper est disciplinae spiritus, quamquam illa interdum pro temporum ratione mutetur. Cociser lac

solide, accurateque recenset.

3) Duare Augustinus opist. 52, n. I, col. M 9, t. a : Ipsa est enJm, inquit, Ecclesia catholica, tindo καταλικὰ gνaeeo appeliaIur, quod preroxum orbem torearum diffundituν; et soνm. Eo temp. si vero est auctor ejus sermonis, quem ΡΡ. Maurini Fausto tribuunt, & rejiciunt ad app. r. 5, se . aia, col. 5 . Ecelesiam appellari Cassiancam, inquit hoc est, toto oνbe aereusam ; quia divo so8um sis Micorum Ecclesiae ideo earbolicae non dicuntων , quis p loco , Utqυν

per suos quasque provincias continomu , Me vero a Sosit ortu tis

que ad occarum uniui sidet splendo, in undituν. vide etiam eum indem Augustinum ep. 49, col. III, M in ιδ. do ianisat. Ecci. r. 9, col. 557, qui totus in eo est, ut ex Lege, Prophetis, Evangelio, atque

ex Actis Apostolorum Catbubeam esse Ecclesiam contra innati

17쪽

atas ostendat, & vide vincentium LitInensem ram. e. 3, In Bibli

Nam post Christum sundamenta etiam praeterea Ecclesi afuerunt Apostoli, teste Paulo ad Epiit. ΙL 2o, superaedificari, inquit, sup ν fundis mentum Apostolorum et Propbetaμum. Uide Irenaeum lib. I, c. 4. coni . haeres. rom. I, pag. I73. erit. Venet. 17S4.

i5. Iamvero omnia haec sIgna ad Romanam Ecclessam pertinent: quo fit, ut ea vera Christi Ecclesia haberi d

beat. Nam una ipsa est, clus fide, cum nonnisi ea, quae ab Apostolis per verbum traditum, aut scriptum accepit, credenda proponat; sive sacramentis, cum eadem illa, quactChristus Instituit numero septem, quaeque ad SeSe perpe tua traditione pervenerunt, administret atque custodiat; sive demum Pastoribus, qui accepta manuum impositione rite, et recte praepositi Ecclesiae regimini communiones junguntur cum Romana cathedra, ad quam omnis Ecclesia conveniat necesse est si .

V Λd Romanam eathedram, ut Inquit S. Irenaeus com . Iaeret.

lib. a,c. 5, n. 2, p. I 5, edis. Mas rura Parir ITIO, DOReν potiorem principalitatem necesse est omnem convenire Ecclesiam.

. r . Sancta item est tum deposito doctrinae, quod sibi divinitus creditum semper sartum tectum serVaVit, at que tuetur; tum facta fidelibus copia sacramentorum, prae sertim Eucharistiae, qua ipsum Christi corpus et sanguis traditur; tum ecclesiasticis regulIs et puro REligionis cultu, quo homines ad veram pietatem instituuntur, atquctexcitantur; tum praeclaris virtutibus, pietate, miraculis e rum, qui Ecclesiam, cujus in sinu educati sunt, illustrant, semperque illustrarunt. Catholica, cum diffusa per orbem universum pateat, quum contra singulae infidelium, atqucthaereticorum sectae, aliae alibi, suis quaeque finibus arcte tur. Apostolica tum quod in Petri cathedra numquam intermissa Pastorum successio viget st), eaque nonnisi per ordinationem Episcopali manuum impositione factam ad haec usque tempora deducitur, tum quod unam semper eamdemque obtinuit doctrinam, quae Apostolica aetate Obtinebat. Atquo haec Ecclesia nequo fallere, aut falli sa), neque umquam perimi ac deleri potest 5 .

