장음표시 사용
11쪽
fragilitaIem XuI. Chymisi libri, eoo regit XVII. Libri de argumentis inanibus, an damnandi
SERIE s IV. Libri nec in se mali, nec no ciui.
XVIII. obri quidam ideirco configendi , quor raram argumensa
premi, nec ulterius agitariplaceat t ' Σ3 o
semper totalis,an interdum dantaxat partraris
Gomodo facienda confixio , reflectu habito au iactorum conritionem II.
12쪽
De iussa s intacta confixisne librorum.
RcVMENTVM prope quotidianum , hactenus tamen re intactum . a paucis certe discussiim, versaturus , in hoc opere; acturus,inquam,de iusta librorum confixione, eum mihi ordinem ineundum video , quem Aristoteles optimus scribendi Magister in facultatum ac potentiarum tractatione seruandum indicit, ut scilicet initium ab obiecto ducatur, inde ad actum , denique ad facultatem
ipsam fiat progressio. inata igitur potentia,& iacultas Iibros configendi exeutienda est, meritδ hunc ipsum ordinem inibo. Deque obiecto primum, id est , de libris configendis , tum de eorum confixione,& eius exequendae debita ratione, ae modo ; tandem de potestate ipsa con-ngendi disseram, quaerens cuiusinodi sit, & penes quos sita legitime, , quibus vero iniuria arrogetur, quanta eum noxa praepostere eam exerant, qui potiuntur , multoque magis, qui eum sibi non suppetentem honorem assumunt. Haec est huius opellae ratio ordinis, atque breviculus, nec in remisiam festinato subeunti longiores praeludiorum ambages, vel necessariae ιunt, vel opportui .
13쪽
nam non desuerunt qui hoc in dubium reuocarent, imδ negarent. Quare esto
EROTEMA I. liqvine libri configendi. HAud dubie libri quidam sunt configendi, quippe mali atque damnosi,
quod enim in veteri est adagio, optimorum deterrimam esse vitiati nem , in libris videtur testatissimum.
Nihil sane utilius librorum scripssone. Gilbertus id egregie tradiesrem. 7. in Caint. verbis illis. Bonum est si dicantur verba , sed nihilominus bonum est si scribantur verba; volat enim irrevocabile verbum, nisi scripto mandetur. Scriptura verbum , de stabile facit, Zo visibile: manda. tum paginae reposcetur cum voles. Bonus depositarius est liber , integre quod acceperit res gnans , clim voles sumes, ubi voles leges, quandiu voles ' moraberis. Scriptura memoriae reparatrix est. Tuid verbi medicamenta illae eondis ; seruantur enim illaesa. Egregie quoque de fructu libri boni , Petrus venerabilis, Gilbertum ad scribendum adhortans, i Seratur inquit in in chartula vetbi Dei seminarium , quod maturatis segetibus , hoc est , libris perfectis , multiplicatis rugibus , esurientes lectores repleat, & sie panis coelestis lethalem animae famem depellat: sie plane, sic verbi diuini poteris fieri taciturnus praedicator, & lingua silente in multorum populorum auribus, manus tua clamosis vocibus personabit. Clausius tenebris E spelaeo tuo , dc in codicibus tuis, terras, ae maria peragrabis , in publicis Ecclesiae eonuentibus lectoris ore verbum Dei de sublimi loco speeulator inclamabis : in remotis Claustrorum,& domorum angulis, illud idem seruis Dei silentibus insusurrabis. Professio te Eremitam , deuotio seciet Euangelistam , ut quod per teipsum non potueris, tuis laboribus promerearis. Animet te ad hoc amidum non paruum laboris praemium, quod pro omnibus consequeris, quibus hoc la dabili studio subuenire potueris. Nam quotquot tuomni voluminum lectione superbiam prostrauerint . luxuriam subegerint auaritiam contemplerint, iram domuerint , , quibusibet malis ves inaruerint, Vel poenituerint, ut manipuli cidotibus tuis collem , aeternarum frugum tuarum horrea euia mulabunt , & dum eum vita hominis opera eius finiri soleant, & eum deficiente. deficere , tu nee mortuus morieris , nec vita deficiens a bono opere cessabis , quando operibus tuis ad vitam mortuos reuocabis: tant que tempore etiam post moriem tuam , apud Deum extendetur luerum operum tuorum, quanto, ut ita dicam, durare potuerit vita librorum, tuorum. J
14쪽
sie disserit de scriptionum bono. f Vehementer urgens , me postulasti . ut
eorum tibi narrationem scriptis mandarem , ut qui statueres scripturam elle obliuionis medicamentum , de auxilium memoriae , quae , sut dicebas, 3 habet naturaliter tempus , quod omnia domat, de rerum, quae in ea repositae
sunt, pulchrarum , & honestarum typos, & figuras, per obliuionem potest insensibiliter auferre, & penitus delere & ideo tenouante ratione omnino indiget, qua dicendi facultas perpetud vigens , impartibilem , de minimEminuendam memoriam, suae possit naturae conseruare. -ntd autem sit sapientius hoc agere, ut quae audita sint, ita permaneant, ut eripi non possint, qua u solummodb audire nemo omnino nesicit , qui dicendi praeitantiae
ullam , vel paruam curam gesIerit, S: non ab omni, cum ratione & eloquentia neces studine, sit plane alienus. J Nihil viro gloriae cupido accidere posse commodius, quam iἰ egregii alicuius scriptoris gratiam promereatur , affirmat , δc subiectis plerisque exemplis confirmad Satisber. 8. . 14. Videndus praeterea de scriptionis utilitate idem Sarisber. prologon lib. I. Pol cratisi, initio ; ubi inter alia ait, Imperatorem ab asino paulo pdst non discrepaturum , nisi quatenus eius memoria ulterius scriptorum beneficio prorogabitur. Denique optime in hane rem disterit Lucas de Penna ad ru-ιncam Od. de natuicular. Nec malE Iosephus Castalio cap. tari lact. Et ided libros dici manumenta , quia posteritati exarantur, notat Politian. in praefat. Mi restan. Eil igitur librorum conscriptio utilissima, quandoquidem per librum Eremita fit Euangelista, & homo post mortem quoque superstes est, δe homines ad sanctitatem coliortat ut , eruditque ad bonum , & famam perpezuat cum probati autoris, tum eorum, quorum nomina scriptioni
Damna a libris malis. At nihil vicissim deterius , inutilius, damnosius , scriptione mala,&libro malo , eo quippὸ virus non modo praesens raptim transiens, sed durabile, de in innumeros eadem semper praesentissima nocendi facultate grassiari aptum, continetur. Habent hic locum rationes , quibus GrNorius Neocaesar. in Origenis laudatione, ex ipsius Origenis doctiina , confirmat. libros Atheorum esse deuitandos. Ne scilieet, inquit, unaquaepiam horum , illorumve, sententia audita, & in pretio habita , quamuis vera non sit, tanquam vera sola esset, si semel in animum nostrum irrrepserit, decipiat , sibique nos vendicans se afficiat, ut nee ab ea discedere, nec illam quasi lanam colore quopiam infectam eluere possimus. Vehemens enim,& volubilis quaedam res est hominum oratio , varia sophismatibus atque fallaeiis , ut clim aures sebierit, menti cito quae velit ingerat, atque insculpat, & quos semel occuparit, his ut ipsam pro vera colant, omnino persita-deat. Itaque haeret intus , quamuis falsa fallaxque sit,& instar praestigiatoris alicuius regnum obtinet, ipsius quem deceperit, desensa protectaque piae sidio. Prona rursus ad orationis fraudem recipiendam, praecepsque ad allela sum humana mens, & prompta, priusquam diiudicet, omnesque in partes exploret , vel propter hebetudinem imbecillitatEmque seam , vel ab orationisi 'Aa iplius
15쪽
iptius siubtilitatem, ad exactum examen deficiens ; temere seipsam Alsis plerumque rationibus atque sententiis dedere , quae & etrent ipsae , & in err rem quos inuaserint , impellanta Neque hoc tantum , sed si corrigere ipsam alia quaepiam oratio velit, haud eam iam admittat, neque aliud ubi persu
deri linat, opinione hac obsessam tenente Tyranni implacabilis instar, in ea dominante. II.
Dyum esse, tales libros proscribere, ex dictis eruitur.