menti, cost. , tom. col. 255, eis. edis. Veneta causas significans, propter

quas Romanae Ecclesiae adhaereret, hoc demum ait: tora me ab

18쪽

aὶ Joan. XI v. i6, et as, et XVI. I 5. Paulus I. ad Tymotb. IV, i5. Hinc S. Fulgentius ep. 5, ad Prol. cap. 5, in Bibl. Tor . rom. 9, pag. 93, e . Lugdun. I 677: Ecclesia, inquit , virgo in fido et charitato

persistens, et rapientiam possidet et vi tinem: ideo nec seduci ionoaeecipiιν , nee virientia vincitur, qtita isto nae Dirginitatis intovita-ro fulcitur. Et S. Iraeneus com .haeret. m. 5, c. 4, n. I, ρ. I78,cit. edit. non oportet, inquit, adhue qtiaeμero apuὰ alior veritatem, quam faciis est ab Ecclesia rumore ; eum Aporrori, quasi in aepositorium dives, plenissimo θn eam contiale ins omnia, quae sint veritatis, uxomnis, quicunque velit, sumat ex sta poιum vitae.

mus Hom. 4 in illud Da. Vidi Dominum c. 2, t. 6, p. Iaa, eis. μα- faticonii, Ven. 17 4: facilitia, inquit, err Solem ext=ngui, quam Fcelosiam det t. Vide etiam Augustinum in psalm. Iob, serm. a. r. 4, col. II 45, edit. eis.

. r5. At vero nullum Ex iis signis, quibus vera Christi Ecclesia dignoscitur, quadrare in Protestantium Ecclesias ulla ratione potest. Neque enim eorum Ecclesia una est aut fide, in qua variae sunt, interque se dissentientes illo rum consessiones si): aut in sacramentis, quorum in nume- 'ro definiendo dispar est omnium sere sententia sa); aut demum Pastoribus, cum quidam nullam agnoscant occlesia sticam hierarchiam, 'quidam varium habeant Ecclesiarum regimen, cuncti vero careant uno omnium capite, cum quo ConVeniant, aut sub quo concit Ium aliquod instituant 53. Non item Sancta, tum quod seetarum auctores perditos ac nefarios fuisse homines constat ); tum quod eorum doctri na plena licentiae ac vItiorum est. Non CathoIica, tum quod non semper fuit, cum haeretici, antequam in errores inciderent, cum Romana Ecclesia communione jungerentur tum quod ubique non est, cum Protestantium Sectae, Si conjunctim omnes accipiantur, non unum sint, sed inter se valde differant 5 , si disjunctim singulae, modicae quae dam partes sint, quae universitatem habere non possunt 63. Non demum Apouolica, cum neque Apostolorum sit eorum doctrina, neque Episcoporum successio ab Apostolis repetatur, neque Apostolica sit missio, cum neque Calvinus Episcopus fuerit, neque Lutherus; licet ipse Episcopos Ordinate ausus fuerit ).

il intant hae eonsessiones unum in eorpus collectae Genevaean. I 6ia. Vide fossuetum Hirtoire des uariations dei tiliter B

19쪽

3estanter, o uti es F. 4, a Litae I 66. et Asnio ἀ P Hystobo ne Dariations contro ia responso do Remago, togis. 5. a) Lutherus tria tantum probat sacramenta : quamquam xi fixu, inquit lib. do c. Bab. r. a, on. p. 26O. Dna I 6 . Scriptura loqui velim, nonnisi Mntim sacramentum habeam, es tria signa sacramen-itia. Melanct. tria videtur agnoscere is Zuinelius matrimonium etiam recenset ψ Calvinus baptismum tantum & coenam retinet, laeet etiam ordinationem adjicere videatura denique Dallaeus Minister Calvinianus quaestionem de sacramentis, rem levem Rc nublius momenti eam arbitratur. - 3ὶ varium est apud Luthera nos Delesiarum regimen ,3 Calvi nianis nulla eqt hierarchia, neutris unum omnium caput.

4ὶ Luthera flagit ia earpit ipse Calvinus, o . ad Bulingerum, rom. 9, opp. pri. 259, Amste L 1667, omnibus vero comperti sunt perditi utriusque mores. Nam hic ab Urbe Novioduno ob infames turpitudines, ab Urse Geneva tamquam seditiosus publice ejectus est , ille vero deseruit Regulare Institutum, quod solemnibus eminis votis susceperat, di palam uxorem duxit virginem monialςm . ex qua tres filios procreavit. Multa de eo scripsit Jacobus mssuetus iα Histre. ν apiation. , & multa etiam sunt apud Berninium Ist rio in turre Peresist rom. , cap. 5.

5 Angli a Calvinianis, Calviniani a Lutheranis, Lutherani ab Ana baptistis, Ana baptistae a Zuinglianis communione dissiti,

diseretique sunt.. i6 Idem dictam volo de se hismatteis in Oriente; nam 2 thkpes ab AEgyptiis di Alexandrinis, hi ab Armenis, Armeni a Con

De Ecclesiae Regimine, et Potestate.

6. Regimen in Melesia neeessarium. a T. Quale hoe sit l

' ao. monarchiae nihil detrahit Epi-

eodorum Potestatiat. Nihil Conei lium generiaa & a 3. uuod Summo Pontificii subest. M. Verum Coneilium generiae eonistra Pontificem stare non PotcM.

β. I 6. Hactenus quae vera Ecclesiae natura Sit, et quibus ea notis, Signisque noscatur, exposuimus; nunc de ejus P testate disputemus. Neque enim societas hominum, quat Ecclesia est, stare et consisters missi, nisi imperii au ctoritate contineatur, et nisi leges habeat, quibus ea re'

20쪽

I7patur, et quibus omnes pareant. Ex quo intelligitur, ecce in Ecclesia condendarum legum potestatem. . i . Nam Christus cum homines praefecit, qui visibilem Ecclesiam visibiliter regerent, in eos etiam contulit imperium, quo carere non potest quisquis societati praese- Cius, curare debet, ut ea optimis abundet legibus et institutis, atquct ut poenis etiam coerceantur, qui non obtem perant legibus, quibus rei publicas salus et incolumitas con- inetur. Regendae enim societatis summa tota est posita

in imperandi, puniendique potestate; eam Christus Ecclesiae dedit, eaque semper Apostoli, ceterique Episcopi, prae sertim vero Romani Pontifices usi sunt i).

ii Conser mulat. ονaenot. eanos. Id. a. e. 2; prae ceteris autem conser Mamachium O/ρin. antiquit. CAiui . lib. 4. par. I, east. 2, ae cap. 5, pag. am ct seq. tom. 4; ubi de Ecclesiae potestata ac regimine graviter, accurateque disputatur.

. I 8. Atque hanc quidem potestatem plerique ex Pr Estantibus ad Aristocratiam referunt si in; quamquam non desint ex Lutheranis, qui Ecclosias regimen democraticum ESse contendant, atque hominum voluntate discrimen inter clericos et laicos inductum putoni sa). Cujus erroris ab Surdum noverunt etiam plerique ex Lutheranis et Calvinianis, adeo ut vix dignus sit qui a nobis refutetur. Reve-ia quidquid Christus de Ecclesias potestate dixit, non plebi, sed Apostolis dixit aut omnibus, aut Petro nominatim S), legesque omnes de rebus ecclesiasticis non a Popu lo, sed ab Episcopis, ac praesertim a summis Pontificibus Sunt perpetuo con Stitutae. Eorum videlicet est, Semperque suit leges condere, curare diligenter, ut ab omnibus Ob-SErventur, atque in reos criminum animadvertere ). Conser Mamaehlum lyn. iψu. citiri. l. 4, par. II, ς.

s= ii a Θ seq. , ubi horum complures recensentur.

24 ineptissimum hune errorem ipse etiam resutavit Iosephus Bin ghamus, homo videlicet ex Protestantium numero, Oest. UcI. voLJ, V. 1 3 fost. I. pra. 4I Oroq. edit. Halae madeburg, an. 175ι. Vide

SEARCH

MENU NAVIGATION