Quδd si tanta est libri mali vitulentia, non congruum modδ, sed & n
cessarium est, eos, quibus ius sit, statuere de illo eliminando. sane si prauum collocatorem , qui perpaucos una opera potest inficere, deuitandum studio-ia esse in conlata est, quia corrumpunt bonos mores colloquia mala , quanto ceritus est , deuitandum esse autorem mali operis , qui simul infinitos potest corrumpere Aiebat de S. Fulgentio autor vitae , eius quondam discipulus, in prolus: f Quasi ipse loquitur, eam liber eius nomine titulatus, iecitur. J Alia addo in florid. .n. 116. E eontratio ergo eam legitur malus ber , perinde fit, ae si aures praeberentur eollocutori malo , quem omnes este deuitandum fatentur. hoc argumentum sortilis inse, premam, tractans devitandis haereticorum libris. Ibidem quoque , & passim in sequentibus, pra-xim sapientum omnium exhibebo , non Christianorum modδ , sed etiam profanorum , unde liquebit , sententiam omnium proborum , ac prudentum , conspirare in aliquorum librorum confixionem : quod argumento suffcienti esse debet , ut iure eonfigi intelligantur. QMd enim cc muniter sapientibus videtur, non potest nisi , stulto abiici , ut Cassianus recte statuit de In m. cap.6. attigitque etiam Tertuli. bb. de prascript.
'Quam ergo dixerimus fuisse Iosephi Scaligeri frontem,cuius illa est aduersus quorum librorum confixionem putentissima cacoehymiaῆ expurgat riss Indisci harine, Marranorum est. Proh supercilium, imb inseunitim a daeiam l Igitur Marrani, Pontifices omnes, ac Praesules, qui Christianam Ecclesiam seculis sexcentis supra mille rexerunt, sapienti e ac felici inme,& expurgatorios Indices, quibus libri noxij, ex parte, vel in Iolidum, proutvbri mauignitas ferebat , abolerentur, suo tempore exhibuerimi. Luao operam, qui homini Caluinianam ganeam ructanti, proserua Pontilices, an sules, quos omnes haeretico spiritu despuit. Vrgendus potita fuerat tot Imperatorum, ac Regum , hoe quidem cenis, ,Marranismus. Nam asu is Principibus eonfixos libros plerosq- , & expurgatos ea ratisne prouincias quibus praeerant, monstrabo in sequentibus. Agnoice ergouecior, Canis scaligeri nepotem. Principem hune gentis suae iactat non raro iste de scalarum , s an Gemoniarum, sublimitate , deiectus ad imum gradum, qualis est Leydensis Magistelli. Sed principatum quidem , quisquis tandem fuerit, quδd sealis de Philonis sententia sit non absimilis, ad suos non transmisit Canis, abactus 1 fortioribus. Caninum sanguinem ,& animum,
ac genium omnes allatrantem, mordentem, concerpentem, nullI ulcum
'vo indinis , ει gradus parcentem , in hoc ciω nepota
16쪽
Peniculis sari', maledicentissimae petulantiae repensi , bene memores Theodori Bibliandri aquae sextarij, grunnitus contra librorum quoriimcumque confixionem , atque aded contra Indices expurgatorios , referam infra ex eius praefatione Apologetica pro Alcorano , qui unus operae illius scopus, eam cum autore, manifeste reuincit sceleris. In Catholiea Ecclesia, cuius usibus aduersari, Insolentissimae inanim damnat S. Augustinus , in Indicem amplum expurgatorium primus, s quod sciam, confecit in Romana Synodo Gelasius. Exinde ad annum usque is 8. alius generalis Index non prodiit. Annis verb consequentibus conia secti sunt complures , unus anno Issa. alter plenior anno III 4. rursusque alter anno Iss9. Postea etiam Pius I U. ex monito Tridentinae Synodi, alium condicit librorum expurgatorium catalogum, cui plene Perficiendo,& omnibus numeris absoluendo , Gregorius XIII. dc Sixtus V. nauarunt operam : iis tamen duntaxat in Indicem relatis libris , qui apertὸ haeretici eisent, aut blasphemi, vel schismatis, ac scandalorum ingenerativi, aut obscoenitate infames. Admouisse Indici extremam manum visus est Clemens VIII. quo Pontifice dilatatae admodum sunt Indicis fimbriae , tametsi ariste , & anguste id tune factum videri debeat, prae posterioribus te
Non est standum hae in parte, sensui cuiuis ue ι , nonnullis enIm, multi libri optimi, retulerunt suffixionem , iuxta illud Claudiani ad
Alexium, usurpatum ab Ennodio M. i. epist.ε. I e parem vatum, princeps Heliconis Homerus, Iudaeis excepis teia seuera nota. Nec Latinae Potaeos princeps Maro, in opere ad miracullam ex ita , euasit nigros calculos male feriatorum , ut est apud Persium sat . i. verbis illis, Arniae virῶm I nonne hoc stumΦιm , ct cortice pingui, m ramisti viam vegrandi subere coctum 'Eadem nota inusta Lucano atque Papinio ; quem ramen Sidonius post casemen 21. scriptorem vocat 'raudieatissimum,de , dotibus optimi autoris celebrant ipsius centur. . epist. 13. & in Poetica Iulius Scaliger Id. s. cap. item 6. Quid in oratione soluta Tullius, nitentis eloquij idea, nonne distortis qui Maam aeui suis ingeniis, reserente Fabio lib. I 2. cap. Io. ) audiuit, scriptor tumidus, ct Asianiti, ac redundans ct exultans, ae pene viro mollior 'En quae de scriptis probatissimis sint imperitorum pessimε censentium iudi- via. Attendendum igitur est , non quid hie, aut ille pronuntiet ; sed quid ipsa natura rei ferat. Viplurimum non alios libros, quam malos, esse improbandos, de configendos , videtur extra controuersam. Aio , velurimum,
uia recenti experimento deprehensum in , aliquos libros nullo modo. Λ s malos,
17쪽
ό gem libri improbandi , generat m.
milos, visos et se idoneam confixionis materiam : sed hoc S rarum, reeem
est, ut infra patebit. Vipturi inam autem libri,qui confixione digni sunt vis,
Io. nomine . non intelligitur quil bet liber , boni libri nomine indignus, sitie malus ab late , ut cum Metaphylleis loquar: sed intelligit ir liber respective malus, hoc eli, damiIolus atque nocivus. Nam, ut disserit Sarisber. lib. . io. etiam libri in se mali, aliquid boni continent, & legi eum fructu polliint. Sanc si omnes libros in se malos, hoe es , absolute & in se non bonos, eliminatos quis velit, maximam omnino librorum partem cadere oporteat. Quotus enim est, in tanta lIbrorum, non
dico multitudine, sed prope infinitate, quantam prurigo innumerorum scripturientium landit in dies , qui absolute bom libri nomine venire debeat3. Neque haec notia querela est. Scriptitari passim libros a doctis, & indoctis, querebatur aeuo suo Flaccus, multos indicans fundi a multis malos libros. Caditque etiam , ea , ut cum Tertulliano dicam, imbonitas, in plerosque libros , qui calculo susiragatorum non idoneorum, boni interdum audiunt.
Corrupta e ea librorum boniIarem iudicia.
rr. Nonnullis videntur, qui teruntur plurimorum manibus: quambrica diriguntur Bibliopolae, qui librorum venditione quaestum captant , sed est rubrita sane fallax. Quod enim recte statuebat Ioannes X XII. referente Nauclero generat. 41. t Nihil est Geritate alienius, multitudinis, sue vulgi sententia, quia qiiicquid laudat, vitai perio dignum est ; quicquid cogitat, vanum I quicquid loquitur , falsum; quicquid improbat , bonum; quicquid extollit, infame. J Haec uniuerse de multitudinis sensu prolata, valent nominatim in hoc negotio, vere enirn dixit Gersi, lib. de laude scripi rum, consideratione io. Pluries emuntur,& studiosius teruntur mali libri,quim boni. J Nimirum, ut ait Terentianus, Pro captu lictoris, habent sua fata libeP . At lectorum plerique, potius apti sent ad librum nullius momenti, quὶm ad librum exquisite bonum peruolutandum. Indignabatur prima in Rustinuim
Apologia S. Hieronymus, elle qui de libri bonitate , ex lectorum numero pronuriciarent, cum tam multi in libris nihili euoluendis reuoluendisque, iuges sint. Vulgi, inquit, lectione contenti, Doctorum aures despiciunt, Sc contemnunt illud elogium quo procax imperitia denotatur:
-Non tu in triuiis indo te solebas
Stridenti miserum stipula disseruere carmen' Quasi non cirratorum turba, Milesioruni in scholis figmenta decantet, de tostamentum suis, Betarum cachinno membra concutiat, atque inter scurrarum epulas, nugae istiusmodi frequententur. Quotidie in plateis, fictus hariolus, stultoruin nares verberat, & obtorto scorpione dentes mordentium quatit: Disitigod by Coral
18쪽
qtrarit: & miramur, si imperitorum libri lectorem inueniant 3 J Quem hie
Ocat obtorram scorylonem, Epist. is. vocat obtoratim fisem. Et idcm iterat lib. 2. in Iouin. fere in sue, ut propterea suspicari quis possit, in p. tiro loco, pro scorpio' em , legendum Scipiohem. Virtam lauream interpretatur Casau bonus ad Theophrasti charact rci, cap. de Inpernitione. Videndus ad eam epistolam i6. Marianus Victorius. Sensus ergo Hieronymi est, miramur libros ineptissimos inuenire lectores, cum quotidie circulatores nugivendi,
tam consertum auditorium nanciscantur Z idem egregie
Euctochium : Nullus imperitus scriptor est, qui lectorem non iuueniat similem sui ; mult6que pars maior esst, Milesias fabellas reuoluentium . quam
Platonis libros. In altero enim ludus & oblectatio est, in ali cro dissicultas& sudor mixtus labori. Denique, Timae uni de mundi haimonia , astrorumque cursu , & numeris disputantem, ipse qiii interpretatus est Tullius, se non intelligere confitetur. Testamentum autem Grunnij Corocottae Porcelli, decantant in scholis , puerorum agmina cachinnantium. Igitur & noster Luscius Lauinius fruatur testibus, imo fautoribus suis, vincatque multitudine, quia forsitan vincit ingenio : mihi suificit paucorum testimonium. Peruersa igitur amussis est ad libri bonitatem dignoscendam, vulgi consertim legentis iudicium. An non enim argumentum pessimi, turba rAlij de libri bonitate ex tituli splendore pronunciant. At quὶm multi imponunt ea ratione lectoribus, appingentes magnificos titulos, quibus sucum faciant simplicibus a Plinius huiusmodi inanitatem refellit in praefatione ad historiam , sub finem. I Inscriptionis s inquit I apud Graecos mira felicitas, κ, ε ιν inscripsere, quod volebant intelligi favum : alij κερα : , ut vel lactis gallinaci sperare possis in volumine haustum. Iam A fuse, παν-δίIM, , inscriptiones propter quas vadimonium deseri possit. At clim intraueris, Dij, Deaeque , quam nihil in me dio inuenies t J Ex variis antiquis, multa paucis circa titulorum , sue inscriptionum libris praefixarum varietatem, congessit Iulius scaliger lib. 3. Poetices e. II 6. Gellius quoque. non enim aspernabor Grammatici suffragium , quem D. Augustinus liberaliter eraditissimtim nominat, hoc tecrarium in spientiae
effuse derisit lib. 1o.c. 2 i. collectis multo pluribus inscriptionum, ut vocat, infestiuitatibus. Libros mendaciis saetos, nomen ac titulum splendidum veridicorum praeserentes, recensui initio operis de aequivocatione.
Sed neque, quod multos ficere videmus ) de libri bonitate, ex librorum ab Autore conscriptorum multitudine, est statuendum . . EgregiE S. B
si lius epist. 7 . agens de Apollinare , t Facilitati. inquit,) sicribendi, qua
per occasionem ad quo suis irrepit, coniunctam habens sucientem linguae facultatem , orbem libris suis repleuit, contempto Ecclesialte . qui cauendum esse dicit, ne multi fiant libri. In multitudine antem certum est, quod multa delinquantur. Nam quomodo potest in multiloquio vitari peccatum Z J, Eundem Apollinarem, Na E. quoque sugillat oratis a. qudd numero iam ingeni, sceturam iactaret. Origenem eadem ex causi earpit Theophilus Alex. epist. 2. Pasib. & Epiphan. har.64.π. . Concluditur,
19쪽
3 uora ἔληγε υνδεοι ι, generatim. Concluditur , libros malos his non diei, qui non sunt
absistὸ , ct in se boni , sed tantam
Plerique igitur libit, ex iis, qui aliquo ex praedictis modis boni habentur , mali sunt in se , & ab lute. Nec idcirco tamen Libitinae illicd sunt addicendi, elim tales interdum sint, quibus aliquid insit boni. Imb nullum esse librum tam malum, ut non aliqua parte prodesse possit, censuit Plinius, referente Plinio iuniore lib. 3. epist.1. praeiueratque Varro lib.6. deling. LM. cuius illa sunt scite aequε ae vere dicta. In bona segete neque nullum est spicum nequam, neque in mala non aliquod bonum. J Possis de magna librorum parte vere statuere quod de carminibus suis Marti
Sunt boma, sunt quadam mediocria, sunt mala plum . Vua legis his aliter non fit, Avite, liber. Et lib. . epigr. 61. Triginta tanto mala sunt epigrammata libro :Si totum bona sunt, Lause, liber semia est. 'Esse porris eam librorum tenuium iuxta ine eximiorum varietatem in Dei Ecclesia opportunam, tanquam diuersie , & inaequalis supellectilis multiplicitatem, a Liastruendam, de exornandam magnam domum, scite dixit Prudentius in praefatione Enchiridi' , versibus illis et Multa dilutis domo Sita est per omnes angulos supeLex. Fulget aurem δεπώμη, Nec ere dest expolita pelvis :
carauisque, ct ampla argenteas para P:
nnusta quercu sunt cauata, ct viso, Omne vas fit utile, Quod est ad U- ωQuem herilem,
cum igitur libros malos configendos decerno, non id ' Hibris quia - buset, in se , siue ab lute malis, qui scilicet non conscripti; sed de libris, qui aliis noeumentum inferre emines ideω
r ram , & reipectivam malitiam libtorii, , triplimai eorum seriem digerere ; sunt enim lis imitam indi, Moi tui: sunt alij mali, & non nocivir tant tertid quidam Hori mali nocta sunt denique alij utriusque malitiae expertes I sed quia ita fen eorunx satum , confitioni satentes. Agendum de oin us sigillatim. ι
20쪽
Series L Libri mali, o nocui. Hae prima serie eomprehendam in primis libros illos, qui fidei puritatem
commaculatu , ut libros haereticorum , & Atheorum t deinde eos , qui ad nefarium cum Satana commercium manuducunt, ut Magicos , hisque coMtinentes, diuinatorios, quos uno nomine S. Lucas Actorum I9. chriosos Vocavit; praeterea eos , qui depretiare res sacras ob admistiones stivolas possunt, quales multi Apocryphi, scatentes fabulamentis , quibus aestimatio veris sacris narrationibus decedit; in quem sere finem ab haereticis non paucae sacrae historiae, confictae , aut admisto furfure vitioso , adulteratae nequitet sunt. Addendi deni
que praedictis libri obscoeni,& samosi, vel aculeati, aut saliti supra iusti ac
libri Hareiteorum configendi ZEsse configendos haereticorum libros, negant omnes haeretici, ae nominatim OEeolampadius, in quem agit Vellasillus in aduertentiu ad temAm. 6. resumis
Libri Haeretisorum, HIra dubiam damnanili. Quicquid verδ haeret ei pro se, & libris suis solliciti eontendant, nulla plan
eli , aut esse potest dubitatio, quin haereticorum libri sint suffixione dignissimi. Si enim vivus sermo haeretici, eiusque alloquium deuitandum est Christiano. Jerpit enim ut cancer sermo haeretici, autore Apostolo , in & idcirco allocutiones haereticorum seuere damnant Patres , ut Cyprianus epist.s ad finem, stac S. Leo Iem. 18. de pag. quanto magis scriptio , quae non volat,& momento dilabitur ut verbum ore prolatum , sed perstat veluti perennis quidam fons virulentiae transmittendae in infinitos simul mortales , ad quos viva a Quδd si haeretieus iam concesserit in Orcum , nec alloqui ultra superstites queat; libris tamen potest etiam iam in Tartaro sepultus, dinem inare virus suum : qui proinde multo magis auersandi sunt,qulimsistitui anima ipsa, de malignitas haer tici. Pulchre sane Themistius oras. 13. Animam ego sapientis hominis, illius Iaplentiam eue arbitror, ae mentem atque sermonem et sepulchra verb elusinodi animarum, libros ac scripta, in quibus tanquam in monimentis, reconditae eorum reliquiae seruantur. 1. Hoc in rem prae tem elegantissime dixit S. Cyrillus M.t4. de adori tractans quod Leuit.II. habetur, de munditia animalis fissam habentis ungulam pedis, ac ruminantis. Econtra , xt addit, s Immundus ex lege est, qui altero caret. Quod vero ab his sis edere oporteat, nullique ratione eorum participes cerna, declarauit, dicens : De eambus non comedetis, ct morticina i sorum non ar-